23 พฤศจิกายน 2567, 02:12:56
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน [สมาชิกเก่าลืมรหัส โทร 081-7611760]
A A A A  ระเบียบปฎิบัติ
   
Languages    
  หน้า: 1 2 [3] 4 5 ... 31  ทั้งหมด   ลงล่าง
ผู้เขียน หัวข้อ: ยินดีต้อนรับพี่ๆ รุ่น 2510 ครับ  (อ่าน 310445 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 7 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
yyswim
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2511
คณะ: "นิเทศศาสตร์"
กระทู้: 9,245

เว็บไซต์
« ตอบ #50 เมื่อ: 14 ตุลาคม 2552, 21:37:12 »

แก้ว...ผมอ่านจบแล้วครับ ขนาดอ่าน ขอบอกว่าตื่นเต้น

นี่ถ้าหากอยู่ในขบวนการล่าเสือด้วย คงจะตื่นเต้นอีกมากๆ

เรื่องจริงแบบนี้ เป็นเรื่องที่น้อยคนจะมีประสบการณ์ เพราะไม่ใช่รพินทร์ ไพรวัลย์

เขาใหญ่ ตะก่อน เป็นอะไรที่มีเสน่ห์มาก เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยว

ขอขอบคุณมากๆ



      บันทึกการเข้า

จาก สิน
http://yyswim.bloggang.com
เริง2520
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 6,341

« ตอบ #51 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2552, 09:10:35 »

พี่นพ 
เขาใหญ่ยังไปค้างคืนได้ ติดต่อบ้านพักกรมป่าไม้  คืนละ 800 บาท นัดกัน 4- 5 คน  ไป 2 วัน 1 คืน ไปทางปราจีนบุรี  เส้นทางสบาย ไม่มีเหว  ผมติดต่อให้ได้เหมือนที่เคยทำเมื่อตอนไป หลังจากที่ไม่มีบังกะโล  ททท  แล้ว
      บันทึกการเข้า
มีนา
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2515
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 1,865

« ตอบ #52 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2552, 19:04:25 »

...สวัสดีค่ะพี่ปรีชา อ่านเรื่องล่าเสือแล้วตื่นเต้นมาก โชคดีที่ไม่บาดเจ็บ
ตอนอยู่บางแสนมีเหตุการณ์ตื่นเต้นอีกมั้ยคะ
      บันทึกการเข้า
Preecha2510
Cmadong Member
Full Member
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2510
กระทู้: 788

« ตอบ #53 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2552, 14:37:58 »

อ้างถึง
ข้อความของ มีนา เมื่อ 15 ตุลาคม 2552, 19:04:25
...สวัสดีค่ะพี่ปรีชา อ่านเรื่องล่าเสือแล้วตื่นเต้นมาก โชคดีที่ไม่บาดเจ็บ
ตอนอยู่บางแสนมีเหตุการณ์ตื่นเต้นอีกมั้ยคะ


         สวัสดีน้องมีนา     ตอนมาทำงานที่บางแสนตลอดเทอม 4 ปีกว่า ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลยครับ อาจจะ

         เป็นเพราะอายุมากขึ้นก็เลยจะทำอะไรต้องคิดก่อนทำ  ไม่ด่วนทำอะไรเสี่ยงๆแบบเดิม

         เรื่องที่เล่าสู่กันฟังเป็นเพียงหนึ่งในหลายๆเรื่องเก่าๆที่อยู่ในความทรงจำ  ตอนช่วงเวลานั้นทุกอย่าง

         ดูเป็นเรื่องสนุกไปหมด , ประมาท, มองข้ามทุกเรื่องที่อาจเป็นอันตรายโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
      บันทึกการเข้า
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #54 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2552, 16:29:13 »

พี่ปรีชาที่เคารพ,
เล่าอีกค่ะ...หนิงยังไม่เคยไปเขาใหญ่เลย
แต่ได้ยินว่ามาลาเรียยังมีอยู่ ไม่ทราบจริง
แท้ขนาดไหนคะพี่?


nn.27
      บันทึกการเข้า


Kaimook
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 7,132

« ตอบ #55 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2552, 18:41:05 »

 สวัสดีค่ะพี่ปรีชาที่เคารพ น้ำอ้อยพึ่งเข้ามาสวัสดีพี่ค่ะไม่ช้าไปนะคะ
อ่านเรื่องเสือแล้วสนุกก็สนุก กลัวก็กลัวค่ะพี่น้ำอ้อยชอบพาลูกๆไปเที่ยวเขาใหญ่เหมือนกันค่ะ
ชอบที่อากาศเย็นสบายคล้ายๆทางเหนือค่ะอ่านเรื่องเสือแล้วไปคราวหน้าน้ำอ้อยต้องคอยมองซ้ายมองขวา
แน่ๆเลยค่ะ
      บันทึกการเข้า
Preecha2510
Cmadong Member
Full Member
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2510
กระทู้: 788

« ตอบ #56 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2552, 23:07:06 »

อ้างถึง
ข้อความของ Kaimook เมื่อ 16 ตุลาคม 2552, 18:41:05
สวัสดีค่ะพี่ปรีชาที่เคารพ น้ำอ้อยพึ่งเข้ามาสวัสดีพี่ค่ะไม่ช้าไปนะคะ
อ่านเรื่องเสือแล้วสนุกก็สนุก กลัวก็กลัวค่ะพี่น้ำอ้อยชอบพาลูกๆไปเที่ยวเขาใหญ่เหมือนกันค่ะ
ชอบที่อากาศเย็นสบายคล้ายๆทางเหนือค่ะอ่านเรื่องเสือแล้วไปคราวหน้าน้ำอ้อยต้องคอยมองซ้ายมองขวา
แน่ๆเลยค่ะ


             สวัสดีครับน้องไข่มุก         ยินดีที่ได้รู้จักน้องครับ
      บันทึกการเข้า
Preecha2510
Cmadong Member
Full Member
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2510
กระทู้: 788

« ตอบ #57 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2552, 23:16:24 »

อ้างถึง
ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 16 ตุลาคม 2552, 16:29:13
พี่ปรีชาที่เคารพ,
เล่าอีกค่ะ...หนิงยังไม่เคยไปเขาใหญ่เลย
แต่ได้ยินว่ามาลาเรียยังมีอยู่ ไม่ทราบจริง
แท้ขนาดไหนคะพี่?


nn.27

          สวัสดีน้องหนิง    ปัจจุบันการเดินทางไปเที่ยวและพักที่เขาใหญ่สะดวกสบาย และมีสิ่งอำนวยความ

          สะดวกต่างๆมากกว่าสมัยเมื่อ 30 กว่าปีที่ผ่านมา  เรื่องไข้มาเลเลียนั้นเมื่อก่อนมีอยู่บ้างแต่ปัจจุบัน

          ไม่ทราบว่ายังมีหลงเหลืออยู่หรือไม่เพราะไม่ได้ขึ้นไปหลายปีแล้วครับ   ยังมีเรื่องตื่นเต้นอีกเรื่องหนึ่ง

           เกี่ยวกับความคึกคนอง(ไปหาเรื่องเข้าหาตัว)เรี่องไปแหย่ช้างป่ากับเพื่อน ขอเวลาทบทวนความจำเพื่อ

           เรียบเรียงเป็นภาษาเขียนสักวันสองวันแล้วจะมาเล่าให้ฟังครับ
      บันทึกการเข้า
yyswim
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2511
คณะ: "นิเทศศาสตร์"
กระทู้: 9,245

เว็บไซต์
« ตอบ #58 เมื่อ: 17 ตุลาคม 2552, 18:36:25 »

เรื่องต่อไป ไปแหย่ช้างป่า แค่อ่านหัวเรื่อง ก็ตั้งตารอแล้วครับ อุ อุ
      บันทึกการเข้า

จาก สิน
http://yyswim.bloggang.com
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #59 เมื่อ: 17 ตุลาคม 2552, 19:32:17 »

คิดอย่างไรครับไปแหย่ช้างป่า  ซะด้วยอยากรู้จริงๆ ครับ
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
เป๋ครับ!!
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,049

« ตอบ #60 เมื่อ: 19 ตุลาคม 2552, 18:16:25 »

สวัสดีครับ พี่ปรีชาครับ

ผมนั่งแอบอยู่หลังพุ่มไม้เพื่อรอฟังพี่เล่าเรื่องต่อ ตอนนี้แอบต่อไม่ไหว
เลยออกมานั่งล้อมวงรอพร้อมกับพี่ๆ และเพื่อนๆ ครับ
      บันทึกการเข้า

สวัสดีครับพี่น้อง
swsm
Cmadong Member
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
****


@@ ยาหยี @@
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: Rcu2523
คณะ: Comm Arts
กระทู้: 28,369

« ตอบ #61 เมื่อ: 19 ตุลาคม 2552, 19:11:25 »

มานั่งรอด้วยคนค่ะ  พี่แก้ว
      บันทึกการเข้า

.. don't play with me, cos I know how to play it too .. may be better than you do ..
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #62 เมื่อ: 19 ตุลาคม 2552, 20:42:34 »

เขาใหญ่  ผมแค่ผ่านไปผ่านมา  ไม่เคยเที่ยวเขาใหญ่เลยสักครั้ง  น่าเสียใจจริงๆ
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
Preecha2510
Cmadong Member
Full Member
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2510
กระทู้: 788

« ตอบ #63 เมื่อ: 19 ตุลาคม 2552, 22:29:10 »

       สวัสดีนภดล,น้องหะยี ครูตุ่ย,น้องเป้      ขอบคุณที่คอยตามอ่านเรื่องที่เคยกล่าวไว้เมื่อสองวันก่อน  วันนี้ก็เลยถือโอกาสเล่า


      ต่อจากเรื่องเสือมาเป็นอีกเรื่องหนึ่ง  คือเรื่องเกี่ยวกับช้างป่าที่มีอยู่ชุกชุมในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ที่ผมและเพื่อนเคยประสบ

      มา        

                                        ช้างป่าในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ปัจจุบันยังคงมีอยู่เป็นจำนวนมากมันจะอยู่รวมกันเป็นโขลงๆ

      โดยธรรมชาติลักษณะการหากินของมันจะเป็นลักษณะเดินทางเป็นวงกลมไปตามแหล่งอาหารที่มีในแต่ละฤดูกาล  มันจะ

      มีทางเดินในป่าที่มันเดินเป็นประจำของมันที่เราเรียกว่า"ด่านช้าง" มันจะเดินไปทางเก่าซํ้าๆตามสัณชาติญาณสืบต่อเนื่อง

      กันมาจากบรรพบุรุษของมัน  เมื่อคนบุกรุกมาสร้างถนนเข้าไปในป่าไปตัดผ่านทางเดินและแหล่งอาหารของมัน  เมื่อถึงฤดู

      กาลที่มันต้องเดินทางมาหากินบริเวณนั้น  ดังนั้นเวลาเราขับรถผ่านเรามักจะพบมันยืนขวางถนนอยู่บ่อยๆ ส่วนใหญ่พอมันเห็น

      รถมันก็มักจะเลี่ยงเดินลงข้างทางหรือเดินหลบเข้าป่าไป  แต่บางครั้งก็จะมีบางตัวคงดื้อรั้นหันรีหันขวางเอาล่อเอาเถิดขวาง

      ทางไม่ยอมหนี  ทำให้ต้องจอดรถรอจนกว่ามันจะเดินลงจากถนนไป

                                             ช่วงปลายปี 2519 นั้นผมมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งเป็นนายทหารยศเรืออากาศโท(ยศขณะนั้น)

       ปฎิงานอยู่ที่ศูนย์ควบคุมรักษาความปลอดภัยทางอากาศ(ศคร)เขาเขียว  เพื่อนผมคนนี้มักจะแวะมาเยี่ยมคุยและทานข้าวกับ

       ผมบ่อยๆ  มีอยู่วันหนึ่งเมื่อทานข้าวเย็นด้วยกันเสร็จประมาณสามทุ่มเศษๆก็ขอตัวกลับไป ศคร.ก่อน   ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อ

        มาเพื่อนผมก็ขับรถกลับมาอย่างอารมณ์เสียและขอพักค้างคืนที่บ้านผม  เพื่อนเล่าให้ฟังว่าพอขับรถออกจากบ้านผมห่าง

        ไปประมาณ 3 กม.ตามทางขึ้นเขาเขียว  ได้พบช้างป่าโขลงหนึ่งยืนขวางถนนอยู่เขาก็หยุดรถและเปิดไฟหน้ารถ สูง ตํ่า สลับ

         เป็นสัญาณไล่มัน  ดังเช่นที่พวกเราที่อยู่บนเขามักทำกันเมื่อต้องการขอทางและไล่มัน  แต่คราวนี้มันคงจะหวงลูกของมันเพราะ

         เห็นมีลูกของมันในโขลงด้วยมันจึงมีท่าทีคุกคามไม่ยอมหลีกทางให้  รออยู่นานช้างกลุ่มนี้ก็ไม่มีท่าทีว่าจะยอมให้รถผ่านไป

         เพื่อนผมจึงตัดสินใจหันรถกลับมาที่บ้านผม

                                      เนื่องจากยังไม่ดึกนักเราสองคนก็เลยนั่งคุยกันไปดื่มกันไป  ผ่านไปสักครู่จนกระทั่งเราเริ่มมึนๆด้วยกัน

         ทั้งคู่ก็คุยกันวกมาถึงเรื่องช้างที่เพื่อนผมเผชิญกับมันกลางทาง  เราก็เริ่มวิจารณ์กันว่าเมื่อคนอยู่ส่วนคน ช้างก็ควรอยู่ส่วนช้าง

         ทางใครทางมัน  ถนนเป็นทางของคนไม่ใช่ทางของช้างเมื่อมันคิดว่าเป็นทางของมันเราก็ควรไปไล่มัน  สรุปแล้วตกลงเรา

         วางแผนใช้รถจิ๊ปกลางของผม,พร้อมไฟสปอตไลท์ดวงใหญ่  โดยผมเป็นคนขับเพื่อนผมเป็นคนส่องไฟสปอตไลท์เพื่อไล่มัน

                                     พอรถของเราขับออกไปจากบ้านผมประมาณ 3 กม.เราก็พบช้างกลุ่มเดิมยืนขวางถนนอยู่ห่างจากเบื้อง

          หน้ารถเราออกไปประมาณ 80 เมตรผมจึงหยุดรถและปรึกษาวางแผนไล่มัน  เราได้ใช้วิธีไล่มันโดยปิดไฟหน้ารถดวง

          ใหญ่เปิดไฟหรี่ตํ่า    ค่อยๆขับช้าๆเข้าไปหามันพอได้ระยะห่างจากมันประมาณ 30 เมตร เราก็หยุดรถเปิดไฟสูงดวงใหญ่

           หน้ารถและไฟสปอตไลท์ในมือพรึ่บ  พร้อมกันนั้นผมก็กดแตรรถแช่ไว้เสียงดังและส่งเสียงไล่มันพร้อมกันไปทั้งสองคน

           ได้ผลครับช้างที่ยืนข้างหน้าเราตกใจส่งเสียงร้องเซ็งแซ่  แต่เราสองคนตกใจยิ่งกว่าช้างที่อยู่ข้างหน้าเสียอีกเพราะว่า

            ขณะที่เราเปิดไฟหน้ารถหรี่ตํ่าค่อยๆขับช้าๆมัวจ้องเข้าไปหาช้างเบื้องหน้านั้น  เราทั้งทั้งสองคนลืมสังเกตุดูว่าสองข้าง

            ถนนทั้งซ้ายและขวามีช้างอยู่หลายตัวยืนทมึนอยู่อย่างเงียบๆ  เราจึงขับรถเข้าไปอยู่กลางโขลงช้างโดยไม่รู้ตัว   ดั้งนั้น

            เมื่อเราเปิดไฟ บีบแตร ส่งเสียงโห่ไล่มัน นอกจากไอ้ตัวข้างหน้ารถจะตกใจส่งเสียงร้องแล้ว  ไอ้ตัวที่ยืนอยู่ข้างๆรถทั้ง

            สองข้างก็ส่งเสียงร้องตกใจด้วย  ผมและเพื่อนตกใจมากผมรีบใส่เกียร์เพื่อถอยรถแต่ด้วยความตกใจมือสั่นขาสั่น  ทำให้

            รถกระตุกดับเพื่อนผมก็มือสั่นไม่แพ้กันส่องไฟสปอตไลท์สะเปะสะปะ   ภาพที่เห็นคือช้างทั้งโขลงส่งเสียงร้องวื่งโกลาหล

            ผ่านหน้ารถ, หลังรถ,เพื่อหนีเข้าป่าข้างทางวุ่นวายไปหมด  ช่วงนี้เป็นเวลาไม่เกิน 1 -2 นาทีก่อนที่ทุกอย่างจะสงบเงียบลง

            แต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นช่วงเวลาที่นานนานนานนานมากเสียเหลือเกิน โชคดีที่มันไม่ตกใจวิ่งมาชนรถหรือทำร้ายเรา

                                       เราขับรถกลับบ้านตลอดทางเราแทบไม่ได้พูดจากันเลยเพราะต่างอยู่ในสภาพขวัญกระเจิงทั้งคู่ จนกระ
          
             ทั่งเมื่อถึงบ้านแล้วใจก็ยังไม่หายสั่นต้องกลับมาดื่มย้อมใจกันต่อ  เมื่อปีที่แล้วผมได้มีโอกาสพบเพื่อนคนนี้ที่เป็นนายทหาร
 
              ชั้นผู้ใหญ่ที่ปัจจุบันเกษียณแล้ว  เราก็ได้คุยเรืองความหลังในเหตุการณ์ครั้งนั้นแล้วก็อดหัวเราะกันไม่ได้เมื่ิอนึกถึงวีรเวรอัน

              โง่เขลาและความคึกคนองของเรา  ในสมัยที่เรายังเป็นหนุ่มที่ขาดสติและไม่รู้ถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้นด้วยกันทั้งคู่

                                






          

          

      


                        
      บันทึกการเข้า
swsm
Cmadong Member
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
****


@@ ยาหยี @@
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: Rcu2523
คณะ: Comm Arts
กระทู้: 28,369

« ตอบ #64 เมื่อ: 19 ตุลาคม 2552, 22:42:10 »

ตื่นเต้นปนเสียวค่ะ  พี่แก้ว
ขนแขน stand up ทันที ..

นึกถึงเพื่อนที่ต้องเสียชีวิตเพราะช้างด้วยค่ะ
      บันทึกการเข้า

.. don't play with me, cos I know how to play it too .. may be better than you do ..
เป๋ครับ!!
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,049

« ตอบ #65 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2552, 12:46:38 »

ขอบคุณมากครับพี่ ตื่นเต้นดีครับ
ความกล้า ความซ่า ในวัยหนุ่ม นำมาซึ่งประสบการณ์หวาดเสียวหลายๆ อย่างนะครับ

กำลังตั้งตารออ่าน เรื่องต่อไปครับ
      บันทึกการเข้า

สวัสดีครับพี่น้อง
yyswim
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2511
คณะ: "นิเทศศาสตร์"
กระทู้: 9,245

เว็บไซต์
« ตอบ #66 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2552, 20:36:39 »

ถึง แก้ว

ไม่หัวเราะครับ แต่รู้สึกตื่นเต้น กลัวช้างโขลงนั้นแทน

โห อยู่กลางโขลงช้างป่า!!!!

