คุย กับ คุณมานพ กลับดี อดีตประธานชมรม ๓ สมัย

[Manop Klabdee]

สวัสดีครับ คุณเหยง

                          รวนก็รวนไม่ว่ากัน  โหลดรูปได้ก็ดี  โหลดรูปไม่ได้ก็ดี  เอาอะไรเอากัน  ได้แค่ไหนก้แค่นั้น

                          สวัสดี

[suriya2513]

แบบเดิมๆ ลองคลิ๊กข้างล่างนี้ดูครับ

[Manop Klabdee]

		อ้างถึง			ข้อความของ suriya2513 เมื่อ 17 ธันวาคม 2555, 12:06:06
	แบบเดิมๆ ลองคลิ๊กข้างล่างนี้ดูครับ

     ทดลองโหลดรูปแล้ว ดีมาก รวดเร็ว ครับ

     ขอบคุณมาก

     สวัสดี

[Manop Klabdee]

ทัวร์ ซาปา ตอนที่ ๑

                           ต้องขอขอบคุณ  คุณสนธยา ที่นำระบบโหลดรูปแบบเดิมมาให้ผมใช้ครับ  ขอบคุณมาก

                           การไปซาปาคราวนี้ของผม  ไปเพราะได้จ่ายสตางค์ไปแล้วตามคำเชิญชวนของคุณแววตา - พี่หมอโอภาส  ที่พุดอย่างนี้เพราะผมเพิ่งกลับจากญี่ปุ่นได้สองวันเอง  งานก็ไม่ได้ทำ แล้วไปซาปาต่อเลย  แต่ก็มีข้อดีคือ ทำให้ลืมเรื่องแม่  ไปเลยและถือว่าพาแม่ไปเที่ยวด้วย เพราะผมเอารูปแม่-กระดูก มาทำเป็นพระห้อยคอ แทรพระที่เคยคล้องคอ  จะได้เตือนตัวผมให้อยู่ในศีล ๘  การปฏิบัติธรรม  ทำตนให้เป็นคนดีสมที่เป็นลูกของแม่อิม  กลับดี

                            คณะนัดพบกัน 09:30 น. เดิมทีผมต้องไปรับพี่ติ๋ว  ที่บ้านแต่พี่ติ๋วไปกับคุณวิทิดา  ผมจึงต้องไปคนเดียว และไปถึงก่อนเวลา ๕ นาที ตามนิสัยที่ต้องไปถึงก่อน  เพื่อไม่ให้เป็นภาระต่อคณะ  ปรากฏว่า พี่ติ๋ว-คุณวิทิดา  มาถึงหลังสุดของคณะ

                            เมื่อได้ทักทาย ได้รับ boarding pass โหลดกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว  ผมก็เข้าไปข้างในเลย ไปรับประทานอาหารกลางวันเพื่อไม่ให้เกินเที่ยง และนั่งรอขึ้นเครื่องบิน  ผมไม่ได้ถ่ายรูปเอาไว้เลยทั้งสิ้น

                           เครื่องบินไปถึงเวียตนาม และกว่าจะออกจากสนามบินได้ก็สี่โมงเย็นแล้ว และต้องเดินทางไกลไปนอนที่ฮาลอง มีการแวะกลางทางหนึ่งจุดเพื่อเข้าห้องน้ำที่ร้านขายสัปรด สุภาพบุรุษก็เข้าห้องน้ำแบบอินเดีย ส่วนสุภาพสตรีก็ลำบากหน่อย  ผมได้ซื้อลูกเสาวรสเอาไปรับประทานตอนเช้าด้วย

                           เมื่อไปถึงฮาลอง คณะไปรับประทานอาหารเย็น และเดินตลาดกลางคืนกัน  

                           ผมเข้านอนก่อนคุณเหยง เพื่อสวดมนต์ทำวัตรเย็น นั่งปฏิบัติธรรม และนอนบนพื้นแทนนอนบนฟูก

                           ส่วนตอนเช้าตื่นขึ้นมาสวดมนต์ทำวัตรเช้า  ลงไปออกกำลังกาย พบพี่หมอโอภาสกำลังวิ่งอยู่  ผมก็เดินจงกรม ในร่มเพราะฝนตก เสร็จแล้วก็รำชิกง กับคุณเบญจพร  โดยมีพี่หมอโอภาสมาสมทบภายหลัง

                            ก่อนออกไปฮาลองคณะก็ได้ทำการถ่ายรูปกันที่โรงแรม เพราะได้หลับนอนมาหนึ่งคืนจึงมีแรงครับ

                            สวัสดี

[nok15]

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 17 ธันวาคม 2555, 02:05:05
	หยีมาแล้วค่ะ .. รางวัลของหยีอยู่ไหนคะ พี่นก

            มาแล้วค่ะ...รางวัลของน้องหยี

            ระวังอย่าให้พีสิงห์รู้นะคะ

            เตรียมรับได้เลยค่ะ

[nok15]

       ไม่ทราบจะpostได้หรือเปล่านะคะ

       อดได้รางวัลแล้วค่ะ    เพียรตั้งแต่เช้า

       ยังได้ภาพเดิมค่ะ

       เดี๋ยวจะพยายามต่อ

                                 พี่Nokค่ะ

[nok15]

             เอาล่ะค่ะได้แล้ว

           

[nok15]

         ทำไมภาพใหญ่จัง....ไหนว่าย่อได้อัตโนมัติ

[เหยง 16]

พี่นก

พี่ร่วมขบวนไปทัวร์นครวัด นครธม ด้วยหรือเปล่าครับ ??

