µµµ ตำนาน คนหอนคืนโหด µµµ

suphot

Hero Cmadong Member

ออฟไลน์

กระทู้: 2,467

µµµ ตำนาน คนหอนคืนโหด µµµ

« เมื่อ: 16 มิถุนายน 2551, 12:16:03 »

ก่อนจะถึง วันคนหอนคืนโหด ก็ต้องท้าวความไปยังหอเจ้าจอม ( เจ้าจอมมารดาสมบูรณ์ ) เคยเป็นทั้งหอพักนิสิตหญิง และชาย ก่อนที่หอหญิง 14 ชั้น จะผงาด ผุดขึ้นมาอย่าง มหึมาอลังการณ์ งานสร้างในสมัยนั้น ( ยืนอยู่ ภูเขาทองยังมองเห็น ) แล้วเหล่าบรรดานิสิตสตรี ก็ย้าย ไป ทิ้งให้เป็นมรดก ตกทอด มายังนิสิตชาย แต่ก็ต้องเป้นฝ่ายพ่ายแพ้ ต่อลูกหลานของนายมาและนางบุญครอง รวมทั้งสำนักงานทรัพย์สินของจุฬา ที่เราเดินผ่านทุกวัน ตอนไปเรียน โดยที่พวกเราไม่อยากย้าย ถึงมันจะเก่า แต่มีความสุขแบบ ที่หาไม่ได้ ทั้งบรรยากาศ ความรู้สึกดีๆ ความเป็นครอบครัว และอุดมไปด้วย พืชพันธุ์ธัญญาหาร เชื่อหรือไม่ ข้างร้านป้าโชย มีบ่อปลา หอเหนือมีสาเก กล้วย ขุนน มะพร้าว หอใต้มีฝรั่ง มีต้นมะพร้าวเป็นแนวรั้ว โอ้ย อร่อย..... และแล้ว วันสละหอ ก็มาถึง เพราะว่า รถแทรกเตอร์ มาจอดรอ พร้อมทั้ง 10 ล้อ ที่จะรอขนทราก หักพัง ของอาคาร ทำให้เราต้องย้ายกันอย่างทุรักทุเร รถเขนก็ไม่มี แบกครับ แบก นิสิตจุฬา ซะอย่าง ทำได้หมดหลังแบกที่นอน มือขวาถือหมอน มือซ้ายหิวถุงเสือผ้า ปากคาบตำราเรียน ( นึกภาพแล้ว ทำไปได้ ) ถ้าไม่ไปก็ไม่มีที่นอน นิสิต ปี 2 อยู่ชั้น 3 ครับ ส่วนชั้น 4-5 ทุกประเภท ที่เหลือ ปี 3,4,5และ สิงหอ เพื่อน พี่ น้อง มีครบ ส่วนชั้น 2 รอรับน้องใหม่.... เพราะ เตรียมไว้ ปลุก ปลุก และว๊าก ตามสูตร หลังจาก ที่ย้ายข้าวของกันเป็นที่เรียบร้อยจากช่วงเดือนตุลา เป็นช่วงปิดเทอมที่ขนของ พฤศจิกา ลอยกระทง เข้าธันวาคม ช่วงคริสต์มาส เหล่าบรรดา แซนดี้ที่หอหญิง คาดเดาได้ว่า น่าจะเป็นชั้น 7 พวกเธอ มีความหวังและปรารถณาดี อยากให้ทุกคนในหอพักมีความสุข จึงออกมาร้องเพลง จิงกาเบลล์ กันลั่นสนั่นหอ เป็นที่น่าปลื้มและชื่นมื้น กับบรรดาเหล่าหอชาย แต่ เนื่องจาก ร้องนานไปหน่อย ความน่ารัก จึงเปลี่ยนเป็นความรำคาญ ตามมาด้วยเสียง โห่ร้อง และโหฮา และเริ่มโหยหวน และดังสนั่น ขึ้นเลื่อยๆ จนแล้วจนเล่า