Veekung @ Edinburgh UK

[khesorn mueller]

เอ๋ พี่ป๋องเป็น invisible man!!
nn. :lol:

[khesorn mueller]

วีวี่,
วันนี้พี่ลองโทรอีกทีแหละ...คราวนี้พี่พูดใส่ไว้หลังpeepด้วยละ....เบอร์ใช้ได้แน่นะ...เดี๋ยวพี่ลองอีกทีเดี๋ยวนี้เลยวีวีกลับหอยัง??
p.nn

[veekung]

วีวี่,
วันนี้พี่ลองโทรอีกทีแหละ...คราวนี้พี่พูดใส่ไว้หลังpeepด้วยละ....เบอร์ใช้ได้แน่นะ...เดี๋ยวพี่ลองอีกทีเดี๋ยวนี้เลยวีวีกลับหอยัง??
p.nn

โหพี่หนิงครับยังหรอกครับตอนนี้ยังอยู่ที่ lab อยู่เลย
กว่าจะกลับก็ประมาณ 6 โมงเย็นที่นี่ล่ะครับกว่าจะเดินถึงห้องก็ 18.30 น. ถ้าจะให้ชัวร์ผมรอรับโทรศัพท์พี่ตอน 19.00 ของที่นี่ ก็ 20.00น. ที่เยอรมันใช่ไหมครับ

ให้เบอร์อีกทีครับ 44131 667 6000 ต่อ 82557 ครับเบอร์นี้แหละครับพ่อผมก็ใช้โทรมาจากเมืองไทยได้ครับ

44 ข้างหน้าเป็นรหัสประเทศนะครับพี่หนิง

[khesorn mueller]

วีวี่...เดี๋ยวบอกพี่ก่อน เป็นเบอร์ที่ไหน?ที่หอ หรือที่ห้องทดลอง??
p.nn

[veekung]

ที่หอครับ
คราวที่แล้วผมบอกไม่ใช่เบอร์นี่เหรอครับพี่หนิง

[khesorn mueller]

เบอร์เดียวกันค่ะ!
p.nn

[nuchon]

มารออ่านค่ะ ลุ้นอยู่ว่าวีจะได้กระเป๋ามั้ย??  สู้ๆๆๆๆๆนะ  :lol:  :lol:  

[Tritti_83]

วีอ่านแล้วมันส์กว่าหนังไตรภาคอีก...มารอลุ้นว่าเมื่อไหร่จะได้กระเป๋าคืนว่าแต่วีบินกับสายการบินไหนเผื่อพี่ที่รุ้จักเค้าจะติดต่ออะไรได้บ้างจะถามให้

[MahDee]

วีวี่,
พี่เพิ่งฟังข่าววิทยุเมื่อครู่ บอกว่า Heathrow airport..chaotic!!ที่ Terminal 5 ซึ่งเปิดใหม่ แต่ระบบสายพาน กระเป๋าสัมภาระใช้งานไม่ได้ ทำให้ 30-50เที่ยวบิน ต้องระงับการขึ้น...คนกว่า 23000คนติดแป็กที่ terminalใหม่เอี่ยม ถอดด้าม...วีวี่ลง terminal ไหน?คงไม่ไช่ที่เดียวกันนะคะ???
p.nn

มีข่าวเหมือนกัน

---------------------------------------------------------------------

“ที 5” สนามบินฮีทโธรว์ปัญหาท่วมเสียหายพันล้าน [2 เม.ย. 51 - 03:54]
 
สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า อาคารผู้โดยสารเทอร์มินอล 5 หรือ “ที 5” ของสนามบินฮีทโธรว์ ในกรุงลอนดอน ซึ่งรองรับเฉพาะเที่ยวบินของสายการบินบริติช แอร์เวย์ส (บีเอ) และเพิ่งเปิดใช้งานเมื่อสัปดาห์ที่แล้วยังประสบปัญหาเกี่ยวกับระบบลำเลียงกระเป๋า ส่งผลให้บีเอต้องยกเลิกเที่ยวบินเกือบ 250 เที่ยว ตลอด 5 วันที่ผ่านมา และล่าสุดเมื่อ 1 เม.ย. ก็ยกเลิกเที่ยวบินอีก 50 เที่ยว ขณะเดียวกัน จำนวนกระเป๋าเดินทางและสัมภาระของผู้โดยสารที่ตกค้างที่สนามบินก็เพิ่มจำนวนมาอยู่ที่ 19,000 ใบ นายวิลลี วอลช์ ผู้บริหารบีเอ กล่าวว่า วันที่ 1 เม.ย.จะสามารถส่งกระเป๋าคืนให้ผู้โดยสารงวดแรก 5,000 ใบ และอาจต้องใช้เวลาราว 1 สัปดาห์ จึงส่งคืนได้หมด  