[nok15]

		อ้างถึง			ข้อความของ เหยง 16 เมื่อ 17 ธันวาคม 2555, 15:41:35
	พี่นก พี่ร่วมขบวนไปทัวร์นครวัด นครธม ด้วยหรือเปล่าครับ ??

        สวัสดีค่ะน้องเหยง

                  พี่ไปนครวัด นครธมด้วยค่ะ
       
        อยากลงเรือโตนเลสาบ 

        อยากไปกำปงธม  กำปงโสม

       ไม่ทราบว่าทัวร์นี้จัดหรือเปล่า

       ยังไม่ได้อ่านโปรแกรมละเอียด

       คอยติดตามจากน้องเริงเนี่ยล่ะค่ะ

                       พี่Nokค่ะ

[เหยง 16]

พี่นก

เดี่ยวผมมี PM ไปให้ครับ

อีกสักประเดี๋ยว(หรือพรุ่งนี้)
จะนำรายการทัวร์ลงโพสต์ในห้อง ซีมะโด่งทัวร์นครวัด นครธม พนมบาเค็ง พนมกุเลน บันทายสี ตาพรม และโตนเลสาป

http://www.cmadong.com/board/index.php/topic,17835.100.html#lastPost  ครับ

[Manop Klabdee]

ตอนที่ ๒ จากท่าเรือไปถ้ำ

                            คณะไปถึงท่าเรือประมาณเกือบเก้าโมงเช้า  คนมารอขึ้นเรือเป็นจำนวนมาก เรือที่นี่ผมไม่ทราบว่าใครเป็นเจ้าของสัมปทานรวยแน่ๆ ครับ คนขับเรือ ผู้ช่วย และคนถ่ายรูป มีเงินเดือนกิน  แต่ส่วนใหญ่ต้องการค่าทิป มากกว่าใครทิปน้อยก็จะไม่พอใจ  เช่นครั้งนี้ลูกเรือไม่พอใจ  ทั้งๆที่เราถามแล้วว่าควรจะทิปเท่าไร  และก็ให้ตามนั้น แต่เขาว่าน้อยไป

                            อากาศจากท่าเรือไปถ้ำนั้น  หรือพูดง่ายๆ อากาศในอ่าวฮาลอง ไม่น่าสูดอากาศเลย ทั้งๆ ที่มีลมเย็น  อยู่ในทะเล เป็นเพราะปริมารเรือ และนักท่องเที่ยวที่มากเกินไปมาก ทำให้อากาสเต็มไปด้วยควันจากท่อไอเสียเรือ เสียสุขภาพมากครับ  และผมคิดว่าขยะจากเศษอาหารที่ทิ้งลงไปในทะเลคงมากตามด้วย  น้ำไม่ใสเลย

                            การไปชมวิวทิวทัศน์ธรรมชาตินั้น  ควรจะได้รับอากาศหายใจที่ดี  แต่อ่าวฮาลองมีแต่ควัน กลิ่นน้ำมันดีเซลเต็มไปหมด น่าเสียดาย ๆ

                            เนื่องจากผมเคยไปมาแล้ว  จึงรู้สึกเฉยๆ

                            เชิญชมภาพ

[Manop Klabdee]

ตอน ๓ ชมถ้ำ - กินปู

                            การชมถ้ำนั้น มันไม่เป็นธรรมชาติ คือเขาเอาไฟฟ้าไปตกแต่ง มันเลยไม่สวยแบบธรรมชาติ  ผมเองพยายามเดินให้ทันคุณสมชาย ไกด์ที่พยายามบรรยายอย่างแข็งขัน  ได้ความรู้  แต่บังเอิญ  ผมฟังแล้วผมก็ลืมทันที  จึงจำไม่ได้เลย ครับ

                            เสร็จจากถ้ำเราก็รับประทานอาหารกลางวันบนเรือ ทางคุณฟาง  ได้ให้ไกด์ไปซื้อปูม้ามาจากตลาดสอยี่สิบกิโลกรัม เอามาต้มให้รับประทานกันและทางไกด์ก็นำน้ำจิ้มซีฟู๊ดจากเมืองไทยไปด้วย  ทุกคนจึงรับประทานปู  จนลืมดูวิวไปสิ้น

                            ครั้งนี้ในความรู้สึกของผม เรือใช้เวลาน้อยเกินไป  ไม่เหมือนครั้งแรก เราจึงไม่ได้อัฒรสอะไรเลย นอกจากกินปูเท่านั้นเอง

                            เมื่อขึ้นจากอ่าวก็ไปชมพิพิธภัณฑ์กาแฟ และเดินทางกลับฮานอย เพื่อจะได้มีเวลาอาบน้ำ ขึ้นรถไฟไปซาปา ครับ

                            ขอใช้ภาพบรรยายแทน

นี่คือ สัญญาลักษณ์ของการท่องเที่ยวเวียตนาม

















พิพิธภัณฑ์กาแฟ

[Manop Klabdee]

