ภาพจากทริปนี้ครับ

[party]

เข้าไปตามดูรูป c-madong ratchapruk tour ของพี่กระเฉดแล้วนะคะ สวยไม่ใช่เล่นเลยนะเนี้ยะ นางแบบก็สวย นายแบบก็หล่อ  :lol:  :lol:  

หนูชอบรูปที่นายแบบและนางแบบอารมณ์แบบธรรมชาติมากเลยคะ ไม่ต้องมองกล้อง โดยเฉพาะรูปพี่แอนที่ถ่ายตรงหน้าต่างรถไฟอะคะ ดูแล้วสดใส ร่าเริงมากคะ... :lol:

ป.ล.ชมจากใจจริงนะคะ :lol:  :lol:

[iamfrommoon]

ตามไปชมมาแล้วเหมือนกัน...โอ้น้อง  :shock:  :shock:  :shock:  มันยอดมาก สีของภาพมันออกมาตามช่วงเวลานั้นๆ แบบเด๊ะๆ สวยดีจัง

เอ39 ก็รอดูภาพจากกล้องกระเฉดนะคับ อ้อ!! 10 ก.พ. ถ้าว่างไปเตะบอลกับพี่ๆ น้องๆ สิคับ ตามไปอ่านรายละเอียดใน Forum 39 "ศึกระเบิดแข้ง" ได้นะครับ อาทิตย์นี้ว่างไปไดร์ฟกอล์ฟปะ จะได้ขอ CD รูปด้วยฮับ

 :lol:    :lol:

[A79]

ขอบคุณนะคะพี่ปุ๊กกี้ ที่ช่วยทวงและส่งลิงค์มาให้ เข้าไปดูแย้ว....อยากกลับไปเที่ยวด้วยกันอีกจัง ช่วยหาสปอนเซอร์ให้หน่อยจิ  

น้องเฉด อยากดูที่เหลืออีกง่ะ...พี่ก็งานยุ่งเหมือนกัน แต่ยังมีเวลามาดูรูปเล้ยนะจะบอก...

[shade80]

แบบว่า รูปที่เหลือมันยังดิบๆ อยู่เลยครับพี่
แล้วจะหาเวลาเอาไป up ให้นะครับ

[ลูกพิ้ง]

 น้องเฉดจ้ะ

รูปสวยแจ่ม....มั่กมากเลยค่ะ.....ดูรูปแล้ว...คิดถึงบรรยากาศแห่งความสุข....สนุกสนานตอนนั้น

เนอะ......ว่าแล้วก็อยากไปเที่ยวด้วยกันกะพี่ๆ น้องๆ ซีมะโด่ง...อีกจังเล้ยจ้า    

[suriya2513]

สุดหรูเลย เฉด...

[iamfrommoon]

เมื่อคืนดูข่าวพิธีปิดงาน "พืชสวนโลก" เห็นภาพบรรยากาศแล้ว "คิดถึง" ผู้ร่วมทริปทุกๆ คนจังเลย

เสียงหัวเราะ เสียงฮา และความมันส์ยังคงอยู่ เหมือนเพิ่งผ่านมาเมื่อวานเองค่ะ

 :oops:  :oops:  :oops:

[shade80]

พอดีช่วงนี้งานหนักครับพี่
ว่าจะเอามา post ก็ไม่ได้ทำซะที

งั้น ไปดูบางส่วนที่นี่ก่อนนะครับ

http://mrmooncake.spaces.live.com/

ทำไปแล้วสองตอนครับ แล้วจะค่อยๆ เอาตอน 3 4 5 ... ไปเพิ่มนะครับ

ตอนที่ 1 : กรุงเทพ-เชียงใหม่ บนรถไฟกะฉึกกะฉัก
ตอนที่ 2 : ราชพฤกษ์วันแรก แหวกพันธุ์ไม้ ถ่ายดารา

ถ้ามีแรงจะเอามาแปะที่นี่ครับ

ต่อครับ ต่อ

ตอนที่ 3 : งานเลี้ยงต้อนรับ พออิ่มปั๊บก็จับไมค์
ตอนที่ 4 : ขี่สองแถว แอ่วเจียงใหม่ยามราตรี

