khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17925 เมื่อ: 17 มกราคม 2562, 04:37:17 » |
|
พี่เหยง, คลิ้กเข้าดูแล้วค่ะ textมีให้อ่านไม่มาก มีภาพให้ชม สันนิษฐานว่าคงยังไม่ได้แต่งงานนะคะ เพราะคง พามารู้จักครอบครัวผู้หญิง? เอาใจช่วยค่ะ...ให้แต่งงานอยู่กินเป็นครอบครัวเริ่มต้น เพราะกว่าจะถึงจุดหมายถึงขั้นแต่งงานให้ได้.. ยากระดับนึง...แต่เริ่มต้นนับ1ชีวิตคู่ ยากกว่าหลายเท่าค่ะ
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17926 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2562, 17:36:29 » |
|
เมื่อ 22 มกราคม 2562เราทั้งคู่,sheกะพ่อบ้าน ซื้อตั๋วบินมาเมืองไทย เพื่อมาดักรอพบลูกชาย ที่จะบินจากเมลเบริ์นมาพบกันที่กรุงเทพฯ เราวางแผน/จองตั๋วได้สายการบินของฟินน์แลนด์ สายการบินFinnair ลั่ลล้าจริงคะ เพราะต้องบินจาก Frankfurt 2ชั่วโมงกว่าเกือบ 3ชั่วโมง บินไปHelsinki
ถึงโน่น,ปรากฏเครื่องที่มาจากสุวรรณภูมิล่าช้า ต้องรอเครื่อง Transit เสียเวลาไป 4 ชั่วโมงคะ ติดแป๊กที่นั่น เค้าแจกคูปอง อาหารคนละ 17 € แต่จะไปหาซื้อกินอะไรได้ตอนเที่ยงคืน ที่ร้านปิดหมด เราเลยนั่งๆนอนๆที่แถวนั้น ท่าอากาศยานเค้า กว้างใหญ่สะอาดสงบเงียบมากๆที่นั่ง/ที่นอนเยอะมากขนาด คนรอขึ้นเครื่องนอนยาวกันได้ไม่ต้องแย่งกัน...หุหุ เครื่องAirbusใหญ่ A350นำพวกเราบินลัดฟ้าจากเฮลซิงกิ 11-12ชั่วโมงมาสุวรรณภูมิวันที่ 23 มกราคม 2562ราวค่ำๆ จับแท็กซี่จากสนามบินไปศูนย์ราชการที่พักศาลตุลาการนนทบุรี ที่เราจะพักกัน...การผจญภัยในเมืองไทยก็จะเริ่มขึ้นได้เลย?
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17927 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2562, 18:33:13 » |
|
ช่วงกลับมาเมืองไทยมกรา-กุมภา 2562 ดูข่าวเค้าhitเรื่องควันละออง...pollutionกรุงเทพ ที่มากจนท้องฟ้ามืดมัวเป็นฝ้าปกคลุมกรุงเทพฯ
พี่น้อง,sheไปจากกรุงเทพ 25 ปีคะ...25ปีคูณ365วันเข้าไป ไม่ใช่ว่าสมัยอยู่เมืองไทยจะไม่มีปัญหาเรื่องท่อควัน/ไอรถยนต์ ที่มีจำนวนเพิ่มมากขึ้น มากขึ้นทุกปี เพราะรถยนตร์/รถเมล์มี จำนวนไม่ลดลงคะมีแต่จะเพิ่มขึ้น แถมบางคันพ่นควันดำปี๋ ไม่มีใครไปจับ/ไปบอกให้นำรถไปตรวจไปเปลี่ยน ไปซ่อม เพราะรถยนต์เป็นของแพง...แพงกว่าบ้าน แพงกว่าที่ดิน ซื้อครั้งเดียวใช้กันจนนำไปปลูกสะระแหน่??sheเห็นภาพและเข้าใจ, ว่าจะให้อากาศกรุงเทพฯดีต้องระวังเรื่องควันไอพ่นจากรถยนต์ กะปลูกต้นไม้มาช่วยฟอกอากาศอีกทางนึงให้ทันกะควันเสียที่พ่น ออกมาในบรรยากาศรอบๆจนแสบจมูกแสบตา...25ปีที่ผ่านมา ก่อสร้างทางให้รถวิ่งมากขึ้น จำนวนรถยนต์ที่ส่งออกสู่ท้องถนนมากขึ้น ที่ทาง/ที่จะปลูกต้นไม้-ดอกไม้น้อยลงน้อยลงเพราะต้องใช้สร้างอาคาร ที่พัก/ที่อยู่อาศัย สร้างถนน สร้างนั่นนี่… ควัน/ฝุ่นละอองจากท่อไอเสีย คนละเรื่องกะฝุ่นดิน ฝุ่นควันเผาหญ้า สูดเพราะต้องสูด หนีไม่ได้ เลี่ยงไม่ได้ ติดแอร์ในรถ/ในบ้านก็ใช่ จะช่วยให้หลีกเลี่ยงได้คะ ทุกวัน ทุกวันสะสมมา10-20ปีคะ ผลคือภาวะการเจ็บไข้ได้ป่วยด้วยโรคทางเดินหายใจ โรคปอด โรคAsthmaทวีเติบโต จนมาเห็นผลวันนี้คะพี่น้อง20-30ปีนี่ปอดพัง ทางเดินหายใจพัง ภูมิไม่สามารถช่วยได้คะ เจ็บไข้/ป่วยกันตอน50+ 60+คือวันนี้คะ! รอฝนตกลงมาชำระไอละอองฝุ่นควัน...เหมือนชาวนารอฟ้ารอฝนคะ ประชากรกรุงเทพ ไม่มีทางเลี่ยงอื่นใด นอกซะจากว่า,จะรณรงค์ ให้รถยนต์สลับกันวิ่งเลขคี่/คู่ หรือเพิ่มรอบให้คนใช้public Transport หรือรณรงค์ให้บ้านเรือนช่วยกันคนละไม้คนละมือปลูกพืชพันธุ์/ต้นไม้ มาช่วยฟอกอากาศอีกแรงค่ะ ทางอื่นsheก็มองไม่เห็นหนทาง ที่จะเป็นไปได้ได้เลย.
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17928 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2562, 19:01:44 » |
|
เรื่องนี้ที่ประเทศจีนมีปัญหามากมาหลายปี เดินใส่หน้ากากช่วยกรองมากี่ปีคะรู้รึปล่าว? เค้าเริ่มเห็นปัญหาว่าการจะเป็นindustrie country ต้องแลกกะอะไรมั่ง เมื่อรถยนต์/เครื่องกลอุตสาหกรรม โรงงานอุตสาหกรรมแข่งกันพ่นควัน/ไอพิษออกสู่บรรยากาศ การขยายตัวเป็นเมืองกระจุกเดียวที่คนไปแออัดเป็น5ล้าน10ล้าน เป็นธรรมดาคะพี่น้อง ที่,ที่ทางเนื้อที่จะถูกใช้ไปเพื่อการอย่างอื่น สร้างที่อยู่อาศัย สร้างถนนหนทางให้รถวิ่ง ไม่มีต้นไม้ให้รกรุงรัง ไม่ต้องตัด ไม่ต้องกวาด ไม่ต้องวุ่นวาย...แต่ก็ไม่มีปอดในเมือง มาช่วยฟอก ช่วยพ่นสับเปลี่ยนอากาศพิษ…
ลูกชายวิศวกร เล่าว่า,แกไปทำงานเป็นนักศึกษาฝึกงานที่Daimler ได้มีโอกาสเข้าประชุมกะแผนกวิจัย/พัฒนา มีคราวนึงจีนส่งวิศวกร มาคณะใหญ่ มาเข้าประชุมเรื่องการแก้ปัญหาลดอากาศเสีย มลพิษ pollutionที่บ้านเมืองเค้ากำลังประสบปัญหาหลังจากการผงาดทางด้าน เศรษฐกิจอู้ฟู้ล่ำซำลั่ลล้า ไม่ได้มองเรื่องปัญหาที่จะตามมาของ อุตสาหกรรม ความเจริญ...เมืองใหญ่ๆมืดมัวคล้ายหมอกคะ แต่ไม่ใช่หมอกจากไอน้ำ/ละอองน้ำ เป็นหมอกควันจากท่อไอเสีย ที่พ่นจากปล่อง/จากรถยนต์ จีนเป็นประเทศที่สั่งซื้อรถเยอรมันเข้า มากเมื่อเทียบสัดส่วนกะประชากร...บริษัทรถยนต์เยอรมันอู่ฟู่ล่ำซำ เค้าถึงให้ความสำคัญกะลูกค้าเมื่อเรียกร้องอะไรมาพิเศษ!
