26 พฤศจิกายน 2567, 04:09:31
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน [สมาชิกเก่าลืมรหัส โทร 081-7611760]
A A A A  ระเบียบปฎิบัติ
   
Languages    
  หน้า: 1 ... 662 663 [664] 665 666 ... 727   ลงล่าง
ผู้เขียน หัวข้อ: Greeting From Germany part VI-ต่อกับ Part II ....What a Day!  (อ่าน 2569096 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 21 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16575 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2559, 23:05:42 »

ไฟคล้องรอบต้นคริสต์มาสเสีย
จะไปหาซื้อที่ไหนวันหยุดแบบนี้




<a href="http://cmadong.com/mediaplayer.swf?file=http://www.skhospital.go.th/skmessage/files/cliff_richard_-_mistletoe_and_wine_mp3.mp3" target="_blank">http://cmadong.com/mediaplayer.swf?file=http://www.skhospital.go.th/skmessage/files/cliff_richard_-_mistletoe_and_wine_mp3.mp3</a>
      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16576 เมื่อ: 27 ธันวาคม 2559, 16:23:23 »


Heiligabendผ่านพ้นไปด้วยดี
ตบแต่งต้นคริสต์มาส ไปโบสถ์ กลับมาทานมื้อใหญ่
แกะของขวัญ สำหรับเด็กเล็กดูจะน่าตื่นเต้นนะคะ
สำหรับเด็กโตน่ะ เค้าไม่รออะไรกันข้ามปี อยากได้
ก็ซื้อเลย(วางแผน เก็บตังส์ ...ไม่นับ!!)ของขวัญชิ้นใหญ่
จึงซื้อกันตั้งแต่ที่ผ่านมา ของขวัญชิ้นเล็กๆที่แจกกันนี่
เท่าที่จำเป็น?



พ่อบ้านกะเด็กชายไปอู่ ตามเวลานัดคนที่มาซื้อ
เค้าไม่พูดพล่ามทำเพลง เค้ามาถึง แลกเอกสาร
จ่ายเงิน เค้าทะมัดทะแมงลากขึ้นรถ ยินว่าซื้อ2-3คัน
แบบ/รุ่นใกล้เคียง ราคาต่อคันไม่เกินพัน€ เค้านำไปแกะ
แปะ ปะ ประกอบขึ้นใหม่ ขายออกคันละ4000-5000

และไม่ใช่ชาวตุรกีนะคะ!

เค้าเป็นชาวรูมาเนียน ยุโรปตะวันออก ยากจนสุดๆแห่งยุโรป
เค้าซื้อรถอุบัติเหตุในเยอรมันนี ลากไปรูมาเนีย ไปอู่ที่ไหนสักแห่ง
เค้าถอดนั่นมาแปะนี่ ถอดนี่ไปแปะโน่น  ได้รถใช้ได้คันใหม่ ขายออก
ในเยอรมันนี,ไม่คุ้มค่าคะลักษณะนี้ เพราะรถต้องเข้าอู่
อู่ต้องแจ้งเจ้าหน้าที่จากหน่วยงานนอกมาInspektion-TÜV
งุบๆงิบๆไม่ได้ รถใหม่ รถปี รถมือสองมีมากมายให้เลือกให้ซื้อ
ทำไมต้องยึดต้องติด ต้องดึงรั้งไว้?
รถก็มีความผูกพันกับเจ้าของคล้ายสัตว์เลี้ยงในบ้านคะ!
ผูกพัน รับใช้ อยู่ด้วยกันยาวนาน หลายๆปี ใช่จะทิ้งจะโล๊ะกันง่ายๆ?
แต่หากจำเป็น ต้องลา ต้องsay goodbye ก็ต้องลากันคะ
ผลิตปี 2002..อายุ14ปีนี่ถือว่าใช้งานกันคุ้มค่าสมคุณภาพคะ

เงินที่ขายได้ ว่าจะนำไปลงทุนเปลี่ยนประตูterraceใหม่
ที่มีระบบป้องกันงัดแงะล่าสุด ทำจากวัสดุสังเคราะห์
ล็อคกี่ชั้น เพื่อนพ่อบ้านเค้ามาดู ทำเสนอราคามาให้
ว่าจะติดต่อช่วงหลังปีใหม่คะ ช่วงนี้เค้าหยุดนั่นนี่เทศกาล
งานไม่ได้ชิ้น ไม่ได้อันคะ หยุดFerienคนไปเที่ยว ไปholiday
ฉลองSilvesterไม่มีใครมีสมาธิทำงาน.


      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16577 เมื่อ: 27 ธันวาคม 2559, 16:33:49 »

ถ้าคิดจะซ่อมซ่อมได้คะ!
ไม่มีอะไรที่อู่จะทำไม่ได้
คำถามว่าคุ้มรึไม่คุ้มนี่สิ!
ต้องคิดประกอบมากมายหลายด้าน
ตอนซื้อ cu2527น่ะ เรารู้แน่ๆว่าคันนี้
ต้องขายออก ก็ยังไม่ขาย เค้าจะให้1200
นี่,ลูกขับมา2ปีแล้ว ขายได้950ถือว่า
missionตามที่ตั้งใจ?



คนปลอดภัยคะ
รถปกป้องคน
airbagหลังระเบิดออก
ต้องเปลี่ยนกล่องairbagหลังใหม่
หากคิดจะซ่อม!


      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16578 เมื่อ: 27 ธันวาคม 2559, 16:49:28 »


ลาแล้ว nn705
ไปถอดป้าย ดึงของออก
ไปแต่รถเปล่า...ไปรูมาเนีย



<a href="http://cmadong.com/mediaplayer.swf?file=http://www.skhospital.go.th/skmessage/files/george-michael-heal-the-pain.mp3" target="_blank">http://cmadong.com/mediaplayer.swf?file=http://www.skhospital.go.th/skmessage/files/george-michael-heal-the-pain.mp3</a>

      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16579 เมื่อ: 28 ธันวาคม 2559, 17:33:59 »


ฮื๊ออออ Silvesterปีนี้ ถึงตาบ้านเราจัดงาน!
เพื่อนบ้านเวียนกันจัดบ้านนั้น บ้านนี้ ปีนี้,2016
เราทำหน้าที่เจ้าบ้านคะ!

เริ่มกันตั้งแต่เรื่องโต๊ะอาหาร จานชามสีอะไร
จัดโต๊ะสำหรับปาร์ตี้ยังไง ต้องใช้อะไรมั่ง
sheอยากได้ที่ตั้งเทียน ผ้ากลางโต๊ะ สิ่งตกแต่ง
สิ่งละอันพันละน้อย ดอกไม้อีกช่อสำหรับกลางโต๊ะ
อ้อ,sheอยากประดิษฐ์ของขวัญวางบนจานสำหรับแขก
(เพื่อนบ้านสามคู่ 6 คน รวมเรา 4 สิบคนคะ หากลูกๆเพือน
มาด้วยอาจเพิ่มคนอีก)เป็นถ้วยกระเบื้องเล็กๆห่อช็อคโกแล็ต
อาจมีหมูตัวเล็กๆสัญญลักษณ์แห่งโชค หรือตัวbeatleช็อคโกแล็ต
ก็เป็นสัญญลักษณ์แห่งโชคแล้วห่อด้วยกระดาษใสผูกด้ายเชือกร้อย
เรื่องของเรื่องคลิ๊กหาดูการจัดโต๊ะ Silvesterจากinternetคะ
สาวๆที่โน่นช่างประดิษฐ์ ให้ความสำคัญกับการตกแต่งโต๊ะอาหาร
อย่างไปกินคริสต์มาสบ้านน้องชายน้องสะใภ้เค้าก็จัดโต๊ะสวยคะ
น่านั่งน่าสบายสมเป็นงาน แต่นี่งานSilvester...งานรื่นเริงส่งท้าย
ปีเก่า2016 ต้อนรับปีใหม่2017

พ่อบ้านกะเด็กๆเช็คลิสต์อาหารต้องเตรียมทำอะไรมั่ง
ซื้อเนื้อ ซื้อคอหมูBraten ซื้อเนื้อแกะ เตรียมต้มSpätzle
ก๊วยเตี๋ยวไข่เยอรมัน หุงข้าวสวย เพื่อนบ้านถือสลัดมาร่วม
เตรียมเครื่องดื่มไวน์-เบียร์-น้ำแร่-น้ำผลไม้และที่ขาดไม่ได้
Sekt-สปาร์คลิ่งไวน์สำหรับต้อนรับเปิดงานและสำหรับหลัง
เที่ยงคืน 00.00น.ปุ๊บเค้ารินแจก ดื่มอวยพรสำหรับปีใหม่2017
เดินออกไปที่วงเวียน ดื่มชนแก้วกะเพื่อนบ้าน จุดพรุ เป็นอันเสร็จพิธี
กลับเข้ามานั่งกินcheeseกะBaquetteขนมปังฝรั่งเศสเป็นอัน
จบงาน...ลากลับบ้านใครบ้านมัน

รุ่งขึ้นถัดมาบรรดาพ่อบ้านบ้านต่างๆจึงค่อยๆเลื้อยออกมาเก็บกวาด
ประทัด-พรุที่จุดกันเกลื่อนบนถนน ช่วยกันกวาดโกยเก็บสะอาด
ก่อนจะพักผ่อนจาก hangดื่มไปโข...

ขาดอะไรอีกคะ??
Stimmungคะ
งานจะกร่อยไร้ชีวิตชีวาไม่ได้
ต้องสนุกในจิตที่จะจัดงาน
ม่ายงั้นหง่าวงุ้มบึ้งตึงก็ไม่ต้องไปงาน
ไม่ต้องเป็นเจ้าภาพ ไม่ต้องเป็นแขก..
ต้องจูนตัวเองเข้าสู่ปาร์ตี้คะพี่น้อง
จึงจะสนุก!
      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16580 เมื่อ: 29 ธันวาคม 2559, 01:55:57 »


psst,เมื่อวานออกไปในเมืองหลังหยุดยาวคริสต์มาส
ไปกันทั้งสี่คน เด็กชายจะไปออกกำลังที่fitness Center
แกได้บัตรลองมาจากไหนสักใบ ส่งแกลง เราไปในเมือง
คนเข้าเมืองกันมาก นำของขวัญคริสต์มาสมาเปลี่ยน,
มาคืน, มาแลก ที่จอดรถเต็มแน่น กระนั้น,เราได้ที่จอดใต้ดิน
ใต้โรงหนัง ไปเดินหาที่ตั้งเทียน ซื้อเทียน4เล่ม กระดาษServiertte
ซื้อที่วางกลางโต๊ะ ซื้อสิ่งละอันพันละน้อยสำหรับปาร์ตี้ ที่จะนำมา
ประดิษฐ์ประกอบเข้าด้วยกัน แวะไปรับเด็กชาย...แล้วไปร้านขาย
จักรยาน...หาจักรยานใหม่ให้เด็กชายขับที่มหาลัย! แกบอกไม่ต้อง
ราคาแพง(แพงก็ไม่ให้หรอก ถูกขโมย ถูกลัก ให้ปวดใจพ่อแม่เปล่าๆ??)
แกบอกขอรุ่นใหม่ที่เกียร์ดี โครงอลูฯ เบรคดี ตกรุ่นก็ได้ ไม่mind
บอกทุกอย่างที่อยากได้ พนักงานศูนย์ขายจักรยานก็หายไปพัก
แนะนำPegasus จักรยานชาย 48' นำมาให้เลือก 3คัน สามร้อยกว่า€
349€ และ 399 €ต่างกันที่รายละเอียดปลีกย่อยเล็กน้อย
นี่ราคาลดแล้ว โล๊ะที่ทางจะนำรุ่นใหม่มาวาง ว่าซั่น!
พ่อบ้านช่วยเลือก เด็กชายถีบลองเองทั้ง 3-4 คัน เลือกคันถูกใจ
จ่ายมัดจำ 50 € กลับบ้าน.

วันนี้เค้าโทรมาถามจะไปรับจักรยานกี่โมง เราบอกบ่ายโมง
เค้าจะได้เช็คส่งของทัน...พ่อกะลูกชายไปรับจักรยานกัน
หลังขับเบ็นซ์ไปบุบบิบขายทิ้ง...เด็กชาย"back to the root"
กลับมาพึงพอใจกับจักรยานใหม่ wish and need ปรับใหม่
กลับไปสู่จุดเริ่มต้น กระนั้น,ยังไปขอลองe-bikeที่ร้าน..ยินว่าชอบ
แต่,อย่า...อย่าคิดจะซื้อ ไม่เหมาะกะวัยแก แกบอกขอลองถีบ
คันของแม่ที่เพิ่งซื้อเมื่อSommer...ก่อนดีกว่า?

ทะลึ่ง!

      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16581 เมื่อ: 30 ธันวาคม 2559, 16:59:07 »


หนาวคะ กดต่ำเข้าหลังปีใหม่จะหนาวกว่านี้
ช่วงนี้ก่อนหน้าหลายวันที่แล้ว mildคะ
ไม่ต้องจุดเตา mildนี่ราว8-9°cนะคะแต่กลางคืนน่ะ
แถบนี้ยังติดลบ..-2,-3°c มีฝนปรอยๆ Barbaraจะเข้า
เป็นกดต่ำที่นำกวามหนาวเยือกมาฝากจะwinterกันล่ะ

เด็กๆอยู่บ้าน อุ่นสบายเอกเขนกที่นั่นที่นี่ รกเขรอะ!
เด็กชายขนคอมฯ notebookลงไปตั้งข้างล่าง เรียนไปด้วย
ทำการบ้านไปด้วย ยินว่าเตรียมตัวสอบด้วย เมื่อวานนำจักรยาน
ที่ซื้อมาใหม่ออกไปถีบ ปรากฏไปโซ่หลุดที่ตรงทางรถไฟ
นั่งใส่โซ่กันหนาวๆข้างทางรถไฟอยู่พัก หายไปถีบเป็นชม.คะ
คนน้องก็อยากออกไปจ็อกกิ้งเพื่อนสาวก็มาไม่สบายไม่มีเพื่อนวิ่ง
แกบอกอยากออกไปวิ่งคนเดียว sheบอกมันยังไงไม่รู้คะวิ่งคนเดียว
บอกให้รอพี่กลับมาไปด้วยกันดีกว่า จ็อกคนเดียวหน้าหนาวๆมัวๆมืดๆ
อันตรายคะ sheคนแม่มีหวัดปวดหัวมาหลายวันพักเหมือนกัน
ตั้งแต่กลับจากเมืองไทย sheไม่สบายตัวเลยคะ..กลัวนำอะไร
มาจากเมืองไทยต้องตรวจสังเกตอาการร่างกายดีๆ ที่แน่ๆน่ะ
ไม่อยากอาหารพาลเหม็นเบื่อ เพิ่งมาเริ่มรู้สึกหิววันสองวันคะ
จะเป็นเจ้าภาพงานSilvesterจะไอคร็อกๆได้ไงใช่มั้ยคะ?ถึงต้องพัก
สับสวิตช์จูนตัวเองเข้าสู่การสงบนิ่งของร่างกาย เมื่อวานก็เข้า
ซาวน่าเช้านี้สบายขึ้นมากคะไม่ปวดกระบอกตา...เดี๋ยวว่าจะไปลงน้ำ
ไปออกกำลังซะหน่อยคะ  ร่างกายจะได้มีสมรรถนะ.

วันนี้จะเก็บบ้าน จัดแต่ง เตรียมของขวัญ เปลี่ยนผ้าม่าน
เด็กๆรับงานทำกวามสะอาดแบบintensiveใครดูห้องน้ำ
ใครดูฝุ่นเช็ดถูตรงโถง ใครต้องเลื่อนกระถางออกนอกบ้าน
ม่ายงั้นเต็มเอี๊ยดแน่นขนัดคะ เตรียมบ้านรับแขกจัดปาร์ตี้
      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16582 เมื่อ: 31 ธันวาคม 2559, 22:54:26 »


2016...2559 กำลังจะผ่านพ้นในอีกไม่กี่ชม.ข้างหน้า
เป็นปีที่มีความเปลี่ยนแปลงมากมาย รวดเร็ว
ที่ตั้งตัวตามทันมีสมาธิก็รับทุกสถานการณ์ได้อย่างมีสติ
ที่ต้องวุ่นวายหลายเรื่องยุ่งขิงก็ผ่านๆไปอย่างไม่ใส่ใจ
จะอะไรก็แล้วแต่คะ 2016...2559กำลังจะผันผ่าน
ความหวังยังมีปีหน้าฟ้าใหม่?

2017...2560ขอให้เป็นปีของพวกเราทุกคนนะคะ
ทำปีหน้าให้ดีกว่าปีนี้ ที่ตั้งใจ ตั้งมั่น ขอให้สมหวัง
สมจินตนา สมใจตามที่หวังตั้งใจค่ะ
ขอปี 2017...2560เป็นปีที่พี่น้องทุกผู้ทุกนามรอคอย
เพื่อจะทำอะไรที่ค้างคามาจากปี2016 อยากทำ 
แต่ยังไม่ได้ทำ ตั้งใจแต่ยังไม่เริ่ม หมดทุกข์จางโศก
เข้าสู่ภาวะปกติถ้วนทั่วทุกตัวคนคะ

      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16583 เมื่อ: 01 มกราคม 2560, 00:08:11 »


สุขสันต์วันปีใหม่ 2017...2560 คะ




      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16584 เมื่อ: 01 มกราคม 2560, 00:24:07 »

ฮ่องกงฉลองไปแล้ว

Happy New Year 2017!



<a href="http://cmadong.com/mediaplayer.swf?file=http://www.skhospital.go.th/skmessage/files/abba_-_happy_new_year.mp3" target="_blank">http://cmadong.com/mediaplayer.swf?file=http://www.skhospital.go.th/skmessage/files/abba_-_happy_new_year.mp3</a>
      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16585 เมื่อ: 02 มกราคม 2560, 15:40:38 »


เมื่อSilvester 31ธันวาคม 2559 บ้านเราต้องเป็นเจ้าภาพ
จัดงานฉลองปีใหม่ร่วมกะเพื่อนบ้านอีก 3 บ้าน?
ไม่ได้ฉุกละหุกอะไรคะ ทุกวันวันละนิด วันละนิด
เช็ดกระจกชั้นล่าง เปลี่ยนผ้าม่าน(ถอดของเก่าฝุ่นเขรอะไปซัก,
นำของใหม่ไปแขวนแทน ง่ายๆโปร่งๆคะ sheไม่ชอบปิดหมดทึบๆ)
เช็ดฝุ่น ดูดฝุ่น ช่วงเช้าออกไปรับBaquetteขนมปังยาวๆฝรั่งเศส
ไปร้านดอกไม้ชี้ๆดอกกุหลาบส้มๆทำช่อเล็กๆก็กลับบ้าน เด็กๆ
ช่วยทำความสะอาดดูดฝุ่น ดูห้องน้ำชั้นล่าง เช็ดบันได แข็งขันคะ
บ่ายsheเริ่มทำfruit salatชามโต,สี่โมงเริ่มทำของว่างใส่จานจัดเรียง  
ทำของขวัญวางบนจานสำหรับแขก หนีบชื่อครบทุกคน

ห้าโมงเย็นพ่อบ้านกะเด็กหญิงและsheเริ่มนำBratenสามอย่าง
เนื้อวัว-เนื้อแกะ-เนื้อคอหมู มาทอดเร็วๆแล้วนำเข้าเตาอบอบไฟอ่อนๆ
เด็กชายทำน้ำจิ้มAvocado-ครีมสำหรับจิ้มกรุบกรอบ 4ถ้วยสุดฝีมือ
แกชอบทำกับข้าว เล่าว่าโตขึ้นมีงานมีการจะสร้างบ้าน ทำครัวใหญ่
ครึ่งนึงของบ้าน ห้องครัวจะใหญ่ใช้เป็นห้องอยู่ได้ ครัวหรูแพงสุดดีสุด
ฮ้ายยยนี่เด็กชายนะคะที่จินตนาการนี่น่ะ มีห้องนั่งห้องนอนเล็กๆ
ดูคะ,จินตนาการเค้าวัย21
ก่อนทุ่มเล็กน้อยแขกเริ่มมา ทะยอยกันมา รินเสริฟเปิดงานส่งท้ายปีเก่า
เริ่มเสริฟ เริ่มกิน จาก19.00น.กิน-ดื่ม แก้วไวน์รินอย่าให้พร่อง
เพื่อนบ้านถือไวน์มาร่วมเปิดกรึ้บกันเลยพร้อมๆกันขวดไหนรสยังไง
เพื่อนบ้านยืนนั่งรอบๆเตาหินฟินน์แลนด์ อุ่นกันวันหนาว คืนนั้นหนาว
หนาวติดลบคะ หนาวแสบเนื้อ ได้อุ่นสบายในบ้าน แขกๆมีเรื่อง
เล่าเรื่องคุย เสริฟของหวาน เล่นเกมกัน 4คู่2ทีมบวกกะเด็กๆ3คน
อีก1ทีม เผลอแผล็บๆ23.30น.อิหนูกะเพื่อนสาวจะไปบ้านเพื่อน
ที่ห่างไป25กม. ถนนก็โล่งไม่รู้มีน้ำแข็งfreezeมั้ย สุดท้ายตัดสินใจ
ไม่ไปกันคะ เรารึใจหายใจคว่ำไม่อยากให้ขับช่วงสภาพอากาศไม่ดี
23.55น แต่งตัวรัดกุม ออกไปชนแก้วอวยพรปีใหม่ ประทัด-พรุเริ่มจุด
ทุกบ้าน จุดพร้อมๆกันที่ถนนแต่ละบ้านสว่างโร่..ควันโขมงเสียงดัง
เข้าบ้านกัน เสริฟcheese ดื่มไวน์กินขนมปังBaquetteต่อ นั่งคุยกัน
เพลินเพลิดจน02.45 แขกได้รับBaquetteบ้านละครึ่งบ้องถือไป
ลากลับ เมาแฟ็ด อิ่มสนุก บ้านใครบ้านมันไม่ต้องเดินไกล อ้อ,ลูกของ
เพื่อนบ้านความที่พ่อแม่เค้ามาฉลองบ้านเราเค้าเลยชวนเพื่อนๆ
สาวๆสี่คนมาฉลองพอเพื่อนๆกลับเค้ากะเพื่อนชาย
มาบ้านเรา sheเลยเสริฟต่อให้เด็กๆกิน ของกินมีแยะ
เพื่อนบ้านถือๆมาร่วมอีก ก่อนตีสามทุกคนกลับกัน
เราเก็บบ้าน เก็บจานชามแก้วเข้าเครื่องล้าง 2เครื่องทะยอย
กว่าจะเข้านอน ก่อน04.00นสักสิบนาทีคะ เหนื่อยสนุก
วันปีใหม่ชื่นมื่นม่วนซื่นทั้งแขกทั้งเจ้าบ้าน...

      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16586 เมื่อ: 02 มกราคม 2560, 15:58:23 »


สภาพอากาศเช้า 31ธันวา
ความที่กลางคืนมีหมอกทึบ
อุณหภูมิต่ำหมอกน้ำค้างเป็นน้ำแข็ง
เรียกปรากฏการณนี้ว่า "Raureif"-white frostคะ
ดูเหมือนหิมะ?



      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16587 เมื่อ: 02 มกราคม 2560, 16:14:44 »

Raureif...
white frost
บ้านไหนมีต้นไม้พุ่มไม้คะ
จะสวย รึไปเดินป่าน่าถ่ายรูปนะ


<a href="http://cmadong.com/mediaplayer.swf?file=http://www.skhospital.go.th/skmessage/files/die-jungen-tenore-cielito-lindo.mp3" target="_blank">http://cmadong.com/mediaplayer.swf?file=http://www.skhospital.go.th/skmessage/files/die-jungen-tenore-cielito-lindo.mp3</a>
      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16588 เมื่อ: 02 มกราคม 2560, 16:27:12 »

จัดโต๊ะ
ต้องผู้หญิงคะ
เรื่องสวยงามกุ๊กกิ๊ก
พ่อบ้านกะเด็กชายมองห่างๆ!



      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16589 เมื่อ: 02 มกราคม 2560, 16:35:38 »

คลิ้กในinternet
ปรับๆเอากะของที่มี
ชอบคะชอบจัด ดูสวยงามน่านั่ง
ไม่จำเป็นต้องซื้อใหม่
ดอกไม้คะต้องซื้อ
แต่จะรกและแน่นไม่ได้นะ!






คราวหน้าจัดอีกก็เปลี่ยนสี..เทียน,
กระดาษServiertte ช่อดอกไม้
พับๆกระดาษหน่อยก็เปลี่ยนบรรยากาศได้
ดีแม้ะ??

      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16590 เมื่อ: 02 มกราคม 2560, 16:53:57 »

ปรากฏความที่เข้านอนกันเช้ามืด 1 Jan 2017
ตีสี่ได้...เราตื่นเช้าวันอาทิตย์เงียบสงบกันสาย
เกือบสิบเอ็ดโมง เด็กๆตื่นกันบ่ายโมง บรรดาเพื่อนบ้าน
ก็อยู่กันเงียบคะ พ่อบ้านออกไปกวาดถนนแป๊บนึง
นอกนั้นก็hangกันเงียบทั้งวัน เด็กชายก็กรึ้บไวน์ไปโข
ตามพ่อตามแม่ คุยกะแขกๆเพื่อนบ้าน...สาวๆรุ่นๆกันข้างบ้าน
ชวนเพื่อนมาคาราโอเกะกันถ่ายฟิล์มส่งมาให้พ่อแม่-ทั้งโต๊ะดู
ครึกครื้นดีบ้านอื่นๆ คือพอพ่อแม่ไม่อยู่เค้าชวนเพื่อนมาปาร์ตี้
ใช่จะปิดบ้านเงียบที่ไหน

sheดิ ใช้เวลาพักนานคะ!
สงสัยเริ่มแก่ตัว สังขารไม่ให้เลยพักนาน?
เหมือนร่างกายต้องสลายอัลกอฮอล์อย่างช้าๆ
จุดเตาหินอุ่นสบายอยู่กันในบ้านคะ

วันนี้,2 Jan 2017 เค้าพยากรณ์หิมะจะตก
Raureif-white frostหายไป บนพื้นถนนขาวโพลน
เพราะพอฝนตกลงมาที่พื้นที่อุณหภูมิติดลบกลางคืน
จึงเป็นปรอยหิมะคะ


      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16591 เมื่อ: 06 มกราคม 2560, 00:40:50 »



psst,กดต่ำAxel เข้าเยอรมัน นำหิมะ/ฝน
ลมกรรโชกแรงชุ่มฉ่ำกันทั่วหน้า น้ำท่วมทางเหนือติดOstsee
แถบทางใต้ หนาวหนัก เมื่อวาน(4.1.2017)Glatteisถนนเป็น
น้ำแข็งคะ คือหิมะที่ตกมาวันก่อนรวมทั้งฝนใหม่เป็นน้ำแข็ง
อุบัติเหตุบนท้องถนนนับไม่เสร็จ..ไม่กล้าออกจากบ้านคะ
ว่าจะไปว่ายน้ำก็ไม่กล้าขับรถ เมื่อคืนไปTheaterดูละคร ตอนออกน่ะ
18.30 ขากลับบ้านดิ เกือบ 22.00 น. ต้องระมัดระวังคะ
เจอะถนนเป็นน้ำแข็งถือพวงมาลัยไม่ดีรถแฉลบตกข้างทางล่ะ
พ่อท่านแม่ท่าน ดูไม่จืดแน่! คืนนี้,แถบทางใต้จะหนาวถึง-23°c
แถบบ้านsheแค่ -4ถึง -9°c ในป่าอาจถึง -11°c คะ...ที่บ้านจุดเตา
ตลอดวันตลอดคืน อุ่นกระจายสบายแฮ ตราบเท่าที่ไม่ต้องออก
นอกบ้านนะเจ้าคะ ไม่ค่อยรู้สึก หนาวน้ำแข็งนี้จนถึงศุกร์ เดี๋ยวค่อย
ออกไปเดินในป่าว่าจะไปเก็บรูปซักหน่อย

ยืมรูปในเวบมาก่อน หิมะเป็นน้ำแข็ง
บางทะเลสาบเป็นน้ำแข็งคะ นี่แถบSachsen



tageschau.de
      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16592 เมื่อ: 06 มกราคม 2560, 00:54:47 »

คืนนี้...5.1.2017
ใกล้เคียงคะตอนนี้ทุ่มนึง
ปรอทหน้าประตูบ้านบอก-4°cคะ




คืนพรุ่งนี้ 6.1.2017
อุ๊ย ดูเขตเขาสูงตอนใต้ดิ
ทำไปได้ -28°c หนาววววว


tageschau.de
      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16593 เมื่อ: 06 มกราคม 2560, 18:01:33 »



วันนี้วันหยุดทางศาสนาคะ...Heilige Drei Könige
ร้านรวงหยุดหมด สถานที่ราชการก็หยุด
ผู้คนอยู่บ้านกันคะ หนาวๆอากาศยิ่งไม่ดี
Axelทำพิษนำfrostจากทะเลมาให้ทุกที่เยือกกึกๆ
ขนาดนี่จะเที่ยงบ้านshe -11°cไม่ลดไม่หย่อนไม่ขึ้น
น้ำแข็งยังไงก็แข็งเยือกแบบนั้น ไม่ใช่จะน่าออกไปเดินคะ
ตอนsheกลับเมืองไทยเจอะบรรยากาศร้อนอบอ้าว
ตัวเหนียว เหงื่อโทรม ไม่สบายตัวก็แค่เดินช้าลง ทำอะไรช้าลง
ช่วงนั้น,sheคิดถึงความหนาวเย็น คิดถึงความแห้งสบายตัว
อยากกลับไปอยู่ในที่หนาวๆ พอกลับมาจริงๆมีอะไรให้contrast
เห็นๆสัมผัสได้ ว่าหนาวก็โหดเหมือนๆกันเพราะไม่ใช่หนาว
แบบไปทางเหนือขับรถขึ้นไปดูหมอก แป๊บๆแดดออกก็ร้อนฉึ่ง
แต่มันคือหนาวเข้ากระดูก หนาวแสบผิวแสบเนื้อจนไม่อยากออก
ไปอยู่ไปเดินข้างนอกมันหนาวกัดกินอณูขุมขน พื้นลื่นเป็นน้ำแข็ง
อันตรายบนท้องถนนใช่จะอยากขับรถกินลมง่ายๆ?ต้องรอคะ
รอให้ความ"extreme"นี้ผ่านไป แล้วออกไปเดินคะ แก้มแดง หูแดง
นิ้วชา หัวแม่เท้าชาก็จริงแต่เราต้องactive เดิน-ออกกำลัง-เคลื่อนไหว
ร่างกายมากกว่าปกติแก้หนาว...สำหรับคนที่เคยมาจากเมืองร้อน
หนาวดีกว่าร้อนคะsheว่า ไม่ใช่แค่กดแอร์ให้เย็นสุดๆนะคะเราต้อง
ปรับร่างกายตามแวดล้อม มากกว่าการใช้เครื่องช่วยอย่างเดียว,
นึกภาพหนาวติดลบสิบ ติดลบยี่สิบแล้วหมุนHeizungสุดๆเต็มstream?
ฮ้ายยยย จ่ายค่าไฟกันหัวล้านผมบาลหัวร่วงดิตอนปลายปี!!
ก็ต้องหาทางอุ่นกันทุกทางไม่ว่าจะการกันหนาวที่ตัวบ้าน,
นุ่งห่มกันครบชุดในบ้าน จุดเตา เปิดHeizungแต่พอดี..ปรับสภาพ
ตามความหนาวกันไปคะ...
เตาหินฟินน์แลนด์ที่บ้าน อยู่ตัว sheจุดเอง ดูแลรักษาผ้าชุบน้ำ
หยดน้ำยาล้างมือ1หยดเช็ดจุดfatจากยางไม้ทุกวัน เข้าใจระบบ
ใช้ไม้แรก 4ดุ้น เติมอีก3-4ดุ้นเตาจะได้อุณหภูมิคะ..อุ่นระเหิดกระจาย
ไม่ต้องเติมไม้...เตาอุ่นไปทั้งคืน ช่วง3-4วันที่แล้วอาจมากหน่อย
10-12ดุ้นคะ บ้านจะอุ่นทั้งบ้าน...ไม่ใช่ใส่เติมไม้กันทั้งวันทั้งคืนนะคะ
efficient ประหยัดไม้ ได้พลังงานนานสุด สูงสุด...ประหยัดกว่า
เตาแดงเก่ามากมายเทียบกันไม่ได้...จุ๊ๆอย่าเอ็ดไป เงินที่จ่ายค่าเตา
จุดทุกวันตลอดwinter เดี๋ยวจะคำนวณคะจุดกี่วันต่อwinter
แล้วใช้ไปกี่ปี...หารราคาเตา...นี่คนที่มีเตาเมื่อ10-15ปีก่อนคงคุ้มทุน
ไปนานแล้วคะ...เราเพิ่งมี! แต่มองอีกที เตาหินนี้เมื่อ10-15ปีก่อน
ยังไม่ค่อยแพร่หลาย ราคาแพงระเบิดเถิดเทิงคะ ไม่มีกำลังจ่ายที
หากชีวิตต้องสร้าง/ต้องมีเรื่องอื่นก่อน..แม้วันนี้ก็เถอะ ยังถือเป็นของ
ฟุ่มเฟือยคะ ไม่ใช่ของจำเป็นสำหรับทุกคน
      บันทึกการเข้า


Dtoy16
Hero Cmadong Member
***


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: rcu2516
คณะ: อักษรศาสตร์
กระทู้: 1,424

« ตอบ #16594 เมื่อ: 07 มกราคม 2560, 20:07:58 »

         สวัสดีปีใหม่น้องหนิง คุณรูดี้ และเด็กๆขอให้มีความสุขสุขภาพดีกันทุกคน
เยอรมันอุณหภูมิติดลบทั้งประเทศหนาวยะเยือกกัน กรีนลูกพี่กลับมาผิวแพ้ความเย็น
เป็นรอยแดงๆเหมือนผื่นครีมทาผิวคงเอาไม่อยู่  แหมความรู้สึกหนาวเข้ากระดูกแบบน้องหนิงบรรยายมันทำให้เรารู้สึกยะเยือกแทนจนไออุ่นจากเตาหินฟินแลนด์มาช่วย
เป็นวิถีที่น้องหนิงชินแล้วนะค่ะ แล้วหมดครีมกันผิวแห้งไปหลายกระปุกไหม
      บันทึกการเข้า

khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16595 เมื่อ: 07 มกราคม 2560, 21:11:27 »


พี่ต้อยขา,
สวัสดีปีใหม่ 2560 ปีระกาไก่มายังพี่และครอบครัวด้วยค่ะ

นี่จะบ่ายสามคะยัง -4°cเมื่อคืนถือว่าหนาวสุดของwinter
แล้วพี่ หนาวน้ำแข็ง หนาวfrostคะ จะคนละแบบกะหนาวหิมะ
หนิงออกไปซื้อกับข้าวและซื้อดอกไม้ช่อใหม่เพิ่งเข้าบ้านพี่
เดี๋ยวบ่ายสี่จะมีเพื่อนฝรั่ง 2คู่มากาแฟ-เค้กที่บ้าน เรื่องของเรื่อง
หนิงกะแฟนจะเชิญเค้ามาVesperอาหารเย็นแบบcheese+Baquette
และของว่าง เนื้อแห้งSerrano...เป็นการสวัสดีปีใหม่
เค้าๆบอกไม่ต้องอบเค้กเค้าถือมาเอง..เดี๋ยวพอกินเค้ก
ก็จะอิ่มไม่กินเย็นกันอีก...หนิงเลยจัดโต๊ะรอ อบคุ้กกี้มะพร้าวไข่ขาว
ที่ควรจะเป็นก้อนๆ ปรากฏคงใส่ไข่ขาวเกินไป 1ฟอง มันแผละแบน
กลายร่างเป็นคุ้กกี้แผ่นแบนแต๊ดแต๋คะพี่ ตลกง่ะ!
วันนี้แฟนหนิงโล๊ะต้นคริสต์มาสออกไปวางนอกบ้านคะ
บ้านอื่นๆเค้านำมาวางข้างถนน จะมีรถแทร็กเตอร์พ่วงของเมือง
มาไล่เก็บพร้อมกัน เก็บลูกแก้วแขวนห้อย หล่นแตกไป 1ลูก
ถือเป็นโชคแก้เคล็ดคะปีใหม่แก้วแตก...

ลูกชายหนิงกลับหอตั้งแต่เมื่อวานให้พ่อขับไปส่งคะ
ขนจักรยานใหม่ไปด้วย...แกกลับมาบ้านตั้งแต่22-23 ธค.แล้วพี่
มหาลัยหยุดคริสต์มาส คนน้องนั่งรถทัวร์ไป เที่ยว Hamburg
ได้4-5วันวันนี้ค่ำกลับบ้านคะ นั่งรถถึงบ้านราว2ทุ่มคืนนี้
นั่งกันนานคะ 8-9ชม.

ครีมทามือคะหมด...มือถูกน้ำบ่อยทามือบ่อย
ทาหน้าหนิงยังใช้ครีมกันแดดพี่ ขวดเดิมที่ใช้ตอนมาเมืองไทย
มันจะหมดอายุราวSep 2017ต้องรีบใช้ม่ายงั้นมันoxidiert
เอ้อพี่ต้อย,ช่วงมาเมืองไทยปีนี้ความที่ร้อนชื้นอบอ้าวมากๆ?
เครื่องสำอางที่หนิงถือมาด้วยเละเลยค่ะพี่...ครีมทาตาของChanel
แป้งก้อนกลมของGuerlainมันดูดซึมความชื้นในบรรยากาศทำให้
เปียกชื้น...อยากร้องไห้คะ นี่ไม่นับลิปสติกที่ร้อนชื้นแปรสภาพ
หนิงบอกไม่ถูกคะพี่...ของดีๆเสียดาย กลับมา,หนิงแกะตากอากาศเย็น
คิดว่าช่วยทันค่ะ...ทุกปีไม่เคยมีปัญหานี้เลยคะปีนี้สภาพอากาศชื้นมากๆ
หนิงฟังข่าวว่าน้ำท่วมใต้อีกเหรอพี่ฝนมรสุมยังไม่หมด??
นี่มกรานะคะ!! ช่วงต้นธันวาที่อยู่ก็ฝนคะ ตกแทบทุกวัน


      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16596 เมื่อ: 08 มกราคม 2560, 17:45:04 »

ช่อเก่าตั้งมาตั้งแต่Silvesterคะ..8วัน
เพิ่งโยนเข้าเตาเผา ซื้อช่อใหม่เล็กๆ
ดอกไม้ซื้อจากร้านดอกไม้ทำช่อจะทน
กว่าดอกไม้ตัดขายเป็นห่อๆตามSupermarktพี่



จัดโต๊ะกาแฟเค้กรอ
มาจริงเค้าขนขนมมาร่วม
ตั้งกันเต็มโต๊ะคะ

      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16597 เมื่อ: 08 มกราคม 2560, 19:28:24 »

นั่งกันอุ่น เพื่อนๆฝรั่งอีก2คู่ 4คน
รวมเราอีก 2เป็น 6 นั่งกันตั้งแต่ 15.30
ยาวนานไปจน 20.30...5ชม.คะ
เค้าคุยอะไรกันนะ ถึงนั่งกันยาวนาน??




ที่เมืองไทยไม่นิยมจัดที่บ้าน,มักนัดเจอกันที่ร้าน
ที่ร้านมีข้อเสียคือนั่งนานไม่ได้ จึงกลายเป็นรีบกินรีบจ่าย
ลูกค้าคนอื่นจะได้นั่งต่อ??จะคุยอะไรไปคุยกันยาวนาน
ในที่รโหฐานผู้คนแปลกหน้ามากมายก็ไม่ได้ กลายเป็น
ไม่อยากคุย ไม่กล้าเล่า ถึงเล่าก็เบาๆซุบซิบรีบๆรนๆ?

วัฒนธรรมการเจอะกันที่บ้าน เป็นprivate สุขกายสบายใจ
ไม่ต้องรีบไม่ต้องร้อน...ที่โน่นทำกันปกติ คุยกันจริงใจ
ถามว่า,ฝรั่งเค้าคุยอะไรกัน?
นั่งกัน 5ชั่วโมง 8ชั่วโมง...sheคนไทยต้องฝึกต้องเรียนรู้เรื่องแบบนี้
ต้องฝึกต้องเรียนอะไรไม่ทราบเธอ...พี่น้องอาจอ่านไปคิดตาม?
ที่เมืองไทยไม่ต้องลำบากเหนื่อย นัดเจอนัดพบกันที่ร้าน ไม่เปิดบ้าน
ไม่ให้ใครมาที่บ้าน...เจ้าบ้านไม่ต้องจัดต้องเตรียม ไม่ต้องดูแล
ความสะอาดเรียบร้อย ไม่ต้องจัดเตรียมที่นั่งที่กิน ไม่ต้องทำกับข้าว
ไม่ต้องเตรียมของเตรียมอาหารต้อนรับ...นัดไปเจอที่ร้าน ร้านทำให้หมด?
ในทางกลับกันคะพี่น้อง มองดีๆ...ไม่เคยฝึกคุย ฝึกนั่ง ฝึกฟัง
ฝึกพูด พูดเรื่องอะไร ถามเรื่องอะไร เรื่องไหนคุยได้ เรื่องไหน
ห้ามคุยรึห้ามถาม เราเล่าเรื่องเราเมื่อเค้าถาม เราถามเรื่องเค้า
เค้ามีเรื่องเล่า ผลัดกันถามผลัดกันเล่า ที่เหลือต้องตั้งใจฟัง
ตั้งใจสดับมีสมาธิ...สิ่งเหล่านี้ฝรั่งเค้าทำแล้วทำอีกคะ..ฝึกกัน
ทุกปีทุกปีตั้งแต่วัยน้อยๆ วันนึงเด็กพวกนี้โตไปก็ต้อนรับเพื่อนฝูง
คนสนิทรู้จักที่บ้าน ทุกอย่างทำซ้ำๆในแบบที่เค้ารู้จักมาก่อน
sheใช้เวลาเป็นสิบยี่สิบปีคะเรียนรู้วัฒนธรรมเรื่องแบบนี้,
เคยมีพี่คนไทยตำแหน่งสูงระดับผู้บริหารจากบริษัทที่เมืองไทย
ไปดูงานที่เยอรมันเราเชิญเค้ามาที่บ้านเมื่อ20ปีก่อน,เธอบอกว่า
ธรรมเนียมเยอรมัน การไปพบ ไปกิน ไปนั่งที่บ้านเวลารับเชิญ
เธอชอบกว่าการนัดเลี้ยงนัดเจอข้างนอกตามร้าน ตามRestaurant
เป็นส่วนตัว เป็นprivateไม่รีบๆรนๆไม่ต้องรีบกินรีบจ่ายรีบลา ลนลาน
เหมือนอยากแยกอยากไป อยากออกห่าง อยากกลับไปที่ส่วนตัว
อยากกลับบ้าน ...ธรรมเนียมต่างกันคะ!กลับมาเมืองไทยพี่เค้าก็
กลับเข้าสู่ธรรมเนียมเมืองไทย จัด/นัดพบ พาไปกินไปเลี้ยงที่ร้าน
เป็นอื่นไปไม่ได้คะรอบๆสังคมเป็นแบบนี้ถือว่าสะดวกดี ไม่วุ่นวาย
ไม่ต้องเป็นธุระ ไม่ต้องเหนื่อย...

พี่น้องคะ,เห็นทั้งสองด้านมั้ยคะ..ไม่ใช่เรื่องฐานะคะ
และไม่เกี่ยวกะบ้านช่องสถานที่ว่าสวยไม่สวยงามไม่งามหรูไม่หรู
ไม่ใช่คะ เราอยู่ยังไงเราใช้ชีวิตแบบนั้นนั่นคือตัวเราคะ
บ้านเก่าบ้านแก่ไม่ใช่ประเด็นคะหากจัดเก็บปัดกวาดเช็ดถู
สะอาดสะอ้านน่านั่งน่าอยู่นั่นคือที่อยู่ที่ใช้ชีวิตของเราคะ
ไม่ใช่เรื่องน่าปิดบังไม่ใช่เรื่องน่าอาย แต่มันคือการไม่เคยต้อง
เอาธุระ เป็นธุระ ต้องลงมือลงแรง เป็นเรื่องวุ่นวาย ยุ่งยาก
เป็นเรื่องลำบาก เป็นเรื่องใหญ่ งั้นไม่ต้องละกัน ไปข้างนอก
ไปร้าน ร้านน่านั่งน่าสบายสวยงาม...พลาดอะไรไปเยอะคะ
อะไรที่มากกว่าการกินให้อิ่ม ดื่มให้อิ่ม แล้วรีบๆแยกย้าย..
ตัวใครตัวมัน...ไม่ต้องเปิดตัวเองให้ใครมาเห็นที่หลับที่นอน
ที่อยู่ที่กิน..ดูดีๆคะเป็นแบบนี้จริงๆ
      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16598 เมื่อ: 08 มกราคม 2560, 21:03:39 »


ที่นี้พอไม่เคยต้องเปิดprivateตัวเองให้ใครเห็นใครรู้?
ที่อยู่ที่บ้านจึงเป็นที่ที่เราจะอยู่ยังไงก็ได้สบายตัว?
ไม่ต้องระมัดระวัง ไม่ต้องกลัวจะมีใครโผล่มาไม่นัดล่วงหน้า

การเปิดบ้านของฝรั่งมันมีธรรมเนียมที่ไม่มีลายลักษณ์
ว่า,เราเชิญเค้าที เค้าเชิญเราที ผลัดกันไป ผลัดกันหา
เราได้เห็นเค้าอยู่ยังไงใช้ชีวิตยังไง เค้าได้เห็นเราอยู่ยังไง
ใช้ชีวิตยังไง เหมือน,เราต้องเปิดตัวเราชีวิตเราที่เป็นส่วนตัวสุดๆ
ให้เค้ารู้เค้าเห็น ไม่ใช่ทางเดียวคะ ทั้งสองฝ่าย เรื่องที่คุยจึง
เป็นทุกเรื่องที่ชีวิตเราชีวิตเค้าประสบพบพา เล่าขานกันจริงใจ
ชีวิตไม่ได้มีแต่ด้านกุหลาบโรยโปรยดอกไม้ฮูล่าฮิบลั่ลล๊าบันเทิง
ไม่ใช่คะ! ชีวิตมันมีด้านอื่นด้วย เรื่องเจ็บ เรื่องป่วย เรื่องปัญหาต่างๆ
บ้างของตัวเองบ้างของครอบครัวเกี่ยวข้องวุ่นวายกังวลให้ต้องแก้ไข
ให้ต้องวิตก เรื่องที่ทำงาน เรื่องกังวลกลัวการตกงานว่างงาน
คุยนี่เล่าสู่กันฟังนะคะไม่ใช่จะอยากขอ อยากได้ความช่วยเหลือ
ขอยืมตังส์ ขอนั่น ขอนี่ ขอไม่สิ้นสุด เค้าไม่ทำตัวแบบขอทานกันคะ
ที่โน่นแยกเรื่องเล่าออกจากปัญหาและการแก้..เรื่องที่เค้าเล่าให้เราฟัง
เค้าเล่าว่าปัญหาเค้าเค้าแก้ยังไง หาทางออกยังไง
รู้จักกันยาวนานเค้าจะรู้ว่าเราก็มีปัญหาของเรา มีเรื่องของเรา
เพราะฉะนั้น,มิตรภาพจึงแยกออกอย่างสิ้นเชิงจากปัญหาต่างๆ
เค้าจะไม่นำการรู้จัก ความเป็นเพื่อน ความสนิทญาติพี่น้อง
มาอ้างขอความช่วยเหลือ เรื่องในโต๊ะจึงไม่ต้องกลัวการขอ
การยืม การโอดครวญแต่ปัญหา เรื่องในโต๊ะจึงมีไม่มากที่ถือว่าtabu!
ไม่คุยเรื่องเงิน ไม่เอ่ยถึงการขอ การอยากได้จากผู้อื่น
มีเส้นมีขีดที่ห้ามเอ่ยในโต๊ะ...เพื่อน/คนรู้จักเหล่านี้จึงจะ
มาแล้วมาอีก มาหาเรา เรารับเชิญไปหาเค้า
เป็นมิตรภาพที่ยาวนานสนิทใจ

แล้วต่างกันยังไงกะการไปพบไปเจอไปนั่งกันที่ร้าน
สถานที่แปลกที่แปลกถิ่นแทนที่จะเป็นที่ส่วนตัวที่เราใช้ชีวิต?
ระยะห่างคะ...distance...ห่างตัว ห่างความรู้สึก ความห่าง
ที่เราไม่ต้องกลัวใครจะมาใกล้เกิน ใกล้มาก มาเห็นเราอยู่เรามี
ก็อาจเริ่มขอ อาจเริ่มอยากได้อยากมี...หรือเราไม่ต้องการให้
ใครมาเห็นในสิ่งที่มีที่เป็น ไปข้างนอกสามารถรวบรัดเร่งรีบ
ตัดได้ลาง่ายเลิกล้มการพบการเจอะการเจอได้เพียงแยกย้าย
ลาจาก หลังจ่ายเงิน แม้เรื่องจ่ายเรื่องรับผิดชอบใครจ่ายใครออก
ก็ไม่แน่ไม่เคลียร์ติดธรรมเนียมเลี้ยงยัน?แม้ไปร้านก็เบื่อกันง่ายๆ
หากเป็นเรื่องทางเดียวฝ่ายเดียว...เรื่องคุย เรื่องเล่า จึงพื้นๆลวกๆ
รีบๆเร่งๆ สถานที่ ดัง  หนวกหูวุ่นวายคนเดินไปมาน่ามึนเวียนสับสนเสียงใคร
เป็นเสียงใคร โหวกเหวกวุ่นวาย เดี๋ยวเราจะสั่ง เดี๋ยวขาดนั่นนี่ อยากสั่งเพิ่ม
ขอเติม ขอนั่นนี่ สุดท้ายการไปพบ ไปเจอะ ไปเจอที่ร้าน
ก็วุ่นวายเรื่องแบบนี้ซะจนไม่มีเวลาถามไถ่คุยสารทุกข์สุกดิบ
ไม่มีความสงบนิ่งพอให้มีสมาธิจะเล่านั่นนี่ถามไถ่เรื่องเราเรื่องเค้า
วุ่นวายโวกเวกกันแต่จะกินอะไร จะดื่มอะไร  อาหารมา น้ำมา
ตั้งหน้าตั้งตากิน-ดื่มเร่งรีบ เพราะต้องเก็บต้องเคลียร์โต๊ะ..เรียกบิล
สุดท้ายคะ ก็นั่งกันนั่นแหละหลายๆชั่วโมง แต่เนื้อหาของการพบ
การนัดเจอใช่จะได้เรื่องได้ราว เพราะร้านก็ดัง วุ่นวาย โหวกเหวก
ใครคุย ใครเล่า ใครถามอะไร คุยไม่ได้น้ำได้เนื้อ แป๊บๆต้องรีบกิน
รีบดื่ม ไม่ได้ละเลียดรส ร้อนรนตั้งแต่ออกจากบ้านเพื่อไปร้าน
อยู่ที่ร้านก็วุ่นวายเรื่องอาหาร การสั่ง การออเดอร์ เช็คบิล...ทั้งแขก
ทั้งเจ้าภาพวุ่นวายกันแต่เรื่องใหญ่เรื่องนี้ ไม่มีใครมาตั้งคำถาม
มานั่งคุย นั่งเล่า เราถามเค้า เค้าถามเรา จึงฉาบฉวยใช้ความวุ่นวาย
รอบๆตัวมาเป็นเพื่อนให้ตัดบท ตัดเรื่องที่คุยให้สั้นๆพอได้ใจความ
ไม่ต้องจริงใจมากเพราะเร่งรีบวุ่นวายเรื่องอื่นๆเดี๋ยวเด็กเดินโต๊ะ
เดี๋ยวพนักงานมาขัดจังหวะถามนั่นบอกนี่...สุดท้าย,หากจะคุยก็ไม่ได้กิน
หากจะเล่าก็ไม่ได้ดื่ม เวลาเสริฟ เวลาเก็บ เวลาคิดเงินกินเวลา
ทั้งหมด สุดท้ายเจอกันก็เหมือนไม่ได้เจอคะ!

ไม่ใช่คะพี่น้อง ไม่ใช่ความสะดวกสบายคะที่เป็นข้ออ้าง
แต่คือการไม่ชอบที่จะใกล้ ที่จะสนิท ที่จะคุ้นเคยกะใคร
ไม่แปลกใจคะ หากจะเห็นความโหยหาหิวในความสงบ
ความนิ่ง ความเป็นตัวตนที่แท้ ที่หายากยิ่งรอบๆตัว...
เราไม่เริ่ม ก็ไม่ต้องคาดหวังจะมีจะได้คะ...จึงคุยไม่เป็น
เล่าไม่เป็น ไม่รู้จักการฟังที่ดี การตั้งคำถาม การตอบกลับ
เพราะความฉาบฉวยเอาง่ายเอาสะดวกเอาสบายเข้าว่า...

เห็นความแตกต่างมั้ยคะ??


      บันทึกการเข้า


khesorn mueller
Cmadong อภิมหาอมตะเซียน
******


ออฟไลน์ ออฟไลน์

รุ่น: 2527
คณะ: รัฐศาสตร์
กระทู้: 71,885

« ตอบ #16599 เมื่อ: 08 มกราคม 2560, 22:33:05 »


เดี๋ยวจะว่า...ก็แหมหนุงหนิง...เธอ!
ใครเค้าจะมีเวลามากยังงั้นล่ะ?
ต้องทำมาหากิน เวลาทำงานก็หมดไป
กับการออกจากบ้าน ถึงที่ทำงาน ขับกลับบ้าน
ใช่จะได้อยู่บ้าน ใช้ชีวิตในบ้าน ล้วนเร่งรีบฉุกละหุก
ใครจะมีเวลามาจัดบ้าน เก็บบ้านทำกวามสะอาด
หน้าที่นี้เค้ามีคนใช้จ้ะเธอจ๋า..แต่ติดไม่มีเวลาจะพบจะนัดเจอ
เพื่อนฝูง คนรู้จัก จะให้มารับรองที่บ้าน โหเธอ,ใจคอจะไม่ให้
ได้หายใจหายคอพักผ่อนกันมั่งรึไงเสาร์อาทิตย์??
เราไม่เคยทำเป็นตัวอย่างให้ลูกดู อย่าคิดว่าเด็กพวกนี้โตไป
จะปฏิบัติเป็นอื่นคะ..เค้าก็จะเดินตามทางที่เค้าเห็นเค้ารู้
เค้าเห็นแม่เหนื่อยจากการทำงานนอกบ้านสายตัวแทบขาด
เห็นพ่อปฏิเสธเมื่อเพื่อนเมื่อฝูง ญาติมิตร จะมาหามาเยี่ยม
เค้าไม่ได้เชิญที เค้าจะต้องลำบากตัวเองทำไม นั่นคือสิ่งที่เด็กเห็น
ได้ยิน เวลาแม่/พ่อเสนออยากเชื้อเชิญใครมาที่บ้าน มาคุยมานั่ง
ว่าพอเถอะ เหนื่อยจากทำงานก็มากพอแล้วจะให้มารับรองอะไรใครอีก
นัดไปกิน ไปเลี้ยงระหว่างทางตอนเดินทางกลับบ้านละกัน!
ร้านนั้นดี ร้านนี้อร่อย  ที่นั่นอาหารดีอร่อยถูก...คือเรื่องอาหาร
เรื่องกินคือปัจจัยตัดสินใจมากกว่า การอยากพบ อยากคุย
อยากทราบ อยากเห็นตัว อยากถาม เรื่องราวชีวิต ตัวตนที่แท้
ของเค้าผู้นั้นๆอย่างแก่น...การนัดแนะพบกินข้าวจึงอย่างที่เล่า
textข้างบนคือบรรยากาศ ไม่ได้สงบ ไม่ได้เงียบ ไม่ได้มีสมาธิตั้งใจ
ตั้งมั่น สนใจในตัวตนบุคคลที่นัดเจอ"กินข้าว"อย่างแท้จริง แต่หมกมุ่น
กะเรื่องปากเรื่องท้อง
เรื่องคุยจึงฉาบฉวย เรื่องนอกตัว สภาพจราจร สภาพอากาศ
ปัดๆรีบๆคุยพอได้ความแบบไม่เจาะถามละเอียดลึกซึ้งได้ความ
เวลาเล่า เวลาคุยที่ร้านนั้นหมดไปกะอาหารอะไรอร่อย นี่น่าลอง
นั่นน่ากิน นี่ต้องสั่ง นั่นต้องเพิ่ม ใครจะมาถามไถ่ให้ได้ใจความ
เธอเป็นยังไง อ้าวทำไม แล้วเธอทำไง ใครเหรอ เค้าเป็นใคร
คือเรื่องเล่าเรื่องคุยที่ต่อเนื่องละเอียดก็ทำไม่ได้ในบรรยากาศแบบนั้น
ได้สาระแต่ร้านไหน กินอะไร อะไรอร่อย แพงไม่แพง
แต่เรื่องสารทุกข์สุกดิบแก่นแท้ของตัวตนบุคคลผู้ที่เรานัดเจอะเจอ
ไม่ได้รับการถาม การเล่า ผลัดไปงวดหน้าละกัน งวดนี้มากันมาก
มากันหลายคนไม่ได้ทั่วถึงทีเพราะแย่งกันพูด แย่งกันคุย
ได้คุยเฉพาะกะคนนั่งติดกัน แต่คนอื่นๆไม่ได้รู้ ไม่ได้ยิน
หนวกหู โหวกเหวกจอแจ
ใครว่าอะไร ใครเป็นใครก็ไม่รู้แน่ รีบๆแยกย้ายกลับบ้านเหนื่อย
จากงานมาทั้งวันสมาธิน้อย สมาธิสั้น เค้าใครว่าอะไรก็ตัดๆสับสวิตช์
ไม่ได้สรรพ ไม่เป็นศัพท์พอจะมาเรียงลำดับว่าตกลงเราอยากเจอะ
ใคร ใครมาด้วย ตกลงได้พบได้คุยแค่ไหน ยังไงอะไร ในตัวตนที่แท้
อ้อเราก็ลืมถามชีวิตเค้า ความเป็นอยู่เค้ามัวคุยเรื่องกิน เรื่องร้าน
เรื่องจราจรเรื่องสภาพสภาวะรถติด เรื่องนอกตัว เรื่องห่างไกล
ที่ไม่ต้องกังวลกลัว ใครจะมารู้มาเห็นชีวิตที่แท้ของเรา เรื่องเรา
ปัญหาเรา ทุกข์เรา ไม่เกี่ยวใครไหนแม้เพื่อนพี่ญาติสนิทมิตรสหาย
เล่าไปเค้าก็มาช่วยอะไรเราไม่ได้ไม่รู้จะเล่าไปทำไม เล่าไปก็สาวไส้
ให้เสียหน้าตัวเองเปล่าๆใครต้องมาเดือดร้อนอะไรด้วยมิทราบ??
เป็นแบบนี้วันแล้ว วันเล่า ปีแล้ว ปีเล่า...เผลออีกที อุ๊ยว๊ายยยเธอ
หยุดทำงาน เกษียณ ถอดหัวโขน ถอดบรรดาศักดิ์ ยศที่มี
ตำแหน่งที่ได้ก็ไม่มีใครมาอืออาเห่อแหงน กุมเป้า ตัวงองุ้ม เคารพ?

ไหนง่ะทีนี้ ที่เคยไม่มีเวลาพบเจอเพื่อนฝูงคนรู้จักญาติมิตร
สนิทจริงสนิทเทียม ที่ผ่านมาไม่มีเวลา...ตอนนี้มีเวลาแล้ว?
ติดก็แต่ไม่เคยเจอะ ไม่เคยเล่า ไม่เคยรับรู้ข่าวสารข้อมูลกัน
ยาวนาน นานจนปะติดปะต่อยากชีวิตเค้ายังไง ลูกเมียเป็นไง
จู่ๆจะไปพบไปคุยไปเจอก็จั๊กกะเดี๋ยม ไม่กล้า สมัยทำงานก็มีแต่
คุยกะลูกเมีย คนที่ทำงาน พอหยุดทำงานหลายอย่างงดไป
จะให้ไปเริ่มตรงไหน...มีแต่เรื่องหดหู่ห่อเหี่ยวใกล้ละสังขาร
ของเพื่อนผู้นั้น เจ็บไข้ไม่มีทางเยียวยาของผู้นี้ ความยากความจน
ของญาติผู้โน้น คนรู้จักผู้นี้ ฮ้ายยยยย มีอะไรให้อยากพบอยากเจอ
รื่นรมณ์เล่าขานสอบถามกันไม่ทราบ??

รู้กันอีกที...ข่าวตาย ข่าวร้ายว่าจะเผาวันนั้นวันนี้
อ้าวเฮ้ยยย ไม่ได้ ต้องไปซะหน่อย สมัยอยู่สมัยเป็นๆ
ไม่ได้เจอะ ไม่ได้เจอ ไม่มีเวลาถามหาใกล้ชิดคุยกัน
วันนี้เค้าจากไป เค้าจะเผา ไปซะหน่อย ไปแสดงตัวตนครั้งสุดท้าย
..
..
..
แบบไม่ต้องใกล้
แบบไม่ต้องคุย
แบบห่างๆ
แบบผิวเผิน
..
..
อย่างที่เคยเป็นนั่นแหละ!
หนุงหนิง....เธอ
      บันทึกการเข้า


  หน้า: 1 ... 662 663 [664] 665 666 ... 727   ขึ้นบน
  
กระโดดไป:  

     

ทำไมหอพักนิสิตจุฬาจึงเป็นดินแดนมหัศจรรย์            " ไม่ได้เป็นแค่หอให้นอนพัก  แต่เป็นบ้านอบอุ่นรักให้อาศัย  ไม่เป็นแค่ที่ซุกหัวยามหลบภัย  แต่สร้างใจให้เข้มแข็งแกร่งการงาน"  <))))><