++ Blog Tag ++

[iamfrommoon]

ศักรพงศ์ (โก๋)  ไอ้ที่คุณ tag แต่ละคนนี้มันจะโผล่มามั๊ยเนี้ย (เออบอกเมียมาเล่าเรื่องบ้าง)
เรื่องที่หอเนี้ย เล่าเรื่องยังไงก็ไม่หมดน่ะ มีเรื่องตั้งมากมาย ความทรงจำความประทับใจที่มีคุณและผม คงไม่ได้ต่างกันสักเท่าไร แต่คุณมีความจำดีกว่าผมซะอีก
เดี๋ยวไว้จะมา tag ต่อแน่นอนครับรอซักครู่
ปล.เพื่อนโก๋ที่รัก ไอ้เรื่องหัวหอ นี่คุณเหมาะสมมาก แล้วก็ทำหน้าที่ได้ดีสุดๆ ผมในฐานะเด็กหอ ผมภูมิใจที่มีคุณเป็นหัวหอ และเชื่อว่าน้องๆและพี่ๆ หลายคนก็คิดอย่างนั้น(เมิงรู้ตัวมั๊ยเนี้ย)
 ขอบคุณจริงๆ

รอมาสักครู่มาเป็นอาทิตย์แล้วนะจ๊ะ มาเลยๆๆๆ....อย่าช้า เด็กภูเก็ตหน้าตาดีต้องรีบมาตอบเร็วๆ ฮ่าๆ

[Dr.Poot]

ศักรพงศ์ (โก๋)  ไอ้ที่คุณ tag แต่ละคนนี้มันจะโผล่มามั๊ยเนี้ย (เออบอกเมียมาเล่าเรื่องบ้าง)
เรื่องที่หอเนี้ย เล่าเรื่องยังไงก็ไม่หมดน่ะ มีเรื่องตั้งมากมาย ความทรงจำความประทับใจที่มีคุณและผม คงไม่ได้ต่างกันสักเท่าไร แต่คุณมีความจำดีกว่าผมซะอีก
เดี๋ยวไว้จะมา tag ต่อแน่นอนครับรอซักครู่
ปล.เพื่อนโก๋ที่รัก ไอ้เรื่องหัวหอ นี่คุณเหมาะสมมาก แล้วก็ทำหน้าที่ได้ดีสุดๆ ผมในฐานะเด็กหอ ผมภูมิใจที่มีคุณเป็นหัวหอ และเชื่อว่าน้องๆและพี่ๆ หลายคนก็คิดอย่างนั้น(เมิงรู้ตัวมั๊ยเนี้ย)
 ขอบคุณจริงๆ

รอมาสักครู่มาเป็นอาทิตย์แล้วนะจ๊ะ มาเลยๆๆๆ....อย่าช้า เด็กภูเก็ตหน้าตาดีต้องรีบมาตอบเร็วๆ ฮ่าๆ

พี่ปุ๊ก

นู๋ว่า พี่โจ้คงกำลังรีบเขียนแน่เลย แต่ว่าวีรกรรมของพี่เค้าคงเยอะมั้ง ไม่สามารถตัดทอนได้น่ะ อิอิ

[gamo]

ศักรพงศ์ (โก๋)  ไอ้ที่คุณ tag แต่ละคนนี้มันจะโผล่มามั๊ยเนี้ย (เออบอกเมียมาเล่าเรื่องบ้าง)
เรื่องที่หอเนี้ย เล่าเรื่องยังไงก็ไม่หมดน่ะ มีเรื่องตั้งมากมาย ความทรงจำความประทับใจที่มีคุณและผม คงไม่ได้ต่างกันสักเท่าไร แต่คุณมีความจำดีกว่าผมซะอีก
เดี๋ยวไว้จะมา tag ต่อแน่นอนครับรอซักครู่
ปล.เพื่อนโก๋ที่รัก ไอ้เรื่องหัวหอ นี่คุณเหมาะสมมาก แล้วก็ทำหน้าที่ได้ดีสุดๆ ผมในฐานะเด็กหอ ผมภูมิใจที่มีคุณเป็นหัวหอ และเชื่อว่าน้องๆและพี่ๆ หลายคนก็คิดอย่างนั้น(เมิงรู้ตัวมั๊ยเนี้ย)
 ขอบคุณจริงๆ

