เรื่องของชาวหอ ๒๕๑๗

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 11 เมษายน 2552, 18:55:45
	เหอๆๆๆ  พี่อ้อยนี่ซ่าเหมือนกันนะ  ผมหน่ะเรียบร้อยมาตลอด ไม่กล้าเลยสักนิด

  ไม่เท่าไหร่ร็อก..พอแสบๆคันๆ..แต่ก็เล่นเอาไม่กล้าเป็นครูก็แล้วกัน..กลัวกรรมตามสนอง...ฮาฮา..

[ตุ๋ย 22]

สมัยอยู่หอได้เดือนละ 600 บาท เพื่อนๆ อยู่ประมาณ 800-1000 บาท   บางเดือนไม่พอใช้  ผมกับทุย แหลม บ้าง
สะพายเป้  แล้วชวนเพื่อนหอหญิงไปนั่งที่สระน้ำหน้าหอประชุม จัดการใส่เบ็ด  ยามนึกว่าเรานั่งจีบกัน
ที่ไหนได้ปลานิลตัวใหญ่ๆ  เต็มถุงเลย  นำมาต้มกินบ้าง  ตากแห้งไว้กินยามอด  นึกแล้วไม่มีเศร้า  อยู่ได้จนจบ

[ตุ๋ย 22]

เค้าบอกว่ากินปลาจุฬา  แล้วจะต้องถูกรีไทร์  ที่ไหนได้จบกันหมดยกเว้นเจ้าแหลมคนเดียว

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 11 เมษายน 2552, 21:57:10
	สมัยอยู่หอได้เดือนละ 600 บาท เพื่อนๆ อยู่ประมาณ 800-1000 บาท   บางเดือนไม่พอใช้  ผมกับทุย แหลม บ้าง สะพายเป้  แล้วชวนเพื่อนหอหญิงไปนั่งที่สระน้ำหน้าหอประชุม จัดการใส่เบ็ด  ยามนึกว่าเรานั่งจีบกัน ที่ไหนได้ปลานิลตัวใหญ่ๆ  เต็มถุงเลย  นำมาต้มกินบ้าง  ตากแห้งไว้กินยามอด  นึกแล้วไม่มีเศร้า  อยู่ได้จนจบ

พี่ได้๗๐๐บาทต่อเดือน..เล่าให้ลูกฟัง มันหาว่าแม่โม้..อยู่ได้ไง..๗๐๐

[chantima shi 17]

อ้อย...วีรกรรมของพวกเราชาวหอหญิง 17 คงไม่มีใครเท่ห์เท่ายายหน่อย ที่แอบเอาแม่โขงใส่ถุงสีน้ำตาลเดินผ่านห้องอาหารหอชาย แล้วชะตากรรมก็ดลบันดาลให้แม่โขงหลุดจากถุงหล่นแตกที่พื้น...อ้อยลองนึกภาพดูนะว่ายายหน่อยทำอย่างไรต่อไป........เธอเดินเชิดหน้าสะเหมือนว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น...เดินกลับผ่านใต้ถุนหอชายเพื่อกลับเข้าสู่ที่พำนักหอหญิงทันที....เวรเสียไม่มีกรรมตามสนองในบัดดล....555

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ chantima shi 17 เมื่อ 12 เมษายน 2552, 10:56:50
	อ้อย...วีรกรรมของพวกเราชาวหอหญิง 17 คงไม่มีใครเท่ห์เท่ายายหน่อย ที่แอบเอาแม่โขงใส่ถุงสีน้ำตาลเดินผ่านห้องอาหารหอชาย แล้วชะตากรรมก็ดลบันดาลให้แม่โขงหลุดจากถุงหล่นแตกที่พื้น...อ้อยลองนึกภาพดูนะว่ายายหน่อยทำอย่างไรต่อไป........เธอเดินเชิดหน้าสะเหมือนว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น...เดินกลับผ่านใต้ถุนหอชายเพื่อกลับเข้าสู่ที่พำนักหอหญิงทันที....เวรเสียไม่มีกรรมตามสนองในบัดดล....555

หน่อยไหนอ่ะ..จำไม่ได้..เหตุการณ์นี้เกิดปีไหนทำไมเราไม่รู้เลย....เก็บมาเล่าอีกต๋อย..

