23 พฤศจิกายน 2567, 04:51:37
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน [สมาชิกเก่าลืมรหัส โทร 081-7611760]
A A A A  ระเบียบปฎิบัติ
   
Languages    
  หน้า: 1 [2] 3 4 ... 17  ทั้งหมด   ลงล่าง
ผู้เขียน หัวข้อ: มหากาพย์ ความรัก ชาติภพ  (อ่าน 264475 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 5 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #25 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2552, 17:21:23 »

อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 11 กรกฎาคม 2552, 21:47:22
เจอรึยังวะ ก้าน?
ดอกกุหลาบ เจ็ดดอก นายก็ให้ไปแล้ว
........
ปล.ในทางการแพทย์ การเป็นลมชักมีหลายรูปแบบ
เช่น ชักจริงๆ น้ำลายฟูมปาก เหม่อลอยตาขวาง
นั่งนิ่งๆเหมือนไร้วิญญาณ เป็นต้น
บรึ๋ยยย เหนื่อย งง งง

เมื่อเล่าก็ต้องเจอแล้วสิ แต่ยังไม่รู้ผลว่าจะลงเอยอย่างไร? Happy Ending หรือ โศกนาฏกรรม!

 งง งง
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #26 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2552, 19:14:55 »

 
อ้างถึง   

เหตุการณ์รถแก๊สระเบิด
: สิงหาคม 2532 - สิงหาคม 2533
 
ช่วงนั้นผมทำงานเป็นเชลส์ขายนิตยสารภาษาอังกฤษ อาทิ TIME, FORTUNE ฯลฯ ที่ทำงานอยู่ตึกชินวัตรไหมไทย ซอยสุขุมวิท 23 ทุกวันถ้าไม่ได้ออกไปพบลูกค้าข้างนอก พวกผมจะโทรศัพท์หาลูกค้าอยู่ในสำนักงานจนถึง 6 โมงเย็น และจะมานั่งทานข้าวมื้อเย็นคุยกันแถวๆที่ทำงาน แล้วต่างแยกย้ายกันกลับ ผมจะมารอขึ้นรถเมล์สาย 38 ที่ซอยสุขุมวิท 21 อโศกก็ประมาณทุ่ม และรถก็จะมาติดแถวๆทางรถไฟตรงมักกะสันประมาณทุ่มครึ่ง
 
วันเกิดเหตุนั้น พอถึงช่วงบ่ายตอนประมาณบ่าย 3 โมงผมเริ่มรู้สึกกระสับกระส่ายเหมือนมีใครมากวน มันไม่อยากจะทำงาน ไม่มีสมาธิโทรหาลูกค้า ทนไม่ไหวผมเลยออกจากสำนักงานตอนบ่าย 4 โมงเย็น มาดูหนังที่โรงแม็คเคนน่าตรงข้ามโรงแรมเอเซีย แต่มาไม่ทันรอบ 5 โมงเย็น เลยได้ดูรอบทุ่มครึ่ง ดูหนังเสร็จออกจากโรงหนังผมเดินมาทางสี่แยกราชเทวี เดินเลี้ยวขวาไปขึ้นรถเมล์ป้ายตรงข้ามดรงแรมเฟิร์สในปัจจุบันเพื่อที่จะกลับที่พักตรงข้ามสนามม้านางเลิ้ง ขณะเดินไปที่ป้ายรถเมล์ผมก็เห็นไฟลุกแดงๆ แต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร กลับถึงหอก็ยังไม่รู้เรื่องอีก จนกระทั่งตื่นมาตอนเช้าอีกวัน ก็ได้ยินคนที่หอพักคุยกัน ผมก็ร่วมคุยด้วยแบบไม่รู้เรื่อง ก็มีคนหนึ่งพูดว่า " เมื่อคืนรถแก๊สระเบิด คนถูกเผาตายเป็นร้อย มึงไม่รู้เรื่องเหรอ มึงกลับเส้นทางนั้นทุกวันไม่ใช่เหรอ? " ผม " หา..."
 
ถ้าผมไม่หนีออกจากสำนักงานตั้งแต่บ่าย 4 โมง ไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร แต่ผมรอดพ้นจากเหตุการณ์ครั้งนั้นมาได้



 บ่ฮู้บ่หัน
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
ตุ๋ย 22
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: RCU2522
คณะ: ครุศาสตร์
กระทู้: 20,173

« ตอบ #27 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2552, 19:30:33 »

โชคดีไปก้าน  ไม่งั้นหนังหลุดหมด  ตอนนั้นนึกแล้วผมไม่กินปลาดุกย่างไปตั้งนาน
      บันทึกการเข้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู ไม่เสื่อมคลายหายไปจากหัวใจ
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #28 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2552, 19:48:54 »

อ้างถึง
ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 19:30:33
โชคดีไปก้าน  ไม่งั้นหนังหลุดหมด  ตอนนั้นนึกแล้วผมไม่กินปลาดุกย่างไปตั้งนาน

ครับพี่ตุ๋ย เมื่อนึกย้อนไปจากเมื่อเริ่มมีสำนึกเกี่ยวกับเบื้องบน นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้รับการเตือนจาก Supernatural Power ที่เป็น เบื้องบน ของผม


 บ่ฮู้บ่หัน
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
หนุน'21
Global Moderator
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
*****


ซีมะโด่ง'จุฬาฯ ที่มาของผม
ออฟไลน์ ออฟไลน์

คณะ: "ครุศาสตร์"
กระทู้: 26,927

« ตอบ #29 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2552, 21:27:47 »

 ปิ๊งๆ

เข้ามาตามอ่านเรื่องของน้องก้านแล้ว
น่าติดตามครับ
เรื่องบางเรื่อง หลายเรื่อง
ก็ยากที่จะหาคำอธิบาย
แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วอย่างเหลือเชื่อ

มาตามอ่านด้วยคนครับ

 sing
      บันทึกการเข้า

“สิ่งที่ล้ำค่าที่สุดในใต้หล้า ทั้งมิใช่ชื่อเสียง และไม่ใช่ทรัพย์ศฤงคาร หากแต่เป็นน้ำใจระหว่างคน ท่านหากได้มา พึงทะนุถนอมไว้
อย่าได้สร้างความผิดหวังต่อตนเองและผู้อื่น.” “วีรบุรุษสำราญ” “โกวเล้ง”
swsm
Cmadong Member
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
****


@@ ยาหยี @@
ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: Rcu2523
คณะ: Comm Arts
กระทู้: 28,369

« ตอบ #30 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2552, 21:36:41 »

"เบื้องบน" ของก้าน  เกี่ยวพันกับรูปศรกลางอกไหมคะ ??

ถ่ายภาพให้ดูด้วยจิ .. อยากเห็น
      บันทึกการเข้า

.. don't play with me, cos I know how to play it too .. may be better than you do ..
Kaimook
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 7,132

« ตอบ #31 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2552, 21:55:51 »

อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 17:21:23
อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 11 กรกฎาคม 2552, 21:47:22
เจอรึยังวะ ก้าน?
ดอกกุหลาบ เจ็ดดอก นายก็ให้ไปแล้ว
........
ปล.ในทางการแพทย์ การเป็นลมชักมีหลายรูปแบบ
เช่น ชักจริงๆ น้ำลายฟูมปาก เหม่อลอยตาขวาง
นั่งนิ่งๆเหมือนไร้วิญญาณ เป็นต้น
บรึ๋ยยย เหนื่อย งง งง

เมื่อเล่าก็ต้องเจอแล้วสิ แต่ยังไม่รู้ผลว่าจะลงเอยอย่างไร? Happy Ending หรือ โศกนาฏกรรม!

 งง งง
ขอให้เลือกหนทางแห่ง Happy ending นะจ๊ะก้าน อย่าเลือก
โศกนาฎกรรมเลยจ่ะ(มันเจี๋ยว)
      บันทึกการเข้า
Kaimook
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 7,132

« ตอบ #32 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 09:33:30 »

หวัดดีจ่ะก้าน ปิ๊งๆ
      บันทึกการเข้า
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #33 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 15:43:26 »

พี่ก้านไปไหนวันนี้.
ไหนเล่าอีก...อยากฟังพันธะสัญญาอีก


nn.24+3
      บันทึกการเข้า


SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #34 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:03:03 »

 
อ้างถึง   

ถูกเตือนจึงล้มเลิก
: เมษายน 2535 - พฤษภาคม 2536
 
ช่วงเวลานั้นผมทำงานในตำแหน่งเจ้าหน้าที่บริหารโครงการอาวุโส ในเครือวังทองกรุ๊ป นอกจากงานในสำนักงานขายโครงการแล้วผมมีหน้าที่ดูแลหมู่บ้านวังทอง-ริเวอร์ปาร์ค ก็มีเรื่องที่ลูกบ้านมาร้องเรียนเรื่องหมา 50 กว่าตัวที่คนงานก่อสร้างนำมาเลี้ยง แล้วปล่อยทิ้งไว้ไม่นำไปด้วย ซึ่งทำความเดือดร้อนรำคาญให้กับลูกบ้าน ทางโครงการได้ติดต่อไปทางกทม.ให้มาจับก็ไม่มา เพราะเป็นพื้นที่ของสุขาภิบาลคูคต ทางสุขาภิบาลฯเองก็ไม่รับจัดการให้เพราะไม่มีหน่วยงานด้านนี้ ผู้จัดการโครงการเลยมอบหน้าที่ให้ผมดำเนินการ จะตัดสินใจทำอะไรก็ทำได้เลย ผมจึงตัดสินใจฆ่ายกฝูงโดยให้ยาเบื่อ
 
ผมสั่งให้โฟร์แมนไปดำเนินการ ทางโฟร์แมนก็เกี่ยงและพูดทำนองท้าทายว่า "คุณ...ไปซื้อยาเบื่อมาสิ แล้วผมจะเบื่อให้ " ผมก็ตอบว่า " ท้าใช่ไหม? ได้ " แล้วผมก็เดินไปซื้อยาเบื่อที่เซียร์เล็ก ตอนนั้นเซียร์ รังสิต กำลังก่อสร้าง จึงเปิดเซียร์ขนาดเล็กขึ้นมาทำการ ซึ่งปัจจุบันก็ยังใช้ทำการอยู่ ระยะทางก็ประมาณ 500 เมตร ผมไปตอนประมาณบ่ายโมงกว่าๆเดินไปกลับท่ามกลางแดดเปรี้ยง
 
