70. ฮ่องเต้ราชวงค์ชิง 12: ฮ่องเต้ซวนถง หรือ ปูยี (ฮ่องเต้องค์สุดท้ายของราชวงค์ชิง)
สมเด็จพระจักรพรรดิปูยี (ภาษาจีน: 溥儀; พินอิน: Pǔyí ผู่อี๋) พระราชสมภพ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2449 มีพระนามเต็มว่า
อ้ายซิน เจี๋ยหลอ ปูยี (Aisin-Gioro Puyi, ภาษาจีน: 愛新覺羅 溥儀; พินอิน: Àixīnjuéluó Pǔyí อ้ายซิน เจวี๋ยโหลว ผู่อี๋)
เป็นจักรพรรดิหรือฮ่องเต้ชาวแมนจูแห่งราชวงศ์ชิง และเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 10 แห่งราชวงศ์ชิง (นับเริ่มแต่จักรพรรดิซุ่นจื้อ)
และเป็นองค์สุดท้าย (末代皇帝) ของประเทศจีน ถึงแม้ว่าต่้อมานายพลหยวนซือไข่ จะสถาปนาตนเองขึ้นเป็นจักรพรรดิ
แห่งจักรวรรดิจีนก็ตามแต่ก็ไม่ได้เป็นที่ยอมรับของประชาชนว่าเป็นจักรพรรดิจีนองค์สุดท้ายเหมือนปูยี
ปูยี ก้าวขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ชิงในวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2451 ขณะมีพระชนม์มายุเพียง 2 พรรษา โดยพระนางซูสีไทเฮา
เป็นผู้เลือกปูยีให้เป็นจักรพรรดิ และเริ่มศึกษาวิชาการต่าง ๆ ในขณะที่สังคมภายนอกเริ่มเปลี่ยนแปลง ปูยีอยู่ในเขตพระราชวัง
12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2455 นายพล หยวน ซื่อไข่ ก่อการปฏิวัติขึ้น ปูยีจึงพ้นจากตำแหน่งจักรพรรดิ และเป็นจุดสิ้นสุดระบอบ
จักรพรรดิจีนที่ดำเนินมานานนับพันปี
1 กรกฎาคม พ.ศ. 2460 จาง ซวิน ทำรัฐประหารแล้วยึดปักกิ่ง ไว้ได้ จึงได้ตั้ง ปูยี ขึ้นเป็นจักรพรรดิที่มีอำนาจ อีกครั้งหนึ่ง
ก่อนที่จะสละราชสมบัติอีกครั้งหนึ่งในวันที่ 12 กรกฎาคม ซึ่งเป็นระยะ้วลาการครองราชย์สั้นๆ เพียง 12 วันเท่านั้น
5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2467 เฟิง ยู่เสียง ทำการรัฐประหารสำเร็จแล้วก็ได้ขับไล่ปูยีออกจากวังหลังจากนั้นปูยีก็ได้ไปอาศัยอยู่
ในเขตปกครองของญี่ปุ่น ที่เมืองเทียนจิน
9 มีนาคม พ.ศ. 2475 ปูยีดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาระดับสูงใน ประเทศแมนจูกัว ซึ่งเป็นรัฐในปกครองของประเทศญี่ปุ่น
ทางตะวันออกเหนือของดินแดนประเทศจีนในปัจจุบัน
1 มีนาคม พ.ศ. 2477 ปูยีขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งแมนจูกัว ปูยีถูกควบคุมอย่างใกล้ชิดจากญี่ปุ่น เพื่อเตรียมการปกครองแมนจูกัว
อย่างเต็มตัวของญี่ปุ่น
15 สิงหาคม พ.ศ. 2489 สงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลงโดยญี่ปุ่นและฝ่ายอักษะแพ้ แมนจูกัวของญี่ปุ่นล่มสลาย 1 วันต่อมา
ปูยีทรงถูกสหภาพโซเวียตควบคุมตัว และส่งให้กับรัฐบาลคอมมิวนิสต์จีน หลังจากนั้น จีนก็จำคุกปูยี
ในเรือนจำ ปูยี ต้องทำการวิพากย์ตนเอง ให้คณะกรรมการพรรคคอมมูนิสต์ตรวจสอบว่า จะสามารถใช้ชีวิตอยู่ในระบบคอมมูนิสต์ได้
หลังจากปูยีออกจากเรือนจำ ปูยีก็ดำเนินชีวิตอย่างสามัญชนทั่วไป โดยได้รับมอบหมายให้เป็นภารโรงในพระราชวังต้องห้าม
กู้กงนั่นเอง และเริ่มป่วยเป็นมะเร็งไต และโรคหัวใจ
17 ตุลาคม พ.ศ. 2510 ปูยีเสด็จสวรรคตเยี่ยงสามัญชนในปักกิ่ง ด้วยโรคมะเร็งที่พระวักกะ (ไต) และโรคพระหทัย (หัวใจ)
http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B8%9B%E0%B8%B9%E0%B8%A2%E0%B8%B5