บรรดาเหล่าแซนดี้ ได้ยินเสียงดังกล่าว ยิ่งเหมือนได้แรงใจ ( นึกว่าเสียงเชียร์ คอนเสริท เปิดอัลบั้ม ) จึงเพิ่มพลังเสียง ร่วมทั้ง เหล่าแซนดี้ก็เพิ่มมากขึ้น ทำให้การประสานงา เอ้ย ประสานเสียง เริ่มดังขึ้น ดังขึ้น ไปยังอาคารบ้านพัก หน้าถนนพญาไท ( บ้านอาจารย์ เผ่า สุวรรณศักดิ์ศรี ผู้ช่วยอนุสาสก ซึ่ง อาจารย์ ประณต นันทิยกุล เป็นอนุสาสก สมัยนั้น และวันนั้น ท่านไม่อยู่) แต่.....ก่อนที่ท่านจะเดินมา บรรดาเสียงที่อื้ออึงดังสนั่นอยู่นั้น ก็ต้องเงียบกริบ ในบัดดล เพราะ บุรุษ นิรนาม ดันตะโกน ออกไปอย่างสุดเสียงว่า..........( sensor ) เป็นอวัยวะส่วนหนึ่งของมนุษย์เพศชาย
ทำให้บรรดา แซนดี้ ถึงกลับหยุด ชะงักในบัดดล และขณะนั้น อาจารย์ ท่านก็เดินออกมาจากบ้านพัก เลย รับไปเต็มๆ 2 หู ถึงขนาด ต้องสืบสวน หาผู้กระทำผิด
แต่ ......... ก็ยังไม่เข็ด ก็ยังมีเสียงจากหอหญิง เล็ดลอดออกมาเป็นครั้งคราว และทุกครั้ง ก็ตามมาด้วย เสียงโห เห่า หอน ตาม สไตล์ หอชาย จึงเป็นที่มาของ คืน คนหอน คืนโหด ส่วนบุรุษนิรนาม นั้น คือ...... ไอ้เดฟ นายมานิตย์ แสงสุวรรณ ครุ ฯ pe ดป็นความลับ ที่ไม่ลับเท่าไหร่ เพราะมันตะโกนมาจาห้อง 3512 ห้องผมเองครับ
.... ครั้นพอรุ่งขึ้น ณ กระดานฝากข่าวของนิสิต บริเวณทางเดินจากหอหญิงถึงโรงอาหาร ก็ได้พบข้อความ หลายอย่าง พวกเด็กสลัมย้ายมาอยู่คอนโดบ้าง พวกไร้อารยะธรรมบ้าง พวก บรรพบุรุษ เดิน สี่ขาบ้าง โอ๊ย ตรึมครับ


	บันทึกการเข้า

หนุ่ม2524

Hero Cmadong Member

ออฟไลน์

รุ่น: RCU2524
กระทู้: 1,042

Re: ตำนาน คนหอนคืนโหด

« ตอบ #1 เมื่อ: 16 มิถุนายน 2551, 16:31:36 »

อ้างจาก: "suphot"

ส่วนบุรุษนิรนาม นั้น คือ...... ไอ้เดฟ นายมานิตย์ แสงสุวรรณ ครุ ฯ pe ดป็นความลับ ที่ไม่ลับเท่าไหร่ เพราะมันตะโกนมาจาห้อง 3512 ห้องผมเองครับ

นึกว่า เสียงมาจากหอ 2 ซะอีก เพิ่งจะรู้นะเนี่ยว่า ต้นกำเนิดเสียงมาจาก 3512 นี่เอง


	บันทึกการเข้า

suphot

Hero Cmadong Member

ออฟไลน์

กระทู้: 2,467

	ผู้เขียน	หัวข้อ: µµµ ตำนาน คนหอนคืนโหด µµµ (อ่าน 155281 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้