ไม่รู้ว่ะ  จำได้แต่ว่า จริงๆ ปี 4 อยากอยู่เฉยๆ   :lol:

[nuihahey]

ดีจ้า หนุ่ย อ๋อมคงดีใจมากๆเลยที่หนุ่ยยังจำมันได้ เราจะไปบอกให้นะ ตอนนี้ อ๋อม มันก็สุขีสุขาดี ทำงานอยู่ กทม นี่ละ อยู่ด้วยกันกะพี่สาวมัน (เราเอง เหอๆ) และจะเอาคำทักทายกลับมาฝากนะจ๊ะ...เออน้องๆเพื่อนมันที่มาด้วยกันรุ่นนั้นก็ยังสวยงามสุขสบาย ยังเจอกันเรื่องๆกะน้องเรา ... บอกเผื่อๆ อิอิ

Thank you หลาย ๆๆ คร้าบ

[khesorn mueller]

Before the audiences sleep ,Tagged one..please live this room alive!
Nong Jviruch for example!
p.nn

[jviruch-78]

อา โจ้(เลีย) มาแย้วครับ

จริงๆแล้วผมไม่ชอบเขียนหนังสือ หรือ เล่าเรื่องชีวิตส่วนตัวอ่ะคราบ อันมาจาก มักจะเขียนหนังสือผิดบ่อย แล้วก็ชีวิตส่วนตัวที่มันทึมๆเทาๆยังไงก็ไม่รู้ จะลองเล่าให้ฟัง เฮ้ยอ่านดูแล้วกันเป็นตอนๆแล้วกันน่ะคราบ

เออ เริ่มต้นที่ (1)“ฟักไข่”

ขอเริ่มเพื่อเป็นการแนะนำตนเอง ให้กับพี่ๆน้องๆที่ยังไม่รู้จักผมล่ะกันคราบ
ชื่อนายวิรัช  นามสกุลจำรูญวงศ์  จบคณะหอ แผนกวิศวกรรมศาสตร์ ภาควิชาวิศวกรรมเคมี อยู่ห้อง 2819 ชื่อเล่นว่าโจ้ หรือชื่อในวงการ (ที่ได้จากการรับน้อง)ว่าเลีย พี่ๆเพื่อนๆน้องๆหลายคนจะเรียกอย่างหลัง ซึ่งผมไม่เคยรังเกียจเลยน่ะครับ

ผมเชื่อว่าการที่ผมได้มาเรียนที่จุฬา ได้ทำกิจกรรม มีแนวทางชีวิตที่ดี จนถึงปัจจุบัน เพราะบารมีของล้นเกล้ารัชกาลที่ 5 ผมยังเชื่ออีกว่าชาติก่อนคงได้มีโอกาส เป็นข้ารับใช้หรืออย่างน้อยคงได้รับสนองพระบรมราชโองการบางอย่าง ทำให้ได้กลับมาอยู่ใต้ร่มพระบารมีอีกครั้งแม้เป็นระยะเวลาไม่นานในชีวิตนี้ก็ตาม และการที่ได้พบกับเพื่อนๆน้องๆพี่ๆ เป็นเพราะเราคงได้ร่วมทำบุญกันมาในชาติก่อน กระมัง(มีพี่ที่จุฬานี้แหละเคยบอกผม)  

ทำไมผมคิดงี้เหรอครับ เพราะจริงๆแล้วผมยังไม่แน่ใจว่าผมเอ็นติด วิศวะจุฬาได้ไง จำได้ตอน ม.ปลาย ผมไม่ใช่คนที่เรียนเก่ง เกรดเฉลี่ยไม่เคยเกิน 3 ถ้าจำไม่ผิดจบจาก ภูเก็ตวิทยาลัย (ที่มีชื่อเสียด้านการเรียนระดับต้นของภาคใต้ แต่ชื่อเสียงเรื่องหน้าตาดีระดับต้นของประเทศ)เกรด 2.5 ได้มั๊งครับ แต่ค่อนข้างเก่งเป็นบางวิชา เช่น ฟิสิกส์ คณิต ชีวะ  (เพื่อนที่เอ็นติดวิศวะจุฬา รุ่นเดียวกัน มีไอ้คุณก้องกะ ไอ้คุณบัง(เปลี่ยนชื่อเป็นกิ๊กภายหลัง มีดีกรีเรื่องการเรียนเก่งระดับที่ หนึ่ง ที่สองของรุ่น และติดอันดับต้นๆของภาคใต้ ส่วนผมนั้น แหะๆๆไม่มีแนวครับ อาศัยหน้าตาดีกว่ามันหน่อย)

