อนุสรณ์อาลัย รำลึกการจากไปของ พี่พงษ์ จิรโสภณ

[lek_adisorn]

[lek_adisorn]

เอาไว้ว่างๆจะเปลี่ยนรูปใหญ่ให้ครับ

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 30 สิงหาคม 2557, 14:29:31
	คุณโยธิน  นายกสามาคมซีมะโด่ง มอบเงินทำบุญของสมาคม และของชาวซีมะโด่ง ให้กับพี่พีระ จิรโสภณ น้องชายของพี่พงษ์  จิรโสภณ  ซึ่งก็เป็นชาวซีมะโด่ง เช่นกัน สวัสดี

อาจารย์ พีระ จิรโสภณ เป็นน้องชายของพี่พงษ์ จิรโสภณ
พี่พงษ์ เป็น รัฐศาสตร์ 2507 และสถาปัตย์ 2508
พี่พีระ เป็น นิเทศศาสตร์ 2512 ก่อนเกษียณ ได้เป็นคณบดีคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ อยู่หลายปี
พี่น้องเก่งปานๆ กัน

[เหยง 16]

สิ่งที่ชาวหอจุฬาฯ มีคือความเป็นพี่-เป็นน้อง แม้จะต่างคณะ ต่างปี และต่างจังหวัดกันก็ตาม

[iamfrommoon]

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

[Dtoy16]

       ขอให้ดวงวิญญาณพี่พงษ์ไปสู่สุขคติค่ะ

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 31 สิงหาคม 2557, 20:55:40
	ระลึกถึง พี่พงษ์   จิรโสภณ ฌาปนกิจศพ วันที่ ๑ กันยายน เมรุวัดธาตุทอง เวลา 17:00 น. ผมรู้จัก พี่พงษ์   จิรโสภณ เมื่อตอนที่ผมมารับตำแหน่ง เป็นประธานชมรมนิสิตเก่าหอพักนิสิต จุฬาฯ หรือชมรมซีมะโด่ง ของชาวหอจุฬาฯ ครั้งแรก เมื่อผมมารับมอบตำแหน่งต่อจากท่าน อดีต สว.ตาก พี่ชรินทร์  หาญสืบสาย และผมได้เรียนเชิญพี่พงษ์  จิรโสภณ ด้วยวาจาในครั้งนั้น ขอให้พี่พงษ์  เป็นกรรมการชมรมด้วย ซึ่งพี่พงษ์  ก็ตอบรับด้วยความยินดี และเป็นกำลังหลักของชมรมซีมะโด่ง ตลอด ๓ สมัย ๖ ปี ที่ผมเป็นประธานชมรม    พี่พงษ์  จิรโสภณ เป็นชาวซีมะโด่ง รุ่นที่ 2507 เป็นนิสิตคณะรัฐศาสตร์ รุ่น 2507 และเป็นนิสิตคณะสถาปัตย์กรรมศาสตร์ รุ่น 2508    พี่พงษ์ เป็นพี่ที่น่ารักของน้อง ๆ ชาวซีมะโด่ง ยิ่ง เป็นคนทันสมัย มีความกระตือลือล้น มีความคิดสร้างสรรค์ รับผิดชอบ ไม่เคยปฏิเสธ ในการทำงานของชมรม รักในการทำงานให้ชมรม ให้กับชาวหอเป็นอย่างมาก    ในการจัดซีมะโด่งทัวร์ ครั้งแรก ที่เรียกว่าทัวร์ปลาแรด พาชาวซีมะโด่งไปท่องเที่ยวที่จังหวัดอุทัยธานี พี่พงษ์ สองพงษ์ (ซีมะโด่ง รุ่น 2507 มีคนชื่อพงษ์ สามท่าน คือ พี่พงษ์  จิรโสภณ พี่เกียรติพงษ์  มีเพียร และพี่พงศ์  ปริญญาโรจน์ เป็นซีมะโด่ง รุ่น 2507 ร่วมกับพี่ชรินทร์  หาญสืบสาย) คือพี่พงษ์มีเกียรติ(ชื่อมีคำว่า “เกียรติ”) หรือ ศาสตราจารย์ พล.ต.ต ดร. เกียรติพงษ์  มีเพียร และพี่พงษ์ไม่มีเกียรติ(ชื่อไม่มีคำว่า “เกียรติ”) หรือ พี่พงษ์  จิรโสภณ (ซึ่งฉายานี้ พี่ปิ้ง เป็นคนตั้ง และทุกคนก็รับทราบยอมรับตลอดมา) รับหน้าที่เป็นพิธีกร บนรถ สร้างความสนุกสนานให้กับพวกเราชาวซีมะโด่ง และตอนหลังพัฒนาเป็นรายการสถานีวิทยุโอ้โลม ปฏิโลม โดยมีพี่ ปิ้ง  เป็นเจ้าของสถานี เวลาเราจัดทัวร์ไปต่างจังหวัด เพื่อสร้างความบันเทิงให้กับพวกเราชาวซีมะโด่ง ขณะอยู่บนรถทัวร์    พี่พงษ์  ชอบเล่าเรื่องประสบการณ์ในการทำงานที่ประเทศบรูไนยิ่ง เพราะมีความหลังมากมาย มีหนังสือสกุลไทยเป็นเพื่อน  พี่พงษ์ อ่านจนสามารถถักโครเช ได้ เพราะในสมัยนั้น ประเทศบรูไน  กำลังพัฒนาจึงไม่มีอะไรเลย    พี่พงษ์  เป็นอีกท่านหนึ่งที่ถ่ายภาพได้สวย  ได้ถ่ายภาพพวกเราชาวซีมะโด่งทัวร์ ที่สวยงาม มาให้น้อง ๆ    พี่พงษ์  ชอบคุยกับเด็ก ๆ โดยเฉพาะลูกของคุณทรงเกียรติที่ชื่อแมงหวี่  อาจจะเรียกว่า  แมงหวี่ เป็นเพื่อนต่างวัยย์ของพี่พงษ์  ก็ว่าได้    พี่พงษ์  เป็นนักกิจกรรม  ชอบทำกิจกรรมในการสงเคราะห์ที่เกิดประโยชน์แก่สังคม    ความดีของพี่พงษ์  ยังมีอีกมากมาย ให้ระลึกถึง    การจากไปของพี่พงษ์ จิรโสภณ นั้นรวดเร็วเกินความคาดหมายของพวกเราชาวซีมะโด่ง ที่คอยเป็นกำลังใจ  คอยติดตาม โทรศัพท์ ไปคุย ไปเยี่ยม  เสมอมา   ขอให้ดวงวิญญาณของพี่พงษ์  จิรโสภณ  จากโลกนี้ไปแบบไม่มีอะไรยึดมั่นถือมั่นทั้งสิ้น         พี่พงษ์  จิรโสภณได้ทำหน้าที่ ที่เกิดมานั้นสมบูรณ์แล้ว  ยกเว้นเรื่องเดียว คือไม่มีครอบครัว เช่นเดียวกับผม  แต่ก็เป็นเรื่องปกติของสังคมในปัจจุบัน            ขอให้ดวงวิญญาณของพี่พงษ์  จิรโสภณ  ไปสู้สุคติภพในสรวงสวรรค์ เทอญ    สวัสดี มานพ กลับดี