พอกลับมาถึงสำนักงานขายผมก็เรียกให้โฟร์แมนมารับยาเบื่อไปดำเนินการ พอโฟร์แมนรับยาและออกจากสำนักงานขายไปแล้ว หลังจากนั้นผมก็รู้สึงเวียนศีรษะเหมือนคนเมายา ท้องใส้ปั่นป่วนแบบไม่เคยเป็นมาก่อน ผมเลยขอกลับไปนอนที่บ้านพักห่างจากสำนักงานขายประมาณ 200 เมตร ผมหลับไปตั้งแต่เวลาบ่าย 2 โมง ตื่นขึ้นมาเห็นมืดๆดูนาฬิกาก็เป็นเวลา 2 ทุ่มแล้ว ผมหลับยาวไปนานถึง 6 ชั่วโมงเต็มๆ 
 
ผมก็มาคิดว่า อาการแบบนี้ผมไม่เคยเป็นมาก่อน เรื่องตากแดดแค่นั้นเรื่องเล็ก เพราะนั่นไม่ใช่ครั้งแรกที่เดินท่ามกลางแดดเปรี้ยงตอนทำงานที่นั่น ผมพูดกับตัวเองในใจว่า " ถูกเตือนไม่ให้ทำอะไรหรือเปล่า? " ผมเลยพยายามนึกว่าตอนนี้ผมกำลังทำอะไร พอนึกได้ถึงเรื่องเบื่อหมา ผมเลยโทรศัพท์ไปถามโฟร์แมนว่าได้ทำการเบื่อหมาแล้วหรือยัง? โฟร์แมนก็ตอบแบบทำนองท้าทายอีกว่า " คุณ...มาผสมยาเบื่อกับข้าวสิ ถ้าคุณ...มาผสม ผมจะยกไปให้มันกินเอง " ผมก็เลยสั่งยกเลิกไม่ต้องเบื่อแล้ว หลังจากนั้นผมก็ไม่คิดจัดการเรื่องหมาอีกเลย


 เอิ่มม
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #35 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:08:53 »

 
อ้างถึง   
อ้างถึง
ข้อความของ Kaimook เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 21:55:51

เมื่อเล่าก็ต้องเจอแล้วสิ แต่ยังไม่รู้ผลว่าจะลงเอยอย่างไร? Happy Ending หรือ โศกนาฏกรรม!

 งง งง
ขอให้เลือกหนทางแห่ง Happy ending นะจ๊ะก้าน อย่าเลือก
โศกนาฎกรรมเลยจ่ะ(มันเจี๋ยว)


อันนี้ก็คงขึ้นกับอีกฝ่ายแล้วละอ้อย เราไม่ได้เลือก เพราะเรานะทำตามสัญญาแล้ว อีกไม่นานหรอกคงได้รู้กัน

 บ่ฮู้บ่หัน

      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #36 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:11:26 »

อ้างถึง
ข้อความของ หนุน'21 เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 21:27:47
ปิ๊งๆ

เข้ามาตามอ่านเรื่องของน้องก้านแล้ว
น่าติดตามครับ
เรื่องบางเรื่อง หลายเรื่อง
ก็ยากที่จะหาคำอธิบาย
แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วอย่างเหลือเชื่อ

มาตามอ่านด้วยคนครับ

 sing

ขอบคุณพี่หนุนครับที่เข้าใจ

 
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #37 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:17:42 »

อ้างถึง
ข้อความของ swsm เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 21:36:41
"เบื้องบน" ของก้าน  เกี่ยวพันกับรูปศรกลางอกไหมคะ ??

ถ่ายภาพให้ดูด้วยจิ .. อยากเห็น


คงไม่ครับพี่หยี ตอนแรกก็คิดว่าใช่ แต่พอมี x ก็แสดงว่ามันไม่เกี่ยวพัน ส่วน " X " ขออุบไว้ก่อนเพราะมันเป็นตัวไขปริศนา

 บ่ฮู้บ่หัน
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
jacky
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,852

« ตอบ #38 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:18:17 »

อ้างถึง
ข้อความของ Kaimook เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 21:55:51
อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 17:21:23
อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 11 กรกฎาคม 2552, 21:47:22
เจอรึยังวะ ก้าน?
ดอกกุหลาบ เจ็ดดอก นายก็ให้ไปแล้ว
........
ปล.ในทางการแพทย์ การเป็นลมชักมีหลายรูปแบบ
เช่น ชักจริงๆ น้ำลายฟูมปาก เหม่อลอยตาขวาง
นั่งนิ่งๆเหมือนไร้วิญญาณ เป็นต้น
บรึ๋ยยย เหนื่อย งง งง

เมื่อเล่าก็ต้องเจอแล้วสิ แต่ยังไม่รู้ผลว่าจะลงเอยอย่างไร? Happy Ending หรือ โศกนาฏกรรม!

