◄◄◄ << เมียงู >>►►► .. Life is Beautiful ..

[เหยง 16]

ที่สุดก็ได้ภาพที่สามารถบอกถึงบรรยากาศรวมได้เป็นอย่างดี
ทุกอย่างได้รับการแก้ไข รอยยิ้มปรากฎขึ้นมารอบๆ อาณาบริเวณ
เสียดายที่แขกชาย-หญิงด้านหลังขวามือ มีรูปไม่เต็มตรงใบหน้า อากัปกริยาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
     

[Leam]

สวัสดียามบ่ายครับ... น้องหยี และพี่น้องทุกท่าน

งานโพสท์รูป & เรื่องการถวายการรับเสด็จฯ ของน้องหยี หากเปรียบกับงานศิลป์

ก็คงระดับ... Masterpiece

เป็นบุญตาจริง.... ขอบคุณ

[ตุ๋ย 22]

หวัดดียามค่ำคืนครับ

[Pete15]

		อ้างถึง			ข้อความของ เหยง 16 เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 10:23:24
	ที่สุดก็ได้ภาพที่สามารถบอกถึงบรรยากาศรวมได้เป็นอย่างดี ทุกอย่างได้รับการแก้ไข รอยยิ้มปรากฎขึ้นมารอบๆ อาณาบริเวณ เสียดายที่แขกชาย-หญิงด้านหลังขวามือ มีรูปไม่เต็มตรงใบหน้า อากัปกริยาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

พี่ปิ๊ดว่า  ภาพนี้สุดยอด กระชับมิตร 500ปี  ถ้าไม่มีความผิดพลาดที่ได้พูดถึงกัน ก็จะไม่มีภาพนี้ ไม่มีรอยยิ้มไม่มี คำว่า
 Helping Hand เป็นภาพหาอยาก.......เพราะปัจจัย แห่งเหตุจึงทำให้เกิด ภาพดังกล่าว ถ้าเราย้อนเวลา.....สมมุติว่า
 ทุกอย่าง Perfect ทุกสิ่งทุกอย่างจะรวดเร็ว + ไม่มีคำถาม ไม่มีรอยยิ้ม + เสียงหัวเราะ ของพระองค์ท่าน และไม่มี hand
 to hand ถ้าพูดแบบโลก โลก มันเหมือนถูก กำหนดมา ให้เกิด  500 กว่าปีในอดีต โปรตุเกส +ไทย hand to hand รบ
 กับผู้รุกราน อดีตได้ ต่อเนื่องมาถึงปัจจุบัน..........

[Lamai]

เสียดายที่ไม่ได้ตอบคำถาม พี่ปี๊ดแสนดีมองบวกสุดๆ
แต่ไมอยากเบิร์ดกะโหลกง่ะ 
 (ไม่ได้หมายถึงพี่ปี๊ดนะ)

[Lamai]

เจ้านางน่อยงามแต๊ๆ

[swsm]

		อ้างถึง			ข้อความของ Pete15 เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 07:45:15
	อ้างถึง ข้อความของ หนุน'21 เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 07:21:41 สวัสดีตอนเช้าครับน้องหยี เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่ให้ความคิดลายอย่าง แต่อย่างนึง...ที่อยากรู้คือ...หลังจากงานพี่คนที่เขาขอสลับหน้าที่ ได้มาคุย หรือได้มาพูดอะไรเกี่ยวกับเหตการณ์ที่เกิดขึ้บ้างไหมครับ ไม่รู้เหมือนกันว่า...จะอยากรู้ไปทำไม  กร๊ากกก กร๊ากกกก    สวัสดี ตอนเช้าเมืองไทย ครับ น้องหยี น้องหนุน พี่ปิ๊ดเสียบ ตอบว่า "ไม่คุยมั้งน้องหนุน " เพราะ ทุกคนก็คิดว่า ได้พยายาม ทำในสิ่งที่ดีที่สุดแล้วในเวลานั้น ในเมื่อ ความคิด ประสบการณ์ ของเขามีแค่นั้น เขาก็จะไหลข้ามไป ต้องเป็นคนอื่นไปชี้ให้ เห็น ถึงจะนึกได้ และเห็น ความผิดพลาด สิ่งพวกนี้มันจะเกิดขึ้นแบบ ธรรมชาติจากประสบการณ์

