Kalmar-Sweden-Finland

[ภาณุ ปาตานี]

[ภาณุ ปาตานี]

No.11

ต่อจากหน้า 5

ว่ากันต่อครับ        

          สุดท้ายรถก็เดินทางจนถึงปลายทางที่หาดใหญ่ เอ้ย  Kalmar และผมก็ลงจากรถท่ามกลางอากาศที่เริ่มหนาวขึ้นแม้ว่าจะยังไม่ได้เห็นเมืองจริง แต่สิ่งทีสัมผัสได้ในนาทีแรกทีรถผ่านเมืองก็คือ ปราสาทของเมือง Kalmar ที่เป็นสัญลักษณ์ของเมือง ความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง ความสะอาดสะอ้าน ลักษณะบ้านเรือน และลักษณะของสถาปัตยกรรมตามแบบชาวยุโรป รวมทั้งการรักษาไว้ซึ่งธรรมชาติ ต้นไม้ที่เรียงรายของเมืองนี้ ขณะเดียวกันจะมีทั้งคนเดิน คนขับรถยนต์และคนขี่จักรยานอยู่ทั่วไป แต่ไม่เห็น Motorcycle นะครับ  จัดว่าเป็นเมืองที่สงบ เงียบ น่าอยู่ครับ

เมื่อจัดการการเข้าหอพักเป็นที่เรียบร้อย ซึ่งหอพักก็เป็นอาคาร 2 ชั้น ห้องของผมอยู่ที่ชั้นหนึ่งและในห้องหนึ่งจะเป็น 2 ห้องนอน และมีครัว มีห้องน้ำ พร้อมกับห้องรับแขก อยู่ในห้อง พร้อมทั้งสิ่งสำคัญคือ Heater ในห้องพักให้ ไม่อย่างนั้นคงหนาวน่าดูแหละครับ ซึ่งในขณะนั้นยังเป็นเวลา 1 อาทิตย์ก่อนการเปิดเรียน บรรยากาศจึงเหงา วังเวงมาก เหว่ว้า (ชาวหอเราคงทราบดีเวลาปิดเทอม) พยายามมองหาสิงหอ( ตอนปิดเทอม ) ก็หาไม่เจอ  Internet ก็ไม่มี  รถยนต์ส่วนตัวก็ไม่มี โทรศัพท์ก็ไม่มี  อากาศก็หนาว สาวๆก็ไม่เจอ (แฮ่ม..)

จากนั้นก็เอาข้าวกล่องที่ซื้อมาจาก Mini mart ในเมืองมาอุ่นกับเตาอบมากิน แน่นอนวันนั้นผมยังเข็ดกับกุ้งอยู่ อาหารมื้อนั้นจึงเป็นข้าวแกงกะหรี่ไก่ เฮ้อ... ไม่อร่อยอีกแล้ว แต่ก็ยัง OK ที่กินจนหมด พอกินข้าวเสร็จ ผมเดินออกข้างนอกห้องและเดินอยู่บริเวณหอพักจนถึง 3 ทุ่ม แต่ดวงอาทิตย์ยังสว่างจ้าอยู่เลย  แล้วดวงอาทิตย์ที่นี่ก็ไม่เหมือนบ้านเราคือดวงอาทิตย์จะวนไปด้านข้างจนครบรอบ ไม่ได้วนขึ้นอยู่บนหัวและตกลงเหมือนบ้านเรานะครับ เออ..แล้วมันตกอย่างไรนี้ไม่เคยสังเกตุเหมือนกัน  และกว่าจะมืดก็ 4-5 ทุ่มนั่นแหละครับพอยิ่งมืดแล้วยิ่งเหงาหนักเข้าไปอีก ผมนั่งบนโซฟาจนถึงประมาณเที่ยงคืน เพราะนอนไม่หลับทั้งที่โดยรวมแล้วใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 24 ชั่วโมง   แล้วผมก็เลยหลับผล็อยบนโซฟาพร้อมรับความอุ่นจาก Heaterในห้องนั่นแหละครับ จำได้ว่าก่อนหลับไป มองนอกหน้าต่างที่มืดสนิทและถามตัวเองอย่างเหงาๆ (แบบทำเท่ห์นะครับ) ว่า
    
