♫♫♫ เราเองตี๋ครุดนตรีไง จำได้ไหมเพื่อนๆ ♫♫♫

[churaipatara]

สวัสดีค่ะตี๋

[montha24]

สวัสดีครับเอ๋ ทานข้าวเที่ยงยัง

[churaipatara]

		อ้างถึง			ข้อความของ montha24 เมื่อ 12 มิถุนายน 2552, 11:09:48
	สวัสดีครับเอ๋ ทานข้าวเที่ยงยัง

งดค่ะ เพราะเมื่อวานมื้อเย็นทานมากไปหน่อยที่บ้านเพื่อน  เพื่อนทำกับข้าวอร่อยจริงๆ

[เก๊า(24)]

หวัดดี ครูตี๋ วันนี้ไปเปิดหมวกหรือเปล่า ประสบการณ์ที่เล่ามา น่าสนใจนะ  อยากให้เขียนอีกเรื่อยๆ ชอบๆ วันนี้พานักร้อง มาช่วยครูตี๋ด้วย

[churaipatara]

นักร้องสวยจังเลยค่ะ

กลับก่อนนะคะ

[เก๊า(24)]

ครูตี๋ สงสัยพานักร้องไปเปิดหมวกร้องเพลงอยู่  เห็นเข้ามาแว๊บๆ  แต่ไม่ยอมเข้าบ้านตัวเองเลย  แถมให้อีกรูปครับ

[แจง-24]

รูปนี้ สวยคลาสสิกดีค่ะ ท่านเก๊า...

ครูตี๋ บทความเรื่องเปิดหมวก เขียนลงนิตยสารที่ไหนหรือเปล่าจ๊ะ
อ่านแล้วรู้สึกดี น่าจะส่งไปลงนิตยสารเกี่ยวกับดนตรีนะ
เป็นบทความที่เปิดโลกทัศน์เรื่องดนตรีเปิดหมวกได้ดีจ้ะ

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ montha24 เมื่อ 11 มิถุนายน 2552, 09:31:34
	สวัสดีครับ  เปิดหมวก  วันอังคาร  พุธ  ศุกร์ แต่ก็แล้วแต่ฝนฟ้านะครับ ช่วงนี้ตกบ่อยก็หยุดครับ เล่นประมาณ 3 โมงเย็นถึง 6 โมงเย็นนะครับ เล่นที่ทางเดินขึ้นรถไฟฟ้า บี ที เอส ตากสินครับฝั่งที่มีหลังคา เพื่อนๆแวะไปคุยกันได้ครับ ( ตอนนี้หััวใจแข็งแรงดีแล้วครับ แต่ก็ดูแลสุขภาพอย่างดีครับ)

   ถ้ามีโอกาสผ่านไปทางนั้นรับรองจะไม่ยอมพลาดแน่นอน...

[montha24]

		อ้างถึง			ข้อความของ แจง-24 เมื่อ 13 มิถุนายน 2552, 20:50:21
	รูปนี้ สวยคลาสสิกดีค่ะ ท่านเก๊า... ครูตี๋ บทความเรื่องเปิดหมวก เขียนลงนิตยสารที่ไหนหรือเปล่าจ๊ะ อ่านแล้วรู้สึกดี น่าจะส่งไปลงนิตยสารเกี่ยวกับดนตรีนะ เป็นบทความที่เปิดโลกทัศน์เรื่องดนตรีเปิดหมวกได้ดีจ้ะ

เขียนไว้ในเวป violin violin house ครับป้าแจง ลองเขียนดูครับ ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ

[montha24]

ความสุขราคา 20 บาท

มีคนบอกไว้นานแล้วว่า
คนเรามี 24 ชั่วโมงเท่ากัน

อยู่ที่ว่าเราเลือกทำสิ่งไหน ให้กับใคร
นั่นต่างหากที่ทำให้เราแตกต่างกัน

เมื่ออาทิตย์ก่อน มีอยู่วันหนึ่ง ที่ผมรู้สึกว่าเหนื่อยมากกับการทำงาน
เหนื่อยจนจำไม่ได้ว่าเป็นวันไหนในหนึ่งสัปดาห์

