เมืองฝาง เมื่อสายลมหนาวมาเยือน

[Ron Samyan]

การเดินทางโดยรถยนต์ อาจจะสะดวกสบาย เหมาะกับครอบครัวหรือหมู่ขณะ
การเดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์ เสียงดัง รบกวนธรรมชาติ
การเดินทางด้วยเท้า สัมผัสธรรมชติได้ใกล้ชิดสุด แต่ถูกจำกัดด้วยระยะทาง
หากจุดบางจุดอยู่ห่างไกลกัน
 
การเดินทางบนหลังสือ นอกจากจะได้ออกกำลังกาย
ได้ความสนุกสนาน ความมันส์ แล้ว

ความเพลินเพลินกับการชมรายละเอียดสองข้างทาง
ความสวยงามของธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นป่าเขา
บนเส้นทางที่ รถยนต์เข้าไม่ได้ หรือทางลาดชันที่จอดรถยนต์ไม่ได้

แต่เสือภูเขา กลับทำได้ง่ายดาย ผ่านสายตาและมุมมองใหม่ๆ
ที่ไม่ค่อยมีใครได้ทันสังเกตุเห็น แม้แต่ตามท้องทุ่งนาบ้านเรา ง่ายๆ แบบนี้

[Ron Samyan]

ตรงนี้ หญ้ามันขึ้นรกจริงๆ บังเจ้าต้นเอื้องหมายนา ซะมิด หามุมยากชะมัด
จะกระโดดข้ามคูน้ำไปอีกฝั่ง ก็ไม่รู้จะโดนงูเห่า เล่นงานเอาหรือเปล่าก็ไม่รู้

ครั้นจะเดินเบี่ยงมุมกล้องไปอีกทาง ก็กลายเป็นว่า ฉากหลังเป็นบังกาโล
กลางทุ่ง ไปซะอีกถึงคราอับจนละ งานนี้

สวยที่สุด สวยกว่า สวยโครต สวยด้วยมีดหมอ
หรือภาพสวยด้วยมือเรา หรืออะไรก็แล้วแต่

แต่กรณีนี้ ขอโทษก็ละกันนะครับ ต้นหญ้าเอ๋ย
ขอสวย ด้วยตีนเรา ก็ละกัน

[Ron Samyan]

สมัยเป็นเด็ก ถ้าจะตกกบ ต้องหาดอกนี้มาให้ได้
เอาผูกไว้ข้างเบ็ด เวลาเราเขย่าคันเบ็ด กบจะเห็นได้ชัดเจน
แล้วกระโดด มาตามนาข้าว ชนต้นข้าวสั่นทีละกอ โดยไม่เห็นตัวกบ
เหมือนยัง ตอนทีเร็กซ์ เดินลุยป่า ใน The Lost World มายังไงยังงั้นละ
พอมาถึง กบก็จะกระโดดงับเหยื่อ ซึ่งใช้เขียดตัวเล็ก ๆ อย่างไม่รีรอ

เท่านั้นละ พอตะหวัดปลายคันเบ็ดไม้ไผ่รวก แค่เบาๆ กบก็ติดเบ็ดลอยละลิ่ว
จากนาข้าว ขึ้นสู่ท้องฟ้่า ที่ลุ้นกันว่าจะได้กบตัวใหญ่หรือตัวเล็ก ก็รู้กันตอนนี้ละ

ต้องยอมรับว่า ได้ผลดีเกินคาดเลย สำหรับภูมิปัญญาชาวบ้าน
กับวิธีการตกกบแบบนี้ วันหนึ่งได้เป็น สิบๆ ตัวเลยทีเดียว
แต่สมัยนี้ ทำไม่ลงละครับ มันบาป

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 24 กันยายน 2554, 22:13:12
	ด้านบนของสายน้ำนี้ เงียบสงบ สวยงาม เหมาะแก่การพักผ่อนหย่อนใจ แทบไม่เชื่อ ทุกครั้งที่ผมมาที่นี่ มันมีลางสังหรณ์ บางอย่างครับ

ไปอยู่ใกล้น้ำตกก็คล้ายๆกันคะ!
เสียง,ความแรงของน้ำ
ทำให้เราหันรีหันขวาง
กลัวการถล่ม!

