++ Blog Tag ++

[jean]

อืม...
1. ชื่อ JEAN  
2. ภูมิลำเนา จังหวัดสุราษฎร์ธานี
3. อนาคต...
     แต่งงาน (ถ้ามีคนมาขอ)
     เรียนต่อ ปริญญาเอก (ถ้าไม่มีใครมาขอ)

Tag ต่อ  :twisted:  :twisted:
1. poot 41 (อีกครั้ง)
2. เมย์(เสดสาด) 41
3. โก้(วิดยา) 41
4. เหน่ง 41
5. อ๋อย 41
ปล. ขออภัยถ้าหากท่านผู้ที่ถูก Tag ไม่สะดวกที่จะเล่นนะคะ

[khesorn mueller]

Noo Popjean,
you have a really clear aims...
best wish for your goals naka..which one should be the first?
anyway...you will get marry soon..don't ask me why I say like that!
Ohmmmmmmm....
p.ning

[jean]

Noo Popjean,
you have a really clear aims...
best wish for your goals naka..which one should be the first?
anyway...you will get marry soon..don't ask me why I say like that!
Ohmmmmmmm....
p.ning

ขอบคุณคะ ^_^
สาธุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[iamfrommoon]

5. อนาคต...
     แต่งงาน (ถ้ามีคนมาขอ)
     เรียนต่อ ปริญญาเอก (ถ้าไม่มีใครมาขอ)
     ความฝัน ... ผอมๆๆๆ สวยๆๆๆ (ฝันจิรงๆ ฝันลมๆ แล้งๆ)      
     ความหวัง ... ได้ไปเรียนต่อที่ UCLA
    คำพูดติดปาก...อย่านะ...ฉันยังไม่ได้แต่งงาน   5 5 5

จบแล้น...พอมั๊ยแค่นี้

ขอด้วยคนค่ะ...คำพูดติดปาก..."อย่านะ...ฉันยังไม่มีแฟน" (เป็นตัวเป็นตน)...555

น้องจีน...รอดตัวไป...ไม่โดนรอบ 2 พรุ่งนี้เจอกันค่ะ  :wink:

[Aj.O]

งั้น tag ต่อ  ทิ้งภาระให้รายชื่อเหล่านี้

1 พี่ตี๋เล็ก 78
2 เพื่อน Max 79
3 อาจารย์ O 79 (คนนี้ยาวแน่ๆ อิอิอิ)
4 น้องตุ๊กตา 80 -- น้องโรงเรียน และตามมาเป็นน้องคณะอีก
5 น้อง Mek เมฆ 80
ส่วนคนนี้ขอเพิ่มเป็นพิเศษนะคะ ...
6 พี่เป็ก pexchula 77 -- พี่จังหวัดของหนูเอง เพิ่งเห็นว่าพี่เป็กเข้าบอร์ดนี้ คิดถึงๆ

ดังนั้น 6 ท่านนี้ รีบๆมาร่ายเรื่องซะดีๆ ^^

ก็จะเล่าเท่าที่นึกได้อ่ะนะ อาจจะดูมั่วๆไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่...บางท่อนอาจล่อแหลมนะ

1) ชื่อจริง นามสกุลจริง > ทรงกลด สุวานิช...เนื่องจากเกิดวันจันทร์ ชื่อเลยไม่มีสระ เค้าว่าเป็นกาลกิณี :roll:

2) พื้นเพเดิม พ่อแม่ ปู่ย่าตายาย อยู่ที่อยุธยา แต่พ่อกับแม่ผมมาทำงานรับราชการเป็นอาจารย์อยู่ที่ราชภัฎบุรีรัมย์ ตั้งแต่ก่อนผมเกิด ผมเลยเติบโตอยู่ที่บุรีรัมย์(อำเภอเมือง)ตั้งแต่เรียนประถม จนจบมัธยม รวมได้ 17 ปี ที่ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น...และตอนนี้ก็ยังคิดถึงวันเวลาเก่าๆสมัยช่วงอายุ 3-17 ปี ที่นั่นอยู่เช่นกัน... :roll: แล้วก็บุคคลผู้นึงด้วย(ที่คุณหลิม81เคยสงสัยจากรูปวาดนั่น) :roll:
พยายามติดต่อกับเพื่อนสมัยมัธยมอยู่บ้างตามโอกาส เนื่องจากสมัยเรียนผมไม่ค่อยสุงสิงกับใครนัก ทำให้ตอนนี้รู้สึกว่าทำเวลาตรงนั้นหายไปบ้าง...ชอบค้นชื่อเพื่อนตามเวบ google เผื่อจะเจออีเมลล์ แล้วก็เจอบ้าง(ส่วนน้อยโดยบังเอิญ)แต่ก็นับว่าโชคดีมาก สำหรับกรณีที่เจอทั้งชื่อทั้งเมลล์

3) จริงๆตอนที่เรียนมัธยม ผมไม่แน่ใจว่าจะไปทางไหนด้วยซ้ำ ผมสนใจเกี่ยวกับธรรมชาติของสัตว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกนก ตอนเด็กๆสมัยที่ยังไม่เคยสัมผัสกับโลกออนไลน์ ผมนึกว่าจะหาคนที่สนใจในสิ่งเดียวกันไม่ได้ด้วยซ้ำ
สำหรับเรื่องที่ว่า ทำไมผมไม่ไปเรียนเป็นนักวิชาการด้านนี้โดยตรงเลยล่ะ?
ก็เพราะ"บัญชาสวรรค์" อย่างที่บางคนพอจะทราบอยู่บ้าง
แต่ก็เข้าใจบ้างเหมือนกันน่ะ...เพราะผู้ปกครองเรามักจะกลัวเรื่องหางานทำยาก อะไรเทือกนั้น
เลยพยายามให้ผมเรียนในสายที่มีวิชาชีพรองรับชัดเจนจะดีกว่า :?(ผมจบเภสัชฯจุฬาฯ)
จนได้มีโอกาสเข้ามาท่องโลกไซเบอร์ ในพันทิปห้องจตุจักรนี่แหละ  ทำให้ผมรู้ว่าผมยังมี"พวกพ้อง"มากมาย.ที่สนใจคล้ายๆกัน

4) ตอนนี้ทำงานที่โรงพยาบาลชุมชนแห่งหนึ่งที่อำเภอนอกเมืองสุรินทร์ ตอนมาทำตอนแรกก็มีไฟอยู่มาก แต่ตอนนี้ไฟมอดเกือบหมดแล้ว...ครั้งจะย้ายก็ไม่มั่นใจในตัวเองว่าจะไปที่ไหนดี? ที่ใหม่จะเวิร์คกว่าเดิมหรือไม่? ถ้าเกิดมันแย่กว่าจะผิดหวังมากมั้ย?...บางครั้งผมก็คิดถึงสมัยที่เพิ่งบรรจุว่า มีงานทำ มีรายได้เป็นของตัวเอง นก็นับว่าโชคดีถมไปแล้ว...แต่บางครั้งผมก็นึกเซ็ง ว่าถ้าผมอยู่ที่นี่ตลอดไปชีวิตคงดักดาน ไม่มีอะไรใหม่ๆขึ้นมา :?
เรื่องเรียนต่อยังไม่คิด แต่บอกตรงๆว่าผมไม่อยากต่อสายเภสัชกรรมแล้ว...ผมอยากเรียนชีววิทยาของสัตว์เฉพาะด้าน อย่างอาจารย์จุฬาฯ(คณะวิทย์)บางท่านที่เคยสอนผมตอนสมัยเรียนปี 1(ที่ตึกแถบ)มากกว่า

[weerapong_rx]

รูปพี่ (คุณแม่) กรองอร ที่ถ่ายกับ Big ben สวยมากครับ ถ้ามีโอกาสมาเที่ยวอีก ผมอาสาเป็นสารถีได้นะครับ อ่าน tag ของพี่ๆ แต่ละคนแล้วก็ได้รู้จักพี่รวมทั้งได้แง่คิดดีๆ หลายอย่างเลยครับ

[ป.ปลา]

:shock:  เพิ่งกลับมาจากสงกรานต์ที่บ้าน
นี่มันเรียกว่า tag ลูกโซ่ได้เลยนะเนี่ย  :shock:

เข้ามาอ่าน tag ของพี่ๆ สนุกๆ ทั้งนั้นเลย
เอาอีกค่ะ เอาอีก

[khesorn mueller]

your story is also...excellent!...look at the list of unreply tagged people...it will be a fantastic story for us to...read....
How are you,Nong Pong??
p.nn

[ป.ปลา]

งั้น tag ต่อ  ทิ้งภาระให้รายชื่อเหล่านี้

1 พี่ตี๋เล็ก 78
2 เพื่อน Max 79
3 อาจารย์ O 79 (คนนี้ยาวแน่ๆ อิอิอิ)
4 น้องตุ๊กตา 80 -- น้องโรงเรียน และตามมาเป็นน้องคณะอีก
5 น้อง Mek เมฆ 80
ส่วนคนนี้ขอเพิ่มเป็นพิเศษนะคะ ...
6 พี่เป็ก pexchula 77 -- พี่จังหวัดของหนูเอง เพิ่งเห็นว่าพี่เป็กเข้าบอร์ดนี้ คิดถึงๆ

ดังนั้น 6 ท่านนี้ รีบๆมาร่ายเรื่องซะดีๆ ^^

ก็จะเล่าเท่าที่นึกได้อ่ะนะ อาจจะดูมั่วๆไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่...บางท่อนอาจล่อแหลมนะ

1) ชื่อจริง นามสกุลจริง > ทรงกลด สุวานิช...เนื่องจากเกิดวันจันทร์ ชื่อเลยไม่มีสระ เค้าว่าเป็นกาลกิณี :roll:

2) พื้นเพเดิม พ่อแม่ ปู่ย่าตายาย อยู่ที่อยุธยา แต่พ่อกับแม่ผมมาทำงานรับราชการเป็นอาจารย์อยู่ที่ราชภัฎบุรีรัมย์ ตั้งแต่ก่อนผมเกิด ผมเลยเติบโตอยู่ที่บุรีรัมย์(อำเภอเมือง)ตั้งแต่เรียนประถม จนจบมัธยม รวมได้ 17 ปี ที่ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น...และตอนนี้ก็ยังคิดถึงวันเวลาเก่าๆสมัยช่วงอายุ 3-17 ปี ที่นั่นอยู่เช่นกัน... :roll: แล้วก็บุคคลผู้นึงด้วย(ที่คุณหลิม81เคยสงสัยจากรูปวาดนั่น) :roll:
พยายามติดต่อกับเพื่อนสมัยมัธยมอยู่บ้างตามโอกาส เนื่องจากสมัยเรียนผมไม่ค่อยสุงสิงกับใครนัก ทำให้ตอนนี้รู้สึกว่าทำเวลาตรงนั้นหายไปบ้าง...ชอบค้นชื่อเพื่อนตามเวบ google เผื่อจะเจออีเมลล์ แล้วก็เจอบ้าง(ส่วนน้อยโดยบังเอิญ)แต่ก็นับว่าโชคดีมาก สำหรับกรณีที่เจอทั้งชื่อทั้งเมลล์

3) จริงๆตอนที่เรียนมัธยม ผมไม่แน่ใจว่าจะไปทางไหนด้วยซ้ำ ผมสนใจเกี่ยวกับธรรมชาติของสัตว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกนก ตอนเด็กๆสมัยที่ยังไม่เคยสัมผัสกับโลกออนไลน์ ผมนึกว่าจะหาคนที่สนใจในสิ่งเดียวกันไม่ได้ด้วยซ้ำ
สำหรับเรื่องที่ว่า ทำไมผมไม่ไปเรียนเป็นนักวิชาการด้านนี้โดยตรงเลยล่ะ?
ก็เพราะ"บัญชาสวรรค์" อย่างที่บางคนพอจะทราบอยู่บ้าง
แต่ก็เข้าใจบ้างเหมือนกันน่ะ...เพราะผู้ปกครองเรามักจะกลัวเรื่องหางานทำยาก อะไรเทือกนั้น
เลยพยายามให้ผมเรียนในสายที่มีวิชาชีพรองรับชัดเจนจะดีกว่า :?(ผมจบเภสัชฯจุฬาฯ)
จนได้มีโอกาสเข้ามาท่องโลกไซเบอร์ ในพันทิปห้องจตุจักรนี่แหละ  ทำให้ผมรู้ว่าผมยังมี"พวกพ้อง"มากมาย.ที่สนใจคล้ายๆกัน

