พรหมลิขิตเหรอ ก็เชื่อบ้างนิดหน่อย กรูเชื่อเรื่องความน่าจะเป็นมากกว่า(Probability) คือแบบว่าอยู่ในป่าในดงอย่างกรูเน๊ยโอกาสเจอสาวๆมันก็น้อย ในสาวๆที่่น้อย แล้วก็เป๊กเน๊ย มันก็น้อยลงไปอีก แล้วในสาวๆที่เป๊กเน๊ย แล้วจะจริงจังแต่งงานด้วยมันก็น้อยมั๊กๆ ถามว่ามีโอกาสมั๊ยมันก็มีอะนะแต่ก็น้อยมาก ถ้าได้บางคนอาจจะเรียกว่าพรหมลิขิตก็ได้ (ประมาณลูกสาวกำนัน...อิอิ) ฉะนั้นเราไปเพิ่มความน่าจะเป็นกันเต๊อะ :lol: :lol: :lol:
:roll: ความน่าจะเป็นที่ว่า....อาจเรียกว่ามันเป็นเรื่องของวงโคจร...ได้มั้ยน๊า...
เคยสังเกตไหมว่า..คนที่รู้จักชอบพอกัน...ก็มักจะมาจากการที่ได้เจอกันในกลุ่มหรือว่า
ในหมู่พวกพ้องเดียวกัน...ที่ชักพากันมาให้รู้จักกัน...มันเป็นเรื่องของวงโคจร...
ว่าเราจะเลือกวิถีโคจร...อย่างไร...ที่จะพาให้เราได้ไปพบปะ
หรือเจอใครบ้าง......ก็จะมีโอกาสที่จะได้รู้จักใครบางคน...รู้จักตัวตนของคนคนนั้น....
...ว่าเขาหรือเธอเป็นคนอย่างไร...มีมุมมอง...ทัศนคติในเรื่องต่างๆ เป็นยังไง...
คุยแล้วคลิกรึป่าวว...หรือว่าเอาไว้แค่ชื่นชมปลาบปลื้ม...ประมาณว่าไม่รักแต่คิดถึง..หน่ะ..หุหุ
ตัวอย่างเช่น คนที่ชอบเที่ยว...แล้วมีโอกาสไปเที่ยวกัน..ก็จะได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน...
ว่าเขาหรือเธอเป็นยังไง....ชอบเที่ยวสไตล์ไหน..เชิงวัฒนธรรม..เที่ยววัง..วัดวาอาราม..
หรือล่องไพรในอุทยานแห่งชาติ หรือทะเลเที่ยวเกาะแก่ง หรือประเภทขาเที่ยว ลุยๆ ไปได้หมด
หรือคนที่ชอบอ่านหนังสือ...แล้วไปร้านหนังสือ....เที่ยวงานสัปดาห์หนังสือ..
ไปฟังเสวนาหนังสือ...โอกาสที่เจอคนคอเดียวกัน..เคยได้อ่านหนังสือเล่มเดียวกัน..
...คุยถูกคอ...ในเรื่องเดียวกัน..ก็มีมีโอกาสสูงกว่า...คนที่ไม่ได้ไปในที่ชอบที่ชอบ...
เพราะอาจหาคนมาคุยถูกคอด้วยยาก...หรือบางทีไปแล้วก็หาคนแนวเดียวกันยาก...
(นั่นสิ...แต่ก็น่าแปลกบางคู่เค้าก็ว่า..เขาชอบต่างกัน..เขาก็อยู่ด้วยกันได้...)
บางที...เราน่าที่จะสามารถเลือกวิถีโคจรของเราเองได้...ว่าเราจะพาให้ไปเจอกับใครบ้าง...
แต่วิถีโคจรบางครั้งก็มาจากคนอื่นด้วยก็ได้นะ...เช่น เป็นเพื่อนของเพื่อนแล้วไปรู้จักกัน
ที่ไหนสักแห่ง..หรือว่า..เป็นคนที่รู้จักกันผ่านใครบางคน..อันนี้บางทีมันก็อธิบายยากนะ
ว่าบางทีทำไมบางคู่โอกาสที่จะมาเจอกันแทบไม่มี เช่น ทำงานคนละสายงานกันเลย..
แต่ก็มีโอกาสได้รู้จักกันผ่านวิธีการต่างๆ ...ส่วนการที่จะแปรเปลี่ยน...
ความสัมพันธ์ที่จะเขยิบมาสานสัมพันธ์...ให้ใกล้กันหรือเปล่านี่...
คงเป็นความลับที่คนสองคนจะรู้กัน...ซะแล้วล่ะเนอะ...คริคริ
:oops: :oops: :oops:
ว่าแล้วก็ทำให้นึกถึงเพลงนี้..เมื่อครั้งที่ไปดูคอนเสิร์ตเฉลียงจัดขึ้น.....ล่าสุด
มีเพลงพิเศษ...เพลงนี้..เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ...
โดยมี....พี่เจี๊ยบ..วัชระ ปานเอี่ยม..เป็นคนร้อง...แล้วเนื้อร้องเพลงนี้..
พี่จิก..ประภาส ชลศรานนท์ เป็นคนแต่งเนื้อร้อง...ฟังแล้วโดนใจ....ชอบมั่กมากเร้ยยยย...ดาวนับล้าน ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า
จะมีไหมหนาที่ลอยอยู่เองเฉยเฉย
ไม่ยอมโคจรหมุนไปไหนเลย
ไม่เคยไม่เห็นเลยสักดวง
“ดาวของฉัน” เธอว่าห่างไกลลิบลิบ
แต่ดาวไหนไหน มันก็อยู่ไกลกันทั้งนั้น
“ดาวของเธอ” ฉันว่าก็เหมือนกัน
กี่ปีแสงนั้นอย่านับเลย
เมื่อดาวโคจรมาเจอะกัน
ฤดูก็เปลี่ยนผัน การหมุนก็ผันแปร
เมื่อเธอกับฉันมาเจอะกัน ชีวิตก็เปลี่ยนผัน
เปลี่ยนไปจากเดิม เปลี่ยนจังหวะหมุนของหัวใจ
เกิดอาการ
เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ
แต่สองดาวก็ยังหมุนรอบตัวเอง
เธอดึงดูดฉัน ฉันดึงดูดเธอ
แต่สองดาวยังเปล่งแสงอันงดงามให้แก่กัน
ดาวนับแสน ที่มีวงแหวนนับร้อย
ทั้งดาวเคราะห์น้อย ดาวฤกษ์ ลอยคว้างคว้าง
ดาวทุกดวงนั้นย่อมจะแตกต่าง มีเส้นทางหมุนของตัวเอง :roll: อยากให้ทุกคนได้ฟังเพลงนี้กันบ้างจังค่ะ...
เพื่อนพี่น้องท่านใดที่สามารถแปะลิงค์เพลงนี้ได้..
โปรดช่วยนำมาแปะที่นี่...ให้ได้แบ่งปันกันฟังด้วยได้ไหมค่ะ อยากให้ได้ฟังกันมั่กมากจ้า:wink: