คุย กับ คุณมานพ กลับดี อดีตประธานชมรม ๓ สมัย

[Manop Klabdee]

สวัสดีค่ะ คุณน้องอ้อย
                         พี่สิงห์ถ่ายบนรถ กดตามยะถากรรม ครั้งหน้าจะปรับตามที่สั่งครับ
                         สวัสดี

[Manop Klabdee]

                         เกลือในสมัยโบราญนั้น มีค่ายิ่งกว่าทองคำ เพราะมนุษย์ต้องการเกลือในการดำรงค์ชีวิต โดยเฉพาะประเทศออสเตรียที่ไม่มีทางออกทะเล ท่านคิดดู เมือง ซอลส์บวร์ก โดนไฟไหม้หมด บาทหลวงผู้ปกครองเมืองเพียงเก็บภาษีจากเกลือเท่านั้น สามารถสร้างปราสาทบนยอดเขา ที่ทำการเมืองและโบสถ์ที่มาเรียใช้แต่งงานในภาพยนต์เรื่อง The Sound of Mucis อย่างใหญ่โตมโหราณ ได้สบายมากครับ
                         ยังไม่ถึงเหมืองเกลือ เชิญชมภาพวิว สวยบ้าง ไม่สวยบ้าง เพราะถ่ายภาพบนรถ ได้เพียงนี้ก็ดีมากแล้วสำหรับมืออย่างพี่สิงห์ครับ
                    

[Manop Klabdee]

                         ดร.สุริยา  คุณน้องหนุงหนิง ชมวิวไป  ถ่ายภาพไปตามยะถากรรม จิบ Red Wine ออสเตรียไป นึกดูแล้วกัน จะสุขเพียงใด เผลอแปรบเดียว น้ำผลไม้หมดไปหนึ่งขวดแล้วครับ 7.5 ยูโร  รสชาดดีกว่าของฝรั่งเศสราคาสองพันบาทอีกครับ
                         เกือบถึงเหมืองเกลือแล้วครับ โปรดอดใจรอ เชิญชมวิวต่อครับ

[อ้อย17]

  สวยเต็มตาขึ้นแล้วค่ะ..ขอบคุณค่ะ...

[Manop Klabdee]

                          คณะพี่สิงหืเข้ามาอยู่ในตัวเมือง ฮอลล์ไลน์ แล้วก็ยังไม่เห็นคนออสเตรียเลยครับ สงสัยยังนอนไม่ตื่น แต่จริงๆ แล้วอากาศมันหนาวทุกคนอยู่แต่ในบ้าน  แต่ทำไมประชากรออสเตรียน้อยก็ไม่รู้ ต้องให้ ดร.สุริยา มาเฉลยครับ
                          เชิญชมตัวเมือง ฮอลล์ไลน์ ครับ

[Manop Klabdee]

                         เหมืองเกลือเมืองฮอลล์ไลน์ สนุกสนานกับกิจกรรมเที่ยวชมเหมืองเกลือ โดยทุกท่านต้องแต่งตัวแบบชาวเหมืองก่อนนั่งรถไฟเล้กเข้าชมข้างใน อุณหภูมิในเหมือง 10 องศาเซนเซียสคงที่ทั้งปี เพราะมีลมพัดผ่านจากภูเขาข้างบนและช่องทางทะเลสาบ
                         หลังจากนั่งรถไฟเล้กมาแล้วก็ถึงตอนสนุกตื่นเต้น คือต้องไถลลื่นไปตามรางแนวเอียงแบบกระดานรื่นไถลลงทางเลื่อนปรู๊ดลงลึกไปอีกสองชั้น แล้วนั่งเรือข้ามทะเลสาบน้ำเกลือ(น้ำใสเห็นหินเบื้องล่าง)ใต้ดิน ที่มีการติดไฟสีสวยพร้อมทั้งเปิดเพลงให้เข้ากับบรรยากาศ โดยมีไกด์นำทางแต่งตัวชุดชาวเหมืองแบบเต็มยศ คอยบอกเล่าเรื่องต่างๆ พร้อมนำชมนิทรรศการเกี่ยวกับการทำเหมืองเกลือในยุคก่อน และมีภาพยนต์ฉายเป็นตอนๆ เกี่ยวกับอาคบิชิบผู้ปกครองซอลล์บวร์ก และรายได้จากการเก็บภาษีเกลือที่เอาไปสร้างเมือง
                         เชิญชมภาพ

