เกาะติดสถานการณ์ห้องเชียร์ 91!!

[veekung]

รายงานมาอีกนะน้อง ฮามาก เล่าซะเห็นภาพเลย :lol:  :lol:  :lol:  :lol:

จะมาเกาะติดสถานการณ์ทุกวันเลยนะครับ :lol:  :lol:

[phraisohn]

มาละเหวย มาละหวา ถึงคุณไม่เชิญ เราก็จะมาาาาาา....

กราบสวัสดีครับพ่อแม่พี่น้อง RCU ทุกท่าน พบกันอีกแล้วกับรายงานเกาะติดสถานการณ์ห้องเชียร์ 91 ซึ่งขณะนี้ ก็ปาไปวันที่ 4 แล้วที่ห้องเชียร์เปิดมา  เช่นเคยครับ จำนวนน้องๆที่เข้าห้องเชียร์ ก็เป็นไปตามคาด  ลดลงเรือ่ยๆ ไม่ใช่ลดแบบธรรมดานะครับ ถ้าพูดกันในภาษาเศรษฐศาสตร์ เราคงต้องเรียกกว่า ลดลงในอัตราก้าวหน้าครับ!! ลดลงอย่างเห็นได้ชัดเลย


วันนี้ห้องเชียร์ก็เิปิดไปตามปกติ ทีมงานเองก็ไปถ่ายทำข่าวตอนสองทุ่มแล้ว ไปถึงจังหวัดพี่เพลงสอนน้องร้องเพลงพอดี (รู้สึกจะไปทีไรก็มีแต่พี่เพลงๆๆ )  วันนี้พี่เพลงสอนเพลงใหม่แล้วครับพี่น้อง โอ้ว อะไรจะเร็วยิ่งกว่าสายฟ้าแลบขนาดนี้ หากเป็นสาวก็คงท้องก่อนแต่งไปแล้วมั้งครับ อิอิ เกี่ยวกันไหมนี่

เพลงที่น้องๆต้องแหกปากร้องกันในวันนี้ก็คือ เพลงตะลุงซีมะโด่ง ครับ ตะลุงกันเข้าไป เข้ากับกระแสงานบอลพอดี น้องก็ตะลุม ตุมโจ๊ะ มั่วๆร้องไป

แต่โดยรวมก็ต้องยอมรับว่าน้องๆ "ร้องได้ดี" ในระดับนึง อาจจะมีปัญหาเรือ่งการตบมือ เพราะว่าน้องยังตบเร่งจังหวะบ้าง ตบเบาบ้าง แต่ที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้น ร้ายยิ่งกว่าพายุนาร์กิส ก็คือ พวก "กินแรง" เพื่อน  ขณะที่คนอื่นเค้าแหกปากร้องจนเห็นลิ้นไก่ แต่พวกนี้กลับอ้าปากพะงาบๆ เหมือนกะสั่งเสียอะไรเป็นครั้งสุดท้าย!!  เอาเข้าไปให้มันได้อย่างนี้สิ!!

"นั่งตัวตรง หลังตรง" (พี่ไซด์สาวๆบางคน แอบกระซิบว่า หลังตุง เหอะๆ)  "อยู๋ในระเบียบเชียร์หน่ะ เข้าห้องเชียร์มากี่วันแล้ว?"  เสียงพี่วินัยดังมา

"วันนี้ เพื่อนผมมีอะไรมาเล่าให้พวกคุณฟัง ก้มหน้าลงไป๊!!"  .....

"สวัสดีครับ....ก่อนอื่นต้องขอชมพวกคุณ ที่ยังอยู่ตรงนี้" (ถ้าไม่ให้อยู่ตรงนี้จะให้ไปอยู่ที่ไหนล่ะ?)  เสียงทักทายจากพี่ที่มาสอนน้องๆวันนี้  "วันนี้ผมจะมาสอนคุณเรื่องการเป็น นิสิต"

"ทำไมเด็กที่เรียนที่นี่ ถึงใช้คำว่านิสิต แทนที่จะใช้คำว่านักศึกษา?!" "พวกคุณรู้ความหมายของคำว่านิสิตกันหรือป่าว?" พี่เพท ถาม (พี่เพทเป็นชื่อพี่ที่มาสอนน้อง ถ้าผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ จุดนี้ด้วย)  

"นิสิต คือผู้อยู่อาศัยครับ"  เสียงน้องคนนึงตอบ  น้องตอบถูกหรือป่าวเนี่ย ทีมงานเองก็ไม่แน่ใจ เพราะปรสิต มันก็เป็นผู้อยู่อาศัยเหมือนกัน แหะๆ พยาธิ ก็ผู้อาศัย เอ หรืออีนวล หมาใต้ตึก มันก็มาอยู่อาศัยที่หอเหมือนกันน่ะ อันนี้ต้องไปฟังผู้รู้ไขข้อสงสัยกันดีกว่า...

"นิสิต เป็นภาษาบาลี  หมายถึงผู้ที่รำ่ำเรียนและพำนักอยู่กับอุปชา (ขอพิมพ์อย่างนี้ละกัน มันจิ้มลำบาก แหะๆ) หรือพำนักอยู่ในสำนักวิชา"  แล้วพี่ก็เล่าเรือ่งราวความเปนมาของคำว่า นิสิต และบอกว่าต่างจากนักศึกษาอย่างไร

"ในประเทศไทย มีไม่กี่ที่ที่ใช้คำว่า นิสิต ดังนั้น พวกคุณต้องภูมิใจ! ภูมิใจในการเป็นนิสิตจุฬาฯ ภูมิใจในการเป็นนิสิตในพระมหาปรมาภิไธยของพระมหากษัตริย์!!"

"พวกคุณคือผู้โชคดีที่ได้มาอยู่ที่แห่งนี้ มีหลายคนเค้าอยากจะมาอยู่! แต่เค้าก็เข้ามาไม่ได้ ดังนั้นพวกคุณจงภูมิใจในการเป็นนิสิตหอพัก พวกคุณคือกำลังสำคัญของจุฬาฯ มีกิจกรรมอะไร พวกคุณก็คือคนที่เป็นหัวเร่ยวหัวแรงที่จะทำกิจกรรม คนอื่นเค้าจะทำไม๊? เรียนเสร็จเค้าก็กลับบ้าน"

"อย่าลืมที่พวกคุณเคยบอกละกันว่า นิสิตจุฬาฯ ต้องทำอะไร"

"พวกคุณเป็นกำลังสำคัญของที่แห่งนี้ จงภูมิใจเข้าไว้ พูดกับใครจงมั่นใจ อกผายไหล่ผึ่ง มีความภูมิในในการได้อยู่หอ พูดเต็มเสียงว่าเราอยู่หอพัก!! ไม่ใช่เค้าบอกว่าเป็นเด็กหอ ก็ตัวหด!!"  หนึ่งในคำพูดของพี่


เสร็จจากการสอนน้องๆ ถึงความหมายของคำว่า "นิสิต" ก็มาถึงตาพี่เชียร์ หรืออาจจะถูก เติมไม้เอก ในสายตาของน้องๆ อิอิ

"แนะนำตัวเต็มซีรีย์!!" เสียงพี่วินัยสั่ง  ก็มีน้องๆที่ตอบถูกต้อง และยังตะกุกตะกัก

"ไหนใครยังจำชื่อเมทตัวเองไม่ได้ แบบเต็มซีีรีย์"  พี่วินัยสงสัยอีก

จอร์จ!!  อกผัวอีแป้นจะแตก!! หนึ่ง สอง สาม สี่ .... สิบ กว่าคน ที่ไม่ยกมือ!! น้องนั่นจำไม่ได้!!  จอร์จจจจจ

"พวกผมสั่งแล้วทำไมไม่ทำ  แล้วรับปากทำไม๊!!!" "ปากก็สักแต่พูด ทำได้ๆ แล้วทำไมมึงทำไม่ด้าย!!!"