                                                 “เอ่อ..แล้วตูจะมาทำไมวะเนี่ย”

[ภาณุ ปาตานี]

[ภาณุ ปาตานี]

[ภาณุ ปาตานี]

[ภาณุ ปาตานี]

[Pantakant Vorakritpongsa]

		อ้างถึง			ข้อความของ Ya เมื่อ 07 มกราคม 2553, 15:22:45

ภาพนี้เค้าเล่นอะไรกันครับท่านพี่

[ภาณุ ปาตานี]

[ภาณุ ปาตานี]

[ภาณุ ปาตานี]

[ภาณุ ปาตานี]

		อ้างถึง			ข้อความของ Pantakant เมื่อ 07 มกราคม 2553, 15:24:36
	อ้างถึง ข้อความของ Ya เมื่อ 07 มกราคม 2553, 15:22:45 ภาพนี้เค้าเล่นอะไรกันครับท่านพี่

เออ...นั่นสินะ..ถ่ายรูปอย่างเดียว
ขอโทษด้วย..ไม่ทราบจริงๆ ครับ ยังไงจะสอบถามเพื่อนดูครับ

[ภาณุ ปาตานี]

		อ้างถึง			ข้อความของ เป๋ครับ เมื่อ 07 มกราคม 2553, 15:09:02
	คำเตือน - มีกระทู้ตอบใหม่ 8 กระทู้ ขณะที่คุณกำลังอ่านหัวข้อนี้ อยากให้คุณแสดงตัวอย่างก่อนตั้งกระทู้ ขนาดนี้เชียว แวะมาทักทายครับยา

Thanks...
มาเยี่ยมห้องของเพื่อนบ้างก็ดีนะ
ห้องอื่นๆ โดยเฉพาะห้องปีสุดท้าย ไปบ่อยแล้ว
 

[swsm]

ติดตามอ่านอย่างตื่นตา ตื่นใจ ..

[ชัยหลอ30]

		อ้างถึง			ข้อความของ Ya เมื่อ 07 มกราคม 2553, 15:35:34
	อ้างถึง ข้อความของ เป๋ครับ เมื่อ 07 มกราคม 2553, 15:09:02 คำเตือน - มีกระทู้ตอบใหม่ 8 กระทู้ ขณะที่คุณกำลังอ่านหัวข้อนี้ อยากให้คุณแสดงตัวอย่างก่อนตั้งกระทู้ ขนาดนี้เชียว แวะมาทักทายครับยา Thanks... มาเยี่ยมห้องของเพื่อนบ้างก็ดีนะ ห้องอื่นๆ โดยเฉพาะห้องปีสุดท้าย ไปบ่อยแล้ว

เพื่อนรัก หักเหลี่ยมโหด 

[เป๋ครับ!!]

		อ้างถึง			ข้อความของ ชัยหลอ30 เมื่อ 07 มกราคม 2553, 17:36:40
	อ้างถึง ข้อความของ Ya เมื่อ 07 มกราคม 2553, 15:35:34 อ้างถึง ข้อความของ เป๋ครับ เมื่อ 07 มกราคม 2553, 15:09:02 คำเตือน - มีกระทู้ตอบใหม่ 8 กระทู้ ขณะที่คุณกำลังอ่านหัวข้อนี้ อยากให้คุณแสดงตัวอย่างก่อนตั้งกระทู้ ขนาดนี้เชียว แวะมาทักทายครับยา Thanks... มาเยี่ยมห้องของเพื่อนบ้างก็ดีนะ ห้องอื่นๆ โดยเฉพาะห้องปีสุดท้าย ไปบ่อยแล้ว   เพื่อนรัก หักเหลี่ยมโหด

เทพ...แห่งบ่าง

[swsm]

ที่น่าเจ็บใจคือ .. บ่างทำงานได้ผลซะด้วย .. คริคริ     

[Kaimook]

		อ้างถึง			ข้อความของ Ya เมื่อ 07 มกราคม 2553, 15:14:30
	ว่ากันต่อครับ                    สุดท้ายรถก็เดินทางจนถึงปลายทางที่หาดใหญ่ เอ้ย  Kalmar และผมก็ลงจากรถท่ามกลางอากาศที่เริ่มหนาวขึ้นแม้ว่าจะยังไม่ได้เห็นเมืองจริง แต่สิ่งทีสัมผัสได้ในนาทีแรกทีรถผ่านเมืองก็คือ ปราสาทของเมือง Kalmar ที่เป็นสัญลักษณ์ของเมือง ความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง ความสะอาดสะอ้าน ลักษณะบ้านเรือน และลักษณะของสถาปัตยกรรมตามแบบชาวยุโรป รวมทั้งการรักษาไว้ซึ่งธรรมชาติ ต้นไม้ที่เรียงรายของเมืองนี้ ขณะเดียวกันจะมีทั้งคนเดิน คนขับรถยนต์และคนขี่จักรยานอยู่ทั่วไป แต่ไม่เห็น Motorcycle นะครับ  จัดว่าเป็นเมืองที่สงบ เงียบ น่าอยู่ครับ เมื่อจัดการการเข้าหอพักเป็นที่เรียบร้อย ซึ่งหอพักก็เป็นอาคาร 2 ชั้น ห้องของผมอยู่ที่ชั้นหนึ่งและในห้องหนึ่งจะเป็น 2 ห้องนอน และมีครัว มีห้องน้ำ พร้อมกับห้องรับแขก อยู่ในห้อง พร้อมทั้งสิ่งสำคัญคือ Heater ในห้องพักให้ ไม่อย่างนั้นคงหนาวน่าดูแหละครับ ซึ่งในขณะนั้นยังเป็นเวลา 1 อาทิตย์ก่อนการเปิดเรียน บรรยากาศจึงเหงา วังเวงมาก เหว่ว้า (ชาวหอเราคงทราบดีเวลาปิดเทอม) พยายามมองหาสิงหอ( ตอนปิดเทอม ) ก็หาไม่เจอ  Internet ก็ไม่มี  รถยนต์ส่วนตัวก็ไม่มี โทรศัพท์ก็ไม่มี  อากาศก็หนาว สาวๆก็ไม่เจอ (แฮ่ม..) จากนั้นก็เอาข้าวกล่องที่ซื้อมาจาก Mini mart ในเมืองมาอุ่นกับเตาอบมากิน แน่นอนวันนั้นผมยังเข็ดกับกุ้งอยู่ อาหารมื้อนั้นจึงเป็นข้าวแกงกะหรี่ไก่ เฮ้อ... ไม่อร่อยอีกแล้ว แต่ก็ยัง OK ที่กินจนหมด พอกินข้าวเสร็จ ผมเดินออกข้างนอกห้องและเดินอยู่บริเวณหอพักจนถึง 3 ทุ่ม แต่ดวงอาทิตย์ยังสว่างจ้าอยู่เลย  แล้วดวงอาทิตย์ที่นี่ก็ไม่เหมือนบ้านเราคือดวงอาทิตย์จะวนไปด้านข้างจนครบรอบ ไม่ได้วนขึ้นอยู่บนหัวและตกลงเหมือนบ้านเรานะครับ เออ..แล้วมันตกอย่างไรนี้ไม่เคยสังเกตุเหมือนกัน  และกว่าจะมืดก็ 4-5 ทุ่มนั่นแหละครับพอยิ่งมืดแล้วยิ่งเหงาหนักเข้าไปอีก ผมนั่งบนโซฟาจนถึงประมาณเที่ยงคืน เพราะนอนไม่หลับทั้งที่โดยรวมแล้วใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 24 ชั่วโมง   แล้วผมก็เลยหลับผล็อยบนโซฟาพร้อมรับความอุ่นจาก Heaterในห้องนั่นแหละครับ จำได้ว่าก่อนหลับไป มองนอกหน้าต่างที่มืดสนิทและถามตัวเองอย่างเหงาๆ (แบบทำเท่ห์นะครับ) ว่า                                                      “เอ่อ..แล้วตูจะมาทำไมวะเนี่ย”