คุณเจี๊ยบผู้จัดการแผนกขายตรง SIW

















รถไฟเล็ก





สินแร่เกลือ

[Manop Klabdee]

                         เชิญชมภาพภายในเหมืองเกลือต่อครับ ข้างในมืด ผมจึงถ่ายภาพน้อยครับ แต่ก็ได้ทั้งสาระ และความสวยงาม และปลอดภัย
                         เชิญชม

[Manop Klabdee]

                          ได้เวลาอาหารกลางวันแล้วครับ ท้องร้องแล้ว อาหารกลางวันเป็นอาหารท้องถิ่น เริ่มต้นด้วย ซุปลูกชิ้น เบียร์ออสเตรีย ใส้กรอกแฮมและของหวานเป็นอะไรก็ไม่รู้ลืมไปแล้วเพราะเมาเบียร์ครับ เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม
                          เชิญชมภาพ

[Manop Klabdee]

                          ภายหลังรับประทานอาหารเสร็จซึ่งใช้เวลามาก เนื่องจากการเสริฟของฝรั่งต้องรอให้ทุกท่านรับประทานแต่ละจานหมดครบทุกคนถึงจะเสริฟต่อ(สงสัยเป็นวิธีการที่จะขายเบียร์) จึงเสียเวลาไปมาก
                           จากนั้นก็ออกเดินทางไปเมืองซอลส์บวร์ก วิวทางฝั่งขวารถด้านนี้สวยมากแต่ผมไม่ได้ถ่ายภาพครับเพราะกลัวถ่านหมด เป็นวิวที่มีภูเขาแอลป์เป็นฉากหลัง ภาพยนต์ The Sound of Music ฉากเริ่มต้นมาเรียวิ่งร้องเพลงบนทุ่งหญ้า และฉากตอนจบ ครอบครัวฟรอนทร๊อป หนีไปสวิส ถ่ายทำที่นี่ครับ แต่ขณะนี้มีแต่หิมะทั้งนั้นครับ สวยงามมาก(ไม่ใช่ภาพที่ถ่าย)

[Manop Klabdee]

พี่สิงห์ต้องเดินทางไปสนามบินแล้วครับ วันนี้งดประชุมเพราะประชุมไปเมื่อวานตอนเย็น พี่สิงห์จึงไม่มีอะไรทำ
เพราะเป็นส่วนเกินของพนักงานประจำ
สวัสดี

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 04 ธันวาคม 2553, 13:56:34
	ภายหลังรับประทานอาหารเสร็จซึ่งใช้เวลามาก เนื่องจากการเสริฟของฝรั่งต้องรอให้ทุกท่านรับประทานแต่ละจานหมดครบทุกคนถึงจะเสริฟต่อ(สงสัยเป็นวิธีการที่จะขายเบียร์) จึงเสียเวลาไปมาก

พนักงานเสริฟ พนักงานในครัว
น้อยมากค่ะพี่
เค้าทำอาหาร เตรียมเสริฟโดย
มีเครื่องไม้เครื่องมือช่วย.
พี่สิงห์อาจแปลกใจว่าทำไมไม่เสริฟมาพร้อมกัน
มีคน สองคนเท่านั้นค่ะ.
ระวิงล่ะเวลามีทัวร์ลง กะหน้าseason ski
นอกนั้น เงียบคะ แม้summerก็เถอะ ไม่มาก.

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 04 ธันวาคม 2553, 12:49:10
	คณะพี่สิงหืเข้ามาอยู่ในตัวเมือง ฮอลล์ไลน์ แล้วก็ยังไม่เห็นคนออสเตรียเลยครับ สงสัยยังนอนไม่ตื่น แต่จริงๆ แล้วอากาศมันหนาวทุกคนอยู่แต่ในบ้าน  แต่ทำไมประชากรออสเตรียน้อยก็ไม่รู้ ต้องให้ ดร.สุริยา มาเฉลยครับ                           เชิญชมตัวเมือง ฮอลล์ไลน์ ครับ

คนน้อยคะพี่แต่ละเมือง.
แถมถ้าเวลาเปิดร้าน 09.00 หรือ 10.00
ยิ่งไม่เห็นใครบนท้องถนนคะ
เค้าใช้ชีวิตในบ้านกันพี่

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 04 ธันวาคม 2553, 12:23:34
	ดร.สุริยา  คุณน้องหนุงหนิง ชมวิวไป  ถ่ายภาพไปตามยะถากรรม จิบ Red Wine ออสเตรียไป นึกดูแล้วกัน จะสุขเพียงใด เผลอแปรบเดียว น้ำผลไม้หมดไปหนึ่งขวดแล้วครับ 7.5 ยูโร  รสชาดดีกว่าของฝรั่งเศสราคาสองพันบาทอีกครับ                          เกือบถึงเหมืองเกลือแล้วครับ โปรดอดใจรอ เชิญชมวิวต่อครับ

ฟังแล้ว...สุขใจไปด้วย
น้ำผลไม้นี่ดีคะ..แต่%alcohol 12-13 %
ตึงได้เหมือนกันค่ะพี่.

(พี่น่าจะดื่มแบบชาวท้องถิ่น...Schole
ผสมน้ำแร่....กรึ้บเพลิด กรึ้บเพลินค่า)

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 04 ธันวาคม 2553, 11:49:08
	เกลือในสมัยโบราญนั้น มีค่ายิ่งกว่าทองคำ เพราะมนุษย์ต้องการเกลือในการดำรงค์ชีวิต โดยเฉพาะประเทศออสเตรียที่ไม่มีทางออกทะเล ท่านคิดดู เมือง ซอลส์บวร์ก โดนไฟไหม้หมด บาทหลวงผู้ปกครองเมืองเพียงเก็บภาษีจากเกลือเท่านั้น สามารถสร้างปราสาทบนยอดเขา ที่ทำการเมืองและโบสถ์ที่มาเรียใช้แต่งงานในภาพยนต์เรื่อง The Sound of Mucis อย่างใหญ่โตมโหราณ ได้สบายมากครับ                          ยังไม่ถึงเหมืองเกลือ เชิญชมภาพวิว สวยบ้าง ไม่สวยบ้าง เพราะถ่ายภาพบนรถ ได้เพียงนี้ก็ดีมากแล้วสำหรับมืออย่างพี่สิงห์ครับ

ตรงนี้....no commentคะ!






(เพราะมองด้วยสายตาprotestant
ศาสนจักร...คาธอลิก...ควบคุมทุกอย่าง
รวยที่สุด มีอำนาจที่สุด ที่จะครอบครอง
แหล่งเงินลักษณะนี้...เกณฑ์ชาวบ้าน
ชายฉกรรจ์ บางสมัย เด็กรุ่นกระทงนี่แหละพี่
ลงเหมืองที่มีสภาพการทำงานที่ primitive
ได้ค่าจ้างเป็นพืชพรรณธัญญาหารพอประทังชีพ
หน้าหนาว ที่โบสถ์อีกนั่นแหละตุนไว้มากที่สุด!
บางคนไปรับจ้างลักษณะนี้แล้วไม่ได้กลับบ้านคะ
ออสเตรียเป็นคาธอริกที่เคร่งครัดคะ.
ทีนี้อาคบิชอปแหละ...อู่ฟู่ล่ำซำ โบสถ์ ปราสาท
สวยงามอลังการ....ชาวบ้านจะเลี้ยงวัวลำบากยังไง
เมื่อหนาวนาน ขาดแคลนขึ้นมา....การถัวจ่ายกระจุกตัวพี่)

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 04 ธันวาคม 2553, 11:22:17
	เมืองฮอลล์ไลน์ เมืองที่มีการค้นพบเกลือกว่า 7,000 ปีมาแล้ว เป็นเกลือที่อยู่ใต้ดินเกิดจากการที่พื้นดินใต้ทะเลยกตัวสูงขึ้นโดยรอบ ทิ้งน้ำทะเลไว้ในแอ่งกระทะ เมื่อเปลือกโลกเปลี่ยนแปลงอีกครั้งน้ำทะเลก็ถูกกักไว้ใต้ดินและน้ำทะเลก้แห้งเหือดอัดแน่นกลายเป็นเนื้อเดียวกับหินและเมื่อน้ำซึมลงใต้ดินก็จะละลายผ่านเกลือ กลายเป็นน้ำเกลือธรรมชาติที่มีคุณสมบัติในทางบริโภคและในทางรักษาโรค เมื่อรอตักน้ำเกลือไม่ไหว ก็เกิดการทำเหมืองเกลือขึ้น โดยการขุดผ่านชั้นดินและหินเข้าไปให้ถึงส่วนที่มีสายเกลือออกมา ตอนแรกแรกๆก็ใช้วิธีขนแร่เกลือออกมาก่อน แต่พอนานเข้ากรมมวิธีการผลิตเจริญขึ้นก็ใช้น้ำฉีดอัดเข้าไปเพื่อละลายเกลือออกมา จากนั้นก็สูบน้ำที่มีเกลือละลายเข้มข้นอยู่ส่งผ่านตามท่อไม้ ไปยังโรงงานสะตุให้น้ำเกลือแห้ง(ต้มน้ำให้ระเหย)จับแน่นในพิมพ์กลายเป็นแท่งเกลือรูปทรงโคน ไว้ส่งขายต่อไป ปัจจุบันเหมืองนี้ไม่ใช้แล้วแต่เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชม                        เชิญชมภาพวิวต่อครับ

ดีค่ะ
Bad Reichenhallจะได้ไม่มีคู่แข่งค่า

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 04 ธันวาคม 2553, 10:46:15
	วันที่สองของการเดินทาง คณะทัวร์พร้อมกัน 09:00 น. เพื่อออกเดินทางชมวิวจากเมืองซอลส์บวร์กไปเหมืองเกลือที่เมืองฮอลล์ไลน์ ระหว่างทางได้แต่ชื่มชมกับวิวที่สวยงามและจิบน้ำผลไม้องุ่นแดง พี่สิงห์ถ่ายภาพเก็บไว้ในความทรงจำจากบนรถ ครับ พยายามถ่ายวิวและบ้านที่สวยๆ ถ่ายทันบ้างไม่ทันบ้าง ครับ                         จะเห็นว่าประเทศเมืองหนาวผู้คนจะนอนตื่นสาย เพราะตื่นมาก็ไม่มีอะไรทำ อากาศมันหนาวมาก ต้องอยู่แต่ในบ้าน เห็นแต่ควันไฟพรุ่งออกมาจากปล่องไฟเท่านั้น และร้านค้าจะเปิดก็สี่ขห้าโมงเช้าครับ สวยแต่ไม่หน้าอยู่ครับ                          เชิญชม

อูววว พี่
ใครว่า?


เค้ายังทำปศุสัตว์นะคะ
ส่วนใหญ่ของทั้งประเทศยังกสิกรรมคะ
จะอุตสาหกรรมก็คงอย่างเดียวแหละพี่....
การท่องเที่ยว!

งานในโรงวัวน่ะเริ่มตี 4 คะ
ต้องใช้เครนลากหญ้า ไปรางวัว
กวาด-ล้างคอกด้วยน้ำ..pressure
ไปลงแอ่งเก็บ ขี้ว้วเหล่านี้นำไปรดท้องทุ่ง
ฤดูใบไม้ผลิ...ทำให้ทุ่งภูเขาในออสเตรีย
ชอุ่มกว่าที่ไหนๆคะ.

ชีวิตในหน้าหนาวของพวกเค้า คนปกติ
ทำงานพื้นราบ ก็ระวิงทั้งวันคะ
ชีวิตในบ้าน ที่ต้องอุ่นให้ดีอีกนานคะ
หนาวเพิ่งเริ่มตอนพี่ไปถึงคะ...ยาวนานไป
จนกพ.-มีนา
เค้าต้องเคลียร์หิมะหนาหนักออกจากหลังคา
ม่ายงั้นบ้านถล่มคะ เพราะไม่ละลายมีแต่เพิ่มขึ้น!
รอบๆบ้านต้องเคลียร์หิมะทุกวัน ไม่มีใครมาทำให้คะพี่
ในเยอรมัน 10-20 ซม.พอได้อื้อฮือ อ้าฮา...แต่ในออสเตรีย
มันคือชีวิตประจำวันของพวกเค้า....

ถามว่าเค้าทำอะไรกันหนาวๆ
ไปเล่นสกีไงพี่! Langlaufen-Skifahren
Snowboard-Snowbike
พวกนี้โตมากับสิ่งเหล่านี้
หนักคะ.

[khesorn mueller]

สดใสมากคะ
ดูท่า อากาศหนาวจะถูกกะพี่!

ต่อเลยคะพี่สิงห์
หนิงเก็บครบหมดทุกshot




แต่ยังไม่แฮพคะ...เยอะไป!

[suriya2513]

นึกว่าโอมาร์ ชารีฟ จากหนังเรื่อง "คุณหมอชิวาโก้" ซะอีก

[suriya2513]

อย่าให้เล็ก อดิศร มาเห็นภาพเหล่านี้เข้าเชียวนา
มีหวัง ต้องเสียเงินออกกล้องใหม่อีก

[BU_KA]

พี่สิงห์ หนูติดตามชมค่ะ

[TU14]

ตามมาชมด้วยคนค่ะ

[khesorn mueller]

พี่สิงห์ไปไหนคะนี่?
แฟนๆมารอชม ตรึม!

[Kaimook]

 ตามมาชมค่ะพี่สิงห์สวยมากค่ะหนาวมากกกกกกกด้วยนะคะ...

[เหยง 16]

พระพร ภิรมย์ มรณภาพป่วยนานเกือบปี

คมชัดลึก : "พระพร ภิรมย์" นักร้องเพลงแหล่แนวธรรมะ เจ้าของเพลง "ดาวลูกไก่" มรณภาพแล้ว หลังป่วยเรื้อรังนานแรมปี ญาติตั้งศพบำเพ็ญกุศลที่วัดมกุฏฯ

     เมื่อเวลา 12.00 น. วันที่ 5 ธันวาคม พระพร ภิรมย์ เจ้าของเพลงดาวลูกไก่อันลือลั่น มรณภาพที่โรงพยาบาลสงฆ์ ด้วยโรคชรา หลังเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลตั้งแต่เดือนมกราคม 2553 และต้องเข้ารักษาในห้องไอซียูมาตั้งแต่เดือนตุลาคม ที่ผ่านมา กระทั่งมรณภาพดังกล่าว ขณะอายุได้ 82 ปี โดยญาติจะนำศพไปบำเพ็ญกุศลที่วัดมกุฏกษัตริยารามในวันที่ 6 ธันวาคมนี้

     สำหรับพระพร ภิรมย์ ถือเป็นนักร้องนักแต่งเพลงที่ใช้ดนตรีไทยเดิมเป็นพื้นฐาน เนื้อเพลงแนวนิทานชาดก แฝงธรรมะ มีชื่อเสียงจากเพลง "บัวตูมบัวบาน" และ "ดาวลูกไก่" มีชื่อจริงว่า นายบุญสม มีสมวงษ์ เป็นบุตรของนายประเสริฐ และนางสัมฤทธิ์ มีสมวงษ์ จบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 มีความเชี่ยวชาญการร้องและทำขวัญนาค พากย์หนัง และประพันธ์เพลงจนมีชื่อเสียงโด่งดัง

     ทั้งนี้ พร ภิรมย์ ร้องเพลงอยู่กับวงดนตรีจุฬารัตน์หลายปี มีผลงานบันทึกเสียงประมาณ 200 เพลง เพลงที่ร้องส่วนใหญ่เป็นผู้แต่งเอง ในแนวนิทานชาดกแฝงธรรมะ ด้วยเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร เพลงแรกที่ได้รับความนิยมคือเพลง "บัวตูมบัวบาน" ตามด้วย ดาวลูกไก่, ดาวจระเข้, วังแม่ลูกอ่อน, กลับเถิดลูกไทย ขณะเดียวกันยังได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำพระราชทาน ใน พ.ศ.2509 ถึง 3 รางวัล จากเพลงบัวตูมบัวบาน และเพลงดาวลูกไก่ และในปี พ.ศ.2514 จากเพลงกลับเถิดลูกไทย และได้รับรางวัลกึ่งศตวรรษลูกทุ่งไทย ใน พ.ศ.2532 จากเพลงบัวตูมบัวบาน และ พ.ศ.2534 จากเพลงดาวลูกไก่

     ผู้สื่อข่าวรายงานว่า พร ภิรมย์ บวชเป็นพระภิกษุอยู่ที่วัดจีน ต.หอรัตนชัย อ.พระนครศรีอยุธยา จ.พระนครศรีอยุธยา ตั้งแต่ พ.ศ.2524 จนมรณภาพดังกล่าว

http://www.komchadluek.net/detail/20101206/81837/พระพรภิรมย์มรณภาพป่วยนานเกือบปี.html

[suriya2513]

ขอแสดงความอาลัยพระพรภิรมย์ไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