เค้าบอกว่า,รถเบ็นซ์ที่ผลิตมาเพื่อใช้ขับขี่ในยุโรป เครื่องกรอง เครื่องฟอกอากาศเสียก่อนพ่นออกจะcirculateอากาศที่ดีกว่า เบ็นซ์ที่ขับขี่ที่บ้านเค้า...ที่รถต้องcirculateอากาศเสียละอองพิษ เค้าต้องการให้รถที่ขายที่บ้านเค้ามีระบบนี้ที่แตกต่างจากรถที่ขาย ในยุโรปทั่วไป…
เออจริงด้วยคะพี่น้อง เรื่องนี้กำลังhit และin trendในบ้านเราพอดี แต่ทางนี้เป็นส่วนเดียว ส่วนย่อยในส่วนใหญ่ที่คนทุกคนคะต้องร่วมมือ คนละไม้คนละมือกัน เพราะการโตเดี่ยวของเมือง ของมหานคร ในแบบบ้านเรา ที่ในยุโรปไม่ใช่คะ ที่โน่นกระจายความเจริญ ออกทั่วทุกที่ไม่กระจุกที่เดียว เค้าไม่มีปัญหาเรื่องนี้! แต่ไม่ใช่ว่าในยุโรปไม่เคยเจอะปัญหานี้นะคะ...เมื่อเริ่มวัฒนาอุตสาหกรรม ผู้คนย้ายไปอยู่ในเมืองกันมากขึ้น เค้าเจอะเรื่องโรคภัยจากการแออัด ห่าลง กาฬโรค วัณโรคลงที ตายยกเมืองเมื่อ500ปีก่อน พอมาปี1800ที่ควันเสีย ฝุ่นละอองอุตสาหกรรมถ่านหิน คนเริ่มเจ็บป่วยเรื่องอื่น...เค้ารู้ปัญหานี้ แก้ไข ปรับปรุง เมื่อรถยนต์เริ่มมากขึ้น เค้าก็สร้างpublic transportมาคาน เพื่อให้คนใช้รถลดลง ขึ้นรถสื่อสารสาธารณะมากขึ้น เค้ารณรงค์ ให้ผู้คนรู้คุณค่ากะการปลูกต้นไม้ต้นไร่ดอกไม้ใบหญ้าที่ต้อง ลงแรงลงทุนมากมายเพื่อให้รอบๆตัวพวกเค้าเขียวชอุ่มคะ เค้าทำมาเป็นร้อยปีแล้ว….
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17929 เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์ 2562, 16:20:42 » |
|
เพราะการมาเมืองไทยคราวนี้ จะว่าแตกต่างจากทุกคราในวัตถุประสงค์ก็คงว่าได้ คือทุกครา,มาเพื่อท่องเที่ยว พักผ่อน แถมเยี่ยมแม่
แม่ผู้ชราภาพวัย 95...โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง...95คะ แม่ล้มหมอนนอนติดเตียงตั้งแต่ปีที่แล้ว ผ่ายผอม ต้องให้อาหารจากสายยางเข้ากระเพาะ มีพยาบาล มาสวนทวารทำความสะอาด ไม่มีแรงจะลุกนั่ง… ผิดกันกะเมื่อคราพวกเรามาครั้งที่แล้วเมื่อ2ปีก่อน
คราวนี้,บวกแผนเยี่ยมพี่สาว ที่ไม่สบายที่สงขลา เมื่อปีที่แล้วพี่สาวไปทำครอบฟัน แล้วปวดเหงือก เจ็บกินเคี้ยวลำบาก แกก็วิ่งกลับไปหาหมอฟัน… ส่งตรวจ ส่งฉายröntgentกันหลายหมอก็ไม่สามารถ บอกได้ว่าสาเหตุความเจ็บ/ปวดเหงือก/ฟันกรามมาจากไหน ความที่พี่สาวทำงานเป็นพยาบาล ใกล้หมอ ใกล้โรงพยาบาล จึงสะดวกรวดเร็วในทุกเรื่อง หมอตรวจจนไม่รู้จะตรวจอะไร อาการเจ็บ/เคี้ยวไม่ได้ก็ไม่หาย จนหมอใหญ่สันนิษฐานว่า ต้องröntgenให้ลึกลงไปอีก...จึงพบว่า,สาเหตุเจ็บที่แก้มชิดหู ไม่ใช่อาการจากการBehandlungทำฟัน/ครอบฟัน หรือการกด เหงือก แต่เป็นเพราะมีเนื้องอกในต่อมน้ำลาย! ผ่าตัดทันที...7-8ชม.เพราะเป็นเนื้อร้ายคะ ไม่ใช่เนื้อดี Tumorลามลงเส้นน้ำลายต้องผ่าเลาะตัดต่อมส่งน้ำลายลึก พวกเราติดตามข่าวใกล้ชิด ชมเชยในความกล้าหาญอดทน ที่พี่สาวต้องเผชิญ...ออกจากห้องผ่าตัด ฟื้นตัว คนมาเยี่ยมมาก พี่สาวอาการดีขึ้น ต้องระวังอาหาร ต้องระวังร่างกายแบบเฉียบพลัน น้ำหนักลด20กก.ในช่วงเดือนเดียวที่ต้องฉายรังสี พี่สาวกลับไปทำงานในหน้าที่ เราทั้งคู่ไม่รอ...ต้องการมาเยี่ยมทันที
บวกกับลูกชายวิศวกรที่ได้ทุนแลกเปลี่ยนระหว่างมหาวิทยาลัย StuttgartและMelbourne-ออสเตรเลีย มาศึกษาที่นั่น 1 เทอม sheเล่าที่มาที่ไปจนลูกออกเดินทางเมื่อกรกฏาคม 2018ปีที่แล้ว? แกอยู่ที่นั่น เรียนด้วย เที่ยวด้วย เที่ยวทาสมาเนียน เที่ยวนิวซีแลนด์ สอบปลายเทอมไปเมื่อมกรา2019เรียบร้อยครบทุกวิชา..แกมีเวลา ช่วงปิดภาคเค้าจะบินมาเที่ยวเมืองไทย 20มกรา-17กุมภา 2019? ลูกชายมีความตั้งใจ มุ่งมั่นที่จะทำใบอนุญาตดำน้ำ diving licence ที่ราคาแพง 15,000-17,000บาท แกต้องการมาไต่เขาปีนเขา rock climbing แกต้องการมาฝึกขับมอเตอร์ไซต์ ประจวบเหมาะ ...กะมาเยี่ยมคุณยายวัย 95...เยี่ยมป้าที่สงขลา-ที่ป่วย เยี่ยมป้าอีกคนที่สงขลา- ที่เพิ่งเป็นหม้าย
