เมืองฝาง เมื่อสายลมหนาวมาเยือน

[Ron Samyan]

งานบุญ บนดอยสูง ท่ามกลางทิวทัศน์
โดยรอบที่สวยงาม ในยามเย็นๆเช่นนี้
ด้านหลังตรงนี้  วิวสวยมากๆ

แต่เรื่องราว ที่เห็นอยู่ตรงหน้า กลับดึงดูดความสนใจได้มากกว่า
เพราะนี่ อาจเป็นงานแรก ที่ผมได้มีโอกาส เข้ามาถ่ายภาพแนวนนี้ จริงๆ

ทั้งๆที่  ตัวผมก็เดินทางท่องเที่ยว
ไปพบไปเห็นงานประเพณีของชาวเขา มาบ้างหลายงาน

 

[Ron Samyan]

สีสันชุดแต่งกาย ของเด็กๆ ดีโดดเด่น
บวกกับ อารมณ์ที่ร่าเริง ของเด็กๆ ทำเอาผมดูเพลินไปเลย

แต่สำหรับ คนที่สูงวัย ขึ้นมา ทำไมแววตาเขาดูแบบเศร้าๆนะ
นั่นคือสิ่งที่ผมสัมผัสได้ หลายๆ ภาพ

หรือว่าเรื่องราวการดำเนินชีวิต ที่ต้องแบกรับภาวะความเป็นอยู่หลายๆด้าน
หรือว่า ...อาจมีอย่างอื่น ที่มากกว่านั้น ที่ผมไม่รู้
สักวัน...รอน สามย่าน จะไปค้นหาคำตอบเรื่องราวเหล่านี้
 

[Ron Samyan]

การท่องเที่ยว แบบไปเที่ยวชมประเพณี วิถีชีวิตของผู้คนนั้น
มันก็เป็นเพียงแค่การเยี่ยมชม ในสิ่งที่อยากดูอยากเห็น... มันเป็นเพียงแค่มิติเดียว

แต่หากเดินเข้าไปในฝูงชน กลมกลืนกับกลุ่มเขา
แล้วลองจับกล้อง ขึ้นมาถ่ายภาพสักครั้ง
ภาพทุกภาพ จะไม่ใช่เพียงเพื่อความสวยงาม
แล้วมีไว้เพื่อนำไปอวดคนอื่นเท่านั้น ที่ไม่ได้ไปเห็นมาเหมือนกับเรา

แต่หากวิญญาณของคนรักการถ่ายภาพมีอยู่ในตัวเราจริง
ทุกภาพที่ถ่ายลงไป ...สายตาต้องมอง สมองต้องคิด และสิ่งที่ตามมาก็คือ
อารมณ์ และความรู้สึก ที่เราสัมผัสได้ ยากเกินจะอธิบาย

 

[Ron Samyan]

ชุดแต่งกาย สีสัน บาดตา บาดใจ
ให้น่าชมน่ามอง ตลอดจนเครื่องแต่งกายที่ประดับประดา ไว้อย่างสวยงาม
และ อากัปกิริยาต่างๆ ที่ได้พบเห็น  เป็นมนต์เสน่ห์ที่ดึงดูด ให้กับการถ่ายภาพดีทีเดียว

นอกจากงานบุญ งานประเพณีต่างๆ แล้ว ก็ไม่มีแบบนี้ให้ชมแล้วละ

 

[Ron Samyan]

ถ่ายรูปเด็ก กำลังเพลินๆ
อ้าว...เขาดูไรกันเหรอ สายตาทุกคนมีจุดหมายไปที่เดียวกัน

มันสำคัญมาก จนต้องหยุดพิธีการต่อไป ลงชั่วขณะ
อย่างนั้นเลยเหรอ...

[Ron Samyan]

มางานบุญทั้งที...มันก็ต้องมีของแถม
จะมาดูแต่ภาพหนังชีวิต ประเพณี ผู้คนอย่างเดียว มันก็ไม่ครบรสชาด
มันต้องมีอะไรที่ตื่นเต้น เร้าใจ คนดูมั่ง

และถ้าจะให้มันตื่นเต้น มันก็ต้องมี ฉาก Action กันมั่งละ
เอาละเว๊ย..ปั่นเสือภูเขา หลงเข้ามาในงานนี้ คุ้มค่า เกินบรรยาย

[Ron Samyan]

ก็ได้แต่ลุ้นอยู่ว่า ฉากต่อไป จะทำได้ดีกว่า John Woo ไหม
แต่นี่ ถ่ายทำจากบรรยากาศ จริงๆ  

ไอ้ที่จะตีกันก็ ก็ตีไป ไอ้ที่จะยิ้ม... ดันมายิ้มให้ผม
ส่วนอีกคน ดูเหมือนจะไม่พอใจผม ที่ถ่ายภาพมัน

ทำไงได้ละ  ก็อยากเป็นตากล้อง หนัง ACTION มั่ง เหมือนกันนี่

[khesorn mueller]

ว๊ายยย
นั่นเขาจะชกกันเหรอคะ?
มีถอดเสื้อด้วย แต่ไม่ยักจ้องตา!
ไปจ้องที่ไหนไม่รุ...จ้องตากล้องก็ไม่ไช่
รอภาพตะลุมบอนอยู่เนี่ยคะ

[jeam]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 13 กันยายน 2554, 00:25:38
	หากจะเอาสาระชีวิต เรื่องราวของผู้คนจริงๆ ไม่เห็นจำเป็นเลย ต้องไปดูหนัง ดูละครทีวี ... ซึ่งมันเป็นการแสดง ซึ่งผู้เขียนบทและผู้กำกับ จะทำอย่างไรก็ได้ เพื่อสร้างเรตติ้งคนดู ทุกเรื่องราว...ล้วนมายา ทั้งสิ้น แต่เรื่องราว ที่แท้จริง  ของชีวิตจริงๆของผู้คน หาดูได้ทั่วไปในชีวิตประจำวัน ให้อารมณ์ และความรู้สึก ที่สัมผัสได้ลึกซึ้งยิ่งกว่าการดูหนังดูละคร

ชอบภาพนี้ครับ
แสดงให้เห็นถึงเด็กที่ยังไม่รู้เดียงสา
แต่โดยสัญชาตญาณ จะหาผู้ปกป้อง
ถ้าเป็นคนที่ช่างสังเกตุสักหน่อย จะเห็นภาพแบบนี้ได้เสมอครับ

ผมมีรูปแบบนี้เหมือนกัน ตอน No Charge 1 ขวบ ต้องเกาะตลอด  แต่ก็ทำให้เรามีความสุข.....



 

[Ron Samyan]

ขอบคุณครับ พี่ Jeam
มีภาพเก่าๆ เอามาแบ่งปัน มาแชร์ประสบการณ์ร่วมกันครับ

พี่ Jeam มีภาพอะไร ดีๆ มาร่วมแจมกับกระทู้นี้บ้างก็ดีนะครับ
มาสลับกับผม เล่าเรื่องมั่ง...ยิ่งสนุกดีครับ

เช่นเดียวกับภาพยนตร์ เรื่องเดียวกัน แต่ภาคต่อๆมา
ยังเปลี่ยนผู้กำกับเลย รูปแบบก็หลากหลายขึ้น ครับ

[Ron Samyan]

หากจะบอกว่า แทบทุกครั้งที่ไปงานบุญ งานวัด
ผมมักจะเห็นเหตุการณ์แบบนี้ประจำ 
จึงไม่ใช่เรื่อง ตื่นเต้น หรือตะหนกตกใจอะไร สำหรับผม

แต่สำหรับคนที่นี่ อาจจะเป็นสิ่งแปลกใหม่ สำหรับเขาก็ได้
เมื่อสายตา แทบทุกสายตา ต่างมีจุดหมายเดียวกัน

[Ron Samyan]

คิดเสียว่า มันเป็นกำไร
ที่งานวัดครั้งนี้  เขาไม่จัดให้มีการชกมวยให้ชม
ก็เลย มาชมกันแบบสดๆ ตื่นเจ้น เร้าใจกว่า ครับ

[Ron Samyan]

มันก็น่าแปลกที่คนกำลังจะชกกัน
ผู้คนควรจะวิ่งหนี เพราะกลัวลูกหลง...แต่กลับตรงกันข้าม
ผู้คนพากันวิ่งมามุงดูแบบใกล้ชิด ติดขอบจอ
ตื่นเต้นเร้าใจ กว่าชมภาพยนตร์ 3D เป็นไหนๆ

มุงดูจนไม่เปิดมุมกล้อง ให้ผมได้เก็บภาพ Action เอาซะเลย
ก็เลย หันมาเก็บอากัปกิริยาท่านผู้ชมแทน

[khesorn mueller]

พี่เห็นคุณผู้ชมกลัดกระดุมเสื้อไม่เท่ากันด้วย
แน่ใจนะคะ ว่าชกจริง...ไม่ไช่มวยล้ม!

[Ron Samyan]

เด็กๆ เขาก็อยากดูนะ
เขาก็อยากรู้ว่า ผู้หลักผู้ใหญ่เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับเขาได้ไหม

ที่เขียนแบบนี้ ก็เพราะว่า
ไอ้กลุ่มวัยรุ่น ที่มีเรื่องราวชกต่อยกันนั้น
ไม่ใช่คนในพื้นที่... แต่เป็นกลุ่มวัยรุ่นจากข้างล่างขึ้นมาเที่ยว
และก็ไม่ได้มาทำบุญทำทานอะไรกับเขาหรอก อาศัยงานบุญประเพณี  
เป็นที่ดื่มเหล้า เมายา สนุกๆ  ไปกับเขาเท่านั้น

เจอคู่อริ ที่ขึ้นมาเที่ยวด้วยกัน
ก็เลยอยากสมมนาคุณ ให้คนในพื้นที่ ที่เขามาทำบุญกัน
ได้ชมมวยเป็นของแถม
 

[Ron Samyan]

ดูภาพนี้ ยิ่งชวนให้ผม คิดถึง ภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง
" A Perfect World  " ผลงานของ Clint Eastwood เมื่อหลายๆ ปี
จัดว่าเป็นหนังในดวงใจ เรื่องหนึ่งเลยทีเดียว

แม้ว่า สถานะการณ์ จะไม่เหมือนกัน
แต่ความรู้สึก ก็คล้ายๆ กัน

จนมารู้ว่า ตัวเองอาชีพที่ทำทุกวันนี้ มันไม่ได้เกิดขึ้นด้วยความบังเอิญ
หากเป็นความใฝ่ฝัน ตั้งแต่เรียนจบมาแล้วละ  มันฝังลึกอยู่ใต้จิตสำนึก
แม้ว่าช่วงแรกของชีวิต ต้องทำงานเป็นหนุ่มโรงงานอยู่ในเมืองกรุง
 

[Ron Samyan]

จำได้เสมอว่า ทุกครั้งที่ไปตัดผม ที่ ซีคอนสแควร์
" น้องเจน " ช่างตัดผมสาว ที่ตัดให้ผมประจำ จะชวนคุย เรื่องราวต่างๆ
ว่าความฝัน ของชีวิต อยากทำไร ... โดยที่เขาเอง อยากมีร้านเสริมสวยเป็นของตัวเอง
ส่วนผม อยากเป็น " ครูดอย " ...เขาแปลกใจ ที่ผมหน้าที่การงานดีๆ
แต่ ทำไม อยากพลิกผัน ตัวเองไปหาเรื่องลำบาก

ก่อนที่ผมจะล่ำลาจากเมืองกรุง  " น้องเจน " มีร้านเสริมสวยเป็นของตัวเอง
เปิดใน ซีคอนสแควร์

หรือว่า คนเราหนี โชคชะตา ฟ้าลิขิตไปไม่พ้น
จิตใต้สำนึก เรียกร้องให้ทำไร  สักวันหนึ่งมันจะเป็นไปตามนั้น

 

[Ron Samyan]

แม้ทุกวันนี้ อาจไม่ได้ทำตามสิ่งที่ใฝ่ฝัน
แต่ก็ถือว่า ไกล้เคียง  

เมื่อเราเห็นภาพเด็กๆเหล่านี้  แล้วความรู้สึก
มันเข้ามากระตุ้นจิตใต้สำนึกตลอด จนยากจะอธิบาย...ว่าทำไม

 

[Ron Samyan]

มวยไม่ล้มครับ พี่หนิง ตะลุมบอนกันอย่างเมามันส์
จนกลิ้ง ตกลงไปจากเนินข้างๆ
ส่วนผู้ชม ก็ต่างวิ่งไปลุมล้อม เกาะติดชั้น ริงไซด์
หมดโอกาสที่จะเก็บภาพได้

ก็เลย หันมาเก็บภาพเหล่านี้แทน
ก็หวังว่า ไปครั้งหน้า เปิดช่องให้ช่างภาพ 1 ช่องนะ
 

[Ron Samyan]

เปลี่ยนบรรยากาศ มาดูอะไร ที่สวยๆ งามๆ ดีกว่า
ขึ้นชื่อว่าดาว  ก็ย่อมมีให้เห็นได้ทุกที่เสมอ
 

[Ron Samyan]

เมื่อรู้ว่า มีคนถ่ายภาพ ก็มีรอยยิ้ม และเขินอายบ้างเป็นธรรมดา
ซึ่งดูเป็นธรรมชาติดีกว่า การตั้งท่าโพสต์ท่า ให้ถ่ายกัน แบบทั่วๆไป
 

[Ron Samyan]

เห็นลิบๆ นั่นละ ตัวเมืองฝาง
จุดเริ่มต้นของการเดินทาง ที่ข้ามเนินเขาสูง ชันมา 2 ลูก
ลัดเลาะมาตามเส้นทางที่ลาดยางอย่างเดียว

แต่อีกฟากฝั่งของ ดอยเล็กๆ ลูกนี้ เป็นทางลูกรัง
และก็มีทั้งร่องน้ำ และหินรอย ที่เกิดจากการถูกน้ำซัดกร่อน

หากจะเอาแบบเมามันส์ สนุกๆ และตื่นเต้น
ผมมักจะเลือกลงอีกทาง


 

[Ron Samyan]

หากจะว่าไปแล้ว  เมืองนี้ สวยครบ 360 องศา จริงๆ
จะอยู่ดอยไหน มุมไหน เวลาไหน ก็สวยจับจิตจับใจ
แต่ไม่ถูกนำเสนอ สู่สาธารณชน อย่างจริงจัง

ที่นำมาเสนอนี้  ก็เป็นเพียงแค่ เศษเสี้ยวหนึ่งเล็กๆ แค่นั้นเอง
ตามเท่าที่พอมีเวลาว่าง ...และจะนำเสนอ ด้วยการปั่นเสือภูเขาไปแต่ละที่
เพื่อให้ได้สัมผัส รายละเอียด เรื่องราวกับสิ่งที่พบได้ตลอด 2 ข้างทาง
ตลอดจนวิถีการดำเนินชีวิตผู้คน ได้ลึกซึ้งกว่า การเดินทางด้วยวิธีอื่นๆ

ณ จุดมุมสูง หลายๆจุด คงต้องเิดินเท้าเข้าไปเก็บภาพถ่าย
และคงต้องใช้ขาตั้งกล้อง เพื่อคุณภาพที่คมชัดของภาพถ่าย
หลายพื้นที่ เป็นพื้นที่ส่วนบุคคล  คงต้องหาคนพื้นที่นำทาง
ต้องใช้เวลา สักระยะหนึ่ง ...แต่สัญญาว่า  จะนำมาเสนอให้ชมอย่างแน่นอน...

ส่วนทางด้านศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี
ก็แล้วแต่ จังหวะ และโอกาส ที่มี

 

[Ron Samyan]

แม้แต่สองข้างรายทาง ก็มีอะไรๆ  ที่น่าสนใจเสมอ
หากอารมณ์ และความรู้สึกได้ละก็  การ์ด 8 GB กับ แบตเตอรี่ 1 ก้อน
ยังน้อยไปสำหรับผม กับการเดินทางถ่ายภาพ

ยังไม่จบนะครับ พรุ่งนี้มาว่ากันต่อครับ

 

[khesorn mueller]

น้องรอน,
พี่ดูซะเพลิดเพลินคะ
บอกแล้วไงว่าโอกาส...
มักรอเราอยู่ข้างนอกคะ!

พี่ยังไม่ได้ถามเลย ว่าภาพใกล้ๆ zoomไช่มั้ยคะ?
ดีนะ เค้าสู้กล้อง! ที่เยอรมันเค้าไม่ยอมให้ใครมา
ถ่ายรูปเค้าง่ายๆ ต้องขออนุญาตเจ้าตัวเชียวนะ!
พี่ถึงล้มแผนจะคิดมี คิดซื้อกล้องอภิมหาฯสะแม็นแต็น
เพราะไช่จะไปจ่อถ่ายใครต่อใครง่ายๆได้ทีคะ
เค้าเอาเรื่องเอาได้...พี่ชอบถ่ายฝูงชนด้วยสิ
เหมือนงานลับๆล่อๆไงไม่รุ!


ภาพภาพนึงแม่เสื้อเขียวอุ้มลูก..
หน้าตาเค้าเศร้าทั้งแม่ทั้งลูกเลยง่ะ
ดูแล้วน่าสงสารคะ...ชีวิตข้างหลังภาพ
อาจสะท้อนที่ข้างหน้าภาพนี่แหละ.


ลงมาให้ชมอีกนะคะ
พี่ขอบคุณ.
เพราะรู้ว่าแต่ละภาพนั้น
กว่าจะได้มา...ต้องถีบกันแฮกๆแค่ไหน
คนไม่เคยถีบจักรยานทางไกลๆนึกภาพไม่ออกคะ