ไม่เคยคิดจะเอ็นจุฬาเลย ไม่กล้ามากกว่าครับ คิดว่ายากเกินไป สมัยนั้นคณะวิศวะจะคะแนนสูงมาก  ทว่า มีอยู่ครั้งนึงตอน ปลาย ม.6 ชั่วโมงแนะแนว ประมาณว่ามีพี่ทีเรียนจบไปแล้ว เข้ามาเล่าประสบการณ์ ที่เรียนในจุฬา ผมรู้สึกประทับใจ และรู้สึกว่า เรียนจุฬา นี่มันเมีประสบการณ์ มีเรื่องดีๆนะ(ที่อื่นก็คงดีเหมือนกัน) ก็เลยลองเลือกเป็นอันดับ หนึ่ง เลือกไปงั้นๆแหละครับ แบบว่าไม่ได้หวังมาก ทำข้อสอบย้อนหลัง ไม่เคยได้คะแนนถึงซักที   แต่พอหลังสอบเอ็นเสร็จ รู้สึกว่าผมทำข้อสอบได้ ข้อสอบออกมาตรงกับที่ผมอ่าน ทำให้ผมกลับมั่นใจว่า ผมต้องสอบได้ลาดกระบังที่เลือกเป็นอันดับสองแน่ๆ และก็ยังน่าลุ้นได้ติดตราพระเกี้ยวด้วย

พอประกาศผลแน่นอนครับ ความดีใจ ความยินดี ไม่รู้จะบรรยายยังไง ครอบครัว ตัวเองก็ยังงงๆ แบบว่าที่บ้าน ไม่เคยมีใครเอ็นติดเลย ไม่รู้ว่าไอ้นี้ทำได้ไง  ทุกวันนี้ผมยังว่ามันเป็น”miracle” อย่างหนึ่งในชีวิตผมเลยทีเดียวแล้วผมก็ยังคิดว่ามันเป็นจุดเริ่มต้น มันเหมือนเริ่มมีชีวิตใหม่ เหมือนเราได้เกิดมามองโลกใบใหม่ยังไงยังงั้นเชียว

[khesorn mueller]

Nong Jojo,
Wonderful...nice start...I do convince now how handsome you are(want to use the word"cute"but that is for a women naja)next part come next ,right?
p.nungning27

[iamfrommoon]

มานอนรออ่านต่อ...ช่วงกำลังกระเทาะเปลือกต่อจ้า...แหม รู้แล้วๆ ว่า เด็กภูเก็ตหน้าตาดี...อิอิ

[wannee]

มาอ่านต่อเช่นเคย  กลัวเป็นดินพอกหางหมู  :lol:   :lol:

[dto80]

สามวันผ่านไป ไหนว่าไปเขียนมาแล้วไงพี่โจ้ ไหงเงียบไปเลยนั่น -_-"

[jviruch-78]