[Ron Samyan]

จำได้ว่า มีครั้งหนึ่ง หาดอกเอื้องหมายนา ไม่ได้
ก็เลยใช้ดอกดาวเรืองแทน แทบไม่เชื่อเหมือนกันว่า
ไร้วี่แววกบ ที่จะมางับเหยื่อ  ไม่ได้ผลครับ

หรือว่า ดอกดาวเรือง เขามีไว้ร้อยเป็นพวงหรีด
เอ๊ย..ไม่ใช่ พวงมาลัย ซิ สำหรับคล้องคานักการเมือง เวลาออกไปหาเสียง

[Ron Samyan]

ต้นหนึ่ง เขาซื้อขายกันแพง เลยนะ
เอาไปปลูกประดับบ้าน สวยงามดีทีเดียว

แต่หากมีใครคิดจะขุดออกไปขาย หรือเอาไปปลูกที่บ้านตัวเอง
ก็คงเห็นแก่ตัวไปหน่อยละ ปล่อยให้มันอยู่ตามธรรมชาติมั่ง
ปล่อยให้ท้องทุ่งนา มันจะได้มีเสน่ห์ของมันตามธรรมชาติดีกว่านะครับ

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 24 กันยายน 2554, 22:46:16
	ดูจากฝายกั้นน้ำ และ สายน้ำแล้ว ก็คงคิดกันว่า จะไม่มีปัญหาอะไร ผมเคยเดินขึ้นไปคนเดียวได้หน่อยเดียว เป็นห่วงเสือภูเขาที่จอดไว้ และบรรยากาศมันก็วังเวงจริงๆ มานั่งดูภาพถ่ายจากดาวเทียมของ Google กลับพบว่า เลยนี้ขึ้นไปอีก ราว 1 กม. มีการรุกป่า สองข้างของฟากฝั่งสายธารนี้ บ้าง เล็กน้อย ก่อนจะเข้าเขตป่าทึบไปตลอด ปัจจุบัน พื้นที่ตรงนี้เป็นอย่างไร จะหาเวลาว่างๆ  ติดต่อเจ้าหน้าที่นำทาง เดินเท้าบุกป่า ไปเก็บภาพมาให้ชมกันนะครับ สำหรับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งหมด ดูได้ตาม ลิงค์ที่ให้ไว้นะครับ ผมมีเฉพาะภาพ ก่อนหน้านี้ ที่ไปถ่ายมา

link ไหนคะ?

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 25 กันยายน 2554, 08:29:35
	เงียบสงบ แต่แฝงไว้ด้วยความน่ากลัว ข้างบนมีรูปปั้น นางเงือก ด้วย ดูแล้ววังเวง

ไม่ได้ถ่ายรูปนางเงือกมาเหรอคะ?

[Ron Samyan]

ในสภาพแสงค่อนข้างน้อย ยามเย็น ที่ ISO 800 ทำหน้าที่ได้ดีกว่าที่คาดคิดเลย
จนแทบไม่ต้องพึ่งขาตั้งกล้องเลย ที่ f/3.5 เลนส์ 19- 105 mm

แต่เลนส์ตัว 50 mm f/1.8 เลนส์ถ่ายสาวของผม
เอามาถ่ายภาพดอกไม้นี้ ชัดตื้นจน ภาพเสียหมดเลย
ด้วยความยังไม่เข้าใจกันดี กับเลนส์ตัวนี้

[Ron Samyan]

ดอกเอื้องหมายนา มีให้เห็นตลอดทาง แต่ก็หาดอกที่มันสมบูรณ์ยากเหมือนกัน
และส่วนใหญ่ ขึ้นอยู่กับที่รกๆ ไปหมด เรื่องฉากหลังนี่ ปัญหาใหญ่เลยละ

จะเดินหาดอกที่มัน ห่างจากฉากหลังไกลๆ หน่อยหายากทีเดียว
กว่าจะหาดอกนี้เจอ ก็เดินวนไปมา อยู่นาน พอสมควร
ก้มๆ เงยๆ หามุมกล้อง จนชาวบ้านที่ผ่านไปมา หยุดรถ แวะถามว่า " ดักนกเหรอ "

[Ron Samyan]

ไม่ได้ถ่ายรูปนางเงือกมาเหรอคะ?


เดี๋ยวจะลองค้นหาภาพเก่าๆ นะครับ พี่หนิง
ว่ามีอยู่หรือเปล่า สงสัยว่าจะไม่มี
อะไรที่มันวังเวงๆ  ผมไม่ชอบถ่ายครับ
ภาพมันจะติดตาเราไป ตลอด

ถ้าหาไม่ได้จริงๆ จะลองถาม Captain Jack Sparrow ดู
เพราะแกรู้เส้นทางไปหาสายน้ำทิพย์อยู่
พี่หนิงอยากได้น้ำตานางเงือกด้วยเหรอครับ

ผมมีจอกอยู่ครับ แต่ไม่ใช่จอกศักดิ์สิทธิ์อะไรหรอกนะครับ
แต่เป็นจอก เอาไว้ซัดเหล้าตอง ธรรมดาๆ นี่เอง


ส่วน Link ก็ตามนี้ นะครับ
ภาพความเสียหายที่เกิดขึ้น



http://www.facebook.com/media/set/?set=a.250808601621124.51909.100000759585848&type=1

และอีกที่

http://www.facebook.com/pages/-add-fang-life-/250893618279293?sk=wall

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 26 กันยายน 2554, 21:53:27
	เมื่อมองจากสภาพภูมิประเทศแล้ว มันก็มีความเป็นไปได้  และดอยผ้าห่มปกขึ้นชื่อแล้ว เรื่องฝนตก ตกชนิดที่ หน้าฝน แทบไม่เคยมองเห็นยอดดอยสูงอันดับ 2 ประเทศ ดอยนี้ ตามเส้นสายน้ำต่างๆ ในประเทศไทย ที่เกิดภัยพิบัติแบบนี้ ล้วนมาจากสภาพภูมิประเทศ ไม่ใช่แค่เพียงการตัดไม้ทำลายป่าเพียงอย่างเดียว เมื่อภาวะโลกเปลี่ยนไป สภาพสมดุลเปลี่ยนไป ปีนี้ ฝนตกหนักมากกว่าทุกปี  และตกต่อเนื่องยาวนาน และในอนาคต ต่อๆไป เป็นอุทาหรณ์เตือนใจไว้ว่า อย่าอยู่ใกล้น้ำ และอย่าอยู่ใกล้ทะเล คำนี้ผมจำแม่นจากคำบอกเล่าของผู้ที่ไปปฏิบัติธรรมมา

ต้องคิดถึงบ้านเรือนด้วยนะคะ!
สร้างยังไงให้แข็งแรง
กันน้ำ กันฝนได้นานๆ
พี่ดูวิธีที่นิยมกันแล้วยังเสียดาย
บ้านสวยๆตามหมู่บ้านสมัยใหม่
ถูกน้ำฝนเป็นรอยด่างดำ ทรุดโทรมเร็ว
นึกถึงตอนน้ำหลากมา..บ้านที่สร้างง่ายๆ
จึงไม่เหลือ...

พี่ถามหน่อยคะ,
ทางราชการเค้าเก็บประวัติเส้นทางน้ำหลากมั้ยคะ?
เพื่อว่าเวลาผู้คนจะสร้างบ้านแปงเมือง...เค้าจะได้
รู้ล่วงหน้าว่าหากยังคิดจะสร้างก็ให้รับผิดชอบกรณี
น้ำบ่ากันเอาเอง...ไม่ไช่เรื่องเกิดแล้วเกิดอีก

โรงแรมที่เขาสก พอเกิดซึนามิ ปี 2004
พอปี2005-2006 เค้าเกรดดินลงสร้างที่เดิม!!
แฟนพี่ก็สงสัย....ว่าใครจะกล้าไปนอนพัก
บนที่ที่คนเสียชีวิตเป็นร้อยเป็นพัน
เค้าๆเจ้าของเงิน คงคิดว่า ซึนามิเกิดอีกที
ไม่รู้อีกกี่ร้อยปี!! แต่ในเรื่องความรู้สึกนึกคิด
บริเวณนั้นเป็นเสมือนสุสานไปแล้ว!

[Ron Samyan]

ขึ้นชื่อว่าเมืองไทย ทำอะไรได้ตามใจคือไทยแท้ครับ
จะปลูกบ้านตรงไหน ก็ไม่มีใครว่าหรอก  บนเนินเขาป่าสงวน
เห็นมีเยอะแยะไป  ไม่ใช่ปะหล่อง หรือ กระเหรี่ยงที่ไหนหรอก แต่เป็นคนมีสี

เรื่องที่ทางราชการมีข้อมูลไหม ผมว่ามีนะครับ
แต่เขาไม่คิดว่ามันจะเกิดมากกว่า ความเป็นไปได้มันน้อยมากครับ

ผู้อยู่ในเหตุการณ์เล่าว่า ถ้าไม่มีท่อนซุงปริศนาไปขวางทางน้ำ
ให้ทางน้ำเกิดเปลี่ยนทิศทาง บ้านเรือนก็คงไม่พัง
คำถามคือ ท่อนซุงขนาดใหญ่ นั้น มาจากไหน ?

ล่าสุดที่ อ. แม่แตงก็เจอแผ่นดินสไลด์ โคลนถล่ม
เสียหาย กว่าที่ฝางอีก ส่วนในเชียงใหม่ น้ำก็ท่วมล้นทั้งสองฝั่งแม่น้ำปิง
ด้านทิศตะวันออกของแม่น้ำปิง นี่ เจอหนักหนาทีเดียว

[Ron Samyan]

ส่วนที่เขาสก ที่ผู้เสียชีวิตมากมาย
คนตายแล้ว ก็ไปเกิดใหม่ทันทีครับ
ถ้ายังมาอาลัยอาวรณ์อยู่ ไม่ยอมไปเกิด ก็จะเป็นเปรตวนเวียนอยู่ไปทั่ว

ถ้าเขามาจริงๆ เขาก็ทำไรเราไม่ได้หรอกครับ
เพราะเรามีบุญที่สูงกว่าเขา เราก็แผ่เมตตา แผ่บุญให้เขาไปซะ
เขาจะได้ไปเกิดใหม่ แถมเราก็ได้บุญด้วยอีกที่ได้ช่วยเหลือดวงจิตวิญญาณ
ที่ไปเกิดใหม่ไม่ได้

[khesorn mueller]

น้องรอน,
พี่มัวไปรับโทรศัพท์ bla blaซะเพลิน
หมดเวลาสำหรับวันนี้
เดี๋ยวพี่มาเก็บคะ
กระทู้นี้ลวกๆไม่ได้!
น้องตั้งใจเสนอ

[แจง-24]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 28 กันยายน 2554, 22:20:40
	คงเป็นภาพนี้ละครับ ที่ลบไป ท้องทุ่งนา ของเมืองฝาง จากมุมสูงๆ ชมกันแบบกว้างๆ ซึ่งผมต้องปั่นเสือมา ราวๆ 8 กม. ไต่เนินเขาขึ้นมาแบบไม่สูงนัก มา 2 วัน วันแรก แดดดีมากๆ  วันที่สอง ไม่มีแดด ได้อารมณ์ที่แตกต่างกัน ปกติ งานอดิเรกของผมก็คือ การปั่นเสือภูเขา แบบสมบุกสมบัน เน้นความสนุกสนาน และความมันส์เป็นหลัก แต่ไปๆมาๆ ไหงกลายมาเป็นคนถ่ายภาพและเล่าเรื่องไปได้ สวยมั่งไม่สวยมั่ง ก็ดูกันไปนะครับ หวังอะไรมากไม่ได้หรอกนะครับ กับคนปั่นเสือภูเขา

ก็เพราะปั่นเสือสมบุกสมบันนี่ไง เลยได้ภาพแปลกตาที่หาคนถ่ายซ้ำได้ยาก

เหมือนช่างภาพ national geographic ไงคะ
ใช่ว่าถ่ายภาพดีอย่างเดียวแล้วจะเป็นกันได้
ต้องบุกป่าฝ่าเขา ลุยทุกรูปแบบ ถึงจะได้ภาพเด็ด

ขอบคุณที่ลงให้ชมกันอีกทีนะคะ น้องรอน
ขออนุญาตสะสมเข้ากรุไว้เป็นตัวอย่างอีกภาพด้วยค่ะ

[แจง-24]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 28 กันยายน 2554, 22:48:24
	อาจเป็นเพราะว่า การปั่นเสือภูเขานั้น เป็นการสัมผัสกับธรรมชาติใกล้ชิด และไปได้หลายๆที่ ในแต่ละวัน จึงมักพบเจอสิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ  และด้วยธรรมชาติของคนปั่นเสือ ต้องเป็นคนช่างสังเกตุด้วย ไม่งั้นก็คงได้ล้มระเนระนาด หัวทิ่มกันแน่นอน เพราะเส้นทางที่จะปั่นกันจริงๆนะ ส่วนใหญ่ เป็นแค่ทางเดินเล็ก ลัดเลาะไปตามเนินเขา และทางเดินเล็กๆเหล่านี้ จะมีความสวยงามของธรรมชาติซ่อนตัวอยู่ อย่างภาพนี้ รู้เลยว่าพลาดมหันต์  ลืมดูไปว่า แสงแฟลร์ เป็นธรรมชาติของผม ชอบถ่ายภาพย้อนแสงอยู่แล้ว แต่หากต้องเจอแบบ ตามแสง มึนไปเลยครับ แบบนี้ มันต้องกลับไปถ่ายล้างตา อีกสักวัน

ภาพนี้เห็นด้วยกับพี่ป้อม...ไม่ต้องซ่อม ไม่ต้องล้างตา ก็แจ่มแล้วค่ะ

[เอมอร 2515]

สวัสดี ค่ะ น้องรอน
ที่ฝางเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้ น้ำ  ฝน ดีขึ้นแล้วใช่ไหมคะ

[Ron Samyan]

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 30 กันยายน 2554, 16:11:17
	น้องรอน, พี่มัวไปรับโทรศัพท์ bla blaซะเพลิน หมดเวลาสำหรับวันนี้ เดี๋ยวพี่มาเก็บคะ กระทู้นี้ลวกๆไม่ได้! น้องตั้งใจเสนอ

ขอบคุณครับ พี่หนิง
ที่ไม่มองว่า กระทู้นี้เป็น มาม่า หรือไวไว

[Ron Samyan]

		อ้างถึง			ข้อความของ เอมอร 2515 เมื่อ 01 ตุลาคม 2554, 21:42:35
	สวัสดี ค่ะ น้องรอน ที่ฝางเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้ น้ำ  ฝน ดีขึ้นแล้วใช่ไหมคะ

สวัสดีครับ พี่เอมอร
ตอนนี้ น้ำลดแล้วครับ แต่เห็นภาพความสูญเสียแล้ว
เห็นใจเขาจริง ไม่คิดว่าภัยพิบัติจะเกิดขึ้น
ในจุดที่ผมเพิ่งไปถ่ายภาพ มาก่อนหน้านี้ แค่ไม่ถึงเดือน

การช่วยเหลือกัน ของพี่น้องประชาชนแล้ว
ก็ทราบซึ้งในน้ำใจ ขอสังคมไทยในชนบท ครับ

[Ron Samyan]

ขอบคุณครับ พี่แจง พี่หนิง พี่ป้อม พี่เอมอร และ พี่ๆ ทุกท่าน
ที่แวะเข้ามาเยี่ยมชม พร้อมทั้งข้อคิดเห็น ต่างๆ
เป็นกำลังใจ ให้ผมที่อยากจะหาอะไร มาเล่า มาให้ชมกันตลอดครับ

ช่วงหลังนี้ อาจจะช้านิด ช้าหน่อยบ้างนะครับ
เพราะต้องการเน้นคุณภาพของภาพถ่าย
หน้าฝนอย่างนี้  สภาพอากาศช่วงเย็น ฝนตกแทบทุกวัน ครับ

แต่จะพยายามเข้ามาทุกวันนะครับ

[Ron Samyan]

ไปที่ไหน ที่ไหน เขาก็เรียกหุ่นไล่กา ทั้งๆที่ ไม่เคยเห็นฝูงกาลงมากินเมล็ดข้าวที่กำลังออกรวง
จะมีก็แต่ฝูงนก มันได้ผลจริงแค่ไหน วันหลังจะแอบซุ่มดู

แต่ที่เห็นได้ผลคือ เอากระป๋องเบียร์ กับเชือกยาว ผูกติดกันไป ยาวไปรอบท้องทุ่งนา
พอนกลงมา คนที่นั่งเฝ้า ก็ดึงเชือกเข่าให้กระป๋องเบียร์กระทบกัน เสียงดังลั่นไปทั้งท้องทุ่ง
นกก็ตกใจบินหนีไปเตลิดเปิดเปิง สักพัก ก็จะวนกลับมาใหม่ ก็ต้องเข่าเชือกใหม่
ข้อเสียคือเจ้าของต้องนั่งเฝ้า ตั้งแต่เช้า ยันเย็น

ตอนนี้ ข้าวยังไม่ออกรวง จะไม่เห็นภาพที่เล่ามานี้
วันหลัง จะลองเอาวิธีนี้ ไปดัดแปลง จะได้ไม่ต้องนั่งเฝ้า คอยเขย่าเชือก
ผมคิดได้ไอเดีย เจ๋งๆ แล้วจะนำมาเล่าให้ฟัง
 

[Ron Samyan]

หากบ้านหนึ่ง มีลูกสาว 2 คน ชื่อน้องฟ้า กับ น้องนา
สวยทั้งสองคน รักพี่ก็เสียดายน้อง ว่างั้นเหอะ

มันก็ทำนองเดียวกับ ภาพ Landscape ทั่วๆไป
จะให้ได้แสงดีทั้งด้านบนและด้านล่าง ต้องรอวันที่มีโชคพอสมควร
แสงแรงไป ท้องนาก็เปล่งสีประกาย แต่ท้องฟ้าก็ขาวซีด
แสงน้อยๆ ท้องฟ้าก็จะได้สีที่ดี แต่ ผืนนาก็จะมืดไป

ถ้าไม่ใช้ฟิลเตอร์ครึ่งซีก ทางเดียวที่ทำได้ ก็หลบมุมกล้องหนีดวงอาทิตย์ซะ
แต่จะหนีไปได้มากแค่ไหน ในเมื่อมันต้องถ่ายมุมกว้าง เท่านั้น
หรือไปถ่ายโคลสอัพบางจุด ก็ดูแคบๆ อึดอัด ยังไงๆอยู่

ดูจากภาพนี้ แสดงว่า ผมกะจะขั้วทั้งพี่ทั้งน้อง ว่างั้นเหอะ
 

[Ron Samyan]

หากความค่ำมืดเข้ามาเยือน
ดอยฟ้าห่มปก ยังมีมนต์เสน่ห์ชวนให้น่ามอง
หากจะว่าไปแล้ว ดอยสูงดอยนี้ ผมยังไม่มีโอกาสได้เก็บภาพทุกมุมมอง
เมื่อครั้งครา ที่ปั่นเสือขึ้นไป และพักแรมกางเต็นท์ที่กิ่วลม ซึ่งเป็นลานกางเต็นท์
ที่สวยงาม สะดวก ทุกอย่าง ที่เคยนำเสนอมาก่อนหน้านี้

เช้ามืด ต้องเดินตั้งแต่ตีสี่ ไปยอดดอย
ร่วมเกือบ 2 ชั่วโมง บนเส้นทางแคบๆที่ชันดิ่งและรกไปด้วยพงไม้
ในสภาพอากาศที่เบาบาง เหนื่อยหอบแทบเป็นลม กลางทาง
เสื้อกันหนาวที่ใส่มา ต้องถอดออกใส่เป้แทน
ไปถึงยอดดอย ก็ตอนสว่างพอดี
ความฝันที่จะเห็นทะเลหมอก ต้องมีอันมลายหายไป
ท้องฟ้าปิด มองเห็นได้แค่ไม่เกิน 10 เมตร

หนาวนี้ จะไปแก้มือ อีกสักครั้ง
แต่คงต้องฟิตร่างกาย หนักพอสมควร
 

[Ron Samyan]

หากเพียงแค่ อยู่บนพื้นราบ ในยามเย็น
ตามท้องทุ่งนา จะเห็นดอยฟ้าห่มปกทอดตัวยาวเหยียด
กลายเป็นสัญลักษณ์ ของเมืองฝางไปแล้วละ

แต่ภาพเมืองฝาง ที่ผู้คนส่วนใหญ่รู้จัก จะเป็นดอยอ่างขาง
ซึ่งดูจะมีชื่อเสียงมากกว่า ในเรื่องของความหนาวเย็น ความงดงามของนางพญาเสือโคร่ง
และสถานีทดลองพืชสวน โครงการหลวง

แต่หากความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ สรรพสิ่งทั่งปวง
ในสายตาคนนักเดินทาง และชอบเดินป่า ยังห่างไกลกับดอยฟ้าห่มปก
เพียงแต่ไม่ได้ ถูกนำเสนอเข้าสูสาธารณะ เท่านั้นเอง