อิตาดาคิมัส เอะ วาซาบิ

[อ้อย 14]

วันนี้จะพาพวกเราห้องอาหารสำราญพุงไปกินอาหารญี่ปุ่นกัน รับรองความอร่อย ความสด และบรรยากาศว่าเป็นหนึ่งไม่รองใคร ในกรุงเทพมหานคร  เพราะดำเนินการโดย ชาวซีมะโด่งของเราเอง คือ หนูจุฑารัตน์ (แขก) อักษร20    ซึ่งรอคอยให้การต้อนรับกลุ่มนักชิมอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส ร้านนี้มีชื่อว่า วาซาบิ อยู่ที่ศูนย์การค้า Esplanade ศูนย์การค้าใหม่ถนนรัชดาภิเษก    อยู่เลยเยาฮัน พอเห็นป้าย ก. กุ้งเผา เลยมาอีกนิดหน่อย ก็ใช่แล้ว ร้านนี้อยู่ชั้น 3   มองดูเสาสีเขียวต้นใหญ่เป็นสัญลักษณ์ บริเวณหน้าร้านตกแต่งอย่างสวยงาม เรียบง่าย สไตล์ญี่ปุ่น ที่หน้าเคานเตอร์มีป้ายต้อนรับชาวซีมะโด่ง เห็นว่าลดให้ถึง 10% สำหรับชาวเรา

[อ้อย 14]

พอเข้าไปในร้านซึ่งจัดได้อย่างสวยงามกว้างขวาง   มีโต๊ะม้านั่งหลายตัวเป็นมุมโค้งเว้าซึ่งเหมาะสำหรับจัดสังสรรค์สำหรับกลุ่มเล็กหรือ     มาแบบสวีท 2 คน  หรือมามีทติ้งสังสรรเป็นกลุ่มใหญ่ทางร้านก็มีห้องพิเศษเป็นส่วนตัวจัดให้ตามจำนวน    ซึ่งพวกเราก็เข้าไปในห้องเล็กๆที่จัดไว้โดยมีประธานชมรม อ๋า14 เหรัญญิกชมรม แอ14 และ ครอบครัวเล็กๆของประชาสัมพันธ์ อ้อย 14 รวมกับเจ้าของร้านแล้วเป็น 6 คนพอดี

อาหารชุดแรก คือ ของกินเล่น มา 3 อย่างเพื่อเรียกน้ำย่อย ต่อมาก็ตามด้วยข้าวปั้นไส้แซลม่อน จิ้มกับน้ำจิ้มละลายวาซาบิ อร่อยด้วยความสดใหม่จริงๆ ขอบอก ระหว่างรับประทานหนูแขก  เจ้าของร้านได้เล่าสาระและเกร็ดความรู้มากมายของอาหารญี่ปุ่น   ซึ่งอ้อย 14 ก็ได้ฉวยโอกาสชักชวนให้เข้ามาช่วยถ่ายทอดความรู้แก่พวกเราในห้องสบายพุงนี้ซึ่งหนูแขก 20 ก็ได้รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะ เป็นที่น่ายินดี

[อ้อย 14]

รายการต่อมา คือ ฮิเร คัตซึ  หรือ หมูไร้ไขมันเนื้อนุ่ม เสิร์ฟมาพร้อมกับเครื่องจิ้มและผักสด     อร่อยด้วยความกรอบของเกล็ดขนมปังที่หุ้มหมูปรุงพิเศษทอดจนเหลืองอร่าม  บอกตรงๆว่าไม่เลี่ยนเลยยิ่งทานกับกล่ำปลีสดซอยละเอียดเป็นฝอย คลุกเคล้าด้วยน้ำสลัดราดเข้ากันอย่างยิ่ง  จานนี้เด็กๆน่าจะชอบมาก

[อ้อย 14]

จานต่อมา ที่ทุกคนรู้จักดีคือ ซาชิมิ หรือ ปลาดิบจานโตตกแต่งอย่างสวยงามมีศิลปะ   ประกอบไปด้วยเนื้อปลาหลายชนิด ในภาพ ซึ่งสด ทุกคำขอรับรอง จานปลาดิบนี้น้องแขกได้แนะนำให้ทานกับใบโอบะ      โดยเอาใบไม้ชื่อโอบะซึ่งมีสีเขียวสดใสขอบใบหยักคล้ายใบเล็บครุฑแต่แผ่นโตกว่า  เอาปลาดิบวางแล้วเอาวาซาบิปาดหน้าเนื้อปลาบางๆ  คีบด้วยตะเกียบจิ้มน้ำจิ้มโชยุใส่ปาก      โออิชิ  เดสเน่!!! อร่อยจริงๆท่านผู้ชม   เล่นเอาต้องขอใบโอบะ   มาให้ทุกคนได้รับประทานพร้อมปลาดิบอย่างไม่น้อยหน้ากัน

[อ้อย 14]

พนักงานเสิร์ฟในชุดกิโมโนได้นำ Umino sashi sarada หรือ ยำสาหร่ายรวมมิตร รสชาติอร่อย กรุบกรอบ ด้วยสาหร่ายหลายชนิดคลุกเคล้ากันอย่างกลมกล่อม มีไข่แซลม่อน และปลาหมึกชิ้นเล็กๆ โรยด้วยงาขาว ชามนี้ใช้เวลาไม่กี่นาทีก็ราบเรียบ อาหารจานนี้ไม่น่าจะพลาดสำหรับผู้ที่นิยมอาหารเพื่อสุขภาพ

[อ้อย 14]

จานต่อมา เรียกว่า  Ebiko  Daigonmaki Sarada เป็น จานรสชาติพิเศษ คือ เจ้าของร้านได้คิดเอาหัวผักกาดมาฝานบางๆเป็นเส้นยาว ม้วนรอบปูอัด   กุ้ง   ปลาหมึก  สารพัน โรยด้วยไข่กุ้ง  กินกะ  น้ำจิ้มผสมวาซาบิ อร่อยชื่นใจที่สุด  และน่าจะเป็นเมนูพิเศษที่เจ้าของร้านคิดเอง  แต่อร่อยชุ่มลิ้นจริงๆ      
ขอบอก.........

[อ้อย 14]

และแล้วในที่สุดก็มาถึง พระเอกของวันนี้ที่เจ้าของร้านภาคภูมิใจนำเสนอว่าเป็นสูตรที่คิดขึ้นเองและมีที่เดียวในประเทศไทย คือ Tounyu  syabu nabe พูดง่ายๆคือ สุกี้ในน้ำเต้าหู้นั่นเอง  องค์ประกอบก็มี หม้อต้มใส่น้ำเต้าหู้ สีขุ่นขาว ซึ่งเจ้าของร้านเล่าว่า เป็นน้ำเต้าหู้ชนิดพิเศษ และ จานผักรวมนานาชนิดทั้งเห็ดหอม  เห็ดเข็มทอง    เห็ดหุหนูขาว  เต้าหู้เนื้อนุ่ม  เส้นอุด้ง   และจานใส่เนื้อวัวอย่างดี แล่บางๆ แต่สำหรับคนที่ไม่กินเนื้อก็จะมีหมูให้เลือกด้วย สมาชิกทุกคนต่างคว้าอาวุธ คือ ตะเกียบคีบเนื้อจุ่มลงไปในน้ำเต้าหู้ และตามด้วยน้ำจิ้มงาขาว  และน้ำจิ้มปรุงรส    เด็ดจริงๆท่านผู้มีอุปการคุณ  รสชาติกลมกล่อม เนื้อนุ่มกำลังดี ผสมกับน้ำเต้าหู้ เฮ้อ !!!จากนั้นก็ใส่ผัก และสารพัดเห็ดรวมและเส้นอุด้งเหนียวนุ่มลงไป   แล้วก็ไม่นานทุกอย่างก็ราบเรียบเหลือแต่น้ำเต้าหู้ ขนาดแอ 14 บ่นว่าจะอิ่มอยู่แล้ว ก็ยังอดไม่ได้ที่จะร่วมกินเพื่อไม่ให้เสียเปรียบสมาชิกร่วมโต๊ะ

[อ้อย 14]

ตบท้ายด้วยเมนูของหวานคือ Kureepu aisu kuriimu ทำด้วยแผ่นแป้งเครปสีเหลืองอร่าม ห่อหุ้มไอศกรีม โรยด้วยซอสสีแดงหน้ากินจริงๆ      ไม่ช้า ก็ตามมาด้วยขนมถ้วยเล็กสีสรรน่ารับประทานที่เรียกว่า Kanmi san-chu mori ซึ่งน่าทานเพียงไหน โปรดทัศนาในภาพก็แล้วกัน พวกเรานั้นอิ่มจนแทบจะเรอออกมาเป็นบทกวีไฮกุ       เจ้าของร้านผู้แสนน่ารัก ก็ยังตบท้ายด้วยไอศกรีมวาซาบิ สีเขียวอ่อน รสชาติ หวาน มัน กลมกล่อม เจือด้วยรสชาติเผ็ดนิดๆของวาซาบิ อร่อยจนหมดถ้วยอีกแล้ว  ตรงนี้  ทำให้เรารู้สึกว่า  เหมือนมาถึงร้านวาซาบิแล้วจริงๆ

[อ้อย 14]

สรุปแล้วว่า งานนี้ท่านประธานอ๋า ได้เลี้ยงเพื่อนฝูงไปไม่เกิน  70 ยูเอสดอลล่าร์ (แถมยังมีคูปองชิงโชคของศูนย์การค้าเล่มใหญ่ให้ด้วย)   ทำให้เพื่อนๆ อิ่มอร่อย ในรสชาติอาหารญี่ปุ่น ที่เต็มไปด้วยคุณภาพ สด ใหม่ และได้รับความรู้หลายอย่างในเรื่องอาหารญี่ปุ่นจากเจ้าของร้าน    จึงใคร่ขอเชิญชวนชาวซีมะโด่งของเราไปเยี่ยมชม และ ชิม อาหารญี่ปุ่นที่ร้าน วาซาบิ และหวังว่า คงจะประทับใจเหมือนกลุ่มผู้ชิมชุดนี้เช่นกัน  แต่อย่าลืม แจ้งแก่พนักงานเสริฟว่า   ท่านคือ ชาวซีมะโด่ง  แล้วจะได้รับส่วนลด รอยยิ้ม  และการบริการที่ยอดเยี่ยมจากพนักงานวาซาบิทุกท่านจ๊ะ   ตอนนี้คงต้องขอ  อาริกาโตะ  โกไซมัส  สำหรับ เจ้ามือ และหนูแขก เจ้าของร้านที่น่ารัก และ ซาโยนาระ สำหรับผู้อ่านจ๊ะ........คราวหน้าเราจะไปชิมอะไรดีหนอ.......................

[pusadee sitthiphong]

แค่เห็นรูปก็รู้สึกอร๊อยอร่อยแล้วคะ
พี่อ้อยไปทานอะไรที่ไหนอร่อย กรุณาเอามาโพสท์อีกนะคะ
ช๊อบชอบค่ะ

[จุฑารัตน]

โดโซ  อิรัสไซมาเซะ      : เชิญค่ะ  ยินดีต้อนรับชาวซีมะโด่ง   ครอบครัว  และเพื่อน ของเพื่อนของเพื่อนชาวซีมะโด่งทุกท่านค่ะ[/size]

กรุณาแจ้งกับน้องๆ ในร้าน  เพื่อขอรับบัตร KODAWARI (แปลว่า ทำด้วยใจค่ะ)   เป็น VIP Card  น้องๆ จะขอให้ท่านกรอกข้อมูลส่วนตัวเล็กน้อย หรือจะยื่น
นามบัตรของพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ พร้อมเขียนว่า cmadong หรือ ซีมะโด่ง เพื่อรับสิทธิพิเศษค่ะ

Tips1...ช้อนกลาง ....ตะเกียบกลางของชาวญี่ปุ่น........ .......ปกติคนญี่ปุ่นรับประทานอาหารบางอย่างให้อร่อยด้วยมือค่ะ  เช่นข้าวปั้น.(maki= roll)...อาหารหลัก
แต่อาวุธประจำคือ....ตะเกียบ.......ค่ะ  ก่อนเริ่มรับประทานอาหารชาวญี่ปุ่นจะรายงานตัวว่า............อิ-ตา-ดา-คิ-มัส......ขอรับประทานล่ะนะคะ..........................ไม่ทราบว่าทำไมต้องพูดนะคะ  คงพอจำหนังเรื่องโดเรมอนได้นะคะ  เมื่อเข้าบ้านจะพูดว่า ทา-ดะ-อิ-มะ....ผมมาแล้วครับ.........เข้าเรื่องเสียที  ทีนี้ก้อคือว่า
ตะเกียบมีสองด้านนะคะ หัวกะท้าย  ด้านหัวคือตะเกียบที่คีบอาหารเข้าปากเรา
ด้านท้ายคือตะเกียบกลาง(ก้อเหมือนช้อนกลางของไทยเรา) ไว้คีบอาหารจากจานกลางที่รับประทานร่วมกันมาใส่ในจานของเราแล้วก้อใช้ตะเกียบเราคีบเข้าปาก....อัมมมมมมมมม.........                                                                  Tips2.............การรับประทานปลาดิบกับวาซาบิให้อร่อย....พร้อมภาพประกอบค่ะ  

เดวะมาตะ   อริกาโตะ โกะไซมัสซึ

[Nupu]

น่าทานทุกจานเลย ต้องขอไปลองบ้างแล้วคะพี่แขก

[จุฑารัตน]

Nupu...โดโซะ.... อิรัสไชมาเซะ

TIPS 1.5  ของแถมจากร้านวาซาบิเจ้าค่ะ  ไม่มีแถมที่ร้าน  มีแต่ที่ซีมะโด่ง   ...........คนญี่ปุ่นมีคำออกตัวเสมอ.......ฮาซึกาชีเนะ...อายค่ะ.......ญี่ปุ้นวันละคำ                                                      

อาจารย์ที่สอนภาษาญี่ปุ่นท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า  ท่านได้ทุนไปเรียนที่ญี่ปุ่น 7 ปี
อยู่จนสามารถฟังคำสบถ และ สามารถสบถเป็นภาษาถิ่นได้คล่องแคล่ว..(ท่านให้เหตุผลว่า....คำเหล่านั้นมีความหมายลึกซึ้งยากที่จะเข้าใจ  ถ้าเข้าใจและใช้ได้อย่างดีแสดงว่าภาษาแตกฉาน)...ช่วงหนึ่งท่านไปอยู่ homestay  เย็นวันหนึ่งท่านอยู่บ้านสองคนกับโอคซัง  (คุณพ่อญี่ปุ่นก้อกลับบ้านดึกเหมือนคุณพ่อไทยนี่แหละค่ะด้วยรถไฟเที่ยวสุดท้าย.).ห้องพักอยู้ชั้นสอง.........กริ๊งง....กริ๊ง..กริ๊งงงงงงงงง........เสียงโทรศัพท์ทอดยาว (สมัยนั้นยังไม่มี ring tone ฮ่ะคะ 35ปีมาแล้วโน้นนนะคะ  และก้อไม่มีโทรศัพท์ไร้สายด้วยฮ่ะคะ) อาจารย์จึงวิ่งลงมาจากชั้นสองเพื่อจะรับโทรศัพท์  เพราะคิดว่าโอคซัง (คุณแม่)ไม่ว่างรับโทรศัพท์..............ปรากฎว่า.......
โอคซังเดินออกมาจากห้องอาบน้ำ...แบบที่อาบน้ำออนเซนอย่างญี่ปุ่นแท้ๆๆ  พร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กๆ ปิดส่วนที่จำเป็น  เดินมารับโทรศัพท์เจออาจารย์ก้ออุทานเสียงดังฟังชัดว่า  ฮาซึกาชีเนะ.....(ฉันอายนะคะ)....................   กล่าวดังนั้นแล้วก้อรับโทรศัพท์แล้วนั่งคุยโทรศัพท์รับลมเย็นอยู่นานเท่าใดไม่ปรากฎ........................................แล้วกริ๊ง ...กริ๊งงงงงง  กริ๊งงงง...กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง................................................
อาจารย์ก้อนิสัยดีเหมือนเดิมวิ่งลงมาจะรับโทรศัพท์   ...โอคซังก้อเหมือนเดิมเช่นกัน..แล้วก้อออกตัวว่า    ..ฮาซึกาชีเนะ ........... :oops:  :oops:              [/size]

[อ้อย 14]

ดีจังสำหรับ ภาษาญี่ปุ่นวันละคำ  และ เรื่องสนุกๆของน้องแขกทำเอาพี่อมยิ้มเป็นครั้งแรกในเช้านี้  สำหรับท่านผู้สนใจ  หนูแขกได้แย้มๆออกมาว่า น่าจะได้มีการจัดทัวร์ไปญี่ปุ่นแบบเราชาวซีมะโด่งเพื่อไปชิมและชม ให้สนุก ว่าไง หนูๆ 20 รีบประสานงานโดยเร็ว  พี่อ้อยไปด้วย

[เริง2520]

ไปญี่ปุ่น ก็ดีเนาะ  ผมเริ่มหยอดกระบุกออมสินเดือนนี้เลย

[จุฑารัตน]

tips1.75  คั่นรายการระหว่างรอ  tips 2 เรื่องสำราญใจ

เมื่อวันพฤหัสที่ 14 มิถุนายน ร้านวาซาบิได้รับเกียรติต้อนรับพี่อ๋า  ท่านประธานที่เคารพ
ก่อนเป็นคนแรก   ก่อนหน้านั่นท่านก็โทรมาถามเส้นทางเป็นระยะ  เพราะท่านเป็นชาวต่างประเทศ.....เมื่อสวัสดี....แนะนำตัวกันเรียบร้อย....พี่อ๋าก้อโทรศัพท์อยู่นาน.......แล้วก้อถามว่า....น้องแขกรุ่นไหน.......
.......ไม่ทัน.....ไม่ทัน....พี่จิ๋มบอกว่าไม่ทันกัน........โทรศัพท์ข้ามทวีปนี่เอง.........

แล้วพี่แอ พี่อ้อย หลานอร(เพิ่งลงจากเครื่อง บอกว่า jet lag อยู่นิดหน่อย) และพี่เขยคือ
พี่วิโรจน์ ตำแหน่งในนามบัตร...........ผู้อำนวยการด้านอ้อย....มิตรผล.......ศรีภริยาท่านก้อชื่อ...อ้อย..... หวานทั้งที่บ้านและที่ทำงาน


พี่แอ  ท่านเหฯ.........น้องอักษรรุ่นไหน
แขก....................รุ่น 2520ค่ะ เป็นรุ่นที่โชคดีที่ได้นั่งปรบมือในวันที่
.........................สมเด็จพระเทพฯทรงรับพระราชทานปริญญาบัตร
พี่แอ....................พี่รุ่นรับน้องสมเด็จพระเทพฯ  น้องจะว่าอย่างไร
แขก....................ก้อกราบงามๆ สิคะ........พี่แอขา

.....แล้วความสำราญพุง.....สำราญใจ (ดูได้จากรูปที่มีรอยยิ้มเปื้อนหน้ากันทั่วถึง)
ก้อดำเนินไปจนเกือบสี่ทุ่ม จึงได้ร่ำลาสวัสดีกัน    ขอบพระคุณทุกมิติเลยค่ะ
วันรุ่งขึ้น  15 มิย.  งานกอล์ฟ เจอพี่อ๋า  ทักว่า  ...แหมเราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

เก็บตก.....พี่อ้อยค่ะ ทำอย่างไรดี  หลงรักน้องอร... น่ารักจริง ๆ  ...อ่อนโยน  แขกเป็นโรคาหลงรักลูกสาวผู้อื่นเสมอ   เพราะว่ามีแต่ลูกชาย 2 คน.......หลายคนถามว่าทำไมมีลูกสาวอีกสักคน
ก้อได้แต่ตอบว่ารอลูกสาวคนอื่น(ลูกสะใภ้)ดีกว่า..........

[อ้อย 14]

โดโม  อาริกาโตะ ค่า น้าแขก  เอาไว้ปิดเทอมหนูไปเป็นผู้ช่วยที่ร้านวาซาบิ  นะคะ

[อ้อย17]

น่าชมร้านและการเล่าเรื่อง  น่ารัก..ก็น้องอร ลูกรักพี่อ้อย..และน่ากิน ..อาหารญี่ปุ่นที่ร้านวาซาบิ..
    น้องแขก.. พี่คงไม่พลาดแน่ๆ...ขอเคลียร์เวลาให้ลงตัวสักนิด..พี่จาไปถล่มที่ร้านสักวัน ที่เรียกว่าถล่มก็เพราะพี่จาพาสามหนุ่มสามมุมไปด้วย  มันกินกันยังกะพายุ... ปกติพี่ไม่ชอบกินปลาดิบ  แต่..เห็นรูปที่พี่อ้อย14เอามาลงให้ดู ...น่ากินมั่กกก  ..ต้องลองๆ...

[air14]

ของกินเล่น 3 อย่างนั่น.. อร่อย
ข้าวปั้นไส้ปลาแซลมอน ...อร่อยมาก
ยำสาหร่าย ...อร่อยสุดๆ
ชาบูๆ...อาหร่อย (เริ่มอิ่มแล้ว)
พอเจอ..เครปไส้ไอศครีม (เครปุ-ไอสุ-ครีมุ) มือเท้าอ่อนเลยค่ะ...รับประทานเข้าไปอีก
อืม..ยัมๆๆ..อันนี้แหละอาหย่อยสุดๆ
ไปรับทานที่นี่ ได้ความรู้เพิ่มเกี่ยวกับตะเกียบ 1 คู่ ใช้ได้ 2 purpose (เป็นตะเกียบส่วนตัวและตะเกียบกลาง) แจ๋วจริงๆ
ทั้งอร่อย (น้องเขาใช้วัตถุดิบที่ดีๆทั้งนั้นค่ะ) ทั้งรับประทานฟรี...หายเหนื่อยเลยค่ะ
ขอบคุณท่านประธานอ๋า และน้องแขก(รุ่นตบมือ....อิอิ ) มากค่ะ  

[จุฑารัตน]

Oy San to Air San,

DOMO ARIGATO GOSAIMATSU.  ก้อแปลว่าขอบพระคุณท่านพี่ทั้งสองมากค่ะ

ถ้าเป็นอย่างที่พี่แอบรรยายไว้  ชาวญี่ปุ่นจะอุทานว่า  su-ba-ra-shi..ne(เนะ)

[จุฑารัตน]

:roll: คุณเริงกรุณาหยอดกระปุกด้วย........แบงค์พันโดยด่วน......

พี่อ้อย  และชาวซีมะโด่งทุกท่าน.................ผู้สนใจท่องจักรวาลการกิน......

นิตยสาร BISTRO   ร่วมมือกับการบินไทย กำลังเตรียมการเรื่อง ทัวร์กิน(อาหาร)ประเทศญี่ปุ่นอยู่ค่ะ..........

เค้าเล่าว่าเคยจัดทัวร์กิน.(อาหาร)...ฝรั่งเศสมาแล้ว ....FYI....

แล้วจะส่งข่าวเพิ่มเติมเป็นระยะ ๆ นะคะ :roll:

[krongon2513]

:lol:  
ไปร้านวาซาบิมาแล้ว..ได้บัตร VIP มาแล้วด้วยค่ะ
ลูกชายหม่ำกันจนแทบต้องทิ้งไว้ล้างชามทดแทนค่าอาหาร

เจ้าหนุ่มน้อยคนเล็กบอกว่าเสาที่ร้านเป็นรูปหัววาซาบิ ใช่ไหมคะ..
สถาปนิกมองอะไรลึกกว่าคนอื่นเสมอ

น้องแขก(รุ่นตบมือ)จะงงไหม ที่มีคนชื่ออ้อยเข้ากระทู้นี้สามคนแล้ว
พี่รุ่นรอเฝ้ารับเสด็จวันที่ทูลกระหม่อมเสด็จไปสอบสัมภาษณ์เข้าคณะอักษรค่ะ

[จุฑารัตน]

  ขอบคุณพี่ผู้มีอุปการะคุณ

ครอบครัวแขกเหมือนครอบครัวพี่อ้อยเลย  ในรอบ 2 ปีที่ผ่านมา เมื่อสมาชิกทุกคนมารวมตัวกันเพื่อไปทานอาหารนอกบ้าน  พ่อกับแม่ก้อแพ้ vote  ไปร้านญี่ปุ่นติดต่อกันมาตลอด
...... :lol: อย่ากระนั้นเลย......เปิดร้านเองเลยดีกว่า........หลังจากสะสมประสบการณ์มา
เนิ่นนานนนนนนนนนนนนนนนนนน.....

หวังว่าอาหาร และบริการคงจะถูกปาก.....และ....ถูกใจทุกท่านนะคะ
ที่ร้านมีบริการเสริมด้วยนะคะ.....ไม่ต้องขอก้อได้รับค่ะ........คือบริการช้า......บ้างบางครั้ง
เวลาที่ลูกค้ากระหน่ำ.....รอทำอยู่สัก 20 จาน.....สุดยอดพ่อครัวของร้าน
เชื่อมั่นอย่างยิ่ง.....ในการประณีตทำอาหาร....อย่างใจเย็น...
เจ้าของร้านก้อเร่งไม่ขึ้นค่ะ :oops:  :oops:

FYI....สถาปนิกเป็นผู้รู้ใจก้นค่ะ  อยู่อเมริกามา 10 ปี  ลูกชาย เป็น Japanese Buzz ค่ะ
 สถาปนิกชื่อ Smith ค่ะ ออกแบบตาม theme ของร้าน  ไล่ตามด้วย products ฮ่ะค่ะ.

รุ่นของพี่อ้อย 13  ต้องขอให้พี่แอตั้งชื่อให้ค่ะ  รุ่นแขกได้ชื่อว่า......... รุ่นตบมือ (สมเด็จพระเทพฯรับปริญญาค่ะ)

[krongon2513]

:) ถ้าน้องแขกว่าง ช่วยไขข้อข้องใจให้พี่หน่อยนะคะ
1.หัวโกโบ ใช้ปรุงอาหารอย่างไร รสชาติเป็นอย่างไรคะ อ่านเจอมาจาก โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่างค่ะ
2.ถ้าไม่มีผงฮอนดาชิ ใช้อะไรแทนได้บ้าง
3.ถ้าหาซื้อเต้าเจี้ยวญี่ปุ่นไม่ได้ ใช้เต้าเจี้ยวไทยแทน จะเกิดอะไรขึ้น


อันนี้นอกเรื่อง
น้องแขกเล่าเรื่องนุสรา บุญจริงได้ไหมคะ
ทราบว่าเป็นน้องอักษรที่มีอุบัติเหตุ..เธอเป็นชาวหอหรือเปล่า
ถ้าเล่าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ

[จุฑารัตน]

พี่อ้อย 13 เจ้าขา

ยินดีไขข้อข้องใจ ตามความรู้ความเข้าใจนะคะ   ไม่ว่างก้อจะทำให้ว่างค่ะ

1. หัวโกโบ  ลักษณะคล้ายรากบัว (ไทย) ไม่ใช่อ้วนๆ เหมือนของจีนนะคะ
    เนื้อข้างในเป็นสีขาวขุ่น  รสชาดฝาดนิดๆๆ  หวานปนมันเหมือนเนื้อบุก
    ที่ลุงญี่ปุ่นเคยทำให้รับประทาน  นำมาตัดเหมือนแห้ว  แล้วต้มเป็นโอเด้งปนกับแครอท ไข่     และ  อื่น ๆ
 อีกอย่างคือฝานเป็นแท่งยาว ๆ เล็กๆ  ใส่โชยุปรุงรสอ่อน ๆ โรยงาขาวค่ะ

    โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่างเข้าครัวนำโกโบไปทำอะไรทานฮ่ะค่ะ

    ราคาที่ญี่ปุ่นพอรับได้  ราคาโกโบในเมืองไทย น่าจะหาได้ที่ UFM FUJI แถว RCA
 

2. :shock:   ถ้าพี่อ้อยไม่มีฮออนดาชิ  (ผงปลาตากแห้งสำหรับปรุงรสน้ำซุป)  ก้อต้องใช้ซี่โครงไก่
    หรือกระดูกขาหมู  แล้วเปลี่ยนเมนูเป็นอาหารจีนค่ะ.......  น้ำซุปปลาเป็นเอกลักษณ์อย่างยิ่ง
    ของอาหารญี่ปุ่น ........  ซี่โครงไก่ กับกระดูกหมู กระดูกหัวหมูก้อพอมี ทำเป็นน้ำซุปราเมนค่ะ
    เคี่ยวกัน 9-11 ชั่วโมงจนน้ำขุ่นขาว  เป็นมัน  เป็นซุปนอกเมืองโตเกียวด้วยค่ะ  (ดูจากทีวีแชมเปี้ยน เมื่อคืนนี้เอง)
   
.........พอสันนัษฐานได้ว่าซุปผงปลานั้น........ไม่มัน... และเป็นอาหารสุขภาพค่ะ

3.    เต้าเจี้ยวญี่ปุ่นกันเองก้อแตกคอกันค่ะ  มีหลายแบบหลายรส  แล้วแต่ถั่วพันธุ์ที่นำมาหมัก และวิธีการหมัก??    

ขออนุญาตกวนเล็กน้อยค่ะ  เต้าเจี้ยวมีเชื้อสายจีนค่ะ  ของไทยไม่น่จะมี??

     พี่ถามน่าคิด........แขกจะถามพ่อครัวที่ร้านว่าจะลองทำดูมั้ย....ถ้าได้ผลอย่างไรจะส่งข่าวค่ะ
       แต่ตอนนี้พี่อ้อยน่าจะไปซื้อหมูสับ  กะทิ หัวหอมซอย   พริกเหลืองสัก2-3 เม็ด
       เคี่ยวหัวกะทิกับเต้าเจี้ยวไทย(เชื้อสายจีน)ที่โขลกแล้ว  ใส่หมูสับ  น้ำตาลปีบ   พอสุกหอมได้ที่
       ก้อปิดไฟ  แล้วใส่พริกเหลืองที่หั่นเป็นท่อนๆ กับหอมแดง   จัดผักจิ้มตามใจชอบ
       ของท่าน และพี่จรูญ  เช่น ผักกาดขาว แตงกวา ขมิ้นขาว   ...........หลนเต้าเจี้ยว.....

     :x   แขกมีคำถามค่ะ......ถ้าแขกใช้เต้าเจี้ยวญี่ปุ่นมาทำหลนเต้าเจี้ยวของโปรด.....จะเกิดอะไรขึ้นค่ะ?    

   :cry:     ยินดีเล่าเรื่องนุสรา  บุญจริง  พร้อม เรื่องที่เกิดซ้ำที่ทางม้าลายเดียวกันให้ชาวหอทราบไว้
       บอกต่อน้อง ๆ และ ผู้ใช้รถใช้ถนนแถวนิ้น  แต่ขออนุญาตย้ายไป ห้อง 20 ได้มั้ยค่ะ