มาต่อแล้วจ้า ไอ้น้องโต

(2)“โลดเล่น”
หลังเอ็นติดผมมุ่งมั่นครับ อยากทำกิจกรรม คิดว่าการเรียนนั้นยังไงก็เรียนจบ (นึกว่าตัวเองเก่งที่ใหนได้ ) เลยตั้งใจและชอบทำกิจกรรมตั้งแต่ปีหนึ่งโชคดีได้มาอยู่ที่หอพัก ใครๆก็รู้ ปีหนึ่งนี้ ทุกกิจกรรมหอ มีวิรัช ตลอด (กิจกรรมคณะนี้ไม่ได้ร่วมเลยครับ แบบว่ารับน้องหอ ตื่นตีห้า ไม่ได้นอนก็เลย รีบเรียนรีบกลับหอ พอผ่านช่วงรับน้องก็ไม่ค่อยสนิทกะที่คณะเท่าที่ควร )  รับน้องนี้ไม่ต้องพูดถึงโหดทีเดียว รุ่นผมเป็นรุ่นสุดท้ายที่ได้ลงโคลนด้วยนะ ลงเกือบทุกวัน ผมมีพี่ที่ชักชวนเข้าสู่วงการกิจกรรมหอด้วยน้า  พี่ดึ๋งไงครับ ธรรมรัตน์ ชังช่างเรือ รุ่น 77 (ถ้าชื่อผิดขออภัย) แบบว่าพี่เขาเคยนอนเดียงเดียวกะผม ที่ห้อง 2221 แล้วแกก็เป็นหัวชี่เก่า ก็ชอบมาที่ห้องแล้วก็ชวนไปทำโน้นทำนี้ตลอด (ตอนแรกรำคาญชะมัดเลยครับ) หลังๆ ติดแกเลย อ่ะครับ ทุกวันนี้ผมยังเคารพรักพี่ดึ๋งมากนะครับ แม้จะไม่ได้เจอหรือคุยกัน (ตอนนี้พี่แกอยู่เชียงใหม่เลี้ยงลูกอยู่ที่นั้น ถ้ามีโอกาสผมอยากเจอพี่มาก) ลองนั่งคิดแล้วก็ลำดับการทำกิจกรรมที่มหาลัย ที่ประทับใจและอยากเล่าก็ประมาณนี้ครับ ไปดูกันเลย...  


ปีหนึ่ง (2538) เข้าชมรมแสงเสียงก่อนเลย ชอบชมรมนี้ม๊ากๆ เลยแบบว่าพี่ๆออกแนวห่ามๆ ดี กินเหล้าเก่งด้วยตอนนั้นมีพี อำ พี่ยุทธ รุ่น 75 พี่ท๊อป รุ่น 76 (เสียชีวิตแล้ว) เป็นหลัก ส่วนรุ่นผม ตอนแรกก็มีอยู่ประมาณสี่ ห้า คนนี่แหละครับ แต่หลังๆก็หายไปเหลือสองคนครับ มีผม ไอ้คุณก้อง ที่เป็นชาวภูเก็ตด้วยกัน ผมถือว่าก้องเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ของผม เพราะเราทำงานกันหนักมาก ที่หนักที่สุดก็ คืนสู่เหย้า ปี 38 ที่จัดที่สนามซอฟบอลข้างหอช๊อกโกแลต จำได้ว่าคืนก่อนงาน ทำกันอยู่สี่คน พี่อำ พี่ยุทธ ก้อง คืนเป็นงานใหญ่เครื่องเสียงครบชุด  เพื่อนๆพี่ๆคนอื่นๆก็ไปจัดเตรียมเรื่องอื่น ทำกันถึงเช้าเลยครับ คิดดูขนไอ้ลำโพงขี้แมว นับสิบตัว    แล้วผมก็ปรึกษาก้องได้ทุกเรื่อง (ช่วงนั้นพี่ๆเขามีปากเสียงกะอาจารย์เผ่าด้วย นิดหน่อย ฮิฮิ) นอกจากนี้ก็ได้มีโอกาสช่วยงานกรรมการหอด้วย ลืมบอกว่ารักชมรมแสงเสียงมากครับ    

ตอนปลายปีได้มีโอกาสไปงานคอนเสิร์ตหาทุน ที่จังหวัดนครสวรรค์ มีพี่ดึ๋งเป็น head จริงๆผมชอบร้องเพลงและอยากเป็นนักร้องมากกว่าทั้งร้องทั้งเต้น ทำได้ทั้งนั้นเลยน่ะคราบ(นี่ไม่นับที่หน้าตาดีด้วย)  จบปีหนึ่ง มีความสุข หลายๆเด้อ