"หาที่ส่วนตัว!! แล้วหมอบลงไป!!  หน้าแนบพื้น!! "  เอาละสิ วันนี้ห้องเชียร์โหดแฮะ  น้องๆก็เลยโดนวิดพื้นไปพอหอมปากหอมดอ เอ้ยคอ แหะๆ  อิอิ (มุขนะคับ อย่าคิดมาก)


วันนี้มีบัตรผี เยอะเหลือเกิน ส่วนเจ้าตัวคงไปผุดไปเกิดเรียบร้อยแล้วมั้ง เพราะหาตัวไม่เจอ เจอแต่บัตร เอาละสิ โดนอีกแน่พวกมึงงงง!!!  แถมคนก็มาน้อยเหลือเกิน ยอดคือ 135 คน

เป็นไปตามคาด วันนี้น้องๆก็ได้ออกกำลังกายกันยกใหญ่  พี่ๆให้น้องยกมือ แขนชิดหู!! แต่ทั้งสองข้างครับ แล้วก็นับตามจำนวนไปเรื่อยๆ

อ้อ ก่อนหน้านั้นก็มีกอดคอกัน แล้วก็เล่น wave  เหอะๆ ลุกนั่งเป็นยกๆ ครับ รู้สึกจะได้แปดยก พี่เชียร์ก็กลัวน้องจะตายเีสียก่อน เลยสั่งให้พอ

"ใครจะตายก็ออกมา!!" "ใครไม่ไหว เป้นโรคตา(ขาว) โรคใจ(ปลาซิว) ก็รีบๆออกมา!!"



เสร็จการลงโทษ พี่ก็สั่งการบ้านอีก ทีมงานหล่ะสงสารน้องๆจริงๆ คือไปเขียนชื่อเต้มซีรีย์ของเมทในห้องแล้วแปะไว้ที่หน้าประตู  พร้อมกับนัดน้องพรุงนี้ตอนตีห้า เพื่อไปถ่ายรูปรุ่น

พูดเรื่องถ่ายรูป ทีมงานขอนำเสนอการตอบคำถามของน้องคนหนึ่งหน่อยคับ

น้องยกมือตอบว่า พรุ่งนี้จะมาทำไมตอนตีห้า

"มาถ่ายรูปรุ่นครับ"
"เห้ย! มึงได้รุ่นแล้วเหรอว่ะ?"
"ถ่ายไว้ก่อนคับ  ถ้าไม่ได้ก็เผาทิ้งครับ!!"  ดู ดู๊ ดู ดูมันทำ  ทำไมถึงทำกับฉาน ด้ายยยย

วันนี้ทีมงานต้องขอจบการนำเสนอข่าวเพียงเท่านี้ หากท่านมีข้อสงสัยประการใด สามารถส่ง SMS มาแจมกับรายการของเราได้ อัตราค่าบริการเพียงครั้งละ 7 บาท ส่งมาก ยิ่งเสียมาก ส่งมาได้ที่หมายเลขบัญชีธนาคารไตพาณิชย์ (กำจัด) หมาชน

สำนักข่าวไทยอาซียูนิวส์ เก็บข่าว
ผู้บ่าวสน รายงาน




วันนี้มุขฮา โดนใจทีมงานไม่มี



ปล. ห้องเชียร์หอหญิงจะซู่มเงียบไปถึงไหน? ไม่มาเปิดเผยกันเล้ยยย ลงมาจากคานเสียเถิดที่รัก ฉันจะลงโทษเธอ อิอิ แซวเล่น อย่าว่ากันเน้อ

[phraisohn]

ขอบพระคุณพี่ๆมากคับ ที่แวะเข้ามาอ่าน  เห็นแล้วปลื้มมมมม อิอิ

BAKA! We are RCU, Can you can u see?
Who who who are we. O O Ochenta
Y Y nueve. We are Here.
RCU
เอ้ออออ!!!
Boom รุ่นครับบูมรุ่น

[wannee]

น้องไพรสนคะ  พี่เข้ามาอ่านเสมอ  แต่อาจไม่ได้โพสต์นะคะ (ต้องขอโทษจริงๆค่ะ..พี่มันแย่ ที่แพ้ฝีมือการพิมพ์ของน้องไพรสน  :lol:  :lol: )

[phraisohn]

น้องไพรสนคะ  พี่เข้ามาอ่านเสมอ  แต่อาจไม่ได้โพสต์นะคะ (ต้องขอโทษจริงๆค่ะ..พี่มันแย่ ที่แพ้ฝีมือการพิมพ์ของน้องไพรสน  :lol:  :lol: )

ไม่เป็นไรครับพี่ wannee เพียงพวกพี่ๆเข้ามาอ่านก็ดีใจแล้วคับ  :lol:

[veekung]

มาเกาะติดสถานการณ์ทุกวันครับน้อง

แต่อันนี้คือว่า น้องกล้ามาก "ถ่ายไว้ก่อนคับ ถ้าไม่ได้ก็เผาทิ้งครับ!!" :lol:  :lol:  :lol:

[khesorn mueller]

พี่ๆโก่งคอมากๆ เสียงคงเป็นเป็ด น้องไพรสนรักษากล่องเสียงด้วย!
p.nn

[iamfrommoon]

มาเกาะติดสถานการณ์ทุกวันครับน้อง

แต่อันนี้คือว่า น้องกล้ามาก "ถ่ายไว้ก่อนคับ ถ้าไม่ได้ก็เผาทิ้งครับ!!" :lol:  :lol:  :lol:

ฮามาก...พี่ว่า เจอมุกนี้อยากจะขำแตก แต่ๆๆ ต้องเก๊กไว้....

น้องสนเล่าได้เห็นภาพมาก....ชัดๆ เน้นๆ...

ชอบมุขประจำวัน...ที่ "ปีกมดลูก" คิดได้ไงเนี่ย....เด็ดจริงๆ  

[phraisohn]

พี่ๆโก่งคอมากๆ เสียงคงเป็นเป็ด น้องไพรสนรักษากล่องเสียงด้วย!
p.nn

ขอบพระคุณคับที่เป็นห่วง  วันนี้ปีสามจะลงไปสอนน้องเรื่อง Seniority + Unity คับ  ต้องรอดูกันต่อไปว่าจะเป็นอย่างไร

[khesorn mueller]

มาบรรยายด้วยนะคะ...คำต่อคำ!!พวกพี่ๆคอยอ่านด้วยใจระทึก
ขอให้ราบรื่นชื่นมื่น ลื่นไหลเข้าสู่มโนคติของfreshy!
p.nn

[phraisohn]

"วันนี้อาจจะเป็นแค่เพียงดินที่ไร้ค่า  แต่วันหน้าจักเป็นฟ้าที่ยิ่งใหญ่"  แหมมมมมมมม่   เปิดตัวรายงานด้วยคำคมที่แสนจะคมกริบ จนบาดใครต่อใครไปหลายคนแล้ว  

***********************

สวัสดีคร้าบบบ!!!  (เฮๆๆๆๆๆ) คิดถึงกันหรือป่าว?  ถ้าคิดถึง  อ้าวขอเสียงทางซ้ายหน่อย!!!!!!!! (กรี๊ดดดดดดดดดดดดด)  ทางขวาล่ะะะะะ!!!!! (วู้ววววววววว!!!!!)  เพศหญิงง !!!! (อ๊าาาาาาาาา)  เพศชายยยย!! (อ้ายยยยยยยยยย)  เพศอื่นๆ  (วิ้วววววววววววววว)   โอ้โห กระแสตอบรับแรงจริงๆ!!