 งง งง
ขอให้เลือกหนทางแห่ง Happy ending นะจ๊ะก้าน อย่าเลือก
โศกนาฎกรรมเลยจ่ะ(มันเจี๋ยว)

ให้ไปอีกซักแปดดอก Happy เพื่อน
      บันทึกการเข้า

จงทำงาน         อย่างมี         ความสุข
แต่อย่าหลงไปมีความสุขที่ได้อยู่กับงาน
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #39 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:19:25 »

อ้างถึง
ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 15:43:26
พี่ก้านไปไหนวันนี้.
ไหนเล่าอีก...อยากฟังพันธะสัญญาอีก


nn.24+3

คอยติดตามละกันหนุงหนิง

 บ่ฮู้บ่หัน
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
jacky
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,852

« ตอบ #40 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:20:12 »

อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 19:14:55
 
อ้างถึง   

เหตุการณ์รถแก๊สระเบิด
: สิงหาคม 2532 - สิงหาคม 2533
 
ช่วงนั้นผมทำงานเป็นเชลส์ขายนิตยสารภาษาอังกฤษ อาทิ TIME, FORTUNE ฯลฯ ที่ทำงานอยู่ตึกชินวัตรไหมไทย ซอยสุขุมวิท 23 ทุกวันถ้าไม่ได้ออกไปพบลูกค้าข้างนอก พวกผมจะโทรศัพท์หาลูกค้าอยู่ในสำนักงานจนถึง 6 โมงเย็น และจะมานั่งทานข้าวมื้อเย็นคุยกันแถวๆที่ทำงาน แล้วต่างแยกย้ายกันกลับ ผมจะมารอขึ้นรถเมล์สาย 38 ที่ซอยสุขุมวิท 21 อโศกก็ประมาณทุ่ม และรถก็จะมาติดแถวๆทางรถไฟตรงมักกะสันประมาณทุ่มครึ่ง
 
วันเกิดเหตุนั้น พอถึงช่วงบ่ายตอนประมาณบ่าย 3 โมงผมเริ่มรู้สึกกระสับกระส่ายเหมือนมีใครมากวน มันไม่อยากจะทำงาน ไม่มีสมาธิโทรหาลูกค้า ทนไม่ไหวผมเลยออกจากสำนักงานตอนบ่าย 4 โมงเย็น มาดูหนังที่โรงแม็คเคนน่าตรงข้ามโรงแรมเอเซีย แต่มาไม่ทันรอบ 5 โมงเย็น เลยได้ดูรอบทุ่มครึ่ง ดูหนังเสร็จออกจากโรงหนังผมเดินมาทางสี่แยกราชเทวี เดินเลี้ยวขวาไปขึ้นรถเมล์ป้ายตรงข้ามดรงแรมเฟิร์สในปัจจุบันเพื่อที่จะกลับที่พักตรงข้ามสนามม้านางเลิ้ง ขณะเดินไปที่ป้ายรถเมล์ผมก็เห็นไฟลุกแดงๆ แต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร กลับถึงหอก็ยังไม่รู้เรื่องอีก จนกระทั่งตื่นมาตอนเช้าอีกวัน ก็ได้ยินคนที่หอพักคุยกัน ผมก็ร่วมคุยด้วยแบบไม่รู้เรื่อง ก็มีคนหนึ่งพูดว่า " เมื่อคืนรถแก๊สระเบิด คนถูกเผาตายเป็นร้อย มึงไม่รู้เรื่องเหรอ มึงกลับเส้นทางนั้นทุกวันไม่ใช่เหรอ? " ผม " หา..."
 
ถ้าผมไม่หนีออกจากสำนักงานตั้งแต่บ่าย 4 โมง ไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร แต่ผมรอดพ้นจากเหตุการณ์ครั้งนั้นมาได้



 บ่ฮู้บ่หัน
คืนนั้น ข้าพเจ้าก็นึกยังงัยม่ายซาบ
กลับมาทางประตูน้ำ เห็นๆเลย......
ใกล้มาก
      บันทึกการเข้า

จงทำงาน         อย่างมี         ความสุข
แต่อย่าหลงไปมีความสุขที่ได้อยู่กับงาน
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #41 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:24:07 »

อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:20:12
อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 19:14:55
 
อ้างถึง   

เหตุการณ์รถแก๊สระเบิด
: สิงหาคม 2532 - สิงหาคม 2533
 
ช่วงนั้นผมทำงานเป็นเชลส์ขายนิตยสารภาษาอังกฤษ อาทิ TIME, FORTUNE ฯลฯ ที่ทำงานอยู่ตึกชินวัตรไหมไทย ซอยสุขุมวิท 23 ทุกวันถ้าไม่ได้ออกไปพบลูกค้าข้างนอก พวกผมจะโทรศัพท์หาลูกค้าอยู่ในสำนักงานจนถึง 6 โมงเย็น และจะมานั่งทานข้าวมื้อเย็นคุยกันแถวๆที่ทำงาน แล้วต่างแยกย้ายกันกลับ ผมจะมารอขึ้นรถเมล์สาย 38 ที่ซอยสุขุมวิท 21 อโศกก็ประมาณทุ่ม และรถก็จะมาติดแถวๆทางรถไฟตรงมักกะสันประมาณทุ่มครึ่ง
 
วันเกิดเหตุนั้น พอถึงช่วงบ่ายตอนประมาณบ่าย 3 โมงผมเริ่มรู้สึกกระสับกระส่ายเหมือนมีใครมากวน มันไม่อยากจะทำงาน ไม่มีสมาธิโทรหาลูกค้า ทนไม่ไหวผมเลยออกจากสำนักงานตอนบ่าย 4 โมงเย็น มาดูหนังที่โรงแม็คเคนน่าตรงข้ามโรงแรมเอเซีย แต่มาไม่ทันรอบ 5 โมงเย็น เลยได้ดูรอบทุ่มครึ่ง ดูหนังเสร็จออกจากโรงหนังผมเดินมาทางสี่แยกราชเทวี เดินเลี้ยวขวาไปขึ้นรถเมล์ป้ายตรงข้ามดรงแรมเฟิร์สในปัจจุบันเพื่อที่จะกลับที่พักตรงข้ามสนามม้านางเลิ้ง ขณะเดินไปที่ป้ายรถเมล์ผมก็เห็นไฟลุกแดงๆ แต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร กลับถึงหอก็ยังไม่รู้เรื่องอีก จนกระทั่งตื่นมาตอนเช้าอีกวัน ก็ได้ยินคนที่หอพักคุยกัน ผมก็ร่วมคุยด้วยแบบไม่รู้เรื่อง ก็มีคนหนึ่งพูดว่า " เมื่อคืนรถแก๊สระเบิด คนถูกเผาตายเป็นร้อย มึงไม่รู้เรื่องเหรอ มึงกลับเส้นทางนั้นทุกวันไม่ใช่เหรอ? " ผม " หา..."
 
ถ้าผมไม่หนีออกจากสำนักงานตั้งแต่บ่าย 4 โมง ไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร แต่ผมรอดพ้นจากเหตุการณ์ครั้งนั้นมาได้



 บ่ฮู้บ่หัน
คืนนั้น ข้าพเจ้าก็นึกยังงัยม่ายซาบ
กลับมาทางประตูน้ำ เห็นๆเลย......
ใกล้มาก


เห็นคนถูกเผาทั้งเป็นนะเหรอ?

 งง งง
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #42 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:25:54 »

อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:18:17
อ้างถึง
ข้อความของ Kaimook เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 21:55:51
อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 17:21:23
อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 11 กรกฎาคม 2552, 21:47:22
เจอรึยังวะ ก้าน?
ดอกกุหลาบ เจ็ดดอก นายก็ให้ไปแล้ว
........
ปล.ในทางการแพทย์ การเป็นลมชักมีหลายรูปแบบ
เช่น ชักจริงๆ น้ำลายฟูมปาก เหม่อลอยตาขวาง
นั่งนิ่งๆเหมือนไร้วิญญาณ เป็นต้น
บรึ๋ยยย เหนื่อย งง งง

เมื่อเล่าก็ต้องเจอแล้วสิ แต่ยังไม่รู้ผลว่าจะลงเอยอย่างไร? Happy Ending หรือ โศกนาฏกรรม!

 งง งง
ขอให้เลือกหนทางแห่ง Happy ending นะจ๊ะก้าน อย่าเลือก
โศกนาฎกรรมเลยจ่ะ(มันเจี๋ยว)

ให้ไปอีกซักแปดดอก Happy เพื่อน

แปดดอกคงไม่พอนะนายจักร 29 ปีก็ต้อง 29 ดอก หุหุ...

 gek
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #43 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:29:56 »

อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:19:25
คอยติดตามละกันหนุงหนิง

 บ่ฮู้บ่หัน

ตามอยู่ทุกวันเนี่ยพี่.


พูดถึงสุนัขไร้เจ้าของ 40-50ตัว
ว่าจะอันตรายขนาดไหนหากรับเชื้อสุนัขบ้า
(ทางการน่าจะจับตอน..castrated...ให้หมด
จะได้ไม่แพร่พันธุ์ต่อ...)หนิงห่วงเด็กๆที่อาจโดนกัด
น่ะพี่ก้าน


nn.24+3
      บันทึกการเข้า


SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #44 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:32:23 »

อ้างถึง
ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:29:56
อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:19:25
คอยติดตามละกันหนุงหนิง

 บ่ฮู้บ่หัน

ตามอยู่ทุกวันเนี่ยพี่.


พูดถึงสุนัขไร้เจ้าของ 40-50ตัว
ว่าจะอันตรายขนาดไหนหากรับเชื้อสุนัขบ้า
(ทางการน่าจะจับตอน..castrated...ให้หมด
จะได้ไม่แพร่พันธุ์ต่อ...)หนิงห่วงเด็กๆที่อาจโดนกัด
น่ะพี่ก้าน


nn.24+3

นั่นแหล่ะ ถึงคิดเบื่อ แต่หลังจากนั้นไม่ทราบ

 บ่ฮู้บ่หัน

      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
jacky
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,852

« ตอบ #45 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:40:04 »

อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:24:07
อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:20:12
อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 19:14:55
 
อ้างถึง   

เหตุการณ์รถแก๊สระเบิด
: สิงหาคม 2532 - สิงหาคม 2533
 
ช่วงนั้นผมทำงานเป็นเชลส์ขายนิตยสารภาษาอังกฤษ อาทิ TIME, FORTUNE ฯลฯ ที่ทำงานอยู่ตึกชินวัตรไหมไทย ซอยสุขุมวิท 23 ทุกวันถ้าไม่ได้ออกไปพบลูกค้าข้างนอก พวกผมจะโทรศัพท์หาลูกค้าอยู่ในสำนักงานจนถึง 6 โมงเย็น และจะมานั่งทานข้าวมื้อเย็นคุยกันแถวๆที่ทำงาน แล้วต่างแยกย้ายกันกลับ ผมจะมารอขึ้นรถเมล์สาย 38 ที่ซอยสุขุมวิท 21 อโศกก็ประมาณทุ่ม และรถก็จะมาติดแถวๆทางรถไฟตรงมักกะสันประมาณทุ่มครึ่ง
 
