®®®® ประเพณีอีสานใต้ ไปกับบักสน ®®®®

[phraisohn]

ทีนี้พอทราบอย่างนี้ ก็จะมี "พิธีหารูป(ร่าง) ให้ครูธรรม" ครับ
โดยจะมีการเิชิญครูธรรมมาอาศัยร่างของคนเป็นๆ
ซึ่งถ้าครูธรรมเลือกร่างไหน ร่างนั้นก็จะมีหน้าที่คอยเป็นร่างให้ครูธรรมท่านนั้นครับ

ซึ่งความเชื่อนี้แหล่ะครับ กลายมาเป็นประเพณีที่เรียกว่า "รำแม่เหมิด"
เป็นประเพณีที่เป็นเหมือนการบูชาครูธรรม และเป็นพิธีบวงสรวง สะเดาะเคราะห์
และแก้บนครับ ประเพณีนี้จะเหมือนการให้ครูธรรมมาอาศัยร่างของ "คนที่ถูกเลือก"
แล้วคืนนั้น ก็จะมีการร่ายรำของครูธรรมทั้งหลายทั้งคืนเลยครับ

[phraisohn]

ครูธรรมของบักสน ไม่ได้เลือกบักสนเป็นร่างนะครับ ฮ่าๆ แต่เลือกคุณป้าของบักสนแทน
ซึ่งก็แปลกมาก ตอนที่ครูธรรมเลือกร่างคุณป้านั้น คุณป้าอยู่ๆก็รู้เกี่ยวกับครูธรรมหมดเลย
ไม่ว่าจะเป็ฯคำถามประหลาดๆ (ที่ผมก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ป้าผมก็ตอบได้แบบคล่องแคล่ว)

ตอนทำพิธีเลือกร่าง นานเหมือนกันครับ (เคสของบักสน เพราะว่าหาร่างยากมาก ตอนแรก
ก็ให้บักสนเป็นร่างแรก แต่ว่าบักสนก็ไม่ได้ถูกเลือก ก็เลยให้คุณยาย จากนั้นคุณแม่ ครับ
แล้วจู่ๆ คุณป้าก็ดันมีอาการถูกเลือกร่าง  สรุปคุณป้าเลยเป็นร่างครูธรรมครับ)

พอครูธรรมได้ร่างแล้ว ก็จะเป็นพิธีการเชิญครูธรรมมาเข้าร่างแล้วก็ร่ายรำครับ

และเมื่อทำพิธีบวงสรวงเสร็จแล้ว อัศจรรย์หลายอย่างก็เกิดขึ้นครับ คนป่วยก็หายป่วย
คนที่เจ็บไข้ก็หายเจ็บครับ อย่างคุณพ่อผมก็หายป่วยทันทีเลยครับ

[phraisohn]

ตอนผมกลับไปปีใหม่ ก็มีประเพณี "รำแม่เหมิด" เหมือนกันครับ ซึ่งเดี๋ยวนี้ก็หาดูได้ยาก (หมายถึงบักสน
หาโอกาสเห็นได้ยาก เพราะมาอยู่ กทม)  อย่างในคืนนั้นเป็นการรำบวงสรวง ครูธรรมคนใหม่ครับ

คือมีเด็กแถวบ้าน ไม่ยอมพูดครับ โตมา 2 ขวบแล้วไม่ยอมพูดเลย พ่อแม่ที่กรุงเทพฯ เลยไปให้คนทรงท่ กทม ดูให้
ปรากฎว่า คนทรงบอกว่า มีเด็กคนนั้นมีครู และเค้าต้องการร่าง เลยแกล้งเด็กไม่ให้พูด (ซึ่งคนทรงที่ กทม ก็ไม่น่าจะรู้จัก
เกี่ยวกับวัฒนธรรมหมู่้บ้านบักสน มั้ง...)   พ่อแม่เด็กเลยบนไว้ว่าถ้าเด็กพูดได้จะหาร่างให้

ก็ปรากฎว่าตอนนี้เด็กคนนั้นก็คุยเจื้อยแจ้วตามประสาเด็กแล้วครับ มันก็น่าทึ่งเหมือนกัน