อ่อ ชุดนี้น่าจะทั้งหมด 8 ตอนจบนะครับ

[iamfrommoon]

ตามไปดูวันละหลายเวลามาแว้ว ภาพดูมีชีวิตชีวาทุกภาพเลย สนุกๆ จะรอติดตามดูอยู่นะคับ...ว่าแต่ว่า อยากได้แผ่นนะจ๊ะ

น้องเอ เป็นไงบ้าง อุณหภูมิตอนนี้ติดลบเลยนี่นา ดูที่โน่นต้องรักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ

 :lol:

[A79]

หนาววววว ค่ะพี่ปุ๊กกี๊
ช่วงนี้กำลังปวดหัวเรื่องเรียน ว่าจะเพิ่มจะลดไรดี ชักขี้เกียจสอบ (ถ้าเรียนเยอะ)
ต้องสอบ prospectus ด้วยอ่ะเทอมเนี้ย... :cry:  :cry:  :cry:

พวกพี่ๆ ที่เค้าไปเที่ยวกะเรานี่เค้าไม่เข้ามาดูรูปกันเหรอ ไม่เห็นมีใครเลยอ่ะ ฝากหวัดดีด้วยนะคะ ถ้าพี่ปุ๊กกี๊เจอ....
 :wink:

[shade80]

พอดีช่วงนี้งานหนักครับพี่
ว่าจะเอามา post ก็ไม่ได้ทำซะที

งั้น ไปดูบางส่วนที่นี่ก่อนนะครับ

http://mrmooncake.spaces.live.com/

ทำไปแล้วสองตอนครับ แล้วจะค่อยๆ เอาตอน 3 4 5 ... ไปเพิ่มนะครับ

ตอนที่ 1 : กรุงเทพ-เชียงใหม่ บนรถไฟกะฉึกกะฉัก
ตอนที่ 2 : ราชพฤกษ์วันแรก แหวกพันธุ์ไม้ ถ่ายดารา

ถ้ามีแรงจะเอามาแปะที่นี่ครับ

ต่อครับ ต่อ

ตอนที่ 3 : งานเลี้ยงต้อนรับ พออิ่มปั๊บก็จับไมค์
ตอนที่ 4 : ขี่สองแถว แอ่วเจียงใหม่ยามราตรี

อ่อ ชุดนี้น่าจะทั้งหมด 8 ตอนจบนะครับ

มาแว้วๆๆ
ตอนที่ 5 : ราชพฤกษ์วันที่สอง ภาคเช้า แบกกล้องไปส่องสาว

[ลูกพิ้ง]

วันที่  15  มกราคม  2550

ยามเช้าของวันจันทร์.....เหล่าพี่น้องซีมะโด่งก็ยังหฤหรรษ์แม้เหมันต์พัดผ่านมา........ตะลุยแอ่วเมืองเจียงใหม่ไปกับฉันต่อนะจ้ะ..........ที่รัก

วันนี้พวกเราจะไปขึ้นดอยกันจ้า.........มาเชียงใหม่ทั้งที....จะไม่ไปที่นี่ก็ดูกระไรอยู่น๊า........ไปสักการะพระธาตุดอยสุเทพ ที่คู่บ้านคู่เมืองของเมืองเชียงใหม่กันนะ    

อืมม....รู้มั้ย....แต่กว่าจะถึงดอยสุเทพได้......พวกเราติดแหง่ก.......อยู่ตีนดอยเป็นนานสองนาน........เพราะเหตุใดกันเล่า.......แกเอ๋ย.......ก็เพราะว่ามอชอ......เค้ามีการซ้อมรับปริญญานั่นเอง.....ถนนหนทางแถบๆ นั้น  เลยคับคั่งเป็นพิเศษ......กว่าพวกเราจะผ่านด่านนี้.......ไปได้ก็ได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศการถ่ายรูปของบัณฑิต....จนอยากจะไปขอเข้ากล้องด้วยคน......ฮา......