ปีสอง(2539) เป็นฝ่ายพัสดุ (ทีแรกไม่อยากเป็นเลยทำพัสดุเลย กะว่าอยากเป็นหัวหม่อมากว่า อันนี้พี่จับหมูกะพี่ดึ๋งชักชวนบอกว่าสนุกแล้วก็หลากหลายกว่าก็เลยลองทำดู ปรากฏว่าได้เรียนรู้อะไรตั้งหลายอย่างจริงๆ)  ปลายปีได้เป็น head งานคอนเสิร์ตหาทุน จังหวังกำแพงเพชร ผมได้รับความช่วยเหลือจากน้องๆรุ่น 79 พวก ไข่ แคม โต้ง ดวง จิ๊บ ขอบคุณมากม๊าก โชคดีสุดๆ ผมยังจำได้ที่น้องๆต้องกินแต่ผัก กะปลากระป๋อง แบบว่าน้องไปกันมากจริงๆ แรกๆไม่มีตังค์กินกันครับ เราต้องประหยัดและกินกันตามงบที่กำหนด แถม เซเว่น มีที่เดียวในจังหวัด  ดีน่ะได้น้องนารี เพื่อนเจี๊ยบจากห้องค่าย(และคนอื่นๆ)มาช่วยทำอาหาร ให้เรากิน  ผมเริ่มได้ทำกิจกรรมเต็มตัว แล้วก็ได้น้องๆช่วยทำให้หลายๆอย่างประสบความสำเร็จมากๆ ขอบคุณว่ะ  ป.ล ลืมไม่ได้มีความรักครั้งแรกตอนปลายปีสองด้วยน้า


ปีสาม(2540) เป็นกิจนอก ควบ หัวหน้าแผนกแสงเสียงจุฬา(ในขณะที่ก้องเป็นประธานชมรมแสงเสียงหอพัก) แถมติดโปรอีกต่างหาก(ติดโปรคือได้ผลการเรียนเฉลี่ย ต่ำกว่า 2.00 บอกไว้เผื่อใครไม่เคยติดน่ะครับ ปกติก็เรียนพอผ่านๆไป เจอ F ซะสอง D ซะ สาม แบบว่ามันมีวิชาที่สอบปลายภาคที่เดียว 100% อ่ะครับ แล้วพี่ๆเขาบอกว่าปกติมันไม่ยาก ก็เลยประมาท อ่านหนังสือผ่านๆ ไม่เข้าเรียนเพราะไม่มีเช็คชื่อ ที่ใหนได้ข้อสอบออกยากกว่าทุกปี ทำไม่ได้เลย แย่มากครับ แต่ผมถือว่ามันเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตมหาวิทยาลัยเลยทีเดียว เพราะหลังจากผมติดโปร ทำให้ผมมุ่งมั่นในการเรียนมากขึ้น(พอปีสี่ผมต้องเรียนวิชานี้ใหม่ ผมได้ B กะ C+ ด้วยน่ะน่าดีใจมาก) เข้าเรียนทุกวิชา เข้าคณะแล้วก็คบเพื่อนที่คณะมากขึ้น แล้วยังได้ทำอะไรอีกหลายอย่างแบบว่าถ้าไม่ติดโปรจะไม่ได้ทำอ่ะ(เชื่อป่าว) แต่ผมขอบอกไว้เลยน่ะครับ ไม่ไช่ว่าทำกิจกรรมเยอะๆแล้วทำให้ติดโปรหรือคะแนนไม่ดี ไม่เกี่ยวกันเลย ผมรู้จักนักกิจกรรมมากมาย หลายๆคนเป็นนายกแต่ละคณะ แถมยังจบเกียรตินิยมก็มี อันนี้อ้างไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง น้องๆต้องจำไว้น่ะคราบ คนดีชอบแก้ไขคนอะไรชอบแก้ตัว   แต่ปีนี้ยากลำบากจริงๆ คับ