ขณะนี้เวลา 19.30 นาฬิกา  ได้เวลาที่ท่านจะต้องตื่นแล้วววววว  เสียงปลุกของมือถือดังขั้น ทำให้ผมต้องถ่างตา งัวเงีย ขึ้นมามองฝ้าเพดาน  เห้ย! ฝันไปเหรอเนี่ย  ฝันว่าตัวเองได้ขึ้นไปเป็นเดอะสตาร์  แต่ในความเป็นจริงคงเป็นได้แค่เดอะสแตร์ (stair) อิอิ

สวัสดีอีกรอบคร้าบบบ   วันนี้ RCU NEWS ก็พร้อมจะมาระเบิดความกระสัน เอ้ย! มันส์  แหะๆ ให้กับท่านผู้ชมกันอีกเช่นเคยนนะคับ วันนี้พบกับนักข่าวหนุ่มสุดหล่อแห่งหอพักซีมะโด่ง (ไม่มีใครชม ก็ขอชมตัวเองนี่แหล่ะ เอิ๊กส์ๆๆ) ชายหนุ่มผู้นี้จะพาท่านไปตื่นตาตื่นใจ!! กับปรากฎการณ์ครั้งยิ่งใหญ่ และสำคัญในประวัติศาสตร์หอพัก ที่หนึ่งปีจะมีเพียงหนึ่งครั้ง!! อดใจรอไม่ไหวแล้วใช่ไหมละครับ งั้นติดตามไปกันเล้ยยยยย!!!!

วันนี้ทีมงานจะไปเก็บบรรยากาศการเข้าห้องเชียร์ของน้องๆรุ่นนี้มาให้อ่านกันครับ  วันนี้มีผู้มาเก็บตัวเข้าห้องเชียร์ทั้งสิ้น 89 คน!!  ยอดตกไปอย่างมาก พื้นที่ห้องเชียร์วันนี้จึงใช้พื้นที่ใต้หอจำปามหาสถาน อมรภิมาน นางมารสถิต ไปเพียงแค่สองช่วงเสา  แค่นั้นเอง  ทีมงานคาดว่า น่าจะเป็นเพราะสาเหตุโลกร้อน ที่ทำให้น้องๆไม่ยอมเข้าห้องเชียร์ -*-  เอ๊ะ หรือว่าน้องจะส่งตัวแทนมาเข้าห้องเชียร์ ก็ไม่อาจล่วงรู้ได้

"เมื่อเช้า หอหญิงอุตส่าห์แวะมาหา"  น่านๆ นิสิตหญิงจุฬาฯ แรงใช่เล่น ดอดมาหาผู้ชายถึงที่เลยนะนี่ (อิอิ) "เราเป็นเจ้าบ้านแท้ๆ ร้องเพลงกันแค่นี้ เบา!! จะสู้เค้าได้ไม๊!! อายเค้าหรือป่าว!!!  งามหน้า!!"  พี่เพลงดุน้องๆ วันนี้ เอาละสิ ซวยแน่น้องเอ๋ยย

ก่อนอื่นขอท้าวความย้อนเวลาไปช่วงเช้า วันนี้มีถ่ายรุปรวม แต่ทีมงานไม่ได้ลงไปร่วมเก็บบรรรยากาศ เพราะแรงดึงดูดของเตียงนอนในห้องมันแรงเหลือเกิน ไม่สามารถหลุดพ้นจากแรงนั้นได้ ทีมงานรู้สึกเสียดายเป็นอย่างยิ่ง เสียใจอย่างที่สุด  เหอะๆๆๆ
และคาดดว่า หอหญิงจะวิ่งแจ้น มาหาผู้ชายใต้ตึก เพื่อมา "แรง" ใส่หอชาย  เหตุที่ต้องมาแรง เนื่องจาก ตอนแรก หอหญิงจะมา "สวย" ใส่หอชาย แต่ขอโทษ หอชายเค้า "สวย" มาตั้งแต่รุ่นย่า จ้าาา  หอหญิงรู้ชะตากรรมตัวเอง เลยต้องเปลี่ยนเป้าหมาย จากจะมาสวยใส่ ก็ขอมาแรง ไว้ก่อน  เอิ๊กส์ๆๆ


และคาดว่าน้องคงร้องเพลงไม่ดังหรือกระไรเนี่ยแหล่ะ (อันนี้ใช้หลักการ Intelligent Guesswork แปลเป็นภาษาพ่อภาษาแม่ได้ว่า การเดาอย่างชาญฉลาด อิอิ เพิ่งเรียนมาในวิชา algorithm design and analysis) โธ่ ทีมงานละสงสารเด็กๆ แม้หน้าตาน้องจะดูผ่านร้อนผ่านหนาวมามากกว่าที่ควรจะเป็น แต่ทีมงานก็อดสงสารไม่ได้ ตื่นมาตีห้า เสียงสวรรค์วิมานอะไรจะสดใส ใช่มะ เอิ๊กส์ๆๆ อารมณ์นอนก็นอนไม่อิ่ม แถมต้องดั้นด้นตื่นมารับน้องตอนเช้าอีก  โอ้วชีวิตปีหนึ่ง ช่างโหดร้ายเสียนี่กระไร  (ว่าไปนั่น)


กลับเข้าสู่เหตุการณ์ตอนเย็น

วันนี้พี่เพลงก็มาสอนน้องร้องเพลงเช่นเคย แต่วันนี้ไม่ได้ขึ้นเพลงใหม่ เพราะว่ายอดน้องน้อยเสียเหลือเกิน คือตอนที่พี่เพลงจะสอนน้อง น้องยังมีแค่ห้าสิบคนเอง พี่เพลงก็เลยทำการทวนเพลงต่างๆ  วันนี้พี่เพลงแอบโหดครับพี่้น้อง! น้องร้องไม่ได้ ก็ให้น้องยกมือขึ้นทั้งสอง "แขนแนบหู!!" แล้วก็สั่งให้ร้องเพลงไปด้วย  


เหตุการณ์วันนี้เนื่องจากน้องน้อยเสียเหลือเกิน กิจกรรมพี่เพลงจึงมีแค่ประการ ละ ฉะนี้แล.. เอวัง


พอพี่เพลง จรลี ออกจากสถานที่สอนน้องแล้ว  ตะแล่น แต่น แต๊นนนนนนนนนน!!!!!!

ณ บัดนี้ ก็ได้เวลาอันเป็นมงคลฤกษ์แล้ว   ขอท่านพบกับ สุดยอดแห่ง RCU ที่มีแต่คนหน้าตาดีที่สุด!!  RCU แปดสิบเก้า!!!! เฮ!!!!!!!!!


วันนี้ RCU 89 ก็พากัน "แพ็คทีม" มากันพร้อมเพรียง  ดูแล้ว ซาบซึ้งใจ ที่ยังคงไว้ได้ ซึ่งความเป็น "รุ่น"  พวกพี่ปีสามปีนี้ ก็มาสอนน้องเรื่อง Unity ความสามัคคคืออะไร

"สวัสดีครับน้องๆ  วันนี้พี่จะมาสอนน้องๆเกี่ยวกับ unity หรือความสามัคคีนะคับ" เสียงคุณเอ็มม่า กล่าวขึ้น (วันนี้เราเชิญสาวๆ จากครุศาสตร์มาสอน)  "น้องๆไม่ต้องซีเรียสกันนะคับ ทำตัวตามสบาย"  เสร็จจากนั้น เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็คือ  หมาดำแห่งรุ่น 89 ก็มาร่วมแจมครับ!! ชายผู้นั้น คือ นาย องอาจ เด็กวิดวะ ที่อยู่ที่ไหน ก็ฮาที่นั่นคับ มันมาอีกแล้ววว


"วันนี้พี่ก็อยากจะรู้ว่า น้องๆ รู้จักความหมายของคำว่า สามัคคีกันมากแค่ไหน" องอาจถามนอ้งๆ โอ้ ยกมือกันพรึ่บ ตั้ง สี่ห้าคนแหน่ะ!!  "โอ๊ยย  แค่ยกมือก็ไม่สามัคคีกันแล้ว!" น้องๆ ก็ให้ความหมายของความสามัคคีที่ตัวเองคิด  

"การร่วมมือกันครับ" น้องตอบ
"ร่วมมือกันยังไง?  จับมือกันเหรอคับ?" องอาจถาม

"การเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันครับ?"
"ตัวอยู๋ติดกันเหรอคับ?"  องอาจยอ้นไปอีก  (พี่ไซ้ "ท้องชนกันนนน")