เรียน คุณสนธยา  ดร.สุริยา  ทราบ

                                    ผมใช้โหลดรูปจาก ที่เขามีให้ใหม่ ทีละรูปแทนได้แล้ว  ของเดิมลบไปได้ครับ  มันอาจจะช้าตอนแรก  แต่ทำไป ๆไป มันก็พอทน  แต่ผมโหลดทีละรูป แทนสามรูปครับ

                                     สวัสดี

[suriya2513]

ขอแสดงความยินดีด้วยครับ

[Manop Klabdee]

สวัสดียามค่ำครับ ชาวซีมะโด่ง และแขกผู้มาเยือน ที่รักทุกท่าน

                       ปีใหม่หยุดยาว ไปเที่ยวที่ไหนกันบ้างครับ

                       สำหรับผม วันที่ ๑ มกราคม (เป็นวันเกิดของแม่ด้วย) ต้องทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แม่ ครบ ๕๐ วัน ที่แม่จากไป ที่วัดพระนอน ตำบลทับยา  อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี แต่เนื่องจากวันที่ ๑  มกราคม ตอนเพล พระไม่ว่างติดนิมนต์ทำบุญปีใหม่กันมาก ทางครอบครัวเลยจะทำบุญเพลให้แม่ในวันที่ ๓๑ ธันวาคม แทน และวันที่ ๑  มกราคม ผมก็ยังทำบุญ ขึ้นปีใหม่  ทำบุญให้แม่ อีกครั้ง ตอนเช้าที่วัดพระนอน  คืนวันที่ ๓๑  ธันวาคม  คงจะหาสถานที่ปฏิบัติธรรม ที่ไหนสักแห่งหนึ่ง

                       วันที่ ๒๔ - ๒๕ ธันวาคม  อยู่ที่อำเภอสูงเนิน ไปอวยพรวันเกิดคุณสุรินทร์  ที่ย่าโมคอนกรีตอัดแรง

                       วันที่ ๒๖ ธันวาคม อยู่บ้าน กทม.

                       วันที่ ๒๗ - ๒๙ ธันวาคม ทำงานอยู่ที่นครศรีธรรมราช

                       วันที่ ๓๐ ธันวาคม  อยู่ กทม.

                       วันที่ ๓๑ ธันวาคม  และ วันที่ ๑  มกราคม อยู่สิงห์บุรี  แต่ตอนบ่ายกลับบ้านที่ กทม. ครับ

                       สำหรับผม เที่ยวไม่มีความหมายอะไรเลย

                       สำหรับท่านที่มีโปรแกรมไปท่องเที่ยว  ขอให้เที่ยวให้สนุก และเดินทางปลอดภัย ครับ

                       วันนี้ได้กำจัดขยะต่าง ๆ ในเครื่อง computer ออกไปแยะมากเช่น  เพลงต่าง ๆ รูป  หนังสือ  และข้อเขียนต่าง ๆ ทิ้งเพื่อให้เครื่อง computer มันเร็วหน่อย  และไม่จำเป็นอะไรอีกแล้ว  ขอมีเพียงงานที่จะต้องทำ กับรูปนิดหน่อยเท่านั้น  ว่างๆ จะพยายามสะสางทิ้งอีกสักครึ่ง นั่นคือเป้าหมายในการกำจัดขยะในเครื่อง computer เพื่อเตรียมเอาไว้ทำงานในปีต่อไป

                        ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านครับ

[Manop Klabdee]

สวัสดียามเช้าครับ ชาวซีมะโด่ง และแขกผู้มาเยือน ที่รักทุกท่าน

                        วันนี้ผมอยู่บ้าน เลยมีโอกาศได้หุงข้าว  ใส่บาตรพระที่หน้าบ้าน ดังที่ทำมาตลอด

                        วันนี้ทางช่างของ Cotto จะมาแก้ไขห้องน้ำให้ เพราะแมลงสาปมันขึ้นมารบกวน  ผมเองก็ไม่ฆ่าสัตว์ จึงต้องรบกวนให้เขามาดูแก้ที่สาเหตุ  จะได้ไม่มีแมลงสาป มารบกวนให้เกิดความรำคาญ  

                         ขณะที่รอใส่บาตรพี่โส  ได้เล่าให้ฟังถึงการไปสาธยายพระไตรปิฎกที่อินเดียประจำปี มา  อากาศหนาวมากปีนี้อยู่ที่ ๒ องศา C ที่พุทธคยา  มีคนไทยไปประมาณ ๑๔๐๐ คน  คนอินเดีย ๗๐๐ คน คนลาวน้อยที่สุด

                         ขากลับปรากฏว่าเครื่องบินไม่สามารถลงจอดที่สนามบินพุทธคยาได้  หมอกลงจัดต้องเลื่อนการเดินทางไปอีกหนึ่งวัน ปรากฏว่าผู้โดยสารบ่นกันมาก  เอะอะโวยวาย  ไม่สมกับที่เป็นพุทธศานิกชน และมาสาธยายปิฎกเลย  ทั้งๆที่มันเป็นธรรมชาติ คืออากาศปิด ทัศนวิสัยมองไปได้เพียง ๒๐ เมตรเอง  แต่ไม่ยอมเข้าใจอยากจะรีบกลับเมืองไทย  นี่เข้าเรียกว่าไม่ได้เอาคำสอนของพระพุทธองค์มาใช้เลยในชีวิตประจำวัน  จึงมีแต่ทุกข์

                         ผมเองมีความเชื่อมั่นว่า พระพุทธองค์ต้องการสอนให้เราถึงนิพพานในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ หมายความว่าถ้าเราโน้มนำคำสอนของพระพุทธองค์ หรือปฏิบัติตามมรรค ๘ เราจะมีชีวิตที่สงบสุข  ปราศจากศรัตรูทั้งภายใน(จิตตนเอง)และภายนอก(ผู้ก่อความทุกข์มาให้เรา) ยังอยู่ในสังคม  เลี้ยงดูครอบครัว และทำประโยชน์ให้สังคมได้ เพราะเราจะมีแต่มิตร มีจิตที่เป็นกุศล  สุขอย่างแท้จริง และไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าปัจจัย ๔ ที่จำเป็นต่อการมีชีวิตอยู่เลย  สามารถปล่อยวางได้อัตโนมัติ  เราก็ถึงนิพพานแล้ว เพราะมีแต่ความสุข - สงบ ทั้งกาย-ใจ อย่างแท้จริง

                         ท่านจะนำคำสอนของพระพุทธองค์มาใช้ดำรงค์ชีวิต หรือท่านจะหาธรรมเอาเองจากการตั้งสติปัฏฐาน ๔ ผลสุดท้ายมันก็อันเดียวกัน เพราะสิ่งที่พระพุทธองค์นำมาสอนนั้น ท่านนำมาจากการศึกษา เห็นกาย-ใจ ของพระองค์เองนี่ละ  ซึ่งเราก็สามารถหาได้จากการพิจารณากาย-ใจ ของเรานี่ละตามที่พระพุทธองค์ทรงสอนให้ทำเอาไว้  เพียงแต่เราไม่ใช่พหูสูตร อย่างพระพุทธองค์เท่านั้น เพราะสิ่งนั้นก็คือความจริงในธรรมชาติของรูป-นาม นี่เอง มันมีของมันอยู่แล้ว ธรรมชาติมันเป็นเช่นนั้นเอง

                         ข้อสำคัญคือ เมื่อเรารู้ความจริงเกี่ยวกับ รูป-นาม แล้ว ทำอย่างไรเราจะเอามาใช้กับตัวของเราเองนี่ละ เพราะบังคับก็ไม่ได้ มันต้องเกิดโดยอัตโนมัติด้วยจิตที่เห็นจริงตามนั้น นั่นละมันถึงจะเอาออกมาใช้ได้เองตามธรรมชาติ  เราก็จะมีแต่จิตที่สุข  สงบ  ยังอยู่ในสังคมได้

                          สิ่งนี้มีจริง  ขอให้พวกเราทุกท่านจงตั้งใจปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธองค์ต่อไป  ด้วยความวิริยะที่จะเอาชนะจิตตนเอง  หนทางนี้มีจริง  ขอให้เรามีศรัทธา - วิริยะ เท่านั้น

                          อย่างน้ยสุดเช้านี้ ทำจิตของเราให้ขาวรอบ  ให้รู้จักปล่อยวาง  ไม่ยึดติดกับอะไรทั้งสิ้น โดยเฉพาะความคิดของเราครับ

                          สวัสดี

[Manop Klabdee]

ตอน ๔ ถึง "ซาปา" เดินไปชมหมู่บ้านม้ง

                            ก่อนออกเดินทางไปซาปา ภายหลังจากรับประทานอาหารมื้อเย็นเรียบร้อยแล้ว ผมได้แต่ดื่นนมไปหนึ่งแก้ว คณะได้มาอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ที่โรงแรมหน้าสถานีรถไฟ ที่จะเดินทางไปจังหวัดลาวไก

                            แต่ละวันจะมีรถไฟเดินทางจากฮานอย ไปจังหวัดลาวไก คืนละ ๖ เที่ยว ส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวชาวยุโรป ชาวเวียตนาม และคนไทย

                            ซาปาตั้งอยู่บนภูเขา มียอดเขาที่สูงที่สุดในอาเซียน คือ ยอดเขาซีฟาน

                            ที่ซาปา จะผิดจากที่ฮานอย  ฮาลอง และทุกเมืองเวียตนาม คือ ชาวยุโรป จะมาเที่ยวซาปา โดยเแพาะ เพื่อมาดุธรรมชาติ  ที่เขาหาดูไม่ได้แล้วในประเทศที่เจริญแล้ว นี่คือจุดขายของซาปา และอากาศก็เหมาะกับชาวยุโรปด้วย

                             การเดินทางชมหมู่บ้านม้ง ต้องเดินลงเขาจากจุดที่ตั้งหมู่บ้าน มีร้านค้าของชาวเขาตลอดเส้นทาง  ชมนาข้าว  สวนผัก  ความเป็นอยู่ตามธรรมชาติ เดินไกลพอสมควร  ท่านต้องแข็งแรง  เดินได้คล่องพอสมควร

                             จุดแรกที่ไปชมคือ จุดไฮไลท์ของหมู่บ้านเป็นน้ำตก และชมการแสดงของชาวม้ง

                             พอดีผมเดินเร็วไปหน่อย  จึงได้ชมการแสดงสองรอบ

                             สิ่งที่เราพอจะซื้อรับประทานได้คือ มันเผา และข้าวโพดปิ้ง(แต่ข้าวโพดมีรสจืดสนิท) ส่วนนกปิ้งนั้น ไม่น่ารับประทาน อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรทั้งสิ้น