[ตุ๋ย 22]

บรรยากาศหอน่าประทับใจคิดแล้วอยากถอยเวลากลับจัง

[chantima shi 17]

อ้อย...เรื่องเกิดขึ้นเมื่อค่ำคืนหนึ่งน่าจะเป็นปี 3...ซ่าเสียไม่มี ยายหน่อย(นิจิ...)ยังไงล่ะ   อ้อยขอแจ้งข่าวที่นัดไว้ศุกร์ 24 นี้ หลายคนไม่สะดวก แล้วค่อยนัดกันใหม่นะ วันเสาร์เย็นๆก็ดีนะลองโทรชวนเพื่อนร่วมรุ่นดูนะ..แล้วส่งข่าวมานะจ๊ะ

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ chantima shi 17 เมื่อ 12 เมษายน 2552, 20:49:35
	อ้อย...เรื่องเกิดขึ้นเมื่อค่ำคืนหนึ่งน่าจะเป็นปี 3...ซ่าเสียไม่มี ยายหน่อย(นิจิ...)ยังไงล่ะ   อ้อยขอแจ้งข่าวที่นัดไว้ศุกร์ 24 นี้ หลายคนไม่สะดวก แล้วค่อยนัดกันใหม่นะ วันเสาร์เย็นๆก็ดีนะลองโทรชวนเพื่อนร่วมรุ่นดูนะ..แล้วส่งข่าวมานะจ๊ะ

     รับทราบ เพื่อน..

[chantima shi 17]

เหตุการณ์ชวนให้ต้องอยู่บ้าน...เลยมีเวลาเข้ามาเสวนากับเพื่อน..มีอีกครั้งหนึ่งที่พวกเราถูกอาจารย์สุพัดดาเรียกมาอบรมว่าเป็นผู้หญิงแต่ทำตัวเหมือนผู้ชาย...แอบหนีเที่ยวเข้าหอดึกเป็นประจำ...ไม่รู้ว่าเมื่อก่อนนี้ทำตัวแบบนั้นได้อย่างไร..เพื่อนเฮมาก็เฮไป...แต่ก็เป็นความทรงจำที่ไม่มีวันลืม...จริงม๊ะ

[ตุ๋ย 22]

ตอนนี้เหตุการณ์สงบแล้วกลับมาโพสต์กันต่อครับ

[อ้อย17]

       
                    สำหรับเรา..ในเรื่องแบบนี้เรียกได้ว่าเราค่อนข้างจะเรียบร้อย..ไม่เคยโดนอาจารย์เรียกไปว่า..แต่มักจะออกไปทางห้าวๆมากกว่า..
    ยังจำวันที่ต้องไปจับสลาก เพื่อเข้าไปอยู่ในหอได้ดี..วันนั้นเป็นอีกวันหนึ่งที่ค่อนข้างกังวล เพราะไม่เคยเชื่อในเรื่องความมีโชคของตนเอง บรรยากาศของใต้ถุนหอเจ้าจอมนั้นดีมาก เข้าไปแล้วคล้ายๆอยู่ในบ้าน กลัวอย่างเดียวว่าจะจับสลากไม่ได้..ซึ่งนั่นจะเป็นเรื่องเศร้ามากๆของตัวเอง..พอผลออกมาว่าได้อยู่หอ ..มันเป็นอะไรที่แสนจะโล่ง..

