churaipatara
|
|
« ตอบ #3250 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2553, 09:12:13 » |
|
เมื่อนาทีที่แล้วพึ่งไปชมผลงานที่บ้านน้อง..สร้างสรรค์งานต่อไปเรื่อยๆนะคะ
|
|
|
|
phraisohn
บักสน
Administrator
Cmadong ชั้นเซียน
บักสนแคมโบ้
ออฟไลน์
รุ่น: rcu89 (ปี 2549)
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 9,557
|
|
« ตอบ #3251 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2553, 11:09:22 » |
|
|
|
|
|
|
|
|
Uncle Na
Cmadong พันธุ์แท้
ออฟไลน์
รุ่น: 2524-2201
คณะ: นิเทศ
กระทู้: 4,957
|
|
« ตอบ #3255 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2553, 17:15:45 » |
|
- ดร.เอ๋ เมื่อเวลาและโอกาสมาเจอกัน ครับ - เดาว่าผลลัพท์เก่งทุกสีเสมอกัน แต่ลุงยังเชียร์สีฟ้า น่ะ
|
จิตใจที่จุดประกายแล้ว คือทรัพยากรที่ทรงพลังที่สุดบนพิภพ เหนือพิภพ และใต้พิภพ/จิตวิญญาณมุ่งมั่นที่ไม่ยอมแพ้/ โดย เอพีเจ อับดุล กาลัม/สุวิทย์ วิบูลเศรษฐ์ แปล
|
|
|
เก๊า(24)
|
|
« ตอบ #3256 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2553, 20:15:46 » |
|
แอบเชียร์สีฟ้าด้วยคน สีฟ้าชนะกีฬาอะไรบ้างครับ ดร.เอ่ อย่าให้กองเชียร์ผิดหวังนะครับ
|
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #3259 เมื่อ: 18 ตุลาคม 2553, 16:37:51 » |
|
ครอบครัวคืออะไร ครอบครัวเป็นหน่วยพื้นฐานของสังคม บุคคลไม่สามารถพัฒนาไปได้ดีและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ได้หากปราศจากครอบครัวที่ดี ในอดีตมีการเพ่งเล็งไปที่ปัจเจกบุคคลมากกว่าที่จะมองบุคคลและ ครอบครัวร่วมกัน อย่างไรก็ตามมุมมองดังกล่าวได้เปลี่ยนแปลงไป ปัจจุบันมีการเห็นความสำคัญ ของครอบครัวมากขึ้น มีการมองบุคคลในบริบท( individual in his context ) ไม่ใช่มองบุคคล เพียงลำพัง ทั้งนี้เพราะเป็นที่ยอมรับกันแล้วว่า ด้วยการมองบุคคลในบริบทเท่านั้นเราจึงจะเข้าใจ บุคคลได้อย่างแท้จริง เนื่องจากบริบทที่สำคัญที่สุดของบุคคลคือครอบครัว ในปัจจุบันครอบครัวจึง กลายเป็นหน่วยสำคัญของการช่วยเหลือฟื้นฟู ไม่ว่าจะเป็นการฟื้นฟูทางสังคมหรือทางการแพทย์ก็ ตาม
ในทศวรรษที่ผ่านมา สถาบันครอบครัวในนานาประเทศประสบกับการเปลี่ยนแปลงหลายประการ เช่น อัตราการหย่าร้างและการใช้ความรุนแรงที่สูงขึ้น รวมทั้งความสัมพันธ์ที่เหินห่างระหว่างสมาชิกใน ครอบครัว เป็นต้น ยังเป็นเรื่องที่โต้แย้งกันว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงไปตามวิถีแห่งชีวิต หรือเป็นการ"เสื่อมถอย" ของครอบครัว ( Rodger 1996 ) อย่างไรก็ตาม หลายประเทศกำลังหันมา ให้ความสนใจและเริ่มวางนโยบายอย่างจริงจังในการแก้ปัญหาดังกล่าว องค์การสหประชาชาติได้เล็ง เห็นถึงความจำเป็นที่จะต้องทำการฟื้นฟูและสร้างพลังให้แก่ครอบครัว จนได้ประกาศให้ปีคริสต์ศักราช 1994 เป็นปีครอบครัวสากล ( International Year of the Family) และได้สนับสนุนให้นานาชาติ ร่วมกันเฉลิมฉลองโดยจัดโครงการและกิจกรรมต่างๆขึ้นมา เพื่อระลึกถึงความสำคัญของครอบครัว และเพื่อช่วยเหลือฟื้นฟูครอบครัวให้แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม ( United Nations 1991 ) สำหรับประเทศ ไทย รัฐก็ได้เล็งเห็นถึงความสำคัญของครอบครัว ดังปรากฎในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่ง ชาติ ฉบับที่ 8 ( พ.ศ. 2540 -2544) ว่าการเสริมสร้างความมั่นคงของสถาบันครอบครัว เป็นการพัฒ นาคุณภาพของประชากร ซึ่งจะส่งผลให้การพัฒนาประเทศเป็นไปอย่างมีคุณภาพและยั่งยืน จากความสำคัญดังกล่าวนี้ จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่บุคลากรทางด้านสุขภาพต้องมีความรู้ความเข้าใจอย่าง ดีเกี่ยวกับครอบครัว สาระสำคัญจากหนังสือ จิตบำบัดและการให้คำปรึกษาครอบครัว โดย ศ.พญ.อุมาพร ตรังคสมบัติ จิตแพทย์ดีเด่น
|
|
|
|
Uncle Na
Cmadong พันธุ์แท้
ออฟไลน์
รุ่น: 2524-2201
คณะ: นิเทศ
กระทู้: 4,957
|
|
« ตอบ #3260 เมื่อ: 18 ตุลาคม 2553, 18:05:15 » |
|
ไม่มีใครเชียร์สีเขียวเลย งั้นลุงมาเชียร์สีเขียวดีกว่า ...สวัสดีครับดร.เอ๋
|
จิตใจที่จุดประกายแล้ว คือทรัพยากรที่ทรงพลังที่สุดบนพิภพ เหนือพิภพ และใต้พิภพ/จิตวิญญาณมุ่งมั่นที่ไม่ยอมแพ้/ โดย เอพีเจ อับดุล กาลัม/สุวิทย์ วิบูลเศรษฐ์ แปล
|
|
|
SC (ก้าน 24)
Full Member
ออฟไลน์
กระทู้: 981
|
|
« ตอบ #3261 เมื่อ: 18 ตุลาคม 2553, 21:26:21 » |
|
สวัสดีครับ ดร.เอ๋
สบายดีนะครับ
|
My Website <== คลิกเพื่อชม MV โดยไม่มีโฆษณาคั่น คลิกเล่นแล้ว คลิกขยายให้เต็มจอ อย่าคลิก YouTube
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #3262 เมื่อ: 19 ตุลาคม 2553, 09:00:19 » |
|
สวัสดีค่ะลุงณะและก้าน ดีใจที่แวะมาบ้านนี้ ....สบายดีค่ะก้าน ขอบคุณ ก้านก็สบายดีเช่นกันนะคะ
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #3263 เมื่อ: 19 ตุลาคม 2553, 09:35:38 » |
|
ชาย-รัฐศาสตร์ ส่งเมล์เรื่องราวดีๆมาให้แต่เช้าค่ะ..
ลิงกับลา หญิงชาวบ้านคนหนึ่งอาศัยอยู่คนเดียวในกระท่อม ด้วยความเหงานางจึงหาสัตว์มาเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนสองตัว คือ ลิงและลา วันหนึ่ง
หญิงชาวบ้านคนนี้ต้องออกไปตลาดเพื่อซื้ออาหาร ก่อนออกจากบ้านเธอได้เอาเชือกมาผูกคอลิง แล้วมัดขาของลาเอาไว้ทั้งสองข้าง
เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์เลี้ยงทั้งสองตัวเดินย่ำไปมาในกระท่อมจนทำให้ข้าวของต่างๆ ได้รับความเสียหาย ทันทีที่หญิงชาวบ้านออก
จากบ้านไป ลิงซึ่งมีความฉลาดและแสนซนเป็นคุณลักษณะประจำตัวก็ค่อย ๆคลายปมเชือกออกจากคอของมัน อีกทั้งยังซุกซนไปแก้
เชือกมัดขาให้แก่ลาอีกด้วย หลังจากนั้นเจ้าลิงก็กระโดดโลดเต้น ห้อยโหนโจนทะยานไปทั่วกระท่อมจนทำให้ข้าวของต่างๆ ล้มระเน
ระนาดกระจัดกระจายไปทั่ว อีกทั้งยังซุกซนรื้อค้นเสื้อผ้าของหญิงชาวบ้านมาฉีกกัดจนไม่เหลือชิ้นดี ในขณะที่ลาได้แต่มองดูการกระทำ
ของเจ้าลิงอยู่เฉย ๆ สักครู่หนึ่งหญิงชาวบ้านคนนี้ก็กลับมาจากตลาด เจ้าลิงมองเห็นเจ้าของเดินมาแต่ไกลจากทางหน้าต่าง ก็รีบเอา
เชือกมาผูกคอตนไว้ อย่างเดิมและอยู่อย่างสงบนิ่ง ฝ่ายหญิงชาวบ้านเมื่อเปิดประตูกระท่อมเข้ามาเห็นข้าวของของตนถูกรื้อค้น กระจุย
กระจายเช่นนั้นก็เกิดโทสะขึ้นทันที หันมองลิงและลา เพื่อดูว่าใครเป็นผู้ก่อเรื่อง และเห็นว่าลาไม่มีเชือกผูกขาดังเดิม เธอก็คิดเอาเองว่า
เจ้าลานี่เองคือตัวปัญหา ทำให้กระท่อมของเธอมีสภาพไม่ต่างจากโรงเก็บขยะ
ดังนั้นหญิงชาวบ้านจึงวิ่งไปหยิบท่อนไม้นอกบ้านมาทุบตีลาอย่างรุนแรง ซึ่งเจ้าลาผู้น่าสงสารก็ได้แต่ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจน
สิ้นใจโดยไม่สามารถทำอะไรได้เลย เธอทั้งหลาย... เธอหลายคนคงไม่ค่อยชอบตอนจบของนิทานเรื่องนี้นักเพราะสงสารเจ้าลาที่ไม่ได้
ทำความผิดอะไรแต่กลับถูกเจ้าของทำโทษจนตาย ส่วนเจ้าลิงซึ่งเป็นต้นเหตุแท้ๆ กลับรอดพ้น และไม่ได้รับผลกรรมใดๆ แต่แท้ที่จริง
แล้วนิทานเรื่องนี้ต้องการชี้ให้เห็นถึง ความเป็นผู้นำของหญิงชาวบ้านที่ไม่พิจารณาเหตุการณ์ให้ถ่องแท้ เชื่อแค่สิ่งที่ตนเห็นแล้วลงโทษ
ไปตามความรู้สึกและประสบการณ์ส่วนตัว เธอมองเห็นข้าวของเสียหายและมองเห็นลาที่หลุดออกมาจากเชือก แล้วตัดสินว่าลาคงเป็น
ผู้กระทำ แต่ไม่ได้มองว่าลาไม่มีปัญญาจะแก้เชือกและไม่มีนิสัยชอบรื้อทำลาย เธอมองเห็นลิงยังถูกเชือกล่ามอยู่ก็คิดว่าลิงคงไม่ใช่ผู้กระ
ทำ แต่มองไม่ออกว่าผู้น่าจะแก้ปมเชือกได้และมีนิสัยชอบรื้อทำลายนั้นคือลิง ความจริงถ้าเธอรู้จักสำรวจร่องรอยความเสียหายเสียสัก
เล็กน้อย เธอก็จะพบรอยเท้าและฟันของลิงกระจายไปทั่วห้อง แต่ไม่พบรอยเท้าของลาเลย เพราะลาไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน เหตุที่องค์กรต้องเหน็ดเหนื่อยทรมานกันอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะความสะเพร่าของผู้นำที่ "ปล่อยให้ลิงสร้างปัญหา แต่ลารับเคราะห์" ลาก็
เหมือนกับคนที่ปฏิบัติงานได้ตามหน้าที่ แต่ไม่ค่อยมีปากมีเสียง พูดจาตรงไปตรงมาแต่ไร้เล่ห์เหลี่ยม ลิงก็เหมือนกับคนที่ฉลาดแกมโกง
พูดมากพรีเซ็นต์เก่ง อ้างอิงตำราได้สารพัด แต่ไม่เคยทำงานจริง นายที่ดีไม่ควรปล่อยให้ลิงหลงระเริงว่าทำผิดเท่าไหร่นายก็ไม่มีทางรู้
ผู้เป็นนายไม่ควรยึดติดความสบาย นั่งขึ้นอืดรอฟังแต่รายงานในห้องประชุม รู้จักยอมเสียสละตน สละเวลาอีกเล็กน้อยเพื่อค้นหาความ
จริงเพื่อควบคุมเจ้าลิง เพราะไม่เช่นนั้นองค์กรก็จะทุกข์ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าลิงสงบได้องค์กรก็จะพลอยสบายและมีความสุข
อย่างยั่งยืนไปด้วย
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #3264 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2553, 09:38:55 » |
|
ดูไมโกะสิคะ..ไม่เปลี่ยนเท่าไหร่เลยกับตอนเรียน.. สำหรับโดม..ล่าสุดเจอกันก็หลายปีแล้ว ไม่ทราบยังทำงานที่รัฐสภาเหมือนเดิมมั้ย..น่าจะได้มาคุยกับเพื่อนๆทางเวบนี้บ้างนะคะ ดีใจที่เพื่อนๆมีความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน หลากหลายสาขาอาชีพกันไปค่ะ..
