◄◄◄ << เมียงู >>►►► .. Life is Beautiful ..

[swsm]

		อ้างถึง			ข้อความของ Pete15 เมื่อ 29 กรกฎาคม 2556, 21:00:34
	เอาภาพ ลุงปี๊ด มาลงแข่งกับหลาน เมื่อ 40 ปีที่แล้ว ที่หอซีมะโด่ง  ดูท่าแล้วหลาน น่าจะรุ่งกว่าลุง เยอะ           เต็มที่เลยหลานเอ๋ย  4 ปี ในสถาบัน เร็วมาก ไม่่นานก็จะกลายเป็นอดีต.....แต่เรื่องเรียน ต้องผ่านได้ด้วยดี ลุงปิ๊ด เป็นปลื้มด้วย ครับ

เย้ย เฮ้ย .. ลุงปี๊ดของหนู
เท่ห์จริง ไรจริง

สวมสูทผ้าไหมด้วยนะคะ ท่านผู้โชม     

[swsm]

ประมาณว่า .. คนซ้าย The Impossible และคนขวา The Scorpion    

[Pete15]

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 29 กรกฎาคม 2556, 22:26:35
	ประมาณว่า .. คนซ้าย The Impossible และคนขวา The Scorpion

           สมัยโน้น แสดงออกมาก ไม่ได้ เข้าหาว่า เมากัญชา หรือไม่ก็  มันบ้าไปแล้ว  ดูมันเนี๊ยบๆไงไม่รู้ เห็นหลานเล่นแล้ว
  อยากเกิดใหม่...... ทั้งๆที่เราก็เล่น Hard Rock แต่ก็ไม่เคยเห็นว่า เจ้าของเพลงเขาเล่นกันอย่างไร
  ไม่มี VDO .ให้ดู มีเครื่องดนตรีครบก็ดีแล้ว เวลาจะเล่นที ก็ขอเช่า ขอยืม มาทั้งนั้น...... ฮะฮะฮ่า ประมาณเพลงนี้
                        <a href="http://www.youtube.com/watch?v=7mCK05dgwgU" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=7mCK05dgwgU</a>

[ภาณุ ปาตานี]

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 29 กรกฎาคม 2556, 22:26:35
	ประมาณว่า .. คนซ้าย The Impossible และคนขวา The Scorpion

คนขวาน่าจะแนว Rudolf Schenger ของ Scorpion นะเห็นด้วยครับ

ส่วนคนซ้าย..ดูไงก็ชาย เมืองสิงห์ครับ...กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[ทราย 16]

		อ้างถึง			ข้อความของ YA เมื่อ 30 กรกฎาคม 2556, 17:06:36
	อ้างถึง ข้อความของ swsm เมื่อ 29 กรกฎาคม 2556, 22:26:35 ประมาณว่า .. คนซ้าย The Impossible และคนขวา The Scorpion     คนขวาน่าจะแนว Rudolf Schenger ของ Scorpion นะเห็นด้วยครับ ส่วนคนซ้าย..ดูไงก็ชาย เมืองสิงห์ครับ...กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ชาย เมืองสววรค์ม้าาาง ...
 

[swsm]

เมื่อสักครู่ .. เพิ่งแยกกันกับท่านชายจุฑาเทพ
เราเป็นตัวกลางนัดหมายคุณชายให้ได้พบกับเพื่อนชาวเรือ 2 คน เพื่อขอหารือเรื่องงานเรื่องการ
หนึ่งในนั้นเป็นชาวญี่ปุ่น ผู้มาจากแดนไกล (แต่ไม่สามารถเปิดเผยใบหน้าได้)

เพื่อนเรือทึ่ง .. คุณชายของเราใหญ่โตและมีน้ำใจกว้างใหญ่ดั่งมหาสมุทร
เล่าปัญหาปุ๊บ ตบปากรับอาสาดูแลให้
แถมเลี้ยงข้าวซะอีก

ญีปุ่นทั้งยกมือไหว้ ทั้งโค้งคำนับ .. อาริกาโต้ .. ตลอดการสนทนา

ขอบคุณนะ ตะเอ๊ง!    

[swsm]

กลับมาจากบรูไนได้เกือบเดือนแล้วค่ะ ..
แต่ไม่มีเวลามาเล่าเรื่อง ลงภาพ
เพราะเป็นเดือนที่ชุลมุนที่สุด
เดินทางทุกอาทิตย์ .. ตลอดทั้งเดือน

และเนื่องจากไปทำงาน มิได้ไปเที่ยว
จึงเกิดอาการ .. 'สมองบวม' .. เมื่อยไปหมดทั้งหัว
วันนี้หลังกลับมาจากทานข้าว
ได้หัวเราะกับเพื่อน งานการค่อยผ่อนเพลาทุเลาลง
จึงถือโอกาสนี้มาเล่าถึงการเดินทางไปศึกษาดูงาน ณ ประเทศนอก ที่เป็นสมาชิกประชาคมอาเซียนกันค่ะ

[swsm]

ขอเล่าที่มาที่ไป ว่าทำไมต้องเดินทาง ..    


