การเยี่ยมเยียนน้องพี่ชาวจุฬาฯจังหวัดนครสวรรค์และพิษณุโลก

[เหยง 16]

ตอนทีี่ 5

ตอนที่ ๔

ชาวจุฬาฯนครสวรรค์แนะนำตัว

                            ภายหลังจากรับประทานอาหารกลางวันจนท้องตึง พอดีคุณหมอตุ่น จัดฉากเสร็จพอดี คุณเหยง-คุณหลิว สองพิธีกรคู่ ก็ขึ้นเวทีทำหน้าที่ดำเนินรายการด้วยการร้องเพลงมหาจุฬาลงกรณ์ เป็นการเปิดงาน

                            พอร้องเสร็จ คุณบวร  อดีตเชียร์ลีดเดอร์ ไม่ยอมทำหน้าที่ คุณเหยงเลยต้องเป็นต้นเสียง Boom ! จุฬาฯ แทนครับ

                            หลังจากนั้น คุณหมอศักดิ์ชัย นายกสมาคมจุฬาฯนครสวรรค์ ก็กล่าวต้อนรับ คณะสมาคมซีมะโด่ง  อย่างเป็นทางการ และได้ให้ชาวจุฬาฯ นครสวรรค์ได้ขึ้นแนะนำตัวเองที่ละคน จนครบ

                           ทางสมาคมซีมะโด่ง  ได้เรียนเชิญให้ รศ.พินิจ  เป็นตัวแทน มอบของที่ระลึกแก่ชาวจุฬาฯ นครสวรรค์ คนละหนึ่งถุง มีอะไรบ้างผมไม่ทราบ ครับ

                          เสร็จแล้วทางท่านนายกจุฬาฯ นครสวรรค์ได้มอบขนมให้กับ ทางนายกสมาคมซีมะโด่ง เอาไว้รับประทานบนรถ เป็นขนมเปี๊ยนครสวรรค์ และขนมปุยฝ้าย คุณบวร ได้มอบขนมเป็นสาลาเปาจากอุทัยธานี ครับ

                          เชิญชมภาพ

นพ.ศักดิ์ชัย นิลวัชรารัง พ 2515 ผู้อำนวยการ รพ.สวรรค์ประชารักษ์ นายกสมาคมนิสิตเก่าจุฬาฯ จังหวัดนครสวรรค์กล่าวต้อนรับ





Old Chula นพ.วิชา สธนพาณิชย์ แพทย์ ปี 2496 กล่าวแสดงความชื่นชมและยินดีในความเข้มแข็งของชาวจุฬาฯ









มีแต่รอยยิ้ม ขณะแนะนำตัวของชาวจุฬาฯ นครสวรรค์ พร้อมกับการแซวของคถุณหลิว



ศิริชัย ศิริศรีตรีรักษ์ บัญชี 15 ชาวหอ หายไปจากจังหวัดนครสวรรค์กว่า 10 ปีจากตำแหน่ง ผจก.ธนาคารทหารไทย
กลับมานครสวรรค์อีกครั้งหนึ่งตามคำชักชวนของคุณโสภณ สิขโกศล เพื่อนร่วมรุ่น



คมกฤชช์ ธรรมรัตนกุล นิต 30 ดีกรีเป็นถึงประธานหอการค้าจังหวัดนครสวรรค์ แสดงความในใจของการเป็นจุฬาฯ



น้องสัณหวัช วัฒนสุทธิ นิติ 33 นิติกรเทศบาลนครนครสวรรค์ เผยความในใจว่า ทุกครั้งที่เพลงมหาจุฬาลงกรณ์ดังขึ้น ขนแขน stand up ทันที
สร้างความยินดีให้กับมวลชาวจุฬาฯ ตบมือรับทันที



คุณวีระโชติ โสภาวตานนท์ นิติ 26 ผจก.ปากน้ำโพแอคคอร์ด ขายรถยนต์มาสด้า



คุณวันทนา นิลวัชรารัง บช 2515 รับของที่ระลึกจาก อจ.พินิจ



เสธ.ต๊ะ โทรเข้าหาคุณเหยง เพื่อถามทางเข้าภัตตาคาร โดยเสธ.ต๊ะ ขับรถตามหลังรถทัวร์มา
ในขณะที่ อาจารย์พินิจ มอบถุงของขวัญ ให้คุณนวลจันทร์ เพ็ญประดับพร โทคณะครุปี 22







