เมืองฝาง เมื่อสายลมหนาวมาเยือน

[Ron Samyan]

มีคนอุ้มลูก  มีเด็กเล็กๆ อยู่ ถัดไป
ส่วนด้านหน้า เด็ก 2 คน ที่กำลังซื้อลูกชิ้นทอด หันหน้ามาให้ถ่ายภาพ
ด้วยท่าทางใสซื่อ บริสุทธิ์
และก็มีสุนัข ตัวหนึ่ง เดินวนเวีียนไปมา

เห็นบรรยากาศ โดยรวมดีๆ แม้จะสับสนกับความคิด
ว่าจะถ่ายอะไร กันแน่
  

[Ron Samyan]

มันคืออะไรเหรอ...ป่าว
เพียงแค่ ผมมันคนช่างสังเกตุ เห็นไรแปลกๆ สายตานี่ไง

ก็เห็นว่า สีเสื้อผ้ามันมีสีหลากหลายดี ก็เลยทดสอบการให้สีกล้อง Nikon D90 ซะเลย
แต่พอถ่ายออกมาแล้ว ผมกลับรู้สึกว่า....

ชีวิตคนเรานี่ ...บางครั้ง อยากเป็นนั่นเป็นนี่
อยากดูให้ดีที่สุดในสายตาของกลุ่มของเขา
อยากสวย อยากงาม ...แต่โชควาสนา มันเลือกเกิดไม่ได้

ดูภาพนี้ แล้วรู้สึก เห็นใจ  เข้าใจ เขามากขึ้น

ปล. ก่อนที่ผมจะปั่นเสือพ้นเนินเขาที่สูงชันขึ้นมา ถึงตรงนี้
ก็มีน้อง คนนี้ ยกไม้ยกมือให้กำลังใจ

  

[Ron Samyan]

ภาพแต่ละภาพ สิ่งที่ผมเล่า...จะไม่ตรงกับภาพที่เห็นอย่างแน่นอน
เพราะผมจะเล่าความรู้สึก นึกคิด จากสิ่งที่ผมเห็น 
และ จากสิ่งที่ได้เห็นวันนี้ ถ้าจะเล่ากันจริงๆ แล้ว
จะมีสักกี่คน... ที่ทนฟังผมเล่าได้เป็นเดือน เป็นปี

ก็ปล่อยให้ภาพ มันเล่่าเรื่องของมันเอง มั่งก็แล้วกัน  

[Ron Samyan]

" ได้ของกินอร่อยๆ แล้ว ว๊อย..."

ความสุขของเด็ก ไม่ได้แปรผันกับเงินทอง หรือฐานะความเป็นอยู่
มันอยู่ที่ความอบอุ่นของครอบครัวที่มีให้กับเด็ก เป็นเรื่องสำคัญกว่า

แต่พอเด็กเติบโตขึ้นมา เขาต้องมีอนาคตที่ดีขึ้น
แล้วคิดไหมว่า เด็กคนนี้จะมีอนาคตทางการศึกษาดีแค่ไหน
กับการจัดการของรัฐที่บอกว่าปฏิรูปการศึกษา ยกระดับการศึกษา
ทั้งๆที่ ปัญหาที่แท้จริง ยังไม่ชัดเจนด้วยซ้ำไป ...
แก้ปัญหา แบบงมเข็มกันทั้งปี ทั้งชาติ

โดยเฉพาะในชนบท หรือตามดอยต่างๆ.. มีเด็กเล็กๆ มากมายๆ
รัฐบาลแต่ละยุค แต่ละสมัย มีการจัดการด้านการศึกษาที่ดีให้กับเขาไหม
ที่ผ่านมา ก็เห็นแต่ทำในเมือง หรือใครว่าไม่จริง...  

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 11 กันยายน 2554, 23:05:36
	บ่ายสี่โมงกว่า ออกจากฝางมา ราวๆ 12 กม. แดดร้อนชะมัดเลย และแล้ว ก็มาเจอเนินเขาที่เห็นอยู่ตรงหน้า นั่นละ แรกก็หวั่นใจ ว่าจะไม่รอด มันจะเสียฟอร์ม.. อีกอย่างทางมันขึ้นอย่างเดียวแบบลากยาวเป็นกิโล ไม่มีจุดที่หยุดพัก ขืนลงจากเสือทันทีเมื่อไหร่ เป็นลมแน่นอน

กลับเส้นทางเดิมสิคะ
รับรอง!
วืดลงเขาอย่างเดียว
ฮุ่ยยยยยยย



แต่ระวังเรื่องเบรคนะคะ!
พี่เห็นป่าพัมพ้าข้างๆชูช่อไสว.

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 11 กันยายน 2554, 23:15:39
	ยังงั้น ก็เลยถือวิกฤติ เป็นโอกาสละกัน จอดเสือไว้ข้างบ้านหลังหนึ่ง คว้าเอากล้อง ออกมาจากเป้ ถ่ายภาพมันซะเลย ทั้งๆ ที่รู้อยู่ ว่า ภาพแนวนี้ ฝีมือผม มันไม่เอาไหนจริงๆ... ไม่เป็นไร ...ถือโอกาสทดสอบกล้อง และ ฝึกฝีมือก็ละกัน

จุ๊ๆๆ อย่าถ่อมตัวคะ!
กล้องก็กล้องชั้น 1

นี่แหละ...ภาพที่มีชีวิตคะ!
ชีวิตของผู้คนในท้องถิ่น


สุดยอดคะ.

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 11 กันยายน 2554, 23:31:44
	มันอาจจะไม่มีอะไร... หากมองดูแค่ว่าสวย หรือไม่สวย แต่ก็แปลกตา.. สำหรับคนที่ไม่เคยเห็น สำหรับผม แม้จะเป็นแนวที่ไม่ถนัด และไม่ค่อยได้ถ่ายภาพแนวนี้มาก่อน.. แต่วันนี้ ผมกลับว่า ทุกภาพที่ถ่ายออกมา ... กลับมีเรื่องราวอะไรที่น่าสนใจ มากกว่านั้น

เครื่องประดับเค้าสวยมากเลยคะ?
เค้าหาบเงิน กะอะไรเหรอคะเป็นถุงๆ?
มีแต่ผู้หญิงทั้งนั้นเลย...ทำบุญก็งี้ทุกที!

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 12 กันยายน 2554, 00:42:36
	ภาพแต่ละภาพ สิ่งที่ผมเล่า...จะไม่ตรงกับภาพที่เห็นอย่างแน่นอน เพราะผมจะเล่าความรู้สึก นึกคิด จากสิ่งที่ผมเห็น   และ จากสิ่งที่ได้เห็นวันนี้ ถ้าจะเล่ากันจริงๆ แล้ว จะมีสักกี่คน... ที่ทนฟังผมเล่าได้เป็นเดือน เป็นปี ก็ปล่อยให้ภาพ มันเล่่าเรื่องของมันเอง มั่งก็แล้วกัน

คนผู้ชมไงคะ!
เค้าจะอ่าน/ดู/สังเกต
ได้แตกต่างจากตากล้องแน่ๆ
หรืออีกอย่าง,เค้ามองผ่านสายตาน้อง
ที่อยากให้มองให้ชม..แต่เห็นและคิด

ลองให้บรรยายเหอะ!
เผลอๆไม่ซ้ำกันเลย.

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 12 กันยายน 2554, 00:54:58
	... ความสุขของเด็ก ไม่ได้แปรผันกับเงินทอง หรือฐานะความเป็นอยู่ มันอยู่ที่ความอบอุ่นของครอบครัวที่มีให้กับเด็ก เป็นเรื่องสำคัญกว่า แต่พอเด็กเติบโตขึ้นมา เขาต้องมีอนาคตที่ดีขึ้น แล้วคิดไหมว่า เด็กคนนี้จะมีอนาคตทางการศึกษาดีแค่ไหน กับการจัดการของรัฐที่บอกว่าปฏิรูปการศึกษา ยกระดับการศึกษา ทั้งๆที่ ปัญหาที่แท้จริง ยังไม่ชัดเจนด้วยซ้ำไป ... แก้ปัญหา แบบงมเข็มกันทั้งปี ทั้งชาติ โดยเฉพาะในชนบท หรือตามดอยต่างๆ.. มีเด็กเล็กๆ มากมายๆ รัฐบาลแต่ละยุค แต่ละสมัย มีการจัดการด้านการศึกษาที่ดีให้กับเขาไหม ที่ผ่านมา ก็เห็นแต่ทำในเมือง หรือใครว่าไม่จริง...

อืม,พี่ว่าอยู่ที่ว่าพ่อแม่เค้าคิดยังไงกะเรื่องนี้ด้วย
หากพ่อแม่เด็กเห็นความสำคัญ ตั้งใจสนับสนุน
ตามกำลัง สติปัญญาของเด็ก หาทางช่วยเหลือ
ให้ลูกของเค้าร่ำเรียนจนถึงที่สุด..คุยกะครู ติดต่อ
กะโรงเรียนสม่ำเสมอ ไม่ตกข่าว มีข้อมูล ส่งเสริม
"ทาง"เส้นนี้เดินได้แน่นอน แม้ยุ่งยากลำบากกว่าในเมือง
เขตจังหวัดใหญ่ๆแต่หากพ่อแม่เค้ากัดฟัน...ทนและสู้
มันจะเป็นเสมือนของขวัญชดเชยที่ให้เค้าเกิด...ที่ใช้ได้

ชั่วชีวิต!

[Ron Samyan]

ขบวนแห่ ผ่านไปแล้ว ก็มีบางส่วนที่ทยอยเดินตามไป
ปล่อยให้ผมเก็บบรรยากาศ รอบๆ    

[Ron Samyan]

โดยมีจุดมุ่งหมาย คือวัดที่อยู่ข้างหน้า ซึ่งที่นี่ มี 2 วัด
ผมก็คงได้แต่ลุ้นว่า จะเป็นวัดไหน     

[Ron Samyan]

ไม่ขอบรรยายใด แต่ห้วงความรู้สึกนึกคิด อยู่ในสมองและทุกครั้งที่ถ่ายภาพ แนวนี้    

[jeam]

I Get It.....

[Ron Samyan]

ถนนเปิด ทางสะดวก
เสือภูเขา ก็ออกตัวตามไป เก็บภาพบรรยากาศของงาน
ดวงไม่ดี คงไม่ฟลู๊คมาเจอวันนี้พอดี

ปีทั้งๆ ปี ผมปั่นมาที่นี่ แทบนับครั้งจะได้ ก็เพราะว่าเนินเขาที่สูงชัน ขึ้นเขาลูกเดียว...เป็นอันหมดฤทธิ์เดช
และตอนเย็นๆ ถ้ามาจากฝาง ย้อนทิศทางแสงเต็มๆ ...เดี๋ยวหน้าไหม้กันพอดี

และมาวันที่เขาไม่มีงาน เขาก็ไม่ใส่ชุดประจำเผ่า สวยๆ งามๆ มาให้เห็นหรอก
สรุปว่า วันนี้ ฟลุ๊ค...ว๊อยยย    

[Ron Samyan]

หากเป็นเด็ก ก็ถ่ายได้สบาย ตามประสาวัยเด็ก
ผู้หลักผู้ใหญ่ ก็ได้บรรยากาศพิธีการ

แต่หากเป็นวัยทีน  ย่อมมีอาการเขินอายบ้างเป็นธรรมดา
กับคนแปลกหน้า อย่างผม...อิอิ..น่ารักดี  

[Ron Samyan]

		อ้างถึง			ข้อความของ jeam เมื่อ 12 กันยายน 2554, 23:25:54
	I Get It.....

ขอบคุณครับ พี่ Jeam  ที่เข้ามาเยี่ยมชม ครับ
มาบ่อยๆ นะครับ ผมจะได้เล่า มันส์ๆ

[Ron Samyan]

เด็กๆ ก็อยู่ไปตามประสาเด็กๆ ครับ
แล้วก็พลอยได้ความสนุกสนานไปด้วย ไม่สนุกได้ยังไงละ
ก็เล่นจุดประทัดกันสนุกสนาน...ทั้งประทัดเล็ก ประทัดยักษ์
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว...ปานสมรภูมิไฟล้างแผ่นดิน
ทั้งๆ ที่ มันงานบุญชัดๆ

เดี๋ยวนี้จนกลายเป็นว่า ถ้ามีงานบุญเมื่อไหร่ ...
จุดประทัดกันอย่างเดียว ไม่ว่าออกพรรษา ลอยกระทง ปีใหม่ สงกรานต์
หรือแม้แต่ ขบวนแห่ศพเข้าป่าช้า ก็ยังมี ...จุดกันมั่วไปหมดแล้วละ

บางทีก็ไม่ใช่เด็ก ผู้ใหญ่ นั่นละพาทำ...เด็กมันเห็นว่าสนุก มันก็เอาด้วยละ
ตามประสาเด็ก ...

คงไม่ดีนัก ต้องมาถ่ายภาพ ท่ามกลางสมรภูมิรบ แบบนี้
จนสุดท้าย...ไม่มีสมาธิ เลยต้องย้ายจุด ไปหาถ่ายภาพตรงมุมใหม่  

[Ron Samyan]

รำคาญเสียงประทัด ก็เท่ากับว่าเป็นการไล่ให้ผมลงมาอยู่กับฝูงชน
ทั้งๆ ที่ ผมตั้งใจ จะปั่นเสือไปเก็บวิว ก่อนมันจะมืดค่ำ

ไหนๆ ก็ไหนๆ ละ ...ก็เลย เดินเข้ามาที่ ขบวนแห่ รอบๆ......
เอ... แล้วจะเรียกว่า ศาลา หรือ โบสถ์ดีละ
ผมเอง ก็ไม่มีความรู้ด้านนี้  และถึงตอนนี้
ยังไม่รู้เลยว่า มันงานอะไร

[Ron Samyan]

งานอะไร ก็ไม่สำคัญ รู้แต่ว่างานบุญก็แล้วกัน
ที่สำคัญ หาดูได้ยาก  ไม่เคยเห็นมาก่อน ก็็ขอเก็บบรรยากาศ ไปพรางๆ ก่อน

ตอนนี้ ยังไม่เฉลย...เลียนแบบหนังฝรั่ง
อยากรู้ ต้องดูให้จบเรื่อง 

[Ron Samyan]

ถ่ายไปถ่ายมา ...ควั๊บ..
มาเตะตาเตะใจ กับ สาวน้อยคนนี้  ดูน่ารักสดใส ร่าเริงดี

จนเป็นข้อถกเถียงกันในห้องเรียน ต่างๆนานา
ด้วยเหตุผล ต่างๆ ที่งัดขึ้นมาประกอบ กับภาพนี้
หลังจากที่ผม ให้นักเรียนชมภาพที่ผมถ่ายมา ผ่านจอ LCD 42 "
ในระหว่าง สอนหนังสือช่วงเย็น

ส่วนประเด็นไรนั้น ติดตามต่อไปครับ

 

[khesorn mueller]

psst,
คราวหน้า...จะpräziseกว่านี้คะเวลาต้องเกี่ยวข้องกะ
ผู้คนและคนแปลกหน้า...คือเราจะเริ่มถาม!
ถ่ายไป คุยไป เพลิดเพลินทั้งคนถ่าย คนถูกถ่าย

แล้วตกลง:
1.งานบุญอะไร ยังไม่รู้?
2.ชาวเขา หรือชาวเรา?เผ่าอะไร??

ประกวดบรรยายภาพสิคะน้องรอน!
สนุกและมันส์...เป็น2เท่า.

[Ron Samyan]

รอยยิ้มน่ารัก และท่าทางเหนียมอาย
ด้วยแววตาที่ใสซื่อบริสุทธิ์ มันมีเสน่ห์ อย่างบอกไม่ถูก

จนต้องบอกกับตัวเองว่า
ถ่ายภาพแนวนี้ ก็ดีนะ   มันมีเรื่องราวและชีวิตผู้คน อะไรต่อมิไร
มากกว่า ถ่ายภาพวิวทิวทัศน์ ที่จะออกไปแนวเหงาๆ ซะส่วนใหญ่
แต่ผมคงต้องไปพัฒนาฝีมือ อีกมากมายอักโข ทีเดียว

แต่ภาพนี้ อาจจะเป็นจุดเปลี่ยนให้ ผมหันมาเล่นภาพ แนวนี้มั่งละ
เป็นภาพแห่งแรงบันดาลใจ ในการถ่ายภาพครั้ง ต่อๆ ไป
 

[Ron Samyan]

ในเรื่ององค์ประกอบของภาพ อย่าำได้คาดหวัง
วัตถุมีการเคลื่อนที่ตลอด... คนก็เดินผ่านไปมา หน้ากล้อง ตลอดเวลา
ไม่รู้ละ...ถ่ายภาพได้ ถ่ายไปก่อน

แต่ในแง่ความรู้สึกไปกับบรรยากาศตอนนั้น
ประทับใจ จนยากที่จะลืม  คุณค่าของการถ่ายภาพมันอยู่ตรงนี้นี่เอง
ไม่ใช่สวย หรืองามแต่เพียงอย่างเดียว
 

[Ron Samyan]

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 13 กันยายน 2554, 00:01:39
	psst, คราวหน้า...จะpräziseกว่านี้คะเวลาต้องเกี่ยวข้องกะ ผู้คนและคนแปลกหน้า...คือเราจะเริ่มถาม! ถ่ายไป คุยไป เพลิดเพลินทั้งคนถ่าย คนถูกถ่าย แล้วตกลง: 1.งานบุญอะไร ยังไม่รู้? 2.ชาวเขา หรือชาวเรา?เผ่าอะไร?? ประกวดบรรยายภาพสิคะน้องรอน! สนุกและมันส์...เป็น2เท่า.

หากจะว่าไปแล้ว ที่นี่มันก็อยู่ใกล้เมืองฝาง แค่ 12 กม.
แต่ต้องขึ้นมาบนดอยนิดหน่อย ( ถ้าแรงปั่นเสือดีพอ )

ผมก็เลย นำเสนอ แบบแปลกๆ ใหม่ๆ มั่ง
เหมือนคนแปลกหน้า หลงเข้ามาในงานอะไรก็ไม่รู้
แล้วก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร  แล้วมันเกิดอะไรขึ้น

แต่สุดท้าย เรื่องราวจะถูกเฉลยตอนจบ
และจริงๆแล้ว  ผมก็เข้าใจ ตอนจะปั่นกลับ.. นั่นเอง

เดี๋ยวมีไร แปลกๆ ให้ดูอีกครับ พี่หนิง คอยดูละกัน ครับ

[Ron Samyan]

หากจะเอาสาระชีวิต เรื่องราวของผู้คนจริงๆ
ไม่เห็นจำเป็นเลย ต้องไปดูหนัง ดูละครทีวี ... ซึ่งมันเป็นการแสดง
ซึ่งผู้เขียนบทและผู้กำกับ จะทำอย่างไรก็ได้ เพื่อสร้างเรตติ้งคนดู
ทุกเรื่องราว...ล้วนมายา ทั้งสิ้น

แต่เรื่องราว ที่แท้จริง  ของชีวิตจริงๆของผู้คน
หาดูได้ทั่วไปในชีวิตประจำวัน
ให้อารมณ์ และความรู้สึก ที่สัมผัสได้ลึกซึ้งยิ่งกว่าการดูหนังดูละคร