|
churaipatara
|
 |
« ตอบ #8725 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 10:27:41 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-เหตุผลที่เราตัดสินพิพากษาผู้อื่น เป็นเพราะเราป้องกันตนเอง เราไม่อยากรู้จัก ไม่อยากลงลึกจนมองเห็นตัวตนของเขา..ต้องการเพียง
"ตีตรา"สิ่งที่เรามองเห็น ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเราไม่ได้คาดหวังสิ่งใด เราก็จะไม่ผิดหวัง..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8726 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 10:48:23 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ยกตย.เช่น ถ้าคุณตีตราว่าเขาเป็นเด็กขี้เกียจ คุณตอบสนองตามการตีตรานั้น..ลูกก็จะมองว่าคุณเฝ้าจ้องจับผิด เอาอำนาจเข้าข่ม จู้จี้
บงการ พฤติกรรมของคุณจะกระตุ้นความกระด้างกระเดืองในใจของลูก..
|
|
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8728 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 11:07:25 » |
|
ขออายุยิ่งยืนนานสราญรุ่ง พละพุ่งเพิ่มพูนประยูรหงส์ วรรณะผ่องผิวพรรณสุดบรรจง สุขะคงคู่ขันธ์ทุกวันเทอญ สวัสดีปีใหม่ 2256 ครับ
(จาก นายมรกต ไชยสัตย์)
ขอให้พี่เอ๋สุขภาพแข็งแรง สวัสดีปีใหม่ค่ะ (จาก นส.ชัชฏาภรณ์ ไชยสัตย์)
พี่น้องคู่นี้เป็นน้องชายน้องสาวที่น่ารักมากของเอ๋ค่ะ..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8729 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 11:21:58 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-เพราะเหตุนี้ แนวโน้มที่จะตีตราตัดสินพิพากษาผู้อื่น จึงถือว่าเป็นอุปสรรคขัดขวางการสานสัมพันธ์ระหว่างกัน..เพราะจะทำให้คุณตี
ความข้อมูล นำไปเป็นหลักฐานยืนยันอคติในใจ หากไม่มีความเข้าใจกันอยู่แล้ว..ความเข้าใจผิดจะเข้มข้นเพิ่มเป็นสิบเท่า..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8730 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 11:27:28 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ปัญหาหลักของการสื่อสาร จะเป็นการรับรู้..หรือวิธีที่คนสองคนตีความเรื่องราวเดียวกัน..อีกข้อ จะเป็นการนิยาม หรือวิธีที่คนสองคน
แปลความหมายคำเดียวกัน..หากมีความเข้าใจร่วมรับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่าย ทั้งสองเรื่องไม่ถือเป็นปัญหาอีกต่อไปแล้ว..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8731 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 11:43:15 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-บิดาผู้หนึ่งเล่าถึงลูกสาวของเขานะคะ สรุปได้ว่า ..ลูกสาวอายุสิบหก แสดงอาการน่ารังเกียจต่อพ่อแม่ ..ทั้งคำพูดเยาะเย้ยถากถาง กิริยา
ไม่น่าดูฯลฯ ..พ่อไม่ถือสาหาความ จนคืนนึงพ่อเอ่ยว่า"ฟังนะ พ่อคงต้องบอกกันให้เข้าใจเสียทีว่า วิถีชีวิตในบ้านหลังนี้ดำเนินไปทางใด.."
สวัสดี1บุคคลทั่วไปที่กำลังแวะเข้ามาด้วยค่ะ..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8732 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 11:46:49 » |
|
วงดนตรีเป็นของคุณตำรวจ-ลูกศิษย์รัฐประศาสนศาสตร์ ราชภัฏฯ ของเอ๋ค่ะ..กำลังจัดเวทีกับลูกชาย..  |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8733 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 13:18:47 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ผมแน่ใจว่าเธอจะได้ข้อมูลครบถ้วน จนตระหนักได้ว่า จะต้องแสดงความเคารพต่อพ่อแม่..ผมพูดถึงเรื่องราวที่พ่อแม่ทำเพื่อเธอในวันเกิด
ที่ผ่านมา ชุดใหม่ที่เราซื้อให้..ผมเตือนให้เธอรู้สึกตัวถึงความช่วยเหลือของเราจนเธอได้รับใบขับขี่ จนถึงการอนุญาติให้เธอใช้รถ..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8734 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 13:22:31 » |
|
 อากาศดี..มีความสุขค่ะ.. |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8735 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 13:38:49 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ผมกล่าวบรรยายต่อไป บัญชีรายการเรื่องราวยาวเหยียด ..เมื่อผมกล่าวจบสิ้น หวังว่าแคเร็นจะทรุดตัวลงบนพื้นห้อง ก้มกราบกรานพ่อ
กับแม่ เธอตอบสนองด้วยอาการตาขุ่นขวาง ตอบรับเพียงว่า "แล้วไง?"..
สวัสดี1บุคคลทั่วไปที่กำลังแวะเข้ามานะคะ..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8736 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 13:42:46 » |
|
ของขวัญที่จะมอบให้ทุกคนทุกฝ่ายมีมากมายเช่นทุกปีค่ะ..  |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8737 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 13:48:26 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ผมเดือดจัด แผดเสียงเข้าใส่ "แคเร็นกลับไปอยู่ในห้อง พ่อกับแม่จะคุยกันก่อนว่าจะเกิดอะไรตามมา เราจะแจ้งให้ลูกน้องทราบถึงผล
การตัดสินใจ"..เธอกระทืบเท้าเดินออกจากห้อง ฟาดประตูปิดดังปัง..ผมโกรธจัด ฯลฯ..และแล้วผมก็สะดุดคิด..ผมไม่ได้ทำอะไรเลย..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8738 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 14:03:27 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-พ่อคนนี้เล่าต่อนะคะว่า.."..ไม่ได้พยายามเข้าใจแคเร็น ผมไม่ได้คิดถึงการร่วมมือชนะ/ชนะ ผมพูดถึงแต่เรื่องตัวเอง กรอบความคิดที่
เปลี่ยนไป ทำให้ภาพที่ผมมองเห็นแคเร็นเปลี่ยนตามไปด้วย..
เชื่อว่าแต่ละครอบครัวที่มีลูกๆวัยรุ่น.. น่าจะเคยมีประสบการณ์ของความไม่เข้าใจระหว่างกันแบบนี้นะคะ..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8739 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 14:05:30 » |
|
เค้กแสนอร่อย..ฝีมือของน้องบุ๋ม-ชลธิชา บุษรารังสี(ภริยาคุณยิ่งยศ-วิศวะจุฬาฯ)..  |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8740 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 14:23:07 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ในอีกไม่กี่นาทีถัดมา ผมเดินเข้าไปในห้องของแคเร็น ..ผมขอให้เธอยกโทษต่อพฤติกรรมของผม ผมไม่ได้กล่าวโทษการแสดงกิริยาไม่
เหมาะสมของเธอ ..ผมขอโทษการแสดงกิริยาของผม"ฟังนะ พ่อรู้สึกว่าจะต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นสักอย่าง เพียงแต่พ่อไม่รู้ว่าเป็นเรื่องใด"
สวัสดี1บุคคลทั่วไปที่กำลังแวะเข้ามานะคะ..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8741 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 14:44:48 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ผมเปิดใจให้เธอทราบว่า ผมพยายามจะเข้าใจในตัวเธอเต็มที่ ท้ายที่สุดในห้องของลูกสาวก็มีบรรยากาศผ่อนคลายที่ทำให้เธอเต็มใจ
จะเล่าเรื่องราวของเธอ..แม้จะอึกอักลังเล เธอเริ่มเล่าเรื่องที่ทำให้เธอไม่สบายใจ..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8742 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 14:55:58 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-โรงเรียนใหม่ เธอต้องปรับตัวทำคะแนนให้ดี ต้องคบเพื่อนใหม่..เธอบอกว่าเธอเป็นกังวลที่ต้องขับรถ ประสบการณ์ใหม่ที่ทำให้เป็นกังวล
ว่าเธอจะปลอดภัยหรือไม่..เธอพึ่งได้งานใหม่ และไม่แน่ใจนักว่าเจ้านายที่นั่นจะชอบเธอหรือไม่..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8743 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 15:03:47 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-เธอเข้าเรียนเปียโนชั้นสูงและรับสอนพิเศษเปียโน ตารางเวลาของเธอท่วมท้น..ผมรับฟังตลอด..เธอรู้สึกว่ามีคนเข้าใจ ปัญหาท่วมทับมา
จากทุกสารทิศ..การแสดงกิริยาไม่น่าดูการเอ่ยปากหยามหมิ่นถากถาง เป็นแต่เพียงสัญญาณบ่งบอก"ได้โปรด ใครสักคน รับฟังฉันหน่อย"
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8744 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 15:09:21 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ผมกล่าวกับเธอ "ในตอนที่พ่อบอกว่าให้ลูกแสดงความเคารพนับถือต่อพ่อแม่ให้มากกว่านี้..นั่นดูเหมือนจะเป็นปัญหาอีกเรื่องที่ท่วมมาทับ
จริงไหม?".. "ใช่เลย อีกเรื่องหนึ่งที่มากเกินไป ..แค่เรื่องราวที่อยู่รอบตัวก็รับไม่ไหวแล้ว.." นี่คือคำตอบของลูกค่ะ..
|
|
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8746 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 15:14:47 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-ผมชวนแม่มาร่วมรับฟัง เราสามคนพ่อแม่ลูกร่วมกันคิด ร่วมปรึกษากันที่จะทำให้ชีวิตของแคเร็นผ่อนคลายกว่านี้..ข้อยุติที่ได้จากการพูด
คุยกันคืนนั้น ..เธอถอนใจด้วยความโล่งอก ในสัปดาห์ถัดมา สาวน้อยเปลี่ยนไปเป็นคนละคน..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8747 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 15:17:23 » |
|
แข่งกีฬาฯค่ะ..  |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8748 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 15:19:54 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-จากประสบการณ์ครั้งนั้น เธอได้ความเชื่อมั่นในตนเองเพิ่มขึ้น ในการตัดสินใจเลือกเรื่องราวในชีวิต..เธอรู้แน่แก่ใจแล้วว่าพ่อกับแม่เข้า
ใจในตัวเธอ พร้อมให้การสนับสนุน..อีกไม่นานนัก เธอตัดสินใจลาออกจากงาน เพราะรู้สึกว่าไม่ใช่งานที่ตนต้องการ..
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #8749 เมื่อ: 04 มกราคม 2556, 15:25:55 » |
|
สาระฯ(ต่อ)
-เธอหางานใหม่และไต่ขึ้นจนถึงตำแหน่งผู้จัดการ..เราเต็มอกเต็มใจที่จะใช้เวลารับฟังเรื่องราวทั้งหมดของเธอ พยายามเข้าใจในตัวเธอ..
มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นที่เขาจะค้นพบความกังวลแท้จริงในใจของลูก..
|
|
|
|
|
|