เสร็จจากการถามความหมายนอ้งๆ พี่ๆก็ให้น้องๆเล่นเกมส์ โดยให้น้องๆแบ่งออกเป็นกลุ่ม 4 กลุ่ม (ยอด ณ ตอนนั้น 68 คน) ก็เลยได้สี่กลุ่ม แล้วก็แจกหนังสือพิมพ์ให้น้องกลุ่มละแผ่น (คือหนึ่งแผ่นมันจะมีสองหน้าอ่ะคับ แบบว่าแผ่นยาวๆอ่ะคับ ลองจินตนาการดู)  แล้วก็สั่งให้ใช้ความสามัคคี ช่วยกัน ทำยังไงก็ได้กับหนังสือพิมพ์ที่กลุ่มตัวเองได้ และแสดงถึงความสามัคคี

"พี่ให้เวลาห้านาที เริ่ม!!"  เสียงพี่ปีสามสั่งน้องๆ  จากนั้น ตลาดสดที่ว่าแน่ ก็ยังแพ้เด็กหอรุ่นนี้ เสียงแจ้ดๆ แว้ดๆ ดังยิ่งกว่าอึ่งอ่างร้องตอนฝนตก  พอครบห้านาที ทุกกลุ่มก็เงียบเสียงลงในบัดดล

"เอาละ ส่งตัวแทนมากลุ่มละคน แล้วอธิบายสิ่งที่ตัวเองทำลงไปว่ามันสื่อถึงความสามัคคีกันยังไง"


กลุ่มแรก...ทำเป้นรูปลูกบอลกลมๆ (พยายามคิดว่ามันกลม)
"สื่อถึงความกลมเกลียวกันครับ"  น้องตัวแทนกลุ่มพูด  โห้ โดนใจดี เยี่ยมๆ

กลุ่มที่สอง... เ็ป็นอะไรไม่รู้ ทีมงานไม่สามารถโฟกัสภาพให้ชัดเจนได้ เอาเป็นว่ามันมีกระดาษเป็นแผ่นๆ และมีเป็นก้อนๆ อีกสี่อันบนกระดาษอันนั้น
"พวกสี่ตัวนี้เปรียบเสมือนภาคต่างๆ สี่ภาคคับ เหนือ ใต้ อีสาน กลาง  ที่มารวมกันอยู่ ณ หอพักของเรา การรวมตัวกันครับ"


กลุ่มที่สาม... พับเป็นรูป something ทีดู หนาๆ  
" เพื่อนๆ จะเห็นใช่ไหมคับว่า ถ้าลำพังแค่กระดาษแผ่นเดียว ถ้าเราฉีก (แกว๊กก น้องฉีกให้ดู) มันก็จะขาดได้ง่าย แต่ถ้าเพื่อนๆรวมตัวกันเป็นปึกแผ่นเหมือนกระดาษแผ่นนี้ มันก็จะฉีกไม่ขาด"
พี่ๆไม่เชื่อ น้องจึงยื่นให้องอาจลองฉีก องอาจรับไปและทำท่าฉัก จากนั้นก็พูดออกมา  "จริงๆด้วย!!" ฮามากกก

กลุ่มที่สี่ ฉีกกระดาษเป็นแผ่นยาวว เส้นเดียว แล้วต่อกันเป็นรูปวงกลม
"สื่อถึงการไม่ทอดทิ้งกันครับ เรามาอยู่ด้วยกัน ก็ต้องช่วยเหลือกันไม่ทอดทิ้งกันไปไหนคับ" ดู๊ ความคิดเด็กสมัยนี้ มันสุดยอดจริงๆ  ทีมงานขอคาราวะหนึ่งจอกที่ร้านเจ๊ดา อิอิ (ร้านเหล้าแห่งสวนหลวง)


จากนั้น พี่ๆก็อธิบายต่อว่า "พี่จะให้น้องๆใช้ความสามัคคีกัน ทำให้ทุกคนมาอยู่บนกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ตัวเองทำ ห้ามให้ขาติดพื้น แขนด้วย!!"

น้องกลุ่มสี่คนหนึ่งบอกว่า "กุว่าแล้ว  เชื่อกุไม๊ล่ะ" เออ มึงเก่ง!!

ให้เวลาน้อง 15 วิ น้องก็พยายามกันสุดริด  น้องกลุ่มสี่ สบายสุด  แต่น้องที่กลมเกลียวนี่สิ ฉลาดเป็นตด เอ้ยกรด พากันนอนลงเป็นวงกลมเอาเท้าชนกัน แล้วเอากลมเกลียวของตัวเองวางไว้บนเท้าที่ชนๆกันอยู่ พร้อมกับกอดอก  พี่ๆ ก็งงกัน และไปถามว่า ทำแป๊ะอะไร

"ก็พี่บอกว่าอย่าให้เท้าติดพื้น แขนก็ไม่ติดพื้นครับ!!"  โอ๊ะ แม่งหัวไว จริงๆ แต่เค้าสั่งให้อยู่บนกระดาษนะน้องจ๋า บ่แม่นให้กระดาษอยู่บนตัว ฉลาดแต่ยังไม่ฉลาดที่สุด!

จากนั้นพี่ๆ ก็สอนเรื่อง ประเพณี อันนี้ไม่มีไรมาก ขอจบการรายงานเกี่ยวกับกิจกรรมปีสาม


พี่วินัย ก็มารับส่วนบุญต่อครับ  มาเช็คว่าการบ้าน่ที่ให้ทำ น้องได้ทำหรือป่าว ทีมงานไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ยอมเชื่อใจน้องๆตัวเอง

"ไม่ได้ทำครับ"  หง่ะ พวกเวง สั่งอะไรไม่เคยทำ

โดนครับ งานนี้น้องโดนไปตามระเบียบ วิดพื้น + กางมุ้ง  สนุกสนานกันถ้วนหน้า

ก่อนปิด ก็มีการบ้านอีก ให้น้องๆ ไปเพื่อนเมทห้องข้างๆ ทีมงานที่ทำข่าวพยากรณ์อากาศก็พยากรณ์ล่วงหน้าว่า น้องก็คงทำไม่ได้อีกแน่นอน จะจริงเท็จอย่างไรก็ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ละกัน


วันนี้ขอจบการรายงานเพียงแค่นี้ละกันครับ  เด่วทำธุระต่อ หุๆ  
RCUNEWS ทำข่าว
ผู้บ่าวสน รายงาน

[veekung]

น้องกลุ่มสี่คนหนึ่งบอกว่า "กุว่าแล้ว  เชื่อกุไม๊ล่ะ" เออ มึงเก่ง!!

 :lol:  :lol:  :lol:

เออดีมีกิจกรรมให้ทำในห้องเชียร์แบบสร้างสรรค์ :lol:  :lol:

แต่พรุ่งนี้ยอดจะลดลงประมาณ 30-50% แน่นอน  :lol:  :lol:

[khesorn mueller]

ตายล่ะวาพี่มัวดูบอล ยังอ่านไม่จบ
ล่วงหน้าไปเลยน้องไพรสน มีอะไรลงไว้เป็นลายลักษณ์อักษรให้หมด
มาเก็บอ่านทีหลังค่ะ!
p.nn

[phraisohn]

"พี่เชียร์สลด! น้องเข้าเชียร์น้อยเกินคาด ประสบการณ์ครั้งใหญ่"

รายงานข่าวด่วน!! เมื่อวานนี้เวลา 22.30 น. ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากกระทาชายนายหนึ่ง เรื่องการรับน้องหอพักนิสิต เด็กน้อยมาก!! ผู้สื่อข่าวเลยต้องรีบรุดเก็บรายละเอียดและมาบรรยายข่าว แต่เนื่องจากกระแสไฟฟ้าขัดข้อง เพราะกบมันร้อง เลยทำให้ผู้สื่อข่าวไม่สามารถมาอัพเดทบรรยากาศได้ จึงขอรวบรัดมาบรรยายพร้อมกับเหตุการณ์ในวันนี้ล่ะกันครับ

เืมื่อวานนี้ เกิดเหตุสลด แห่งหอพักซีมะโด่ง ยอดน้องเข้าห้องเชียร์น้อยเกินคาด! ทำให้ไม่สามารถที่จะสอนน้องร้องเพลงต่อได้ งานนี้พี่เชียร์แอบเซ็ง พากันคิดหนักว่าจะทำยังไงกันต่อไป  ทีมงานต้องขอเอาใจช่วยครับ

