churaipatara
|
|
« ตอบ #10325 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2556, 13:57:01 » |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10326 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2556, 14:11:19 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ถ้าคุณก้าวออกไปสู่คนคนหนึ่ง ก็จะมีการเสี่ยงเสมอว่า คนคนนั้นอาจจะก้าวหนีคุณไป ทำให้คุณ
ยิ่งว้าเหว่อย่างเจ็บปวดมากกว่าเมื่อตอนก่อนหน้านี้ ที่คุณยังอยู่คนเดียวเสียอีก..เมื่อคุณรักชีวิตใด
ก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์เลี้ยงหรือต้นไม้ ชีวิตเหล่านั้นย่อมมีโอกาสเสียชีวิตไปก่อนคุณได้ ..ถ้า
คุณไว้ใจใครคุณอาจต้องเจ็บปวด ..ถ้าคุณพึ่งพาใคร เขาอาจจะทำให้คุณต้องผิดหวัง..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10327 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2556, 14:26:27 » |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10328 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2556, 16:19:47 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ราคาของการผูกพันทางอารมณ์คือการเจ็บปวด ถ้าหากมีใครตัดสินใจว่า เขาไม่ต้องการเสี่ยงที่
จะได้รับความเจ็บปวดหรือผิดหวัง .. คนคนนั้นก็จะต้องมีชีวิตอยู่โดยไม่ได้ทำอะไรหลายอย่าง ..
เช่น ไม่แต่งงาน ไม่มีลูก ไม่มีความสัมพันธ์ทางเพศ ไม่มีความทะเยอทะยาน ไม่มีเพื่อน ซึ่งล้วน
เป็นกิจกรรมที่ทำให้ชีวิตของคนเรามีชีวิตชีวา มีความหมายและสำคัญ..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10329 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2556, 16:31:08 » |
|
สาระฯ(ต่อ) -ต่อเมื่อคุณกล้าที่จะก้าวออกไป กล้าที่จะเจริญงอกงาม คุณจึงจะมีโอกาสได้รับทั้งความสุขและ- ความเจ็บปวดเป็นรางวัลชีวิตที่เต็มเปี่ยม .. เป็นชีวิตที่ต้องผ่านความเจ็บปวด แต่ถ้าเราไม่ใช้ชีวิต เช่นว่านี้ เราไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากการมีชีวิตอยู่อย่างสมบูรณ์ หรือไม่มีชีวิตอยู่เลย..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10330 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2556, 16:38:18 » |
|
สาระฯ(ต่อ) -ความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการทุกข์ทรมานซึ่งเป็นปรกติวิสัยของมนุษย์นั้น .. เป็นพื้นฐานที่มา ของปัญหาทางด้านอารมณ์ทุกปัญหาของมนุษย์ ..ปัญหาของผู้ป่วยทางจิตไม่ว่าจะโดยรู้ตัวหรือไม่ รู้ตัวก็คือ เขาไม่กล้าที่จะเผชิญกับความตายได้อย่างซึ่งๆหน้าและอย่างชัดเจน..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10331 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2556, 16:48:49 » |
|
สาระฯ(ต่อ) -ถ้าหากเราสามารถใช้ชีวิตอยู่โดยตระหนักว่า ความตายก็คือเพื่อนที่คงเส้นคงวาของเรา ..เดินทาง ร่วมไปกับเราเหมือนอยู่บนบ่าข้างซ้ายของเรา ความตายก็จะกลายเป็นพันธมิตรของเรา ..เหมือนดัง ที่ดอน ฮวน ปราชญ์ชาวบ้านพูดไว้ "ความตายเป็นพันธมิตรที่น่ากลัว แต่ขณะเดียวกันก็จะเป็นที่มา ของที่ปรึกษาผู้ชาญฉลาดอย่างต่อเนื่อง" ..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10332 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2556, 16:56:01 » |
|
สาระฯ(ต่อ) -ความตายเป็นเครื่องเตือนสติ ..เราก็จะตระหนักว่า เรามีเวลาที่จะใช้ชีวิตและรักอย่างจำกัด ..เรา จะได้ใช้เวลาของเราและใช้ชีวิตของเราให้เต็มเปี่ยม ..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10333 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2556, 16:57:50 » |
|
ได้เวลาอยู่กับกองหนังสือเรียนอย่างจริงจังแล้ว.. พบกันใหม่พรุ่งนี้ค่ะ บ๊ายย..
|
|
|
|
Pete15
|
|
« ตอบ #10334 เมื่อ: 10 กรกฎาคม 2556, 20:15:08 » |
|
ดี ครับ Bye Bye.........มาให้กำลังใจ......ตอนอยู่กับกองหนังสือ ครับ
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10335 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 13:39:47 » |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10336 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 14:00:24 » |
|
สวัสดีค่ะพี่ปี๊ด
เช้านี้มีโครงการสนับสนุนการแก้ไขบำบัด ฟื้นฟู เด็กเยาวชน ผู้กระทำผิด.. และเสริมสร้างความสัม-
พันธ์ในครอบครัว ณ.ห้องประชุมชั้น3 ศาลเยาวชนและครอบครัวจังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งมีบิดามารดา
หรือผู้ปกครองของเด็กและเยาวชนเข้าร่วมโครงการประมาณ50คน ..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10337 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 14:27:14 » |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10338 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 14:58:16 » |
|
พ.สมทบ
ที่เป็นวิทยากรของโครงการนี้ได้แก่ นายทองดี คำเนตร นายพรหม ดาศรี นายทวี มีผล นางบุญเจือ
นวลแสง ..เอ๋และน้องสกนธรัตน์ น้าวิไลเจริญ ก็ดูแลตั้งแต่อาหารเช้า-กลางวันสำหรับทุกท่าน ประ
สานงานกับนักจิตวิทยาประจำศาลฯ ไปจนถึงจัดหาข้อมูลวิชาการเพิ่มเติมให้ตามที่ต้องการ..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10339 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 15:25:02 » |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10340 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 15:38:08 » |
|
โครงการนี้
เอ๋มอบหนังสือธรรมะให้ทุกคน ในนามจุไรภัทร์และเพื่อนนิสิตเก่าหอพักจุฬาฯรุ่นรหัส24ด้วยนะคะ..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10341 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 15:41:38 » |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10342 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 15:50:12 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ชีวิตทั้งชีวิตของเราหมายถึงความเสี่ยง ยิ่งเราใช้ชีวิตของเราอย่างมีความรักเท่าไหร่..เราก็ยิ่งต้อง
เผชิญความเสี่ยงมากขึ้น ในบรรดาความเสี่ยง ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ การโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ ..ก้าวข้าม
จากวัยเด็กไปสู่วัยผู้ใหญ่ เป็นการกระโดดข้ามที่น่ากลัวมากกว่าและหลายคนไม่สามารถทำได้สำเร็จ..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10343 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 16:12:18 » |
|
อีกครั้ง ที่บริจาคขนมสิ่งของ ในนามจุไรภัทร์และเพื่อนหอพักนิสิตจุฬาฯรุ่นรหัส24 แก่เด็กๆ ที่ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดศรีสะเกษ..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10344 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 16:36:36 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ถ้าหากคุณช่างสังเกต คุณจะพบว่าแม้แต่เด็กเล็กที่มีสุขภาพดีอย่างที่สุด .. เวลาที่เขาต้องทำกิจ
กรรมใหม่แบบผู้ใหญ่นั้น เขาไม่ได้มีความกระตือรือร้นที่จะเสี่ยงด้านเดียว .. แต่สิ่งที่เกิดควบคู่กัน
ไป คือ ความลังเลใจ การถอยกลับ การพยายามที่จะยึดติดอยู่กับสิ่งที่ปลอดภัยและเคยชิน การพึ่ง
พาและความเป็นเด็ก..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10345 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 16:40:06 » |
|
ช่วงนี้จัดระเบียบภาพเก่าของตัวเอง ตั้งแต่หน้า1-250นะคะ..ค่ายฯ3นี้จะอยู่ตั้งแต่หน้า213..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10346 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 16:50:07 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ไม่แต่เด็กเท่านั้น .. แม้แต่ผู้ใหญ่ที่จะต้องทำอะไรใหม่ๆที่ไม่เคยชิน ก็จะมีความลังเลนี้เกิดขึ้นได้
เสมอ ในระดับที่อาจจะซับซ้อนแนบเนียนกว่าที่จะแสดงออกอย่างเปิดเผยแบบเด็กๆ ..โดยเฉพาะ
คนอายุมากมักจะยึดติดอยู่กับสิ่งเก่า สิ่งที่รู้จักและคุ้นเคยมากกว่าจะยอมรับการเปลี่ยนแปลงเพราะ
การเปลี่ยนแปลงเกี่ยวข้องกับความเสี่ยง..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10347 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 16:54:44 » |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10348 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 17:02:08 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-หลายคนไม่กล้าก้าวกระโดดครั้งใหญ่ และหลายคนไม่ได้เจริญเติบโตอย่างแท้จริง.. แม้ว่าดูจาก
ภายนอกพวกเขาจะเป้นผู้ใหญ่ แต่ในทางจิตใจพวกเขายังเป็นเด็กของพ่อแม่ ..มีชีวิตอยู่ตามค่านิ-
ยมที่พ่อแม่ถ่ายทอดให้ทำ (แม้ว่าพ่อแม่จะเสียชีวิตไปนานแล้วก็ตาม) ไม่กล้าที่จะกำหนดชะตาชี-
วิตด้วยตัวของตัวเอง..
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #10349 เมื่อ: 11 กรกฎาคม 2556, 17:04:24 » |
|
|
|
|
|
|