เข้าใจดีจ่ะในความเหงา

[ภาณุ ปาตานี]

            No.12
                                                                                                                     
                                                                                   GOOD MORNING

           ผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าประมาณ 7 โมงเช้าแบบงงๆ เห็นแสงแดดแล้ว ก็นึกว่าอยู่ที่บ้าน พอนึกขึ้นได้ว่า อยู่สวีเดนก็เลยรีบจัดการเกี่ยวกับสิ่งของเก็บเข้าที่เข้าทาง และจัดแจงนำกระติกน้ำร้อนไฟฟ้าขนาด 1 ลิตรที่นำมาจากเมื่องไทยเพื่อต้มน้ำร้อนกินกาแฟ

           ผมเป็นคนติดกาแฟนะครับ กินได้เป็น 10 แก้วต่อวัน พอจะนำกระติกน้ำร้อนเพื่อจะเสียบปลั๊ก ปรากฏว่าหาปลั๊กของสวีเดน ที่ซื้อเตรียมไว้แล้วตั้งแต่มาจากเมืองไทยไม่เจอครับ โชคดีที่ในห้องนั้นมีกาต้มน้ำที่คนเก่าเขาทิ้งไว้ เช้าวันนั้นก็เลยต้มนำร้อนกับเตาแก๊สแทนจนได้กินกาแฟเรียบร้อย

          เรื่องปลั๊กนี้สำคัญมากนะครับ   เวลาเราเดินทางไปต่างประเทศนั้น ในแต่ละประเทศจะมีรูปแบบของที่เสียบปลั๊กไม่เหมือนกัน ดังนั้นเราจึงต้องมีตัวที่จะต่อจากที่เสียบปลั๊กมาก่อนอันดับแรกเพื่อให้เป็นปลั๊กไทย และนำเครื่องใช้ไฟฟ้าของไทยไปเสียบอีกครั้งหนึ่ง จึงเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่งว่า ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน หากเราจะนำเครื่องใช้ไฟฟ้าของบ้านเราไปด้วย เราต้องใส่ใจว่าประเทศนั้นใช้ปลั๊กรูปแบบไหน ในอังกฤษก็เป็นรูปแบบหนึ่ง แม้ในสิงค์โปร์ใกล้ๆ บ้านเรานี่ก็จะไม่เหมือนบ้านเรานะครับ ในสวีเดนก็อีกรูปแบบหนึ่ง เป็นต้น

         กว่าจะเจอปลั๊กก็กินกาแฟเสร็จแล้วนะครับ แต่เรื่องปลั๊กยังไม่จบนะครับ พอผมหาปลั๊กที่ผมซื้อมาจากเมืองไทย 3 อันเจอแล้ว (อันละประมาณ 12 บาท )ปรากฏว่าใช้ไม่ได้เลยสักอันครับ ได้เรื่องเลยที่นี้ วันนี้ก็เลยวิ่งหาซื้อปลั๊ก เข้าร้านโน้นออกร้านนี้ ทั้งวันละครับ โชคดีที่หาจนเจอ แต่สนนราคาก็ไม่น้อย อันละประมาณ 500 บาทนะครับ
          
         วันนี้ทั้งวันเลยเป็น “วันปลั๊ก”  ครับ

[seree_60]

