เที่ยวไปตามตะวัน...... ตอน..... KYUSHU : ในสายลมหนาว

[seree_60]

                                 KYUSHU…  ในสายลมหนาว

[seree_60]

[seree_60]

[seree_60]

[seree_60]

[seree_60]

[Leam]

ไม่ผิดหวังเลยครับ... สวยแท้ๆ

รอชมต่อครับพี่....

[Leam]

ก็อปมาจากห้องพี่หนุนครับ...

		อ้างถึง			ข้อความของ Leam เมื่อ 15 ธันวาคม 2554, 21:28:16
	ช่วงบ่ายวันนี้... ที่โทรคุยกับพี่หนุนว่า จะนัดพบปะสังสรรค์กันอีกครั้งก่อนน้องหยีกลับลิสบอน สรุปว่า... เป็นเย็นวันจันทร์ที่ 19 นี้ ที่ โพลา โพล่า นะครับ ที่ไปได้แน่ๆตอนนี้... 1. พี่หนุน 2. น้องหยี 3. แหลม 4. อ๊อด - ประยุทธ พี่น้องท่านใดสะดวก... ขอเชิญนะครับ

[Kaimook]

		อ้างถึง			ข้อความของ seree_60 เมื่อ 11 ธันวาคม 2554, 13:25:17

สวัสดีค่ะพี่ตะวัน... ตามมาชมค่ะสวยมากๆค่ะ...

[seree_60]

หวัดดีน้ำอ้อย บ้าน คลีน เรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ
ตอนนี้คงพอยิ้มออก แล้วใช่ไหมครับ?

[seree_60]

เกาะคีวชู


คีวชู (ญี่ปุ่น: 九州 Kyūshū เก้าแคว้น ?) เป็นเกาะที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของประเทศญี่ปุ่น
และตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของหมู่เกาะญี่ปุ่น มีเนื้อที่ 35,640 ตารางกิโลเมตร
และมีประชากร 14,779,000 คน (ปี 2003)

ชื่อคีวชูมีความหมายตามตัวอักษรว่า "9 จังหวัด" ซึ่งหมายถึงเก้าจังหวัดดั้งเดิมในภูมิภาคไซไกโดบนเกาะ
 คือ ชิกุเซน ชิกุโงะ ฮิเซน ฮิโงะ บุเซน  บุงโงะ ฮีวงะ โอะซุมิ และซะสึมะ

ปัจจุบันนี้ภูมิภาคคีวชู (九州地方 kyūshū-chihō) เป็นภูมิภาคทางการปกครองที่ประกอบด้วย จังหวัด (prefectures) 8 แห่ง
ซึ่งตั้งอยู่บนตัวเกาะคีวชูรวมทั้งหมู่เกาะโอะกินะวะด้วย ได้แก่ จังหวัดฟุกุโอะกะ จังหวัดคะโงะชิมะ จังหวัดคุมะโมะโตะ
 จังหวัดมิยะซะกิ จังหวัดนะงะซะกิ จังหวัดโออิตะ  จังหวัดโอะกินะวะ  จังหวัดซะงะ

จังหวัดฟุกุโอะกะมีประชากรมากที่สุดบนเกาะ เมืองใหญ่ที่สุดบนเกาะคือเมืองฟุกุโอะกะ มีศูนย์ธุรกิจหลักกับสนามบินระหว่างประเทศเมืองที่มีเครื่องหมายโดยกฏเทศบัญญัติการปกครองของญี่ปุ่นและเป็นศูนย์กลางสำหรับเมืองที่มีอุตสาหกรรมหนัก

เกาะคิวชู (Kyushu) เป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับสามรองจากฮอนชูและฮอกไกโด
อยู่ทางใต้เพราะฉะนั้นอากาศร้อนกว่าบริเวณอื่น แต่ปลูกผักผลไม้ได้ดี