เหตุการณ์เมื่อวานนี้ ทีมงานได้รับแจ้งมาว่า มีการตั้ง "ฉายาพระราชทาน" ให้น้องๆด้วย ส่วนฉายาจะมีอะไรบ้างนั้น นายตั้ง 89  รับปากว่าจะมาอัพเดทข้อมูล


กลับเข้าสู่โลกแห่งความจริง  (เหตุการณ์วันนี้)

20.00 น.  ทีมงานได้พกเครือ่งไม้เครื่องมือ สำหรับทำข่าวลงไปใต้จำปานิเวศน์ วันนี้ออกจะทุลักทุเล เพราะเครื่องอุปกรณ์ออกจะไฮเทค  ไม่ว่าจะเป็นกล้องถ่ายวีดีโอ ยี่ห้อ MyEye  เครื่องบันทึกเสียงรุ่น YourEar  เครื่องจดบันทึกอัตโนมัติ Handy me สั่งตรงจากเมกา อิอิ

พอไปถึง ทีมงานก็ต้อง ต๊กกะใจ  เห้ย! นี่มาทำข่าวผิดหรือป่าวนี้ ทำไมใต้จำปามีแต่ ตัวเมีย เต็มไปหมด อะจ้าาาากกกกกก!!!  น้องผมเปลี่ยนไป๊!!  ทำไมผมยาว มีเนื้อมีนม ขนาดนี้ แล้วตัวผู้หายไปไหนหมด งง แฮะ  

ทีมงานไม่รอช้า รีบไปไขข้อกังขา กับพี่วินัยที่ยืนอยู่ด้านข้าง "ดำรง" 89  นั่นเอง  "อ๋อ เป็นกิจกรรมสร้างความสัมพันธ์กันระหว่างหอชายกับหอหญิงหน่ะ" หืม? สร้างความสำพัน? หรือมีความสัมพันธ์กันแน่?  ทีมงานกวาดกล้องไปรอบๆตัว  หนายๆ  ตัวผู้อยู่หาย (รู้สึกสมเพศตัวเองที่กวาดสายตาหา)  โอ้ รัศมีน้องหอชาย เหลืออยู่จี๊ดเดียว!!  มีน้องๆเพศชายอยู่แค่สามแถว ที่เหลืออีกเจ็ดแถวมีแต่หอหญิง  โอ้ 0-0 !!!

เค้าบอกว่า แบ่งไปครึ่งหนึ่งให้ไปทำกิจกรรมใต้ห้องส้วมหอหญิง อิอิ!! (ห้องนอนสมัยก่อนเรียกห้องส้วม)  นี่แบ่งครึ่งเรอะ ได้แค่สามแถว T-TT  เห็นแววรุ่นนี้แล้วสิ


ช่วงนั้นเป็นช่วงกิจกรรมฮาเฮ  ก็มีพี่สาวจากหอชาย มาพาน้องๆทำกิจกรรม ไม่ว่าจะเป็น "จั๊มบ๊ะ Dance" หรือกิจกรรมทดสอบความจำ "จำๆๆ บอกให้จำ ทำไมถึงลืม บอกให้ลืม ทำไมถึงจำ..."  งานนี้มีการเรียกตัวแทนจากหอหญิงและหอชายฝ่ายละสองตัว เอ้ย คน  แล้วรายงานตัว เป็นภาษาบ้านเกิด  จอร์จ! เด็กอินเตอร์จาก อีซ่าน่า ทาวน์ ตั้งสามคน!! เหอะๆ ลาวซวดๆ เลยพี่น้องเ้อ้ย!!! อ้าว ย๊าว ยาวๆ กะ หว่า ยาวๆ อิอิ  อ้อหนึ่งในพี่สาวในนั้นก็มีพี่วินัยมาร่วมด้วย เธอคือ "คอฟฟี่พริ้นท์" พี่วินัยหอชายผู้ประกายไปด้วยผิวสีกาแฟ นั่นเอง  งานนี้เธอแอบมากระซิบทีมงานว่า

"นี่ๆ เมื่อวานนี้ชั้นเสิร์ชหา ซีมะโด่ง แล้วไปเจอเว็บบอร์ด มีคนเมาท์ชั้น" แล้วเธอก็ทำสายตา...  
"ชั้นไม่ได้เป็นคอฟฟี่พริ้นท์น่ะ  ชั้นเป็น copy print!"  ฮาาาา

ทีมงานเลยต้องกราบแนบหน้า เพื่อประทานอภัย รีบไปซื้อพวงมาลา มาถวาย เผื่อเธอจะโกรธ

"ไม่ๆ ชั้นไม่โกรธ  เอาอีกๆ ชั้นชอบเป็นข่าว T_TT "  ดู๊ เธอพูด  ช่างกล้า เหอะๆ


เสร็จจากกิจกรรม ก็มีการไซโค กันนิดนึง "หอชายชนะ" เอ้อ!  "หอหญิงชนะ" เอ้อออออออออ!! (ดังกว่าหลายเท่า -*-)  แล้วหอหญิงก็กลับส้วมไปโน่น....


หอชายก็กลับมาจากใต้ห้องส้วมหอหญิง ก็มารวมตัวกัน

"เป็นไงล่ะ อายเค้าไม๊ ร้องเพลงก็เบา คนก็น้อยกว่า  อายหญิงไม๊!!" พี่วินัยถาม

"ไม่คับ"  ดูมันตอบ พวก... >*<!!!   :evil:


"ไหนตะกี้ ใครที่ได้เบอร์น้องหอหญิงมาบ้าง" พี่ซักไซ้
พรึ่บ!! น้องยกมือสองคน

"โอ้ยยยย ได้แค่นี้เองเหรอ  งั้นไหนใครที่ได้เบอร์ผู้ชาย!!"
เงียบบบ.....

"ยกมือ ใครที่ได้เบอร์ผู้ชาย!!"  สักพัก พรึ่บ!! เกือบครึ่งห้องเชียร์ -*-

จากนั้นพี่เพลงก็มาสอนน้องร้องเพลง สำหรับวิ่งรับอรุณในวันรุ่งขึ้น
เพลงที่ว่าก็คือ แสงทอง + สาวกระโปรงบาน

สำหรับเพลงเรียกน้องผู้หญิง กะแซวกัน คงไม่เอามาพูด แต่จะขอพูดเพลงที่แต่งเพิ่มละกัน

แสงทอง เวอร์ชั่น 3

แสงทองสาดส่องประกาย
คุณยายยังไม่ตื่นหรือไงกัน
มิน่าถึงอ้วนกันจัง
แถมยังดำอีกใช่ไหม?

หน้าตาไม่มีชิ้นดี
ที่พี่มารับน้องไป
น้องยาไม่ต้องอับอาย
เพราะพี่ทนไหว อ้วนดำ อ้วนดำ
เพราะพี่ทนไหว อ้วนดำ อ้วนดำ

(ปล. หากผิด รบกวนมาแก้ด้วย)

งานนี้ พี่เพลงบอกว่า ตรงคำว่า "แถมยังดำอีกใช่ไหม" ให้ออกเสียงชัดๆว่า "แถม" ไม่ใช่ แคม  :roll:

เพลง  สาวกระโปรงบาน

นุ่งซะสวยรัดติ้ว กี่นิ้วกันแม่ตาเข
ลมพัดเธอก็ไม่ซวนเซ
ลมพัดเธอก็ไม่ซวนเซ
เพราะกระดานเกรดเอ ของเธอบังลม
เพราะกระดานเกรดเอ ของเธอบังลม

อ้วนกลม  หย่อนหยาน
ไขมันยังอ้วนไปนิด

หอชายถ้าอยากใกล้ชิด
หอชายถ้าอยากใกล้ชิด
แนะนำอีกนิดให้ศัลยธรรม
แนะนำอีกนิดให้ศัลยธรรม

(ปล. หากผิดพลาด รบกวนผู้รู้แก้ไขด้วย)

เสร้จแล้ว พี่วินัยมาทวนการบ้าน เรื่องจำฝาเมท จำไม่ได้สักคน งานนี้โดนลงโทษอีกคับ และสั่งให้ไปจำฝาเมททั้งสองฝา รอดูสิว่า จะทำได้หรือป่าว

สำหรับรายงานข่าววันนี้ ต้องขอจบเพียงเท่านี้ สวัสดีครับ

[too]

วันนี้เด็กมาน้อย สงสัยหนีกลับบ้าน  :evil:

[veekung]

คาดการณ์ถูก  :lol:  :lol:  :lol:

ต่อไปจะเหลือพ้นเสาช่วงแรกไหมหนอ ยังไงก็สู้ ๆ แล้วกันนะน้อง

[khesorn mueller]

น้องไพรสน เป็นไงมั่ง เหลืออยู่กี่คน พี่่ๆเท่าไหร่ น้องเท่าไหร่
รายงานด้วยคะ
p.nn

[wannee]

สักพัก  อภิมหาอำนาจแห่งหอพัก  พ่อของเหล่านิสิตชายทุกคน  ท่านอาจารย์เผ่า  ก็ได้มาให้คำแนะนำน้องๆเกี่ยวกับการเข้าห้องเชียร์  "ห้องเชียร์ตอนนี้ไม่โหดเหมือนเมื่อก่อน  สมัยอาจารย์  แถวนี้มีแต่บ่อโคลนที่พี่ๆสร้างขึ้น..." เสียงท่านอาจารย์เล่าเรื่องสมัยบรรพกาลให้เหล่าน้องๆฟัง  
"หลายคนเคยเรียน รด. มาแล้ว ห้องเชียร์ไม่ได้หนักเท่า รด. หรอก ผมอยากให้ทุกคนเข้ามามีส่วนร่วมในกิจกรรมเชียร์ของหอพัก..."  เสียงท่านอาจารย์พูดต่อไป
เมื่อท่านอาจารย์พูดจบ  "บาก้า!!"  เสียงบูมหอพักก็ดั่งกระหึ่มไปทั่วปฐพี แม้แต่พระอินทร์ยังได้ิยิน (ว่าไปนั่น) และแล้ว....
"ห้องเชียร์หอรุ่น 91  ก็เปิดตัวขึ้น"!!!!!!!!!!!

ขอ post ภาพ   บ่อโคลน  ที่อจ.เผ่า เอ่ยถึง  

[veekung]

โหเป็นภาพที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยครับ

[jviruch-78]

พึ่งเข้ามาอ่านเหมือนกัน ขอบคุณน้องสนมาก
บรรยากาศยังคงคล้ายเมื่อ 14 ปีก่อนม๊ากๆ

RCU78

[phraisohn]

ต้องขออภัยครับที่ไม่ได้มาอัพเดททุกวัน
วันนี้ห้องเชียร์ก็ปิดแล้ว ผมก็เข้าร่วมทุกวันนะคับ ไปเก็บบรรยากาศมา ขอพูดคร่าวๆต่อจากที่ต่อไว้ก็แล้วกันนะคับ

หลังจากวันนั้น ก็มีการจัดตั้งทีมงานพิเศษของหอชาย เรียกว่า ขบวนการโจ๋เรนเจอร์ และ ดรีมทีม โดยทั้งสองอย่างนี้มีหน้าที่คือไปหาน้องๆปีหนึ่งหอหญิงที่คิดว่า สวยที่สุด และหาตัวพี่ปีแก่ๆที่คิดว่าเลิศมากๆ แน่นอนครับว่าก็ต้องมีการตั้งชื่อพระราชทาน เอาเป็นว่าจะแนะนำชื่อที่โดนๆละกันนะครับ

LUI DONG HEE  ชื่อในวงการของน้องหน้าตาเกาหลี คนนึง (พยายามจินตนาการว่าเหมือน) ลุยดงฮี นั่นเอง
Yong Yong He  ยอง ยอง ฮี (มีอะไรกับ He มากป่าวเนี่ย?)
น้องคนนึงได้รับชื่ออิสลามครับ

มีรูนะห์  รอฆ์ดอร์มาแซะห์   อ่านว่า มีรูน่ะ รอดอมาแซะ  อิอิ  เธอก็เคียงคู่กับ
มีดอห์นะห์  รอฆ์รูมาแงะ   เอิ๊กส์ๆๆ ห้องเชียร์ได้ขำกันก็คราวนี้แหล่ะคับ

หลังจากนั้นเป็นต้นมา ยอมรับว่าห้องเชียร์นั้น น้องๆเข้าน้อยมากครับ โดยเฉลี่ยแล้วประมาณ 150 คนเท่านั้นเอง (ทราบมาว่าทั้งรุ่นมี 319 คน)   ไม่ถึงครึ่งเลยแฮะ


ต่อกันที่บรรยากาศรำวงชาวหอ  ก็มีน้องๆเข้าร่วมกิจกรรมกันพอสมควร กับธีมที่ว่า "เจ้าหญิงโฉมงามกับเจ้าชายอสูร"  ใครเป็นเจ้าหญิง ใครเป็นเจ้าชาย ก็คิดกันดูเองละกันนะครับ อิอิ   ในวันรำวงนี้ก็มีน้องหอหญิงที่ได้ "แจ้งเกิด" เธอแรงมาก  สมกับเป็น กุน สตรี  จริงๆ เล่นเอาสวิงไปครอบหัวพี่ประธานเชียร์หอชายเลยนะนั่น (น้องคนนี้ต่อมาทราบว่าอยู่วิทย์กีฬา) เธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ ต้องปรบมือให้กับความกล้าของเธอ  แปะๆๆๆ....

และวันรำวงก็มีการประกาศตัวคนที่เป็นขวัญใจน้องหอชาย และหอหญิงครับ งานนี้วิศวะมาแรง ได้รับทั้งสองตำแหน่ง  จอร์จ! สาวที่ได้คือน้อง "นาเดียร์"  ไม่รู้ว่าเป็นญาติกับนาเนียร์หรือป่าว ผมเองก็ไม่อาจทราบได้ อิอิ  ส่วนน้องผู้ชาย คือน้อง "ปั่นป่วน"  มันป่วนจริงๆ ไอ้คนนี้ ฮีโร่ตลอดงาน ยกมืออยู่คนเีดียวตอนเข้าห้องเชียร์ --

หลังจากดวลเพลงก็มีการเลือกหัวชี่ หอชายได้หัวชี่คือน้อง "ตี๋ใหญ่" เด็กวิศวกรรมศาสตร์ ชื่อตี๋ใหญ่ แต่หน้า ล๊าวลาว ไม่อยากจะ said เอิ๊กส์ๆๆ หาความตี๋บนใบหน้าไม่มี  อิอิ (กัดหน่อยน่าอย่าว่ากัน)  แต่ต้องขอชมว่า ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าได้ดีมากไอ้น้องชาย สู้ต่อไป ตำแหน่งอันยิ่งใหญ่ก็ต้องมากับภารกิจอันสำคัญด้วยนั่นแหล่ะ  

ห้องเชียร์เราก็ไ่ม่ได้มีแต่ช่วงเครียดๆเท่านั้น เราก็มีการปล่อยมุขเด็ดๆ ฮาๆ กันด้วย เริ่มกันที่ "วิ่งรับอรุณ" ครับ  น้องหอชายก็วิ่งไปที่หอหญิง พร้อมกับปล่อยเพลง แสงทองๆ และเพลงอื่นๆที่เตี๊ยมกันมา ระหว่างนั้นก็มีการปล่อยมุขกันไปตามประสาพี่เชียร์

่"น้องหอชาย ลดตัวไปคุยกับหอหญิงหน่อยนะครับ" เสียงคุณ coffee prince สั่งน้องหอชาย แต่น้องนี่ก็เหลือเกิน วิ่งไปแทบจะไม่ได้คุยอะไรกับ "เพศ" ตรงข้ามเลย  ไม่รู้จะอายอะไรกัน ปิดห้องเชียร์แล้วคงรู้สึกละสิ ว่าไม่มีโอกาสอีกแล้ว IN YOUR FACE อิอิอิ

ลัดมาที่เมื่อวานนี้ครับ วันที่ทุกคนเฝ้ารอนั่นก็คือ "ดวลเพลงหอ" วันนี้น้องหอชายเข้าประมาณ 120 คน (กะโดยสายตา) ส่วนหอหญิง ก็ปล่อยๆเค้าไป ก็มีตั้งสามตึกนี่ เอิ๊กส์ๆๆๆ

เสร็จจากดวลเพลง ก็ต้องขอให้อาจารย์มาตัดสินว่าใครชนะ (แน่นอนอยู่แล้วก็ต้องหอชาย เหอะๆ)

"ถ้าดูเรื่องปริมาณก็ต้องยกให้หอหญิง" (มวลด้วยแหล่ะ)
"แต่ถ้าดูเรื่องความเข้มแข็ง ก็ต้องยกให้หอชาย"  (มันแน่อยู๋แล้ว)
อาจารย์เผ่าประกาศผ่านไมค์  พิธีกรเลยสรุปว่า ทั้งสองเสมอกัน

เสร็จจากดวลเพลง พี่ๆทั้งสองหอก็ไล่ห้องจัดแถวตามระเบียบเชียร์ และให้น้องไปประจำยังห้องเชียร์ต่อไป ผมขอเล่าบรรยากาศห้องเชียร์หอชายละกัน เพราะไม่สามารถพอที่จะไปเก็บบรรยากาศหอหญิงได้

"เห้ยพวกมึงดวลเพลง แพ้หรือชนะ"  พี่วินัยถาม
"เสมอครับ"  น้องตอบ
"เห้ย กุบอกแล้ว 90 ปีหอชายไม่เคยแพ้!" "ถ้าเสมอแปลว่าอะไร!!!"

"แพ้ครับ" น้องตอบ โอวว สวรรค์น้องกุดวลเพลงแพ้  ม่ายจริงงงงงงงงงงงงง!!!!

จากนั้นน้องก็ถูกกดดันๆๆๆๆๆๆๆๆ  เรื่องที่น้องแพ้ดวลเพลง
"บอกกุมาซิ ว่าทำไมมึงถึงแพ้!!"


"ปริมาณน้อยกว่าครับ"
"ร้องเพลงเสียงเบากว่าครับ"
"ไม่อยู่ในระเบียบวินัยครับ"
เสียงน้องๆหอชายตอบ

"พี่ครับ  ผมร้องเพลงไม่ค่อยได้ครับ  ผมร้องได้แต่เพลง ซีมะโด่ง สุ่มบิน มาร์ชหอ ครับ แต่เพลงอื่นให้ผมร้องคนเดียวผมร้องไม่ได้ครับ แต่ถ้าให้ร้องด้วยกันกับเพื่อนผมร้องได้คับ" เสียงไอ้ปั่นป่วน (ตอนที่น้องคนนี้ตอบคำถาม มันก็แต่งกายผิดระเบียบห้องเชียร์คือ ใส่ที่คาดผมมา)

อ้อ น้องถูกสั่งให้ถอดเสื้อออกให้หมดครับ  โชว์ก้างกันให้เต็มที่

"กุเสียใจนะเว้ยที่พวกมึงแพ้"
"มึงได้แต่รับปากพวกกุว่าได้ ทำได้ ตั้งแต่วันแรก แต่ไม่มีสักอย่างที่มึงจะทำได้เลย" พี่ก็ไซโคต่อไป

บรรยากาศเมื่อคืนนี้ยอมรับว่าพี่ไซด์เยอะมากมายมหาศาล ว้ากๆๆ แว้กๆๆ

"พวกมึงดวลเพลงแพ้ 90ปี หอกุไม่เคยพ่ายแพ้ กุบอกมึงแล้วว่าให้ตั้งใจ ในเมื่อพวกมึงทำไม่ได้ มึงก็ไม่สมควรจะได้อยู่หอนี้ต่อ พรุ่งนี้พวกมึงเก็บกระเป๋าออกไปจากหอพวกกุ แปดโมงเช้าเท่านั้น วันนี้พวกมึงไปนอนหอกุได้คืนนี้คืนสุดท้าย ห้ามใช้น้ำใช้ไฟ และกุอนุญาตให้นอนได้แค่น้อง 201 202 204 205 206 (สี่ห้องนี่แหล่ะถ้าจำไม่ผิด)  ไป!!"

แต่น้องหน้าด้านครับพี่น้อง ไ่ม่ยอมไป นั่งนิ่ง

"กุบอกให้พวกมึงไป๊!!" พี่ๆไล่  แต่น้องก็นิ่ง สีซอจริงๆ

"งั้นถ้ามึงไม่อยากนอนก็นอนตรงนี้ หาที่เฉพาะตัว!!!" แล้วก็ให้น้องหมอบไป

แต่สุดท้าย ก็ต้องให้น้องขึ้นไปนอนจริงๆ โดยบอกว่า

"มึงไม่เคยทำตามที่กุขอไ้ด้เลย ไหนๆ กุก็ไม่ได้เจอพวกมึงอีกแล้ว กุขอเถอะ ไปนอนซะ"

น้องก็เลยไป


ผ่านไปสิบห้านาที  โป๊งเป๊งๆๆๆๆ  เสียงเคาะประตูดังขั้น  

น้องปีสองลง ห้องเชียร์ ไล่น้องลงมา รวมตัวกัน พร้อมกับ ว้ากๆๆๆๆๆๆ   และทวนเรื่อง order ว่าทำไมทำไม่ได้ ทำให้ต้องขายขี้หน้า  เล่นเอาซะน้องรุ่นนี้อ่วมอรทัย  


จากนั้นก็ปีสามลงก็มาทวนเรื่อง unity กับ tradition ว่าความสามัคคีพวกมึงยังไม่มีเลย กุเสียเวลามาสอน แต่มึงก็ไม่ทำตาม จากนั้นก็มีการถามคำถาม ก็มีแต่พวกหน้าเดิมๆ ยกมือตอบ ปีสามเลยบอกให้คนที่เคยยกมือในช่วงห้องเชียร์ที่ผ่านมา ออกมาข้างนอกพร้อมกับด่าว่า อย่าทำตัวเป้น hero แล้วก็สั่งให้พวกมันลุกนั่นตามจำนวนรุ่นของปีสามคุณสิบเท่า 89*10 =890 นั่นเอง น้องๆลุกนั่งไปได้สักพัก ก็มีน้องยกมือเพื่อขอแบ่งป

"เอามือลงไป กุไม่ต้องการ hero!" เสียงพี่สั่ง น้องก็ไม่ยอม พี่เลยสั่งให้พวกนั้นลุกนั่งเพิ่มตามจำนวนคนที่ยกมือ

จากนั้นน้องก็ลดมือลง ผ่านไปสักพักก็ยกมือขึ้นอีก พี่ก็ด่าอีก แต่มีทีเด็ดครับ
ไอ้เจ้าปั่นป่วน มันชูมือขึ้น พร้อมกับบอกว่า

"เพื่อนๆ ถ้าจะยกก็ยกกันทั้งรุ่นเถอะ กูยอม"  (มันก็เป้นหนึ่งใน hero ที่ชอบยกมือตลอด เลยโดนลุกนั่งกับเค้าด้วย)

เสร็จจากปีสาม ก็เป็นคราวปีที่ แต่เนื่องจากปีสี่ มาน้อยมาก ทีมงานไซด์เลยมีแต่ปีสามเสียส่วนใหญ่ (ช่วยกันทำมาหากิน หุๆ)  เสร็จจากปีสาม ก็มาถึงห้องเชียร์ตุ๊ดครับ  ป้าเต้ยลงมาเอง

ปีนี้ ยอมรับว่าเป็น "ยุคดับแห่งตุ๊ดหอ"  (อ้างคำพูดของ coffee) เพราะมีเพียงห้าดรุณีเท่านั้น  เลยได้รับฉายาไปว่า "บานเย็น เรนเจอร์"

จากนั้นก็พี่บัณฑิต ลง ต้องขอยอมรับว่า เล่นแรงจริงๆ ลงโทษพี่ๆซะอ่วม (ลุกนั่ง 100 ที จริงๆ ขาอ่วมเลยครับ ตอนนี้ยังอ่วมเลยอ่ะ ไม่คิดว่าจะโดนซะถึง)


"พี่ครับ ผมขอโทษ"  เสียงน้องๆรุ่นนี้กล่าวพร้อมกัน ได้ยินแล้วน้ำตาซึม (ถ้าหากมีถ้วย oscar วางอยู่ตรงหน้าคงได้ร้องจริงๆ เอิ๊กส์ๆ

อ้อ ขอย้อนไปสักหน่อย ตอนนที่พี่ห้องเชียร์บอกว่า "กุไม่มีอะไรจะพูดกับพวกมึงแล้ว แต่กุว่าพวกมึงคงมีอะไรจะพูด พูดออกมาได้เลย กุยินดีรับฟัง กุไม่มีอะไรจะพูดเพราะพูดไปมึงก็ไม่เอาสักอย่าง ขอกุฟังพวกมึงบ้าง"

"ขอบคุณครับ" เสียงไอ้ปั่นป่วน (ไอ้นี่มัน เ-ือก ทุกงานจริงๆ )
เสียงพี่ไซต์ก็ร้องใส่ไปว่า จะมาขอบคุณอะไรกุ กุทำอะไรมึง ไม่ต้องมาขอบคุณกันและกัน

"ผมคิดว่า แทนที่เราจะมาเสียใจกับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ทำไมเราไม่เอามาเป็นบทเรียนแล้วทำสิ่งต่อไปให้ดีขึ้นกว่าเดิมละครับ" วิชาการจริงๆ ไปรับรางวัลโนเบลเลยน้อง  ไปส้วมโน่น!!!

"มึงจะทำได้ยังไง ขนาดเรื่องแค่นี้มึงยังทำไม่ได้!!" พี่ไซด์ก็เล่นบทบาทต่อไป

"ผมอยากจะขอขมารุ่นพี่ครับ"  โอ้ ขอขมาเลยเรอะ
" กุไม่ใช่ศาลพระภูมิ จะมาขอขมาทำไมกู๊!!!"  
"ผมอยากจะบอกพี่ๆว่า ผมรักห้องเชียร์หอครับ และผมก็พยายามไม่ขาดห้องเชียร์ครับ"
"ถึงเราจะดวลเพลงแพ้ แต่ก็ทำให้เรารักหอครับ"

แค่นี้ละครับ ที่น้องพูด น้อยจริงๆ


ต่อกันที่พี่บัณฑิตรับคับ  ก็มีการด่าว่าพี่เชียร์ รุ่นพี่ ที่สอนน้องไม่ดี บอกว่าเด่วกุจะรับมันเอง พวกพี่เชียร์ก็เลยต้องยกน้องรุ่นพี่ให้พี่บัณฑิตรับแทน  

"ถึงแม้ว่าต่อไปพวกคุณจะไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่อย่างที่ผมบอกว่านะครับ ว่าถึงอย่างไรพวกคุณก็มีพระเีกี้ยวประทับอยุ่ที่หน้าผาก อย่าทำให้พระเกี้ยวเสื่อมเสียเพราะพวกคุณนะครับ"  เสียงไอ้โต้ง พี่เพลง สั่งน้องๆ (มันนั่นแหล่ะเป็นคนบอกให้น้องออกตอน 8.00)

ทีนี้ก็มีถ่ายมอบให้พี่ๆบัณฑิต โดยบอกว่า สมัยก่อน ห้องเชียร์จะใช้สถานที่ต้องสนามหญ้าข้างคลอง (ลองจินตนาการเอาเองนะคับ ที่มีคลองน้ำอยู๋ข้างๆ ตึกหอชายอ่ะคับ)

แล้วก็ให้น้องไปจัดแถวพร้อมอยู่ในระเบียบเชียร์ เท่าที่น้องจะทำได้ดีที่สุด

"ก่อนที่ผมจะมอบคุณให้พี่ผม ผมขอถามหน่อยว่าพวกคุณ ดวลเพลงแ้พ้หรือชนะ"

"ชนะ คับ" เสียงตอบเบามาก
"คุณดวลเพลงแพ้หรือชนะ"

"ชนะครับ" เริ่มดัง
"แพ้หรือชนะ"
"ชนะครับ!!!"  เสียงน้องตอบเป้นหนึ่งเดียว


"เออ!!! จำไว้ ว่าพวกมึงดวลเพลงชนะ !!"

จากนั้นพี่ก็สาดน้ำใส่น้อง เสียยกใหญ่

"จำไว้ หอชายไม่เคยแพ้!!!" และ "พวกมึงหน่ะ น้องกู!!!!!!!!!!!!!"

แค่นั้นแหล่ะคับ ไอ้หัวชี่ มันก็ลุก เฮ้!!!!!!!!!!!  ไม่รู้ดีใจอะไรนักหนา

และกิจกรรมรับน้องปีนี้ก็ผ่านไป จากรุ่นสู่รุ่น ถ้าหากมีน้องๆที่ผ่านเ้ข้ามาอ่าน อยากฝากบอกในฐานะพี่ห้องเชียร์คนนึงว่า

"น้องเอ๋ย พวกเจ้าก็เป้นหัวเรี่ยวหัวแรงต่อไปของจุฬาฯ การได้เป็นนิสิตหอพัก ขอให้พวกเจ้าจงภาคภูมิใจเข้าไว้ เพราะพวกเราคือ REAL CHULA เมื่อเจ้าได้รับสิ่งดีๆจากพวกพี่ๆไป ขออย่าเก็บมันไว้แต่เพียงผุ้เดียว แต่จงสานต่อและมอบมันให้กับน้องๆของพวกเจ้ารุ่นต่อๆไปด้วย   แล้วเจอกันงานรับน้องปีหน้า กับพวกพี่ เต้มตัว!!!"


มีน้องแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[too]

ขอบคุณมากครับ ที่มารายงานตลอดห้องเชียร์ที่ผ่านมา หวังว่าปีหน้า จะยังคงช่วยกันมาดูน้องๆ นะครับ

[phraisohn]

ขอบคุณมากครับ ที่มารายงานตลอดห้องเชียร์ที่ผ่านมา หวังว่าปีหน้า จะยังคงช่วยกันมาดูน้องๆ นะครับ

ปีหน้าจะเป็นฝ่ายข้อมูลครับ (ตั้งใจไว้อย่างนั้นๆ อยากสอนน้องๆ หุๆๆ)

ปล. ใครเก็บภาพดวลเพลงหรือภาพระหว่างห้องเชียร์หอ กรุณานำมาแจกจ่ายด้วยครับ วอนท์มากๆ ขอบคุณหลายๆคับ

[jviruch-78]

อ่านแล้วยังเหมือนสมัยพี่เหมือนกันน่ะเนี้ย

สมัยพี่น่าจะเป็นปีสุดท้ายที่ลงโคลน รูปที่เก็บไว้ไม่รู้หายไปใหนแล้ว

[wannee]

อ่านแล้วยังเหมือนสมัยพี่เหมือนกันน่ะเนี้ย

สมัยพี่น่าจะเป็นปีสุดท้ายที่ลงโคลน รูปที่เก็บไว้ไม่รู้หายไปใหนแล้ว

น้อง jviruch-78 ลงโคลนวิธีไหนคะ  :roll:  
สมัยปี 2516 พี่ให้น้องเฉพาะหอชาย ขึ้นรถเข็นที่ใช้ขน หิน ดิน ทราย (เวลาก่อสร้าง) แล้วพี่ๆช่วยกันเข็น น้องทีละคน ไปเทลงบ่อโคลน  :lol:  :lol:  :lol:  ส่วนน้องหอหญิงให้ บูมเชียร์ ว่าเพื่อนหอชายจะลงโคลนท่าไหน