 ปีสี่(2541) เป็น ประธานเชียร์หอ ควบ ประธานเชียร์งานบอลจุฬา ธรรมศาสตร์ครั้งที่ 55 (มั๊ง ลืมแล้วอ่ะ)    น้องๆคงจำผมในมาด ว๊ากเกอร์หอพัก ได้ขี้เก๊กชะมัดยาดเลย ต้องขอโทษน้องๆทุกคนด้วยน่ะ พี่ทำไปเพราะรักน้องจริงๆ (ผมว่าตลอดสามปีที่เป็นว๊ากที่หอนี้ผมลงไม่ต่ำกว่า 90% น่ะประมาณว่าลงทุก match เช้าเย็น ผมถือคติว่า เราต้องทำงานหนัก ให้คุ้มกับน้องๆที่ต้องเหนื่อย และทำด้วยความรักน้อง ไม่รู้น้องจะรับรู้ความรู้สึกที่ผมให้หรือเปล่า)  ส่วนประธานเชียร์งานบอลนี่  ต่างกันเลยครับและก็เป็นโอกาสทีดีมากๆ ไม่อยากโม้เลยว่าปีนั้น จุฬา ชนะ แล้วก็ แสตนด์เต็มก่อนธรรมศาสตร์ ในรอบหลายๆปีด้วยน่ะ ปีนั้นยังเป็นปีแรก ที่มีการสร้างโครงการถนนนี้สีชมพู (เดี๋ยวนี้มีหรือเปล่าก็ไม่รู้)


ถามว่าผมทำนู้นทำนี้เยอะแยะเพื่ออะไรเหรอ? ลองนอนคิดดูแล้ว ผมก็ไม่ได้คิดอะไรน่ะ เพียงแต่มันสนุก  ท้าทาย ผมชอบความท้าทาย (แต่เรื่อง รักนี้ ไม่ค่อยไหว) ไม่ชอบอยู่เฉยๆ  ตอนนั้นก็คิดเท่านั้นเอง  บางทีรู้ตัวอีกที สำเร็จแล้วน่ะ ดีน่ะ สนุกน่ะ แล้วก็อยากได้น้องๆรุ่นต่อไปได้รับรู้ความรู้สึกดีๆ ด้วย  พอสนืทกันเราเกิดคามผูกพัน เราพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง มันเป็นความผูกพันที่มันเกินกว่าเพื่อน หรือคนรู้จัก นี้แหละครับสังคมซีมะโด่ง ...

เรียกได้ว่า ช่วงนี้เป็นชีวิตที่สนุกสุดเหวี่ยงได้ทำอะไรอย่างที่อยากทำ ผมรู้สึกเหมือนตัวเองบินได้  ได้กางปีกไปยังที่ๆผมต้องการ แล้วผมก็ไปถึงด้วยนะ(อาจไม่ถึงที่แรกและบินย้อนมาอีกทีเสียเวลาหลงทางหน่อยแต่ก็ถึงจุดหมายเหมือนกัน  แน่นอนบางครั้งเหนื่อยลองหุบปีกลง ปล่อยให้ตัวเองตกลงมา ก็รู้สึกหวิวๆแปลกๆดีเหมือนกันครับ นี้แหละช่วงชีวิตที่โลดเล่นของผม  


(เฮ้ยทำไมมันยาวอย่างงี้เนี้ย)

[MahDee]

ปีสี่(2541) เป็น ประธานเชียร์หอ ควบ ประธานเชียร์งานบอลจุฬา ธรรมศาสตร์ครั้งที่ 55 (มั๊ง ลืมแล้วอ่ะ) น้องๆคงจำผมในมาด ว๊ากเกอร์หอพัก ได้ขี้เก๊กชะมัดยาดเลย ต้องขอโทษน้องๆทุกคนด้วยน่ะ พี่ทำไปเพราะรักน้องจริงๆ (ผมว่าตลอดสามปีที่เป็นว๊ากที่หอนี้ผมลงไม่ต่ำกว่า 90% น่ะประมาณว่าลงทุก match เช้าเย็น ผมถือคติว่า เราต้องทำงานหนัก ให้คุ้มกับน้องๆที่ต้องเหนื่อย และทำด้วยความรักน้อง ไม่รู้น้องจะรับรู้ความรู้สึกที่ผมให้หรือเปล่า) ส่วนประธานเชียร์งานบอลนี่ ต่างกันเลยครับและก็เป็นโอกาสทีดีมากๆ ไม่อยากโม้เลยว่าปีนั้น จุฬา ชนะ แล้วก็ แสตนด์เต็มก่อนธรรมศาสตร์ ในรอบหลายๆปีด้วยน่ะ ปีนั้นยังเป็นปีแรก ที่มีการสร้างโครงการถนนนี้สีชมพู (เดี๋ยวนี้มีหรือเปล่าก็ไม่รู้)

ยังจำได้ดี  :x  :x

เฮ้ย!!! พวกมึง แบกโลก!!!! กางมุ้ง!!!!!