                             เรามาชมธรรมชาติ  สูดอากาสบริสุทธิ์ นั่นคือเป้าหมายของการมา "ซาปา"

                             เชิญชมภาพ

กาแฟชะมดของเวียจนาม

วันนี้ถ้าไม่ลืม  จะนำไปฝา ดร.สุริยา  ที่ร้านพงษ์หลี  อนุสาวรีย์



ถึง "ซาปา" เสียที นี่คือเมฆ ไม่ใช่หมอก ครับ



ต่อไปนี่เป็นภาพชมหมู่บ้านม้ง ครับ

ใครอย่ามาซาปา ในหน้าฝนครับ อันตราย ถนนแคบ  ลื่น มีแต่เหว





สิ่งของที่วางขาย ไม่มีประโยชน์สำหรับผม จึงได้แต่ดู  ผ่านไป เท่านั้นเอง















จุดไฮไลท์ ที่ทุกคนต้องมาถ่าบรูปกับน้ำตก  ชมการแสดงของชาวเขาเผ่าม้ง



สะพานแขวนข้ามหุบเขา

[Manop Klabdee]

ตอน ๕ ชมการแสดงของชาวเขาเผ่าม้ง หมู่บ้านแคต  แคต

                             การแสดงศิลปของชมเผ่า  ก็เป็นอีกจุดหนึ่งที่ มนุษย์ผู้เจริญแล้ว ต้องการชม เป็นจุดขายอย่างดีสำหรับนักท่องเที่ยว

                             การแสดงจะมีทุกหนึ่งชั่วโมง แสดงประมาณครึ่งชั่วโมง  เก็บสตางค์รวมอยู่ที่ราคาเข้าชมหมู่บ้าน แคต  แคต  แล้ว ส่วนใครอยากจะให้พิเศษ ก็สามารถเอาสตางค์ไปใส่ตู้ทิป  ได้ แต่รู้สึกว่าคณะเราไม่มีใครใส่เลย

                             เวทีแสดงนั้น  ถ้าสังเกตให้ดี จะพบว่า มันเป็นโรงผลิตไฟฟ้าจากพลังน้ำตก ที่ฝรั่งเศษสร้างเอาไว้นานแล้ว เพราะเห็นท่อน้ำ ไดนาโม อยู่ใต้เวที โดยท่อน้ำนั้นต่อลงมาจากที่สูง มีสระพักน้ำตามธรรมชาติ

                             การแสดงจะจบลงตรงที่เชิญชวนให้แขกออกไปเต้นรำในจังหวะลาวกระทบไม้ครับ

                             แต่คณะชาวซีมะโด่ง  ไม่มีใครขึ้นไปเลย  

                             ผมเองนั่งหน้า สาวชาวเขาเผ่าม้งก็มาเรียนเชิญ  แต่ผมถือศีล ๘ เต้นรำไม่ได้  ดูกัยังผิดศีล เลย แต่ใช้วิธีดูแล้วก็พิจารณาดูใจเราด้วยว่า มันชอบ หรือไม่ชอบ  เราสามารถปล่อยวางได้ไหม  มันจึงรู้สึกเฉยๆ เพราะไม่ได้ดูเพราะความอยาก ครับ

                              เชิญชมภาพ ครับ

ศิลปะการเต้นลาวกระทบไม้(ตามที่ไทยตั้งชื่อ) คงมาจากชาวม้ง ชาวภูเขาเป็นแน่

เวทีการแสดงนั้น เมื่อก่อนคือโรงผลิตกระแสไฟฟ้า จากน้ำตก ที่ฝรั่งเศษ สร้างเอาไว้ แต่ปัจจุบันเลิกใช้แล้ว

[Manop Klabdee]

ตอน ๖ หมู่บ้าน แคต  แคต

                             หมู่บ้าน แคต  แคต ของชาวเขาเผ่าม้ง นั้น ถ้าไม่ใช่นักชมธรรมชาติ แล้วไม่มีอะไรเลย ขาไปเดินลงเขา ก็ไม่เท่าไร แต่ก้เดินเหมื่อยเอาการเหมือนกัน และในหน้าฝนต้องระวังลื่นล้ม

                             ขากลับนี่ละเป็นการทดสอบร่างกายอย่างดี เพราะต้องเดินขึ้นเขา ให้ไปถึงจุดที่รถสามารถมารับได้  ต้องค่อยๆ เดิน ชมธรรมชาติไป  อย่างนี้จะไม่รู้สึกเหนื่อย หรือเดินไม่ไหวแต่ประการใด  เพราะธรรมชาติมันก็น่ามองน่าสูดอากาศเข้าปอดลึก ๆ ที่หาไม่ได้ในเวียตนาม ครับ

                             แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ มีบริการรถมอเตอรืไซด์รับจ้าง  แต่ท่านก็นึกเอาเองขนาดเดินยังกลัว แล้วนั่งรถมอเตอร์ไซด์ จะขนาดไหน ถ้าล้มไปเรียบร้อยแน่นอน  ดังนั้นขากลับคณะเราใช้เวลากันมากทีเดียวกว่าจะครบตามจำนวน