4) นอกจากเรื่องเกี่ยวกับชีววิทยาแล้ว ผมสนใจเรื่องการเมืองและสังคมอยู่พอสมควรเช่นกัน เดิมทีเนื่องจากแม่ของผมค่อนข้างจะมีค่านิยมขวาจัด(อนุรักษ์นิยม เน้นความเชื่อสืบๆกันมา)..จนบางครั้งที่ทำให้ผมอึดอัด และพยายามหาความชอบธรรมแก่จุดยืนของตัวเองอยู่ตลอดมา(คือพยายามไม่ตามความเชื่อของใครง่ายๆ)...การฺตูนเรื่อง ปรสิตเดรฉาน นั้นเป็นวรรณกรรมเรื่องนึงที่จุดประกายแนวคิดแบบซ้ายๆ(แหกกรอบสังคม กรอบความเชื่อ)ของผมขึ้นมา แต่ก็ไม่มากนัก เพราะตอนนั้นยังไม่เป็นอิสระ ต้องพึ่งพาพ่อแม่อยู่
...จนผมได้มีโอกาสอ่านบทความของปัญญาชนบางท่าน เช่น อ.นิธิ, ท่านพุทธทาสภิกขุ, พระธรรมปิฎกฯลฯ นั่นก็เริ่มเพิ่มแนวคิดเชิงวิพากษ์ให้ผมมากขึ้น ต่อค่านิยมที่สืบๆกันมา(เช่น คนจนเพราะขี้เกียจเสมอไปหรือ?การเอาแต่โทษเวรกรรมหรือโชคชะตาเป็นหนทางที่ถูกต้องหรือ?ประเทศชาติเป็นหนึ่งเดียวมานานแล้วจริงหรือ?)...ทำให้ผมรู้สึกได้อีกว่า จริงๆแล้วผมก็ชอบสอดรู้สอดเห็นเกี่ยวกับเรื่องทัศนคติความเชื่ออยู่พอสมควร แต่ผมขี้เกียจค้นคว้าตามห้องสมุดเท่านั้น...แต่กับโลกไซเบอร์ ผมค้นได้ง่ายมาก เพียงใช้คีย์เวิร์ด search จาก google...นอกจากนี้ การที่เข้าพันทิปไปเล่นโต๊ะจตุจักร แล้วลองเข้าไปอ่านในโต๊ะราชดำเนินต่อ มันทำให้ผมเริ่มติดใจและได้รับความรู้ใหม่ๆเกี่ยวกับการเมืองมากมาย ทำให้รื้อทัศนคติเก่าๆไปได้มากอยู่ เช่น
-ผมเคยหลงไหลประวัติศาสตร์สมัยเรียนประถม&มัธยม แต่ตอนนี้ไม่ได้หลงไหลไปซะทุกอย่างแล้ว เพราะเรียนรู้ว่าผู้ชนะเท่านั้นที่เขียนประวัติศาสตร์ และประวัติศาสตร์แบบนั้นมักอำพรางเรื่องไม่ดีบางอย่างเอาไว้..แต่ก็ยังแอบชื่นชมประวัติศาสตร์ของพระนเรศวรกับพระเจ้าตากอยู่บ้าง ไม่ใช่เพราะเรื่องบุญคุณการกู้ชาติ(เพราะสมัยนั้นยังไม่มีรัฐชาติ) แต่ผมชอบความกล้าหาญและการตัดสินใจที่เฉียบขาดในการรบของอดีตผู้กล้าเหล่านั้นต่ะหาก
-ผมเคยรังเกียจประชาธิปไตยในบางครั้ง เพราะเชื่อว่าอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดนั้นน่าดีกว่า เคยนึกดูถูกชาวบ้านที่เลือก สส.(บางคน)เข้ามาโกงบ้านเมือง..แต่พอได้อ่านประวัติศาสตร์ฉบับวิพากษ์(จากโต๊ะราชดำเนินในพันทิป)แล้ว ก็เห็นได้ว่าเผด็จการอย่างจอมพล ป.หรือจอมพลสฤษดิ์ ก็ร้ายไม่เบา ดูเหมือนจะโกงกินยิ่งกว่าพวก สส.จากการเลือกตั้งด้วยซ้ำ  แต่ประวัติศาสตร์ในแบบเรียนเลือกที่จะปิดบังอำพรางสิ่งเลวร้ายไว้...ทำให้เปลี่ยนทัศนคติว่า เรามี สส.จากการเลือกตั้งที่เราวิจารณ์ได้ หรือมีสิทธิ์ถอดถอนได้ ก็ยังดีกว่าการให้อำนาจเบ็ดเสร็จแก่ใคร
-แต่แนวคิดที่ซ้ายจัดมากๆอย่าง อ.ใจ อึ้งภากรณ์ หรือ อ.สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล (ที่ปฏิเสธความเชื่อหรือศรัทธาทั้งมวล มองแต่ตรรกะ)นี่ผมก็ไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่นัก

5) ตอนนี้ทำงานที่โรงพยาบาลชุมชนแห่งหนึ่งที่อำเภอนอกเมืองสุรินทร์ ตอนมาทำตอนแรกก็มีไฟอยู่มาก แต่ตอนนี้ไฟมอดเกือบหมดแล้ว...ครั้งจะย้ายก็ไม่มั่นใจในตัวเองว่าจะไปที่ไหนดี? ที่ใหม่จะเวิร์คกว่าเดิมหรือไม่? ถ้าเกิดมันแย่กว่าจะผิดหวังมากมั้ย?...บางครั้งผมก็คิดถึงสมัยที่เพิ่งบรรจุว่า มีงานทำ มีรายได้เป็นของตัวเอง นก็นับว่าโชคดีถมไปแล้ว...แต่บางครั้งผมก็นึกเซ็ง ว่าถ้าผมอยู่ที่นี่ตลอดไปชีวิตคงดักดาน ไม่มีอะไรใหม่ๆขึ้นมา :?
เรื่องเรียนต่อยังไม่คิด แต่บอกตรงๆว่าผมไม่อยากต่อสายเภสัชกรรมแล้ว...ผมอยากเรียนชีววิทยาของสัตว์เฉพาะด้าน อย่างอาจารย์จุฬาฯ(คณะวิทย์)บางท่านที่เคยสอนผมตอนสมัยเรียนปี 1(ที่ตึกแถบ)มากกว่า

to P' Aj O
ทำงานอยู่อำเภออะไรคะ ป.ปลา เป็นคนอำเภอเมืองสุรินทร์ค่ะ
แต่ตอนนี้เรียนโทฯ ก็กะว่าจะกลับไปทำงานที่บ้านเกิดหลังเรียนจบค่ะ

[weerapong_rx]

I am doing well, thanks PNN. It is very nice to have the thing like Tag since sometimes people do know each other more and also in the different points of view. I like the way you wrote here because it was so relaxed and made others feel very good,  indeed.

[MahDee]

รายนามผู้ที่โดน Tag และตอบแล้ว    

Prapasri AH 13
อ้อย 13
Wannee 16
Alayas 26
Khesorn Mueller 27
iamfrommoon 35
Webmaster,LadyBamboo 35
Junphen 36
A 39
Apirat 39
Imm 39
Mr.Eggman 39
AjO 39
Cell 40
It's me Joy 41
MahDee 41
poot 41
หลิม 41
popjean 41
Teemeekiew 42
Party 43
weerapong 43
หล้า 43


----------------------------------------------------------------------------
รายนาม ผู้ที่โดน Tag แล้ว แต่ยังไม่มาตอบอย่างน้อย 5 ข้อ   :roll:  :roll:

charin 07
ป๋อง 13
manopkd 13
กุ้ง 14
จิ๋ม 14
ตุ๊ 14
อ้อย 14
อ๋า 14
KUSON 15
Jiab 16
ถาวร 16
ทราย 16
ป้อม 16
อ๋อย 16
Somchai 17
nitty 20
Rs_oman 26
ชัชชัย 35
pexchula 37
ตี๋เล็ก 38
first 39
Ppornson 39
เต้ 39
ป๋าบอล 39
ลูกพิ้ง 39
Max 39
Fonode 40
Shade 40
tukta 40
ก้อง 40
Mek 40
Platongkoh 41
ชาร์ป 41
อ๋อย 41
immy 42
Rachan 42
ติ๊ด 42
ทักษ์ 42
แน๊ต 42
ปอร์ท 42
Kai 43
Triti 43
ดอจ 43
นุ่น 43
แมน 43
เอ๋อ 43
ตาล 44
มะปราง 44
Nupu special guest
------------------------------------------------------------------------------

Special Request  :wink:

ป.ปลา 43
Audit special guest
Mouy 38
joker 39
Safetysafe 39
Ton (Poodle) 39
Jip Jib 39
Pandanong  41
Nueyhahey 41
dol 41
โก้ phy 41
ต้น 41
นายป้อ 41
Toomy 16
Jaiko special guest
atom75  35
cmadong75 35
...
...
...

หากไม่รู้จะ tag ต่อให้ใคร ให้ไปดูที่ Menu รายชื่อสมาชิก นะครับ  :wink:

[ป.ปลา]

:roll:  มี สะเปเชี่ยลรีเควสด้วยเหรอพี่ Mahdee
เอ่อ... ขอเวลาหน่อยแล้วกันค่ะ
แบบว่าไม่ค่อยมีเรื่องจะให้ลงน่ะ อิอิ

[krongon2513]

รูปพี่ (คุณแม่) กรองอร ที่ถ่ายกับ Big ben สวยมากครับ ถ้ามีโอกาสมาเที่ยวอีก ผมอาสาเป็นสารถีได้นะครับ อ่าน tag ของพี่ๆ แต่ละคนแล้วก็ได้รู้จักพี่รวมทั้งได้แง่คิดดีๆ หลายอย่างเลยครับ

   :lol:
ขอบคุณน้องพงษ์มากๆเลยค่ะ  อังกฤษเป็นประเทศหนึ่งในไม่กี่ประเทศที่พี่หลงรัก ชอบไปหมดมีอะไรให้ดูเยอะแยะ โดยเฉพาะวัฒนธรรมที่ยาวนานน่าศึกษา ถ้าไปอีกพี่คงไปดูละครเวทีเรื่องที่ไม่ซำกับคราวก่อน
แต่นั่นละค่ะ..ได้แต่คิด...เพราะมันแพงงงง...มาก....ต้องคิดแล้วคิดอีก
ลูกชายคนเล็กของพี่ก็อยากไปต่อโทอีกใบที่นั่น หรือไม่ก็ญี่ปุ่น  แต่พี่ให้ลูกหาทุนด้วยเพื่อแบ่งเบาทางบ้าน คงต้องลองดูเพราะลูกพี่เรียนไม่เก่งเท่าไรค่ะ

อ่านเรื่องของ"เด็กบ้านนอกไกลบ้าน"คนนี้แล้วรู้สึกปลื้มใจ น้องรู้ตัวไหมว่าน้องเป็น "ลูกในฝัน"ของพ่อแม่ทุกคน คิดดี ทำดีและมีมานะดี
พี่เคยอ่านข้อความหลังสมุดโรงเรียนเตรียมของลูกชายคนโต
เขาพิมพ์ว่า
"พ่อแม่นั้นหวังพึ่งเจ้า
ครูนั้นเล่าหวังให้สร้างชื่อ
ประเทศชาติหวังกำลังฝีมือ
เจ้าคือความหวังทั้งมวล"

ขอให้น้องประสบความสำเร็จในการศึกษา  เราน่าจะได้เจอกันบ้างนะคะ
ไม่ว่าจะเป็นที่เมืองไทยหรือเคนซิงตัน..ก็ตาม

[krongon2513]

:wink:  
น้องมาดีคะ
กระทู้นี้ดีมากจริงๆ ทำให้น้องรู้จักพี่  พี่รู้จักน้อง เป็นสายสัมพันธ์ของคนที่เคยอยู่นบ้านเดียวกัน ขอบคุณนะคะที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้น
เวลาของชีวิตสั้นลง  สะสม  มิตร  ไว้ดีกว่า


อ่านเรื่องรัก..เรื่องคู่ของน้องผู้หญิงแล้วแอบอมยิ้ม
ฝากไว้ให้คิดละกันนะ

เขารักเรา..ดีกว่าเรารักเขา
การเลือกใครสักคนเข้ามาในชีวิต  ขอให้เลือกด้วยสมอง..อย่าเลือกด้วยหัวใจ
เราต้องเป็นฝ่าย...เลือก..เขาด้วยนะคะ  ไม่ใช่เป็นฝ่ายถูกเลือกเท่านั้น
ขอให้โชคดีในรักเหมือนโชคดีได้เป็นชาวซีมะโด่งนะคะ


อยากรู้ชื่อเดิม 8 พยางค์ของน้องอึ๋มค่ะ


น้องไผ่คะ..กำลังหาอาชีพใช่ไหมเอ่ย..ตั้ง ร.ร.ซีมะโด่งวิทยาดีมะคะ
คุณครูก็แถวๆนี้ไง  ให้น้องไผ่เป็นครูใหญ่

[rs_oman]

จริงๆๆว่าจะเล่าตอนวันหยุดเพราะสมาธิดีก่า แต่พรุ่งนี้กลับเมืองไทยละ อีกนานกว่าจะได้เข้ามาอีก
หลังทานเที่ยงเสร็จพอมีเวลา เล่าเลยละกัน ออกตัวก่อนว่าอาจจะไม่ตื่นเต้นและหนุกหนานมีสาระเหมือนคนอื่นนะครับ

