สายอนห์ ซัวเดย (สวัสดีตอนค่ำ)ค่ะเพื่อนพ้องน้องพี่ที่รัก
ทั้งน้องหยี น้องอ้อยหายจ้อยไม่มาตามนัด คงกำลังสะสมพลัง
พี่นกบรรเลงต่ออีกนิดเท่าที่ความจำปรากฏอย่างเลือนลางก็แล้วกัน
(เปลี่ยนบรรยากาศจากงานที่กำลังทำ)ทำนองความจำสั้น
แต่รักฉันยาวน่ะค่ะ
จำได้อยู่นิดนึงตอนที่นั่งอยู่ในเรือ คุณเหลืองของเราก็ถามว่า
ทราบมั้ยว่าต้นไม้ที่ขึ้นอยู่เยอะแยะที่โตนเลสาบนั้นต้นอะไร พี่ก็จำได้
คลับคล้ายคลับคลาว่าสมัยก่อนบ้านของพี่ปลูกไว้สองสามต้น
ก่อนจะย้ายบ้านเพราะน้ำท่วมเมื่อห้าสิบกว่าปีก่อน
และตัวเองก็ชอบลักษณะดอกที่เป็นพวงระย้าของมันมาก
จะเก็บมาร้อยมาลัยเล่น
พี่ก็บอกทันทีว่า "ต้นจิก" คุณเหลืองถามว่า"ดอกจิกสีอะไร"
"สีแดง" พี่ตอบด้วยความภาคภูมิใจ
คำตอบที่ได้รับจากคุณเหลืองคือ "สีดำ" พี่งงเป็นไก่ตาแตก
นึกในใจว่าดอกจิกที่เขมรมีดอกเป็นสีดำเหรอ?
งงมาก
และแล้วก็ถึงบางอ้อ..เมื่อเสียงหัวเราะของพวกเราที่อยู่ในเรือ
ตะ-แล้ม-ตะแล้ม-ตะแล้ม
ต่อไปนี้เป็นภาพที่จะเฉลยค่ะ
นี่คือดอกจิกในความทรงจำ
และนี่คือดอกจิกของคุณเหลือง
Nok15
ต่อไปขอเพิ่มแต่ภาพที่โตนเลสาบก่อนนะคะ เพราะจะรอ
น้องหยีน้องอ้อยมานำยกพลขึ้นบกอีกทีค่ะ
เรือที่แล่นจากโตนเลสาบไปพนมเปญค่ะ
สังเกตป่าจิกด้านหลังของบ้านริมน้ำนะคะ เยอะมั่กๆ
ถ้าออกดอกพร้อมกันทั้งป่า ทั้งเกาะคงจะสวยจริง
ใครมีภาพป่าจิกชัดๆนำมาลงเพิ่มเติมหน่อยนะคะ
ศักยภาพกล้องของพี่่นกชัดแค่เนี้ยะ