ใช่ค่ะ .. ไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้เลย    


การทำงานทุกอย่างตั้งอยู่บนสมมุติฐานที่ว่า ทุกคนทำดีที่สุด
ไม่มีใครมีเจตนาที่จะให้งานเสียหาย หรือติดขัด
ทุกคนได้พยายามอย่างที่สุดแล้ว
หยีก็เชื่อว่า  พี่เทพีหาบทองก็วิเคราะห์แล้วว่า  ตัดตรงแพดอกรักนั่นแหละ .. เหมาะสมที่สุด


วิถีของตรรกะก็เป็นไปตามที่พี่ปี๊ดวิเคราะห์ว่า ประสบการณ์แต่ละคนแตกต่างกัน
การแก้ปัญหาที่แตกต่างกัน ก็เป็นผลมาจากประสบการณ์ที่แตกต่างกันนั่นเอง

[swsm]

		อ้างถึง			ข้อความของ อ้อย17 เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 08:27:37
	อ้างถึง ข้อความของ swsm เมื่อ 01 มีนาคม 2555, 22:31:12 ข้าพเจ้านึกขอบคุณเทวดา ฟ้า ดิน .. ที่องค์ประธานเป็นสมเด็จพระเทพรัตนฯ หากเป็นเจ้านายพระองค์อื่น หรือแม้แต่ข้าราชการระดับบริหารของประเทศ บางคน ข้าพเจ้าคิดว่า คงมีรายการทบทวนกันหลายยกทีเดียว ..         นึกภาพออกเลย...น้องหยี............นึกแล้วเสียวสยองแทน.............     แต่อย่างที่น้องบอก โชคดี ที่เป็น  สมเด็จพระเทพฯ..........ม่ายงั้นก็เป็นเรื่อง.........................

จริงค่ะ  พี่อ้อย .. หยีคิดแล้วก็สยองอย่างมาก      

แค่นึกสนุก ๆ ว่า  หากงานวันนั้นประธานเป็นรองนายกรัฐมนตรี รตอ.ดร.ฉลอง อยู่บำเรอ
เราคงต้องทำรายงานเสนอ กันหลายยก
หรือไม่ก็โดนพาดหัวด้วยด้ามกรรไกรอยู่ตรงนั้นแหละ

[swsm]

		อ้างถึง			ข้อความของ Pete15 เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 21:04:27
	อ้างถึง ข้อความของ เหยง 16 เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 10:23:24 ที่สุดก็ได้ภาพที่สามารถบอกถึงบรรยากาศรวมได้เป็นอย่างดี ทุกอย่างได้รับการแก้ไข รอยยิ้มปรากฎขึ้นมารอบๆ อาณาบริเวณ เสียดายที่แขกชาย-หญิงด้านหลังขวามือ มีรูปไม่เต็มตรงใบหน้า อากัปกริยาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม       พี่ปิ๊ดว่า  ภาพนี้สุดยอด กระชับมิตร 500ปี  ถ้าไม่มีความผิดพลาดที่ได้พูดถึงกัน ก็จะไม่มีภาพนี้ ไม่มีรอยยิ้มไม่มี คำว่า  Helping Hand เป็นภาพหาอยาก.......เพราะปัจจัย แห่งเหตุจึงทำให้เกิด ภาพดังกล่าว ถ้าเราย้อนเวลา.....สมมุติว่า  ทุกอย่าง Perfect ทุกสิ่งทุกอย่างจะรวดเร็ว + ไม่มีคำถาม ไม่มีรอยยิ้ม + เสียงหัวเราะ ของพระองค์ท่าน และไม่มี hand  to hand ถ้าพูดแบบโลก โลก มันเหมือนถูก กำหนดมา ให้เกิด  500 กว่าปีในอดีต โปรตุเกส +ไทย hand to hand รบ  กับผู้รุกราน อดีตได้ ต่อเนื่องมาถึงปัจจุบัน..........

Optimist มาก .. ชอบจังค่ะ  พี่ปี๊ด    

แต่หากเราคิดว่าเรื่องจะลงเอยสวยงามแบบนี้ทุกครั้ง  หยีว่าเราประมาทอย่างแรง
สถานการณ์ ณ จุดนั้น  ที่ออกมาเป็นรอยยิ้มตามที่เห็นในภาพ
เป็นเพราะเจ้านายของเราค่ะ
 
พระองค์ท่านทรงแย้มพระสรวลตลอดเวลา
ทรงทำให้สถานการณ์ตรงนั้น  งดงาม เต็มไปด้วยรอยยิ้ม อย่างที่เห็น
แม้จะเกิดข้อขัดข้อง  ท่านทรงแก้ไขสถานการณ์ด้วยพระปรีชาญาณ ไหวพริบ ที่เยี่ยมยอด

[Pete15]

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 03 มีนาคม 2555, 00:21:29
	อ้างถึง ข้อความของ Pete15 เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 21:04:27 อ้างถึง ข้อความของ เหยง 16 เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 10:23:24 ที่สุดก็ได้ภาพที่สามารถบอกถึงบรรยากาศรวมได้เป็นอย่างดี ทุกอย่างได้รับการแก้ไข รอยยิ้มปรากฎขึ้นมารอบๆ อาณาบริเวณ เสียดายที่แขกชาย-หญิงด้านหลังขวามือ มีรูปไม่เต็มตรงใบหน้า อากัปกริยาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม       พี่ปิ๊ดว่า  ภาพนี้สุดยอด กระชับมิตร 500ปี  ถ้าไม่มีความผิดพลาดที่ได้พูดถึงกัน ก็จะไม่มีภาพนี้ ไม่มีรอยยิ้มไม่มี คำว่า  Helping Hand เป็นภาพหาอยาก.......เพราะปัจจัย แห่งเหตุจึงทำให้เกิด ภาพดังกล่าว ถ้าเราย้อนเวลา.....สมมุติว่า  ทุกอย่าง Perfect ทุกสิ่งทุกอย่างจะรวดเร็ว + ไม่มีคำถาม ไม่มีรอยยิ้ม + เสียงหัวเราะ ของพระองค์ท่าน และไม่มี hand  to hand ถ้าพูดแบบโลก โลก มันเหมือนถูก กำหนดมา ให้เกิด  500 กว่าปีในอดีต โปรตุเกส +ไทย hand to hand รบ  กับผู้รุกราน อดีตได้ ต่อเนื่องมาถึงปัจจุบัน.......... Optimist มาก .. ชอบจังค่ะ  พี่ปี๊ด     แต่หากเราคิดว่าเรื่องจะลงเอยสวยงามแบบนี้ทุกครั้ง  หยีว่าเราประมาทอย่างแรง สถานการณ์ ณ จุดนั้น  ที่ออกมาเป็นรอยยิ้มตามที่เห็นในภาพ เป็นเพราะเจ้านายของเราค่ะ   พระองค์ท่านทรงแย้มพระสรวลตลอดเวลา ทรงทำให้สถานการณ์ตรงนั้น  งดงาม เต็มไปด้วยรอยยิ้ม อย่างที่เห็น แม้จะเกิดข้อขัดข้อง  ท่านทรงแก้ไขสถานการณ์ด้วยพระปรีชาญาณ ไหวพริบ ที่เยี่ยมยอด

เห็นด้วยแน่นอน Do the Best   ทุกครั้งที่ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้า มันจะโชว์ กิ๋นของคน คนนั้นด้วยผลงานที่ปรากฎเสมอ
 
 

[swsm]

บทเรียนที่ 2 : ความประมาท  


หยีย้ำอีกครั้งนะคะ  ว่า case นี้คือกรณีศึกษา
ซึ่งสามารถใช้เป็นประสบการณ์สำหรับการทำงานในลักษณะเดียวกันได้ ในอนาคต
เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความผิดพลาดขึ้นอีก


หยีประเมินสถานการณ์จากความผิดพลาด
และสรุปตามที่สติปัญญาของตัวเองได้ดังนี้ค่ะ

1. ประมาท - เพราะเราคิดว่า หน้าที่ของเราคือการส่งพานเท่านั้น  
ไม่มีอะไรสลับซับซ้อน
จึงไม่ได้ใส่ใจในรายละเอียดอื่นที่เกี่ยวข้องกัน

2. ประมาท - เพราะเราคิดว่า  ประธานที่ทำหน้าที่ตัดริบบิ้น
ท่านตัดมาแล้วไม่รู้กี่งาน  ท่านคงทราบด้วยองค์เองว่า ควรจะตัดที่ไหน
เราจึงละเลย ไม่ใส่ใจ ที่จะทำการบ้านให้ตัวเอง

3. ไม่รอบคอบ - เพราะเราไม่ได้ถาม organizer ให้ชัดเจนว่า
การจัดดอกไม้แบบนั้น  จะต้องตัด ณ ตำแหน่งใด
จึงจะถูกต้องตามหลักในการจัดดอกไม้ของเขา

4. ปากหนัก - หยีนึกโกรธตัวเองว่า  ในขณะที่ยืนนึกเรื่องแถบริบบิ้นอย่างเคร่งเครียดนั้น
ทำไมเราไม่นึกออกมาดัง ๆ ให้พี่เขาได้ยินด้วย
เพื่อจะได้ช่วยกันถกเถียง หาข้อสรุป
จริงอยู่ .. ที่ ณ เวลานั้น การยืนประจำศาลาของเราสองคน
ถูกตากล้องถ่ายรูปตลอดเวลา  แต่เราก็พูดไป ยิ้มให้กล้องไปก็ได้ นี่นา .. ข้อนี้หยีผิดเต็ม ๆ

[swsm]

บทเรียนสำหรับเรื่องนี้ .. อุดจุดอ่อน 4 ประการข้างต้นด้วยนะคะ    


หากเราเป็นหัวหน้า  มอบหมายงานให้ลูกน้องทำหน้าที่นี้
ลองซักซ้อมเขาก่อน .. 'เธอรู้ไหมว่าจุดตัดริบบิ้นอยู่ที่ไหน'

หรือหากเราเป็นลูกน้อง ที่ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่นี้
ขอให้ย้อนกลับไปอ่านข้อ 1-4 อีกสักครั้ง


หากประสบการณ์นี้จะเป็นประโยชน์กับผู้ที่เข้ามาอ่าน  หยีก็ดีใจอย่างยิ่งค่ะ    

[swsm]

		อ้างถึง			ข้อความของ Pete15 เมื่อ 03 มีนาคม 2555, 00:33:22
	เห็นด้วยแน่นอน Do the Best .. ทุกครั้งที่ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้า มันจะโชว์กิ๋นของคนคนนั้น ด้วยผลงานที่ปรากฎเสมอ

ขอขยายใหญ่ ๆ หน่อยนะคะ ..    

[swsm]

		อ้างถึง			ข้อความของ Lamai เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 21:39:48
	เจ้านางน่อยงามแต๊ๆ

น้องไมโกะชมว่าพี่งามขนาดนี้ .. อย่าเบิร์ดกระโหลกพี่นะคะ    

[swsm]

มีประสบการณ์ตรงอีกเรื่องหนึ่ง  ที่มีลักษณะคล้าย ๆ กัน     


เมื่อประมาณปี 2533-2534 สมัยนั้นท่านชาติชาย ชุณหะวัณ เป็นนายกรัฐมนตรี
สำนักงาน ก.พ. เชิญท่านมาเป็นประธานในการวางศิลาฤกษ์สร้างตึกใหม่ ที่จังหวัดนนทบุรี

สมัยนั้น  หยียังเป็นข้าราชการวัยละอ่อน ทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์
เราก็ไปถึงงานก่อนเวลา เกือบ 2 ชม.
แล้วก็เดินถ่ายรูปเก็บภาพ นั่น-โน่น-นี่ ไปตามหน้าที่
เพราะคิดว่า  ภาพเหล่านี้ วันหนึ่งมันจะเป็นภาพประวัติศาสตร์
เป็นการกำเนิดของอาคารสำนักงานอันสวยหรู

เดินเลยไปยังบริเวณที่จะวางศิลาฤกษ์ เห็นพราหมณ์เตรียมของมากมาย
ก็ทักทายเขานิดหน่อย แล้วเราก็ถ่ายรูปของเราต่อไป

[swsm]

ประธานกำลังเดินทางใกล้จะถึงแล้ว  

เรายืนเตรียมพร้อมอยู่ใกล้บริเวณแท่นวางศิลาฤกษ์ เพราะต้องถ่ายรูป พร้อมกับนักข่าว TV อื่น ๆ
ในบัดนั้น พราหมณ์ถามผู้ใหญ่ในงานว่า 'ยังไม่เห็นคนที่จะมาถือพานเลย'