                            หลังจากนั้นคณะก็ไปรับประทานอาหารกลางวัน ตอนบ่ายมีโปรแกรมขึ้นเขาที่ ลำบากอีก

                            เชิญชมภาพ
                        

ภาพ น้ำค้างเกาะใยแมลงมุม เป็นภาพที่สวยมากตามธรรมชาติ มีให้เห็นแยะมาก

ถ้าเป็นช่วงที่อากาศหนาวคงเป็นน้ำแข้งจะสวยอย่างไรก็ตอบไม่ได้เพราะไม่เคยเห็น

ใครอยากชมภาพสวยๆ ต้องที่ คุณอ๋อ  ลูกสาวอาจารย์เผ่า  ถ่าย ครับ

[Manop Klabdee]

ตอน ๗ เดินขึ้นไปชมสวนดอกไม้ บนเขา เมือง ซาปา

                           กิจกรรมบ่ายวันนี้เป็นสิ่งที่นักท่องเที่ยวที่มาเยี่ยมเมืองซาปา  ต้องขึ้นมาชมทิวทัศน์ความสวยงาม  แต่เสียดายอากาศปิดมีแต่เมฆเต็มไปหมด คณะจึงมองไกล ๆ ไม่เห็นและดอกไม้ยังไม่ออกดอก

                          ทางต้องเดินขึ้นเขาไปเรื่อย ๆ ปรากฏว่าพี่ติ๋ว - คุณญาณี  สู้ไม่ไหว จึงขอหยุดอยู่เพียงร้านขายนกย่าง  

                          ถ้ามีแสงแดด มันคงจะสวยไปอีกอย่างหนึ่งครับ พวกเราต้องเดินอยู่ในก้อนเมฆ มีแต่ละอองน้ำลอยในอากาศ

                          การแสดงก็ธรรมดา  ไม่มีอะไรมากนัก  แต่นักท่องเที่ยวก็ชอบมาชม

                          ขากลับอากาศมืดแทบจะมองไม่เห็นทาง  พอลงมาถึงก็มืดสนิทจริงๆ

                          ได้เดินชมดูสินค้าที่วางขาย  ก่อนกลับโรงแรม  ได้ซื้อเสียกันฝนมาหนึ่งตัวเอาไว้ไปเล่นกอล์ฟ ตอนฝนตก ราคาไม่กี่บาท

                          เชิญชมภาพ ครับ

ซาปา เมืองในหมู่เมฆ บ่ายนี้มีแต่เมฆ ครับ



ใครมา ซาปา ก็ต้องมาถายรูปที่นี่  โปสถ์ของศาสนาคริสต์ ที่บาทหลวงฝรั่งเศษ สร้างเอาไว้





คณะชาวซีมะโด่ง  ก็มาถ่ายภาพ





บ่ายนี้อากาศปิด แต่คณะก็ยังขึ้นเขาเพื่อไปชมสวนดอกไม้  ที่ใครมาซาปา ก็ต้องขึ้นมาบนนี้ครับ

แต่เสียดาย ไม่ได้ขึ้นไปบนยอดเขา เพราะอากาศปิด มืดเร็วมาก สี่โมงเย็นก็แทบจะไม่เห็นทางแล้ว

วันนี้ชาวเวียตนาม มาเที่ยวกันมาก เพราะมาสัมผัสอากาศหนาว









ลูกท้อกำลังออกลูกเล็ก ๆ





ร้านอาหารยอดฮิต ของ ซาปา คือมีขายทุกสถานที่

มันเผา  นกย่าง  ข้าวหลาม  ข้าวดพดปิ้ง





สวนดอกไม้  มาหน้านี้ไม่สวย











ละอองน้ำ ที่เกาะอยู่ตามใยแมลงมุม ของจริงสวยมากครับ



พี่สามี กับ น้องสะไภ้ คู่นี่รักกันมาก คอยห่วงกันเสมอ ตอนคุณแววตาต้องนั่งรถเข็น พี่ก็เป็นคนเข็นรถ









รูปอะไรเอ่ย  แล้วแต่จินตนาการ  ลืมบอกไปสวนเขาจัดเป็นสัตว์ ๑๒ ราศรี ครับ



มาถึง ซาปา จริงๆ ด้วย



ใยแมลงมุม



















ในที่สุดก้เดินขึ้นมาถึงจุดหมายปลายทาง คือที่แสดงศิลปวัฒนธรรมชาวม้ง

แต่ยังสามารถเดินชมธรรมชาติไปถึงยอดเขาได้ แต่อากาศปิด และเวลาไม่พอ จึงมาได้เพียงนี้ครับ





ชุดการแสดง ก็เหมือนๆ กับที่ได้ดูในช่วงเช้า เพราะเป็นชาวเขาเผ่าม้ง เหมือนกัน





การแสดงจบลงด้วยการเชิญชวนผู้ชมออกไปเต้นลาวกระทบไม้ วัยย์รุ่นเวียตนามชอบมาก ๆ
 












ผมสงสารนักแสดง จึงไปซื้อ CD และถ่ายรูปเป็นที่ระลึก

[too_ploenpit]

...เข้ามาตามชมภาพสวยๆค่ะ...พี่สิงห์...

...ดูน่าสนุกมากๆค่ะ...

...อากาศเย็นได้เห็นแม่คะนิ้งด้วยนะคะ...