อาจารย์พินิจ มอบของที่ระลึกให้กับ พันโท ทพ.สมยศ นะลำเลียง


นพ.ศักดิ์ชัย นิลวัชรารัง นายกสมาคมจุฬาฯ นครสวรรค์ มอบขนมให้คุณราเมศวร์ ศิลปพรหม นายกสมาคมจุฬาฯ หอพัก
เพื่อเป็นอาหารว่างบนรถทัวร์ บรรยากาศมีแต่รอยยิ้ม และรอยยิ้ม
ตามด้วยขนมจากคุณบวร วงศ์สินอุดม วศ 15 อีกถุงใหญ่ๆ

[เหยง 16]

ตอนที่ 6

ตอนที่ ๖

วัดคิรีวงศ์ และขึ้นหอชมเมือง นครสวรรค์

                            บ่ายสองโมงครึ่ง คณะทัวร์ออกเดินทางไปวัดคิริวงศ์ เพื่อขึ้นหอสูงชมเมืองนครสวรรค์ 360 องศา รอบตัว คนขับรถไม่รู้จักเส้นทาง ต้องอาศัยคุณรองรัตน์ นำทางซึ่งก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ก็ไปจนเข้าวัดได้ และรถบัสสามารถขึ้นไปได้ยังที่จอดรถทัวร์ แต่คนต้องเดินไปอีประมาณ หนึ่งร้อยกว่าเมตร เป็นทางลาดขึ้นเขา  อากาศร้อนมาก  ไม่มีลม แสงแดดจ้า  ผมต้องบอกกับตัวเองว่า ถือเป็นการเดินจงกรม เพื่อย่อยอาหาร

                             การขึ้นหอชมเมืองนั้นต้องเสียเงิน และขึ้นลิฟ  ส่วนผมนั้นต้องการทดสอบหัวใจตนเอง โดยเดินขึ้นบันใดไปเรื่อยๆ ถือเป็นการออกกำลังกาย ปรากฏว่าเอาเรื่องเหมือนกัน หัวใจเต้นแรง เลยเดินชมภาพไปด้วย อากาศหายใจลำบากเพราะไม่มีช่องระบายลม อากาศมีน้อย และสามารถขึนไปถึงชั้นบนได้ ได้เดินรอบเพื่อดูทัศนียภาพของเมืองนครสวรรค์

                              ต้องยอมรับว่าสาบสิบปีที่ผ่านมานครสวรรค์ถือเป็นจังหวัดหนึ่งที่มีการขยายตัวอย่างต่อเนื่อง  ตัวเมืองขยายออกไปมาก มีหมู่บ้านจัดสรรค์เกิดขึ้นมาก พร้อมทั้งร้านค้า

                               ชมวิวพอสมควรผมก็เดินลงตามบันใดเช่นเดิม โดยมี คุณอี๊ดและ ดร.สุริยา  เป็นเพื่อน แวะรับประทานไอศครีม และเดินต่อไปทางวัดไปนมัสการพระธาตุ  มีแต่เสียงทางไมโครโฟน ให้ช่วยทำบุญและบริจาคเงินเพื่อจัดซื้ออาหารที่โรงเจ  เป็นค่านิยมที่ไม่ดีเลย  แต่ก็ต้องยอมรับ สังคมมันเป็นอย่างนี้

                                ผมได้เดินขึ้นไปกราบพระธาตุ และลงมา ขึ้นรถ แดดร้อนมากครับ แต่ใจเราไม่ร้อน

                                เมื่อทุกคนพร้อมแล้วบนรถ ก็ออกเดินทางไปพิษณุโลก  ได้มีการแจกขนมที่ทางจุฬานนครสวรรค์มอบให้ และคุณบวร เพราะท้องมันหิว เพราะได้เดินมาพอสมควร

                                 บนรถไม่มีใครร้องเพลงเพราะเพลีย ได้แต่ดูตลกของรายการคุณปัญญา-มยุรา แทน จนถึงพิษณุโลกในเวลาเกือบหกโมงเย็น พวกเรามีเวลาอาบน้ำครึ่งชั่วโมง เพราะมีนัดกับชาวจุฬาฯพิษณุโลก และท่านผู้ว่าปรีชา   เรืองจันทร์ หกโมงครึ่ง

                                 เชิญชมภาพครับ                     
       

[เหยง 16]

ตอนที่ 7

ตอนที่ ๗

พบท่านผู้ว่า ปรีชา เรืองจันทร์ ที่พิษณุโลก

                           รถทัวร์มาถึงโรงแรม หกโมงเย็น  ทางเจ้าของโรงแรมที่จบ บัญชีจุฬาฯ เอา welcome Drinks มาต้อนรับ ผมรับกุยแจเสร็จก็ขึ้นห้องไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงมาเลยเพื่อดูว่าจะมีอะไรให้ทำบ้าง  ก็ได้ยินชาวจุฬาฯ พิษณุโลก คุยกันว่า ท่านผู้ว่าออกเดินทางมาแล้ว  ตายละชาวซีมะโด่ง  ยังไม่มีใครลงมาเลย มีแต่ผม และคุณหมอตุ่นกำลังติดป้ายกันอยู่

                           ผมเดินไปห้องจัดเลี้ยง ก็ได้พบว่า จุฬาฯพิษณุโลก  ได้มาบ้างแล้วบางส่วน ท่านผู้ว่า กฟผ. คุณสุทัศน์  ได้นั่งคุยอยู่กับคุณเล้ง(มังกร)  ท่านผู้ว่าปรีชา  ก็เดินมาพอดี  ผมเลยไปต้อนรับ และนำมานั่งโต๊ะ ที่มีผ้าปูโต๊ะ สีชมพู (ภรรยาท่านก็มาด้วย) ผมเลยให้ท่านผู้ว่าทั้งสองได้คุยกัน  ได้ยินว่าท่านผู้ว่าสุทัศน์  ยินดีช่วยทุกอย่างที่ทาง กฟผ. จะช่วยได้ ร้องขอได้เลย

                           ผมเห็นน้องนิสิตชาวค่าย มาถึงพอดี และไม่มีอะไรจะทำ เลยไปจูงมือมาพบกับท่านผู้ว่า โดยเรียนเชิญท่านผู้ว่า ปรีชา  ว่า ขออนุญาติให้น้องๆ ชาวค่ายได้รู้จัก เพราะน้องๆ จะมาตั้งค่ายที่พิษณุโลก  ท่านผู้ว่าปรีชา  ก็ตอบยินดีที่ได้พบ และได้ทำความรู้จักกัน

                            หลังจากนั้นพวกเราทะยอยลงมากันมากแล้ว ทางโฆษก ของจุฬาฯพิษณุโลก ก็ได้เรียนเชิญท่านผู้ว่าและคุณนาย ตักอาหารเป็นปฐมฤกษ์ พวกเราก็ได้รับประทานอาหารเย็นกัน โดย นั่งตามใจปราถนา ครับ

                            เชิญชมภาพ

ท่านผู้ว่า กฟผ. คุณสุทัศน์  ก็มาร่วมงานด้วย





ช่วงที่คนยังมาไม่มาก  งานยังไม่เริ่ม ผมเลยถือวิสาสะ ไปพาน้องๆ นิสิต ปัจจุบันที่จะมาจะตั้งค่ายที่พิษณุโลก  ได้มีโอกาส คุญกับท่านผู้ว่า ปรีชา อย่างใกล้ชิด ในการเตรียมการ ขอความช่วยเหลือ และชี้แจงวัตถุประสงค์ พร้อมทั้ง ยืนหนังสือให้ท่านผู้ว่าอย่างเป็นทางการ  ท่านผู้ว่าก็รับและได้แนะนำการทำงานให้ ผมก็บอกน้องๆ นิสิตว่า ท่านผู้ว่าท่านเคยไปค่าย สจม. และค่ายรัฐศาสตร์ ท่านรู้เรื่องนี้ดี  ท่านผู้ว่าก็สอนน้องๆ ไปหลายเรื่อง ครับ