ก่อนเดินทางไม่กี่วัน,ปลายธันวาคม 2018 พี่เขยที่สงขลาเสียชีวิต! เศร้ามากๆคะ พี่สาวเล่าในไลน์เป็นระยะๆว่าพี่เขยวัย69-70ไม่สบาย เป็นAsthmaโรคทางเดินหายใจ ปอด...ต้องฉีดพ่นยาเข้าปากสม่ำเสมอ ก่อนเสีย 4สัปดาห์ที่แล้วกินไม่ได้ ผ่ายผอมน้ำหนักลด ลูกเมียหาซื้อของกินของดื่มมาป้อนก็ไม่กิน...ก่อนเข้าโรงพยาบาล ต้องเรียกรถพยาบาลมารับ พี่เขยไม่ยอมไปหาหมอคะ โน้มน้าวยังไงก็ไม่ยอมไป ไม่ใช่เรื่องไม่มีเงิน แกเป็นครูมาก่อน มีประกันมีเบิกคืนได้แต่ที่ไม่ไปเป็นคุณลักษณ์ของเค้าที่ไม่ชอบ หาหมอ/พบหมอขอพักเอง/ดูแลตัวเองจนอาการน่าตกใจ..ลูกๆ ถึงไม่รอ เรียกรถมา หมอกล่าวตำหนิว่าทำไมปล่อยไว้จนอาการ ทรุดลามรักษายาก...พี่เขยรอลูกชายที่เดินทางจากกรุงเทพด่วน เพื่อมาเยี่ยมพ่อ ขอกลับบ้าน...กลับได้1คืนต้องเรียกรถมารับกลับ พี่เขยไปอย่างสงบคะคืนนั้น 1-2ชม.ก่อนลูกชายจะได้มาดูใจ! สำหรับภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก,พี่สาวshe,ที่แต่งงานกันมา35-36ปี การสูญเสียคู่ชีวิต แม้ไม่กระทันหัน เค้าได้คุยกันเรื่องนี้ เค้าได้ลากัน ทำใจลำบากจากกันด้วยยังรักอาลัย แต่สำหรับเด็กๆลูกๆเค้า การสูญเสียพ่อ เด็กๆขวัญเสียคะ
กระนั้น,แม้มีเรื่องหดหู่ รันทด โศกเศร้า… เราทั้งคู่ ก็พยายามอย่างดีที่สุดที่จะรักษาระยะ ใกล้-ไกลจากเรื่องต่างๆรอบตัว
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17930 เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์ 2562, 16:48:04 » |
|
แผนมาเมืองไทยจึงให้น้ำหนักเท่าเทียมกัน รักษาความสมดุลกันระหว่าง...ลงกรุงเทพเยี่ยมแม่ ไปบางบัวทอง แวะเยี่ยมยาย ลูกชายมาถึงก่อน2วัน มีหลานสาวลูกน้องสาวที่เรียนปี4คณะศิลปศาสตร์-มหิดล มาจากหอพักที่ศาลายามาสมทบ..ลูกชายได้คนวัยเดียวกัน แฟนของหลานสาวเป็นเด็กชาวTurkmenistanติดทะเลคาสเปี้ยน บินมาเยี่ยมแฟนสาวที่ใกล้จบมหาลัยเหลืออีกเทอมเดียว.. หลานสาว,เป็นเด็กสาวที่สูงยาวเข่าดีสมองดีบุคลิกดี กล้า ไม่กลัว sheเฝ้ามองหลานสาวคนนี้แล้วคิดถึงตัวเองสมัยอายุ20-21คะ เค้าไปAFS เค้าไปต่างประเทศโครงการwork &travelที่เมกา-วิสคอนซิน 2รอบ จึงได้ไปรู้จักเด็กหนุ่มจากสหภาพยูเนียนรัสเซียเก่าที่เมกา เด็กหนุ่มบินมาจากรัสเซียมากรุงเทพ สมทบกัน ลูกชายสนุกสนาน เข้าไปเยี่ยมยายรอบแรก พอพ่อแม่บินตามมาจากเยอรมันนี ถือเป็นการเยี่ยมยายและฉลอง...เราทั้งคู่แต่งงานครบรอบ 25 ปี! หาซื้ออะไรไปดื่ม ไปกินกัน นั่งเล่นคุยกันในสภาพบรรยากาศร้อนอบ เหงื่อแตก แม่วัย95ดีใจลูกหลาน/เขยจากแดนไกลมาเยี่ยม แม่กระปรี้กระเปร่าขยับมือ-พยายามสื่อสารที่,เราๆไม่เข้าใจคะ ต้องตั้งใจฟัง ตั้งใจอ่านคำที่แม่,ผู้ไม่มีฟัน/ฟันปลอมพยายามอืออา คุยกะพวกเรา..ได้รู้จักเด็กเทิร์กเมนิสสถาน ที่รู้/เข้าใจระบบครอบครัว ได้รู้จักป้าลุงของแฟนสาวมากหน้าหลายตา..คุย วางแผนกันของเด็กๆ หลานสาวได้งานโครงการwork &travelมานิวยอร์คปีนี้ นัดแนะอะไรยังไงเพื่อให้แฟนหนุ่มตามไปเมกาได้… เด็กหนุ่ม,มาไม่มาเปล่ายังคงสถานะเพิ่งจบ/นักศึกษา หาjobค่ายภาษาที่สุรินทร์ ที่น่าน มีรายได้พอได้อยู่เมืองไทย 4วันคะที่พวกเราอยู่ในกรุงเทพ ไม่ไปลงเรือเจ้าพระยา ไม่ไปชมวัด งดทุกอย่าง ตั้งใจกะการเยี่ยมแม่อย่างเดียว!
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17931 เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์ 2562, 17:40:08 » |
|
แล้วพวกเราทั้ง3,she-พ่อบ้าน-ลูกชาย ซื้อตั๋วรถทัวร์ขึ้นที่เอกมัย ไปลงที่อ่าวธรรมชาติ จังหวัดตราด เพื่อขึ้นเฟอรี่ไปเกาะช้าง! จองที่พักของเราทั้งคู่มาจากเยอรมันนีเรียบร้อย ลูกชายไม่ต้องการติดแจกะพ่อแม่ แกต้องการอยู่เอง หาที่พักเองHostelราคาย่อมเยาว์กะพวกวัยเดียวกัน ลูกพักห่างจากพวกเราไกลกันมากๆไม่ได้เจอะกันคะ แกแยกไปทำกิจกรรม diving-snorkel-เดินป่า-เดินน้ำตก ของแกเอง เราทั้งคู่ก็อยู่-พักที่รีสอร์ทหรู-อยู่สบาย ตลอด มีออกเรือไปฝั่งตรงข้าม เดินตลาด พายเรือkanuเล่น ไปไหว้ศาลกรมหลวงชุมพรที่เกาะช้าง ที่ชาวเรือเข้าออกต้องบีบแตรเคารพsheไปกวาดถูศาลท่านมาแล้ว! เราจองซื้อตั๋วออกไปsnorkel 4-5เกาะ ไปกะเรือใหญ่ค่อยๆแล่น แวะส่งคนลงน้ำ ดูประการัง ได้รู้จักนักท่องเที่ยวแคนาดา นักท่องเที่ยวยูโรเปี้ยน..
