เรื่องเล่าอร่อยเต็มคำ พบพี่ซีโดง P'อ้อย P'อี๊ด P'ไผ่ที่วีรสุ

[Junphen Juntana]

สืบเนื่องมาจากเที่ยงวันพุธที่ผ่านมา มีการพบปะเล็กๆ ของสาวซีมะโด่งต่างวัย (แต่หัวใจรักซีมะโด่งคือกั๋น) อันประกอบด้วยพี่อ้อย จารุวรรณ (คร 14ุ), พี่อี๊ด สุภาณี (บัญชี)  แห่งวีรสุ, พี่ไผ่ webmaster คนเก่ง (อักษร)  และเพ็ญ หัวเหม่ง (อักษร) โดยสถานที่พบปะเพื่อลิ้มรสอาหารอร่อยแบบได้สุขภาพดี คือ ที่วีรสุ เพลินจิต



เที่ยงตรง เพ็ญลงจากรถไฟฟ้าสถานีเพลินจิต เดินตุ้มต๊ะตุ้มทุยมุ่งสู่สถานที่นัดหมาย กริ๊งกร๊างหาพี่อี๊ด เสียงนุ่มหวานของสาวเจ้าถิ่นตอบมาว่า จะรอน้องพี่อยู่ที่ชั้น 3 พอไปถึงตึก เพ็ญก็ถูกมนตราแห่งสรรพเครื่องครัวและเครื่องใช้ในบ้านที่วางโชว์พร้อมขายกระชากใจไปอย่างรุนแรง เดินดูแบบตกอยู่ในภวังค์อยู่พักใหญ่ จากชั้นหนึ่ง เดินตะลึงพรึงเพริดมาถึงชั้น 2 พลันได้กลิ่นขนมโชยมา พร้อมเห็นกลุ่มไทยมุง ชะโงกหน้าแทรกฝูงชนเข้าไป จึงทราบว่า ที่วีรสุ มีการสอนทำอาหารเป็นกิจลักษณะ...น่ามากินฟรี เอ๊ย! น่ามาเรียนจริงๆ



สติคืนกลับมา ขึ้นลิฟท์แก้วสู่ชั้น 3 พอลิฟต์เปิด ท่ามกลางผู้คนมากมายที่ต่างกำลังเอร็ดอร่อยกับอาหารหลากชนิด สายตาก็ไปประสานกับดวงตาอีก 2 คู่...มองตาก็รู้ นั่นพี่ซีมะโด่ง แม่นแล้ว มิผิดเพี้ยน!

ไวเท่าความคิด (และจิตที่ถวิลอยากลิ้มรสอาหาร) เพ็ญสาวเท้าตรงเข้าไปหาสตรีสองคนที่อยู่ตรงหน้า แล้วพนมมือ พนมใจ...ไหว้สวัสดีพี่ ที่เพิ่งเคยเจอกันเป็นครั้งแรกในชีวิต!

ป.ล. รูปเมนูวันพุธไม่ตรงเท่าไหร่ ของจริงมีมากกว่านี้ค่ะ อิอิ

[iamfrommoon]

โอ้....เคยไปกินกับพี่อี๊ดแล้ว 1 ครั้งค่ะ ตอนนั้นพี่อี๊ดแนะนำให้กินตามกรุ๊ปเลือด ยังได้ซีร็อกซ์อาหารที่ควรกินและหลีกเลี่ยงมาด้วยค่ะ...ชอบๆๆ อร่อยสุดๆๆ

ปล.อยากจะไปเข้า course ทำขนมเค้กบ้างจังเลยค่ะ อิอิ

[suriya2513]

การหัดทำเค๊กเป็นทางลัดให้เบื่อเค๊กอย่างหนึ่ง ทำให้ลดความอ้วนจากเค๊กได้

[Junphen Juntana]

เมื่อเดินมาถึง...ก็พบว่า พี่อี๊ด บัญชีก็ใจถึง สั่งอาหารหน้าตาท้าทายลิ้น และเครื่องดื่มสีเขียวสดมารอท่าไว้เรียบร้อย ทำการทักทายกันได้ที่ ทราบว่าพี่อี๊ด มาดหวานอบอุ่นใจดี จบบัญชี และเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการพาน้องพี่ซีมะโด่งไปจัดงานเลี้ยงต้อนรับพี่หนุงหนิงที่บ้านสวนขวัญ ส่วนพี่อ้อย ครุ ผู้มาจากขอนแก่น มีโปรแกรมจะไปทัวร์เมืองจีนกับครอบครัวในค่ำนี้ มีบุคลิกสนุกสนาน เท่ พูดจาภาษาวัยรุ่น และทำให้เรารู้สึกว่า ความเป็นคน Young at Heart มีเสน่ห์จริงๆ

พี่อี๊ดเชิญชวนให้ลองลิ้มน้ำผัก เพ็ญทำท่าเกรงใจแต่พองาม แต่ไม่กี่วินาที น้ำผักเอ็นไซม์สดๆ สีเขียวใส ก็หมดแก้วอย่างง่ายดาย




อีกแป๊บเดียว พี่ไผ่ในเสื้อสีชมพูสดสวยก็เดินนวยนาดมาถึง เราทุกคนทักกันเกรียวกราวว่าผอมลง พี่ไผ่ (ซึ่งทำงานอยู่ไม่ไกลวีรสุนัก) เพิ่งประชุมเสร็จ และต้องกลับไปประชุมบ่าย เธอเลยสวมวิญญาณสาวนักซิ่ง นั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์มาถึงวีรสุ



พี่อี๊ดเชิญชวนให้พวกเราเริ่มทักทายกับอาหารตรงหน้า เพ็ญไม่รอช้า รีบทำความรู้จักกับหมูย่างจิ้มแจ่ว และ ยำทูน่าทันที ระหว่างนี้ พวกเราต่างทอยสั่งอาหารกันเพิ่ม ทั้งก๋วยเตี๋ยวต้มโคล้งเนื้อตุ๋น (เพ็ญสั่งเอง กินเอง), ขนมจีนข้าวกล้องน้ำยาปลาซาดีนน้ำนมถั่วเหลือง (เมนูดูสุขภาพดีสุดๆ ของพี่ไผ่), เกี๊ยวซ่าราดหน้ายอดคะน้าเห็ดเข็มทอง เห็ดฟาง (พี่อ้อยสั่ง แต่แบ่งให้พวกเราทุกคนร่วมจอยด้วย) ฯลฯ งานนี้ รู้สึกว่าพี่อี๊ด เจ้าถิ่น จะทานน้อยกว่าคนอื่นๆ ส่วนเพ็ญ แม้จะมีการสงวนท่าทีบ้าง (พอเป็นพิธี) แต่สุดท้าย ก็พุงกางอย่างเคย...



ของคาวผ่านไป ของหวานก็ตบเท้าเข้ามา ทั้งกล้วยหอมทอด, โฮมเมดคัสตาร์ด, บัวลอยเต้าฮวยฟรุ้ตสลัด งานนี้ พี่อี๊ด ให้ความรู้เรื่อง Spelt ซึ่งเป็นส่วนผสมของขนมของเราว่าเป็นธัญพีชที่มีประโยชน์มาก และระบบย่อยของทุกกรุ๊ปเลือดจะรับได้ดี มีวิตามินที่มีคุณค่า ถ้าใครเป็นเบาหวาน จะช่วยลดน้ำตาลในเลือดอีกด้วย พืชนี้ปลูกยาก วีรสุนำเข้ามาเองเลย...น่าทึ่งจริงๆ

[Junphen Juntana]

บทสนทนาในเวลาราวหนึ่งชั่วโมงผ่านไปไม่รู้เบื่อ พี่อ้อยเล่าเรื่องโน้น พี่อี๊ดแชร์เรื่องนี้ พี่ไผ่สร้างความครื้นเครง และเพ็ญส่วนใหญ่นั่งฟัง เพลิดเพลินเจริญใจ



มีสมาชิกน้องพี่ซีมะโด่งที่ถูกพาดพิง (ในเชิงดี) หลายท่าน เรื่องราวกิจกรรมเก่าๆ ถูกรำลึกหลายเรื่อง เคล้ากับความอร่อยเพลินเกินห้ามใจของอาหารหลากรส (ทั้งอาหารประจำกรุ๊ปเลือด และอาหารประจำวัน)



บ่ายหน่อยๆ งานเลี้ยงเล็กๆ ค่อยเลิกรา ต่างคนต่างแยกย้าย พี่ไผ่แวะช้อปขนมไปกำนัลทีมงาน พี่อี๊ดมาส่งอย่างอบอุ่น เพ็ญกะพี่อ้อย เดินมาขึ้นรถไฟฟ้า ระยะเวลาสั้นๆ แต่ทำให้เพ็ญรู้ว่า ชีวิตของแต่ละคน มีเรื่องราวที่น่าสนใจไม่น้อย และงานขณะนี้ของพี่อ้อยก็คือเป็นอาจารย์สอนภาษา แนะแนวชีวิต และเป็นที่ปรึกษา เสริมสร้างคุณค่าให้กับหลากหลายชีวิตของผู้คนคนที่อีสาน....



เป็นหนึ่งชั่วโมงที่น่ารัก อบอุ่น และอิ่ม!

อิ่มทั้งกาย...อิ่มทั้งน้ำใจไมตรี

จึงเขียนเล่า แบ่งปันเรื่องนี้ เพื่อยืนยันและสนับสนุนว่า "สายใยของเด็กหอจุฬาฯ ซีมะโด่ง...งดงาม น่ารัก น่าภาคภูมิ"...อย่างแท้จริง



                                ....... จบบริบูรณ์จ้า์.....

ป.ล. โปรแกรมหน้า การเลี้ยงต้อนรับพี่หนุงหนิงที่บ้านสวนขวัญ เชื่อว่าพี่ๆ น้องๆ ที่ไปร่วมงาน จะต้องมีอะไรดีๆ มาแชร์กันแน่ๆ เลยค่ะ

[iamfrommoon]

การหัดทำเค๊กเป็นทางลัดให้เบื่อเค๊กอย่างหนึ่ง ทำให้ลดความอ้วนจากเค๊กได้

แหม...พี่ป๋องก็...1 คนเลยเป็นหนูทดลอง (ถ้าน้องไปเรียน ฮ่าๆๆๆ พี่จะได้ไม่กินเค้กไปอีกนาน แถมไม่เป็นเบาหวานด้วย อิอิ)

นู๋เพ็ญ
แล้วเราไม่ไปกับเขาด้วยหรือ น้องๆ จากรุ่น 39 - 45 ไปเป็น 10 แล้วนะคะ...

[A79]

บทสนทนาในเวลาราวหนึ่งชั่วโมงผ่านไปไม่รู้เบื่อ พี่อ้อยเล่าเรื่องโน้น พี่อี๊ดแชร์เรื่องนี้ พี่ไผ่สร้างความครื้นเครง และเพ็ญส่วนใหญ่นั่งฟัง เพลิดเพลินเจริญใจ



มีสมาชิกน้องพี่ซีมะโด่งที่ถูกพาดพิง (ในเชิงดี) หลายท่าน เรื่องราวกิจกรรมเก่าๆ ถูกรำลึกหลายเรื่อง เคล้ากับความอร่อยเพลินเกินห้ามใจของอาหารหลากรส (ทั้งอาหารประจำกรุ๊ปเลือด และอาหารประจำวัน)



บ่ายหน่อยๆ งานเลี้ยงเล็กๆ ค่อยเลิกรา ต่างคนต่างแยกย้าย พี่ไผ่แวะช้อปขนมไปกำนัลทีมงาน พี่อี๊ดมาส่งอย่างอบอุ่น เพ็ญกะพี่อ้อย เดินมาขึ้นรถไฟฟ้า ระยะเวลาสั้นๆ แต่ทำให้เพ็ญรู้ว่า ชีวิตของแต่ละคน มีเรื่องราวที่น่าสนใจไม่น้อย และงานขณะนี้ของพี่อ้อยก็คือเป็นอาจารย์สอนภาษา แนะแนวชีวิต และเป็นที่ปรึกษา เสริมสร้างคุณค่าให้กับหลากหลายชีวิตของผู้คนคนที่อีสาน....



เป็นหนึ่งชั่วโมงที่น่ารัก อบอุ่น และอิ่ม!

อิ่มทั้งกาย...อิ่มทั้งน้ำใจไมตรี

จึงเขียนเล่า แบ่งปันเรื่องนี้ เพื่อยืนยันและสนับสนุนว่า "สายใยของเด็กหอจุฬาฯ ซีมะโด่ง...งดงาม น่ารัก น่าภาคภูมิ"...อย่างแท้จริง



                                ....... จบบริบูรณ์จ้า์.....

ป.ล. โปรแกรมหน้า การเลี้ยงต้อนรับพี่หนุงหนิงที่บ้านสวนขวัญ เชื่อว่าพี่ๆ น้องๆ ที่ไปร่วมงาน จะต้องมีอะไรดีๆ มาแชร์กันแน่ๆ เลยค่ะ

เห็นรูปที่พี่เพ็ญมาลงทีไร หิวทุ๊กที จาเที่ยงคืนแล้วเนี่ย....แวะมาทักทายค่า...

[webmaster]

อิ่มอร่อย ขอบคุณพี่อี๊ดมากค่ะ
สนุกสนาน เฮฮาน้ำตาไหลพราก ขอบคุณพี่อ้อยค่ะ
ได้รำลึกความหลังเมื่อผ่านไปเพียงไม่กี่ชั่วโมง และทำให้อยากกลับไปกิน เอ๊ย เจอกันอีก ขอบคุณน้องเพ็ญค่ะ

[supanee]

:oops: น้องเพ็ญเขียนชมซะสวยหรูดูดี เห็นทีพี่คงจะต้องช่วยน้องไผ่หาทุนมาช่วยบำรุงเวบหอฯซะแล้ว :oops:

[suriya2513]

:oops: น้องเพ็ญเขียนชมซะสวยหรูดูดี เห็นทีพี่คงจะต้องช่วยน้องไผ่หาทุนมาช่วยบำรุงเวบหอฯซะแล้ว :oops:

หวังว่าคงจะไม่ต้องรอนานนะครับ

[Charin07]

:shock:  :shock: N''Phai and her staff have done a great job for our RCU; therefore we should bring this matter to the attention of the committee's meeting for deliberation at the end of this month again. In my opinion. the committee should provide a regular monthly fund to the web master,  enough to enable the web to run smoothly and efficiently.

[อ้อย 14]

โอ้ แม่ดวงจันทรา

                       พี่เพิ่งกลับมาจากทัวร์เมืองจีน สนุกมาก และอยากให้ชาวเราไปเที่ยวด้วยกันจริงๆ ขอขอบใจเพื่อนอิ้ด 14 ที่เลี้ยงอาหารแสนอร่อย  ขอบใจหนูไผ่ผู้พยายามรีดไขมันออกจากร่างสุดชีวิต  และ เป็นตื่นเต้นกะสาวเพ็ญที่คิดว่า จะเป็นสาวน้อยตัวเล็กๆ พูดเสียงเบา เป็นติสต์น้อยๆ  แต่กลับเป็นสาวไซด์สูงโปร่ง  โหงวเฮ้งดี ดีใจที่ได้พบตัวน้องเป็นๆ  วันหน้าเราคงได้เจอกันอีกนะคะ ว่าแต่ว่า ย้ายงานหรือยังเอ่ย  เป็นอย่างไรบ้างเอ่ย....

[Junphen Juntana]

พี่อี๊ดคะ

เพ็ญไม่ได้เขียนดูดีเกินจริงเลยค่ะ จริงๆ แล้ว เขียนได้ไม่ดีเท่าบรรยากาศจริงๆ ต่างหาก

พี่อ้อย 14 ขา

เพ็ญยังไม่เคยไปเยือนเมืองจีนเลยค่ะ อยากไปจัง
(ดีใจจังค่ะ ที่ได้รู้จักพี่อ้อย) เรื่องขนาดตัว สมัยก่อนเพ็ญก็ตัวเล็กๆ ค่ะ แต่ตอนนี้อายุมาก และกินเยอะมาก สภาพก็เลยเป็นแบบนี้ค่ะ อิิอิ

พี่ๆ น้องๆ ขา

คิวต่อไป... ก็คือเยือนร้านวาซาบิของพี่แขกนะคะ  ดูรูปที่โพสท์ไว้ในเว็บแล้วหน้าตาอาหารเย้ายวนใจใช่ย่อยจริงๆ

อร่อย 100 ร้าน เมนูอาหารร้านชาวซีมะโด่ง

เย้ๆ