แมร่งตอนนั้นเกลียดพวกนี้ชิหาย   :x

มีอยู่แมทช์นึง โคตรโหด คิดอยู่ว่าจะรวมตัวจัดการกับพวกนี้ซักที  :lol:

หลัง ๆ ก็เข้าใจครับว่าพี่เค้าทำไปเพื่ออะไร

ต้องขอบคุณที่ทำให้พวกเรารู้จักกัน รักกัน อยู่หอด้วยกันได้ ด้วยดีจนจบ :wink:

[dto80]

^
^
^
จำได้ครับ พี่โจ้มาก่อนตลอดเลย ตอนปีสี่เลยเอามั่ง แล้วก็จำพี่โจ้รับน้องได้ เพราะตอนรับน้องวันแรก ๆ ก่อนเลิก รับน้องของวัน ผมยืนแถวหน้าด้วยความหน้าตาดี พี่โจ้ก็เดินมาถามว่า เมิงชื่ออาราย? -_-" ผมไปทำไรผิดมาเนี้ยะ

[A79]

ช่ายๆๆ งานบอลปีนั้น พี่โจ้ ทำได้เจ๋งมาก....บอลก็ชนะ ร่าเริงออกจากสนาม

[khesorn mueller]

Nong Jojo,
give me time..to read concentrately your new part from Wednesday...I promise I will ask you something..
p.nungning

[ป.ปลา]

เรื่องความยาวของ tag ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยล่ะพี่โจ้
อย่าลืมมาเขียนภาคต่อนะคะ จะรออ่านต่อ สนุกดีอ่ะ    

[prapasri AH]

:shock: น้องขา เขียน ที่ถูก tag มาเยอะๆได้เลยค่ะ  ทุกคนรออ่าน เมื่อสายตาดีค่ะ
 พี่แอ๊ะยังอยากจะเพิ่มอีกตอนหนึ่ง น้องๆจะว่ายังไงคะ อยากอ่านต่อไหมล่า :shock:

แต่คืนนี้ทานกล้วยน้ำว้า กะนมพร่องมันเนย กะ น้ำผึ้ง อุ่นให้ร้อน ทำให้ง่วงนอน และอยากหลับค่ะ

ทนหลับๆตื่นๆ เข้าเวบนะคะ พิมพ์ผิดพิมพ์ถูก พีกะป๋องเยาะเย้ยน่าดูเลยค่ะ :cry:

[ป.ปลา]

:shock: น้องขา เขียน ที่ถูก tag มาเยอะๆได้เลยค่ะ  ทุกคนรออ่าน เมื่อสายตาดีค่ะ
 พี่แอ๊ะยังอยากจะเพิ่มอีกตอนหนึ่ง น้องๆจะว่ายังไงคะ อยากอ่านต่อไหมล่า :shock:

แต่คืนนี้ทานกล้วยน้ำว้า กะนมพร่องมันเนย กะ น้ำผึ้ง อุ่นให้ร้อน ทำให้ง่วงนอน และอยากหลับค่ะ

ทนหลับๆตื่นๆ เข้าเวบนะคะ พิมพ์ผิดพิมพ์ถูก พีกะป๋องเยาะเย้ยน่าดูเลยค่ะ :cry:

เขียนได้เลยค่ะพี่แอ๊ะ ป.ปลา คนนึงล่ะค่ะที่รออ่าน    

[khesorn mueller]

P.Prapasri ka,
nungning is ready to read after finish..Nong Jojo tag!promise...
nn.

