ภาณุ ปาตานี

[ภาณุ ปาตานี]

บรรยากาศใน 3 จังหวัดภาคใต้ช่วงเวลานี้เป็นไปอย่างคึกคักเลยละครับ
ไปทางไหนเห็นคนเต็มท้องถนน
ยิ้มแย้มแจ่มใส..ทักทายคำว่า Selamat Hari Raya กันถ้วนหน้า
อาหารก็อุดมสมบูรณ์..ไปที่ไหนก็มีแต่ของกิน

ผมเองก็ไม่ได้หยุดหย่อนครับ เช้าบ้านแม่ เย็นบ้านพ่อ
บ้านพี่สาว บ้านเพื่อน. บ้้านญาติ
เมื่อวานก็เพิ่งจะไปบ้านญาติที่ริมทะเลปัตตานี
ของสดๆจากทะเล...อิ่มแปร้
กว่าจะกลับถึงบ้านก็สี่ทุ่ม....ไม่ยักกะน่ากลัวครับ

[ภาณุ ปาตานี]

ด้วยความไม่ชินกับการขับรถในพื้นที่และเสพย์ข่าวความน่ากลัวของพื้นที่ไว้มาก
ทำให้ผมเองก็ขับรถด้วยความระมัดระวังพอสมควร
ดีที่มีพี่สาวซึ่งเป็นครูในพื้นที่กับแม่ซึ่งไม่ค่อยจะได้รู้สึกกังวลอะไรมาก
คอยบอกให้วิ่งตามเส้นทางที่ควรจะเดินทางก็เลยขับรถด้วยความสบายใจขึ้น

[swsm]

เอารูปมาชมด้วยจิ   

[หนุน'21]

มีความสุขช่วงวันแม่นะคร้าบบบบ...


 

[ภาณุ ปาตานี]

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 11 สิงหาคม 2556, 11:28:18
	เอารูปมาชมด้วยจิ

ครับผม

[ภาณุ ปาตานี]

		อ้างถึง			ข้อความของ หนุน'21 เมื่อ 11 สิงหาคม 2556, 18:50:14
	มีความสุขช่วงวันแม่นะคร้าบบบบ...

ขอบคุณครับพี่หนุน.  ขอพี่หนุนมีความสุขเช่นกันครับ

[ภาณุ ปาตานี]

ตอนเดินทางออกจากกรุงเทพเมื่อวันพุธที่แล้วเป็นเวลา 5 โมงเย็น
คนเดินทางไปสายใต้ค่อนข้างเยอะ
Flight ก็ delay ไปประมาณครึ่งชั่วโมง
กว่าจะถึงหาดใหญ่ก็ทุ่มหนึ่งละครับ

[ภาณุ ปาตานี]

ถึงหาดใหญ่น้องชายก็ทักว่า มีเสื้อใส่วันรายอยัง
ก็เลยนึกขึ้นได้ว่า...ต้องหาซื้อเสื้อผ้าอีกประการหนึ่ง
ขณะเดียวกันท้องก็หิวมากด้วย

แวะไปทานอาหารบริเวณเดียวกับร้านเสื้อผ้าที่เปิดอยู่ 1 ร้าน
เอาแบบว่า...ทานเสร็จต่อด้วยช๊อปปิ้งเลย

[ภาณุ ปาตานี]

พอไปถึงร้าน..เสื้อผ้ามันมีหลายแบบ ทั้งอารบิค มาเลย์ อินโด.สีสันลายตาไปหมด
ตอนแรกชอบอีกตัวหนึ่งแต่ size มันไม่ได้

สุดท้ายเจอsize M ที่เข้ากับตัวเอง...ซึ่งแบบนี้มีตัวเดียวทั้งร้าน
เป็นแนวอินโดนีเซียซึ่งสีสันสะดุดตา..แปล๊บๆๆ
ก็ลังเลอยู่พักใหญ่...เพราะไม่เคยใส่อะไรแบบนี้

แต่สุดท้ายน้องบอกว่า...ดึกแล้วยังต้องเดินทางอีก
เลย...เอาละ...เอาก็เอา

[ภาณุ ปาตานี]

ด้วยความเร่งรีบจึงไม่ได้ถามคนขายว่าพรุ่งนี้ Hari Raya หรือเปล่า
เนื่องจากเราใช้วิธีดูดวงจันทร์เป็นการกำหนดวันรายอ
คือวันรายอจะมีขึ้นได้ก็ต้องสิ้นเดือนรอมดอนเสียก่อน
ดวงจันทร์จึงเป็นตัวกำหนดวันครับ

มานึกขึ้นได้ก็ขับรถออกมาแล้ว..

ดังนั้นเมื่อผ่านมัสยิด..เราจึงเปิดกระจกรถเพื่อฟังคำสวด
ซึ่งหากเป็นช่วงเวลาปกติก็จะเป็นอย่างเงียบๆทั่วไป

[ภาณุ ปาตานี]

แล้วเราก็ยิ้มออกมาพร้อมกันเมื่อเราผ่านมัสยิดหนึ่งในหาดใหญ่และได้ยินเสียงที่เปล่งออกมา
Allah Akbar Allah Akbar ....ตามด้วยประโยคต่างๆเป็นภาษาอารบิคซึ่งเป็นบทสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า
อันหมายถึงพระเจ้าทรงยิ่งใหญ่ โดยผู้คนจะไปรวมตัวกันที่มัสยิดเพื่อสวดสรรเสริญจนเสียงกระหึ่มออกมาจากมัสยิด
ื
ใช่แล้วครับ Selamat Hari Raya Aidilfitri ..เช้าวันพรุ่งนี้

[ภาณุ ปาตานี]

คำว่า selamat Hari Raya เป็นภาษามาเลย์ ซึ่ง Selamat นี่จะใช้ทั่วไปในทางที่เป็น positive ในทำนองเดียวกับ Good Safe เช่น Selamat Tidur ก็ Good Night หรือ หลับฝันดี Selamat Jalan ก็ safe trip หรือเดินทางปลอดภัย ทำนองนี้

Hari นั้นก็คือวัน.ดวงอาทิตย์ภาษามาเลย์จะใช้ Mata Hari หมายถึงดวงตาของวัน ก็คล้ายภาษาบ้านเราละครับ..ดวงตา..วัน (ดวงตะวัน)
Raya นั้นก็ความยิ่งใหญ่ครับ

Hari Raya จึงเป็นภาษามลายูที่แปลว่า วันยิ่งใหญ่

[ภาณุ ปาตานี]

ในวันยิ่งใหญ่ทางศาสนาอิสลามจะมีอยู่สองครั้งคือ
หลังรอมดอน จะเรียกว่า Aidilfitri
วันประกอบพิธีฮัจย์ที่นครเมกกะ จะเรียกว่า Aidil-adha

เราจะเรียกทั้งสองว่า Hari Raya Aidilfitri หรือ Raya Puasa ( รายอศีลอด)
 และ Hari Raya Aidil- Adha หรือ Raya Hadji ( รายอฮัจยี)

[ภาณุ ปาตานี]

ออกนอกเส้นทางถนนสายเอเชียจากหาดใหญ่ไปหน่อยหนึ่งเผื่อจะเป็นที่สนใจครับ

กลับมาเดินทางกันต่อที่แม้จะเกิดเรื่องสดๆร้อน..แต่วันนี้ครำคร่ำไปด้วยรถยนต์ที่เดินทางกลับบ้าน

เนื่องจากถนนสายเอเชียเป็นถนนหลักที่มุ่งตรงไปยังสามจังหวัดภาคใต้

เลี้ยวขวาก็ยะลา เลี้ยวซ้ายก็ปัตตานี ตรงไปก็นราธิวาส

ส่วนถนนหนทางก็ซ่อมแซมหลายจุด

รถเยอะ..ถนนไม่ดี..แถมมีด่านทหารตรวจความเรียบร้อย.ใช้เวลาในการเดินทางพอสมควรละครับ

[ภาณุ ปาตานี]

ตามโปรแกรมน้องชายผมจะลงที่ปัตตานี โดยผมจะขับรถต่อไปอีก 40 กิโลไปยะลา
แต่แล้วพี่สาวซึ่งเป็นครูโทรมาบอกว่า ดึกเกินไป..ไม่ชำนาญเส้นทางให้นอนปัตตานีแทน

คืนนั้นก็เลยได้นอนในบ้านพักอาจารย์(ภรรยาของน้อง) แทน

อืมกว่าจะไปถึงปัตตานีก็จะสี่ทุ่มครึ่งแล้ว...ต่อยะลาเที่ยงคืนแน่ๆ

ก่อนนอนเสียงสวดสรรเสริญพระเจ้าก็คงลอยมา...จนหลับผล็อยไป

[หนุน'21]

สวัสดีเสี่ยยา
ตามอ่านครับ

ต้องบอกว่า ทั่นประธานเป็นคนที่เขียนอะไรแล้วน่าอ่าน น่าติดตามครับ
อย่าลืมแวะมาเล่าต่อล่ะ ...

 

[swsm]

ดีจัง .. ได้ความรู้เพียบเลย   

[swsm]

		อ้างถึง			ข้อความของ YA เมื่อ 12 สิงหาคม 2556, 09:11:17
	ด้วยความเร่งรีบจึงไม่ได้ถามคนขายว่าพรุ่งนี้ Hari Raya หรือเปล่า เนื่องจากเราใช้วิธีดูดวงจันทร์เป็นการกำหนดวันรายอ คือวันรายอจะมีขึ้นได้ก็ต้องสิ้นเดือนรอมดอนเสียก่อน ดวงจันทร์จึงเป็นตัวกำหนดวันครับ มานึกขึ้นได้ก็ขับรถออกมาแล้ว.. ดังนั้นเมื่อผ่านมัสยิด..เราจึงเปิดกระจกรถเพื่อฟังคำสวด ซึ่งหากเป็นช่วงเวลาปกติก็จะเป็นอย่างเงียบๆทั่วไป

ประสบการณ์นี้  เจอที่บรูไนเหมือนกัน
กำหนดการเดินทางของเรา  ไปคาบเกี่ยวระหว่างวันเริ่มต้นเดือน Ramadhan พอดี
แต่ทางราชการเขาไม่สามารถบอกได้ว่าวันไหน
เขาบอกแต่เพียงว่า หนึ่งวันในสัปดาห์นั้นแหละ  และจะต้องเป็นวันหยุดราชการด้วย
ดังนั้น  โปรแกรมของเราจำเป็นต้องยืดหยุ่น
เพราะหากไปชนกับวันใด  โปรแกรมในวันนั้นทั้งหมดจะต้องถูกขยับไปลงวันอื่นแทน  


แบบว่า .. ดูพระจันทร์ในวันนี้ เวลาประมาณ 20.00 น.  ก็ประกาศให้วันรุ่งขึ้นเป็นวันหยุดเลย  .. ทำนองนั้น


เราตั้งข้อสังเกต .. แบบนี้มันก็ยากสำหรับการวางแผนล่วงหน้าในการทำงานนะ
เพื่อนบรูไนบอก .. สำหรับศาสนา  ไม่มีอะไรที่สำคัญไปกว่านี้
แต่เพื่อนสิงคโปร์บอก .. ประเทศของเขาจำเป็นต้องกำหนดล่วงหน้าให้ชัดเจน  
เพราะบ้านเมืองเขาเป็น multi-cultural society  มิได้มีเฉพาะศาสนาอิสลามที่เป็นศาสนาหลักของประเทศ
และเพื่อประโยชน์ในการดำเนินธุรกิจด้วย


ปี 2013  ประเทศสิงคโปร์จึงมีวันเริ่มต้นเดือน Ramadhan ในวันที่ 8 ก.ค.
ในขณะที่บรูไน ต้องเฝ้ามองพระจันทร์  และประกาศให้เป็นวันที่ 10 ก.ค.

[swsm]

		อ้างถึง			ข้อความของ YA เมื่อ 12 สิงหาคม 2556, 08:31:55
	พอไปถึงร้าน..เสื้อผ้ามันมีหลายแบบ ทั้งอารบิค มาเลย์ อินโด.สีสันลายตาไปหมด ตอนแรกชอบอีกตัวหนึ่งแต่ size มันไม่ได้ สุดท้ายเจอsize M ที่เข้ากับตัวเอง...ซึ่งแบบนี้มีตัวเดียวทั้งร้าน เป็นแนวอินโดนีเซียซึ่งสีสันสะดุดตา..แปล๊บๆๆ ก็ลังเลอยู่พักใหญ่...เพราะไม่เคยใส่อะไรแบบนี้ แต่สุดท้ายน้องบอกว่า...ดึกแล้วยังต้องเดินทางอีก เลย...เอาละ...เอาก็เอา

เราไปถึงถิ่นเขา  ก็รู้สึกเหมือนกันว่าต้องมีชุดประจำชาติใส่
เหลียวไปมองมา  หาที่เป็นบรูไนแท้ ๆ ยากมาก
ถามเพื่อน .. ชุดของเธอซื้อที่ไหน?
เพื่อนตอบ .. พวกเราจะซื้อผ้า  แล้วเอาไปให้ช่างตัดให้


ให้เพื่อนพาไปร้านขายผ้า ขายชุด ..
เราก็พบเห็นหลากหลายลีลา ทั้งอาหรับ อินโด และมาเลย์
หลากหลาย Fashion ละลานตา
พยายามหา Baju kurong แต่ไม่ได้ดังใจคิด ..
มีแบบที่ชอบ แต่ไม่มี size
แบบที่มี size เราก็ดันไม่ชอบ (มนุษย์)


ผลสุดท้่าย  ได้ตัวนี้มา ..
อิทธิพลของอาหรับ ชื่อของชุดเรียกว่า kaftan
ได้สีเนี้ย .. ฮ่า ฮ่า ฮ่า

[ภาณุ ปาตานี]

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 13 สิงหาคม 2556, 08:20:57
	อ้างถึง ข้อความของ YA เมื่อ 12 สิงหาคม 2556, 08:31:55 พอไปถึงร้าน..เสื้อผ้ามันมีหลายแบบ ทั้งอารบิค มาเลย์ อินโด.สีสันลายตาไปหมด ตอนแรกชอบอีกตัวหนึ่งแต่ size มันไม่ได้ สุดท้ายเจอsize M ที่เข้ากับตัวเอง...ซึ่งแบบนี้มีตัวเดียวทั้งร้าน เป็นแนวอินโดนีเซียซึ่งสีสันสะดุดตา..แปล๊บๆๆ ก็ลังเลอยู่พักใหญ่...เพราะไม่เคยใส่อะไรแบบนี้ แต่สุดท้ายน้องบอกว่า...ดึกแล้วยังต้องเดินทางอีก เลย...เอาละ...เอาก็เอา เราไปถึงถิ่นเขา  ก็รู้สึกเหมือนกันว่าต้องมีชุดประจำชาติใส่ เหลียวไปมองมา  หาที่เป็นบรูไนแท้ ๆ ยากมาก ถามเพื่อน .. ชุดของเธอซื้อที่ไหน? เพื่อนตอบ .. พวกเราจะซื้อผ้า  แล้วเอาไปให้ช่างตัดให้ ให้เพื่อนพาไปร้านขายผ้า ขายชุด .. เราก็พบเห็นหลากหลายลีลา ทั้งอาหรับ อินโด และมาเลย์ หลากหลาย Fashion ละลานตา พยายามหา Baju kurong แต่ไม่ได้ดังใจคิด .. มีแบบที่ชอบ แต่ไม่มี size แบบที่มี size เราก็ดันไม่ชอบ (มนุษย์) ผลสุดท้่าย  ได้ตัวนี้มา .. อิทธิพลของอาหรับ ชื่อของชุดเรียกว่า kaftan ได้สีเนี้ย .. ฮ่า ฮ่า ฮ่า

International จริงๆครับ
ปรับได้ทุกโหมดของ cultures
สวยครับ

[ภาณุ ปาตานี]

		อ้างถึง			ข้อความของ หนุน'21 เมื่อ 13 สิงหาคม 2556, 08:00:43
	สวัสดีเสี่ยยา ตามอ่านครับ ต้องบอกว่า ทั่นประธานเป็นคนที่เขียนอะไรแล้วน่าอ่าน น่าติดตามครับ อย่าลืมแวะมาเล่าต่อล่ะ ...

สวัสดีครับพี่หนุน...เดี๋ยวเขียนต่อครับ
ขอบคุณครับ

[Pete15]

สวัสดี ครับ น้อง ยา
    มาอ่านครับ

[ภาณุ ปาตานี]

		อ้างถึง			ข้อความของ Pete15 เมื่อ 15 สิงหาคม 2556, 11:37:22
	สวัสดี ครับ น้อง ยา     มาอ่านครับ

สวัสดีครับพี่ปิ๊ด..ขอบคุณครับ

[ภาณุ ปาตานี]

อันที่จริงกว่าจะหลับไปได้ก็ตี 1 กว่าเข้าไปแล้วละครับ.

ครั้นยังไม่ตี 5 ดีก็ตื่นขึ้นมา..อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ

ประมาณ 6 โมงก็ออกจากปัตตานีเดินทางไปยังยะลา

เหตุที่ต้องเดินทางแต่เช้าเพราะต้องไปละหมาดรายอนี่แหละครับ

กำหนดการละหมาดก็ 8 โมงเช้า...

ดังนั้นตามกำหนดการก็ควรถึงบ้านก็ไม่ควรเกิน 7 โมงเช้า

[ภาณุ ปาตานี]

บ้านแม่อยู่ห่างจากตัวเมืองยะลา 15 กิโลเมตร

ไปถึงบ้านก็ประมาณ 7 โมงเช้าตามกำหนดการ

ลงจากรถ..แม่กำลังใส่ชุด "ว่ายน้ำ" แบบ "วันพีซ" โชว์ไหล่..ด้วยผ้าโสร่งกระโจมอกพอดี

แม่หันมาเห็นเราจอดรถพอดี..ก็เลยยิ้มให้แต่ไกล

ผมลงจากรถไปกอดแม่พร้อมกล่าว..Selamat Hari Haya ด้วยภาษายาวีพร้อมทั้งกล่าวคำขอ "มาอัฟ" ต่อแม่

แม่กอดผมแน่น หอมแก้มฟอดใหญ่ทั้งซ้ายขวา พร้อมทั้งกล่าว "มาอัฟ" ต่อผมเช่นกัน