◄◄◄ << เมียงู >>►►► .. Life is Beautiful ..

[swsm]

ยืนยันข่าวที่ส่งมาก่อนหน้านี้ว่า
เจ้าพวงน้อยคลอดแล้ว "เป็นชาย .. ไข่หำดำปี๋"

คงไม่มีใครเถียงเนอะ .. เจตน์เนอะ
 

[Leam]

		อ้างถึง			ข้อความของ เจตน์ PE เมื่อ 11 กรกฎาคม 2552, 11:31:51
	มาแว้วๆ ครับเจ๊ ......  มาดูหน้าเจ้าตัวเล็กกันครับ  ยืนยันว่า ผมคือ "พวงน้อย" ตัวจริงเสียงจริง ครับ

น่ารัก....น่าชัง....ครับ
(ชมตามคำสอนโบราณ....น๋ะ...น้องเจตน์)

[phraisohn]

อีกสักพัก คงอุแว้ๆ ทั้งคืนนนนน

[swsm]

พ่อ - ลูก คู่นี้  สำเนาถูกต้องฮ่ะ .. ว่ามะ

[swsm]

หลานแก้มแดงเป็นลูกตำลึงด้วย ..

[swsm]

ในระหว่างที่รอพ่อเจตน์มา update เรื่องพวงน้อยเป็นระยะ ๆ

หะยีขอคั่นรายการด้วยสารคดีสั้น .. กับกิจกรรมของครอบครัว
ในวันหยุดยาวเมื่อต้นเดือน ก.ค. ที่ผ่านมา

ถือเป็นการเปิดสมอง เปิดปอด เปิดหัวใจ และเปิดการเรียนรู้ใหม่ ๆ
ที่มีทั้งหลงลืมไป และไม่เคยรู้มาก่อน

กับกิจกรรม "จิตอาสา" ที่บ้านนาอิสาน อำเภอสนามชัยเขต
จังหวัดฉะเชิงเทรา ค่ะ


   

[swsm]

แรกเมื่อได้ยินชื่อจังหวัดฉะเชิงเทรา
เราคิดว่า .. คงไม่ลำบากนัก ทั้งการเดินทางและความเป็นอยู่
เพราะอยู่ใกล้ กทม. มาก

แต่ผิดถนัดค่ะ
ระยะทางประมาณ 130 กม.  ใช้เวลาเดินทางถึง 3.30 ชั่วโมง
เพราะทางไม่ค่อยดี

เมื่อไปถึง .. ไม่นึกเลยว่านั่นคือเมืองแปดริ้ว
เพราะถิ่นนั้นคืออิสานเราดี ๆ นี่เอง
ทุกคนใช้ภาษาอิสาน ทานข้าวเหนียว และใช้ชีวิตเหมือนอิสานชนบท .. ยังไง ยังงั้น !!

 

[swsm]

คณะเราซึ่งมีประมาณ 40 ชีวิต
ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจาก "พ่อใหญ่เลี่ยม" ผู้นำชุมชน
คนนี้ ..



พ่อใหญ่เล่าว่า  แต่เดิมเป็นชาวอิสานอยู่บุรีรัมย์
ทำนามาไม่รู้กี่ชั่วชีวิต  แต่ไม่เคยได้ลืมตาอ้าปากกับเขาสักที
ทำได้มากน้อยเท่าไร  ไม่รู้เงินไปอยู่ไหน
จะว่าแผ่นดินแล้ง ก็ไม้กล้าตำหนิเต็มปากนัก

ตัดสินใจ อพยพครอบครัวมาปักหลักที่อำเภอสนามชัยเขตแห่งนี้
พร้อมชาวอิสานกลุ่มหนึ่ง ทั้งจากอุดรธานี ขอนแก่น และอื่น ๆ
มาตั้งเป็นชุมชุนเล็ก ๆ
ที่ยังคงวิถีชีวิตชาวอิสานไว้เหมือนเดิม

"เว่าลาว" ทั้งหมู่บ้านค่ะ

[swsm]

พ่อใหญ่เลี่ยมเล่าว่า .. ชาวบ้านทั้งหมดช่วยกันคิดว่า
ทำอย่างไร  จึงจะพ้นจากสภาพหนี้สินกับ ธกส. หรือหนี้นอกระบบอื่น ๆ