สนามบินฟุกุโอกะ (Fukuoka) เป็นทั้งสนามบิน international, domestic ตั้งอยู่บริเวณฮากาตะ
สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง สนามบินนี้เป็นสนามบินของเครื่องบินรบ
 สนามบินนี้อยู่ไม่ไกลจากชุมชน เพราะฉะนั้น เปิดแค่ช่วง 7am-10pm
ไม่เช่นนั้นเกิดมลภาวะเสียงรบกวน ถ้าคนเคยไป สนามบิน Narita/Kansai มาก่อน ที่นี่เล็กกว่าเยอะ

คิวชู ใช้เวลาเดินทางจากเมืองไทยไปยังสนามบินนานาชาติ เมืองฟุกุโอกะ ประมาณ 5 ชั่วโมง
และถ้าต้องการเดินทางไปยังเมืองอื่นๆ สามารถใช้บริการรถทัวร์ หรือ รถไฟ
ซึ่งมีการให้บริการรถไฟชินคันเซนสายคิวชูระหว่างฟุกุโอกะและคาโกชิม่า

  ถ้าพูดถึงเรื่องประเภทสถานที่ท่องเที่ยวในคิวชูนั้น ก็มีหลากหลายแบบให้นักท่องเทียวได้เลือกกัน
ช่น การท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม และการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ
ซึ่งจะเห็นว่าการท่องเที่ยวแบบต่างนี้ สามารถตอบรุปแบบความต้องการของนักท่องเที่ยวได้ครบเกือบจะทั้งหมด
 ดังนั้นไม่แปลกเลยที่ในแต่ล่ะปี มีจำนวนนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเที่ยวแถบคิวชุเป็นจำนวนมาก

คณะของเราได้ไปเยือนคิวชู เมื่อ 1-9 ธันวาคม ซึ่งย่างเข้าสู่ฤดูหนาว...
คิวชู..ในสายลมหนาว..



 

           

[seree_60]

สายลมหนาว...บรรยากาศแห่งความรัก

เมื่อลมหนาวพัดมา  ทำให้คนที่ไม่มีคู่อยากมีใครซักคน ทำให้อยากกอดใครซักคน
ด้วยบรรยากาศต่างๆของฤดูนี้ทำให้เราไม่อยากอยู่คนเดียว อยากอยู่กับครอบครัว กับเพื่อน แล้วก็กับคนรัก
 ลมหนาวมันมีอิทธิพลจริงๆ

ชอบฤดูหนาวมาก ลมหนาวพัดพาเอาความโรแมนติกมาด้วย คุณรู้สึกเหมือนผมไหมครับ?

ลม หนาวหอบเอาความคิดถึงของใครบางคนมาฝากเรา

ผมรู้สึกอย่างนั้น ไม่ได้เขียนให้เลี่ยนนะครับ
 ฤดูหนาว เป็นฤดูแห่งความรักของหลายๆคน
แต่บางคนก็บอกว่ามันเป็นฤดูที่แสนเหงาของเขาเหมือนกัน

แต่โชคดี ที่ผมไปเยี่ยม คิวชู กับคนที่เรารัก.+พี่ที่ซี้อีกคน รวมเป็น 3 คน
มาเถอะครับ ร่วมท่อง คิวชู..ไปกับเรา ท่ามกลางลมหนาวที่โชยมาความหนาวมาอย่างเยือกเย็น
แต่หัวใจเรากลับอบอุ่นไปด้วยความรัก

[seree_60]

1 ธันวาคม เราเดินทางถึง สนามบิน FUKUOKA เวลา ประมาณ 8 โมงเช้า ด้วยสายการบินไทย ( ใช้ตั๋วแลกไมล์ ที่สะสม มาหลายเพลา )
หลังผ่านพิธี ตรวจคนเข้าเมือง เราต้องนั่งชัตเตอร์บัส ไปต่อรถบัสที่สนามบินโดเมตริก เพื่อไปยังที่เมือง KURUME อันเป็นเป้าหมายของเรา

เรามายืนเก้ๆกังๆ ถามคนที่ยืนรอรถอยู่แถวนั้น ว่ารถคันไหนที่จะเป็นคันที่ถูกต้อง
พลันได้ยิน เสียงคนพูดภาษาไทยแบบแปร่งๆ บอกว่า รอตรงนี้แหละครับ เดี๋ยวรถมา

เราหันไปมอง ปรากฎเป็นชายญี่ปุ่น เขาบอกว่า เขาจะไปเมืองเดียวกับเรา บ้านเขาอยู่ที่นั่น
เขามาจาก กทม.เหมือนกัน มาเยี่ยมพ่อ ที่ป่วย
เขาเล่าว่าเขาไปอยู่เมืองไทย แต่งงานมีเมียคนไทย มีลูก และทำธุรกิจที่เมืองไทย
เขาแจกนามบัตรให้เรา ขอเรียกเขาสั้นๆว่า นายเรียว

ถามเขาว่ารู้จัก เรียวมะ หรือเปล่า เขารู้จัก
ที่ถามเพราะได้ดูหนังญี่ปุ่นเกี่ยวกับเรียวมะ และรู้สึกว่า
ถ้าเมืองไทยเรา มีคนแบบเรียวมะ ซักคน บ้านเมืองเราคงเจริญรุ่งเรืองมากกว่านี้

เรียวมะ ซาคาโมโต้ (Ryoma Sakamoto) เกิดวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2378 ที่โทสะ เมืองท่าทางตะวันตกเฉียงใต้ของญี่ปุ่น
 ช่วงชีวิตของเรียวมะอยู่ในยุคเอโดะ (พ.ศ.2143-2410) อันเป็นยุคที่ญี่ปุ่นอยู่ใต้อำนาจปกครองของตระกูลโตกุกาวะ
โดยโชกุนโตกุกาวะ อิเอยะสึ ผู้ดำเนินนโยบายปิดประเทศจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิงในปี 2182
เพื่อรักษาเสถียรภาพของโครงสร้างทางสังคมและการเมืองที่เขาสถาปนาขึ้น
ซึ่งสวนทางกับแนวความคิดของเรียวมะชนิดขาวกับดำ

เขาต้องการเห็นความเท่าเทียมของทุกชนชั้นในสังคมญี่ปุ่น อายุ 14 ปี
ฝึกดาบและอาวุธ ก่อนเป็นซามูไรผู้ฝึกสอน ต่อมาลงสนามการเมือง เป็นนักเจรจาต่อรองด้านการค้า
 สนับสนุนให้เปิดประเทศด้วยการเรียนรู้ภาษา แนวคิด เทคโนโลยีใหม่ๆ จากต่างประเทศ
มุ่งสร้างญี่ปุ่นให้เข้มแข็งด้วยการพัฒนาเศรษฐกิจ แทนการจับดาบขับไล่ชาวต่างชาติเช่นที่ซามูไรยุคนั้นกระทำอยู่ รับความรู้เรื่องเรือดำ (เรือรบ) มาพัฒนากองกำลังของชาติ พยายามกำจัดระบบศักดินา และพัฒนาการค้าของญี่ปุ่น

แต่กระนั้นโตกุกาวะก็ปิดกั้นกระแสความเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ต่อต้นศตวรรษที่ 19
ญี่ปุ่นอยู่ภายใต้ความกดดันเพื่อให้เปิดประเทศสู่โลกภายนอก
อีกทั้งโครงสร้างทางสังคมและการเมืองอันเข้มงวดที่อิเอยะสึกำหนดขึ้น
 ก็เริ่มส่อเค้าความตึงเครียดอันเนื่องมาจากยุคสมัยที่เปลี่ยนไป พ.ศ.2396
พลเรือจัตวาแมทธิว ซี เพอร์รี่ แห่งสหรัฐอเมริกา นำกองเรือ 4 ลำเข้ามาในอ่าวโตเกียว
ปีถัดมาก็ประสบความสำเร็จในการชักจูงให้ญี่ปุ่นลงนามในสนธิสัญญาสัมพันธไมตรีกับสหรัฐ
ปีเดียวกันญี่ปุ่นยังได้ลงนามกับรัสเซีย อังกฤษ เนเธอร์แลนด์ ฝรั่งเศสด้วย
นับเป็นการเปิดประเทศครั้งสำคัญ


ผลกระทบคือรากฐานของโครงสร้างระบบศักดินาถูกกัดกร่อนบั่นสั้นลงเรื่อยๆ
ความวุ่นวายครั้งใหญ่เกิดขึ้นกินเวลาประมาณทศวรรษ และในปี พ.ศ.2410
 เรียวมะ ซาคาโมโต ก็สิ้นชื่อด้วยน้ำมือมือสังหารไม่ทราบฝ่าย
 การตายของเขาเป็นชนวนสงครามบากุฝุที่นำสู่การจบสิ้นอำนาจของตระกูลโตกุกาวะที่ครอบงำญี่ปุ่นยาวนานกว่า 400 ปี
และถวายอำนาจอธิปไตยทั้งมวลคืนพระจักรพรรดิในการปฏิรูปเมจิ

ปัจจุบันแนวคิดและผลงานของเรียวมะเป็นกรณีศึกษาในการทำธุรกิจของญี่ปุ่น
 ยกย่องกันว่าเขามีอิสระ ไม่ขึ้นกับใคร มีหัวการค้า มองการณ์ไกล และมุ่งมั่นที่จะนำความสำเร็จสู่องค์กร

"ข้าอยากให้ทุกคนออกท่องสมุทรที่กว้างใหญ่ ขานรับสายลมแห่งอิสระ"[/color]

[seree_60]

ที่กล่าวถึง เรียวมะ เพราะสถานที่หลายๆแห่งบนเกาะคิวชู
จะเป็นสถานที่ ที่เรียวมะ อยู่และดำเนินการทางการเมืองของเขา
ได้แก่ เมืองนางาซากิ เมือง คาโงะชิมะ หรือชื่อเดิม คือ โทสะ
เรื่องราวของเรียวมะน่าสนใจ และศึกษาเป็นแนวทาง
ของการต่อสู้เพื่อประเทศชาติที่แท้จริง

หากใครสนใจ ศึกษาประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่น ในช่วงเปลี่ยนผ่านไปสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ก็ คือ อยู่ในยุค เอโดะ
มีชือ่ผู้ที่อยู่ร่วมสมัยกับเรียวมะ คือ เจ้าหญิง อัตสึ ซึ่งจะมีบ้านและอนุสาวรีย์ปรากฎอยู่ทุกวันนี้
ที่เมือง คาโงะชิมะ ซึ่งอยู่ตอนใต้ของเกาะคิวชู

[seree_60]

เทนโชอิน หรือที่รู้จักกันในนามว่า "อัตสึโกะ"
 เป็นภริยาของโชกุนโทะกุงะวะ อิเอซะดะ โชกุนลำดับที่ 13 ของรัฐบาลโชกุนโทะกุงะวะแห่งญี่ปุ่น


เทนโชอินเกิดที่เมืองคะโงะชิมะ แคว้นซัตสึมะ เมื่อ ค.ศ. 1835 (พ.ศ. 2378)
โดยเป็นธิดาของชิมะสึ ทะดาทะเกะ ผู้นำตระกูลอิไมสุมิชิมะสึ Imaizumi Shimazu)
 ซึ่งเป็นสาขาหนึ่งของตระกูลชิมะสึ เมื่อแรกเกิดนั้น บิดามารดาได้ตั้งชื่อให้เธอว่า "คัตสึ"


ในปี ค.ศ. 1853 ขณะมีอายุได้ 18 ปี ชิมะสึ นะริอะกิระ ไดเมียวแคว้นซัตสึมะได้รับเธอเป็นบุตรบุญธรรม
พร้อมทั้งได้ตั้งชื่อเธอใหม่ว่า "อัตสึโกะหลังจากนั้นในวันที่ 21 สิงหาคม ปีเดียวกัน ชึมะสึ นะริอะกิระได้ส่งตัวเธอไปยังปราสาทเอโดะ
โดยมีจุดมุ่งหมายสำคัญที่จะให้เธอเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างแคว้นซัตสึมะกับรัฐบาลโชกุน
ผ่านทางการแต่งงานกับโชกุนตระกูลโทะกุงะวะ
เมื่อเธอมาถึงปราสาทเอโดะแล้ว เธอได้เป็นบุตรบุญธรรมของเจ้าชายโคะโนะเอะ ทะดะฮิโระ
 (ต่อมาท่านผู้นี้ได้ดำรงตำแหน่งคัมปะกุในระหว่าง ค.ศ. 1862 - 1863) และได้รับชื่อใหม่ว่า "ฟุจิวะระ โนะ สุมิโกะ"


ฟุจิวะระ โนะ สุมิโกะได้แต่งงานกับโชกุนโทะกุงะวะ อิเอซะดะ ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1856 (พ.ศ. 2399)
 และมีฐานะเป็นภริยาของโชกุนจนกระทั่งในปี ค.ศ. 1858 (พ.ศ. 2401) โชกุนโทะกุงะวะ อิเอซะดะได้เสียชีวิตโดยที่มิได้มีบุตรด้วยกัน
และผู้เป็นพ่อบุญธรรรมของเธอ ชึมะสึ นะริอะกิระ ก็ได้เสียชีวิตลงในปีเดียวกัน
 เธอจึงปลงผมบวชเป็นแม่ชีในพุทธศาสนา ได้รับฉายานามว่า "เทนโชอิน"


ในปี ค.ศ. 1862 (พ.ศ. 2405) โชกุนโทะกุงะวะ อิเอโมชิ ซึ่งเป็นโชกุนลำดับที่ 14 ของตระกูลโทะกุงะวะ
ได้เสกสมรสกับเจ้าหญิงคาซึ โนะ มิยะ ชิกะโกะ  พระธิดาในสมเด็จพระจักรพรรดินินโกะ
และพระขนิษฐภคินีในสมเด็จพระจักรพรรดิโคเมอิ ตามนโยบายเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างบาคุฟุ (รัฐบาลโชกุน) กับราชสำนัก
 ทางแคว้นซัตสึมะจึงได้ร้องขอให้เทนโชอินเดินทางกลับมาแคว้นซัตสึมะ แต่เธอกลับปฏิเสธ
 ต่อมาในปี ค.ศ. 1866 (พ.ศ. 2409) โชกุนโทะกุงะวะ อิเอโมชิสิ้นชีวิต โทะกุงะวะ โยะชิโนะบุได้ขึ้นเป็นโชกุนลำดับที่ 15
 และเป็นโชกุนคนสุดท้ายในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น หลังจากนั้นไม่นานญี่ปุ่นก็เข้าสู่ยุคการปฏิรูปเมจิ
เทนโชอินได้ร่วมมือกับท่านเซย์กานิน( ซึ่ง เป็นฉายาของเจ้าหญิงคาซึ โนะ มิยะ ชิกะโกะ หลังบวชเป็นแม่ชีแล้ว)
ช่วยเหลือในการเจรจาให้รัฐบาลบาคุฟุยอมจำนนต่อรัฐบาลของสมเด็จพระจักรพรรดิโดยสันติ


เทนโชอินได้ใช้เวลาที่เหลือช่วงในบั้นปลายดูแลโทะกุงะวะ อิเอซะโตะ ผู้นำตระกูลโทะกุงะวะลำดับที่ 16
จนกระทั่งเสียชีวิตที่เมืองเอโดะในปี ค.ศ. 1883 (พ.ศ. 2426) ขณะมีอายุได้ 48 ปี
ร่างของเธอได้นำไปฝังไว้ที่วัดคันเอย์จิ ย่านอุเอโนะ เขตการปกครองพิเศษไทโต กรุงโตเกียว
เคียงข้างกับร่างของโชกุนโทะกุงะวะ อิเอซะดะผู้เป็นสามี


เรื่องราวของเธอได้มีการนำไปสร้างเป็นละครโทรทัศน์อิงประวัติศาสตร์เรื่อง "เจ้าหญิงอัตสึ" (篤姫, Atsuhime)
โดยบรรษัทการกระจายเสียงและแพร่ภาพแห่งญี่ปุ่น (NHK) ในปี พ.ศ. 2551
โดยอาศัยเค้าโครงจากนิยายอิงชีวประวัติของเธอชื่อ "เทโชอินอัตสึฮิเมะ" (天璋院篤姫, Tenshō-in Atsuhime)
 ซึ่งประพันธ์โดย โทมิโกะ มิยาโอะ (Tomiko Miyao) เมื่อปี ค.ศ. 1984 (พ.ศ. 2527)


[/color]

[seree_60]

เพื่อไม่ให้บรรยากาศการท่องเที่ยวแห้งแล้งเกินไป
ขอสลับฉากด้วย ภาพของใบไม้ร่วงที่สวนสาธารณะที่เมือง KURUME

[seree_60]

[seree_60]

จากสีเหลือง มาเป็นสีแดง

[seree_60]

[seree_60]

ดอกไม้ก็ยังพอมีครับ

[seree_60]

[seree_60]

มาเล่าเรื่องกันต่อครับ
  หลังจากที่รถบัสมาถึง เรารีบยกกระเป๋าขึ้นรถ แล้วนั่งคุยกันต่อ
คุณเรียว คุยเก่งมาก และอัธยาศัยดีมาก
ฟูกูโอกะ นี่ น่าเที่ยวมากที่สุด ปลอดภัยมากที่สุด ไปไหนก็ไม่มีอันตราย สบายใจได้
สตรอบอรี่ ที่นี่อร่อยที่สุด ลูกพลับก็อร่อย ส้มก็อร่อยมากๆๆ  ผักก็สดก็น่ากิน
รองเท้าที่นี่ ใส่ดีมาก ราคาถูก คุณภาพสูง
คุณคิดถูกแล้วที่มาเที่ยวที่นี่
คูณเรียว เชียร์ให้เราเที่ยวโดยรถไฟ สดวกปลอดภัย ขับรถเองอันตรายนะ
คุณไม่รู้ภาษาญี่ปุ่น ไปไหนมาไหนลำบากนะ ( แต่เราไม่เชื่อหรอก เคยขับรถมาแล้วที่ฮอกไกโด )

วันนั้นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รถติดนานมาก
ปกติ วิ่งแค่ 35 นาทีเท่านั้น ตอนนี้ก็ติดอยู่ร่วมชั่งโมงแล้ว
เดี๋ยวก็โทรศัพท์มา ..แม่โทรมาครับ ถามว่าทำไมยังไม่ถึงบ้าน เครื่องลงตั้งนานแล้ว

รถบัสจอดเทียบท่า เราลงจากรถ คุณเรียวแสดงน้ำใจ ถามชื่อโรงแรม แล้วจัดแจงเดินำเราไปที่โรงแรมทันที
เดินแค่3-4 นาที ก็ถึงแล้ว คุณเรียวไปช่วยเจรจาที่เคาน์เตอร์ให้เรา
ปกติโรงแรมที่ญี่ปุ่นจะให้เช็คอิน 4โมงเย็น คุณเรียวไปช่วยเจรจาให้ว่าขอเข้าก่อนได้ไหม แต่โรงแรมไม่ยอม
ตอนนั้นประมาณเที่ยงแล้ว เราจึงฝากกระเป๋าไว้ และชวนคุณเรียวไปทานกลางวัน
ที่นี่ ราเมงอร่อยมาก อูด้งก็อร่อย และยังมี จำปง( เป็นก๊วยเตี๋ยวที่ได้รับอิทธิพลมาจากจีน)ที่สุดแสนจะอร่อย
แล้วคุณเรียวพาเราไปที่สถานีรถไฟ ซึ่งที่นี่ จะเป็นที่ง ซุปเปอร์มาร์เกต ห้างสรรพสินค้า ร้านอาหารมากมาย
ไปชมบรรยากาศกันเลยครับ

[seree_60]

หน้าร้านอาหาร และอาหารมื้อแรกที่ญี่ปุ่นของเรา

[seree_60]

คุณเรียวชาวญี่ปุ่นผู้มีน้ำ้ใจต่อคณะของเรา

[Leam]

สวัสดียามค่ำครับ.... พี่ตะวัน..น้องไข่มุก และพี่น้องทุกท่าน

รูปสวย เรื่องราวทำการบ้านมาดี....

ขอบคุณครับพี่...

รอชมต่อครับ...