อันตัวอิฉันทำงานรับผิดชอบในหน่วยที่เรียกว่า ASEAN Unit
คือเป็นหน่วยงานกลางของภารกิจอาเซียนที่เกี่ยวข้องกับราชการพลเรือน
หนึ่งโครงการของหน่วยนี้  จึงถูกกำหนดขึ้นโดยทีมงานเรา
เรียกกันภาษาชาวบ้านว่า .. งานวิเทศฯ เชิงรุก .. ด้วยการเปิดตัวเองออกไปพบกับคนอื่น
เพื่อหาข้อมูลในการทำงานของเขา มาเปรียบเทียบกับของเรา


เรื่องที่จะเล่าสู่กันฟังนี้  อาจจะดูเป็นงานเป็นการสักนิด
ไม่ตลกโปกฮาเหมือนที่ผ่านมา เพราะเป็นข้อมูลที่ได้จากการดูงาน
และเป็นข้อมูลที่เขียนรายงานเสนอฝ่ายบริหาร

เหตุผลที่นำมาเล่าซ้ำในที่นี่
ก็เพื่อจะให้เป็นอีกบทบาทหนึ่งของการถ่ายทอดองค์ความรู้ (Knowledge Management)
ในกลุ่มชาวซีมะโด่งผู้สนใจงานด้านการบริหารทรัพยากรมนุษย์ภาครัฐ และงานอาเซียน

...

นายใหญ่ของอิฉัน ลงนามอนุมุัติให้เดินหน้าโครงการนี้  ด้วยวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ

1. ศึกษาการเตรียมความพร้อมของภาคราชการของแต่ละประเทศสมาชิกในการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน  
2. ศึกษาความก้าวหน้าในการดำเนินงานตามอนุสัญญา “Luang  Prabang Joint Declaration” ของแต่ละประเทศสมาชิกอาเซียน  
3. นำหลักสูตรผู้บริหารระดับสูงอาเซียน (ASEAN Executive Management Program) ไปแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เพื่อเป็นช่องทางในการขยายความร่วมมือและสร้างเครือข่ายในการดำเนินการร่วมกันกับสำนักงาน ก.พ. ของประเทศสมาชิก  

[swsm]

เมื่อโครงการได้รับอนุมัติ .. ในระยะแรก เราเดินทางกัน 4 ประเทศ
จัดทีมเป็นทีมขนาดเล็ก  ประมาณ 5-8 คน
มีหน่วยของดิฉันเป็นแกนหลัก
และเชิญให้ทีมจากสำนักอื่น ๆ มาสมทบ  ตามแต่ประเด็นที่จะไปศึกษาดูงานตามอนุสัญญาหลวงพระบาง


ประเทศบรูไน  ได้รับมอบหมายให้เป็นเจ้าภาพในเรื่อง ICT ตามอนุสัญญาฉบับที่ว่า
ทีมงานของอิฉันจึงผนึกกำลังเดินหน้ากับทีม ICT ไปด้วยกัน
กำหนดเดินทางวันที่ 8-12 ก.ค. 56

สองสาวที่เห็นในภาพ  เป็นลูกน้องอิฉันค่ะ
ทีมเราไปกัน 3 คน
ทีม ICT ไปกัน 4 คน
และมี Talent officer ของสำนักงานอีก 1 คน  ..

ปล. แม้ ขรก. ที่อยู่ในกลุ่ม Talent นี้จะไม่เกี่ยวข้องกับ ICT หรืองานอาเซียน 
แต่เราต้องให้โควตาสำหรับข้าราชการกลุ่มนี้เสมอ
เพื่อเปิดโอกาสให้เขาได้รับการพัฒนาในทุกด้าน เตรียมให้เป็นผู้นำที่มีประสิทธิภาพในอนาคต


พร้อมกันที่สุวรรณภูมิ เดินทางด้วยสายการบิน Royal Brunei Airlines    

[Pete15]

ว่าต่อกำลังตื่นเต้น

[swsm]

หวัดดีค่ะ  พี่ปี๊ด ..

ประเทศบรูไน  ผู้คนชอบนึกว่าไม่มีอะไร
ประเทศเล็กนิดเดียว
เลยไม่ค่อยมีใครอยากจะไป  ทำให้ไม่ค่อยมีข้อมูลให้ศึกษา
ผิดกับสิงคโปร์หรือมาเลเซีย ที่มีข้อมูลมากมายให้ได้อ่านและติดตาม



วันนี้ เราจะมาเปิดประเทศบรูไนกันค่ะ  

[swsm]

เดินทางประมาณ 3 ชม. กำลังดี .. (ไม่เหนื่อยจนหมดสภาพเหมือนเดินทางไปโปรตุเกส)
ล้อเครื่องบินแตะพื้นที่เมืองบันดาร์ เสรี เบกาวัน
ผ่าน ตม. รอกระเป๋าอีกนิดหน่อย

เราก็ผ่านออกมาข้างนอก ..
พบกับเจ้าหน้าที่ของสำนักงาน ก.พ. บรูไน (ที่สองจากขวา) ซึ่งมารอรับเราอยู่แล้ว