ตัดสินใจทำบัญชีรายรับ รายจ่าย ของครัวเรือน
และเปลี่ยนจากการทำนา ทำสวน เชิงเดี่ยว  เพื่อเตรียมไว้ขาย
มาเป็นเชิงผสม  เพื่อการบริโภคภายในครอบครัว
ตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง

ไม่ต้องคิดว่าเมื่อทำแล้วจะต้องขายได้
เพียงแต่ให้ทำแล้วได้พอกิน .. โดยไม่ต้องซื้อ

เท่านี้ก็ตัดค่าใช้จ่ายได้จำนวนมาก
และทุกคนในครอบครัวก็มีอาหารกิน

[swsm]

เล่าในเชิงลึกมาก  เดี๋ยวจะกลายเป็นสารคดีไปจริง ๆ

...

เราไปถึง  นอกจากชอบใจในบรรยากาศท้องทุ่งแล้ว
เราสะดุดใจกับหมาตัวหนึ่ง
ที่เมื่อคณะเราไปที่ไหน  มันต้องตามไปมีส่วนร่วมด้วยเสมอ

ตลอดเวลา 2 วันที่อยู่ที่นั่น
มันพิสูจน์ให้เห็นว่า  มันคือ "สัตว์สังคม" ตัวจริงค่ะ

เพราะชอบสังคม และชอบเล่นกับคนมาก
ตัวนี้มีชื่อว่า "พริกไทย"

[swsm]

คุยกับพ่อเลี่ยมพักใหญ่
ถึงเวลาอาหารกลางวัน ..

ชาวบ้านที่เป็นสตรี  ช่วยกันทำเตรียมรอไว้แล้ว
เราไม่ต้องทนหิว 
ได้เวลาก็เข้าแถวเรียงกันเข้ามาเลย

[swsm]

Zoom เข้าไปดูใกล้ ๆ มื้อนี้มีน้ำพริกปลา
แกล้มกับผักปลอดสารพิษ  เพราะใช้ปู่ยอินทรีย์ล้วน
จัดวางเรียงไว้รอ 



พวกเราจึงออกอาการ "คนละหมุบ คนละหมับ" .. รุมผักสดกันอย่างนี้
น่าอร่อยเนอะ

[swsm]

ผักต้มก็มีให้เลือกด้วย

[swsm]

กาละมัง .. วางเรียง



เพื่อให้พวกเราช่วยกันล้างจานของตัวเองเมื่อทานอาหารเสร็จ
ไม่ต้องเก็บให้เป็นภาระของใคร

[swsm]

"ธงชาติไทย"
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน .. ก็สวย

[swsm]

สมาชิกในคณะที่มีอายุน้อยที่สุด
"น้องกันต์" อายุเพียง 4 ขวบ 
แต่เก่งมาก 
ไม่ร้องไห้ ไม่งอแง .. ผู้ใหญ่ทำอะไร  น้องกันต์ทำได้หมด

น่ารักจริง ๆ ค่ะ



และที่ขาดไม่ได้  "เจ้าพริกไทย" ค่ะ
ร่วมด้วยทุกกิจกรรม

[swsm]

ทานข้าวเสร็จ 
เราไปเดินเล่นที่ทุ่งนาและเที่ยวป่าของชุมชน
เป็นป่าที่ชาวบ้านช่วยกันปลูกด้วยมือ จอบ และเสียม

บัดนี้  กลายเป็นป่าสมบูรณ์  อาณาเขตขยายไปกว่า 1,600 ไร่
เป็นแหล่งอาหารให้กับชาวบ้านทั้งหมู่บ้านและชุมชนใกล้เคียง

และเป็นแหล่งพักพิงของสัตว์ป่านานาชนิด



น้องผู้หญิงในภาพ  ขณะนี้กำลังเรียนเนติ
ส่วนผู้ชาย  เดาว่าน่าจะเป็น sweet heart
เพราะพูดคุย หยอกล้อกัน  น่ารัก.. ตลอดเวลา

[swsm]

พ่อใหญ่เลี่ยมพาชมป่า และอธิบายสรรพคุณสมุนไพรที่พบในป่า



เดินตามหลังพ่อใหญ่ 
เห็นหลังเสื้อเป็นแบบนี้ ..
อดไม่ได้อีกแล้ว  ที่จะกดชัตเตอร์มาฝากกัน