 นายวอลช์ยังได้ขอโทษผู้โดยสารที่ไม่ได้รับความสะดวก และกล่าวว่า เขาจะเป็นผู้รับผิดชอบ แต่จะไม่ขอลาออกจากตำแหน่ง เขามั่นใจว่าการ ใช้งานที 5 จะเข้าที่เข้าทางในไม่ช้า ด้านนายจิม ฟิตซ์แพทริก รมว.คมนาคม กล่าวว่า บีเอและบริษัทบีเอเอ ผู้บริหารสนามบินฮีทโธรว์ควรต้องร่วมมือกันแก้ไขปัญหานี้ และผู้โดยสารที่ได้รับผลกระทบสมควรได้รับเงินค่าชดเชย ขณะที่นายเดวิด มิลิ-แบนด์ รมว.ต่างประเทศอังกฤษ เผยว่าได้พบ รมว. ต่างประเทศชาติยุโรปประเทศหนึ่งที่ประสบปัญหากระเป๋าเดินทางหายขณะแวะเปลี่ยนเครื่องที่อาคารที 5 และฝากเรื่องมายังบีเอและบีเอเอให้ช่วยกันแก้ปัญหา ด้านนักวิเคราะห์ของซิตี้ แบงก์ ประเมินการยกเลิกเที่ยวบินและปัญหาที่เกิดขึ้นที่อาคารที 5 สร้างความเสียหายแก่บีเอราว 15-25 ล้านปอนด์ หรือประมาณ 951-1,585 ล้านบาท ขณะเดียวกัน ผู้โดยสารชั้นหนึ่งราว 300 คน ได้เปลี่ยนไปใช้บริการของสายการบินเวอร์จิน แอตแลนติก ซึ่งเป็นสายการบินคู่แข่งแทน.

 
 
ที่มา ไทยรัฐ 2 เม.ย 51

[ป.ปลา]

วีวี อ.ที่ภาค genetic ที่จบจาก Scotland ชื่ออะไรนะเราจำชื่ออาจารย์ไม่ได้อะ

ไม่ใชอาจารย์ที่ genetic อ่ะ แต่เป็นที่ Bio ต่างหาก ชื่อ อ.เจษฎา อ่ะ

อ.เจสซี่ เค้าจบ genetic แต่มาสอนที่ Bio อ่ะ
คนนี้ของเค้าแรงจริง เก่งจริง  

[ป.ปลา]

โอ้วววว อ่านจบแล้ว
เล่นเอาลืมเวลา

วี สู้ๆ นะ
มันคือประสบการณ์ชีวิต

(ป.ล. ถ้าชีวิตดีขึ้นแล้ว อย่าลืมหาฝรั่งตาน้ำข้าวมาฝากซัก 2-3 คนนะเพื่อน )

[khesorn mueller]

วีวี่,
เมื่อวานพี่โทรเจอตัวเป็นผลสำเร็จ...คุยซะวีวีีหลับ...บอกแล้วว่าระบบปืนกล"บาซูกา"....วันนี้ถ้าไม่ยุ่ง...เฝ้าเวบเลยน้อง...
p.nn :lol:

[veekung]

วีวี อ.ที่ภาค genetic ที่จบจาก Scotland ชื่ออะไรนะเราจำชื่ออาจารย์ไม่ได้อะ

ไม่ใชอาจารย์ที่ genetic อ่ะ แต่เป็นที่ Bio ต่างหาก ชื่อ อ.เจษฎา อ่ะ

อ.เจสซี่ เค้าจบ genetic แต่มาสอนที่ Bio อ่ะ
คนนี้ของเค้าแรงจริง เก่งจริง  

เป็นคนที่จบทางด้าน evolution genetics ไม่กี่คนที่หาได้ในเมื่องไทยอ่ะ :lol:  :lol:

[veekung]

วีวี่,
เมื่อวานพี่โทรเจอตัวเป็นผลสำเร็จ...คุยซะวีวีีหลับ...บอกแล้วว่าระบบปืนกล"บาซูกา"....วันนี้ถ้าไม่ยุ่ง...เฝ้าเวบเลยน้อง...
p.nn :lol:

ได้คุยกับพี่หนิงสนุกดีครับ ทำให้หายเบื่อ+เหงาไปได้เยอะเลยครับ วันนี้ก็คงเข้าเว็ปทั้งวันแหละครับพี่หนิง แต่ตอนนี้มีงานเข้ามาเล็กน้อย อาจจะหายไปบ้าง แต่ก็ยังไม่มีใครมาเหมือนเดิม :cry:

[veekung]

วันนี้เอา diary มาลงสองวันรวดเลยครับ  :lol:  :lol:  :lol:

15/3/2551
   ไม่รู้เป็นเพราะเมื่อวานนอนเร็ว (ตั้งแต่ บ่ายสี่โมง) หรือเพราะ Jet lack ก็ไม่รู่แต่ว่าสะดุ้งตื่นตอนตีสอง แล้วก็นอนไม่หลับอีกเลย (แถมใจยังเต้นแรงอีกต่างหาก นอนกระสับกระส่ายพลิกไปพลิกมา) จนต้องลุกขึ้นมาสวด ยอดพระกัณฑ์พระไตรปิฎก บวกกับ ชินบัญชร แล้วค่อยนอนต่อได้ตอนประมาณเกือบ ๆ ตีห้า แล้วก็มาตื่นอีกทีก็ตอนเกือบ 10 โมง รีบแต่งตัวอาบน้ำเลยครับเพราะที่ธนาคารนัดไว้มัน 11 โมง (ต้องเผื่อเวลาเดินจากหอไปธนาคารประมาณครึ่งชั่วโมง) พอมาถึงธนาคารให้ทายว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ยาก ก็คือยังเปิดบัญชีไม่ได้จะต้อง verify อะไรซักอย่างก่อน (ไม่แน่ใจว่าจะเป็นที่อยู่หรือเปล่านะ) เค้าก็บอกว่าให้กรอกแบบฟอร์มแล้วก็สำเนา passport ใส่ซองจดหมายที่ให้แล้วส่ง

ไอ้เราก็ไม่ดูให้รอบคอบไม่รู้ว่าไอ้ซองจดหมายนี่มันจะต้องติดสแตมป์ หรือต้องทำอะไรก่อนหรือเปล่าแต่ก็เดาว่าน่าจะส่งได้เลย (เหมือนพวกจดหมายทางธุรกิจที่เค้าเหมาจ่ายรายเดือนอะไรอย่างนั้น) เค้าก็ใจดีนะถ่ายหน้า passport ให้แล้วบอกว่าแค่กรอกข้อมูลให้ครบพอ (ขอบคุณครับ) แต่เราจะรู้ได้ไงล่ะว่าเรื่องของเราจะเสร็จภายในเมื่อไหร่ เค้าก็บอกว่าน่าจะเสร็จภายใน 2-4 สัปดาห์ (โอ้พระเจ้าทำไมมันใช้เวลานานขนาดนั้น) แถมจะแลกเงิน (เพราะดันเอาแบ็งค์ใหญ่ไป) ก็แลกไม่ได้อีกเพราะจะต้องมี account ก่อน

เอาเหอะไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วไปเดินดูแถว ๆ นี้หน่อยคงไม่เป็นไร ร้านขายของแถวนี้เยอะเหมือนกันแฮะ (เยอะกว่าแถวหออีก ที่หอไม่มีอะไรเลยชานเมืองชัด ๆ ) และแล้วเราก็ไปเจอร้านขายของสารพัด (น่าจะของแขกนะ) แล้วสิ่งที่เรามองหาอยู่ก็เจอจนได้ นั่นก็คือปลั๊ก ที่นี้เราก็สามารถใช้ notebook ได้อย่างไม่จำกัดแล้ว (หลังจากต้องกระมิดกระเมียนใช้อยู่หลายวัน) แล้วก็ได้สก๊อตเทปกลับมาอีกหนึ่งม้วน จ่ายค่าเสียหายไป  4.68 ปอนด์ เสร็จแล้วก็เตร็ดเตร่อยู่แถวนั้นซะพัก มีร้านขายของเยอะจริง ๆ ด้วย มี Tesco metro ด้วย พอเดินจนเมื่อยก็เดินกลับที่พักต่อเลย สิ่งแรกที่ต้องมองหาตอนถึงหอก็คือมีกระเป๋าเราโผล่มาหรือเปล่า ก็ไม่มีร่องรอยให้เห็นเลยนี่ พอกลับถึงห้องแล้วพ่อก็โทรมาหาให้หายคิดถึง บวกกับเล่นเกมไปซักพักก็เข้านอนตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดีเลย (สี่โมงเย็นอีกแล้ว แล้ว jet lack มันจะหายไหมเนี่ยะ)


สรุปค่าใช้จ่ายวันนี้  4.68 ปอนด์ คิดเป็นเงินไทย 299.52 บาท (ปลั๊กที่ซื้อมาแล้วติดในกระเป๋าใหญ่ แค่อันละ 50 บาทเอง เซ็งจิต)