               ความอึดอัดอย่างนี้เคยเกิดมาก่อนหน้านี้แล้วหนึ่งครั้ง..ตอนสอบสัมภาษณ์ ..ป๋าแหม่ม..(ดร.สุรพล)มองกวาดสายตาขึ้นๆลงๆหลายครั้ง
แถมถามแบบเอาเรื่องว่า  จบมศ.๕มาด้วยคะแนนเท่าไหร่?..ทั้งๆที่ใบสุทธิก็อยู่ในมืออาจารย์  ตอบอาจารย์ไปว่า ๕๒เปอร์เซนต์ อาจารย์ตาแทบหลุด..ครางว่า..แล้วมันหลุดเข้ามาได้ไงวะ..เล่นเอาเสียววาบๆ กลัวจะสอบตกสัมภาษณ์..ความกลัวนี้ติดตัวไปหลายวัน มิไยที่พี่ๆจะบอกว่ามันไม่เกี่ยวกัน
ไม่มีใครสอบสัมภาษณ์ตกหรอก ก็ไม่เชื่อ....
               
            อยู่หอ มีความสุขมาก มีอาหารเช้าและเย็นให้กิน แถมดึกๆ ก็อาจยังมีขนมให้ได้กินอีก..เรียกว่ากินจนอ้วน  เพียงเทอมเดียวน้ำหนักเพิ่มขึ้นถึงหกกิโล แทบกลิ้งกลับบ้าน..(ที่บ้านแซว)..
           
             จะมีอึดอัดบ้างก็ตรงซ้อมเชียร์ เพราะพี่ๆดุ เสียงดัง คือเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาแผดเสียงใกล้ๆ  เราเข้าซ้อมตรงเวลาและสม่ำเสมอ..ปกติชอบร้องเพลงอยู่แล้ว..แต่พี่ๆก็ยังไม่พอใจ  ว่าเสียงร้องค่อยไปให้ร้องดังๆ..พี่๑๔แหละที่เป็นว๊ากเกอร์

[Kaimook]

 ต่ออีกค่ะพี่อ้อย

[ตุ๋ย 22]

ตอนเป็นรุ่นน้องถูกรับน้องทำไมรู้สึกไม่ดีแต่พอมาเป็นรุ่นพี่กลับรู้สึกตรงกันข้าม

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 16 เมษายน 2552, 21:23:04
	ตอนเป็นรุ่นน้องถูกรับน้องทำไมรู้สึกไม่ดีแต่พอมาเป็นรุ่นพี่กลับรู้สึกตรงกันข้าม

นั่นดิ..พอเราโต เราก็ไปเป็นว๊ากเกอร์ซะเอง..๕๕๕

[ตุ๋ย 22]

ว้ากเกอร์ก้ไม่ได้เป็นนะ  จำได้ว่าตอนปีหนึ่งประท้วงพี่กับเพื่อนๆ

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 16 เมษายน 2552, 22:36:25
	ว้ากเกอร์ก้ไม่ได้เป็นนะ  จำได้ว่าตอนปีหนึ่งประท้วงพี่กับเพื่อนๆ

   พี่ประท้วงตอนรับน้องหอ..


        พี่เป็นน้องที่พี่ๆรัก เพราะมักจะอยู่เงียบๆ  ไม่เที่ยว ไม่เคยกลับหอค่ำ พี่ให้ทำอะไรก็ทำเพราะไม่มีเพื่อนที่ไหน ทั้งรุ่นทั้งจังหวัด ข้ามาคนเดียว บางจังหวัดคนเยอะอย่างชลบุรีนี่มีหลายคนเขาก็จะสนุกสนานกันหน่อย.เรามาคนเดียวและรู้สึกว่าตัวเองแก่..เลยมักไปขลุกอยู่กับรุ่นพี่มากกว่า..ป้ายชื่อที่พี่เขียนให้คล้องคอ บอกว่า อ้อยเป็นเด็กดีของพี่ๆ..


        วันรับน้อง ไม่มีพี่คนไหนแกล้งเราเลย หน้าก็ไม่มอม พอมาถึงด่านพี่๑๕ ได้เรื่อง..พี่เขาบังคับให้กินมะละกอบด ที่ใส่ในกระโถนพร้อมกับแมลงสาบและน้ำลาย..ที่เขาให้ดูอ่ะนะ..พี่ไม่ยอมกิน  พี่เขาดุเสียงดังจะบังคับให้ได้พี่ก็ไม่ยอม..พี่หัวหอหญิงได้ยินเสียงดังเลยวิ่งมาดู เห็นพี่ทำท่าแย่แล้วเลยแยกพี่ออกไป ตกลงพี่ไม่ต้องกิน...แต่ยังแค้นอยู่นะ..จำได้แม่น..เพราะปกติพี่คนนี้เขาดีกับเรามาก วันนั้นเขาก็ร้ายมาก.(.พี่บวร ไง เสียงพี่แกยังกะฟ้่าผ่า ) เรางี้น้ำตาร่วงเลย..พอเลิกรับน้องเขาก็มาปลอบให้ทำโทษเขาคืน..พี่เลยไปควักสีของพี่ปีสองมาป้ายเสื้อพี่เขาซะลายพร้อย.. ตกลงว่าเสื้อตัวนั้นพี่เขาต้องทิ้งเลย เพราะซักไม่ออก จำกันได้แม่นจนถึงวันนี้เลย...๕๕๕..


         ไม่แต่ที่หอนะ ที่คณะ ก็ไม่โดนบทโหด..เพื่อนๆน่ะคลุกโคลนดูไม่จืดสักคน เรางี้เอี่ยม..พอจะถึงบทโหด เราก็ฟอร์มปวด
ท้อง พี่ๆที่ดูแลเราอยู่รีบให้นั่งพัก หายาหาอาหารมาให้..สบายเรา..พี่เขายอมเพราะเราเป็นนักกีฬาน้องใหม่ที่มีแววดี พี่เลยค่อนข้างถนอม..๕๕๕..

[ตุ๋ย 22]

เจ้าเล่ห์เหมือนกันนะพี่อ้อย

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 17 เมษายน 2552, 18:40:10
	เจ้าเล่ห์เหมือนกันนะพี่อ้อย

ไม่รุว่าเจ้าเล่ห์รึเปล่า..แต่เห็นเพื่อนๆโดนแล้วไม่อยากซักเสื้ออย่างนั้นเลย..

[ตุ๋ย 22]

เหอๆ   เช้าต้องออกไปโดนพี่ว้าก  เค้าบังคับให้ถอดเสื้อ  ยุงล่อเสียตัวลายเลย
เลยไม่มีเสื้อให้ซัก

[Soponเท่านั้น]

		อ้างถึง			ข้อความของ อ้อย17 เมื่อ 16 เมษายน 2552, 23:12:59
	อ้างถึง ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 16 เมษายน 2552, 22:36:25 ว้ากเกอร์ก้ไม่ได้เป็นนะ  จำได้ว่าตอนปีหนึ่งประท้วงพี่กับเพื่อนๆ    พี่ประท้วงตอนรับน้องหอ..         พี่เป็นน้องที่พี่ๆรัก เพราะมักจะอยู่เงียบๆ  ไม่เที่ยว ไม่เคยกลับหอค่ำ พี่ให้ทำอะไรก็ทำเพราะไม่มีเพื่อนที่ไหน ทั้งรุ่นทั้งจังหวัด ข้ามาคนเดียว บางจังหวัดคนเยอะอย่างชลบุรีนี่มีหลายคนเขาก็จะสนุกสนานกันหน่อย.เรามาคนเดียวและรู้สึกว่าตัวเองแก่..เลยมักไปขลุกอยู่กับรุ่นพี่มากกว่า..ป้ายชื่อที่พี่เขียนให้คล้องคอ บอกว่า อ้อยเป็นเด็กดีของพี่ๆ..         วันรับน้อง ไม่มีพี่คนไหนแกล้งเราเลย หน้าก็ไม่มอม พอมาถึงด่านพี่๑๕ ได้เรื่อง..พี่เขาบังคับให้กินมะละกอบด ที่ใส่ในกระโถนพร้อมกับแมลงสาบและน้ำลาย..ที่เขาให้ดูอ่ะนะ..พี่ไม่ยอมกิน  พี่เขาดุเสียงดังจะบังคับให้ได้พี่ก็ไม่ยอม..พี่หัวหอหญิงได้ยินเสียงดังเลยวิ่งมาดู เห็นพี่ทำท่าแย่แล้วเลยแยกพี่ออกไป ตกลงพี่ไม่ต้องกิน...แต่ยังแค้นอยู่นะ..จำได้แม่น..เพราะปกติพี่คนนี้เขาดีกับเรามาก วันนั้นเขาก็ร้ายมาก.(.พี่บวร ไง เสียงพี่แกยังกะฟ้่าผ่า ) เรางี้น้ำตาร่วงเลย..พอเลิกรับน้องเขาก็มาปลอบให้ทำโทษเขาคืน..พี่เลยไปควักสีของพี่ปีสองมาป้ายเสื้อพี่เขาซะลายพร้อย.. ตกลงว่าเสื้อตัวนั้นพี่เขาต้องทิ้งเลย เพราะซักไม่ออก จำกันได้แม่นจนถึงวันนี้เลย...๕๕๕..          ไม่แต่ที่หอนะ ที่คณะ ก็ไม่โดนบทโหด..เพื่อนๆน่ะคลุกโคลนดูไม่จืดสักคน เรางี้เอี่ยม..พอจะถึงบทโหด เราก็ฟอร์มปวด ท้อง พี่ๆที่ดูแลเราอยู่รีบให้นั่งพัก หายาหาอาหารมาให้..สบายเรา..พี่เขายอมเพราะเราเป็นนักกีฬาน้องใหม่ที่มีแววดี พี่เลยค่อนข้างถนอม..๕๕๕..