[swsm]

คุณนายก็สู้ไม่ถอย

หุหุหุ ..แต่ขอใส่หมวกนิดส์นึง
เพราะค่ารักษาฝ้า ราคาแพง .. คร่ะ

   

[swsm]

เดินป่ากันหลายกิโล .. เล่นเอาเหงื่อโทรมกาย
แต่ก็สบายใจ
เพราะอากาศในป่าดีมาก

หลุดจากป่าออกมา
ก็พบไร่ข้าวโพดของชาวบ้าน (หมู่บ้านอื่น)

ที่บอกว่าเป็นหมู่บ้านอื่นเพราะ  เขาทำเกษตรเชิงเดี่ยว
ปลูกเฉพาะข้าวโพด มัน หรือยูคาลิปตัส
เพื่อการค้า เป็นหลัก

แต่บ้านนาอิสาน  จะทำสวนผสม
ปลูกทุกอย่างรวมกัน  และเน้นบริโภคเป็นหลัก



ในภาพพ่อใหญ่เลี่ยมชี้ให้ดูต้นข้าวโพดที่ล้มระเนระนาด 
อันเนื่องมาจาก "ช้าง" ที่หลุดออกมาจากป่า 
และพุ่งเข้ากัดกินข้าวโพดเป็นอาหาร

ชาวบ้านต้องผลัดเวรยามเพื่อไล่ช้าง
ทั้งยิงปืนแก๊ปขึ้นฟ้า 
หรือผูกกระป๋องไว้ตามชายเขตของป่า
เมื่อช้างเดินออกมาแล้วกระทบกับเชือกหรือกระป๋องที่ผูกไว้
เจ้าสารพัดกระป๋องก็จะทำหน้าที่ของมัน
ด้วยการส่งเสียงดัง ..เกร๊งกร๊าง .. ให้คนเฝ้าสวนได้ยิน ..

[swsm]

โอ๊ะ .. ขอ post ท่าถ่ายรูปหน่อยค่ะ

[swsm]

กลับจากป่า  ตะวันเริ่มโพล้เพล้
เราขอกลับบ้านพัก ซึ่งอยู่ร่วมกับชาวบ้านในลักษณะ Home Stay

บ้านที่เราพักอยู่ไกลออกไปนิดหน่อย
ต้องพึ่งยานพาหนะรับส่ง .. หน้าตาแบบนี้

[swsm]

ยืนยันด้วยภาพ .. ว่าเรานั่งรถคันนั้นจริง
ได้อารมณ์เหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งค่ะ

  สนุกอย่าบอกใคร ..

[swsm]

อาบน้ำเสร็จ  กลับมาที่ศาลาหน้าบ้านผู้ใหญ่เลี่ยมอีกครั้ง
เพื่อทานอาหารเย็น

และตามด้วยกิจกรรมที่พวกเราเตรียมไปสำหรับเด็กเล็กในหมู่บ้าน
ซึ่งมีประมาณ 70 คน
เป็นเกมสนุก ๆ น่ารัก และมอบของที่พวกเรานำไปให้
คือ เครื่องเขียน เสื้อผ้า และของเล่นเด็ก

สร้างความสุขให้น้อง ๆ ค่ะ

 

เสียดายที่กิจกรรมนี้  หะยีไม่มีภาพให้ดู
เพราะ she ไม่ได้ถือกล้องมาด้วยหลังอาบน้ำเสร็จ
ครั้นจะบอกให้ชาวบ้านขับ taxi คันเก่งไปเอามา
ก็ไม่ค่อยเข้าท่าเท่าไร

ขอเล่าด้วยวาจานะคะ

เราทำเกมสนุก ๆ แต่เป้าประสงค์ของเราคือ มีของไปมอบให้น้อง
และทำให้เขาได้หัวเราะกับลูกบ้าของพวกเราค่ะ

นึกถึงกิจกรรมค่ายอาสาของชาวหอนะคะ  แบบเดียวกันเลย   

[swsm]

ประมาณ 22.00 น.  กลับเข้าที่พัก
โดยจัดเป็นเตียงคู่ ในห้องสวีท  ณ บ้านนาอิสาน ค่ะ