วันเกิดเหตุนั้น พอถึงช่วงบ่ายตอนประมาณบ่าย 3 โมงผมเริ่มรู้สึกกระสับกระส่ายเหมือนมีใครมากวน มันไม่อยากจะทำงาน ไม่มีสมาธิโทรหาลูกค้า ทนไม่ไหวผมเลยออกจากสำนักงานตอนบ่าย 4 โมงเย็น มาดูหนังที่โรงแม็คเคนน่าตรงข้ามโรงแรมเอเซีย แต่มาไม่ทันรอบ 5 โมงเย็น เลยได้ดูรอบทุ่มครึ่ง ดูหนังเสร็จออกจากโรงหนังผมเดินมาทางสี่แยกราชเทวี เดินเลี้ยวขวาไปขึ้นรถเมล์ป้ายตรงข้ามดรงแรมเฟิร์สในปัจจุบันเพื่อที่จะกลับที่พักตรงข้ามสนามม้านางเลิ้ง ขณะเดินไปที่ป้ายรถเมล์ผมก็เห็นไฟลุกแดงๆ แต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร กลับถึงหอก็ยังไม่รู้เรื่องอีก จนกระทั่งตื่นมาตอนเช้าอีกวัน ก็ได้ยินคนที่หอพักคุยกัน ผมก็ร่วมคุยด้วยแบบไม่รู้เรื่อง ก็มีคนหนึ่งพูดว่า " เมื่อคืนรถแก๊สระเบิด คนถูกเผาตายเป็นร้อย มึงไม่รู้เรื่องเหรอ มึงกลับเส้นทางนั้นทุกวันไม่ใช่เหรอ? " ผม " หา..."
 
ถ้าผมไม่หนีออกจากสำนักงานตั้งแต่บ่าย 4 โมง ไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร แต่ผมรอดพ้นจากเหตุการณ์ครั้งนั้นมาได้



 บ่ฮู้บ่หัน
คืนนั้น ข้าพเจ้าก็นึกยังงัยม่ายซาบ
กลับมาทางประตูน้ำ เห็นๆเลย......
ใกล้มาก


เห็นคนถูกเผาทั้งเป็นนะเหรอ?

 งง งง
เห็นลูกไฟ บึ้ม...กะตา..
แต่ก็นึกว่าไฟไหม้ธรรมดา
ตอนนั้นพักที่ราชเทวีคอร์ท..
กลับมาเปิดทีวี.....
เหอ....รอดมาได้งัย
เพราะทุกครั้งขับรถไปส่งแฟนผมที่เซนต์หลุยส์
ต้องขับผ่านวิทยุ ผ่านโรงแรมนายเลิศ เข้าเพชรบุรี
เข้ามักกะสัน แล้วก็ราชเทวี
คืนนั้นชั่วแว่บเดียว อยากกินข้าวมันไก่ประตูน้ำ
เข้าราชดำริ.....
      บันทึกการเข้า

จงทำงาน         อย่างมี         ความสุข
แต่อย่าหลงไปมีความสุขที่ได้อยู่กับงาน
jacky
Cmadong พันธุ์แท้
****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,852

« ตอบ #46 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:41:43 »

อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:25:54
อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:18:17
อ้างถึง
ข้อความของ Kaimook เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 21:55:51
อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 17:21:23
อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 11 กรกฎาคม 2552, 21:47:22
เจอรึยังวะ ก้าน?
ดอกกุหลาบ เจ็ดดอก นายก็ให้ไปแล้ว
........
ปล.ในทางการแพทย์ การเป็นลมชักมีหลายรูปแบบ
เช่น ชักจริงๆ น้ำลายฟูมปาก เหม่อลอยตาขวาง
นั่งนิ่งๆเหมือนไร้วิญญาณ เป็นต้น
บรึ๋ยยย เหนื่อย งง งง

เมื่อเล่าก็ต้องเจอแล้วสิ แต่ยังไม่รู้ผลว่าจะลงเอยอย่างไร? Happy Ending หรือ โศกนาฏกรรม!

 งง งง
ขอให้เลือกหนทางแห่ง Happy ending นะจ๊ะก้าน อย่าเลือก
โศกนาฎกรรมเลยจ่ะ(มันเจี๋ยว)

ให้ไปอีกซักแปดดอก Happy เพื่อน

แปดดอกคงไม่พอนะนายจักร 29 ปีก็ต้อง 29 ดอก หุหุ...

 gek
นับมาทุกปี...
Happy Ending Sure"""
Good Nite เน่อ
      บันทึกการเข้า

จงทำงาน         อย่างมี         ความสุข
แต่อย่าหลงไปมีความสุขที่ได้อยู่กับงาน
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #47 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:44:16 »

อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:40:04
อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:24:07
อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:20:12
อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 19:14:55
 
อ้างถึง   

เหตุการณ์รถแก๊สระเบิด
: สิงหาคม 2532 - สิงหาคม 2533
 
ช่วงนั้นผมทำงานเป็นเชลส์ขายนิตยสารภาษาอังกฤษ อาทิ TIME, FORTUNE ฯลฯ ที่ทำงานอยู่ตึกชินวัตรไหมไทย ซอยสุขุมวิท 23 ทุกวันถ้าไม่ได้ออกไปพบลูกค้าข้างนอก พวกผมจะโทรศัพท์หาลูกค้าอยู่ในสำนักงานจนถึง 6 โมงเย็น และจะมานั่งทานข้าวมื้อเย็นคุยกันแถวๆที่ทำงาน แล้วต่างแยกย้ายกันกลับ ผมจะมารอขึ้นรถเมล์สาย 38 ที่ซอยสุขุมวิท 21 อโศกก็ประมาณทุ่ม และรถก็จะมาติดแถวๆทางรถไฟตรงมักกะสันประมาณทุ่มครึ่ง
 
วันเกิดเหตุนั้น พอถึงช่วงบ่ายตอนประมาณบ่าย 3 โมงผมเริ่มรู้สึกกระสับกระส่ายเหมือนมีใครมากวน มันไม่อยากจะทำงาน ไม่มีสมาธิโทรหาลูกค้า ทนไม่ไหวผมเลยออกจากสำนักงานตอนบ่าย 4 โมงเย็น มาดูหนังที่โรงแม็คเคนน่าตรงข้ามโรงแรมเอเซีย แต่มาไม่ทันรอบ 5 โมงเย็น เลยได้ดูรอบทุ่มครึ่ง ดูหนังเสร็จออกจากโรงหนังผมเดินมาทางสี่แยกราชเทวี เดินเลี้ยวขวาไปขึ้นรถเมล์ป้ายตรงข้ามดรงแรมเฟิร์สในปัจจุบันเพื่อที่จะกลับที่พักตรงข้ามสนามม้านางเลิ้ง ขณะเดินไปที่ป้ายรถเมล์ผมก็เห็นไฟลุกแดงๆ แต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร กลับถึงหอก็ยังไม่รู้เรื่องอีก จนกระทั่งตื่นมาตอนเช้าอีกวัน ก็ได้ยินคนที่หอพักคุยกัน ผมก็ร่วมคุยด้วยแบบไม่รู้เรื่อง ก็มีคนหนึ่งพูดว่า " เมื่อคืนรถแก๊สระเบิด คนถูกเผาตายเป็นร้อย มึงไม่รู้เรื่องเหรอ มึงกลับเส้นทางนั้นทุกวันไม่ใช่เหรอ? " ผม " หา..."
 
ถ้าผมไม่หนีออกจากสำนักงานตั้งแต่บ่าย 4 โมง ไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร แต่ผมรอดพ้นจากเหตุการณ์ครั้งนั้นมาได้



 บ่ฮู้บ่หัน
คืนนั้น ข้าพเจ้าก็นึกยังงัยม่ายซาบ
กลับมาทางประตูน้ำ เห็นๆเลย......
ใกล้มาก


เห็นคนถูกเผาทั้งเป็นนะเหรอ?

 งง งง
เห็นลูกไฟ บึ้ม...กะตา..
แต่ก็นึกว่าไฟไหม้ธรรมดา
ตอนนั้นพักที่ราชเทวีคอร์ท..
กลับมาเปิดทีวี.....
เหอ....รอดมาได้งัย
เพราะทุกครั้งขับรถไปส่งแฟนผมที่เซนต์หลุยส์
ต้องขับผ่านวิทยุ ผ่านโรงแรมนายเลิศ เข้าเพชรบุรี
เข้ามักกะสัน แล้วก็ราชเทวี
คืนนั้นชั่วแว่บเดียว อยากกินข้าวมันไก่ประตูน้ำ
เข้าราชดำริ.....


อืมม แสดงว่าได้รับการดลใจ ถ้ามีอะไรทำนองนี้อีกก็มาเล่าสู่กันฟังนะ แต่ละคนอาจจะมีอำนาจเหนือธรรมชาติในแบบของตนเอง

 บ่ฮู้บ่หัน
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
SC (ก้าน 24)
Full Member
**


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 981

« ตอบ #48 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 20:46:13 »

อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:41:43
อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:25:54
อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:18:17
อ้างถึง
ข้อความของ Kaimook เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 21:55:51
อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 13 กรกฎาคม 2552, 17:21:23
อ้างถึง
ข้อความของ jacky เมื่อ 11 กรกฎาคม 2552, 21:47:22
เจอรึยังวะ ก้าน?
ดอกกุหลาบ เจ็ดดอก นายก็ให้ไปแล้ว
........
ปล.ในทางการแพทย์ การเป็นลมชักมีหลายรูปแบบ
เช่น ชักจริงๆ น้ำลายฟูมปาก เหม่อลอยตาขวาง
นั่งนิ่งๆเหมือนไร้วิญญาณ เป็นต้น
บรึ๋ยยย เหนื่อย งง งง

เมื่อเล่าก็ต้องเจอแล้วสิ แต่ยังไม่รู้ผลว่าจะลงเอยอย่างไร? Happy Ending หรือ โศกนาฏกรรม!