[Manop Klabdee]

สวัสดีค่ะ คุณน้องตู่ ที่รัก

                         จริง ๆ แล้วคนที่ไป โดยเฉพาะสุภาพสตรี เขาสนุกสนานกันมาก ได้ shopping สมใจ ราคาถูก ๆ ขนกันไม่ไหว  มีแต่เรื่องนี้เรื่องเดียว  เวลาคุยบนรถ และเอาออกมาอวดกันว่าของใครสวยกว่าใคร  แต่จะใช้หรือไม่ว่ากันอีกที

                          แต่สำหรับพี่สิงห์ ไม่ซื้ออะไรเลย เพราะซื้อไปกลัวไม่ได้ใช้  เลยไม่ซื้อ แต่ก็อดซื้อเป้กระเป๋า คลิฟลิ้ง เอาไว้ใส่เสื้อผ้าเวลาเดินทางไปทำงานที่ต้องพัก ๒-๓ คืน และสวยด้วย สีชมพู  ซื้อมา ๒๐๐ บาทไม่ได้ต่อรองราคาเลย

                          รักธรรมชาติ  ชอบธรรมชาติ   ชอบอากาศหนาว น่าไป ซาปา ครับเพราะไม่แพง

                          ฝรั่งเขายังมาเที่ยวกันเลย แยะมากด้วย แต่เป็นประเภท เดิน หลังสะพายเป้ และกินอาหารตามที่ชาวเขาขาย

                          ราตรีสวัสดิ์ค่ะ 

[Manop Klabdee]

สวัสดียามเช้าครับ ชาวซีมะโด่ง และแขกผู้มาเยือน ที่รักทุกท่าน

                        เช้าวันนี้อยู่บ้าน ได้มีโอกาส หุงข้าวใส่บาตรพระที่หน้าบ้าน

                        วันนี้ 09:30 น. พนักงานขายของ SIW จะมารับที่บ้าน เพื่อพาไปร่วมกิจกรรมตีกอล์ฟของชมรม ลูกค้า SIW ประจำทุกสองเดือน ที่สนามกอล์ฟกรุงกวี  แถว ๆ ถนนวงแหวนตะวันออกติดคลองรังสิต-นครนายก  ปทุมธานี  กลับมาก็สองทุ่มกว่าครับ

                        เมื่อวานตอนเย็นไปประชุมคณะกรรมการรุ่น เพื่อจัดกอล์ฟการกุศลหารายได้  ก็ได้มีโอกาสเรียนรู้จิตคนผู้สูงอายุ  ที่ประสบความสำเร็จ  ที่ไม่เคยทำงานมาก่อน  ทุกคนจะติดอยู่ในความยึกมั่นถือมั่น  ในสิ่งที่ตัวเองเคยประสบความสำเร็จมา  ผลคือ มีแต่วิวาทในทางความคิด  ความเห็นต่าง  มีทิฏฐิ  จิตคนมันเป็นเช่นนี้เอง  ทางที่เราจะอยู่ได้เมื่อต้องร่วมกิจกรรมด้วยกัน คือ สำรวมกาย  วาจา  ใจ  ของเราให้เป็นปกติ  ทำ  พูด  คิด  ในทางที่ดี  เราสามารถสำรวมตัวเราเองได้  แต่เราควบคุมจิตคนอื่นไม่ได้  การวางอุเบกขาก็จะเกิดขึ้นเอง

                        หลังจากเลิกประชุม คุณมิ้ง ได้โทรศัพท์ มารายงานเรื่องไปพม่ามา ให้ทราบ ขณะที่ผมนั่งรถใต้ดินกลับบ้าน

                        ก็เรียนให้ทุกท่านได้ทราบ ครับ

                        อย่าลืมครับ ความยึดมั่นถือมั่น ในตวของเรา  ความคิดของเรา นี่ละล้วนนำทุกข์มาให้ทั้งสิ้น  เราควรที่จะพยายามทำจิตของเราให้เป็น "น้ำไม่เต็มแก้ว" สามารถเอาสิ่งที่ดี ๆ ที่คนอื่นเขาว่าดีใส่ลงไป ไม่มีสิ้นสุด เราก็จะไม่เป็นคนขวางโลก  คืออยู่กับผู้อื่นได้

                        จำไว้ "ความยึดมั่นถือมั่นในตัวเอง  นำทุกข์มาให้ทั้งสิ้น"

                        สวัสดีครับ

[Manop Klabdee]

สวัสดีครับ คุณมิ้ง  น้องรัก

                        กรณีที่คุณมิ้ง  ไม่ได้เข้ามาอ่าน ก็ขอความกรุณา ดร.สุริยา  แจ้งให้คุณมิ้ง รับทราบด้วย จักขอบพระคุณยิ่ง

                        คุณมิ้ง  ผมยินดี  ที่จะไปบรรยาย ให้ภาคราชการเทศบาลกรุงย่างกุ้ง และภาคเอกชนที่ค้าขายเกี่ยวกับวัสดุก่อสร้าง หรือผู้รับเหมา หรือนักลงทุนทางด้านอสังหาริมทรัพย์ ในการบรรยายเรื่อง "ผลิตภัณฑ์คอนกรีตอัดแรง เป็นปัจจัยพื้นฐานในการพัฒนาการก่อสร้างเพื่อการลงทุนในอุตสาหกรรมต่าง ๆ ทางด้านเศรษฐกิจ ที่จะตามมา ในสังคมอาเซี่ยน"

                        วัตถุประสงค์

                                   - เพื่อเตรียมความพร้อมของบุคคลากรให้มีความรู้พื้นฐานเรื่องผลิตภัณฑ์คอนกรีตอัดแรง

                                   - เพื่อนักลงทุนที่มองการไกล  อยากจะลงทุนทางด้านนี้  จะได้รับความรู้ที่ถุกต้อง

                                   - ผลิตภัณฑ์คอนกรีตอัดแรง เช่น เสาเข็ม  แผ่นพื้นหล่อสำเร็จ เสาไฟฟ้า  คานสะพาน  คานหล่อสำเร็จ  ผนังหล่อสำเร็จ รั้ว  ท่อ คสล. อิฐฐล๊อค เป็นต้น  ล้วนเป็นปัจจัยที่จำเป็นในการก่อสร้างทั้งสิ้น เพราะถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้ การก่อสร้างจะเกิดได้ช้า  และมีต้นทุนที่สูง ในการก่อสร้างโรงงานต่าง ๆ ที่จะมีผู้ไปลงทุน

                                   - เพื่อบอกให้ชาวพม่ารับทราบว่า ถ้าประเทศของเขาไม่มีโรงงานคอนกรีตอัดแรงเกิดขึ้น  การพัฒนาจะเป็นไปได้ช้า  เมืองใหญ่ ๆ ควรจะมีโรงงานคอนกรีตอัดแรงตั้งอยู่ และสามารถแผ่รัศมีควบคุมได้ในระยะ ไม่เกิน ๒๐๐ กิโลเมตร สำหรับหนึ่งโรงงาน  เมื่อประมาณยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา ผมก้ได้ชี้ให้ข้าราชการ พ่อค้า ชาวเขมร  ลาว  เวียตนาม  มาเลเซีย  บรูไน  ฟัง ประเทศต้องมีโรงงานคอนกรีตอัดแรง  จึงจะพัฒนาการก่อสร้างได้รวเร็ว  ต้องมีการเรียนการสอนวิชาคอนกรีตอัดแรงในมหาวิทยาลัย และต้องมีคนอย่างผมไปให้ความรู้  จึงจัทัดเทียมประเทศไทยได้  เพราะประเทศไทยเมื่อสามสิบกว่าปีที่ผ่านมา  ผมก็ไปสอนให้ทั่วทุกภาคของประเทศไทย  ให้รู้เกี่ยวกับคอนกรีตอัดแรง  สอนให้ทำเป็น จนรวย  จนสามารถก้าวกระโดด ในการก่อสร้าง  พัฒนาประเทศได้เร็วมาก เพราะทุกจังหวัดมีโรงงานคอนกรีตอัดแรงเกิดขึ้นหมด และสามารถทำได้ดีในระดับหนึ่ง  ประเทศไทยจึงมีการลงทุนรวดเร็วมาดังที่เห็นกันในปัจจุบัน

                                   - ผมยินดีให้ความรู้ต่าง ๆ ได้  โดยไม่คิดมูลค่า เช่นการไปครั้งนี้

                                   - ผมสามารถออกแบบโรงงานได้  คำนวณโครงสร้างคอนกรีตอัดแรงได้  สอนให้ผลิต ผลิตภัณฑ์คอนกรีตอัดแรงได้

                                   - โรงงานในประเทศไทย ต้องการแรงงานทางด้านคอนกรีตอัดแรงจำนวนมาก เป็นแสน  ถ้าเราสามารถร่วมมือกันผลิตแรงงานเหล่านั้นให้สามารถทำงานทางด้านคอนกรีตอัดแรงได้ พูดภาษาไทยได้  อยู่ในเมืองไทยได้  โดยต้องมีโรงงานในพม่าให้เขาได้ฝึกงานทำงาน และเราก็ขายผลิตภัณฑ์คอนกรีตอัดแรงในพม่าได้  และเมื่อคนงานทำเป็นแล้วก็สามารถส่งมาขายแรงงานในประเทศไทยได้  ซึ่งในประเทศไทยมีโรงงานคอนกรีตอัดแรงมากกว่า ๓๐๐ โรงงาน ยังขาดแคลนแรงงานทั้งสิ้น

                             การไปครั้งนี้ ผมจะบรรยายสองวันเกี่ยวกับ ผลิตภัณฑ์คอนกรีตอัดแรง ทั้งหมด สำหรับวันแรกและเช้าวันที่สอง  ส่วนวันที่สองบ่ายเปิดโอกาสให้นักธุรกิจ  ได้เจรจา  ถ้าเขามีความต้องการจริง ๆ เพื่อโอกาสทางธุรกิจ

                             วันที่สามก่อนกลับ หรือวันแรกที่ไปถึง ขอไปกราบเจดีย์ชะเวดากอง

                             รายละเอียดต่าง ๆ ต้องนั่งคุยกันสักวันหนึ่ง เพื่อเขียนเป็นโครงการให้กับทางพม่า

                             ถ้าให้ผมสอนเป็นภาษาอังกฤษ  ก็พอได้  แต่จะไม่รู้อะไรทั้งหมด เพราะอย่าลืมผมได้ F ภาษาอังกฤษ

                             จะให้ได้ประโยชน์สูงสุด  ผมพูดภาษาไทย  แล้วมีคนแปลเป็นภาษาพม่า ครับ

                             เอาตามนี้ไปก่อน

                             สวัสดี