สิบกว่าปีที่เปลี่ยนไป มีอะไรที่เปลี่ยนแปลง

[BeKamon]

ช่วงนี้เห็นบอร์ดเงียบๆ เลยลองตั้งกระทู้ใหม่ เป็นเรื่องที่พวกเราหลายๆ คน คงมองเห็นความเปลี่ยนแปลงตลอดระยะเวลา 10 กว่าปีที่ผ่านมา (แก่ขึ้นตั้ง 10 ปีแหน่ะ)

ลองมาดูกันซิว่า รอบๆ หอซีมะโด่ง หรือชีวิตพวกเราเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง อยากให้เพื่อนๆ ช่วยมาขีดเขียนกัน เพื่อจะได้รับรู้มุมมองที่อาจเหมือนหรือแตกต่างของแต่ละคนกันไปค่ะ เชิญชวนนะคะ  

[Max]

ชัดสุดก็ น้ำหนักเราขึ้นอ่ะผึ้ง

ขึ้นมา 20 โล  ตอนจบหนัก 55 ตอนนี้ 75 อ่ะ



ช่วงนี้เราขี้เกียจโพสอ่ะ  คิดว่ามีแต่คนอ่านนนนนนนนนนนน

สงสัยคอมมีแต่เมาส์ ไม่มี key board

เลยคิดว่าจะงดโพสสักระยะ + เข้ามา web ยากขึ้นน่ะ โพสก็ยากขี้น เลยงดดีกว่า

[mmwindoo_79]

นอกจากแต่งงานแล้ว ก็เหมือนเดิม

น้ำหนักเท่าเดิม
ส่วนสูงเท่าเดิม
หน้าแก่เหมือนเดิม
ปากหมาเหมือนเดิม

[Apirat T.]

ค่อนข้างจะเหมือนเดิมทุกประการ

น้ำหนักไม่ค่อยจะขึ้น
ส่วนสูงไม่ขึ้น (อันนี้มันแน่อยู่แล้ว)
ที่พักอาศัย ก้อยังปักหลักอยู่ลำสาลีเหมือนเดิม
จันทร์-ศุกร์ ไปทำงาน
เสาร์ดูหนัง อาทิตย์เตะบอล
นิสัยก้อเดิมๆ เคยเห็นอย่างไง ก้อยังเป็นอย่างนั้น

ตาแคม  :wink:

[BeKamon]

^
^
ขอบคุณท่านทั้งหลายที่มาช่วยโพสต์นะ

Max - โหหหห 10 ปี 20 โลเลย หุ่นเลยเปลี่ยนเป็นมาดนักธุรกิจไปเลยนะ ช่วงนี้บอร์ดเงียบๆ นะ

สำหรับ 10 กว่าปีที่ผ่านไป รอบๆ จุฬาฯ มีอะไรเปลี่ยนไปมากมาย

เช่น ตอนนี้มี "จามจุรีสแควร์" ขึ้นมาแล้ว ตอนเราเรียนอยู่สร้างยังไงก็ไม่เสร็จซะที

บ้านเก่าตรงราชเทวี (ตรงทางเดินที่ไปพันธุ์ทิพย์) โดนทุบทิ้งไปแล้ว และคอนโดก็พุดขึ้นมาแทน

แถวราชเทวีเปลี่ยนไปมากตึกร้างแถวนั้นก็เรื่มทุบทิ้งกันแล้ว ว่างๆ จะเอารูปมาโพสต์ละกัน

[Aj.O]

ความเกรงใจต่อคนอื่นลดลง  มีปมเขื่องมากขึ้น... :?
กล้าแสดงออก(บ้าบิ่น?)มากขึ้น

[ลูกพิ้ง]

โอ๊ะ  โอ...ผึ้ง....ขอบจายจิงจิง....ที่แกมาตั้งกระทู้ใหม่เรียกกระแส...

ผู้คนชาวเว็บหอกลับคืนมา...ดีใจนะที่ผึ้งจำเรื่องนี้ได้...ที่เราเคยคุยกันถึงความเปลี่ยนแปลง...

ของสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัว...แบบ..ที่เห็น...และ....เป็นไป....

  เราว่าทุกสิ่งก็ย่อมเปลี่ยนแปลงไป...ตามกาลเวลา...

ทั้งสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัวและตัวเราเอง....

เริ่มจากตัวเราเองก่อน...ลักษณะทางกายภาพก็เหมือนเดิมนะ...หน้าเด้กเด็กเยาว์วัย

เมื่อไปเที่ยวกับพี่ๆ ซีมะโด่ง...จนได้เป็นลูกสาว (คนโต) อ.เผ่า&อ.แจ่มใส 555

ส่วนสูงคงจะ..คงที่..คิกคิก... โฮะโฮะ...กี่ปีผ่านไปก็ตัวเท่าเดิม..เฮ้อออ...

บางที่ยังแอบคิดด้วยซ้ำตัวเราหดไปมั่งป่าวเนี่ย555 ไหมมีแต่คนบอกว่าตัวเล้กเล็ก555

สัดส่วนก็ยังสู้นะ...คิกคิก...วันก่อนรื้อตู้เสื้อผ้าเจอกระโปรงสมัยเป็นนิสิต..เอากลับมาลองใส่..

โอ้ววว...ว้าวว....ฟิตเปรี๊ยะ...น่าดู..ยังใส่ได้อยู่..อิ๊อิ...

 :roll: สำหรับเรื่องของความคิดและจิตใจ..

แม้ว่าปีนี้ออกจะเป็นปีที่ระทึกขวัญสำหรับปีสุดท้ายของเลขสอง...

ที่จะย่างเข้าสู่ทศวรรษใหม่ในชีวิต...ก็คิดว่าคนที่อายุเลข...นี่ไม่เห็นจะ..กอ...สระแอ...

ใส่วรรณยุกต์เอาเองนะ...คริคริ...เลย...ไม่เหมือนตอนเด็กที่พอเราเห็นคนอายุเท่าเนี๊ยะ...

โฮ้โฮ....จัง555...

เราคิดว่ายิ่งเราโตขึ้น...ความเข้าใจ...ในชีวิต...มันจะมีเพิ่มมากขึ้นนะ...

ไม่เหมือนตอนเด็กที่เราคิดว่าเราเป็นจุดศูนย์กลางของทุกอย่าง...ทุกสิ่งต้องไปตามใจเรา...

แต่พอโตขึ้น...ประสบการณ์ที่ได้ประสบพบเจอทำให้เรา...เข้าใจโลก...เข้าใจคน..

เข้าใจสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัว มากขึ้น  เหมือนคล้ายจะบอกว่า  ที่เราอยู่กันได้..คงด้วยความเข้าใจ..นะ

ไม่มีใครเป็นไปได้อย่างใจเราคิด....และเราก็ไม่สามารถควบคุมความคิดของคนอื่นที่มีต่อเราได้

ที่สำคัญ...ทุกสิ่งย่อมมีการเปลี่ยนแปลง...จริงจริง....ไม่มีอะไรแน่นอน...เลยนะ...

(ยิ่งพิมพ์ไป  ดูคล้ายๆ เหมือนจะปลงกับชีวิตเนอะ....โหย..ไม่ขน้าดน้านน...

เพียงแค่ตอนนี้...สนใจทางธรรม...แต่ก็ยังไม่ทิ้งทางโลก...นะจ้ะ...หุหุ)

 :idea: กลับมาที่ความเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมรอบๆ ตัวบ้าง....

เราว่าตอนนี้สภาพความเป็นเมือง....มีความเป็นคนชั้นสูง...หมายความว่า...

คอนโดนี่..มีขึ้นทุกย่อมหญ้า...ที่มีBTS & MRT วิ่งผ่านฉิว....บ้านเก่าๆ ใจกลางเมือง

จะหายไปหมดแล้ว....ยิ่งบ้านโบราณตรงแยกราชเทวี..ที่ผึ้งพูดถึงนี่...เป็นบ้านที่เรา

ผูกพันกับที่นั่นเหมือนกันนะ...เราเคยไปสอนพิเศษให้กับหลานๆ ของเจ้าของบ้านและที่นั่นล่ะ...

ถ้าใครไปพันธุทิพย์...คงเคยเห็นบ้านโบราณซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางตึกแถวร้านขายแว่นตา...

หากเข้าไปในนั้นจะพบว่า..มีบ้านหลังเล็กหลังน้อยกระจายตัวซ่อนตัวอีกหลายหลังคาเรือน

อยู่หลังบ้านโบราณหลังนั้น...มาวันนี้...บ้านโบราณและตึกแถวนั้นจะกลายเป็นตำนาน....

ข่าวแว่วมาว่า...จะกลายเป็นโรงแรม...นะ...ไม่ชัวร์ว่าคนที่ซื้อที่ผืนนั้นไป...ใช่รมต.

ที่มีข่าวกับเครื่อง CTX อ๊ะป่าวว... :twisted:  :twisted:  :twisted:

ปล.มีหลายเรื่องอยากย้อนเล่าไป...เกี่ยวกับความเปลี่ยนแปลง...ขยักไว้ก่อนนะ...

ไว้มาปล่อย...บ่อย...บ่อย...จ้า :wink:

[BeKamon]

^
^
ขอเล่าความเป็นมาของกระทู้นี้นิดนึง

คือ มันสืบเนื่องมาจากนั่งรถไปกะลูกพิ้งแล้วผ่านแถวราชเทวีอะ

แล้วก็มองเห็นความเปลี่ยนแปลงแถวๆ นั้น พลอยทำให้นึกถึงสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัวเรา รวมทั้งตัวเรา

ที่มีการเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม ก็เลยคุยกันว่า เออ..น่าจะตั้งกระทู้ขึ้นมาดีมั้ย เผื่อเพื่อนมองเห็นการเปลี่ยนแปลงอื่นๆ บ้าง

นึกไปอีกแง่คือการระลึกความหลังอีกแบบ (เหอๆๆ) แ.. แล้วปะเนี่ยชอบระลึกความหลัง  :lol: 5555

มามะมาช่วยกันระลึกความหลัง 5555

[iamfrommoon]

อืม...อ่านแล้วยังไม่ได้มีโอกาสตอบสักที...ของพี่นี่นับปีนี้ก็จะ 12 ปีละ...โอ้...เวลามันผ่านไปเร็วมาก ทั้งๆ ที่ไม่คิดว่า ฉันนี่จบมานานแล้ว (เพราะใกล้เด็กซะมากเลย 555)

เจ้าบ้านสวยๆ เหมือนสมัยร. 5 ตรงมุม 4 แยกไฟแดงถ.ศรีอยุธยาตัดกับพญาไทตอนนี้เปิดตึกอย่างเป็นทางการแล้ว...มีสถาบันกวดวิชาสำหรับเด็ก chester grill ร้านสะดวกกินเยอะแยะ...แยกตรงนั้นก็ติดเพิ่มขึ้น เพราะเด็กต้องเดินข้ามถนนไปขึ้นรถไฟฟ้าตรงพญาไท...

เจ้าร้าน Phayathai Jazz สมัยเก่าก่อน เรานั่งรถเมล์ผ่านบ่อยๆ...มาปีที่แล้ว เพื่อนเราก้อ take over เป็นเจ้าของเฉยเลย ใครจะนึกว่า วันหนึ่งเพื่อนที่เมาเหล้า โดนอ.เผ่าสอนประจำกลายเป็นเถ้าแก่ได้ เจ๋งจริงๆ

ตัวเองก็หน้าที่การงานก็โตถึงระดับอยู่ตัวละ เพราะสูงสุดของเลขาฯ คือเป็นเลขาฯ ประธานบริษัทที่ handle แทนนายแทบทุกอย่าง...ต่อไปก้อเรียนต่อป.โท.เพื่อก้าวไปสู่สิ่งที่อยากเป็น (อุบไว้ก่อน)

ตอนนี้ก็มีคนรู้ใจที่พร้อมดูแลในอนาคตอันใกล้...ทั้งๆ ที่มีมาให้เลือกตั้งเยอะ แต่คนๆ นี้เจ๋งจริง นำเราได้และใจเย็นเป็นที่สุด....