สวัสดีค่ะ   

[swsm]

ทักทายกันเสร็จ  เราก็บอกเขาไปว่า เราจัดการจองรถไว้แล้ว ไม่ต้องห่วงเรื่องการเดินทาง
เดี๋ยวเพื่อนเราจะช่วยดูแลให้ .. เพื่อนที่ว่านี้ เป็นเพื่อนชาวเรือ
เขาเตรียมรถตู้มารับเรา และจะพาเราเข้าที่พัก
ในภาพ ดิฉันกำลังเดินคุยกับเพื่อนชาวเรือ ที่ไม่ได้เจอกันมานานถึง 23 ปี

ไปค่ะ .. เดินไปขึ้นรถด้วยกัน    

[swsm]

ภาพของสนามบิน .. เมื่อมองจากข้างนอก    




นัดแนะกันไว้แล้วว่า .. เมื่อเดินทางไปถึง
สิ่งที่เราต้องการเป็นอันดับแรกเลยคือ sim card สำหรับการใช้ในประเทศ พร้อมการเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตแบบไม่จำกัด
เพราะต้องติดต่อกับหน่วยงานที่เราจะขอเข้าดูงาน
เพื่อนก็จัดการให้เรา ตามที่ขอไว้


ยุคนี้ .. ระบบการสื่อสารเป็นเรื่องสำคัญนะคะ  ว่ามะ!    

[swsm]

ชมสภาพบ้านเมืองกันค่ะ .. ต้นไม้ใหญ่เขียวครึ้มมีให้เห็นทั่วไป   


ประเทศบรูไนดารุสซาลามเป็นประเทศที่ประชากรเกือบทั้งหมดนับถือศาสนาอิสลามอย่างเคร่งครัด
เป็นประเทศขนาดเล็ก   ประชากรประมาณ 400,000 คน   
เป็นประเทศที่มีความมั่งคั่งจากทรัพยากรธรรมชาติและน้ำมัน   
ประชาชนมีความเป็นอยู่อย่างสุขสบายด้วยสวัสดิการที่ได้รับจากรัฐบาล   
จำนวนข้าราชการพลเรือนทั้งประเทศมีประมาณ 56,000 คน


ปริมาณการผลิตน้ำมันของประเทศบรูไนมากกว่าประเทศไทยไม่มากนัก  และน้อยกว่ามาเลเซียมาก  กล่าวคือ
ไทย 138,000 บาเรล/วัน   
มาเลเซีย 800,000 บาเรล/วัน 
บรูไนดารุสซาลาม 180,000 บาเรล/วัน   

แต่เนื่องจากบรูไนดารุสซาลามเป็นประเทศเล็ก
มีประชากรจำนวนเทียบเท่ากับจังหวัดเล็ก ๆ ของไทยเท่านั้น
จึงใช้น้ำมันในประเทศเพียงเล็กน้อย ที่เหลือส่งเป็นสินค้าออกทั้งหมด

[swsm]

[swsm]

[swsm]

[swsm]

Lexus ค่ะ  พี่น้อง .. แหงะ ถูกแปลงซะจนไม่เหลือสภาพรถหรูเลยค่ะ    

[swsm]

ประมาณ 30 นาที จากสนามบินมาถึงโรงแรม
คนขับรถแอบบ่น .. รถติดครับ เราเลยมาถึงช้าหน่อย

อิฉันตอบกลับ .. ติดแค่นี้ จิ๊บ ๆ
บ้านฉันมีให้เห็นหนักกว่า  คริคริ

โรงแรมของเราอยู่กลางเมือง ติดกับศูนย์การค้า
ประมาณโรงแรมปทุมวัน พริ๊นเซส ที่มีมาบุญครองอยู่ในตึกเดียวกัน
เราจองโรงแรมทางเน็ตไปก่อนแล้ว
แค่เอาพาสปอร์ตไปยืนยันกับเจ้าหน้าที่  เราก็เข้าพักได้


เด็ก ๆ ของอิฉันทำหน้าที่ของเขาไป .. อิฉันก็เม้ามอยกับเพื่อนไป    

[swsm]

ก่อนขึ้นห้องพัก เวลาประมาณ 5 โมงเย็น .. เพื่อนบอกมีเวลาให้อาบน้ำประมาณ 1 ชม.
แล้วเขาจะกลับมารับไปทานข้าว
และถือโอกาสพบปะกับเพื่อนเรือชาวบรูไนอื่น ๆ ด้วย

[swsm]

ไปดูห้องพักกันค่ะ  


ปกติ  เวลาเราเข้าพัก รร. ต่าง ๆ
เราจะคุ้นชินกับการตกแต่งแบบสมัยใหม่ สไตล์ตะวันตก
ครั้งนี้  มาเจอสไตล์บรูไน เราจึงตื่นเต้นมากหน่อย
จอดถ่ายรูปเป็นระยะ ระยะ ระยะ

[swsm]

ห้องนี้ .. มาดามหยีพักค่ะ    

[swsm]

นอนคนเดียวค่ะ    

[swsm]

Green Hotel .. โรงแรมรักษ์สิ่งแวดล้อม