[bndc]

อำลาอาลัยรักแด่พี่พงษ์ ขอให้พี่สู่สุขติภพ สงบเย็น เทอญครับพี่
เมื่อวานวันอาทิตย์ไปงานสวดกับปุ๊กกี้
มี อธิการบดีจุฬา และ ท่านวิชา มหาคุณ และพี่ชูเกียรติ ถาปัด ร่วมนั่งเป็นประธานงานสวด ครับ

ปุ๊ก กะ น้อย

[lek_adisorn]

P1-10

[lek_adisorn]

P 11-20

[lek_adisorn]

P21-30

[lek_adisorn]

P31-40

[lek_adisorn]

P 41-50

[lek_adisorn]

P 51-60

[lek_adisorn]

P 61-70

[lek_adisorn]

[suriya2513]

ภาพถ่าย พี่วีระศักดิ์ อนันตมงคล รัฐศาสตร์จุฬาฯ 2508 ที่ศาลาพิธีฌาปนกิจพี่พงษ์
ผมถ่ายรูปพี่วีระศักดิ์มา 2 ภาพ มีปักพระเกี้ยวที่หน้าอก งดงามมาก แต่ฝีมือผมไม่ดี ภาพติดพระเกี้ยวมานิดเดียว




แต่สามารถไปขโมยภาพของเสี่ยหนุน สุเทพ มาได้มีพระเกี้ยวเต็มรูป





ภาพระยะไกลของพี่วีระศักดิ์ ขณะกำลังอ่านบทความรำลึกถึงพี่พงษ์ จิรโสภณ

บทความที่จะนำลงต่อไปนี้ เขียนโดย พี่วีระศักดิ์ อนันตมงคล รัฐศาสตร์จุฬาฯ 2508
อดีตรองผู้ว่าราชการจังหวัด สิงห์บุรี
พี่วีระศักดิ์ เป็นชาวหอฯ จุฬาฯ ไม่ใช่ชาวหอธรรมดา
แต่เป็น roommate ของพี่พงษ์ จิรโสภณ

บทความนี้เป็นบทความที่ใช้อ่านรำลึกถึงพี่พงษ์ ในวันนี้ วันที่ 1 กันยายน 2557
ในพิธีฌาปนกิจพี่พงษ์ โดยพี่วีระศักดิ์ ออกไปยืนอ่านด้วยตนเอง
เป็นบทความที่เปี่ยมไปด้วยพลังแห่งความเป็นเพื่อน เป็นชาวจุฬาฯ และเป็นชาวหอซีมะโด่ง

ใครที่อยู่ในพิธี จะมีความรู้สึกเหมือนกับผมแน่นอน
แต่ใครที่ไม่ได้ไปร่วมงาน อยากรู้ว่าความรู้สึกของผู้ร่วมงานเป็นอย่างไร ต้องอ่านบทความนี้ครับ

นานๆ ครั้งผมจะทำหน้าที่ชาวหอฯ ที่ดีสักครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งสำคัญครั้งหนึ่ง
ผมไม่่รีรออะไรเลยทั้งสิ้น ที่จะวิ่งไปขอต้นฉบับนี้จากพี่วีระศักดิ์ ทั้งๆ ที่ไม่เคยพบท่านมาก่อน
เพราะพี่ท่านจบไปก่อนผมเข้าจุฬาฯ

[jeam]

ขอแสดงความอาลัย พี่พงษ์ ด้วยครับ
ในฐานะ ชาวค่าย สจม. ครับ

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 02 กันยายน 2557, 07:16:31
	บรรยากาศ ก่อนการฌาปนกิจศพ พี่พงษ์   จิรโสภณ มีศาสตราจารย์ ดร.วิจิตร  ศรีสะอ้าน อดีตผู้อำนายการค่าย สจม. รุ่น ๑ เป็นประธาน และมี รศ.นายแพทย์ภิรมณ์ อธิการบดี จุฬาฯ  ชาวค่าย สจม. ชาวซีมะโด่ง และเพื่อนโรงเรียนเตรียมอุดม  มาร่วมงานจำนวนมาก เต็มศาลา พี่สิงห์  ไปถึงวัดธาตุทอง ก่อนสี่โมงเย็น แขกเริ่มทะยอยมา ได้เจอคุณประภาศรี  มานั่งคิยอยู่ก่อนแล้ว ได้บอกคุณทรงเกียรติ  ไปว่าคนเราตายก่อนแบบพี่พงษ์อย่าให้อายุเกิน เจ็ดสิบปี  เพื่อนฝูงที่ยังมีชีวิตอยู่ก็จะมาเผา แบบที่เห็น มีแต่ผู้สูงอายุ ทั้งนั้น แต่ถ้าอยู่นานอายุเกิน ๘๕ ปีขึ้นไป เพื่อนฝูงตายหมดแล้ว  อยู่ที่ญาติ ๆ แล้วละ แต่ถ้าคิดแบบพี่สิงห์  ก็สบายใจ ไม่วิตกกังวล คือ ยามมีชีวิติอยู่ เราทำกุศลให้มาก ตายไปไม่ต้องกังวลว่าใครจะทำบุญให้ ใครมาเผา เพราะเราไม่รู้เรื่องแล้ว ใครไม่เอาไปเผา มันก็ส่งกลิ่นเหม็น จนรำคาญ เขาก็เอาไปเผาเองแหละ

ดร.สุริยา  เป็นคนถ่ายภาพ  ขอขอบคุณมาก

https://www.facebook.com/suthep.tunyasit/posts/838502382851292
https://www.facebook.com/suthep.tunyasit/posts/838502382851292

[suriya2513]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 02 กันยายน 2557, 08:24:27
	งานฌาปนกิจศพ พี่พงษ์  จิรโสภณ ไม่มีใครร้องให้ เพราะทุกคนรู้ว่าพี่พงษ์ เป็นคนดีพระย่อมคุ้มครอง  ปกติคนเป็นมะเร็งก่อนตายไฟธาตุจะแตก  ปวดมากจนต้องให้มอร์ฟีนระงับปวด แต่พี่พงษ์  ตรงกันข้าม หมดแรงด้วยความเหนื่อย หายใจไม่ทัน และเสียชีวิตลงด้วยอาการสงบ เฉย ๆ เพราะสังขารนี้ไม่เที่ยงหนอ ย่อมสลายลงไปเป็นธรรมดา  ดังนั้นอย่าไปยึดมั่นถือมั่นในรูป-นาม นั้นเลย

พี่พงษ์  จิรโสภณ  จากไปพร้อมกับความดีที่น่าจดจำ

พวกเราล่ะ มีอะไรให้น่าจดจำบ้าง  เร่งประกอบความดี เป็นกุศล เถิด

สวัสดี

[lek_adisorn]

เมื่อวานไม่สามารถไปงานพี่พงษ์ได้ครับ ติดงานสำคัญมากครับ

[prapasri AH]

น้องเล็ก อดิศร ไม่มา

เลยไม่มีคนถ่ายรูปภาพ ชัดๆ สวยๆ ให้เรย ป๋อง ก็จับ ไอเเพดไม่เป็น
พี่เเอ๊ะต้องาีบ ออกมาทำธุระ ที่ธนาคาร ตรงเอกมัย เกทเวย์ก่อน
ธนาคาร จะปิด ตอน หนึ่งทุ่ม กลัวมาไม่ทัน

เลยไม่ได้อยู่คุย กับชาวหอ หลังเสร็จ พิธี  เสียดายจังเลย

[Manop Klabdee]

สวัสดีครับ ชาวซีมะโด่ง ที่รักทุกท่าน

ต้องขอขอบคุณ ดร.สุริยา และอดิสร  ที่ช่วยนำสิ่งดี ๆ ที่รำลึกถึงพี่พงษ์   จิรโสภณ  พี่ซีมะโด่งที่แสนดีท่านหนึ่ง ที่จากไป ไม่มีวันกลับ

ท่านวีระศักดิ์ อดีตรองผู้ว่าราชการจังหวัดสิงห์บุรี กล่าวเอาไว้ตอนหนึ่งว่า "วันนี้ พวกเรา มาส่ง พงษ์  เพราะพงษ์  ต้องเดินทางไกล"

ขอขยายความให้เข้าใจกันคำว่า "ต้องเดินทางไกล" คือ คนเราเมื่อตายไปแล้วนั้น จะต้องไปเกิดในภพใหม่ สิ่งที่ติดตามตัวไปได้ คือ กรรมดี และกรรมชั่ว ที่ได้ทำเอาไว้ในภพมนุษย์

การเดินทางไกลของพี่พงษ์(สมมติบัญญัติในภาษามนุษย์) นั้นยังจะต้องไปเกิด-ตาย  อีกหลายภพนับไม่ถ้วน ไม่รู้ไปเกิดในภพไหน และไม่รู้ว่าจะกลับมาเกิดในโลกมนุษย์อีกเมื่อไร  จะได้พบกันอีกไหม  ดังนั้น พี่พงษ์  ต้องเดินทางไกล จริง ๆ

ดังนั้น  พวกเรา ยังมีโอกาส เพราะเรายังมีชีวิตอยู่ เร่งสะสมเสบียงให้กับตนเอง คือการกระทำความดี  เป็นกุศล หรือหาอริยะทรัพย์ ให้มากเอาไว้ เพื่อการเดินทางในภพต่าง ๆ ที่จะต้องไปเกิดใหม่  จนสามารถกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อสะสมกรรมดี ให้เพิ่มมากขึ้น จนสามารถถึงพระนิพพานได้ ซึ่งจะไม่ต้องเกิดอีกแล้ว นั่นคือเป้าหมายของการเกิดเป็นมนุษย์

ดังนั้น ทุกท่านต้องหาเวลาให้ตัวเอง ให้ความสำคัญกับตนเองในการกระทำกุศล เถิด  อย่าหลงอยู่ในความคิดเลย ที่เต็มไปด้วยความอยาก เพราะการเกิดเป็นมนุษย์นั้น ยากนัก !

สวัสดี



ขอให้ทุกท่าน พิจารณาภาพนี้ ให้เห็นธรรม ด้วยเถิด

ขออนุโมทนา

[Dtoy16]

   อำลาอาลัยพี่พงษ์เป็นอย่างยิ่ง ยังมีภาพวันคืนช่วงเดือนapril 2012ที่พี่พงษ์นำชาวซีมะโด่ง
   มาเที่ยวกระบี่ได้มีโอกาศจัดหาที่พักที่ลันตาตามที่พี่จัดโปรแกรมไว้ ยังทึ่งว่าพี่เขียนด้วยลายมือสวย
  มีอารมณ์ขันสอดแทรกตลอดรายการทริปนั้น และเมื่อถึงวันจริงก็พบตัวตนท่านอีกครั้งพี่ยังทำให้ทุกคน
  มีความสุขตลอดเวลา   ขอให้ความดี ความรักจากเพื่อน พี่ น้องและทุกคนนำพี่ไปสู่สุคติค่ะ

          

[Dtoy16]