โชคดีครับ ที่ไม่ใช่ช้างตกมัน



      บันทึกการเข้า

จาก สิน
http://yyswim.bloggang.com
yyswim
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2511
คณะ: "นิเทศศาสตร์"
กระทู้: 9,245

เว็บไซต์
« ตอบ #67 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2552, 20:38:20 »

ผมเองอยากจะช่วยเหลือแก้ว ช่วยให้แก้วโพสต์รูปได้เอง เอามั๊ย?

คือผมจะบอกทางโทร. แล้วแก้วทำตามที่บอก  ผมเชื่อว่าแก้วสามารถโพสต์รูปได้เองแน่นอน

ทุกวัน ผมก็นั่งหน้าคอมพ์อยู่แล้ว ตอนเย็นถึงจะไปลงสระ ทำให้พูดโทร.กับแก้วได้นานๆ


1.  อย่างแรกที่แก้วควรทำคือ ย้ายรูปจากทุกโฟลเดอร์ มารวมอยู่ในโฟลเดอร์ใหญ่โฟลเดอร์เดียว สมมติว่าชื่อ 1

แล้วนำโฟลเดอร์ 1 มาไว้ที่หน้าจอ เพราะจะหยิบใช้ได้ง่าย


2.  อย่างที่สอง แก้วช่วยถามลูกชายว่า โปรแกรม ACDSee อยู่ที่ไหน เพราะผมจะเริ่มบอกแก้วเริ่มแรกเลยที่โปรแกรมนี้

คือจะบอกเรื่องย่อรูป แล้วจึงจะบอกเรื่องลำดับขั้นการโพสต์รูปน่ะครับ

      บันทึกการเข้า

จาก สิน
http://yyswim.bloggang.com
swsm
Cmadong Member
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
****


@@ ยาหยี @@
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: Rcu2523
คณะ: Comm Arts
กระทู้: 28,369

« ตอบ #68 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2552, 21:03:44 »

มาปูเสื่อนั่งรอเรื่องเล่าเรื่องต่อไปเจ้าค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่แก้ว
      บันทึกการเข้า

.. don't play with me, cos I know how to play it too .. may be better than you do ..
มีนา
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2515
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 1,865

« ตอบ #69 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2552, 23:24:26 »

พี่ปรีชาเป็นคนกล้าจริงๆ แต่เล่าว่ามีดื่มและมึนๆด้วย  บรึ๋ยยย
น้ำมังสวิรัติแน่เทียวช่วยให้เกิดความกล้ายิ่งขึ้น

เคยไปเขาเขียว(น้ำตกชันตาเถร)ยุคปี 10 และเขาใหญ่ต้นปี17 สภาพยังเป็นป่าธรรมชาติจริงๆ
จะส่งภาพมาประกอบเรื่องที่พี่เล่า อาจเป็นทางเสือ/ช้าง ผ่านก็ได้นะคะ
      บันทึกการเข้า
Preecha2510
Cmadong Member
Full Member
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2510
กระทู้: 788

« ตอบ #70 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2552, 19:13:04 »


           สวัสดีน้องมีนา     ยินดีและขอบคุณอย่างมากที่น้องจะช่วยเล่าเรื่องการไปเที่ยวและโพสต์รูปภาพสถานที่ต่างๆ

                                     ที่น้องไปเที่ยวมานำมาลงในห้องนี้  เป็นการแบ่งปันประสบการณ์เล่าสู่กันฟังและอย่างน้อย

                                      ช่วยไม่ให้ห้องนี้เงียบเหงาจนเกินไป    เรื่องที่เล่าให้ฟังนั้นผมไม่ใช่คนกล้าดังที่น้องกล่าวครับ

                                      ตอนนั้นเป็นเรื่องของความไม่รู้ ขาดประสบการณ์และมองทุกอย่างเป็นเรื่องสนุกไปหมด

                                     ของคนในวัยอายุยี่สิบกว่าๆ  ตอนนี้ต่อให้เอาเงินล้านมาจ้างให้ไปดักเสือหรือไปไล่ช้างแบบเดิม

                                     อีกก็ไม่กล้าครับ

                                   
                                     
                                 

                                                                 
      บันทึกการเข้า
swsm
Cmadong Member
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
****


@@ ยาหยี @@
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: Rcu2523
คณะ: Comm Arts
กระทู้: 28,369

« ตอบ #71 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2552, 19:29:05 »

หะยีขอฉลองศรัทธาพี่แก้ว  ..

ด้วยการลงรูปที่เกี่ยวข้องกับสิงห์สาราสัตว์เป็นการกรุยทางนำก่อนนะคะ
ส่วนเรื่องราวที่มีโอกาสประสบก็จะนำมาเล่าในโอกาสต่อไป
แต่รับรองว่า .. เรื่องที่ผ่านพบมา ไม่ได้เท่าเสี้ยวเล็บของพี่แก้วแน่ ๆ ๆ ๆ

หะยีชิงตัดหน้าพี่มีนานิดส์นึงค่ะ .. อิอิอิ พี่อย่าโกรธหะยีนะคะ





      บันทึกการเข้า

.. don't play with me, cos I know how to play it too .. may be better than you do ..
เหยง 16
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: เภสัชศาสตร์ 2516
กระทู้: 23,533

« ตอบ #72 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2552, 19:38:40 »

สวัสดีครับ พี่แก้ว

เข้ามาอ่านไปทั้งสองเรื่องแล้วครับ และทักทายพี่ตรงนี้เลย
พรุ่งนี้ก็เดินทางไปเที่ยววังเวียง-เวียงจันทร์ แล้วซิครับ
      บันทึกการเข้า
Preecha2510
Cmadong Member
Full Member
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2510
กระทู้: 788

« ตอบ #73 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2552, 20:11:44 »

อ้างถึง
ข้อความของ swsm เมื่อ 21 ตุลาคม 2552, 19:29:05
หะยีขอฉลองศรัทธาพี่แก้ว  ..

ด้วยการลงรูปที่เกี่ยวข้องกับสิงห์สาราสัตว์เป็นการกรุยทางนำก่อนนะคะ
ส่วนเรื่องราวที่มีโอกาสประสบก็จะนำมาเล่าในโอกาสต่อไป
แต่รับรองว่า .. เรื่องที่ผ่านพบมา ไม่ได้เท่าเสี้ยวเล็บของพี่แก้วแน่ ๆ ๆ ๆ

หะยีชิงตัดหน้าพี่มีนานิดส์นึงค่ะ .. อิอิอิ พี่อย่าโกรธหะยีนะคะ







             สวัสดีน้องหะยี          ขอขอบคุณและยินดีมากครับขอให้มาแวะเยี่ยมห้องนี้บ่อยๆ  แล้วอย่าลืม

                                           นำรูปและเรื่องต่างๆที่น่าสนุกมาเล่าสู่กันฟังบ้าง

             
      บันทึกการเข้า
swsm
Cmadong Member
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
****


@@ ยาหยี @@
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: Rcu2523
คณะ: Comm Arts
กระทู้: 28,369

« ตอบ #74 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2552, 20:15:49 »

พี่แก้วอย่าลืมรูปและเรื่องจากเวียงจันทน์ด้วยนะคะ
      บันทึกการเข้า

.. don't play with me, cos I know how to play it too .. may be better than you do ..
  หน้า: 1 2 [3] 4 5 ... 31  ทั้งหมด   ขึ้นบน
  
กระโดดไป:  

     

ทำไมหอพักนิสิตจุฬาจึงเป็นดินแดนมหัศจรรย์            " ไม่ได้เป็นแค่หอให้นอนพัก  แต่เป็นบ้านอบอุ่นรักให้อาศัย  ไม่เป็นแค่ที่ซุกหัวยามหลบภัย  แต่สร้างใจให้เข้มแข็งแกร่งการงาน"  <))))><