|
|
|
|
Kaimook
|
|
« ตอบ #3265 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2553, 10:28:31 » |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #3266 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2553, 11:18:47 » |
|
สวัสดีค่ะอ้อย..อ้อยและครอบครัวสบายดีนะคะ..ดีใจที่แวะมาบ้านนี้
|
|
|
|
พธู ๒๕๒๔
Administrator
Cmadong ชั้นเซียน
ซื่อต่อนายไม่หน่ายมิตรใกล้ชิดลูกน้องคุ้มครองชาวBan
ออฟไลน์
รุ่น: 64
คณะ: niti
กระทู้: 7,842
|
|
« ตอบ #3267 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2553, 18:57:21 » |
|
ยายละไมเปลี่ยนไปมากขอบอก แต่ไอ้ที่ไม่เปลี่ยนเพราะแกทำแก่ล่วงหน้า
|
เว้นชั่ว ประพฤติชอบประกอบแต่สิ่งดีงาม ทำจิตใจให้ผ่องแผ้ว
|
|
|
|
Lamai
|
|
« ตอบ #3269 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2553, 21:46:19 » |
|
โห...เอ๋จ๋ารูปนี้ขอเซฟไว้เลยนะเห็นแล้วมีความสุขมาก วันหวานของพวกเรา
|
|
|
|
Kaimook
|
|
« ตอบ #3270 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2553, 23:15:58 » |
|
|
|
|
|
Kaimook
|
|
« ตอบ #3271 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2553, 23:16:25 » |
|
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #3272 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2553, 09:03:29 » |
|
สวัสดีค่ะไมโกะและอ้อย..ถ้าย้อนเวลาได้ อยากพูดคุยและทักทาย เก็บภาพเพื่อนๆให้ได้มากกว่านี้..ในวันวานนั้น อยากรู้จักพูดคุยกับเพื่อนๆนอกจากกลุ่มสาวชั้นสี่(ซึ่งเป็นกลุ่มที่ติดกันเหนียวแน่นมากจริงๆค่ะจนถึงปัจจุบันด้วย.. มี"หญิงทัศนีย์"เป็นหัวหน้ากลุ่ม..ช่วงนี้กำลังหาเวลาว่างให้ตรงกันเพื่อพบปะกันซักครั้งก่อนปีใหม่น่ะค่ะ..) ขอแก้ตัวในปัจจุบันที่จะได้พบปะพูดคุยกัน เก็บภาพกันและกันไว้ในงานคืนสู่เหย้าทดแทนก็แล้วกันนะคะ.. ทำให้คิดว่าปัจจุบันไม่ว่าเรื่องใดก็ตาม..ต่อแต่นี้ควรทำสิ่งที่ดีงามและมีความสุขเก็บไว้ให้มากๆเพราะเมื่อ"ปัจจุบัน" เป็น"วันวาน"ไปแล้ว..เราจะได้มีแต่ความทรงจำมากมายที่ดีล้วนและมีความสุขมากจริงๆนะคะ..คิดถึงเพื่อนทุกคนค่ะ.. ไมโกะคะ..แล้วเพื่อนคนนี้เปลี่ยนไปมั้ยคะ..ช่วยมาเมนต์ด้วย..
|
|
|
|
phraisohn
บักสน
Administrator
Cmadong ชั้นเซียน
บักสนแคมโบ้
ออฟไลน์
รุ่น: rcu89 (ปี 2549)
คณะ: วิทยาศาสตร์
กระทู้: 9,557
|
|
« ตอบ #3273 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2553, 09:10:27 » |
|
อรุณสวัสดิ์คร้าบพี่เอ๋
โอ้ ทำไมภาพนี้ฮาจังเลย ผช แต่งหญิง เอิ้กๆ
|
|
|
|
churaipatara
|
|
« ตอบ #3274 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2553, 09:19:55 » |
|
เป็นความสามารถพิเศษของสีเขียว..ที่จูงใจคนดูแลสวนประจำศาลฯมาสนุกได้ประมาณนี้ค่ะ..
ส่วนสีฟ้าหลังจากกองเชียร์สว.เชียร์จนทีมแพ้..(เน้นฮาน่ะค่ะ) จึงรีบทาบทามลูกๆนศ.น่ารักๆมาถือป้ายในกีฬามหาสนุกวันสุดท้าย
สีฟ้าเราให้คะแนนกันเองว่า(ใจ)เต็มร้อย..แพ้เรียบในทุกประเภทแต่ทุกคนในทีมเฮฮากันมากจนนาทีสุดท้ายของการแข่งขันนะคะ..
|
|
|
|
|