[เหยง 16]

ตอนที่ 8

ตอนที่ ๘

ท่านผู้ว่า กฟผ. คุณสุทัศน์ กล่าวต้อนรับชาวซีมะโด่งทัวร์

                           เนื่องจากท่านผู้ว่า กฟผ. คุณสุทัศน์   ปัทมศิริวัฒน์ เป็นชาวพิษณุโลก และต้องรับไปเป็นประธานอีกงานหนึ่ง  ไม่สามารถอยู่ร่วมงานดึกได้  ทางโฆษก จุฬาฯ พิษณุโลก  จึงได้เรียนเชิญให้ท่านผู้ว่าสุทัศน์  กล่าวต้อนรับ ชาวซีมะโด่งทัวร์ ก่อน เป็นอันดับแรก  ก่อนที่จะดำเนินรายการตามปกติที่ได้เตรียมเอาไว้

                          ท่านผู้ว่าสุทัศน์  กล่าวต้อนรับ คณะซีมะโด่งทัวร์  ในฐานะคนพิษณุโลก

                          หลังจากนั้น ได้ถ่ายภาพหมู่เป็นที่ระลึก  เพราะโอกาสแบบนี้มีไม่มากนัก ที่มีท่านผู้ว่าถึงสองคน ในงานเดียวกัน

                          เชิญชมภาพครับ

โฆษก ของชาวจุฬาฯ พิษณุโลก



























ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านครับ

[เหยง 16]

ตอนที่ 9

[เหยง 16]

ตอนที่ 10

ตอนที่ ๑๐

ท่านผู้ว่า ดร.ปรีชา  เรืองจันทร์  กล่าวต้อนรับชาวซีมะโด่งทัวร์

                          ภายหลังจากท่านผู้ว่าสุทัศน์  กลับไปแล้ว  พิธีกรสาวลูกหนึ่ง ก็ได้ขึ้นทำหน้าที่  ชาวจุฬาฯพิษณุโลก  ได้ส่งตัวแทนมอบดอกไม่สีเหลือง แสดงความยินดีกับท่านผู้ว่า ดร.ปรีชา  ที่กลับมาอยู่พิษณุโลก อีกครั้งหนึ่ง

                          หลังจากนั้นพิธีกร ได้ให้ชาวจุฬาฯ พิษณุโลก  ได้แนะนำตัวเป็นรายบุคคล จนครบ

                          และคุณหลิว พิธีกร ชาวซีมะโด่ง ได้ให้ชาวซีมะโด่ง ได้แนะนำเป็นรายบุคคล ในแต่ละโต๊ะ จนครบ

                          หลังจากนั้น ถึงคิวของท่านผู้ ว่า ดร.ปรีชา   ขึ้นกล่าวต้อนรับคณะชาวซีมะโด่งทัวร์ ที่มาเยี่ยมเยือน และแสดงความยินดี  ท่านผู้ว่าเลยถือโอกาสแนะนำว่า ต้นกำเหนิดของคนไทยนั้น  อยู่ที่พิษณุโลก  ที่พ่อขุนบางกลางเฒ่า และพ่อขุนผาเมือง  ได้พบกัน ตกลงร่วมกันสร้างประเทศไทยขึ้นมา  ซึ่งทางท่านผู้ว่าได้ทำอนุสาวรีย์ ซึ่งกำลังก่อสร้างยังไม่เสร็จ ตามที่ได้ริเริ่มไว้  เมื่อไปอยู่นครสวรรค์ จึงไม่มีคนสานต่อ  จึงต้องกลับมาสร้างให้เสร็จ  ซึ่งต่อไปจะเป็นจุดเด่นการท่องเที่ยวพิษณุโลก ครับ

                          และมีอีกหลายเรื่องที่ท่านผู้ว่าได้เล่าให้ฟัง  แต่ผมจำไม่ได้ครับ

                          เชิญชมภาพ

[เหยง 16]