ที่สุดมหัศจรรย์,sheได้คุยกะแม่เจ้าของรีสอร์ท เธอวัยเดียวกะsheคะ...เป็นหม้ายเมื่อ 2 ปีก่อน สามีชาวนครฯมาซื้อที่ดินปลูกสร้างรีสอร์ทเมื่อ10ปีก่อน สร้าง-ปลูก-ทำด้วยความรัก เค้าเป็นนักธุรกิจชาวกรุง มีเงินกำไรจากธุรกิจก็มาซื้อที่ ซื้อดิน ลงทุนที่เกาะช้าง จ้างงานชาวกัมพูชา3-4คน ทำงานมากจู่ๆล้มตึงหัวใจวาย ภรรยาเป็นหม้ายด้วยวัย50 ลูกสาว2คนกำลังจบ กำลังเรียน หนูน้องคนนั้นท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง ใช้ชีวิตแบบลูกเศรษฐี จู่ๆพ่อเสียชีวิตลง แม่ไม่สบาย...หมอวินิจฉัยว่าที่เหนื่อย/เพลีย ไม่ใช่ผลจากการทำงานหรือการสูญเสียคู่ชีวิต แต่เพราะมะเร็ง! มะเร็งในปอด ลามไปสมอง ชีวิต,หยุดทุกอย่างลงกระทันหัน จากการเป็นนักธุรกิจ ภรรยาเจ้าของรีสอร์ทหรู เงินหมุนเวียนกี่สิบล้าน กลับมาสู่ตนเอง..จาก1ใหม่ concentrateกะตัวเอง ร่างกาย อาการร่างกาย เค้าผ่าตัด/ฉายรังสี แล้วต้องรับยาอย่างเคร่งครัด พักฟื้น ไปโรงพยาบาล ไม่มีเวลามาดูรีสอร์ทเกาะช้าง ลูกสาว จึงต้องรีบกลับจากท่องเที่ยว แต่งงานกะชาวบราซิล สัณชาติญี่ปุ่น-ฟิลลิปปินส์ มีหลานออกมา1คนวัย 11เดือนผู้หญิง sheได้เข้ามารับรู้เรื่องราว ชีวิต ที่คล้ายคลึงกันของผู้คนรอบข้าง ความเข้าอกเข้าใจ เห็นใจ ขณะเดียวกันเราก็วางตัวถูกต้อง เค้าถึง เล่าเรื่องชีวิตของเค้าให้เรา,ผู้เป็นแขกมาพักรับรู้ เพียงเพราะเรา สนอกสนใจในสภาพ-ในสภาวะเค้าอย่างจริงใจ ไม่ฉาบฉวย ไม่ผิวเผิน แต่ขณะเดียวกัน,เราก็รักษาระยะห่างวางตัวได้อย่างพอเหมาะ พอควรที่จะไม่ทำให้เค้ารู้สึกผิดที่มาเล่าเรื่องทุกข์เรื่องป่วยไข้ ให้คนที่มาพักผ่อนท่องเที่ยวฟัง ทำลายบรรยากาศของการพักผ่อน sheเข้าอกเข้าใจเห็นใจเค้าคะ แต่ไม่ทำให้เค้าต้องรู้สึกทุกข์ตรม เศร้าหมองลงไปอีกว่ามะเร็งร้ายเกาะกินเค้าจะตายจะเสียชีวิตลง ชีวิต,กลับมาสู่ความเรียบง่ายของตัวเองอยู่กับการเฝ้ามอง/สังเกตร่างกาย ในทุกวันใหม่ ไม่มีแผนล่วงหน้า ไม่มีอดีตให้ต้องตำหนิ ว่าถ้าหากใช้ชีวิตอีกแบบเค้าก็ไม่ต้องมีโรคร้ายภัยเงียบ ไม่มีธุรกิจ ไม่มีความเครียด ไม่ต้องครุ่นคิดเรื่องดอกเบี้ย เรื่องเงิน เงินหลายล้านสิบล้าน ร้อยล้าน ชีวิตเค้าวันนี้...อยู่กะวันนี้…
เราคุยกันเรื่องฝุ่นควันมลพิษกรุงเทพฯ ที่ลูกสาวเค้าชักชวนแม่มาพักฟื้นร่างกาย เธอกินได้ น้ำหนักขึ้น สุขภาพจิตดี มีแม่ลูกเขยชาวญี่ปุ่น บินมาช่วยดู ช่วยเลี้ยงหลาน ลูกเขย-เด็กหนุ่มชาวบราซิล ที่มีแม่ชาวญี่ปุ่น มีพ่อชาวฟิลิปปินส์ แต่เกิด/โตที่บราซิล มารักชอบตกลงปลงใจแต่งงานกะผู้หญิงไทย..น้องเค้า เคยเรียนสถาปัตย์-จุฬาปีนึง แล้วเอ็นฯใหม่ไปติดลาดกระบัง น่ารัก จิตใจดี จากเด็กจบใหม่วัยท่องโลกต้องผันตัวมา รับงานบริหารรีสอร์ทเพราะพ่อเสีย-แม่ป่วย เรื่องร้ายติดๆกัน ในช่วงเวลาสั้นๆ แต่ในเรื่องร้าย ก็มีเรื่องดีแทรกอยู่คะพี่น้อง แฟนหนุ่มที่ไปรู้จักกันที่ญี่ปุ่นช่วงท่องเที่ยว เจอะกันในชินกันเซ็น ตกลงปลงใจ สู่ขอ แต่งงาน เข้ามาช่วยดูช่วยบริหารรีสอร์ท แบ่งเบาภาระไปได้มากมาย
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17932 เมื่อ: 20 กุมภาพันธ์ 2562, 17:53:49 » |
|
กลับจากเกาะช้างแวะกรุงเทพฯ1คืน เราทั้งสาม-she,พ่อบ้าน,ลูก ซื้อตั๋วทัวร์ชั้น1 ออกจากสายใต้ เดินทางไปจังหวัดกระบี่ เราจองที่พัก โรงแรมของพี่ทัศนีย์-พี่ธวัชชาวหอ ลูกชายจองHostelห่างไป400-500ม.ใกล้ที่เรียนdiving ที่แกจองคอร์สdiving licenceราคา17,000บาทไว้ ที่นี่,พ่อบ้านและsheรู้สึกสบายกาย/สบายใจมากๆ เพราะรู้จักคุ้นเคยพี่ต้อย16 /คุณพี่ธวัช ตลอดไปจนลูกหลาน รวมสะใภ้..พี่พาไปนั่นนี่ หรือเราๆรักที่จะเดินไปเอง สำรวจ บริเวณ ฝรั่งมากันมืดฟ้ามัวดินคะที่อ่าวนาง พ่อบ้านรักที่นี่, เพราะเค้าเคยมาเมื่อปี1989..3-4ปีก่อนมารู้จักsheปี1993 ตั้งแต่สมัยไม่มีอะไรเลยมีเพิงขายกาแฟ/อาหาร วันนี้เต็มแน่น เราซื้อตั๋วไปไร่เลย์ แบบเช้าไปเย็นกลับ ไปสำรวจที่ปีนเขา rock climbingที่ลูกชายจะมาปีนไต่ ไปเดินสำรวจไร่เลย์2ครั้ง ได้พูดคุย ได้กินแกงไตปลาอร่อย แต่ที่อร่อยสุดยอดคือร้านเรือนไม้ ที่พี่ต้อยและครอบครัวพาไปกิน อาหารไทยไม่เกรงใจฝรั่งคะ เผ็ดเป็นเผ็ด...อร่อยลืมไม่ลงอาหารปักษ์ใต้ หรือร้านต้นมะยม ติดกะโรงแรมพี่ต้อย ที่,เค้านำไปลงในplattformที่นักท่องเที่ยวเข้าถึง ลูกชายทึ่งจัดสุดขีดที่โรงแรมเราอยู่ติดกะสถานที่กินมีชื่อ! แนะนำไว้ในgoogleฝรั่งนักท่องเที่ยว หรือนักท่องเที่ยวเอเชีย จีน/เกาหลี/ญี่ปุ่นเดินเท้าผ่านโรงแรมทุกวัน เค้าไปไหน?? ไปร้านต้นมะยมคะ พวกเราไป2รอบคิวยาวเป็น10-20คนเว่อร์สุดๆ? เค้าแนะนำให้จองล่วงหน้า เราจองไว้ก่อนกลับ ปรากฏ,ว๊ายยยยยย ตอนแรกเข้าใจว่าฝรั่ง/ต่างชาติโหวตลงความเห็นอาหารไทย… คงงั้นๆแหละ?ที่ไหนได้คะพี่น้อง...ข้างนอกที่เปิดๆขายๆกันน่ะ แพงซะเปล่า อร่อยก็ใช่จะอร่อยนะคะ แต่ที่ร้านต้นมะยม...