แล้วยิ่งถ้าพ่่อแม่ยังมีชีวิตอยู่เร่งรีบทำความดีต่อท่านให้มากขึ้นเพราะบุญที่ทำกับพ่อแม่นั้นเทียบเท่าบุญที่ทำกับพระอรหันต์เชียวนะขอบอกยิ่งถ้าเราได้เดินทางสายแห่งทาน ศีล และภาวนา แล้วไปชักชวนท่านให้ดำเนินตามในทางที่ถูกตามหลักธรรมของพระพุทธองค์ยิ่งจะได้ชื่อว่าได้ทดแทนพระคุณท่านอย่างยิ่ง เพราะเป็นการชักจูงท่านไปในทางสว่างซึ่งจะเป็นประโยชน์เป็นเสบียงกรังติดตัวท่าน เมื่อท่านจากภพนี้ไปสู่ภพหน้าอย่างดีเยี่ยม เราทำอะไรกับพ่อแม่ไว้เราก็จะได้สิ่งนั้นจากลูกของเรา
กฏแห่งกรรมนั้นเที่ยงตรงและยุติธรรมที่สุด ยิ่งกว่ากฏหมาย ใด ๆ ในโลก ลองย้อนกลับไปดูเถิดว่าพ่อแม่หรือคนแก่คนเฒ่าที่ถูกทอดทิ้งในยามชรานั้น เมื่อยังหนุ่มยังสาวเขาได้หลงระเริงกับความสุขแบบเปลือกนอกของชาวโลก จนลืมพ่อแม่หรือไม่
กฎง่าย ๆ ของกรรมก็คือ หากกลัวจะถูกทอดทิ้ง ไม่มีผู้อุปการะ ยามชรา ก็ต้องดูแลอุปการะผู้อื่นในขณะที่เรายังมีกำลังเงิน และแข็งแรง
ที่พี่ต้องมาอยู่ที่นี่ตรงนี้(ในยามที่ว่าง) ก็เพียงแต่จะมาช่วยกระตุ้นเตือนพี่น้อง และเพื่อน ๆที่อาจจะติดภาระกิจของชีวิตงาน หรือ ครอบครัว จนลืมเลือนแก้มเหี่ยวย่นของพ่อแม่ ที่เมื่อไหร่ก็ตามที่เราได้สัมผัสเราจะรู้สึกกับความอบอุ่นและความรักใคร่จากท่านเสมอมา
เมื่ิอเวลาที่แม่พี่ยังอยู่ ไปกอด รัดฟัดเหวี่ยงท่าน หรือแม้แต่ไปนั่งเบียดเพื่อสัมผัสเนื้อนิ่ม ๆ เย็น ๆ ของท่าน แม่จะบอกเสมอว่าเนื้อลูกคือ "เนื้อทิพย์" เมื่อแม่ได้สัมผัสก็ชุ่มชื่นใจ ท่านไม่ต้องการอะไรจากเรามากหรอก ขอเพียงใส่ใจใยดี และอ้อมแขนของลูกในบางครั้ง
ซึ่งเดี๋ยวนี้พี่เองก็จะเข้าใจความรู้สึกแห่ง"เนื้อทิพย์" จากลูก ๆ เหมือนกัน และด้วยสัมผัสแห่งความสงบเย็นแห่งธรรมะก็เช่นกัน เมื่อเราและครอบครัวมีธรรมะเป็นที่พึ่ง เราจะมีความสงบเย็นมากขึ้นและจะมีสติมากขึ้นในชีวิตประจำวัน มีเวลาเอาใจใส่ในความทุกข์ สุข ของผู้คนรอบตัวเรามากขึ้น
และชีวิตเราจะมีประโยชน์กับผู้อื่นมาก ๆ ขึ้นเรื่อย ๆ ด้วย และเราเองก็จะได้รับผลแห่งความสุขที่เราได้มอบให้กับผู้อื่น โดยไม่ได้หวังผลแต่มันจะมาสนองกลับให้เราได้ชื่นใจเองในที่สุด
แล้วเราก็จะมีชีวิตอยู่ในแต่ละปัจจุบันขณะอย่างมีความสุขและเดินอยู่
ในเส้นทางแห่งความไม่ประมาทตามคำสอนประโยคสุดท้ายของพระพุทธองค์
ก่อนจะดับขันธ์ปรินิพาน
"จงรับรู้ไว้ว่า โลกุตตรธรรมเป็นทรัพย์ที่ทรงบัญญัติไว้สำหรับคนทั้งปวง"
(อริยสัจจจากพระโอษฐ์)
P.Jimsy ka,
again,it is a worthful text I always get from you...learn something to look back to my own life:
1.I do agree with you about this...as I did it since I earn my own money...what was the first I thought at that time?yeah,I gave some money to my mother! I lived too far from her,so I can not visit her as many as I like ...to call and to support her was the only way I can show her how did I miss her at that time.
After married I still maintain these act! ...no matter how burden I have ...it never argued not to continue....not to do...I saw the time she sacrificed selfless as I was young...it is really a little what I can do now.
Do you know what I feel as a return of my life?? I feel that...the more I gave her...the more my husband gave me!!!!!herr,herr....should not concern but ...it....true.
2.I can see it as a sample of the person near me....my husband 's sister in law(wife of his brother)who never ,never has a father!! her mother grown her up alone along a hardly time...as a single mom....now this mom grows old..she take her to her house and take care under the roof...this mom is handicaped...need a wheelchair...that is a price after a long way hard working....I see my sister in law with other eyes...she is like a thai daughter.a good mind one....what returns her..along these many years with my brother in law?? yeah,he loves her so much...take care and give without thinking to take any back...
3.it is the truth!
thank you khun pee.
nn.