ทุกคนมองหน้ากัน (คล้ายกับว่า จะต้องมีด้วยเหรอ? และใครล่ะ? ทำนองนี้)
แล้วทุกคนก็เลยมองมาทางหยี เพราะเป็น ขรก.หญิงที่อยู่ใกล้ที่สุด ในเวลานั้น
หยีจึงถูกเรียกให้มาทำหน้าที่ถือพาน เป็นครั้งแรกในชีวิต
และต้องส่งกล้องถ่ายรูปให้คนอื่นทำหน้าที่แทน


ผู้ใหญ่บอก .. ไม่มีอะไรหรอก พอประธานมา เราส่งพานให้ ก็เป็นอันเสร็จงาน ..

[swsm]

พราหมณ์ส่งพานให้เราถือ  ในนั้นมีพลอยหลากสีอยู่หลายเม็ด
ท่านนายกยังเดินมาไม่ถึงแท่นวางศิลาฤกษ์  
เพราะหยุดทักทายข้าราชการที่มาร่วมงาน เป็นระยะ

หยีชวนพราหมณ์คุย  เพราะอยู่นิ่ง ๆ ยืนมองหน้ากันเฉย ๆ มันอึดอัด
แปลกใจ  เคยเห็นแต่พานดอกไม้  แต่นี่คือพลอยสี
ถามพราหมณ์ว่า 'พลอยนี้ใช้ทำอะไรคะ'
พราหมณ์ตอบ 'อันนี้เรียกว่า ตลับนพรัตน์ ใช้วางไว้ในช่องอิฐ  แล้วเอาแผ่นศิลาทับ'


พี่น้องคะ .. เชื่อหรือไม่ว่าเหตุการณ์เช่นเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับหยีเมื่อกว่า 20 ปีที่ผ่านมา


ท่านนายกรัฐมนตรีเดินทางถึงบริเวณพิธี
พราหมณ์ก็ทำพิธีของเขาไป .. แล้วส่งสัญญาณให้เรา
เราก็เดินเข้าไปยื่นพานให้นายกรัฐมนตรี
ท่านถามกลับว่า 'ผมต้องทำยังไง'

Oh My God!!  โชคดีที่ได้คุยกับพราหมณ์ไว้กอ่น
หยีจึงเรียนท่านนายกไปว่า 'ท่านวางตลับนพรัตน์นี้ ไว้ตรงกลางเลยค่ะ'
ท่านก็หยิบตลับไป  เราถอยออกมา
หมดหน้าที่

โล่งอก ..  

[swsm]

เย็นวันนั้น ข่าวนายกรัฐมนตรีเป็นประธานวางศิลาฤกษ์ที่สำนักงาน ก.พ. ออกอากาศทุกช่อง
แต่หยีไม่ได้ดู  เพราะกลับเข้าบ้านค่ำ

เช้าวันต่อมา  เจอหน้าใคร  ก็ได้รับคำถามเหมือนกันหมดว่า
เธอพูดอะไรกับนายก  เห็นปากขมุบขมิบตอนส่งพาน


เราก็ฮา .. บอกว่า หนูขอเบอร์โทรศัพท์ท่านค่ะ      

[Kaimook]

		อ้างถึง			ข้อความของ Lamai เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 21:39:48
	เจ้านางน่อยงามแต๊ๆ

  สวยมากกกกกกจริงๆค่ะ   ตามอ่านซะหลายหน้าค่ะ  ง่วงละไปนอนก่อนค่ะแล้วจะมาอ่านต่อค่ะ

[swsm]

		อ้างถึง			ข้อความของ Kaimook เมื่อ 03 มีนาคม 2555, 01:39:51
	อ้างถึง ข้อความของ Lamai เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 21:39:48 เจ้านางน่อยงามแต๊ๆ   สวยมากกกกกกจริงๆค่ะ   ตามอ่านซะหลายหน้าค่ะ  ง่วงละไปนอนก่อนค่ะแล้วจะมาอ่านต่อค่ะ

จ้า .. สองสามวันนี้ เขียนเรื่องลงรูปเยอะหน่อย
ค่อย ๆ ตามอ่านน้า

Goodnight จ้า     

[Pete15]

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 03 มีนาคม 2555, 00:39:37
	บทเรียนที่ 2 : ความประมาท     หยีย้ำอีกครั้งนะคะ  ว่า case นี้คือกรณีศึกษา ซึ่งสามารถใช้เป็นประสบการณ์สำหรับการทำงานในลักษณะเดียวกันได้ ในอนาคต เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความผิดพลาดขึ้นอีก หยีประเมินสถานการณ์จากความผิดพลาด และสรุปตามที่สติปัญญาของตัวเองได้ดังนี้ค่ะ 1. ประมาท - เพราะเราคิดว่า หน้าที่ของเราคือการส่งพานเท่านั้น  ไม่มีอะไรสลับซับซ้อน จึงไม่ได้ใส่ใจในรายละเอียดอื่นที่เกี่ยวข้องกัน 2. ประมาท - เพราะเราคิดว่า  ประธานที่ทำหน้าที่ตัดริบบิ้น ท่านตัดมาแล้วไม่รู้กี่งาน  ท่านคงทราบด้วยองค์เองว่า ควรจะตัดที่ไหน เราจึงละเลย ไม่ใส่ใจ ที่จะทำการบ้านให้ตัวเอง 3. ไม่รอบคอบ - เพราะเราไม่ได้ถาม organizer ให้ชัดเจนว่า การจัดดอกไม้แบบนั้น  จะต้องตัด ณ ตำแหน่งใด จึงจะถูกต้องตามหลักในการจัดดอกไม้ของเขา 4. ปากหนัก - หยีนึกโกรธตัวเองว่า  ในขณะที่ยืนนึกเรื่องแถบริบบิ้นอย่างเคร่งเครียดนั้น ทำไมเราไม่นึกออกมาดัง ๆ ให้พี่เขาได้ยินด้วย เพื่อจะได้ช่วยกันถกเถียง หาข้อสรุป จริงอยู่ .. ที่ ณ เวลานั้น การยืนประจำศาลาของเราสองคน ถูกตากล้องถ่ายรูปตลอดเวลา  แต่เราก็พูดไป ยิ้มให้กล้องไปก็ได้ นี่นา .. ข้อนี้หยีผิดเต็ม ๆ

 สวัสดี ครับ น้องหยี ตอนเช้าเมืองไทยเสาร์ที่ 3 มีนา พี่ปิ๊ด ได้อ่าน บทเรียนที่2 แล้ว จากประสบการณ์ พี่ปิ๊ด ว่า ข้อที่ 4
                  เป็นข้อที่สำคัญและส่งผลให้ เกิดเหตุต่างๆ ในงานนั้นๆ  ผู้นำหรือผู้บริหารจัดจัดการที่มี่อายุ ประมาณ เลข
                  4 ปลายๆ ขึ้นไป ต้องใช้ปากให้มากๆ..... อย่าปากหนัก....และควรจะต้อง Nice and Easy  เพราะการทำงาน
                 ทุกงาน จะมีเหตุปัจจัย ใหม่ๆ เกิดขึ้นเสมอ ถึงแม้ว่าจะเป็นงานแบบเดียวกัน แต่ผลจะออกมามีแตกต่างกัน
           เพราะ
                  1. เรา กำลัง ทำงานร่วมกับคน ไม่ใช่เครื่องจักร คนจะทำให้เกิดการแปลเปลียน เสมอ การจะเข้าถึงได้ต้อง
                      พูดคุยอย่างเดียว (คนกำลังจะสร้างผลงานให้ปรากฎ) เมื่อได้พูดคุยเรา จะรู้อารมณ์ ของคน คน นั้นทันที่
                     ในขณะที่ได้รู้ ความคิดของคนในเวลานั้น เรายังรู้เทคนิคของงานนั้นๆ และจะเกิดระดับ(degree) ของความ
                     ใว้ใจ ได้มาก น้อยแค่ไหน ของเราขึ้นมาทันที....
                  2. สิ่งที่ตาเห็น จะเป็นตัว บอก ถึงประสิทธิภาพ ของ ผู้ร่วมงานในเวลานั้น ถ้าสงสัยไม่ต้องรอ ถามความจริง
                      ทันทีเป็นการ( ตรวจงานไปในตัว )ทบทวน ใช่-ไม่ใช่ ตามความคิดของเรา สอดคล้องกันไหม? อย่าอยู่แต่
                      ในความคิด ของตัวเองอย่างเดียว (ผู้ที่หลงตัวเองว่ากู้ใหญ่ มักจะเป็น เงียบ แล้วไปด่าลูกน้องที่หลัง)
  ถ้าแก้ที่ตัวเราเองในข้อ 4  ได้ ..........มันจะช่วยตอบโจทน์ ข้อ  1, 2 และ 3  ไปเอง.......ครับ

[swsm]

ขอบคุณสำหรับคำสั่งสอนค่ะ  พี่ปี๊ด      


ปล. สถานภาพของหยีและพี่เทพีหาบทองในเวลานั้น ไม่ได้อยู่ในฐานะที่หยีจะสั่งการได้นะคะ
พี่เขาเป็น ขรก.และอาวุโสกว่าหยีมาก  มีประสบการณ์ในการรับเสด็จมากกว่าหยีเยอะ
ส่วนหยีเป็นเพียงฝ่ายใน .. รอรับคำสั่งอย่างเดียว
ที่หยีคิดเงียบ ๆ ก็เพราะมัวแต่คิดหาคำตอบให้ตัวเอง  ..  
ในเวลานั้น  หยีแน่ใจว่า  พี่เขารู้แน่นอน เพราะผ่านงานแบบนี้มาเยอะกว่าหยี

[Pete15]

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 03 มีนาคม 2555, 07:48:56
	ขอบคุณสำหรับคำสั่งสอนค่ะ  พี่ปี๊ด       ปล. สถานภาพของหยีและพี่เทพีหาบทองในเวลานั้น ไม่ได้อยู่ในฐานะที่หยีจะสั่งการได้นะคะ พี่เขาเป็น ขรก.และอาวุโสกว่าหยีมาก  มีประสบการณ์ในการรับเสด็จมากกว่าหยีเยอะ ส่วนหยีเป็นเพียงฝ่ายใน .. รอรับคำสั่งอย่างเดียว ที่หยีคิดเงียบ ๆ ก็เพราะมัวแต่คิดหาคำตอบให้ตัวเอง  ..   ในเวลานั้น  หยีแน่ใจว่า  พี่เขารู้แน่นอน เพราะผ่านงานแบบนี้มาเยอะกว่าหยี

มันสำคัญตรงที่ รู้แล้วใส่ใจไหม? .......คนยิ่งอายุมาก Eco จะมากและแรง เพราะจิตไม่ได้ถูกฟอกให้สะอาดขึ้น มันหวงร่าง
( เป็นทุกคน ) ความรู้ เป็นเรื่องของ สมอง สมองสั่งจิตไม่ได้ แต่จิตสังสมองทำงานมา ตั้งแต่เกิด (เราคุยกับตัวเองอยู่ตลอดเวลา) จิตมันคุย ความเคยชินทำให้เราไม่ทราบว่า ความเป็นมนุษย์ นี้มี 2 สิ่งนี้ประกอบกัน เป็นปัจจัยหลัก คือ ร่าง (แตะต้อง
ได้) และ พลังงาน คือ จิต จับต้องไม่ได้  ไอ้ตัวจับต้องไม่ได้นี่แหละ เจ้าชีวิต ตัวจริง .....ในความเป็น คนธรรมดา ให้ ทำความ
เข้าใจกับ  6 คำนี้ โลภ, โกรธ, หลง, และ ลาภ, ยศ , สรรเสริญ .เพราะ ชีวิต เราในแต่ละวัน จะอยู่กับ 6 ตัวนี้ตลอดเวลา
ให้ทำ ความเข้าใจกับมันแล้วใช้มันด้วยความพอดี ชีวิตก็จะมี สุข ขึ้นมาเอง.......

[Lamai]

สาตุ๊....

[ภาณุ ปาตานี]

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 03 มีนาคม 2555, 00:54:25
	อ้างถึง ข้อความของ Lamai เมื่อ 02 มีนาคม 2555, 21:39:48 เจ้านางน่อยงามแต๊ๆ น้องไมโกะชมว่าพี่งามขนาดนี้ .. อย่าเบิร์ดกระโหลกพี่นะคะ

หาคำว่า ไม่สวย ไม่เจอ