ราคาถูก ถูกกว่าหน้าถนนอ่าวนาง อาหารอร่อยคะ บอกให้ลูกลงความเห็น ด่วนเลย! เค้าลือกันถูกต้องจริงๆคะ พวกเราได้โต๊ะ5ที่นั่งแต่มีกันแค่3 เลยบอกน้องที่เดินโต๊ะให้ไปถามคนที่รอคิว ว่าใครยินดี นั่งร่วมโต๊ะกะคนแปลกหน้ามั่ง ก็มีนักท่องเที่ยวจีน2คน กะนักท่องเที่ยวเกาหลี2สาวมาเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะ ได้พูดคุยกัน พวกเค้ามาเที่ยวตรุษจีนกันคะ หรือร้านผลไม้สดที่เราทั้งคู่เดินผ่านไปหาลูกที่Hostel แบบสายฟ้าแลบ ได้แวะกินsmoothieบ่อยจน...sheยืนแปล พูดให้น้องผู้ชายคนขายกะพี่สาว บอกเค้าว่าร้านเค้าแขกฝรั่งซื้อ ถึงเวลาที่เค้าต้องไปลงเรียนภาษาอังกฤษได้แล้ว!!สงสารเค้าคะ สื่อสารกันลำบากผิดๆถูกๆ ก็ล่าช้า...sheเดินผ่านแวะกินsmoothie ช่วยแปล ช่วยบอกเค้า ฝรั่งลูกค้ายูโรเปี้ยนมาก เมกันก็มี รัสเซียก็เยอะ แถมมาเลย์/จีน/เกาหลี เค้าเห็นคนมุง/คนรอกันเค้าก็หยุดซื้อมั่ง sheเดินผ่านรถปิกอัพมาจากยะลาขนลองกองมาขายข้างถนน sheรีบบอกน้องร้านผลไม้ไปสั่งมาขายเลยกก.ละ30-35บาท มาขาย50บาทยังขายได้คะ น้องผู้ชายดูจิตใจดีมีอัธยาศัยคะ เค้าดีอกดีใจพวกเราไปนั่งร้านเค้าทุกวันแถมช่วยถามช่วยคุยช่วยแปล พ่อบ้านต้องการพบลูกชายทุกวันเพื่อคุย/เพื่อถามคะ เด็กชายหายไปลงน้ำทุกวันเราต้องไปดักพบที่Hostel เจ้าของHostelกะสามีเป็นกันเองมาคุยมาทำความรู้จัก เค้าอยู่กะธุรกิจHostelสำหรับเด็กวัยรุ่นbackpackerหลายปี ที่ห้องต้องถูก เสนอให้กินให้ดื่ม ให้คนอยู่สบายตัวสบายใจ ไม่เคยเกิดกรณีของหาย/ลักขโมย แฟนแกหน้าตายังกะโจร!!! จริงๆคะพี่น้องผู้คนที่พบ/รู้จักหน้าตาดุดัน ยังกะโจร..พูดคุยด้วย น่ารัก มีอารมณ์ขัน พวกคนเรือยิ่งคล่องเป็นปลาไหลแต่สุภาพ เรียบร้อยคะ พวกเราชื่นมื่นสนุกกันมากที่กระบี่
ที่สนุกสำหรับshe อีกอย่าง คือทุกเช้า ตื่นลงมาข้างล่างlobby เราทั้งคู่จะรี่ไปห้องพักส่วนตัว เพื่อถามหาพี่ต้อย-พี่ธวัช เพื่อทักทาย คุย แผนวัน พี่ต้อยน่ารักมาก ออกไปหาซื้อข้าวเหนียวปิ้ง-ข้าวยำ อะไรอร่อยๆมาตั้งรอ จัดเตรียมอาหารเช้าให้เราบริการตัวเอง ทุกวันแม้ช่วงตรุษจีนวันไหว้ เราทั้งคู่ได้ร่วมไหว้กะครอบครัวพี่ด้วย พ่อบ้านสุดจะประหม่า/เกรงใจว่าเราเข้าไปวุ่นวายบรรยากาศใน ครอบครัว/เป็นส่วนตัวพี่เค้า?พี่ต้อย-ท่านพี่ธวัชให้เราทั้งคู่ไหว้เจ้า ไหว้ฟ้าดิน แถมร่วมโต๊ะกินกะครอบครัวพี่..เป็นบรรยากาศ ที่น่าประทับใจสุดๆคะของการมากระบี่ครั้งนี้
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17933 เมื่อ: 22 กุมภาพันธ์ 2562, 18:50:31 » |
|
ให้พี่ต้อยดูตั๋วรถMinibusให้เราทั้ง3ขึ้น จากกระบี่ออกไปสงขลา ตามเวลาเป๊ะ รถMinibusคล้ายรถทัวร์เพียงแต่เล็กกว่าที่นั่งน้อยกว่า แต่คนขับเหยียบผมปลิวคะ!ถึงสงขลาเรียกตุ๊กๆ เข้าบ้านพี่สาวระหว่างสงขลากะหาดใหญ่… เรามีโปรเจ็คที่ตั้งใจล่วงหน้าว่าจะทำให้สำเร็จ คือพี่สาวเค้าเพิ่งย้ายเข้าบ้านพักสหกรณ์มอ. ที่พี่สาวซื้อผ่อนส่งแบบล่วงหน้ามา10-20ปีโดยไม่เห็น ว่าบ้านจะได้สร้างเมื่อไหร่ผ่อนทุกเดือนทุกเดือนจน โครงการลงมือสร้าง/โอนบ้านในวัยก่อนเกษียณพอดี
พี่สาวไม่สบายก็ผ่าตัด หาทางรักษา ผ่าเสร็จฉายรังสี กลับไปทำงาน sheตื่นเช้าจัดตะกร้าใส่กระปุกน้ำแข็ง ใส่อาหาร/ขนม/ผลไม้ให้แกไปทำงานทุกวัน เราอยู่บ้าน ก็ออกไปซื้อต้นไม้จากร้านขาย มาลงมือปลูกให้แก sheสังเกตผู้คนในหมู่บ้านactiveกันช่วงเช้ามืด ออกมาเดิน เป็นอดีตข้าราชการมอ.บางทีเคยเป็นคณบดี เป็นอาจารย์ เป็นพยาบาลที่รพ.มอ.พอพวกเค้ามาเดินผ่านบ้านเห็นพวกเรา สามคนปลูกต้นไม้/ทำสวน แถมมีฝรั่ง ให้คึกคักทักทายกันสดชื่น sheเพิ่งรู้ว่าตัวเองเป็นคนช่างพูด/ช่างคุย ช่างชวนสนทนาคะ เพื่อนบ้านข้างๆนำต้นไม้อ่อนๆมาให้ลงปลูก หรือคุณบ้านข้างหลัง ที่พวกเราแอบใช้WIFIแกทุกวันมายืนเรียกที่ประตูหอบต้นเตยหอม ต้นลิ้นมังกรที่บ้านแกขึ้นลามรกหยั่งกะวัชพืชมาให้เราลงปลูก… อาจารย์มอ.ปัตตานีเก่ากะพยาบาลวัยเกษียณมาเดินผ่านทุกเย็น วัย71-72กันคะสุขภาพดีเดินรอบหมู่บ้านเช้าเย็น คุยเรื่องต้นไม้ เรื่องสวนนี่คนรักต้นไม้คอเดียวกันคุยได้ทุกวันคะพี่น้อง..พี่สาวทึ่งจัด เรายกเป็นของขวัญขึ้นบ้านใหม่ให้แก สุขใจทั้งคนให้คนรับ sheบอกว่าคนทำสวน/อยู่กะต้นไม้ที่มีชีวิตมีการเติบโตจะไม่เครียด เค้าจะความดันต่ำมีสมาธิไม่วอกแวกผิวเผินเพราะปลูกรดพรวนดิน เราจะช่างสังเกตคะ sheและพ่อบ้านปลูกทำที่บ้านที่เยอรมันจนเขียว รู้และเข้าใจการต้องอดทนเฝ้ารอดูแล..ไม่ใช่แต่จ้างปลูกจ้างรดน้ำดูแลคะ เราทำเองความสุขจากการเห็นต้นไม้ดอกไม้ผลิแตกใบก้านกิ่ง คนรักกันชอบกันสำหรับsheไม่ต้องมาให้ของกินคะกินๆแล้วอึ! แต่ให้ต้นไม้นี่มันเติบโตแตกกิ่งก้านแขนงสาขาคล้ายสัมพันธภาพ!! ผู้สูงอายุ-อดีตข้าราชการมหาลัยแถวนั้นอยู่กันสงบเงียบมีความสุข บ้านพวกเค้าๆสวยงามช่างปลูกช่างลง พ่อบ้านถือกล้องไปเดินสำรวจ เราออกไปเดินสงขลาเมืองเก่า sheลิ่วไปคารวะท่านพี่ที่โรงแดง ชาวหอเก่าที่จบวิศวะฯรุ่น2497 หรือพี่ชาวหอคณะบัญชี เค้าๆบอก ทำไมไม่มาวันก่อนหน้า โรงแดงตั้งทีวีจอใหญ่ชาวจุฬา/ธรรมศาสตร์ มาร่วมกันเชียร์ฟุตบอลประเพณีจุฬา-ธรรมศาสตร์ พ้าาาาsheก็ลืมนึก เดินในถนนสามสายเมืองเก่า เดินตลาดนัดรถไฟ ได้ของหลายอย่าง แวะไปวัดดอนรัก แวะพาพ่อบ้านไปร้านบาร์เบอร์เก่าคลาสิกฝุ่นเขรอะ คนตัดวัย 77 ลูกค้าวัย65...ตัดตั้งแต่คราวมาปีโน้นลูกชายวัย11เดือน พามาตัดรองทรง วันนี้ลูกชายวัย23คะคิดดู!! พอคิดเงินเค้าคิด60บาท พ่อบ้านสงสารเค้าเพราะซื่อสัตย์ต่อลูกค้าคิดราคาตัดผม เค้าตัดเคราตัดหนวดสะอาดสะอ้านเลยล้วงให้120บาท ถือว่าเราแฟร์ต่อเค้าตัดผม/ตัดเครา/ตัดหนวดไม่เหมือนลูกค้าอื่น? ไปนั่งกินร้านริมทะเลสาปสงขลาชื่อภาษาเยอรมัน..Der See.... ลูกค้าแน่นคนมาเที่ยวตรุษจีนจากกรุงเทพ/มาเลย์คึกคักคะ เราไปเดินหาร้านกล้วยปิ้งที่sheเคยซื้อกินสมัยวัยเด็ก.. เป็นหญิงแก่หง่อมหลังค่อม2-3พี่น้อง เค้าบอกตาย/ย้ายร้าน เราก็ยังไปเจอร้านกล้วยปิ้ง/มันปิ้งทับราดน้ำที่ทำจากน้ำตาลโตนด กระทิ..ลูกสาววัย60และลูกพี่ลูกน้องวัย50ปลาย60ต้นๆยังขายต่อ เราอิ่มข้าวจากร้านที่นั่งริมทะเลสาปก็ยังซื้อกล้วยน้ำว้าปิ้งไม่ราดน้ำ เดินกิน ซื้อถุงผ้าไว้ใช้จ่ายกับข้าวคุยกะคนเจ้าของร้านวัยshe…
ส่งลูกชายซื้อตั๋วไปเกาะเต่า/เกาะนางยวน ลูกมีแผนลงดำน้ำ 13ชั่วโมง มีแผนเช่ามอไซค์ขับ มีแผนไปเดินป่าWanderung...เราแยกกันที่สงขลา ช่วงอยู่สงขลา,ลุงพาไปหัดขับมอเตอร์ไซค์ที่แหลมสมิหรา ถ่ายฟิล์มมาให้พ่อแม่วี้ดว้าย...ด้วยแกยังขับซ้าย/ขับขวา ยังไม่คล่องแต่เรียนเร็ว/ทำได้/เข้าใจทันที ป้าให้ใช้รถ เติมน้ำมันให้ลูกชายสนุกสนานมากๆที่ทางใต้
เราพ่อแม่,ดูต้นไม้ รดน้ำทุกวัน ไปไหนก็อยากกลับบ้านมาดูต้นไม้! ความที่พี่สาวอีกคนเพิ่งสูญเสียสามีเป็นหม้ายในวัย64 เราจึงไปหา ไปเยี่ยม ไปอยู่กะแกทั้งวัน ใช้เวลาด้วยกัน วันต่อมานั่งรถไปวัด ที่เก็บกระดูกพี่เขยไปแผ่กุศลรดน้ำ ในวัดมีศพเพิ่งมาตั้งเตรียมพิธี วัย70คะพ่อบ้านกะลูกชายตกใจที่เห็นศพคลุมผ้าสดๆใกล้ๆ... ไปแถบบ้านเกิดพี่เขยนอกๆออกไปที่อำเภอสิงหนครแล้วหดหู่คะ ห่างอำเภอเมืองไปไม่มากแต่ผู้คนไม่ค่อยมี ไม่หนาแน่นเหมือน สงขลา/หาดใหญ่ที่คนแห่กันไปกระจุกตัวให้ครึกครื้นมีอะไรๆเกิดขึ้น
กระนั้น,ทั้งเกาะช้าง/กระบี่/สงขลาก็มีความเป็นต่างจังหวัด ที่อากาศดีไม่มีมลพิษมากจนแสบจมูกเหมือนกรุงเทพ เรานอนหลับดีกินได้ไม่มีปัญหาเรื่องอ้วกอาเจียน/ท้องเสีย ได้ช่วยพี่สาวเคลียร์/จัดบ้าน ทิ้งของที่สุมๆกองๆที่ไม่มีใคร ถือเป็นธุระเพราะพี่สาวป่วย พอดีขึ้นไปทำงาน แกไม่มีเวลาคะ คนมาอยู่เป็นเพื่อนก็ถือว่ามาๆไปๆก็ไม่ใช่หน้าที่เค้าจะมาจัดมาเก็บ sheกะพ่อบ้านจึงเก็บครัวเรียบสะอาดทิ้งขยะไปหลายลัง..
ภารกิจที่ต้องการมาเยี่ยมพี่สาวเรียบร้อยลุล่วง ขอให้มาคะ มาอยู่ใกล้ๆ มาพูด มาคุย มาเป็นเพื่อนแก พี่มีความสุข เราทั้งคู่ก็พยายามเท่าที่เราจะทำได้ ในแบบของเราคะ พี่น้องคนอื่นๆเค้าก็ทำในแบบของเค้า
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17934 เมื่อ: 24 กุมภาพันธ์ 2562, 19:34:13 » |
|
มีหลายเรื่องคะในการกลับมาครั้งนี้ที่ชวนหดหู่ ถามว่าเราจะหดหู่ไปกะเรื่องต่างๆมั้ย?นับแต่การมาเยี่ยมแม่ แม่ที่นอนติดเตียง ให้อาหารทางสายเข้าตรงกระเพาะ ต้องใช้ผ้ารัดข้อมือไว้ม่ายงั้นแม่แกะสาย แกะแพมเพิร์ส คนที่ต้องดูแลแม่คือพี่ๆเค้าก็มองภาพเหล่านั้นทุกวันทุกวัน เราคนมาเยี่ยมนานๆมาที มาทีละแป๊บๆเห็นแล้วจะตั้งคำถาม ทำไมต้องกินอาหารผง ทำไมไม่กินอาหารสดบดเอาให้แม่ตัก ทำไมต้องให้อาหารทางสายยางเข้าทางจมูก แม่จะชอบมั้ย จะบอกใครๆได้มั้ยว่าชอบหรือไม่ชอบ อาหารผงแพงมากๆ บริษัทเนสเล่ย์ทำเงิน-ให้หมอแนะนำคนไข้...ญาติคนไข้จะกล้าแย้ง? ว่าอาหารสดธรรมชาติบดยังมีวิตามินมีแร่ธาตุมากมายที่เป็น ประโยชน์ต่อร่างกาย...อาหารผง/อาหารเม็ดไม่มีวันมาทดแทน ระยะยาวได้เพราะอวัยวะอื่นๆยังต้องทำงาน ;ระบบการย่อย-เคี้ยว ในปาก/ช่องทางส่งลงกระเพาะ/การดูดซึมของลำไส้ แม่เคยกิน อาหารบดเคยมีสีสันสดใส มานอนเตียงกินนมผง ขาดสีสันดูซีดเซียว หดหู่ใจคะแก่ลูกหลานที่พบเห็นเพราะเคยเห็นแม่เดินเหินได้ เมื่อ2ปีก่อน...นอนติดเตียงกล้ามเนื้อไม่ได้ใช้ลีบหดเหลือหุ้มกระดูก ไหนจะคุมน้ำตาล คุมความดัน อะไรๆมากมาย...95นี่พูดลำบากคะ แต่ละวัน แต่ละวัน sheมองตาแม่ใกล้ๆลูบมือลูบแขน แม่ยังmental มีสุขภาพแต่การสื่อสารมีสายยางที่จมูก การไม่มีฟันฟางฟังยาก ลำบากจะเข้าใจ สมองแม่ยังดีคะ ...แต่รู้สึกสงสารบอกไม่ถูกคะ ก็พยายามกันทุกฝ่ายเต็มที่ที่จะเข้าใจ ทั้งฝ่ายคนต้องดูแลทุกวัน ฝ่ายตัวแม่ที่95 อ่อนล้าหมดกำลังทางร่างกายแม้สมองยังคมกริบ หรือฝ่ายลูกหลานมากมายแวะเวียนมาเยี่ยม/มาหา
หรือ,การลงใต้ไปเยี่ยม/อยู่กะพี่สาวที่เมื่อปีที่แล้วเพิ่งผ่าตัดใหญ่ ติดตามหลังผ่า ตอนฉายรังสี พี่กลับไปทำงานได้ งานพยาบาล โรงพยาบาลมอ.ห่างบ้านไป13-15กม. sheได้เห็นว่าพี่เหนื่อยล้าคะ งานเข้ากะเช้าเลิกบ่าย ไหนจะต้องหาหมอนั่นนี่เพื่อตรวจเพื่อคุม ระแวดระวังตัวเอง แกน้ำหนักลดมากมาย เลยไม่รู้ว่าที่พี่ดูเหนื่อย เหนื่อยเพราะน้ำหนักลดมากช่วงเวลาที่แล้ว หรือเหนื่อยทำงาน หรือผลข้างเคียงจากต้องรับยานั่นนี่ คนมาอยู่/มาเยี่ยมเข้าครัวทำซุป พี่ก็กินลำบาก sheจับบดละเอียดเหมือนซุปเยอรมันที่ทำบ่อยๆ sheทำนั่นนี่ตลอดคะ พอแกกลับจากทำงานเราพาไปเดินรอบหมู่บ้าน พาไปเดินคุย...พี่กินได้/อร่อย มีคนมาอยู่ด้วยเต็มบ้าน..แกมีความสุข
หรือพี่สาวอีกคน,ที่เพิ่งเป็นหม้ายหลังแต่งงานอยู่กินกันมา35-36ปี พี่สาวtoughมากๆคะเธอมีวิธีของตัวเองในการไว้ทุกข์..เราทั้งคู่บุกไปหา ไปเยี่ยม ไปอยู่ด้วย แกไปเดินเช้าเย็นออกกำลังกาย ทำมาหลายปี sheครุ่นคิดช่วงอยู่กะพี่สาวคนนี้,ว่าหากsheต้องเป็นหม้ายลง ชีวิตที่เหลือจะเป็นไง เรื่องคิดจะไปอยู่กะลูก/ครอบครัวลูกไม่เคยมีคะ! พี่สาวมีบ้านเอง อยู่เอง เลี้ยงสุนัขไว้ตัวนึง ลูกสาว/ลูกเขยมาเยี่ยม ลูกชายที่กรุงเทพลงมาพักมาเยี่ยมแต่แป๊บๆก็ไป พี่สาวบอก,เธอสบาย ดีแล้วไม่ห่วงหา ไม่ขาดอะไร ชีวิตมีตารางเวลาแน่นอน..ได้ไปไหน ได้กิน ได้ออกกำลัง เธอไปร่วมงานนั่นนี่ที่เพื่อนครูวัยเกษียณชวนมา กลุ่มทางสังคมนี้คะที่ทำให้พี่มีอะไรๆแตกต่างเปลี่ยนบรรยากาศ sheถามเรื่องพี่เขยทีไร,แกจะร้องไห้ทุกที แกบอกช่วงป่วยเดือนสองเดือน สุดท้ายเค้าคุยกัน เค้าลากัน พี่เขยกินไม่ได้/ดื่มไม่ได้ ผอมโกรก สภาพนั้นคะที่คนรักคนใกล้ตัวไม่สามารถ ช่วยอะไร/ทำอะไรได้ แม้ซื้อหาของดีๆของแพงๆมาให้ มาประเคน มาคะยั้นคะยอให้ไปหาหมอ หากเจ้าตัวไม่ไป จะด้วยเหตุอันใดคะ..มันปวดร้าวแก่คนที่เห็น เป็นความสงสารที่พี่บอกแกสงสารสามี...
หรือพี่สาวอีกคนที่ก็เกษียณ มีอายุ น้ำหนักมากเริ่มกลัว กลัวเจ็บนั่นนี่พยายามลดน้ำหนักเค้าไม่ใช่คนออกกำลังกาย สะสมน้ำหนักมากๆพอวัย60เริ่มเจ็บเข่า เริ่มเหนื่อยง่าย ไม่ลดก็ต้องลดคะคนรอบๆเค้าออกกำลัง คุมอาหาร กินคลีนกัน
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17935 เมื่อ: 24 กุมภาพันธ์ 2562, 19:37:18 » |
|
กระนั้น,เราทั้งคู่ก็ได้เจอะเจออะไรมากมายรอบๆตัวเป็นการเปลี่ยน บรรยากาศ ตรงนี้คะ,การมีบุคลิกที่เปิดโลกทัศน์ ไม่ปิดตัวเอง ของเราทั้งคู่ที่ช่างสังเกต/ช่างคุย/ช่างสนทนา ทำให้เราหันเห ไปconcentrateกะเรื่องอื่นๆ แบบไม่ผิวเผินตื้นๆกะเรื่องที่ต้องเผชิญ ในปัจุบัน เช่นตอนไปเกาะช้าง ได้เจอะเจอรู้จักคนที่มีทุกข์ภัยโรคา แต่มองโลกอย่างมีความหวังพูดคุยกะแขกใกล้ชิดเป็นส่วนตัวเหมือน เราเป็นแขกส่วนตัวเค้า เช้าๆมีลิงลงมาจากเขามาเยี่ยมห้องพัก-ระเบียง มีเรื่องตื่นเต้นรายงานเค้าทุกวัน คน/สัตว์/ต้นไม้อยู่ร่วมกันได้ด้วยดี หรือที่กระบี่เช่ารถขับไปภูเก็ตแล้วหยุดแวะที่โคกกรอยเพื่อหาอะไรทาน เดินหา ไม่มีวันนั้นวันหยุดคนจีนหยุดตรุษจีนเพื่อซื้อของไหว้ เราเดินผ่านถนนเมนของโคกกรอยพ่อบ้านหยุดดูลังถึงอบขนม ที่เค้าอบสองเตา-สองลัง ถามsheเค้าอบอะไร?sheมองซ้ายขวา น่าจะอบซาละเปา..ก็เดาไปเรื่อย!เจ้าของร้านข้างในเดินออกมา ให้เราชวนคุย ชวนถาม...เค้าเป็นร้านขายก๋วยเตี๋ยวเป็ด วันนี้หยุด หยุดตรุษจีน เมียเค้าเลยอบขนมถ้วยฟู เปิดฝาให้ชมให้ถ่าย ชวนเข้าไปในร้านข้างใน เราขอช่วยตัก เมียเค้า ลูกชาย2คนออกมารับหน้า เราบอกเดินหาร้านจะกินข้าว เค้าบอกสั่งได้ เค้าร้านปิดแต่ก็มีแขกมานั่งมาสั่ง เลยสั่งผัดไทยกุ้ง คุยกะแขกโต๊ะติดกันเราชวนคุยชวนถามใครสั่งถ้วยฟู-ทำไมสีชมพู เค้าบอกภูเก็ตสั่งไปไหว้เจ้าตรุษจีน3000ลูก เค้านึ่งทีละ40ลูก/2ลังเตา กี่นาที..15นาทีนึ่งคูณหารกันคะพี่น้องต้องทำกี่ชั่วโมง..ช่วยกันทุกคน เค้าบอกไม่ใส่สารกันบูดเก็บได้2วันไม่มากกว่านี้คะ..ก่อนออกกันมา เค้าชมชอบเยอรมัน รถยนต์เยอรมัน ฟุตบอลเยอรมัน เค้าภาคภูมิใจ เล่าว่ารถเค้าขับBMW..จอดเก็บเงียบ..ต้องขายก๊วยเตี๋ยวเป็ดมีชื่อมากๆคะ จึงจะซื้อsuvของBMWได้??อัธยาศัยคะที่เราทั้งคู่มีความสุขที่ได้ มีโอกาสผ่านมาพบมาเจอเค้าๆในวันนั้น แถมคุยกะแขกโต๊ะข้างๆ ที่ฟันหลอแต่ชื่นชอบฟุตบอลBundesligaมากๆ เราสั่งซื้อ2ถุง sheจะถือไปฝากพี่ต้อยวันไหว้พรุ่งนี้
ที่สงขลา,ได้รู้จักเพื่อนบ้าน คนเดินผ่านออกกำลังเช้าเย็น หรือคนแวะรับเราทั้งคู่เป็นสุภาพสตรีกะลูกชายสองคนขับผ่าน เห็นเราเดินกลางแดดจ้ากางร่มจะไปขึ้นสองแถวไปบ้านพี่ชาย เค้าเป็นชาวอิสานที่มาแต่งงานกะชาวสงขลามาซื้อบ้านในหมู่บ้าน เดียวกะพี่สาวเค้าชวนคุยว่าพาลูกชายตระเวนไปเพื่อทำกิจกรรม เด็กชายสองคนเล่นเกมจนติดเค้าห้าม สามีห้ามยังไงก็ไม่เลิกคนแม่ เลยจับลูกชายเข้าคอร์สนั่นนี่สุดสัปดาห์ คนแม่ก็ขับพาเด็กๆไปทำ กิจกรรมก็เป็นความคิดที่ดีคะsheเล่าว่าลูกชายsheก็ติดเกม เด็กเล่น จนเบื่อเองหันไปสนใจเรื่องอื่นเองไม่ต้องห่วงกังวลคะเป็นไปตามวัย เราคุยถกเรื่องฝุ่นควันรถยนต์ที่กำลังเป็นข่าวhotช่วงนั้น คุยเรื่องนั่นนี่ จากเดิมจะส่งเราหน้าปากซอย เค้าพาเราทั้งคู่ไปส่งถึงหน้าปากซอย บ้านพี่ชาย แกตกใจเฮ้ยมาได้ไงส่งข่าวแล้วมายืนอยู่หน้าบ้านแล้ว! เล่าให้แกฟัง เค้าๆบอกแหม่นะ...ใครก็ไม่รู้จอดรับ..ขึ้นมาได้!!
มีเรื่องดีๆให้จดจำมากมายเล่าไม่หมดคะ..ผู้คน..เรื่องราวของพวกเค้า พ่อบ้านงี้ทึ่งจัดเค้าเป็นฝรั่ง ไปไหนมาไหนคนจะpleaseจะคุย เค้าคุยเองน่ะได้แต่คนไทยสิคุยไม่ใช่จะง่ายเลยคุยกะsheแทน รู้มั้ยน่ะ,sheไม่ใช่คนหงิมๆเงียบๆน่าเบื่อน่าหาว ฮ๊ะ,ตัวแม่มาเอง เรื่องสนทนาน่ะ sheฝึกอย่างมืออาชีพมา25ปีคุยกะฝรั่งได้เป็นชั่วโมงๆ คุยกะคนไทยsheจึงพริ้วแหละ เค้าได้บันทึกเรื่องต่างๆในสมุด โนตีสการเที่ยวเมืองไทยทุกวัน ทำอะไร เจอะใคร ที่ไหน เรื่องอะไร สดชื่นคะเมื่อหวนย้อนนึก เราทั้งคู่มีเลือดแห่งการผจญภัยที่พาตัวเรา ฝ่าร้อนฝ่าฝุ่น ฝ่าความเหนียวตัวเหงื่อแตกออกไปข้างนอกทุกวัน แทนที่จะนั่งๆนอนๆตากแอร์ตากพัดลมในบ้านไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะจัดบ้าน/เก็บบ้านก็เสร็จก็เรียบร้อยคะแต่บุคคล-เรื่องราวใหม่ๆ ต้องออกนอกบ้านเท่านั้นจึงจะมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ฟัง?
|
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17937 เมื่อ: 27 กุมภาพันธ์ 2562, 21:20:08 » |
|
23 มกรา 2562 ตื่นมาเช้านั้นหลัง/ข้างๆโปรเมนาด-โลตัส สดชื่นแจ่มใสก็จะออกลุยกันเลย?
|
|
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17940 เมื่อ: 27 กุมภาพันธ์ 2562, 21:44:11 » |
|
อิเด็กหนุ่มสาววัย20นอนกันตื่นสาย ขืนsheกะพ่อบ้านรอพวกเค้า ครึ่งเช้านั้นท่าจะไม่เสร็จธุระแน่คะ แยกกันไป ลุงพาหลานๆไปกินข้าว ที่food courtมีชื่อใต้ดินของเซ็นทรัลเวสต์เกต นัดพบแล้วอัดกันไปในรถ ไปบ้านแม่เยี่ยมแม่/ยายวัย95 บางบัวทอง
|
|
|
|
|
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17946 เมื่อ: 02 มีนาคม 2562, 17:54:38 » |
|
เดินกันจนครบ ที่สำคัญ..จะพาลูก/หลาน/แฟนหลาน ไปจุดที่ทำความรู้จักกันของเราเมื่อ26ปีก่อน
|
|
|
|
|
|
khesorn mueller
|
|
« ตอบ #17949 เมื่อ: 06 มีนาคม 2562, 20:56:33 » |
|
25-29 มกรา 2562 พี่ชายขับออกไปส่งพวกเราแต่เช้าที่สถานีขนส่งเอกมัย เพื่อขึ้นรถทัวร์ไปหาดธรรมชาติ-จังหวัดตราด ต้องลงหาดนี้เพื่อจับเรือเฟอรี่ขึ้นเกาะช้าง เราทั้งคู่จองที่พักมาจากโน่นพอลูกบอกจะไปด้วยแต่แกจะ หาที่พักเอง จองHostelเอง จึงรู้ว่าที่พักเราห่างไกลกันมาก ไม่ได้เจอกันเลยคะ ลูกก็ทำกิจกรรมของแกเอง ไปลงคอร์ส ลองdiving ไปเดินป่า ไปเที่ยวน้ำตก แกสนุกของแก เราก็ สนุกของเราพ่อแม่...พายเรือแคนูเล่นทุกวันคะ..เย็นๆ พายไปฝั่งที่ตั้งศาลกรมหลวงชุมพร-ที่คนเรียกเสด็จปู่ ไปปัดกวาด เช็ดถูศาล จัดวางแจกันดอกไม้ บางวันไปเดินที่หาดตรงข้าม ท่าบางเบ้า หรือจองออกไปดำsnorcle 4เกาะ ทุกเช้า,sheจะตื่นเพราะได้ยินเสียงลิงลง!!...ลิงมันมาที่ระเบียงห้อง ที่ตื่นตา?แขกทุกห้องตื่นมาดูลิง ลิงมาปลิดลูกขนุนบนต้น ขนุนหล่น ใส่หลังคา หลังคาแตก...เจ้าของโรงแรมและเด็กลูกจ้างชาวเขมร มาไล่ลิงแล้วปีนขึ้นไปเปลี่ยนกระเบื้อง...เค้าบอกตอนสร้างโรงแรม ที่-เคยเป็นสวนผลไม้ เค้าล้มไม้ใหญ่น้อยที่สุด สร้างหลีกต้นไม้เท่าที่ จำเป็น วันนี้,สถานที่ร่มรื่นสงบเงียบยินแต่เสียงคลื่นลมอ่าวไทย? เค้าบอกอยู่กะธรรมชาติ คน-สัตว์-ต้นไม้ กลมกลืนกัน แขกๆมีเรื่องคุย ลิงมันไปเกาะกระจกห้องเค้าถ่ายฟิล์ม-ถ่ายรูปมาให้เจ้าของชม sheน่ะ,มีเรื่องคุยกะแม่เจ้าของรีสอร์ตทุกวัน เรื่องพายเรือไปกวาดศาล เรื่องลิงลง เรื่องออกไปชม4เกาะดำsnorcle เธอสุขใจคะแขกไทย มีคนสองคน รีสอร์ตนี้แขกยูโรเปี้ยน แต่อาหารที่นั่นแพงคะ แพงเท่าภูเก็ต-กระบี่ ราคานักท่องเที่ยวเลยล่ะ ไปสงขลาถึงเห็นๆ ว่าราคานักท่องเที่ยวนี่จ่ายแพงไป3เท่า...จากราคาคนไทยที่สงขลา กินอยู่กัน สังเกตว่าแขกส่วนใหญ่ที่เกาะช้างเป็นชาวฝรั่งเศสคะ! แขกเยอรมันน้อย พวกเค้าลงอันดามันกันคะ กระบี่/ภูเก็ต/พังงา และหากสังเกตต่อไปอีก,จะพบว่าคนงานเขมรเยอะมาก แถบทางใต้จะมีคนงานพม่าคะ ย่านนี้ติดเขมรจึงเข้าใจ คนงานพวกนี้ขยันขันแข็งคล่องแคล่วว่องไว หัดเรียนพูดไทย แต่ที่เด่นคือเค้าใช้ภาษาอังกฤษ/ฝรั่งเศสได้ไม่เคอะเขิน! เราทั้งคู่กินได้/นอนหลับดี ไม่มีปัญหาอะไรเลย สนุกสนานได้ ออกกำลังกายว่ายน้ำ-พายเรือนั่งรถไปเอกมัยก่อน9โมง
|
|
|
|
|