ไม่เคยคิดอยากกลับไปอยู่อุบล...ก็เริ่มมองละ จะไปทำอพาร์ทเม้นต์สัก 20 ห้องแล้วเปิดร้านกาแฟข้างล่างกับครอบครัวใหญ่ๆ...ไม่เกิน 5 ปีข้างหน้านี้....

12 ปีรวมกับเคยอยู่หอก็ 16 ปีที่ผ่านมา..เพื่อนที่สนิทกันสุดๆ ในหอก็ยังคงคบกันสนิทแนบแน่นดั่งเดิม...กินนอน เที่ยวเล่น ยังไงก็อย่างงั้น แม้บางคนในกลุ่มได้แยกไปมีครอบครัว ก็ยังคงหาโอกาสมาเจอกัน...

ตัวเองตอนอยู่หอน้ำหนัก 49 กก. เพื่อนบอก หมูๆๆๆ....ก็เออนะ ใช่ (ก็รอบกายตัวเล็ก โครงร่างเล็กกันจริงๆ) ตอนนี้จะปาไป 56 กก.แล้ว...ตอนนี้มันมิ "ทวดหมู" รึ แต่ก็ไม่มีใครบอก เพราะแต่ละคนตอนนี้ก็น้ำหนักขึ้นสูสีๆ ตามอัตราส่วนโครงร่าง ทักกันก็แค่..."แกอ้วนเกินแล้วนะ ลดๆ หน่อย เด๋วไม่สวย แก่ แก้มใหญ่" 555

เอาพอแค่นี้ก่อน ยิ่งเขียนยิ่งเยอะ เพราะจบมานานกว่าน้องรุ่นนี้ ฮ่าๆ...  :lol:

[ppornson]

เห็นด้วยกะเพื่อน max ..เวบช้ามั่กๆ..หลายครั้ง post ยาก..เลยขี้เกียจน่ะ..จริงๆบ่ได้ไปไหนหรอก..


ส่วนเรื่องความเปลี่ยนแปลงคงเป็นเรื่องเพื่อนบางคน..นิสัยเปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ..

ใช่มั๊ยเพื่อนไข่..ไอ้น้องหลิม..และคุณอิ๋ม..5 5 5

[BeKamon]

"โพสต์เว็บ เข้ามาดูเว็บ ช้าลง :shock: " .... เป็นเพราะเหตุอันใดเหรอคะ   ท่านๆ ช่วยไขข้อข้องใจหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ

[Max]

เห็นเค้า ว่า เร็วขึ้นแล้วนะ

เค้านี่คือ --> พี่ๆ ห้องปี 32 น่ะ

อันนี้ใช้เป็นมาตรฐานความเร็วของ บอร์ดได้อ่ะ  

[Apirat T.]

ส่วนเรื่องความเปลี่ยนแปลงคงเป็นเรื่องเพื่อนบางคน..นิสัยเปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ..

ใช่มั๊ยเพื่อนไข่..ไอ้น้องหลิม..และคุณอิ๋ม..5 5 5

จริงแล้ว คือ มันเหมือนเดิม
แต่เมื่อก่อนไม่แสดงออก อิอิ  :lol:

ตาแคม

[ลูกพิ้ง]

เด๋วนี้ :!: ความอดทนในการรอคอยอะไรบ้างอย่าง....มันมีหน่อยลงไปกว่าเดิมด้วยรึป่าววว..

เพราะทุกวันนี้อะไรก็ปรู๊ดปร๊าด..วิ่งฉิว...ทันใจ...ไปหมด...แต่พออะไรที่ช้าลงหน่อย....

ไม่ทันใจก็จะหงุดหงิด...สุดท้ายคนที่ทุกข์ใจเพราะอารมณ์นั้นก็เป็นเราเอง...    

ปล. ใครอยากมีความหลังกับการสื่อสารแบบเก่าที่มีมาตั้งหนึ่งร้อยกว่าปี.....

กำลังจะถูกยกเลิกไปในวันพรุ่งนี้ 30 เมษาอำลา....โทรเลขไทย....