1. ข้อมูลส่วนตัว

ชื่อจริง รังสรรค์ นามสกุล เพ็งพันธ์ เป็นคนต่างจังหวัดโดยกำเนิด (ภาษาชาวบ้านเรียกว่าคนบ้านนอก) พ่อแม่และคนในหมู่บ้านเรียกว่า "บักสัน" เพื่อนที่โรงเรียนและที่มหา'ลัยเรียก "ไอ้...สัน" จบมาทำงาน พี่ๆๆเรียก "ไอ้ (สัน) ขวาน" เพราะพูดจาขวานผ่าซากเกินไป (แต่เดี๋ยวนี้พูดเพราะแล้วนะ จะบอกให้) หลังจากพูดเพราะแล้วพี่ๆๆ เลยตั้งชื่อให้ใหม่ว่า "ไอ้ยอด" ด้วยความที่สร้างความครื้นเครงได้ตลอดไม่เว้นแม้แต่การประชุมที่เครียดๆๆ แปลกนะครับ ทั้งๆๆที่ผมไม่ค่อยชอบชื่อเล่นที่ถูกเรียก แต่ก้อทนโดนเรียกแบบนั้นมาได้จนบัดนี้

เกิดในหมู่บ้านเล็กๆๆ ในจังหวัดศรีสะเกษ เกือบติดชายแดนกัมพูชา อาชีพของบรรพบุรุษแต่ไหนแต่ไรทำไร่ไถนา เปื้อนดินเปื้อนโคลนมาแต่เล็ก พูดและฟังภาษาไทยกลางไม่ได้ก่อนเข้าเรียน (อันนี้เป็นเรื่องจริง เพราะเมื่อก่อนไม่มีทีวีดู)

[Mr.EggMan]

สนุก จนมิอาจละสายตา

ของเค้าดีจริงๆครับพี่น้อง

"ได้ศึกษาชีวิตของคนๆหนึ่ง เหมือนได้อ่านหนังสือสักสิบเล่ม"

I LIKE IT!!!!!
 :roll:  :roll:  :roll:

[weerapong_rx]

อ้ายยอดได้กลับบ้านที่จังหวัดศรีสะเกษบ้างไหมพี่ ปีนี้หอมแดงคงจะเยอะเด้ออ้าย ฟ้าวมาเขียนให้ครบเด้อครับ จะรออ่านครับอ้าย


พ่อแม่หวังพึ่งพาเจ้า
ครูเล่าหวังเจ้าสร้างชื่อ
ชาติหวังกำลังฝีมือ
เจ้าคือความหวังทั้งมวล

พี่กรองอรครับ คือ เป็นความบังเอิญจริงๆ ครับ ที่ผมก็ชอบบทกลอนนี้มาก แต่เวอร์ชันที่ผมมีอยู่ (แปะไว้ใน MSN Space) เป็นแบบข้างบน ก็เลยอยากถามพี่ๆ ผู้สันทัดภาษาไทยว่า จริงๆ แล้ว มันควรเป็นแบบที่พี่กรองอรเขียนใช่ไหมครับ และใครเป็นผู้ประพันธ์ครับ

[khesorn mueller]

Background of each people is important for the basic thought it grows after.It is really fantastic we were from the different part of Thailand with the different way of thinking and doing but one thing in the middle we have it the same....RCU socialization!with the same pattern,same qualify....this connection is stronger if we all interacted and cherished.
I love you!
nungning27

[rs_oman]

อ้ายบ่ได้เมือบ้านดนแล้วหล่ะพงษ์ ตั้งแต่ไปอยู่โอมานพุ่นหล่ะ ว่าสิลาจักสองอาทิตย์เล่ากะเมืออาทิตย์หน้านี่หล่ะ

ต่อ part 2

2. ชีวิตวัยเด็ก ประถมและมัธยม

พออายุได้ 6 ขวบ พ่อพา (เดิน) ไปฝากเข้าเรียนในหมู่บ้านใกล้ๆๆ (3 กม) ซึ่งมีชั้นเรียนสูงสุดถึง ป 4 แต่ครูใหญ่ไม่รับเพราะตัวเล็กเกินไปเมื่อเทียบกับเด็กวัยเดียวกัน กลัวว่าหน้าน้ำหลากจะตกคันนาจมน้ำก่อนจะถึงโรงเรียน จึงกลับบ้านอย่างผิดหวังที่สุด ปีถัดมาพ่อพาไปอีก แต่ครูใหญ่ก้อยังไม่รับด้วยเหตุผลเดิม จนอายุได้ 8 ขวบพ่อก้อพาไปอีก ครูใหญ่ (คนเดิม) ก้อทำท่าจะไม่รับ แต่พ่อบอกว่าให้มันเข้าเรียนเถอะ เพื่อนๆๆเขาอยู่ ป 3 กันหมดแล้ว นั่นแหละครูใหญ่ถึงรับเข้าเรียน (อย่างเสียไม่ได้) ป 1 - ป 3 สอบได้ที่โหล่ตลอด (สงสัยสมองยังไม่พัฒนา เนื่องจากขาดสารอาหารอย่างแรง) แต่หลังจากนั้นไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่ ป 4 จนถึง มศ 5 ไม่เคยสอบได้ที่อื่นๆๆเลยนอกจากที่ 1 อิอิ บางคนหาว่าเล่นของ (ไสยศาสตร์) เพราะมีปู่และพ่อเล่นมาก่อน แต่ผมเปล่านะ จบชั้นสูงสุดของโรงเรียน (ป 4) ครูใหญ่ (คนเดิม) ให้ไปสอบทุนหนึ่งอำเภอหนึ่งผลิตภัณฑ์ เอ้ย หนึ่งทุนของกระทรวงศึกษาธิการ เผื่อฟลุ๊คจะได้เรียนต่อ เห็นว่าหน่วยก้านดี ต้องนั่งเกวียนจากหมู่บ้านเข้าอำเภอ (เห็นมั๊ยว่าบ้านนอกจริงๆๆ) มาสอบ ฟลุ๊คจริงๆๆ สอบได้ แต่ลืมไปว่าที่โรงเรียนเดิมไม่มีประถมปลาย แล้วจะเรียนที่ไหน ครูใหญ่หาทางออกโดยการขอขยายชั้นเรียนจนถึง ป 7 (เห็นมั๊ยว่าสร้างคุณูปการณ์แค่ไหน ทำให้โรงเรียนเก่ามี ป 7   555) ในวัยเดียวกันแทบจะเรียกได้ว่าเป็นเด็กที่ลำบากที่สุดในละแวกนั้น เพราะนอกจากจะทำงานทุกอย่างแล้ว ยังถูกพ่อบังคับให้อ่านหนังสือทุกวันๆละหลายชั่วโมง โดยไม่เคยได้เที่ยวเล่น (งานวัด) เหมือนเพื่อนๆๆเลย จบประถมแล้วจำเป็นจะต้องเรียนต่อมัธยมเพราะข้อผูกพันของทุน เลยต้องเข้าอำเภอมาเรียนต่อมัธยมโดยอาศัยวัดเป็นที่พักพิง และเจริญเติบโตด้วยข้าวก้นบาตรของหลวงปู่ จนจบ มศ 3

ตอนหน้ามัธยมปลาย

[weerapong_rx]

อ่านแล้วนั่งอมยิ้มอยู่คนเดียวเลยนะพี่ยอด แต่ตลกครูใหญ่ที่ไม่รับพี่เข้าเรียน "แต่ครูใหญ่ไม่รับเพราะตัวเล็กเกินไปเมื่อเทียบกับเด็กวัยเดียวกัน กลัวว่าหน้าน้ำหลากจะตกคันนาจมน้ำก่อนจะถึงโรงเรียน" อย่าลืมมาเล่าต่อให้เสร็จนะครับ ทำเป็นเหมือนละครเป็นตอนๆ เลยนะพี่

[ป.ปลา]

อ้ายบ่ได้เมือบ้านดนแล้วหล่ะพงษ์ ตั้งแต่ไปอยู่โอมานพุ่นหล่ะ ว่าสิลาจักสองอาทิตย์เล่ากะเมืออาทิตย์หน้านี่หล่ะ

ต่อ part 2

2. ชีวิตวัยเด็ก ประถมและมัธยม

พออายุได้ 6 ขวบ พ่อพา (เดิน) ไปฝากเข้าเรียนในหมู่บ้านใกล้ๆๆ (3 กม) ซึ่งมีชั้นเรียนสูงสุดถึง ป 4 แต่ครูใหญ่ไม่รับเพราะตัวเล็กเกินไปเมื่อเทียบกับเด็กวัยเดียวกัน กลัวว่าหน้าน้ำหลากจะตกคันนาจมน้ำก่อนจะถึงโรงเรียน จึงกลับบ้านอย่างผิดหวังที่สุด ปีถัดมาพ่อพาไปอีก แต่ครูใหญ่ก้อยังไม่รับด้วยเหตุผลเดิม จนอายุได้ 8 ขวบพ่อก้อพาไปอีก ครูใหญ่ (คนเดิม) ก้อทำท่าจะไม่รับ แต่พ่อบอกว่าให้มันเข้าเรียนเถอะ เพื่อนๆๆเขาอยู่ ป 3 กันหมดแล้ว นั่นแหละครูใหญ่ถึงรับเข้าเรียน (อย่างเสียไม่ได้) ป 1 - ป 3 สอบได้ที่โหล่ตลอด (สงสัยสมองยังไม่พัฒนา เนื่องจากขาดสารอาหารอย่างแรง) แต่หลังจากนั้นไม่รู้เกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่ ป 4 จนถึง มศ 5 ไม่เคยสอบได้ที่อื่นๆๆเลยนอกจากที่ 1 อิอิ บางคนหาว่าเล่นของ (ไสยศาสตร์) เพราะมีปู่และพ่อเล่นมาก่อน แต่ผมเปล่านะ จบชั้นสูงสุดของโรงเรียน (ป 4) ครูใหญ่ (คนเดิม) ให้ไปสอบทุนหนึ่งอำเภอหนึ่งผลิตภัณฑ์ เอ้ย หนึ่งทุนของกระทรวงศึกษาธิการ เผื่อฟลุ๊คจะได้เรียนต่อ เห็นว่าหน่วยก้านดี ต้องนั่งเกวียนจากหมู่บ้านเข้าอำเภอ (เห็นมั๊ยว่าบ้านนอกจริงๆๆ) มาสอบ ฟลุ๊คจริงๆๆ สอบได้ แต่ลืมไปว่าที่โรงเรียนเดิมไม่มีประถมปลาย แล้วจะเรียนที่ไหน ครูใหญ่หาทางออกโดยการขอขยายชั้นเรียนจนถึง ป 7 (เห็นมั๊ยว่าสร้างคุณูปการณ์แค่ไหน ทำให้โรงเรียนเก่ามี ป 7   555) ในวัยเดียวกันแทบจะเรียกได้ว่าเป็นเด็กที่ลำบากที่สุดในละแวกนั้น เพราะนอกจากจะทำงานทุกอย่างแล้ว ยังถูกพ่อบังคับให้อ่านหนังสือทุกวันๆละหลายชั่วโมง โดยไม่เคยได้เที่ยวเล่น (งานวัด) เหมือนเพื่อนๆๆเลย จบประถมแล้วจำเป็นจะต้องเรียนต่อมัธยมเพราะข้อผูกพันของทุน เลยต้องเข้าอำเภอมาเรียนต่อมัธยมโดยอาศัยวัดเป็นที่พักพิง และเจริญเติบโตด้วยข้าวก้นบาตรของหลวงปู่ จนจบ มศ 3

ตอนหน้ามัธยมปลาย

สนุกๆ อ่านแล้วเพลินจริงๆ ค่ะ
อย่าลืมมาต่อ part ต่อไปนะคะ ส่วนของป.ปลา รออีกหน่อยดีกว่า แหะๆ  :wink:

[suriya2513]

ถ้าจะมีคนสองคนบนเว็บฯซีมะโด่งดอทคอม ที่มีวิธีการมองชีวิต และ present ออกมาเป็นตัวหนังสือได้คล้ายคลึงกันมากที่สุด ประดุจจะฝาแผด ก็คงต้องเป็นคู่รังสรรค์-สุริยา นี่แหละ...

อ่านของรังสรรค์เขียน แล้วเหมือนตัวพี่ป๋องเขียนเอง...สบายละคราวนี้ พี่ป๋องไม่ต้องเขียนก็ได้
เพราะมีคนเขียนได้ละม้ายกันให้พี่น้องซีมะโด่งดอทคอมอ่านอยู่แล้ว

วิธีการแบ่งตอนของอนุทินชีวิตนี่ยังเหมือนกันเลย...
ตอนสองของพี่ป๋อง ก็คือความภูมิใจเมื่อวัยเยาว์เหมือนกัน
พี่ป๋องร่างไว้หลายวันแล้ว แต่ยังไม่ได้พิมพ์...

[MahDee]

อ่านของพี่ ๆ แล้วน้ำตาซึมเลยครับ ชีวิตเราชาวหอ มีจุดกำเนิดที่คล้าย  ๆ กันนะครับ เพียงแต่ต่างบริบท ต่างสถานที่ แค่นั้นเอง..... :cry:  :cry:

[prapasri AH]

น้องๆคะ พี่แอ๊ะ ไปกรุงเทพ หลายวัน คิดถึงเวบหอแทบแย่ แน่ะ  :cry:  :cry:

กลับมาอ่าน เรื่องราวของทุกท่านแทบทุกตัวอักษร เลยค่ะ อ่านแต่ละ คนแล้วขนลุกเลยค่ะ
บางทีน้ำตาซึมด้วยซ้ำ พี่แอ๊ะคง  " อิน " มากไปหรือเปล่าก็บ่ฮู้ :shock:  :shock:

1.น้องสุชาดา ตระกูลดอกบัวเหล็กนะค่ะ  (หรือ น้องimm ) ไม่แน่ใจ  
 ชอบที่เหมือนพี่แอ๊ะ เลยที่ตอนวัยรุ่น  ตอนรักเขาข้างเดียว น๊านนาน นะค่ะ เหมือนพี่แอ๊ะเปี๊ยบเลย แต่ตอนนี้ลืมเขาเหล่านั้นไปหมดแล้ว พอมาเจอคนที่เขารักเราจริง จะเป็นงงมาก ว่าไปหลงรักคนนั้นได้ยังไง :shock:
ยิ่งผ่านมา สามสิบกว่าปี ไปพบเค้า ผมขาว หัวล้านนนนนนนนนน ยิ่งขำขำ ว่าพี่แอ๊ะบ้าจังงงงงง
ก็เป็นวัยรุ่นเนาะ :shock:
บางคน พี่แอ๊ะไปเจอ พี่แอ๊ะรีบเดินเชิดเลย เพื่อให้เค้าเห็นว่า ฉํนหมดรักเธอแล้วนะ เด่วเค้าคิดว่า เรายังรักเค้าอยู่ :shock:  โปรดอย่าเข้าใจผิด ตอนนั้นฉันเป็นเด็กๆ จ้า :lol:  :lol:

แต่เวลาไปเจอคนที่ เราหักอกเค้า พี่แอ๊ะ จะ ไปสวัสดีแบบ อ่อนน้อมถ่อมตน หรือบางที วิ่งหนีไปเลยค่ะ อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :lol:  :lol:

 2.น้องวีระพงษ์คะ  พี่หาญมีเพื่อนรุ่นน้อง เป็น หมอ ชื่อ น.พไพรัช ประสงค์จีน เป็นอาของน้องหรือเปล่าคะ

3..อ้อยยยยยยยยย กรองอ๊อน กรองออน ตอนแรกฉันพยามนึกว่า เมืองชลมี ขสมก. หรือเปล่า
ที่แท้ก็แปลว่า "ขอสามีกิน" ฉันคิดตั้งนานแน่ะ :shock:  :shock:
อ่านtag จึงได้รู้ว่า วันหลังฉันต้องรบกวนเธอ มาอบรม เพิ่มผลผลิต ในร.พฉํนแล้วล่ะ เธอยังมีประโยชน์กับประเทศชาติมากนะ เพื่อน  

น้องๆอย่าต๊กกะใจนะคะ ถ้าพีป๋องก๊ะพี่อ้อย เล่นการแรงๆ คู่นี้เค้าเป็นเพื่อนรัก ห่วงใยกันกันค่ะ :lol:  :lol:
 เป็นกิ๊กเก่าสามย่านน่ะค่ะ อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  :lol:  :lol:

เหมือนที่น้องหนิงว่า ช้างสารชนกัน หญ้าแพรกก็แหลกลาญ5555555555555

[pexchula]

เพิ่งได้รู้จักเว็บซีมะโด่งเมื่อไม่นานนี้เองคับ ต้องขอขอบคุณพี่ปุ๊กกี้ (บัญชี 35 พี่จังหวัด แต่รู้จักกันเพราะค่ายหอมากกว่า ก่อนหน้านั้นไม่เคยรู้จักกันมาก่อนคับ) ที่ชักชวนให้รู้จักเว็บบอร์ดซีมะโด่งนี้ ถึงแม้เบื้องหลังของการแนะนำ อาจจะไม่เหมาะที่จะเปิดเผย ณ ที่นี้ ก็ขอเก็บเอาไว้เป็นความลับระหว่างผมกะพี่ปุ๊กกี้ละกันนะคับ

อีกคนที่ต้องขอขอบคุณก็คงเป็นเป็น น้องอิ๋ม (รัดสาด สิงห์ดำ 39 น้องจังหวัด) อีกคน (ดูเหมือน จะพยายามโปรโมทจังหวัดของตัวเองเหมือนกันนะคับเนี่ย) ที่อุตส่าห์ tag มา ก็คงเพราะเห็นชื่อของผมที่เพิ่งสมัครเป็นสมาชิก แล้วก็อุตส่าห์ มาแจ้งข่าวให้มาตอบเนี่ยแหละคับ

1. ก่อนอื่น ก็ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการหน่อยนะคับ ชื่อ พงษ์ธร นามสกุล จาฏุพจน์ ชื่อเล่น เป๊ก สำหรับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่โรงเรียน แต่ชื่อเล่นที่พ่อแม่ ตั้งให้ คือ ตั้ม สะดวกเรียกชื่อใหน ก็เรียกได้ทั้งนั้นคับ หันหมดคับ

2. เกิดที่ อุบลฯ เรียน ประถม มัธยม ที่อุบล แล้วก็มาเข้าที่ วิดวะ จุฬาฯ รหัส 37 เป็น ซีมะโด่ง รุ่น 77 วิดวะ จุฬา รุ่นที่ 78 พักที่หอชายใหม่ 14 ชั้น ห้อง 222 ในปีแรก แล้วย้ายขึ้นไปที่ 1222 ทุกวันนี้ รู้สึกดีใจมากคับ ที่เป็นส่วนหนึ่งของหอซีมะโด่ง ได้รู้จักทั้งเพือ่นพ้อง พี่ฯ แล้วก็น้องๆ ต้องขอขอบคุณอาจารย์เผ่าคับ ที่รั้งเอาไว้ ไม่งั้น คงหนีร้บน้องไปซะแล้ว

3. จะเรียกว่า ไม่กล้าก็ใช่คับ ชอบอยู่ข้างหลังมากกว่าที่จะออกหน้า รักที่จะเป็นผู้ให้การสนับสนุน มากกว่าที่จะเป็นผู้นำคับ เลยทำกิจกรรมอยู่บ้างตามคำเชิญชวนของเพิ่อนๆ พี่ๆ ก็คงจะไม่มากเหมือนเพื่อนๆ น้องๆ คนอื่น ตอนปี 1 ก็เล่นบอลเฟรชชี่อยู่คณะหอ พลาดท่า เสียทีให้กับคณะรัดสาด ก็เลยได้แค่ที่สามกลับมา ไปค่ายหอที่เชียงราย เมื่อตอนปี 1 ขึ้นปี 2 อยู่แค่อาทิตย์เดียวมั่ง ถ้าจำไม่ผิด แล้วก็หนีลงมาเที่ยวเชียงใหม่หนึ่งคืน ก่อนกลับมาที่กทม พี่ปุ๊กกี้คงตอบได้ว่า มันส์แค่ใหน แล้วก็เป็นประสบการ์ที่น่าประทับใจแค่ใหน (รบกวนขยายต่อด้วยนะคับ)

ต่อมา ก็ตามไปค่ายที่ลำพูน ขาไปว่าลำบากแล้ว ยังไม่เท่าขากลับ ที่จำได้ ก็นอนใต้เก้าอี้ที่เค้าให้นั่งบนรถไฟชั้นสาม เก้าอี้ไม้ ถ้านั่งพิง ก็หลังแข็ง ไม่ได้เป็นเบาะนุ่มๆเหมือนในปัจจุบัน ช่องว่างแคใต้เก้าอี้ ก็แค่นั้น แต่เป็นที่พื้นที่ที่มีค่ามากๆบนรถไฟขนาดนั้น ไม่งั้น ก็ต้องยืนตลอดทางกลับ กรุงเทพฯ นอกจากกิจกรรมเหล่านี้ ก็เหมือนจะเป็นกิจกรรมในคณะแทนแล้วคับ ซึ่งไม่เกี่ยวกะหอพัก ก็ขอข้ามไปเลยละกันคับ อ๋อ มีอีกที ก็อาสาขึ้นไปเล่นตลกกะเพื่อนๆ เป็นตัวแทนพี่ปีสาม กะเพือ่นๆ ปรากฏว่า ไม่ขำครับครั้งแรก เขินมากๆๆ เก็บความขายหน้าไว้ จนผ่านไปอีกปี รวมตัวใหม่ กะพี่อั๋น พี่หยุ่ย พี่โต้ย แล้วก็พี่จบ กลับมาเรียกเสียงหาได้อย่างน่าชื่นใจ แต่ก็ติดข้อหา เป๊กลามกมาใส่ตัวจนได้ เพราะมุข เรียกชื่อสถานที่ที่เกี่ยวพันกะอวัยวะนั้นแหละ (จำไม่ได้ถนัดนัก แต่เข้าใจว่า เป็นเมือง "สองพี่น้อง" ท่านใหนคิดออก ก็ฝากบอกต่อละกันคับ

4. จบวิดวะ โยธา แล้วเรียนต่อโทวิดวะที่จุฬาฯเลยคับ หลังจากจบ ก็ทำงานใน บ. ออกแบบเล็กๆ อยุ่สองปี ก็มาเรียนต่อที่เมกาคับ ตั้งใจอยากได้ภาษา เลยขอที่บ้านมา อยู่มาสามปี ตอนนี้เรียนจบแล้วคับ ทำงานกับ บ คนไทยอยู่ที่ชิคาโกคับ พี่เค้ามีธุรกิจส่งวัตถุดิบให้ร้านอาหารไทย จีน แล้วก็ญี่ปุ่นบ้าง สินค้าก็ผักสด เครื่องกระป๋องจากเอเชียคับ แล้วก็ทำร้านอาหารอยู่ด้วย อีกอย่างที่เพิ่งเริ่มทำ ก็จัดจำหน่ายอาหารไทยแช่แข็งของซีพีคับ เหนือ่ยอยู่ เพราะเป็นตลาดใหม่ แข็งขันกันสูงคับ แล้วก็ต้องแนะนำให้ฝรั่งเค้ามากินเนี่ย ใช้กำลังภายในเยอะเหมือนกันคับ แต่ก็มีทั้งสุข เศร้า เคล้าๆกันไปคับ

5. พูดถึงอดีตไปแล้ว ปัจจุบันไปแล้ว ก็คงเหลืออนาคต ตอบได้ค่อนข้างง่ายคับว่า ยังไม่ได้คิดไรไว้ เพราะทำปัจจุบันยังไม่ค่อยจะทันเลยครับ เอาเป็นว่า บอกความคิดในตอนนี้ไปละกันคับ เคยคิดว่า หากตัวเองเอาแต่ชื่นชมความสำเร็จของคนอื่น แล้วเมือ่ไหร จะได้ชื่นชมความสำเร็จของตัวเองบ้าง ก็เลยตั้งหน้าตั้งตาทำงานแทน แต่วันนี้ หลังจากได้อ่านกระทู้ที่ผ่านมาของพี่ๆ แล้วก็น้องๆ แล้ว คิดว่า การชื่นชมความคิดของคนอื่นเนี่ย เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้เลยทีเดียว นอกจากจะเป็นแรงบันดาลใจแล้ว ยังเป็นกำลังใจให้ในยามท้อด้วยครับ ก็คงต้องคิดใหม่ว่า เอาทั้งสองอย่างมาผสมกัน แล้วรวมกันในสัดส่วนที่พอดี จะดีกว่า เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง .... อันนี้ เป็นความคิดนะคับ อาจจะถูกหรือผิด ก็แก้กันมาได้คับ ยินดีรับฟังคับ

ครบ 5 ข้อแล้ว ท้ายที่สุดนี้ ก็หวังว่า ได้เล่าเรื่องราวของตัวเองเพื่อเป็นการแนะนำตัวในเว็บบอร์ดนี้ให้กับทุกคนที่ได้อ่านนะคับ ก็ขอฝากเนือ้ฝากตัวด้วยคับ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนคับ คงไม่ค่อยได้มาอ่านกระทู้มากเท่าไหรนัก เพราะฉะนั้น อย่าแช่งให้เกิดอะไรขึ้นเลยนะคับ เอาเป็นว่า จะเข้ามาตอบ(หากมีคนถาม) ตามเวลาที่มีแล้วกันคับ

น้องเป๊ก เพื่อนเป๊ก แล้วก็พี่เป๊ก