[ลูกพิ้ง]

และแล้วรถบัสทั้งสองคัน    ก็พาพวกเราฉวัดเฉวียนวนเวียนโค้งน้อยๆ  ของดอย.........มาถึงวัดพระธาตุดอยสุเทพกันแล้ว   บันไดพญานาคร้อยกว่าขั้นรอหมู่เฮาก่อนเต๊อะ.....ขาขึ้น....หมู่เฮาขอตั๋วช่วย....ละกันนะเน้อ......

ตั๋วรถกระเช้าไฟฟ้านั่นไง.........ว่าแล้วพวกเราก็ไปเข้าแถวรอคิวขึ้นรถกระเช้ากันท่ามกลางฝูงชนที่รอกันอย่างคับคั่งเช่นกัน  

รถกระเช้าไฟฟ้าพาพวกเรามาถึงบริเวณวัดอย่างรวดเร็วจริงๆ.......พวกเราพากันไปนมัสการและสักการะพระบรมสารรีริกธาตุที่บรรจุไว้ในพระธาตุดอยสุเทพ........องค์พระธาตุสีเหลืองทองอร่ามสดใสคู่กับร่มฉัตรอยู่ด้านข้าง    ช่างเป็นมุมที่สวยงามเสียนี่กระไร....ว่าแล้ว...ใครใครมาที่นี่ก็ต้องมาถ่ายรูปกับมุมนี้อยู่ร่ำไป

[ลูกพิ้ง]

พวกเราดื่มด่ำกับบรรยากาศรอบๆ ตัว.....จนมองเวลาอีกที......เฮ้ย....นี่มันเวลาที่นัดกันแล้วนี่.........ตายล่ะว่า......จะกลิ้งลงบันไดนาคร้อยกว่าขั้นลงไปดีไหมนี่.........ฮา..........เอ้า  เด้กเด็กตามพี่ปุ๊กกี๊มาเร้ววววว..............

มาถึงด้านล่างก็พบว่าพี่ๆ  ต่างก็รอการกลับมาของพวกเรากันอยู่.....(อีกแล้ว).....พร้อมกับการที่ต้องรอให้รถ..........วนมารับอีกครั้ง......ช่วงเวลาของการรอคอยทำให้พวกเราบางคนเติมพลังกัน.....ส่วนอีกหลายคนก็นั่งรอรถตรงที่ขั้นบันได ซึ่งตรงนั้นเองก็มีแม่ค้าตัวน้อยมานั่งขายของที่ระลึกอยู่ด้วย  ทำให้ฉันมองด้วยความสนใจ  

ทันใดนั้นเองฉันก็พลอยได้ช้อปปิ้งโดยมิได้ตั้งตัว   ซึ่งต้องให้เครดิตกับแรงเชียร์ของพี่รุ้ง14  ศรีภรรยาของพี่ตั้ง14  ที่บอกว่าน้องค่ะ.....ของเค้าดี......ถูกด้วยน๊า.....สีนี้สวยเลย...ซื้อไปเลยสิค่ะ........อ้าว ! มารู้ตัวอีกทีอ้าวกระเป๋าห้อยคอที่ไว้ใส่โทรศัพท์มือถืออยู่ในมือฉัน  3  ใบแล้วนี่นา.......ฮา..........


กว่าเราจะได้ลงจากดอยสุเทพก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงวันแล้ว.............โปรแกรมที่จะไปวัดพระสิงห์วรมหาวิหารจึงต้องถูกตัดออกไป.......จากนั้นเวลาแห่งการจากลา........ก็เริ่มต้นที่พี่สิงห์13  จะต้องขึ้นเครื่องบินกลับในบ่ายวันนี้........พวกเราในรถคันที่สองได้ร่ำลาและแวะส่งพี่สิงห์ระหว่างทางก่อนที่จะไปรับประทานอาหารกลางวันที่ภัตตาคารนางนวลกัน   อาหารกลางวันตกถึงท้องในเวลาเกือบบ่ายโมง  พวกเราเติมพลังกันอย่างเต็มที่อีกครา

[ลูกพิ้ง]