พี่ก็โดน เช้าวันรับน้องจุฬาฯเราเบี้ยว ถือว่าตัวเองรับน้องจุฬาฯ15มาแล้ว ตอนบ่ายรับน้องวิศวะ16 เพื่อนๆวิศวะ15(ส่วนใหญ่มาจากเตรียมฯด้วยกัน) ใช้ความเป็นรุ่นพี่ว้ากเอา ว้ากเอาขณะเข้าแถว รวมทั้งประธาน'วอนด้วย พี่ถึงกับสบถ emo5:(ออกมาประมาณว่า "ไอ้เห้ รำคาญโว้ย เดี่ยวกูถีบ...เลย" จนคุณบวร(ทั้งบอ ทั้งวอน)ต้องดึงแขนว่า "เฮ้ย ไอ็เปี๊ยกมึงใจเย็นๆ"   
emo49:))หนอยไม่รู้ฤทธิ์ตูซะแล้ว

[อ้อย17]

พี่เปี๊ยก...
    แล้วพี่รอดปลอดภัยมาได้ไงอ่ะ..เก่งจัง..

[ตุ๋ย 22]

พี่เปี๊ยกเล่นบทโหดเลยหรอ

[Soponเท่านั้น]

		อ้างถึง			ข้อความของ อ้อย17 เมื่อ 17 เมษายน 2552, 19:21:08
	พี่เปี๊ยก...     แล้วพี่รอดปลอดภัยมาได้ไงอ่ะ..เก่งจัง..

ที่จริงมีเรื่องเฮ้วๆอีกเยอะ ไว้พิมพ์ไทยคล่องแล้วจะเล่าให้ฟัง เ๊อ๊ย พิมพ์ให้อ่านอ่ะ

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ Soponเท่านั้น เมื่อ 17 เมษายน 2552, 21:47:01
	อ้างถึง ข้อความของ อ้อย17 เมื่อ 17 เมษายน 2552, 19:21:08 พี่เปี๊ยก...     แล้วพี่รอดปลอดภัยมาได้ไงอ่ะ..เก่งจัง.. ที่จริงมีเรื่องเฮ้วๆอีกเยอะ ไว้พิมพ์ไทยคล่องแล้วจะเล่าให้ฟัง เ๊อ๊ย พิมพ์ให้อ่านอ่ะ

เพราะเป็นเพื่อนน่ะสิ..เลยโดนหนักหน่อย..ไม่ฮาใช่ไหมล่ะ..