เริ่มต้นด้วยการประชุมโปรเจคใหญ่ปลายปี
คั่นกลางด้วยการไปคุยกับ Designer ชาวต่างชาติ อีกคนหนึ่งที่โรงแรม เชอราตัน
แล้วก็ต้องกลับมาประชุมต่อกับอีกทีมหนึ่งที่ โรงแรมเซ็นทรัล แถวลาดพร้าว
ฟังก็เหนื่อยแล้ว

ด้วยเวลาที่จำกัดทำให้ผมต้องจอดรถไว้ที่เซ็นทรัลชิดลม ไปรถไฟฟ้า
เปลี่ยนขบวนที่สถานีสยามแล้วก็ไปสายสีลม สาทร

แล้วก็ไปสุดปลายทางที่ สุรศักดิ์ใช่ไหม ไม่แน่ใจ
ตอนยืนบนรถไฟฟ้า
จำได้ว่ามองแต่ภาพวิวผ่านไปลอยๆ สายตาไม่ได้มีอะไรเพ่งอีกแล้ว

ผ่านสนามม้า เออสวยดี ผ่านสวนลุม เห็นตึกโรงแรมดุสิต ตึกออเรนจ์ (สมัยก่อนนั้น)
ไม่มีความทรงจำใดๆวิ่งผ่าน เหนื่อยเป็นคำๆเดียวที่นึกได้
แม้น้องนักศึกษาในมิติ 34-24-35 จะมายืนน่าเสน่หาอยู่ข้างๆก็ตาม

จนถึงสถานีสุดท้าย เดินลงมาเรื่อยๆไปตามแรงโน้มถ่วงเพียงแค่ยกขาให้พ้นก้าวของบันได
ขามันก็จะลงไปที่บันไดอีกขั้นโดยอัตโนมัติ

แล้วปลายทางของบันไดนั้น ก็มีสิ่งที่ทำเรียกว่า สิ่งมหัศจรรย์แล้วกัน
ของพระเจ้าองค์ใด หรือสิ่งศักสิทธิ์ในสากลโลกบันดาลลงมาให้

เสียงแวๆดังมาไกล พอที่จะทำให้การก้าวลงของผมเร่งไปให้ถึงปลายทางยิ่งขึ้น
เมื่อถึงบันไดขั้นสุดท้าย ผมก็หยุดการเคลื่อนไหวไปโดยปริยาย

ภาพผู้ชายวัยกลางคนคนนึง ยืนเล่นไวโอลินเปิดหมวก
เพลงที่ได้ยินคือเพลง คนพิเศษของวิยะดาโกมารกุล

บางคนหยุด บางคนมอง บางคนก็ฟัง บางคนเหลียวไปมองแล้วก็แอบฮัมไปด้วย
ผู้ชายคนนั้นหลับตาเล่นไวโอลินที่มีแบ็คกิ้งแทร็ค เป็นดนตรีปล่าวๆ ประกอบไปด้วยเสียงเบส กลองและเปียโน
แล้วใช้เสียงไวโอลิน เป็นเมโลดี้  นำพาผมมายื่นอยู่ตรงนี้

ผมตัดสินใจกดโทรบอกที่ประชุมว่า ผมจะไปถึงช้า
ผมลงนั่งที่ราวบันไดข้างๆ ปล่อยสายตาไปที่ว่างๆ
ไม่ได้มีที่หมายที่ปลายตาแต่อย่างใด
……………………….
………………………..

เสียงเพลงคนพิเศษมาถึงท่อนสุดท้าย
ผมลุกบิดตัว พร้อมควักเงิน 20 บาท วางลงในกล่องไวโอลิน ของผู้ชายคนนั้น
“คงจะมีบางครั้ง ที่ใจเคลิ้มลอยล่องไป
ทำอะไร อะไรที่มันไม่เคย...
อยากฮัมเพลงหวาน ฝันกลางวันอยู่เรื่อยเลย
อยู่เฉยๆ ก็แอบยิ้มคนเดียว...”

ผมก้าวเดินมาพร้อมรอยยิ้มน้อยๆคนเดียว
ฝันกลางวันไปว่า..
มีน้องแพนเค้กโทรมาเร่งให้ไปถึงที่ประชุมไวๆ
น้องแพนเค้กบอกว่า รอพี่นานแล้วคิดถึง และกำลังจะงอน มาไวๆนะคะจุ๊บๆ

ผมนึกขอบคุณความสุขราคา 20 บาท


บทความจากblock ที่เขียนถึงครูตี๋ครับ

[Uncle Na]

- อืม ม  งึกงึก งักงัก...ความสุขจาก 2 ข้างทาง ตรูตี๋มีส่วนอยางมากคับ

[churaipatara]

		อ้างถึง			ข้อความของ montha24 เมื่อ 13 มิถุนายน 2552, 22:05:15
	ความสุขราคา 20 บาท มีคนบอกไว้นานแล้วว่า คนเรามี 24 ชั่วโมงเท่ากัน อยู่ที่ว่าเราเลือกทำสิ่งไหน ให้กับใคร นั่นต่างหากที่ทำให้เราแตกต่างกัน เมื่ออาทิตย์ก่อน มีอยู่วันหนึ่ง ที่ผมรู้สึกว่าเหนื่อยมากกับการทำงาน เหนื่อยจนจำไม่ได้ว่าเป็นวันไหนในหนึ่งสัปดาห์ เริ่มต้นด้วยการประชุมโปรเจคใหญ่ปลายปี คั่นกลางด้วยการไปคุยกับ Designer ชาวต่างชาติ อีกคนหนึ่งที่โรงแรม เชอราตัน แล้วก็ต้องกลับมาประชุมต่อกับอีกทีมหนึ่งที่ โรงแรมเซ็นทรัล แถวลาดพร้าว ฟังก็เหนื่อยแล้ว ด้วยเวลาที่จำกัดทำให้ผมต้องจอดรถไว้ที่เซ็นทรัลชิดลม ไปรถไฟฟ้า เปลี่ยนขบวนที่สถานีสยามแล้วก็ไปสายสีลม สาทร แล้วก็ไปสุดปลายทางที่ สุรศักดิ์ใช่ไหม ไม่แน่ใจ ตอนยืนบนรถไฟฟ้า จำได้ว่ามองแต่ภาพวิวผ่านไปลอยๆ สายตาไม่ได้มีอะไรเพ่งอีกแล้ว ผ่านสนามม้า เออสวยดี ผ่านสวนลุม เห็นตึกโรงแรมดุสิต ตึกออเรนจ์ (สมัยก่อนนั้น) ไม่มีความทรงจำใดๆวิ่งผ่าน เหนื่อยเป็นคำๆเดียวที่นึกได้ แม้น้องนักศึกษาในมิติ 34-24-35 จะมายืนน่าเสน่หาอยู่ข้างๆก็ตาม จนถึงสถานีสุดท้าย เดินลงมาเรื่อยๆไปตามแรงโน้มถ่วงเพียงแค่ยกขาให้พ้นก้าวของบันได ขามันก็จะลงไปที่บันไดอีกขั้นโดยอัตโนมัติ แล้วปลายทางของบันไดนั้น ก็มีสิ่งที่ทำเรียกว่า สิ่งมหัศจรรย์แล้วกัน ของพระเจ้าองค์ใด หรือสิ่งศักสิทธิ์ในสากลโลกบันดาลลงมาให้ เสียงแวๆดังมาไกล พอที่จะทำให้การก้าวลงของผมเร่งไปให้ถึงปลายทางยิ่งขึ้น เมื่อถึงบันไดขั้นสุดท้าย ผมก็หยุดการเคลื่อนไหวไปโดยปริยาย ภาพผู้ชายวัยกลางคนคนนึง ยืนเล่นไวโอลินเปิดหมวก เพลงที่ได้ยินคือเพลง คนพิเศษของวิยะดาโกมารกุล บางคนหยุด บางคนมอง บางคนก็ฟัง บางคนเหลียวไปมองแล้วก็แอบฮัมไปด้วย ผู้ชายคนนั้นหลับตาเล่นไวโอลินที่มีแบ็คกิ้งแทร็ค เป็นดนตรีปล่าวๆ ประกอบไปด้วยเสียงเบส กลองและเปียโน แล้วใช้เสียงไวโอลิน เป็นเมโลดี้  นำพาผมมายื่นอยู่ตรงนี้ ผมตัดสินใจกดโทรบอกที่ประชุมว่า ผมจะไปถึงช้า ผมลงนั่งที่ราวบันไดข้างๆ ปล่อยสายตาไปที่ว่างๆ ไม่ได้มีที่หมายที่ปลายตาแต่อย่างใด ………………………. ……………………….. เสียงเพลงคนพิเศษมาถึงท่อนสุดท้าย ผมลุกบิดตัว พร้อมควักเงิน 20 บาท วางลงในกล่องไวโอลิน ของผู้ชายคนนั้น “คงจะมีบางครั้ง ที่ใจเคลิ้มลอยล่องไป ทำอะไร อะไรที่มันไม่เคย... อยากฮัมเพลงหวาน ฝันกลางวันอยู่เรื่อยเลย อยู่เฉยๆ ก็แอบยิ้มคนเดียว...” ผมก้าวเดินมาพร้อมรอยยิ้มน้อยๆคนเดียว ฝันกลางวันไปว่า.. มีน้องแพนเค้กโทรมาเร่งให้ไปถึงที่ประชุมไวๆ น้องแพนเค้กบอกว่า รอพี่นานแล้วคิดถึง และกำลังจะงอน มาไวๆนะคะจุ๊บๆ ผมนึกขอบคุณความสุขราคา 20 บาท บทความจากblock ที่เขียนถึงครูตี๋ครับ

เรื่องเล่าเรื่องนี้ดีจังเลยค่ะ

[แจง-24]

ถ้า ดร.เอ๋ ได้ฟังครูตี๋เล่นจริง-เจ็บจริง....เอ๊ย ! ม่ายช่าย....
เล่นจริง ณ สถานที่จริง จะยิ่งซาบซึ้งถึงความสุขเล็กๆที่ผู้เขียนเอ่ยถึงค่ะ
เสียงเพลงของครูตี๋ ช่วยทำให้กรุงเทพฯน่าอยู่ขึ้น...โดยเฉพาะในช่วงชั่วโมงเร่งด่วน

มีแฟนเพลงเขียนถึงอย่างนี้ น่าชื่นใจจริงๆนะครูตี๋
ป่านนี้ ไม่รู้ลอยกลับเข้าบอร์ดซีมะโด่งแล้วหรือยัง....

[churaipatara]

		อ้างถึง			ข้อความของ แจง-24 เมื่อ 14 มิถุนายน 2552, 20:04:54
	ถ้า ดร.เอ๋ ได้ฟังครูตี๋เล่นจริง-เจ็บจริง....เอ๊ย ! ม่ายช่าย.... เล่นจริง ณ สถานที่จริง จะยิ่งซาบซึ้งถึงความสุขเล็กๆที่ผู้เขียนเอ่ยถึงค่ะ เสียงเพลงของครูตี๋ ช่วยทำให้กรุงเทพฯน่าอยู่ขึ้น...โดยเฉพาะในช่วงชั่วโมงเร่งด่วน มีแฟนเพลงเขียนถึงอย่างนี้ น่าชื่นใจจริงๆนะครูตี๋ ป่านนี้ ไม่รู้ลอยกลับเข้าบอร์ดซีมะโด่งแล้วหรือยัง....