ยามบ่ายของวันนี้เมื่อกองทัพชาวซีมะโด่งอิ่มท้องแล้วก็พร้อมที่จะตีบ้านถวายแล้ว.........โอ๊ะโอ....แกอย่าเพิ่งต๊กกะใจไป...........ฉันหมายความว่า.....พวกเราพร้อมที่จะตะลุยช้อปปิ้งสรรหาของกินถูกปากของฝากถูกใจกันยังไงล่ะ  

เริ่มกันที่บ้านถวายกันก่อนเลยละกัน.........ที่นี่เป็นแหล่งของฝากพวกไม้แกะสลักและงานหัตถกรรมที่ขึ้นชื่อจ้ะ  บรรยากาศร้านค้าแถวนี้คล้ายๆ จตุจักรหรือสวนลุมไนต์บาร์ซาร์ยังไงยังงั้นล่ะ  พวกเราต่างก็แยกย้ายกันไปสรรหาของฝากกันตามอัธยาศัย.......ใครใคร่ซื้อ...ซื้อ....ใครมีหน้าที่จ่าย.....จ่ายให้ที่รักด้วยนะจ้ะ....ฮา........

หลังจากที่ได้ช้อปปิ้งกันอย่างหนำใจแล้ว  พวกเราได้รวมกลุ่มกันก่อนขึ้นรถ   ฉันเห็นพี่ๆ หลายคนยืนรวมกลุ่มกันและที่ตรงนั้นก็มีอาจารย์สุพัดดาอยู่ด้วยล่ะ  

ฉันเห็นว่าเป็นโอกาสดีที่จะขอถ่ายรูปกลุ่มพี่ๆ ซีมะโด่งที่น่ารักกับอาจารย์สุพัดดา เป็นที่ระลึกไว้        เออ...นั่นสิ....ฉันยังไม่ได้เล่าแกเลยเนอะ  ว่าทริปคราวนี้  มีท่านอาจารย์สุพัดดา   อดีตอนุสาสกหอพักนิสิตหญิง  ได้เดินทางมาท่องเที่ยวร่วมกันกับพวกเราพี่ๆ น้องๆ ซีมะโด่งด้วยจ้ะ

[ลูกพิ้ง]

เวลาทองของการจับจ่ายยังไม่มีหมดแค่นี้หรอกนะจ้ะ   ของฝากที่ระลึกก็มีไปแล้ว....ว่าแต่จะไม่มีของกินกลับไปด้วยก็ดูผิดแผกไปใช่มั้ยล่ะ  ไปต่อกันที่นี่ดีกว่า  ร้านวนัสนันท์  ที่นี่มีของฝากถูกปากแน่นอน  ว่าแล้วทุกคนก็กรูกันไปหยิบแหนมไบโอเทค  แคบหมู  น้ำพริกหนุ่ม  ข้าวแต๋น  กาละแมเสวย  และอื่นๆ อีกนานับ....กลับไปฝากทั้งตัวเองและญาติสนิทมิตรสหายให้อิ่มท้องกันดีกว่าเนอะ

ออกจากจากร้านวนัสนันท์ด้วยเวลาที่เข็มนาฬิกาใกล้เลขห้า....เข้าไปทุกขณะ...ยามเย็นในเวลาเลิกงานของเมืองเชียงใหม่ที่สภาพการจราจรก็คล้ายๆ กับกรุงเทพฯ  นั่นแหละ  การจราจรติดขัดและรถราเริ่มหนาแน่นแล้วล่ะ

ทำให้พวกเราพากันลุ้นระทึกว่าจะถึงสถานีรถไฟทันเวลาไหมหนอ.....แล้วการรถไฟจะรอเราหรือเปล่า.........พนักงานที่ตรวจตั๋ว...เค้าจะไม่สงสัยเลยเหรอว่า...เฮ้ย  ผู้โดยสารสองโบกี้สุดท้ายนี่...หายไปไหนโม้ด....รถไฟจ๋า...ก่อนที่จะ....ถึงก็ช่าง....ไม่ถึงก็ช่าง...รอพวกเราก่อนน๊า.......

[ลูกพิ้ง]

และแล้วรถบัสก็พาพวกเรามาถึงสถานีรถไฟเชียงใหม่ในเวลาที่ฉิวเฉียดและเฉียดฉิว.........อะไรจะขนาดน้าน...แหมก็อยากเล่าให้แกตื่นเต้นตามไปด้วยไงล่ะ....อิ๊อิ........