[khesorn mueller]

Nong Jojo,
it was a sweet Tag I have ever read...not because you look sweet along my reading up and down to see your face...but your words talking about activities by RCU make me nearly cry..(P.Nungning is sometimes quite"Yee Gae"!!)as if I read my own Tag...then I ask myself...what have I got from RCU??wow! a plenty of experience to notice/observe/get along with/participate to many types of people we have to live with for 4 years.
I may not do any position like you as I hate to be in the front...but the party never miss meeee.I was the one who dance till dawn!(the disco needs you)camping club,southern club,north-eastern club,what else??RCU always have something to join...sanuk makkkk....my grade goes down...then I wake up!!it had to set another strategy for my plan....frankly say....I do really don't care...I am fulled of other subject I got from RCU.Oh,may I repeat this experience again?...
Now it is my question from me to you,sweet handsome man!
1.what isไอ้ลำโพงขี้แมว??
2.why แต่เรื่อง รักนี้ ไม่ค่อยไหว??
3.what are you doing in Ayuthaya?
4.when will I see next part???
p.nn

[tiktokthailand]

ไม่เคยเข้าห้อง common room มาก่อน วันนี้ก็เลยแวะมารายงานตัวค่ะ  
ติ๊กอยู่รุ่น 82 ค่ะ จากคณะรัฐศาสตร์

[jviruch-78]

ขอบคุณ พี่ๆน้องๆทุกท่านที่เสียเวลาอ่านครับ อดใจชมภาคต่อไปอีกสักครู่ ตอนนี้งานยุ่งๆครับ

พี่หนุงหนิงครับ ซีมะโด่งมันมีอะไรมากมายเหลือเกินจริงๆด้วยครับ ผมไม่รู้จะหาประสบการณ์อย่างงี้ได้จากที่ใหนแล้ว ขออนุญาติตอบคำถามพี่สักเล็กน้อย
 
(๑)ไอ้ลำโพงขี้แมวนี้ คือ ลำโพงของชมรมแสงเสียงครับ เป็นลำโพงเบสตัวใหญ๋ๆทำด้วยไม้ หนักสัก 30-50กิโลได้มั๊งครับ สมัยก่อนมันไม่มีที่เก็บเป็นเรื่องเป็นราว เราก็เลยวางไว้ใต้หอเขียว ติดกับสหกรณ์จุฬา ทำได้แค่เพียงเอาโซ่คล้อง ปรากฎว่ามีแมว ไปอาศัยทำรังแบบว่าพอมีที่ว่างในลำโพงให้แมว เอาอาหารเข้ามากินและถ่ายได้ มันเหม็นมากเลยพี่ เวลายกมักจะมีอุจจาระ และเศษอาหารหลุดออกมาด้วย เราก็เลยเรียกมันมาลำโพงขี้แมว(น่าจะพวกรุ่นน้องเริ่มเรียกก่อน) แต่เดี๋ยวนี้มีห้องเก็บเป็นที่เป็นทางแล้วขนาดมันบางตัวก็เล็กลงแล้วด้วยคราบ
(๒)ผมไม่ถนัดเรื่องจีบหญิงครับ (มั๊ง)
(๓)พี่ทราบได้ในเนื้อเรื่องตอนที่สี่ ที่กำลังเขียนอยู่ครับ แบบว่ากำลังตัดต่อไม่ให้มันยาวไป
(๔)วันนี้น่าจะได้เห็นครับตอนที่สามครับ

[iamfrommoon]

ขอบคุณ พี่ๆน้องๆทุกท่านที่เสียเวลาอ่านครับ อดใจชมภาคต่อไปอีกสักครู่ ตอนนี้งานยุ่งๆครับ

(๒)ผมไม่ถนัดเรื่องจีบหญิงครับ (มั๊ง)

Really? อดพระประธานมาพูด...ก้อไม่เชื่อ ฮ่าๆๆ  :wink:

[khesorn mueller]

Nong Pookie,
he is a handsome one , right?so a lot of a sweet girl may try,right?so all of his life he never have a chance to flirt anyone exactly by himself,right?
I think that why!
What are you doing?you have to prepare your birthday party,right???
p. :twisted:  :twisted:

[khesorn mueller]

ไม่เคยเข้าห้อง common room มาก่อน วันนี้ก็เลยแวะมารายงานตัวค่ะ  
ติ๊กอยู่รุ่น 82 ค่ะ จากคณะรัฐศาสตร์

Hi nong Tik,
nice to know you here.you are at the right time and the right place :twisted: do you know that if you can make your way till here what you have to do?? :twisted:  :twisted: write something...introduce yourself to the memeber(mafia!!)of this room...we would like to get know you.
P.nungning27,67,pol-sci.37