เสียงเพลงทำให้มีความสุข ผ่อนคลายได้มากจริงๆนะคะ  ไม่ว่าจะเปิดเพลงเบาๆฟังเวลาทำงานที่เครียดๆหรือหลัง

เลิกงานได้ฟังเพลงแม้แต่เพียงอยู่ในรถ ก็หายเหนื่อยได้จริงๆค่ะ

หวังว่าซักวันนึงจะได้มีโอกาสฟังเพลงจากเพื่อนนะคะ

[churaipatara]

สวัสดียามเช้าค่ะ

[montha24]

สวัสดีครับ ดร.เอ๋ ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะครับ

[churaipatara]

		อ้างถึง			ข้อความของ montha24 เมื่อ 15 มิถุนายน 2552, 09:57:29
	สวัสดีครับ ดร.เอ๋ ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะครับ

ค่ะครูตี๋

[พธู ๒๕๒๔]

		อ้างถึง			ข้อความของ montha24 เมื่อ 13 มิถุนายน 2552, 22:05:15
	ความสุขราคา 20 บาท มีคนบอกไว้นานแล้วว่า คนเรามี 24 ชั่วโมงเท่ากัน อยู่ที่ว่าเราเลือกทำสิ่งไหน ให้กับใคร นั่นต่างหากที่ทำให้เราแตกต่างกัน เมื่ออาทิตย์ก่อน มีอยู่วันหนึ่ง ที่ผมรู้สึกว่าเหนื่อยมากกับการทำงาน เหนื่อยจนจำไม่ได้ว่าเป็นวันไหนในหนึ่งสัปดาห์ เริ่มต้นด้วยการประชุมโปรเจคใหญ่ปลายปี คั่นกลางด้วยการไปคุยกับ Designer ชาวต่างชาติ อีกคนหนึ่งที่โรงแรม เชอราตัน แล้วก็ต้องกลับมาประชุมต่อกับอีกทีมหนึ่งที่ โรงแรมเซ็นทรัล แถวลาดพร้าว ฟังก็เหนื่อยแล้ว ด้วยเวลาที่จำกัดทำให้ผมต้องจอดรถไว้ที่เซ็นทรัลชิดลม ไปรถไฟฟ้า เปลี่ยนขบวนที่สถานีสยามแล้วก็ไปสายสีลม สาทร แล้วก็ไปสุดปลายทางที่ สุรศักดิ์ใช่ไหม ไม่แน่ใจ ตอนยืนบนรถไฟฟ้า จำได้ว่ามองแต่ภาพวิวผ่านไปลอยๆ สายตาไม่ได้มีอะไรเพ่งอีกแล้ว ผ่านสนามม้า เออสวยดี ผ่านสวนลุม เห็นตึกโรงแรมดุสิต ตึกออเรนจ์ (สมัยก่อนนั้น) ไม่มีความทรงจำใดๆวิ่งผ่าน เหนื่อยเป็นคำๆเดียวที่นึกได้ แม้น้องนักศึกษาในมิติ 34-24-35 จะมายืนน่าเสน่หาอยู่ข้างๆก็ตาม จนถึงสถานีสุดท้าย เดินลงมาเรื่อยๆไปตามแรงโน้มถ่วงเพียงแค่ยกขาให้พ้นก้าวของบันได ขามันก็จะลงไปที่บันไดอีกขั้นโดยอัตโนมัติ แล้วปลายทางของบันไดนั้น ก็มีสิ่งที่ทำเรียกว่า สิ่งมหัศจรรย์แล้วกัน ของพระเจ้าองค์ใด หรือสิ่งศักสิทธิ์ในสากลโลกบันดาลลงมาให้ เสียงแวๆดังมาไกล พอที่จะทำให้การก้าวลงของผมเร่งไปให้ถึงปลายทางยิ่งขึ้น เมื่อถึงบันไดขั้นสุดท้าย ผมก็หยุดการเคลื่อนไหวไปโดยปริยาย ภาพผู้ชายวัยกลางคนคนนึง ยืนเล่นไวโอลินเปิดหมวก เพลงที่ได้ยินคือเพลง คนพิเศษของวิยะดาโกมารกุล บางคนหยุด บางคนมอง บางคนก็ฟัง บางคนเหลียวไปมองแล้วก็แอบฮัมไปด้วย ผู้ชายคนนั้นหลับตาเล่นไวโอลินที่มีแบ็คกิ้งแทร็ค เป็นดนตรีปล่าวๆ ประกอบไปด้วยเสียงเบส กลองและเปียโน แล้วใช้เสียงไวโอลิน เป็นเมโลดี้  นำพาผมมายื่นอยู่ตรงนี้ ผมตัดสินใจกดโทรบอกที่ประชุมว่า ผมจะไปถึงช้า ผมลงนั่งที่ราวบันไดข้างๆ ปล่อยสายตาไปที่ว่างๆ ไม่ได้มีที่หมายที่ปลายตาแต่อย่างใด ………………………. ……………………….. เสียงเพลงคนพิเศษมาถึงท่อนสุดท้าย ผมลุกบิดตัว พร้อมควักเงิน 20 บาท วางลงในกล่องไวโอลิน ของผู้ชายคนนั้น “คงจะมีบางครั้ง ที่ใจเคลิ้มลอยล่องไป ทำอะไร อะไรที่มันไม่เคย... อยากฮัมเพลงหวาน ฝันกลางวันอยู่เรื่อยเลย อยู่เฉยๆ ก็แอบยิ้มคนเดียว...” ผมก้าวเดินมาพร้อมรอยยิ้มน้อยๆคนเดียว ฝันกลางวันไปว่า.. มีน้องแพนเค้กโทรมาเร่งให้ไปถึงที่ประชุมไวๆ น้องแพนเค้กบอกว่า รอพี่นานแล้วคิดถึง และกำลังจะงอน มาไวๆนะคะจุ๊บๆ ผมนึกขอบคุณความสุขราคา 20 บาท บทความจากblock ที่เขียนถึงครูตี๋ครับ

คงไม่ใช่ชายวัยกลางคนแล้ว คงเป็นชายสูงอายุ หรือชายเหลือน้อย ไม่เชื่อลองนึกถึงตอนเรายังเด็ก แล้วเราคิดอย่างไรกับลุง ป้า ที่อายุ 30 ขึ้น มาบัดเดี๋ยวนี้ เราปาเข้าไป เกือบ 5 ทศวรรษแล้ว คงเลยกลางคนไปนาน 555

[เก๊า(24)]

แฟชั่นวันนี้มาโทน ขาว-ดำ ครับ  เป็นกำลังใจให้ครูตี๋ครับ

[montha24]

ขอบคุณครับท่านเก๊าครับ ดูยังไงก็สวยสง่านะสาวจุ๋ย   หรือเราจะแก่จริงๆแล้ว  ประมาณว่า  กินของขม ชมของสวย...  ต่อไงจำไม่ได้ต้องให้ป๋าทูช่วย วันนี้ฝนตกหนักอีกแล้ว ไม่ได้ไปเปิดหมวกหลายอาทิตย์แล้ว 

                               

                                                            มาดูน้องก้อยบ้างละกันนะ

[Kaimook]

 อยากฟังไวโอลินครูตี๋จัง
 
 

[churaipatara]

สวัสดีค่ะ

[พธู ๒๕๒๔]

[Kaimook]

		อ้างถึง			ข้อความของ patooman24 เมื่อ 16 มิถุนายน 2552, 21:51:56

สวยซะขนาดดดดดดดดดด

[churaipatara]

สวัสดีค่ะครูตี๋