อยากส่งข้อความถึงใครไปส่งกันได้นะจ้ะ...ที่ปณ.กลาง บางรัก...นั่งสาย 36 ไปได้...

มีนิทรรศการให้ชมด้วยน๊า :wink:

[หลิม 81]

วันนี้ เวป มันเร็วขื้นแล้วครับ...ดีจัง ได้กลับมาแล้ว

[i_tan]

12 ปีแล้วหรอเนี่ย (นับตั้งแต่ปี 39 ปู๊นเลยละกัน อิอิ) เอาที่พอจำได้คร่าวๆแถวจุฬาแล้วกันเน้อ

..มาบุญครองเปลี่ยนไป - ตรวจระเบิดเหมือนผมเป็นโจรใต้ซะงั้น (คนใต้นะคับ มะใช่โจรใต้ 55)

..เซ็นเตอร์พ้อยท์เปลี่ยนไป - โดนทุบซะแล้ว ว้า ว้า ว้า

..พารากอนเปลี่ยนไป - อย่างใหญ่ 5 5 แถวนี้มีแต่ห้าง สยามดิส สยามเซ็น เอ็มบีเค เยอะแยะ เดินจนเมื่อย -*-

ปล. เอ่อ ถามหน่อยว่าตกลงบ้านที่อยู่ในซอกหลืบอ่ะ แถวสี่แยกราชเทวี ที่เป็นบ้านเก่าๆ นี่เคยมีคนอยู่จิงๆหรอเนี่ย มันน่ากลัวมากเลยนะ ตอนกลางคืนอ่ะ เมื่อก่อนเช่าหออยู่แถวราชเทวี เดินผ่านแล้วเหลือบไปมองทีไร ขนลุกซู่ทุกที ยิ่งตอนหลังเที่ยงคืนด้วยแล้ว มีเสียงหมาหอนด้วย บรรยากาศมันให้จิงๆเลยนะเนี่ย 5 5 5

[ลูกพิ้ง]

ปล. เอ่อ ถามหน่อยว่าตกลงบ้านที่อยู่ในซอกหลืบอ่ะ แถวสี่แยกราชเทวี ที่เป็นบ้านเก่าๆ นี่เคยมีคนอยู่จิงๆหรอเนี่ย มันน่ากลัวมากเลยนะ ตอนกลางคืนอ่ะ เมื่อก่อนเช่าหออยู่แถวราชเทวี เดินผ่านแล้วเหลือบไปมองทีไร ขนลุกซู่ทุกที ยิ่งตอนหลังเที่ยงคืนด้วยแล้ว มีเสียงหมาหอนด้วย บรรยากาศมันให้จิงๆเลยนะเนี่ย 5 5 5

แทนจ้ะ....

บ้านหลังที่แทนว่า....มีคนอยู่จริงๆ จ้ะ....555 รู้มั้ยว่า..ด้านหลังบ้านเก่าที่ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางร้านขายแว่นตาตรงแยกราชเทวีนั้นนะ....มีบ้านหลังเล็กๆ ที่ซ่อนตัวอยู่อีกประมาณ 5-6 ครัวเรือน...ที่ดินผืนนั้นเป็นของตระกูลมาลากุล ณ อยุธยาจ้ะ...

เรารู้จักลูกหลานเจ้าของบ้านหลังนั้น....ซึ่งเป็นอาจารย์ที่คณะสถาปัตย์ จุฬา  ตอนแรกที่อาจารย์ทิพ ติดต่อให้เราไปสอนพิเศษลูกสาว..เราก็งงว่าบ้านหลังไหน...ตรงแยกราชเทวี..พออ .ทิพบอกว่า บ้านไทยๆ เก่าๆ ที่คล้ายบ้านผีสิงนะค่ะ..เท่านั้นแหละ...ถึงบางอ้อ...เล้ยยยย....อ.ทิพ ลูกเจ้าของบ้านก็บอกเหมือนกันว่าคนเดินทางผ่านไปมาหรือมองเห็นก็คิดแบบเดียวกับแทนนั่นแหละ...เหอ เหอ