ตอนที่ 11

ตอนที่ ๑๑

ท่านผู้ว่า แจกพระ - ร้องเพลง

                           หลังจาก กล่าวต้อนรับ ท่านอาจารย์ รศ.พินิจ  กล่าวแสดงความยินดี เสร็จ  ท่านผู้ว่าก็ได้มอบของที่ระลูกแก่ชาวจุฬาฯ ทุกคนที่อยู่ในงาน เป็นพระเครื่อง  ไม่เหมือนกันเลย แล้วแต่ดวง  ของผมนั้นเป็นพระสมเด็จใส่กรอบให้เรียบร้อยแล้ว ๑ องค์

                            เมื่อแจกพระเรียบร้อยแล้ว ถึงคิวท่านผู้ว่าร้องเพลง เพลงแรกเป็นยอยศพระลอ แต่เครื่องเสียงไม่ค่อยดี  หรือเพราะท่านผู้ว่า ดร.ปีชา  แก่มากแล้ว  ร้องไม่ไพเราะเหมือนเมื่อร้องที่พิจิตร เลย  อีกเพลงหนึ่งก็ไม่ไพเราะ  ต้องโทษเครื่องเสียงไม่ดีครับ เพราะคนที่ขึ้นร้องทีหลังอย่างคุณน้องตุ๊ก และคุณน้องจิ้ม  ต่างก็ส่ายหน้าเพราะร้องไม่ไพเราะ  จนเปลี่ยนเครื่องก็แล้ว

                            นี่ละเลยเป็นเหตุให้ท่านผู้ว่า ดร.ปรีชา  เรืองจันทร์  ไม่ร้องเพลงต่อ  พอลงจากเวทีก็มานั่งกับผม  ทักทาย  ถามว่าผมสบายดีหรือ ?

                            แต่ก่อนหน้านั้น ท่านผู้ว่า ดร.ปรีชา  ก็ได้กล่าวถึงผม  วงกลองยาว ที่โดนปาระเบิด และท่านผู้ว่าบอกว่า ก็ได้นำสิ่งที่เคยทำงานกับผม  มาใช้ในการทำงาน ในหน้าที่ของผู้ว่า ครับ

                            เชิญชมภาพ

 
 

[เหยง 16]

ตอนที่ 12

ตอนที่ ๑๒

ท่านผู้ว่ากลับบ้าน

                            เนื่องจากบนเวที ไม่มีคนอย่างคุณเหยง  คอยกำกับ  ผมเองก็ไม่มีหน้าที่  คุณหมอตุ่น  ก็ไม่กล้า  เพราะมีคุณหลิวรับทำหน้าที่แทน  แต่มัวคุยกับคุณหมอ รุ่น ๑๔ ประจวบกับมันสี่ทุ่มแล้ว  ท่านผู้ว่า ดร.ปรีชา   เรืองจันทร์  และภรรยา  เลยขอตัวกลับบ้าน

                             ดังนั้น ในแต่ละรุ่นเลยขอถ่ายรูปกับท่านผู้ว่าเป็นที่ระลึก กันครับ

                              เมื่อท่านผู้ว่ากลับ  ผมก็เดินไปส่ง และแอบหนีขึ้นห้องไป สวดมนต์ทำวัตรเย็น และนอน เพราะตอนเช้าต้องตื่นออกมา เดินจงกรม  ทำโยคะ และรำมวยจีน ที่ลานจอดรถของโรงแรมครับ

                               แต่ทราบมาว่า  ทุกคนบางส่วนได้อยู่ร้องเพลงกันต่อ ก้โมง กี่ยาม ผมไม่ทราบ ต้องถาม ดร.สุริยา  หัวหน้าวงคาราโอเกะ ครับ

                               แต่ทราบว่า คุณมังกร  กลับบ้านตอนตีหนึ่ง ครับ

                              เชิญชมภาพ

 แล้วพบกันใหม่ค่ะ

[เหยง 16]

ตอนที่ 13

ตอนที่ ๑๓

ข้อเสนอแนะต่อทางกรรมการสมาคมฯ

                              ในการจัดทัวร์ครั้งหน้า ต้องเรียนเชิญคุณเหยง  ให้เป็นกรรมการดำเนินงาน และเชิญให้ไปในงานด้วย เพราะรูปแบบของงานที่พิษณุโลก กับนครสวรรค์นั้น  ในสายตาผมที่นครสวรรค์ดูดีกว่า ครับ

                               สวัสดี



หมายเหตุ:

เรียนทุกท่าน

ขออนุญาตไม่รับงานนะครับ และได้ตอบเหตุผลในห้องพี่สิงห์ไปแล้วครับ
                                                                                                         เหยง 16

[เหยง 16]

ตอนที่ 14

ตอนที่ ๑๔

ชมพิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน จ่าทวี

                                รถออกจากโรงแรม 09:20 น. คุณน้องตุ๊กกี้  กลับ กทม.ตั้งแต่เที่ยงคืน และเช้านี้คุณหลิว  ก็มาลากลับโดยรถทัวร์ไปอีกตนหนึ่ง  แต่เราเช้านี้ได้คุณเล้ง  ชาวเมืองพิษณุโลก  เป็นไกด์นำเที่ยว ครับ

                                 พอรถออกจากโรงแรม  ผมก็มอบไมล์ให้คุณเล้ง ดำเนอนรายการ  ได้อธิบายถนนเส้นหลักที่เราผ่าน  ย่านธุรกิจ และที่สำคัญคือ ตอนที่มีเด็กเล่นไม้ขีดไฟ  จนทำให้ตลาดเทศบาลในเมืองพิษณุโลก ที่เป็นอาคารไม้  ไหม้ไฟเสียหายทั้งหมดเลย  แต่สิ่งที่ตามมาหลังจากไฟไฟม้ครั้งนั้น คือ อาคารเป็นตึกแถว  จนถึงบัดนี้

                                  คุณเล้งได้พาไปชมพิพิธภัณฑ์บ้านจ่าทวีเป็นแห่งแรก  เนื่องจากเวลามีไม่มากกผมเลยไปกระซิบกับไกด์ บอกว่าเรามีเวลาน้อยขอให้รวบลัดหน่อย

                                  สิ่งต่างๆ ที่แสดงนั้น ตอนผมเป็นเด็กได้เห็นเป็นส่วนใหญ่ คือบ้านผมมีหมด เช่น ชุดแสลกเครื่องลายครามใส่อาหารคาวหวานหาบไปทำบุญที่วัด  ชุดห้องคลอด เครื่องดักสัตว์  ที่ทำให้ผมขนลุก ไม่ชอบคือ หินโม่แป้ง  กระต่ายขูดมะพร้าว  โครกตำน้ำพริก  สากตำข้าว  เพราะว่าผมเองโดนแม่ให้ทำ เป็นหน้าที่ผม  จนเกลียดมันเลยครับ

                                   จริงๆ ถ้าผมฉลาดเท่าจ่าทวี  ที่บ้านผมทำเป็นพิพิธภัณฑ์  ได้อย่างดีเลยครับ  และอาจจะมากกว่าเพราะคุณพ่อผมเป็นช่าง  เป็นนักดนตรีไทย และคุณย่าผมเป็นหมอตำแย และหมอนวด  ฝีมือดี  ไม่เคยทำคลอดใครแล้วเด้กตายเลยครับ

                                   มีสิ่งหนึ่งที่คุณทรงเกียรติ  จำแม่นเพราะว่าตอนเกิดเป็นลิงนั้น ติดกับมาหลายครั้ง  กว่าจะรู้วิธีหนีได้

                                  แต่สิ่งทีดใจคือ ตะปิ้ง  เพราะหลายคนจำได้ว่า ของฉันมันใหญ่กว่านี้ นี่นา !

                                  เชิญชมภาพครับ


                                พิพิธภัณฑ์ บ้านจ่าทวี นั้น ถ้าเป็นคนกรุงเทพฯ  คนภ่คเหนือ ภาคใต้ ภาคตะวันออก และคนรุ่นใหม่  น่าไปดู  น่าไปศึกษาเป็นอย่างมาก  แต่ท่านต้องใช้เวลา หนึ่งวัน                                 

ห้องทำคลอด แบบใช้หมอตำแยทำคลอด เช่น ผมเป็นต้น



ลูกสาว หมอตุ่น













































รูปนี้ทำให้ผมนึกถึงนอกชานบ้านผมครับ

[เหยง 16]

ตอนที่ 15

คอนที่ ๑๕

ศาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช

                                กทม. ฝนตก  ผมเลยอยู่บ้าน  ก้ขอนำเรื่องซีมะโด่งทัวร์ มาต่อให้จบเลย ยังเหลืออีกสองตอนครับ

                                ภายหลังจากชมพิพิธภัณฑ์บ้านจ่าทวีเสร็จ ในหนึ่งชั่วโมง คุณเล้ง(มังกร) ก็พารถทัวร์มาจอดที่ พระราชวังจันทร์ อันเป้นที่ตั้ง ศาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช  ในอดีตเป็นที่ตั้งโรงเรียนพิษณุโลกพิทยาคม  ที่กรมสิลปกร สั่งให้ย้ายออกไป และบูรณะค้นหาสร้างแนวเขตพระราชวังขึ้นมาใหม่ ตามที่เห็นครับ

                                 ศาลสมเด็จพระนเรศวร ดูง่ายๆ  จะมีไก่ชนสีเหลืองลายหางขาว ครับ

                                 อากาศร้อนมาก แดดจัด เป็นผลดี คือไหว้เสร็จทุกคนมาขึ้นรถทันที  ใช้เวลาไปเพียงสิบนาทีเองครับ

                                 ข้อน่าสังเกตุ  รอบๆ ศาลนั้น มีหมอดูไผ่ป๊อก ไม่ต่ำกว่า ห้า-หกจ้าว และมีลูกค้าสาวๆ นั่งรอ เป็นแถว ครับ

                                 เชิญชมภาพ

ศาลสมเด็จพระนเรศวร เดิมอยู่ที่ต้นโพธิ์ นี้ครับ คุณเล้ง  บอก

[เหยง 16]

ตอนที่ 16 ตอนสุดท้าย

ตอนที่ ๑๖ ตอนสุดท้าย

กราบนมัสการพระพุทธชินราช

                                คุณเล้ง พาคณะรถซีมะโด่งทัวร์ มาถึงวัดใหญ่ คือวัดพระศรีมหาธาตุวรมหาวิหาร เพื่อนมัสการพระพุทธชินราช เมื่อเวลา 11:00 น. ทำให้คณะมีเวลา หนึ่งชั่วโมง ในการชม เมื่อกราบนมัสการเสร็จแล้วก้ไปพบกันที่ร้านก๊วยเตี๊ยวห้อยขา ร้านต้นน้ำ ครับ

                                ปรากฏว่า คุณตี๋ และภรรยา  ได้เดินทางมาจากลำปาง มาคอยต้อยรับคระเราอยู่ที่วัด ครับ

                                แดดจัด ร้อนมาก  คนก็มากด้วย

                                 ผมเข้าไปกราบนมัสการพระพุทธชินราช และสวดมนต์

                                 ไปกราบนมัสการหลวงพ่อดำ พระศรีศาสดา และสวดมนต์

                                  ไปกราบนมัสการพระพุทธชินสีห์ และสวดมนต์

                                   หลังจากนั้นก็เดินไปประมาณสามร้อยเมตร ไปรับประทานก๊วยเตี๋ยวห้อยขา(นั่งห้อยขา) อร่อยดีครับ

                                    ประมาณบ่ายโมงครึ่ง คณะซีมะโด่งทัวร์ก็ออกเดินทางกลับ กทม. แวะบ้านคุณเหยง

                                    ขอกลับพญามาร(ดร.สุริยา) ก็พาบรรดามาร มาผจญกับผมตลอดเส้นทาง  จนถึงกทม. เมื่อเวลา 06:30 น. ครับ

                                    เชิญชมภาพ

คุณตี๋ ละภรรยา  ขับรถมาจาก ลำปาง มาต้อนรับ

 ที่สำคัญคือ ร้านขายน้ำตาลเมา ครับ











































พระเหลือ









ห้อยขาจริง ๆ เลยละ  จะบอกให้















ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมภาพซีมะโด่งทัวร์นครสวรรค์-พิษณุโลก

สวัสดีครับ 

[เหยง 16]

		อ้างถึง			ข้อความของ Manop  Klabdee เมื่อ 14 ตุลาคม 2555, 20:22:25
	ใครที่มีความสามารถ จะมาย้ายรูปที่ผมถ่ายเอาไปรวมกันได้ทั้งนั้น                           เพราะผมทำไม่เป็นครับ                           จักขอบพระคุณมาก

ทั้งหมดเป็นเครดิตของพี่สิงห์-มานพ กลับดี ครับ
ผมไม่ใช้วิธีอ้างถึง เพื่อcopy มา เนื่องจากภาพจะไม่ถูกสแดงบนหน้าเว็ปครับ

[kumpolcomcai]

พี่จิ๋ม ซีมะโด่ง 2520 ถ่ายรูปคู่กับ ใหม่ ซีมะโด่ง 2525   

[kumpolcomcai]

ก่อนที่จะพาสมาชิกซีมะโด่งเิดินทางมาเยี่ยมชมนิทรรศการณ์ในวันนี้ ผมได้มาติดต่อเพื่อประสานครั้งสุดท้ายเมื่อเจ็ดวันก่อนเดินทาง แต่พอถึงวันจริง กลับไม่มีเจ้าหน้าที่นำชม จึงต้องใช้วิธีต่างคนต่างเดินชมกันเองตามอัธยาศัย จึงต้องขออภัยมานะที่นี้ด้วยครับ

[kumpolcomcai]

เข้าชมปลาตัวใหญ่ แหวกว่ายไปมา ในอุโมงค์ยักษ์

[kumpolcomcai]

รอบๆอุโมงค์ยักษ์ ก็จะมีตู้ปลา ซึ่งจัดไว้เรียงรายโดยรอบตามทางเดิน

[kumpolcomcai]

พี่แหลม กับพี่หมวย

[Dtoy16]

                       ดูแล้วเต็มอิ่มในบรรยากาศการท่องเที่ยวครั้งนี้เหมือนได้ร่วมเดินทางไปด้วย
                       ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆของ   ทั้งสองจังหวัด
                       น่าไปเยี่ยมเยือนสักครั้ง

[kumpolcomcai]

หลังจากดูปลาบึงบรเพ็ดแล้ว เราต้องรีบเดินทางไปที่ภัตตาคารโกยี ซึ่งเป็นสถานที่นัดพบกับชาวจุฬาฯนครสวรรค์
ที่นี่ พี่เหยง พิเชษฐ์ เชื่อมวราศาสตร์ ซีมะโด่ง 2516 คณะเภสัช เป็นผู้ดูแล ประสานงาน และให้การต้อนรับ
ตอนที่เราไปถึง มีพี่น้องชาวจุฬาฯนครสวรรค์ส่วนใหญ่ไปรอรับเราอยู่แล้ว

[kumpolcomcai]

เราพบกันบนชั้น 2 ของภัตตาคารโกยี เราจองอาหารไว้ 6 โต๊ะ สำรอง 1 โต๊ะ แต่ละโต๊ะนั่งได้ 10 คน
พี่เหยง ได้กระจายชาวจุฬาฯนครสวรรค์ ให้นั่งกันทุกโต๊ะ และมีที่ว่างไว้ สำหรับชาวจุฬาฯซีมะโด่งด้วย
เพื่อจะได้ กินกันไป คุยกันไป ทำความรู้จักกันไป ระหว่างชาวจุฬาฯของทั้งสองที่

[kumpolcomcai]

พี่วันทนา นิลวัชรารัง (เสื้อสีฟ้า) จุฬาฯนครสวรรค์ 2515 คณะบัญชี
ภรรยาของพี่หมอ นายแพทย์ศักดิ์ชัย นิลวัชรารัง นายกสมาคมนิสิตเก่าจุฬาฯนครสวรรค์
กำลังพูดคุยกับชาวซีมะโด่งจุฬาฯ

[kumpolcomcai]

คนเต็มห้องพอดี ถ้ามามากกว่านี้สงสัยจะอึดอัดแน่นอน

[kumpolcomcai]

คนมองกล้อง พี่โกะ กับพี่นก ซีมะโด่ง 2520 คณะบัญชี

[kumpolcomcai]

คนมองกล้องคือพี่หลิว ซีมะโด่ง 2514 เภสัช คนนั่งข้างๆคือพี่มุนินทร์ ซีมะโด่ง 2520 นิติศาสตร์