" อยู่ในโลกอย่างไรไม่ทรมาน์ "

[Samrotri2517]

อยู่ในโลกอย่างไรไม่ทรมาน์  พิจารณาตรองไปให้จงดี   

อยู่ให้เหมือนลิ้นงูในปากงู  ไม่เคยถูกเขี้ยวงูอยู่สุขศรี

จากคอลัมภ์ ชักธงรบ จาก น.ส.พ.ไทยรัฐ 27ก.ย.2549

ลิ้นงูในปากงู

งูในมิติทางธรรม เป็น ทรัพย์สิน ยศศักดิ์ และอำนาจ

ใครมีมาก...ก็เท่ากับมีงูใหญ่หลายๆตัว อยู่รอบๆตัว

รอวันเภทภัยหายนะ มาเยือน



โรงมหรสพทางวิญญาณ สวนโมกขพลาราม ของท่านอาจารย์พุทธทาส

 



ผมนึกถึงภาพ ลิ้นงูในปากงู ในฝาผนังโรงมหรสพทางวิญญาณ

สวนโมกขพลาราม ของท่านอาจารย์พุทธทาส

ภาพงูตัวใหญ่ มีหงอน คลับคล้ายพญานาค อ้าปาก

มีพระนั่งหลับตาทำสมาธิ อยู่ในปาก

ท่านอาจารย์ เขียนเป็นปริศนาธรรม

ให้ช่วยกันคิด ช่วยกันไขว่า

อยู่ให้เหมือนลิ้นงูในปากงู

มีคำกลอนเกริ่นบรรยาย...ผมขอคัดย่อมาแต่พอเข้าใจ...

อยู่ในโลกอย่างไรไม่ทรมาน์  พิจารณาตรองไปให้จงดี

อยู่ให้เหมือนลิ้นงูในปากงู  ไม่เคยถูกเขี้ยวงูอยู่สุขศรี

อยู่ในโลกไม่เคยถูกเขี้ยวโลกีย์...

เขี้ยวโลกีย์ ที่ว่า ท่านอาจารย์อธิบาย คือ

เขี้ยวของโลกที่ขบขย้ำคนอยู่ คือโลกธรรม 8 ประการ

กลุ่มแรก คือ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข

กลุ่มหลัง คือ เสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา และทุกข์

นั่นคือการได้และการเสีย หรือบวกกับลบ ซึ่งเป็นเพียงมายา

ปรากฏชั่วคราว ตามเหตุปัจจัยที่ปรุงแต่งขึ้น

เห็นความเกิด-ดับ ของมายานี้แล้ว

ไม่ถือมั่น ไม่หวั่นไหว ต่อโลกธรรม จึงอยู่เหนือโลก

ไม่ต้องหนีไปไหน แต่ก็ไม่ถูกเขี้ยวของโลก

เหมือนลิ้นของงูในปากงู ชิดเขี้ยวอันเต็มไปด้วยน้ำพิษ

แต่ไม่เคยถูกพิษนั้นเลย

โลกนอกตัวเราสมัยนี้ เต็มไปด้วยพิษงู เราจะอยู่อย่างฉลาด

โดยไม่ถูกพิษเหล่านั้น มีผลเท่ากับอยู่ คนละโลกทีเดียว

ท่านอาจารย์ไขปริศนา ลิ้นงูในปากงู ไว้แค่นี้...

กิเลน ประลองเชิง

ดูภาพปริศนาธรรมเพิ่มในโรงมหรสพทางวิญญาณ ที่

http://www.rosenini.com/suanmokkh/chaiya/sm19.htm#

 

[Samrotri2517]

การบรรยายธรรมะโดยท่าน ว.วชิรเมธี ท่านได้ให้พร 4 ข้อ ดังนี้

1. อย่าเป็นนักจับผิด 

คนที่คอยจับผิดคนอื่น แสดงว่า หลงตัวเองว่าเป็นคนดีกว่าคนอื่น

ไม่เห็นข้อบกพร่องของตนเอง

'กิเลสฟูท่วมหัว ยังไม่รู้จักตัวอีก' 

คนที่ชอบจับผิด จิตใจจะหม่นหมอง ไม่มีโอกาส

'จิตประภัสสร' ฉะนั้น จงมองคน มองโลกในแง่ดี '

แม้ในสิ่งที่เป็นทุกข์ ถ้ามองเป็น ก็เป็นสุข '

2. อย่ามัวแต่คิดริษยา    

'แข่งกันดี ไม่ดีสักคน  ผลัดกันดี ได้ดีทุกคน'

คนเราต้องมี พรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา

คนที่เราริษยาเป็นการส่วนตัว มีชื่อว่า 'เจ้ากรรมนายเวร' 

ถ้าเขาสุข เราจะทุกข์ ฉะนั้น เราต้องถอดถอน   

ความริษยาออกจากใจเรา เพราะไฟริษยา เป็น

'ไฟสุมขอน' (ไฟเย็น) เราริษยา 1 คน เราก็มีทุกข์ 1 ก้อน

เราสามารถถอดถอนความริษยาออกจากใจเราโดยใช้วิธี

'แผ่เมตตา' หรือ ซื้อโคมลอยมา แล้วเขียนชื่อคนที่เราริษยา

แล้วปล่อยให้ลอยไป

3. อย่าเสียเวลากับความหลัง
 
90% ของคนที่ทุกข์ เกิดจากการย้ำคิดย้ำทำ

'ปล่อยไม่ลง ปลงไม่เป็น'

มนุษย์ที่สลัดความหลังไม่ออก เหมือน

มนุษย์ที่เดินขึ้นเขาพร้อมแบกเครื่องภาระต่างๆ ไว้ที่หลังขึ้นไปด้วย

ความทุกข์ที่เกิดขึ้นแล้ว จงปล่อยมันซะ

' อย่าปล่อยให้คมมีดแห่งอดีต มากรีดปัจจุบัน '

' อยู่กับปัจจุบันให้เป็น '  ให้กายอยู่กับจิต จิตอยู่กับกาย คือ

มี 'สติ' กำกับตลอดเวลา

4. อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ   

'ตัณหา'ที่มีปัญหา คือ ความโลภ ความอยากที่เกินพอดี เหมือนทะเลไม่เคยอิ่มด้วยน้ำ

ไฟไม่เคยอิ่มด้วยเชื้อ  ธรรมชาติของตัณหา คือ 'ยิ่งเติมยิ่งไม่เต็ม' 

ทุกอย่างต้องดู ' คุณค่าที่แท้จริง ' ไม่ใช่ คุณค่าเทียม 

เช่น คุณค่าที่แท้ของนาฬิกาคืออะไร ? คือไว้ดูเวลาไม่ใช่ใส่เพื่อความโก้หรู

คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์มือถือคืออะไร ? คือไว้สื่อสาร

แต่องค์ประกอบอื่นๆ ที่เสริมมาไม่ใช่คุณค่าที่แท้จริงของโทรศัพท์ 

เราต้องถามตัวเองว่า

'เิกิดมาทำไม' คุณค่าที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์อยู่ตรงไหน

ตามหา ' แก่น ' ของชีวิตให้เจอ

คำว่า 'พอดี'  คือ ถ้า 'พอ' แล้วจะ 'ดี'   

รู้จัก 'พอ' จะมีชีวิตอย่างมีความสุข'  

[สมชาย17]

หมอสำเริง
นำเสนอแต่กระทู้ดีๆ ใช้ในชีวิตประจำวันได้ดี
เพื่อนคนนี้ และแฟ้มบุคคลขอตบมือให้ ครับผม

[jumID]

นานๆเข้ามาเยี่ยมซีมะโด่งบ้านเรา
มีหัวข้อแบบอ่านแล้วสบายใจดี
แต่ถ้ารู้เพียงทฤษฎี ปฏิบัติยังต้องลงมือ
สาธุค่ะ

[เพื่อนเดียว-69]

อยู่ในโลกด้วยการไม่เบียดเบียนกัน

เริ่่มบ่มเพาะเหตุของตนที่ การสังวรในศีล ๕

และพิสูจน์ความจริงด้วยตนเองในหลักกรรมและการเวียนว่ายตายเกิด  ครับ พี่่หมอ