ปล.เรามีรูปที่ถ่ายไว้จากมุมสูงจากสถานี    BTS ราชเทวี เหมือนกัน...วันหน้าจะพยายามเอามาลงให้หลายๆ คน ได้ดูกันนะจ้ะ:wink:  

[aenhuhininter]

ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ที่ช่วงหลังๆเราไม่ค่อยได้เข้ามาเท่าไหร่เพราะยุ่งอยู่กับการงานและการเรียน ตอนนี้ยิ่งต้องปั่นวิทยานิพนธ์ใหญ่ พอเข้ามาอ่านเห็นหัวข้อนี้ก็เลยต้องขอแจมซะหน่อย
เราเหรอก็อ้วนขึ้น ตอนจบใหม่ๆ 39kg. ตอนนี้ก็ 45kg. ผ่านมา 10ปี ก็เดินทางมาหลายประเทศ แต่อย่างไรในอนาคตก็อยากจะกลับไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่เมืองไทย
กลับไปเืมืองไทยเมื่อตอนปีใหม่ เราคิดว่าแถวจุฬาก็ยังเหมือนเดิม รถก็ยังติดเหมือนเดิม นอกเสียจากว่ามีตึกเพิ่มมากขึ้น

[ลูกพิ้ง]

เอ๋  จ๋า

ดีใจมากมายที่แวะเข้ามาส่งเสียงทักทายน๊า...

พวกช้านอยากเห็นความเปี่ยนแปงของแก...อีกอย่างนึงน๊า...

มีเบบี๋...มาให้พวกเราเล่นเป็นตุ๊กตากันหน่อยดิ่... :oops:  :oops:  :oops:

[BeKamon]

เอ๋...

ขอบใจนะที่เข้ามาช่วยแชร์ความเปลี่ยนแปลงกัน

อยากเห็นความเปลี่ยนแปลงแบบที่ลูกพิ้งว่าเหมือนกันนะ

คงน่ารักน่าดูเลย

[Mr.EggMan]

สิบปีผ่านไป ผมก็ยังไม่ได้ใช้หนี้ตาแคม
500 บาท ที่ยืมมาตั้งแต่ปีสี่ ก่อนจบ
ถ้าเทียบกับราคาทอง ตอนนี้คงมีมูลค่า
ไม่ต่ำกว่า หนึ่งพันบาทแน่ๆ

[ลูกพิ้ง]

:cry: ปีที่ล่วงเลยผ่านไป..ทำให้เข้าใจถึงสัจธรรมชีวิต....ในวงจรนั้น...

มีความไม่แน่นอน...ซ่อนอยู่...

เมื่อวานนี้ยังดี อยู่แท้ๆ ชีวิตนี่มันไม่แน่นอนจริงๆ อยากทำอะไรก็รีบๆๆ ทำดีกว่า..

ใครจะไปรู้ พรุ่งนี้เราอาจตายก็ได้..เคยคิดหรือได้ยินประโยคนี้กันอยู่บ้างใช่ไหม..

ทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตให้เหมือนวันสุดท้าย..ทำได้บ้างหรือบางทีก็ไม่ได้บ้างในสิ่งที่อยากทำ

แต่ก็ภูมิใจที่ได้ทำ..และคิดถึงคนที่มีความหมายในทุกความสัมพันธ์กับเรา..

ว่าเราได้พูด..และได้ทำอะไรให้คนที่เรารักบ้างหรือยัง :?:

[ppornson]

สิบปีผ่านไป..พี่ที่แสนใจดีหายไปหนึ่งคน..

เหลือไว้เพียงความทรงจำ..

[Sleepy]

มีสองอัน ความหล่อ กะความโสด :lol:  :lol:  :lol:

[นายป้อ]

สิบปีผ่านไป ผมก็ยังไม่ได้ใช้หนี้ตาแคม
500 บาท ที่ยืมมาตั้งแต่ปีสี่ ก่อนจบ
ถ้าเทียบกับราคาทอง ตอนนี้คงมีมูลค่า
ไม่ต่ำกว่า หนึ่งพันบาทแน่ๆ

คิดดอกเบี้ยเลยน้าแคม......บานๆๆๆๆๆ.........