จากนั้นพี่ๆ น้อง  ต่างก็พากันปุเลงตุเลงหยิบกระเป๋าที่พากันออกลูกออกหลานมาเป็นสัมภาระให้หอบหิ้วกลับไปกันยกใหญ่ทีเดียวเชียวล่ะ  เฮ้อ

เย้  ได้ขึ้นรถไฟแล้วล่ะ  ต่างคนก็ช่วยกันจัดกระเป๋าและสัมภาระให้เข้าที่เข้าทาง  เพื่อที่ว่าตอนเย็นนี้เราจะได้ดินเนอร์กันในโบกี้รถไฟในรถไฟนี้ล่ะจ้ะ  สำหรับอาหารในมื้อนี้ก็คล้ายจะมาโบกมืออำลาแล้วบอกว่าบ๊ายบายก่อนนะเจ๊า มาแอ่วเมืองเหนือใหม่เน้อ   เอ้า...มาดูกันเลยจ้ะ  เราจะกินอะไรกันบ้าง  ข้าวเหนียวหมูทอด  น้ำพริกหนุ่ม พร้อมผักลวก  ตบท้ายด้วยส้มเขียวหวาน  เป็นไงล่ะ  นั่นแน้  แอบกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่เลยล่ะซี  อิ๊อิ

[ลูกพิ้ง]

หลังจากที่อิ่มหนำสำราญกับอาหารมื้อเย็นกันแล้ว....พี่ๆ น้องๆ  หลายคนต่างก็จับกลุ่มพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน...

เหล่าบรรดาละอ่อนน้อยก็ไม่รอช้า...ที่จะได้โอกาสอันดี...ที่จะขอขอบคุณพี่ๆ  ซีมะโด่ง..ที่น่ารักทุกท่านที่ความเมตตาและเอ็นดูน้องๆ เป็นอย่างดี...

ว่าแล้วกลุ่มละอ่อนน้อยก็ตั้งขบวน....ไปขอถ่ายรูปร่วมกันกับพี่ๆ ซึ่งอยู่ตามที่นั่งในโบกี้รถไฟ  เรียกเสียงฮือฮา....จากบรรดาพี่ๆ ที่เคยผ่านประสบการณ์การถ่ายรูปขอบคุณแขกตามโต๊ะในงานมงคล......มาแล้ว...เมื่อไม่นานมานี้...อิ๊อิ.....รึว่า....ปีก่อนต่างหากเล่า....ว่าคล้ายกับบรรยากาศเช่นนี้เลยทีเดียว........ฮา...........

[ลูกพิ้ง]

เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้....มารู้ตัวอีกที...ถึงสถานีลำปางแล้ว....ครานี้อาหารยามดึกก็มีมาตบท้าย....ขนมขบเคี้ยว..ของทานเล่น...แกล้มด้วยเครื่องดื่ม...ชิลล์...ชิลล์....ยิ่งทำให้บรรยากาศการสังสรรค์ระหว่างพี่-น้องซีมะโด่งคึกคักยิ่งนัก......

พี่ๆ น้องๆ ต่างมารวมกลุ่มกัน...สรวญเสเฮฮา...ร้องเพลงร่วมกันอย่างสนุกสนาน.....เพลงหอซีมะโด่งที่ร้องร่วมกันทั้งพี่น้องยามนี้ช่างไพเราะเสียจริงจริง...

พอตกดึกก็มีพี่ๆ นักเล่าเรื่อง....ตัวยง........มาสร้างความขบขัน...และครึกครื้น..กับมุขตลกที่แต่ละคนสรรหาและสรรสร้างความบันเทิงนี้สำหรับพี่ๆ น้องๆ ซีมะโด่ง  โดยเฉพาะ.....

ส่วนพี่ๆ น้องๆ หลายคนก็เพิ่งได้มีโอกาสนั่งคุย...บอกเล่า...ถามไถ่ข้อมูล...แลกเปลี่ยนประสบการณ์ต่างๆ ร่วมกัน

นับเป็นภาพที่น่าประทับใจยิ่งนัก...กับมิตรภาพ...ของพี่ๆ น้องๆ ที่ไม่มีสิ่งใดมากั้นเราไว้....ความรู้สึกอบอุ่นและผูกพันเริ่มก่อตัวขึ้นมาอย่างช้าๆ....จนอยากจะหมุนเวลากลับไปยังวันแรกที่เราได้พบและเดินทางไปเที่ยวด้วยกัน..

งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา....คืนนั้นกว่าพวกเราพี่ๆ น้องๆ จะแยกย้ายกันไปได้...ก็ต้องอาศัยประกาศิตจากระเบียบของการรถไฟ...ที่ว่าหลังสี่ทุ่ม...ห้ามส่งเสียงดังรบกวนผู้อื่นและประตูตู้นอนระหว่างโบกี้จะปิดล๊อก...ขอเชิญท่านทั้งหลายกลับที่หลับนอน...ของท่านตามตู้โบกี้โดยสวัสดิภาพ.....นะจ้ะ...อิ๊อิ

[ลูกพิ้ง]

วันที่  16  มกราคม  2550
ในยามเช้า....เวลาของจากกันก็เริ่มต้นขึ้น....พี่ๆ น้องๆ....ต่างสวัสดียามเช้าและโบกมือลาให้กับพี่ๆ น้องๆ ที่ทยอยกันลงตามสถานีรถไฟ....ที่เป็นเป้าหมาย....แล้วต่างก็จะแยกย้ายเพื่อไปปฏิบัติภารกิจ...ความรับผิดชอบ...ที่กำลังรอหลายๆ คนอยู่....เช่นเดียวกัน....
.
แต่อย่างไรก็ตามสิ่งหนึ่งที่ยังตราตรึงอยู่ในความทรงจำ...ของพี่ๆ น้องๆ  ชาวหอซีมะโด่ง.... ตลอดสามวันของการท่องเที่ยว...สองคืนในตู้รถไฟ...คงเป็นความประทับใจที่มาร่วมสุข...และสนุกร่วมกัน....เป็นแน่แท้.......จนบางทีมันก็ยากที่จะบรรยายออกมาจนกว่า.....จะลองมาสัมผัสด้วยตัวเอง...นะจ้ะ

[ลูกพิ้ง]

อ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้ว....แกรู้สึกแบบเดียวกับฉันมั้ยว่า...

เที่ยวที่ไหนก็ไม่สำคัญ...ขึ้นอยู่กับว่าไปเที่ยวกับใครมากกว่า..(เนอะ)...
ยิ่งได้มาเที่ยวกับพี่ๆ  เพื่อนๆ  น้องๆ ตามประสาชาวหอซีมะโด่งด้วยแล้ว...มันเป็นความสุข..ความทรงจำไม่มีที่สิ้นสุด....ทีเดียวเชียวล่ะ....คราวหน้าแกมาเที่ยวกับชาวหอซีมะโด่งด้วยกันสิจ้ะ....แล้วแกจะพบว่าสิ่งที่ฉันเล่าแกมา....ทั้งหลายแหล่...เป็นความจริงแท้และแน่นอน...เลยจ้า....ที่รักจ๋า

รักเสมอไม่เจอก็คิดถึงนะจ้ะ
ลูกพิ้ง

[tukta]

ดูรูปแล้วน่าสนุกจังเลย......
ก่อนกลับแวะเที่ยวบ้านน้องออย 41 ด้วยป่าว

[gamo]

เพิ่งเคยเข้าห้องนี้เป็นครั้งแรก

น่าสนุกจังเลยครับ trip นี้

[por-sim]

ดีจังเลย รวมรุ่นกันไปได้ยังไงคะ  แต่ว่าพี่ลูกพิ้งเนี่ย ใช่พี่แอนครุฯ และแสงเทียน รึป่าว

[หล้า]

ซิ่ม ทักเค้าไปทั่วเลยนะ  :lol:  เดี๋ยวก็ทักผิดคนอีกหรอก  :lol:

พี่ลูกพิ้ง ช่วยแจงให้เพื่อนหนูกระจ่างหน่อยค่ะ  :wink: