เมืองฝาง เมื่อสายลมหนาวมาเยือน

[Ron Samyan]

06.45 น. เป้ใบใหญ่ บรรจุสัมภาระมาเต็มประเป๋า สะพายด้านหลัง และเป้ใบเล็ก ใส่กล้อง
สะพายด้านหน้า  พร้องเสือภูเขา คู่ใจ ขึ้นรถสองแถวจากฝาง สู่ คิวรถช้างเผือก
ท่ามกลาง หมอกหนาจัด และอากาศที่หนาวเย็น

" คิวสุดท้าย เพิ่งออกไป แค่ 2 นาที นี่เอง "คำตอบจากลุงร้านค้าที่ท่ารถช้างเผือก เชียงใหม่ ทำเอาผมใจหายวาบ
" อ้าว...มันออก 11 โมง ไม่ใช่เหรอครับ  " ผมถามย้ำ...
" วันนี้ คนมันเต็ม รถก็เลย ออกก่อนนะ "  ...อืม มีงี้ด้วย...ผมคิด

เอาไงดีละตรู..ฝันสลายแล้ว....หรือว่าจะเปลี่ยนแผน ไปที่อื่นแทน
" ไม่ได้ซิ ตั้งใจว่าจะไป ก็ต้องไป " อันนี้ ก็คิด....เครียด...นิ่งสักพัก

" เออ...ลุงครับ แล้วมันมีรถไปสะมิง ไหมครับ "
" อันนี้ มีหลายเที่ยว เลย  มันวิ่งถึงบ่อแก้ว...ด้วย...เดี๋ยวก็มาแล้ว รอตรงนี้ละ "  เริ่มมีความหวัง..นิดๆ
เมื่อรู้จุดหมายปลายทาง...พลาดไปซะแล้ว
คิด ๆ   และ ก็คิด..." เอาวะ..บ่อแก้วก็บ่อแก้ว...แล้วค่อยไปโบกรถต่อ...ถึงแค่ไหนเอาแค่นั้น "

[Ron Samyan]

11.50 น. รถออกเดินทาง จากคิวรถช้างเผือก มุ่งหน้าสู่ บ่อแก้ว
ผ่าน แม่ริม อำเภอ ที่มีรีสอร์ท มากที่สุด ของเชียงใหม่...รถนักท่องเที่ยว จอดเต็ม

" วันนี้ เพิ่ง 30 ธันวา เอง  นักท่องเที่ยว มันออกเดินทางมาตั้งแต่ เมื่อไหร่ นะ " ผมคิด เมื่อเห็นป้ายทะเบียนรถ กรุงเทพ ฯ
ที่จอดหน้ารีสอร์ท แต่ละที่  มันมากมาย เต็มไปหมด

ในขณะ คันที่ผมนั่งมา ที่ผู้โดยสาร ผลัดเปลี่ยนหมุน เวียนกันขึ้นๆ ลง ตลอดทาง

จะมีเพียงแค่ สองแม่ลูก ชาวกระเหรี่ยง นั่งติดกับผม เด็กยังเล็กๆ อยู่
ดูแล้ว อดคิดไม่ได้ " ทีคนรวย ก็รวยกันจังนะ นั่งรถยนต์หรูๆ  เที่ยวตามรีสอร์ท  ..ส่วนคนไม่มี นั่งกินอดกินอยาก บนสองแถว ..เฮ้อ..."

ส่วนด้านหน้าติดคนขับ เป็น ม้ง สาวสวย 2 พี่น้อง
แต่งตัวทันสมัย จนดูไม่ออก หากไม่มีบทสนทนา เกิดขึ้นกับคนอื่น ๆ

ทุกคนมีล้วนจุดหมายปลายทาง ที่บ้าน บ่อแก้ว...มีเพียงผมคนเดียวที่ไปไกลกว่านั้น...
จนกระทั่ง มาถึงสะเมิง เอาตอน บ่าย 2 โมงพอดิบ พอดี

[Ron Samyan]

วันนี้ มันอัพโหลดรูป ยากจริง...แฮะ
คงมาเล่า ต่อ วันหลังๆ ละกัน...เรื่องมันยาว...
เดือนนี้ จะเล่าจบ หรือเปล่า...ก็ยังไม่แน่ใจ

[khesorn mueller]

น้องรอน,
ดีคะ,ทำดีทั้งภาพทั้งเรื่อง
วันนี้โหลดอีกหนา...ว่าเร็วกว่ามั้ย?

ท้องทุ่งยังเป็นสีauthumn
พี่ล่ะสุดมหัศจรรย์!
เพราะถ้าอุณหภูมิต่ำกว่านี้
ใบไม้ร่วงไม่เหลือค่ะ

[pusadee sitthiphong]

คอยติดตามอ่านน้องรอนเล่าเรื่องพร้อมภาพสวยงามนะคะ

[suriya2513]

ตามมาติดๆ ครับ

[akenui]

ภาพสวยใสดีจริงรอน เรืองราวน่าติดตาม

อ้าวน้ำแข็งหมดแล้ว ไอ้จ่อยไปเอามาที

[Ron Samyan]

มาเล่ากันต่อนะครับ
ช่วงไหน หายไป แปลว่า ติดธุระบ้าง

บนเส้นทางจาก เชียงใหม่ แม่ริม
เป็นเส้นทางขึ้นเขาตลอด สองข้างทาง เต็มไปด้วยรีสอร์ทสวยๆ งามๆ

ก่อนเข้าถึง สะเมิง ทิวเขาสลับซับซ้อน สวยงาม
สองข้างทาง มีแต่ไร่สตอร์เบอรี่ เต็มไปหมด...

อยู่บนรถ เลยไม่ได้ถ่ายภาพมาให้ได้ดูกัน
แต่บอกได้คำเดียวว่า สวยงามจับใจจริงๆ
การเดินทางโดยมอเตอร์ไซค์ จะเหมาะมาก เพราะมีจุดชมวิวสวยๆ หลายแห่ง

[Ron Samyan]

รถจอดที่สะเมิง ราว 30 นาที
ผมต้องปีนขึ้นไปดูเสือภูเขา บนหลังคา " สีถลอกไหม ว๊ะ  เป็นห่วงมันเหลือกิน "
ก่อนออกเดินทางต่อ

" น้องครับ  บ่ายสามโมง มันจะถึง บ้านบ่อแก้วไหม ครับ "  ผมถามเด็กวัยรุ่น สาวม้งผู้โดยสาร ที่มาขึ้นใหม่
ที่มายืนเกาะท้ายรถ  ทั้งที่ว่างๆ ก็มีให้นั่ง แต่ไม่ยอมนั่ง  " สงสัย อายความหล่อของเรา  " ผมคิด

" ไม่ถึง  อีกไกลนะ " น้องเขาตอบมาแบบเขินๆ
" แล้ว จากบ้านบ่อแก้ว ไป...... สักสี่โมงเย็น มันจะถึงไหม " ผมถามต่อ

" จากนี้ไปมันอีกไกลนะ ร้อยกว่าโลนะ " น้องเขาตอบมา
" โห ...ยุ่งละซี งานเข้าละ  ไม่น่าหาเรื่องเดือดร้อนเลยนะ กรู "..ผมนั่งคิด

[Ron Samyan]

จากสะเมิง สู่ บ้านบ่อแก้ว เป็นเส้นทางลาดยางแคบๆ เป็นหลุมเป็นบ่อ
ขึ้นเขาอย่างเดียว มีลงบ้างนิดหน่อย

แต่ทิวทรรศน์ สองข้างทางนี่ซิ....สวยงามจนทำให้น้องเขา ไปยืนเกาะท้ายรถ ชมวิวตลอด
" นึกว่า เขิน เราซะอีก "...

จนกระทั่งรถมาสุดสายปลายทางที่เลย แยกเข้าบ้านบ่อแก้วไปหน่อย
บ้านบ่อแก้ว เป็นชุมชนขนาดใหญ่  อยู่ในหุบเขา มีการปลูกสตอร์เบอรี่ มากมาย
ชนพื้นที่ น่าจะเป็น ม้ง กับกระเหรี่ยง 

สักวันจะมาลอง มาเที่ยวที่นี่ดู น่าสนใจทีเดียว
และจากจุดนี้เอง มีเส้นทางออกไปดอยอินทนนท์ ได้ด้วย...สักวันๆๆๆๆ...ฝากไว้ก่อน

[Ron Samyan]

หยิบมือถือ มาดูเวลา 15.30 น.
" เอาไงดีวะนี่  ถ้าไม่รถผ่านมาให้โบก ระยะทางก็ยัง อีกไกล คงมืดแน่นงานนี้ "

ยืนรอ แค่ ไม่ถึง 10 นาทีเอง ปิคอัพ มิตซู สีเขียว วิ่งผ่านมา รีบเข้าไปโบกทันที
พร้อม แสดงเจตนารมณ์ ถึงจุดหมายปลายทาง  " มันอีกไกลไหมละ " พี่คนขับถาม
" ก็ประมาณ 60 กิโลครับ " ผมตอบ แบบเดาสุ่ม ความจริง น่าจะไกลกว่านั้น
" เอาละ  ไปถึงไหน ก็เอาถึงนั้นละกัน "  พี่เขาบอก
ผมดีใจสุดๆ รีบยกเสือภูเขา และ เป้ ขึ้นรถ แล้ว กระโดดขึ้นไป อย่างเร่งรีบ กลัวพี่เขาเสียเวลา

[Ron Samyan]

นั่งอยู่ท้ายรถ ไม่มีไรทำ และวิวก็สวยดี
ก็เลยหยิบกล้องออกมา " ISO 200 น่าจะพอได้รูปมั่งนะ "
แต่เส้นทาง คดเคี้ยว เลี้ยวบ่อย เหลือเกิน สองข้างทางเป็นป่าสนสามใบ

[Ron Samyan]

ออกจากบ่อแก้ว มาได้ไม่นาน คาดว่า ไม่น่าเกิน 10 กม.
เส้นทาง ก็เริ่มเข้าสู่ทางดิน ไต่ขึ้นไปตามสันเขา

[Ron Samyan]

แต่พื้นผิว ก็เรียบพอที่รถเก๋ง จะวิ่งผ่านได้ ...แต่ไม่เห็นมีสวนมาสักคัน
ส่วนใหญ่ จะเป็น รถมอเตอร์ไซค์ชาวบ้าน และ ฟอร์จูนเนอร์ ของนักท่องเที่ยว

[Ron Samyan]

แต่ก็เห็นมี รถมอเตอร์ไซค์ นักท่องเที่ยว หลายๆ คัน ที่ขับมาจากเชียงใหม่
กว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง คงอิ่มฝุ่น แทนข้าวละงานนี้

[Ron Samyan]

เห็นเส้นทางแบบนี้ แล้ว รู้สึกว่า....
คิดถึงใครบางคน และอะไรบางอย่าง

[Ron Samyan]

ที่ว่าไว้  ก็เจ้าที่อยู่ท้ายรถ นี่ไงละ
ส่วนที่คิดถึง..ก็คือเพื่อน...หมอเจษ เคยคุยกันไว้ตั้งนานแล้วว่า
จะหาเวลาว่างๆ มาปั่นเสือด้วยกัน สัก 7 วัน ....( มาทวงสัญญา )

[Ron Samyan]

ก็ดูเอาละกัน  เส้นทางแบบนี้ ถ้าเอาเสือลง มันจะเมามันส์ขนาดไหน
แถววิวสองข้างทาง สวยอีกต่างหาก....ซึ่งสร้างปัญหาให้กับผมบ่อยๆ
เรื่องรักพี่ เสียดายน้อง...ว่าจะเอารูปภาพ หรือ จะเอาความมันส์

[Ron Samyan]

ถ้าจอดถ่ายภาพบ่อยๆ ก็ได้ภาพ...แต่ความมันส์ หายไปเยอะเลย...
นั่นเป็น 2 สิ่ง ที่ไม่สามารถ เลือกได้พร้อมกัน...

บนเส้นทางชีวิตของคนเราก็เช่นกัน...บางครั้งต้องยอมสูญเสียบางสิ่งบางอย่าง
เพื่อให้ได้อีกสิ่งหนึ่งแทน...แต่ไม่ว่าจะเลือกเดินเส้นทางใด
ก็อาจไม่ได้เป็นไปในสิ่งที่คาดหวัง...สำคัญที่ว่าเรายอมรับมันได้หรือเปล่า
หากมีคนบอกว่า...เราเลือกเส้นทางผิด หรือบอกว่าล้มเหลว

คนเราจึงต้องสิ่งที่พึ่ง ยึดเหนี่ยวของจิตใจ...
อย่างที่เห็น บนต้นไม้ นั่นไงละ

[Ron Samyan]

เล่าไป เล่ามา....ชักง่วงมั่งเหมือนกันละน่า....
ยังไม่ไปไหน ถึงไหนเลย...

งานนี้ยาว...แค่ภาพถ่าย อย่างเดียว ก็ปาเข้าไป เกือบๆ 1,500  รูป
ชาร์ตแบต ไป  3 รอบ  XD Card 2  ตัว ...บนระยะทางปั่นเสือร่วม 100 กม.
หมดเบียร์ไป 1 โหล ...( ยังไม่รวมไปตลกทานฟรี กับเต็นท์อื่นๆ ) และ เกือบจีบสาว ได้ 1 คน

ติดตามต่อไปครับ  ...

[suriya2513]

นึกว่าจะจีบสาวได้สักคน

[BU_KA]

พี่รอน ภาพชุดนี้สวย ได้บรรยากาศมาก ๆ

ทำให้อยากซิ่งมอไซด์ ตามเส้นทาง

[Ron Samyan]

		อ้างถึง			ข้อความของ BU_KA เมื่อ 06 มกราคม 2554, 21:14:17
	พี่รอน ภาพชุดนี้สวย ได้บรรยากาศมาก ๆ ทำให้อยากซิ่งมอไซด์ ตามเส้นทาง

ในระหว่างทาง รถคันที่ผมโบกมา ก็แซงกลุ่มนักท่องเที่ยวหลายกลุ่ม ที่เดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์ ครับ
มากันเป็นคู่ๆ เลยละ  
ถ้าพูดถึง การใช้มอเตอร์ไซค์ เส้นทางนี้เหมาะมากครับ เพราะวิวสองข้างทาง สวยงามจริงๆ ทั้งซ้าย ทั้งขวา
จะแวะถ่ายภาพ ตรงไหนก็สะดวก  
แถมได้สัมผัสอากาศเย็นๆ สบายๆ ตลอดเส้นทาง ครับ...

[Ron Samyan]

สนสามใบ ยืนเรียงรายตลอดสองข้างทาง
ท่ามกลางอากาศ ที่แสนบริสุทธิ์ และเย็นสบาย ยามบ่ายๆ แก่ๆ
รถวิ่งไปตามแนวสันเขา กระโดดกระแทกไปตามหลุมบ่อ

นานๆครั้งจะผ่าน หมู่บ้านชาวเขา ที่ยังคงใข้วิถีชีวิต
อยู่กับธรรมชาติ  ภาพที่เห็นนั้น เป็นหมู่บ้าน แม่แดดน้อย

[Ron Samyan]

และคงอีกไม่นาน ถนนเส้นสายนี้คงราดยางเสร็จ
การเดินทางบนเส้นทางสายนี้ คงสะดวกสะบายมากขึ้น

วิถีชีวิต ความเป็นอยู่ ของผู้คนย่อมเปลี่ยนไป
หากจะเกิดการพัฒนา ก็อยากให้เหลือความดั้งเดิมเอาไว้

หรือหากจะใช้เส้นนี้ เป็นเส้นทางการท่องเที่ยวสายอนุรักษ์
ก็เป็นสิ่งที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง...แต่ถ้าจะให้เป็นแบบ เมืองปายละก็
คงต้องเรื่องราว สนทนากันยาว...