		อ้างถึง			ข้อความของ Ya Panuwat เมื่อ 08 มกราคม 2553, 06:58:46
	เพื่อนชาวเยอรมันและเนเธอร์แลนด์                                                                                                                                                                      GOOD MORNING            ผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าประมาณ 7 โมงเช้าแบบงงๆ เห็นแสงแดดแล้ว ก็นึกว่าอยู่ที่บ้าน พอนึกขึ้นได้ว่า อยู่สวีเดนก็เลยรีบจัดการเกี่ยวกับสิ่งของเก็บเข้าที่เข้าทาง และจัดแจงนำกระติกน้ำร้อนไฟฟ้าขนาด 1 ลิตรที่นำมาจากเมื่องไทยเพื่อต้มน้ำร้อนกินกาแฟ            ผมเป็นคนติดกาแฟนะครับ กินได้เป็น 10 แก้วต่อวัน พอจะนำกระติกน้ำร้อนเพื่อจะเสียบปลั๊ก ปรากฏว่าหาปลั๊กของสวีเดน ที่ซื้อเตรียมไว้แล้วตั้งแต่มาจากเมืองไทยไม่เจอครับ โชคดีที่ในห้องนั้นมีกาต้มน้ำที่คนเก่าเขาทิ้งไว้ เช้าวันนั้นก็เลยต้มนำร้อนกับเตาแก๊สแทนจนได้กินกาแฟเรียบร้อย           เรื่องปลั๊กนี้สำคัญมากนะครับ   เวลาเราเดินทางไปต่างประเทศนั้น ในแต่ละประเทศจะมีรูปแบบของที่เสียบปลั๊กไม่เหมือนกัน ดังนั้นเราจึงต้องมีตัวที่จะต่อจากที่เสียบปลั๊กมาก่อนอันดับแรกเพื่อให้เป็นปลั๊กไทย และนำเครื่องใช้ไฟฟ้าของไทยไปเสียบอีกครั้งหนึ่ง จึงเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่งว่า ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน หากเราจะนำเครื่องใช้ไฟฟ้าของบ้านเราไปด้วย เราต้องใส่ใจว่าประเทศนั้นใช้ปลั๊กรูปแบบไหน ในอังกฤษก็เป็นรูปแบบหนึ่ง แม้ในสิงค์โปร์ใกล้ๆ บ้านเรานี่ก็จะไม่เหมือนบ้านเรานะครับ ในสวีเดนก็อีกรูปแบบหนึ่ง เป็นต้น          กว่าจะเจอปลั๊กก็กินกาแฟเสร็จแล้วนะครับ แต่เรื่องปลั๊กยังไม่จบนะครับ พอผมหาปลั๊กที่ผมซื้อมาจากเมืองไทย 3 อันเจอแล้ว (อันละประมาณ 12 บาท )ปรากฏว่าใช้ไม่ได้เลยสักอันครับ ได้เรื่องเลยที่นี้ วันนี้ก็เลยวิ่งหาซื้อปลั๊ก เข้าร้านโน้นออกร้านนี้ ทั้งวันละครับ โชคดีที่หาจนเจอ แต่สนนราคาก็ไม่น้อย อันละประมาณ 500 บาทนะครับ                      วันนี้ทั้งวันเลยเป็น “วันปลั๊ก”  ครับ

น่าจะเป็น UNPLUG ครับน้อง

[ภาณุ ปาตานี]

 

[ภาณุ ปาตานี]

[ภาณุ ปาตานี]

No.13

พอถึงวันปฐมนิเทศทราบว่าเย็นนี้จะมี Party

ถึงเวลาผมก็เดินไปละครับ..จากหอพักไปประมาณ 3 กิโลเมตร พอไปถึงที่ก็เหนื่อยซิครับ.เดินตั้งไกล.หิวน้ำ เห็นขวด Coke และเครื่องดื่มประเภทแอลกอฮอล์ต่างๆหลายๆขนาดวางอยู่บนโต๊ะเรียงราย..ก็คว้า Cokeหมับ..จับใส่แก้ว...ซดเฮือกๆ ไป 2 แก้ว คิดแค่ว่า...กินก่อน..หิวน้ำ แล้วค่อยซื้อบัตรทีหลังแล้วกัน

ยังไม่ทันจะได้ซื้อบัตรครับ...หนุ่มฝรั่ง Lithuanian นายหนึ่งก็ปรากฏกายขึ้น มาถึงตามก็มองไปที่ Coke ขวดนั้นแล้ว
ก็หันมามองหน้าผมสองครั้งแบบทำหน้าแปลกๆ ผมก็คิดในใจว่า...มันจะมองทำไม? ฉุนครับ! เดี๋ยวมีเรื่อง..ไม่รู้จักผมซะแล้ว
(ซ่าในใจนะครับ..ของจริงไม่กล้าหรอก)  

ก่อนที่ผมจะคิดเตลิดเปิดเปิงมากไปกว่านี้..Lithuanian คนนี้ก็ตัดสินใจเอื้อนเอ่ยมธุรสวาจาแก่ผมว่า “นั่นมัน Cokeของผม” ผมเองก็คิดว่า ไอ้นี่ขี้หวงจังวะ เดี๋ยวหา Coke ในงานมาแทนให้ก็ได้   ก็เลยถามกลับไปแบบหงุดหงิดว่า “แล้วผมจะเอา Coke ได้ที่ไหน”

ที่นี้หนักกว่าเก่าครับ มันมองหน้าผมแบบขมวดคิ้ว ทำหน้าแบบไม่เข้าใจ ผมก็สงสัยว่ามันจะฟังภาษาอังกฤษผมไม่รู้เรื่อง ก็เลยทวนคำถามอีกครั้งแบบเดิม และเอาให้แน่กว่านั้น จึงถามเรื่องการซื้อบัตรกับใคร (มีตังค์นะโว้ย! อย่าแหยม)  

เออ! ที่นี้มันทำหน้าแบบงงหนักขึ้นไปอีกจนคิ้วแทบจะชนกัน    ซักพักมันคงนึกอะไรขึ้นได้ก็เลยยิ้มให้ผม...ผมก็ว่าไอ้นี่ใช้ได้ เข้าใจอะไรง่ายดีว่าผมนะระดับไหน มีตังค์จ่ายแล้วกัน ผมก็เจ้าพ่อ Party คนหนึ่ง! เก๋าพอครับ!

ที่ไหนได้ครับพอฟังคำตอบแล้วผม “เละ” เลยครับ มันบอกผมว่า Party ที่นี่จะไม่มีอะไรให้และไม่ต้องซื้อบัตร ไม่มีใครเก็บเงิน คุณอยากจะกินดื่มอะไร คุณก็หิ้วของคุณมาดื่มกินด้วยกัน ของใครของมัน ทุกคนที่นี่หิ้วกันมาทั้งนั้น และเครื่องดื่มบนโต๊ะนี้ก็มีเจ้าของทั้งหมด แต่มันก็ยังไม่วายตอกย้ำผมยิ้มๆว่า “รวมทั้ง Coke ที่ผมซดไป 2 แก้วด้วย”

เย็นนั้น ผมก็เลยต้องเดินไปและกลับอีก 2 กิโลเพื่อหาซื้อ Coke มาใช้คืนมันและหาเครื่องดื่มให้กับตัวเองครับ

แน่นอนครับ!  หลังจากนั้น ผมก็ไม่มีข้อผิดพลาดเรื่อง Party อีกเลยครับ

ว่ากันต่อนะครับ

[ชัยหลอ30]

โห!  พวกนี้เค็มนะพี่

ไม่มีน้ำใจเหมือนบ้านเราเลย   

[ภาณุ ปาตานี]

ความจริง วัฒนธรรม ก็บ่งบอกถึงความอุดมสมบูรณ์ของบ้านเมืองนะ

ประเทศที่มีวัฒนธรรมการแบ่งปัน มักจะมีความอุดมสมบูรณ์เพียงพอ

อย่างเช่น บ้านเรานะครับ

[ชัยหลอ30]

อันนี้ก็ยังสงสัยอยู่นะครับ

บ้านเราอุดมสมบูรณ์  แต่สาวยุคใหม่ส่วนใหญ่ยังกะไม้แขนเสื้อ

ทีบ้านเขา  อู้ฮู  ....................