16/3/2551

แล้วมันก็เป็นเวลาเดิม ตี 2 กว่า ๆ ต้องตื่นแบบร้อนลุ่มนอนต่อไม่ได้ แต่พอคิดว่าใช้ com ได้แล้ว hater ก็เจอแล้ว โทรศัพท์ก็โทรกลับได้แล้ว

ก็เอาว่ะสวดมนต์อีกสักรอบแล้วก็นอนต่อได้จนถึงเช้า หลังจากที่เมื่อวานได้โทรคุยกับพี่อ้อยก็ตัดสินใจว่าจะไม่นอนอยู่ที่ห้องเฉย ๆ ให้เปลี่ยวใจ บวกกับดูท่าแล้วกระเป๋าก็ไม่มีทางมาวันนี้แน่นอนต้องหาซื้อเสื้อผ้าใหม่แล้วล่ะ (เพราะที่ใส่อยู่ชุดเดียวนี่ก็นะ ไม่ได้เหม็นอะไรหรอกเพราะอากาศหนาวมากเหงื่อก็ไม่ออก แต่นะมีแค่ตัวเดียวก็กะไรไปหาซื้อเพิ่มดีกว่า) แล้วก็ต้องแวะหา tourist information เพื่อหาแผนที่ทั้งของเมืองเองแล้วก็ แผนที่รถบัสด้วย แต่ฟ้าฝนไม่ค่อยเป็นใจ ฝนตกลงมาตั้งแต่เช้าจนกว่าจะได้ฤกษ์ออกเดินทางก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยง (พอเห็นแดดออกหน่อยก็รีบออกเลย แต่ก็เจอฝนกลางทางให้หนาวเล่นอยู่ดี)  

และก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะเสียเงินน้อยที่สุด เดินจึงเป็นหนทางเดียว คราวนี้จะเดินขึ้นไปทางเหนือเลยจาก lab ขึ้นไปจนถึง prices street ซึ่งเป็นรอยต่อของเมืองเก่าและเมืองใหม่

เสียใจด้วยที่ไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูเพราะว่าแบตกล้องหมดแล้วที่ชาจร์อยู่ในกระเป๋าใหญ่ (กลุ้ม) และที่ถนนนี้ก็มีห้างร้านต่าง ๆ ปรากฏอยู่มากมาย ย่านเมืองเก่าที่งดงามถ้าไม่มีห่วงเรื่องกระเป๋าคงมีอารมณ์ได้ดื่มด่ำกับบรรยายกาศที่งดงาม (เฮ้อ) เข้าไปหาที่ tourist information ก็ถามหา city map กับ bus map ก็ได้มา และตามที่พี่อ้อยแนะนำให้ถามหาด้วยว่า British Airway office ใน Edinburgh อยู่ไหน

พยายามพูดอยู่นานกับไอ้คำว่า British Airway ยังไง ยังไงเค้าก็ไม่รู้เรื่อง เราก็ย่อเป็น BA เค้าก็ฟังเป็น BT จนสุดท้ายต้องบอกว่ากระเป๋าเราหายตอนมาถึง Edinburgh (ตรงนี้เจ้าหน้าที่เค้าออกเสียงชัดมาก ในภาษาไทยเค้าเขียนว่า เอเดนเบอระ ใช่ม่ะ ที่ถูกต้องออกว่า เอเดน-เบอระ ตรงพยางค์หลังให้ควบแล้วออกสำเนียงแขกด้วย เอ้าไหนลองซิ ไม่แยกเป็น เบอ-ระ นะจะบอกให้)  

เค้าถึงเข้าใจแล้วก็บอกว่า “Oh British” (เน้นตรงพยางค์หลัง) แล้วก็ขอโทษเราใหญ่เลย (เราต่างหากที่ต้องขอโทษเพราะสำเนียงเรามันแย่จริง ก่อนหน้านี้คำว่า bag กระเป๋าก็โดนมาทีแล้ว ต้องออกเสียงว่า “แบบบบค” ออกเป็น bag นั่นแหละแต่ต้องลากเสียงยาวหน่อยเท่านั้นเอง) เค้าก็จัดการติดต่อให้ เนื่องจากเป็นวันอาทิตย์หรืออะไรก็ไม่รู้เค้าไม่สามารถติดต่อ (ไม่มีใครรับ หรือ สายไม่ว่างนี้แหละ)

เค้าก็แนะนำว่ามีสองทางให้เลือก หนึ่งคือกลับมาอีกทีแล้วเค้าจะต่อโทรศัพท์แล้วคุยให้อีกที กับอีกหนึ่งทางก็คือทำเรื่องว่ากระเป๋าหายเข้าไปอีกหนึ่งรอบ เค้าให้เราเลือก เอาเป็นว่าจะกลับมาให้ช่วยอีกทีแล้วกันนะ จากนั้นเราก็ถามว่าที่ไหนมีร้านขายเสื้อบ้าง เค้าก็กลางแผนที่แล้วบอกว่าไอ้ร้านที่จะไปอยู่ที่ Meadowbank แล้วมองหาร้าน TK Maxx แต่ใน map มันมีไม่ถึง เพราะอยู่นอกเขต City center (แผนที่ก็มีเฉพาะใน city center เท่านั้นอ่ะ) แล้วก็บอกสายรถเมล์มาให้ เอาล่ะซิ ทำไงล่ะทีนี้

หลังจากที่ออกมาจาก tourist information ก็เดินวนอยู่ที่ princes street แล้วก็มองดูรถแล้ว ไม่ไหวอ่ะไอ้เบอร์ที่ให้มาดันมีแบบที่เป็น X ตามหลังกับไม่มี (เพิ่งมารู้ทีหลังว่ามันย่อมาจาก express คือจะจอดบางป้ายเท่านั้น เอ้าแล้วจะรู้ไหมว่าจอดป้ายไหนบ้าง) ขึ้นไปแล้วหลงทำไงฟ่ะ (เสียดดายค่ารถตั้ง 1 ปอนด์)

เดินครับเดิน (คิดในใจทีฝรั่งมาเมืองไทยยังกางแผ่นที่เดินได้ ทำไมเราจะกางบ้างไม่ได้ แล้วก็ออกเดินอย่างมั่นใจ) ไกลพอสมควร แล้วก็อากาศก็หนาวด้วย แต่มาถึงแบบงง ๆ เข้าไปวนดู

ราคาใช้ได้ที่เดียว (ไม่ใช่ถูกนะ แพงใช้ได้ที่เดียว) เป็นเสื้อแบนด์เนมอ่ะอย่าง Adidas, Nike, Reeboks ตัวล่ะตกประมาณ 12-20 ปอนด์ (เอา 64 คูณก็ 768- 1,280 บาท แพงไหมล่ะ) แต่หลังจากค้นอยู่นานก็ได้เสื้อมาสองตัวในราคา 15.98 ปอนด์ แล้วก็ได้มีดโกนหนวดมาอีกหนึ่งแพ็คในราคา 0.69 ปอนด์ หลังจากนั้นก็เดินกลับแล้วครับเพราะหนทางอีกยาวไกล แต่ก็แวะ Tesco metro เพื่อหาซื้อของกินที่เป็นของดิบมาปรุงเอง ก็ได้หมูมาหนึ่งแพ็ค ผักแบบสลัดมาหนึ่งห่อ น้ำมันพืช ซอสถั่วเหลือง ขนมปัง (เอามาแทนไอ้ที่รสชาติไม่ได้เรื่อง) ไข่ไก่ กล้วยแล้วก็แอปเปิล (โคตรเปรี้ยว) เบ็ดเสร็จโดนค่าเสียหายไป  11.53 ปอนด์

กลับมาถึงหอด้วยความเหนือยอ่อนเพราะเดินไกลมาก (ไป-กลับน่าจะเกือบ 10 กิโลเมตรได้) จัดการข้าวของกินอะไรให้เรียบร้อย อาบน้ำ แล้ววันนี้ได้คุยกับ fate mate หลายคนด้วยทำให้สนุกขึ้นมาอีกหน่อย (ลืมเรื่องกระเป๋าไปได้ซักพัก) สวดมนต์แล้วก็เข้านอนตอนประมาณ 1 ทุ่ม (วันนี้เหนื่อยแล้วก็เข้านอน late ขึ้นหวังว่าจะนอนตลอดถึงเช้านะ) แล้วพรุ่งนี้จะต้องเข้า lab แต่เช้าเข้าไปหา Prof. เพื่อที่จะเริ่มงานวิจัยที่นี่

สรุปค่าใช้จ่ายวันนี้  28.2 ปอนด์ คิดเป็นเงินไทย 1,804.8 บาท (ทำไมของมันแพงนัก!)

[khesorn mueller]

วีวี่ถามว่าทำไมของถึงแพงนักไช่มั้ยคะ...คิดอีกมุมนึงค่ะ....ค่าแรงมันก็แพงเหมือนกัน!!!...เมื่อคืนพี่ได้คุยกับเพื่อนที่ Bristol-south western of GBritain...เค้าบอกว่าขนาดเค้าอยู่ Londonแท้ๆ...ตอนมาไหม่ๆเค้ารู้สึกตัวเองเหมือนตัวตลกที่ฟัง-พูดไม่รู้เรื่อง...britishแท้ๆ จะมี dialectร่วมด้วย....สาอะไรกับวีวี่ ที่ต้องคุยอังกฤษ-สก็อตช์???
หูต้องคมค่ะ...จะคมได้ต้องหมั่นคุย ฟังคนท้องถิ่นบ่อยๆ...พี่อยากให้วีวี่เริ่มเป็นคนช่างซัก ช่างถาม ตั้งแต่เดี๋ยวนี้เลย...ถามชาวประชาเค็าซื้อหาอะไรกันที่ไหน...เพราะคนสก็อต ลือชื่อในเรื่องความประหยัด...พวกเค้าไม่ยอมจ่ายแพงหรอกค่ะ...เชื่อเถอะ..
p.nn

[Max]

จักรยาน น้องวี

จำได้ว่าพี่หนิงเคยโพสบอกไว้

จะหาได้ไหมหนอ  

[veekung]

วีวี่ถามว่าทำไมของถึงแพงนักไช่มั้ยคะ...คิดอีกมุมนึงค่ะ....ค่าแรงมันก็แพงเหมือนกัน!!!...เมื่อคืนพี่ได้คุยกับเพื่อนที่ Bristol-south western of GBritain...เค้าบอกว่าขนาดเค้าอยู่ Londonแท้ๆ...ตอนมาไหม่ๆเค้ารู้สึกตัวเองเหมือนตัวตลกที่ฟัง-พูดไม่รู้เรื่อง...britishแท้ๆ จะมี dialectร่วมด้วย....สาอะไรกับวีวี่ ที่ต้องคุยอังกฤษ-สก็อตช์???
หูต้องคมค่ะ...จะคมได้ต้องหมั่นคุย ฟังคนท้องถิ่นบ่อยๆ...พี่อยากให้วีวี่เริ่มเป็นคนช่างซัก ช่างถาม ตั้งแต่เดี๋ยวนี้เลย...ถามชาวประชาเค็าซื้อหาอะไรกันที่ไหน...เพราะคนสก็อต ลือชื่อในเรื่องความประหยัด...พวกเค้าไม่ยอมจ่ายแพงหรอกค่ะ...เชื่อเถอะ..
p.nn

จะพยายามพูดให้เยอะขึ้น (ต้องพยายามมากเลยครับพี่หนิงเพราะปกติผมเป็นคนพูดน้อยอยู้ด้วยอ่ะครับ)    

[veekung]

จักรยาน น้องวี

จำได้ว่าพี่หนิงเคยโพสบอกไว้

จะหาได้ไหมหนอ  

กะว่าจะใช้เดินเอาครับพี่ Max (เป็นการออกกำลังกายไปในตัว หลังจากที่มาแล้วไม่ได้ออกกำลังกายเลยครับ)

[veekung]

(ป.ล. ถ้าชีวิตดีขึ้นแล้ว อย่าลืมหาฝรั่งตาน้ำข้าวมาฝากซัก 2-3 คนนะเพื่อน )

อะไรตัวเองก็มีแล้วไม่ใช่เหรอ ยังจะเอาอีกแน่ะ (จะฟ้องพี่บอย) :lol:  :lol:

[BU_MEE]

น้องวี สู้ สู้    

[ป.ปลา]

(ป.ล. ถ้าชีวิตดีขึ้นแล้ว อย่าลืมหาฝรั่งตาน้ำข้าวมาฝากซัก 2-3 คนนะเพื่อน )

อะไรตัวเองก็มีแล้วไม่ใช่เหรอ ยังจะเอาอีกแน่ะ (จะฟ้องพี่บอย) :lol:  :lol:

อุ๊บบบส์   ชั้นพูดอะไรออกปายยยยย อิอิอิ

[Tritti_83]

555.ป.ปลาแบบนี้เค้าเรียกว่าเสียงเรียกจากหัวใจรึป่าวจ๊ะ... :roll:

[nuchon]

(ป.ล. ถ้าชีวิตดีขึ้นแล้ว อย่าลืมหาฝรั่งตาน้ำข้าวมาฝากซัก 2-3 คนนะเพื่อน )

อะไรตัวเองก็มีแล้วไม่ใช่เหรอ ยังจะเอาอีกแน่ะ (จะฟ้องพี่บอย) :lol:  :lol:

อุ๊บบบส์   ชั้นพูดอะไรออกปายยยยย อิอิอิ

แหมๆๆๆๆ ป.ปลา  :lol:  :lol:  

[veekung]

มาลง diary ต่อครับผม ^_^

17/3/2551
   เหมือนเดิม เวลาเดินตีสองกว่า ๆ สะดุ้งตื่นด้วยความกระสับกระส่ายเหมือนเดิม พยายามข่มใจให้นอนต่อก็ไม่สำเร็จ ได้นอนหันไปหันมาจนตีสี่กว่า ๆ ก็ลุกไปทำอะไรกิน แล้วก็กลับมาสวดมนต์ ก็ไม่สงบเท่าไหร่ เดินออกไปที่ครัวจัดการล้างทุกอย่างที่อยู่ในอ่างล้างจาน (ที่กินแล้วไม่ล้างกัน นี่เพราะไม่มีอะไรทำมาก ๆ หรอกนะเลยล้างให้)


เสร็จแล้วก็เตรียมอาหารที่จะไปกินกลางวันที่ lab อาบน้ำแต่งตัวเสร็จประมาณเกือบ ๆ 7 โมงครึ่ง ก็ไม่แน่ใจนะว่าเวลาทำการของที่เนี่ยะมันกี่โมง เอาเป็นว่าให้ถึงประมาณ 8.30 แล้วกัน ตอนที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ อยู่เสียงโทรศัทพ์ให้ห้องก็ดังขึ้น ให้ทายว่าใครโทรมา คนที่ lab ที่ไทยโทรมาดีใจมาก ๆ เลย ได้คุยกับทุกคน หายคิดถึง หายกลุ้มใจไปได้นิดหน่อย ทุกคนร่าเริงกันมากเลย ดีใจที่ได้คุยกับทุกคน พอวางหูเท่านั้นแหละ น้ำตาก็ไหลออกมาอีกรอบ (ช่วงนี้ต่อมน้ำตาตื้นมาก ๆ ) สะอึกสะอื้นเลยคราวนี้ ตอนที่จะมาก็ไม่คิดว่าจะแย่นาดนี้ นึกว่าคงเหมือนกับตอนที่เข้าหอจุฬา ฯ ใหม่ ๆ ตอนนั้นก็ไม่เห็นเป็นอะไรมากเลยนิ แต่พอลองนึกย้อนกลับไป หรือว่าตอนนั้นมันมีรับน้องห้องเชียร์เลยทำให้หายคิดถึงบ้าน (เพิ่งเห็นถึงความสำคัญในข้อนี้) บวกกับมันภาษาไทยอ่ะนะพูดกันรู้เรื่อง แต่มาอยู่นี้มันเหงามากเลยนะ อีกอย่างกังวลเรื่องกระเป๋าด้วยล่ะมั้งเลยแย่เอามาก ๆ

ก่อนออกมาได้เจอ flat mate ที่เป็นคน Cuba (นะเราเข้าใจว่าอย่างนั้น) ชื่อ เฟรัลโด้ (คิดว่าใช่แหละ) ได้คุยกันไม่กี่คำก็โอเคน่ะ เอาล่ะออกเดินไปที่ lab ได้แว้ว แต่ทำไมอากาศมันหนาวอย่างนี้ขนาดแดดออกนะเนี่ยะ เดินไปซักพักหน้าชาหมดความรู้สึกไปเลยอ่ะ
   

มาถึง lab อย่างที่คาดไว้ประมาณ 8.30 แต่ว่าไม่มีใครมาเลย ก็เลยออกไปเดินเล่นรอบ ๆ ตึกเสียหนึ่งรอบกลับเข้ามาก็ยังไม่มีใครมา แต่ก็ยังโชคดีเจออยู่คหนึ่งเค้าก็บอกว่าถ้ายังไม่ 9.00 ก็ยังไม่มีใครมาหรอกนะ (พึ่งรู้ว่า office time ของที่นี่คือ 9.00-17.00) เราก็เลยขึ้นไปรอที่ coffee room ท้ายสุดเราก็เจอกับ Prof. เป็นที่เรียบร้อย เค้าก็ถามว่ากระเป๋าเราได้คืนหรือยัง (เค้ารู้เรื่องแล้วเพราะพี่อ้อยส่ง mail มาบอกเค้าตั้งแต่วันสาร์) เราก็บอกว่ายัง เค้าก็จัดการติดต่อให้ สรุปก็ยังไม่ได้เรื่องอะไรคืบหน้า แล้วเค้าก็ถามเรื่องหอพักเป็นไงบ้างเราก็บอกเรื่องที่เค้าคิดค่าเช่าตั้งแต่เดือนกุมภา เค้าก็ติดต่อให้ สรุปว่าคงเปลี่ยนไม่ได้เพราะเค้า reserve room ไว้ให้เรายังไงก็ต้องเริ่มจ่ายตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ (ซวยเข้าไป) เอาเหอะช่างมัน เรื่องหอไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องกระเป๋านี่สิเป็นห่วงมากกว่าเพราะของหลายอย่างอยู่ในนั้นสำคัญ ๆ ทั้งนั้นด้วย จากนั้น Prof. ก็พูดเรื่องงานที่เราจะต้องทำ (เยอะเหมือนกัน แถมฟังตามได้ไม่หมดด้วยซิ แย่แน่ ๆ )

หลังจากนั้น เค้าก็พามาที่โต๊ะ เราก็นั่งจุ่มพุกนั่งเขียน diary นั่งอ่าน paper (ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่เพราะง่วงมากพอสมควร) นั่งคลิ๊กโน่นคลิ๊กนี่ไปเรื่อย (internet ก็ยังใช้ไม่ได้ ไม่รู้จะทำอะไรอ่ะ) นั่งดูเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ

พอเที่ยงก็เอาขนมปังที่เตรียมไว้ขึ้นไปกินที่ coffee room แล้วก็กลับมานั่งอ่านนั่งเขียนอะไรไปเรื่อยเปื่อย (ระหว่างนี้ก็รู้จัก คนที่นั่งข้าง ๆ ด้านขวา ชื่อริดชาจร์ ด้านซ้ายชื่อ แอลลี่ เป็น Ph.D student เหมือนกัน) จนเวลาล่วงเลยไปจนถึงเกือบ ๆ สี่โมงเย็น (ใช้ชีวิตได้เรื่อยเปื่อยมากขอบอก) แอลลี่เค้ากำลังจะกลับแล้วก็หันมาถามว่าจะใช้ Internet จากเครื่องเค้าไหมกำลังจะกลับ ตกลงเลยครับ (ตอนแรกก็ปฏิเสธไปด้วยความเกรงใจที่เป็นนิสัยติดตัว แต่เค้าบอกว่าไม่ได้ใช้แล้ว กำลังจะกลับ ก็โอเคเลยครับ) เลยได้เช็คเรื่องกระเป๋า (ที่ยังไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม) แล้วส่ง E-mail ถึงอาจารย์ ถึงเพื่อน ๆ ถึงพี่อ้อย (แล้วฝากไปถึงที่บ้านด้วย ขอบคุณมากจริง ๆ ครับ)

ก่อนกลับ Prof. เค้าก็ช่วยโทรศัพท์ตามเรื่องกระเป๋าอีกที (ขอบคุณมาก ๆ ครับ) แต่ก็ไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม คงต้องตัดใจแล้วใช่ไหมอ่ะเรื่องกระเป๋าเนี่ยะ เดินกลับไปที่หอด้วยความรู้สึกดี ดีกับคนที่ lab ถึงแม้จะยังไม่ได้คุยกันเท่าไหร่ แต่ก็ดีล่ะอย่างน้อยก็มีสิ่งดี ๆ ให้เจอบ้างล่ะนะ

กลับไปถึงหอด้วยความหิวโซ ก็เจอกับ เฟรัลโด้ อีกครั้งคราวนี้ได้คุยมากหน่อยได้รู้ว่าเค้ามาทำวิจัยเหมือนกัน ทำทางด้าน molecular ecology (ฟังอยู่นานกว่าจะเข้าใจ) ดู diversity ของ forests ฟังดูน่าสนใจนะเนี่ยะ แต่เค้ามาระยะสั้นแค่ห้าเดือน (มิน่าตอนที่เราบอกว่าอยู่ประมาณหนึ่งปี ถึงได้ตกใจแล้วก็บอกว่า so long)

อาหารเย็นวันนี้ก็เป็นไอ้ขนมปังไส้กรอกที่รสชาติแย่มาก ๆ แต่เอามาหันเป็นชิ้นเล็ก ๆ ใส่ผัก wave แล้วก็เติมมายองเนส ก็พอกินได้ (แต่ก็แย่อยู่ดี) ถึงรสชาติจะแย่แต่ก็อยู่ท้องแฮะ ใช้ได้ ตอนแรกกะจะทิ้งแต่ว่าคงต้องจำใจกินให้หมดซะแล้วล่ะเสียดายเงิน วันนี้หลังจากปฏิบัติภาระกิจต่าง ๆ สวดมนต์แล้วก็เข้านอนตอนประมาณสองทุ่ม (พ่อโทรมาปลุกตอนประมาณ 2 ทุ่มครึ่งให้หายคิดถึง ดีใจจัง) หวังว่าคืนนี้คงไม่ต้องตื่นมากระสับกระสายตอนตีสองอีกนะ สาธุ

วันนี้ไม่เสียเงินสักปอนด์ เย้ ๆ