 งง งง
ขอให้เลือกหนทางแห่ง Happy ending นะจ๊ะก้าน อย่าเลือก
โศกนาฎกรรมเลยจ่ะ(มันเจี๋ยว)

ให้ไปอีกซักแปดดอก Happy เพื่อน

แปดดอกคงไม่พอนะนายจักร 29 ปีก็ต้อง 29 ดอก หุหุ...

 gek
นับมาทุกปี...
Happy Ending Sure"""
Good Nite เน่อ


Good Night เช่นกัน

 bye bye
      บันทึกการเข้า

My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
Kaimook
Cmadong ชั้นเซียน
*****


ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 7,132

« ตอบ #49 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2552, 21:26:56 »

อ้างถึง
ข้อความของ Q??? เมื่อ 14 กรกฎาคม 2552, 20:03:03
 
อ้างถึง   

ถูกเตือนจึงล้มเลิก
: เมษายน 2535 - พฤษภาคม 2536
 
ช่วงเวลานั้นผมทำงานในตำแหน่งเจ้าหน้าที่บริหารโครงการอาวุโส ในเครือวังทองกรุ๊ป นอกจากงานในสำนักงานขายโครงการแล้วผมมีหน้าที่ดูแลหมู่บ้านวังทอง-ริเวอร์ปาร์ค ก็มีเรื่องที่ลูกบ้านมาร้องเรียนเรื่องหมา 50 กว่าตัวที่คนงานก่อสร้างนำมาเลี้ยง แล้วปล่อยทิ้งไว้ไม่นำไปด้วย ซึ่งทำความเดือดร้อนรำคาญให้กับลูกบ้าน ทางโครงการได้ติดต่อไปทางกทม.ให้มาจับก็ไม่มา เพราะเป็นพื้นที่ของสุขาภิบาลคูคต ทางสุขาภิบาลฯเองก็ไม่รับจัดการให้เพราะไม่มีหน่วยงานด้านนี้ ผู้จัดการโครงการเลยมอบหน้าที่ให้ผมดำเนินการ จะตัดสินใจทำอะไรก็ทำได้เลย ผมจึงตัดสินใจฆ่ายกฝูงโดยให้ยาเบื่อ
 
ผมสั่งให้โฟร์แมนไปดำเนินการ ทางโฟร์แมนก็เกี่ยงและพูดทำนองท้าทายว่า "คุณ...ไปซื้อยาเบื่อมาสิ แล้วผมจะเบื่อให้ " ผมก็ตอบว่า " ท้าใช่ไหม? ได้ " แล้วผมก็เดินไปซื้อยาเบื่อที่เซียร์เล็ก ตอนนั้นเซียร์ รังสิต กำลังก่อสร้าง จึงเปิดเซียร์ขนาดเล็กขึ้นมาทำการ ซึ่งปัจจุบันก็ยังใช้ทำการอยู่ ระยะทางก็ประมาณ 500 เมตร ผมไปตอนประมาณบ่ายโมงกว่าๆเดินไปกลับท่ามกลางแดดเปรี้ยง
 
พอกลับมาถึงสำนักงานขายผมก็เรียกให้โฟร์แมนมารับยาเบื่อไปดำเนินการ พอโฟร์แมนรับยาและออกจากสำนักงานขายไปแล้ว หลังจากนั้นผมก็รู้สึงเวียนศีรษะเหมือนคนเมายา ท้องใส้ปั่นป่วนแบบไม่เคยเป็นมาก่อน ผมเลยขอกลับไปนอนที่บ้านพักห่างจากสำนักงานขายประมาณ 200 เมตร ผมหลับไปตั้งแต่เวลาบ่าย 2 โมง ตื่นขึ้นมาเห็นมืดๆดูนาฬิกาก็เป็นเวลา 2 ทุ่มแล้ว ผมหลับยาวไปนานถึง 6 ชั่วโมงเต็มๆ 
 
ผมก็มาคิดว่า อาการแบบนี้ผมไม่เคยเป็นมาก่อน เรื่องตากแดดแค่นั้นเรื่องเล็ก เพราะนั่นไม่ใช่ครั้งแรกที่เดินท่ามกลางแดดเปรี้ยงตอนทำงานที่นั่น ผมพูดกับตัวเองในใจว่า " ถูกเตือนไม่ให้ทำอะไรหรือเปล่า? " ผมเลยพยายามนึกว่าตอนนี้ผมกำลังทำอะไร พอนึกได้ถึงเรื่องเบื่อหมา ผมเลยโทรศัพท์ไปถามโฟร์แมนว่าได้ทำการเบื่อหมาแล้วหรือยัง? โฟร์แมนก็ตอบแบบทำนองท้าทายอีกว่า " คุณ...มาผสมยาเบื่อกับข้าวสิ ถ้าคุณ...มาผสม ผมจะยกไปให้มันกินเอง " ผมก็เลยสั่งยกเลิกไม่ต้องเบื่อแล้ว หลังจากนั้นผมก็ไม่คิดจัดการเรื่องหมาอีกเลย


 เอิ่มม
ดีนะที่เบื้องบนเตือนก้านก่อนไม่งั้นเจ้า 40  ชีวิตเสร้จแน่ก้านก็จะเป็นกรรมกันต่อไป เฮ้ออออออออออออ
      บันทึกการเข้า
  หน้า: 1 [2] 3 4 ... 17  ทั้งหมด   ขึ้นบน
  
กระโดดไป:  

     

ทำไมหอพักนิสิตจุฬาจึงเป็นดินแดนมหัศจรรย์            " ไม่ได้เป็นแค่หอให้นอนพัก  แต่เป็นบ้านอบอุ่นรักให้อาศัย  ไม่เป็นแค่ที่ซุกหัวยามหลบภัย  แต่สร้างใจให้เข้มแข็งแกร่งการงาน"  <))))><