สุพจน์ เนตรน้อย เพื่อนของพวกเราทุกคน

[ant]

ยังจำสุพจน์ เนตรน้อย หรือ พี่แห้ว  หรือไอ้แห้ว ของพวกเราได้ไหมคะ  แห้วเป็น RCU รหัส 26 ที่ชาวหอ โดยเฉพาะชาวค่ายหอพักในสมัยนั้นไม่น่าจะลืมเธอไปได้ ปัจจุบัน แห้วมีชะตากรรมที่น่าสงสารมาก เพราะประสบอุบัติเหตุรถคว่ำตั้งแต่เริ่มทำงานได้ไม่นาน และจนวันนั้นจนถึงวันนี้ เกือบ 20 ปี แห้วขยับตัวไม่ได้ พูดไม่ได้ ทำได้เพียงกะพริบตา หรือร้องไห้  (บ่อยๆ) แห้วอยู่กับพี่สาวที่อำเภอดำเนินสะดวก สภาพครอบครัวลำบากมาก พี่สาวที่รับเธอไปดูแล มีอาชีพรับจ้างขับเรือหางยาวค่ะ

อยากเชิญชวนพวกเราที่ยังจำแห้วได้ ไปเยี่ยมและให้กำลังใจเธอกันหน่อยนะคะ การเดินทางต้องนัดหมายกันล่วงหน้า เพราะต้องใช้เรือหางยาวเท่านั้นจึงจะไปถึงบ้านเธอได้ และจะต้องให้พี่สาวเธอมารับ สำหรับท่านที่จะไปเยี่ยมเธอ หรืออาจจะไปไม่ได้ แต่มีจิตเมตตาจะฝากของใช้หรือของจำเป็นไปแทน  กรุณาติดต่อมาที่ดิฉันด่วนนะคะ (กรณีฝากของ ขอเป็นว่ามีคนไปกันหลายคนจะขอรับฝาก แต่ถ้าไม่มีคนไป ขออนุญาตไม่รับฝากของนะคะเพราะเกรงคำครหา โดยเฉพาะเงิน )


ดิฉันตั้งใจไว้เองว่าถ้าหากสารฉบับนี้ที่ได้บรรจุความตั้งใจเต็มเปี่ยมที่จะสื่อเรื่องราวของเพื่อนที่น่าสงสารคนนี้ไปถึงคนอื่น อาจไม่ได้รับความสนใจเท่าที่ควร ก็จะไปเยี่ยมเธอเพียงคนเดียวในวันที่ 31 พค.นี้ ซึ่งเป็นวันหยุด (จะได้ไม่ไปรบกวนรายได้ของพี่สาวที่จะได้จากการรับจ้างในวันเสาร์-อาทิตย์โดยตั้งใจว่าจะไปอ่านหนังสือธรรมะให้เธอฟังเพราะเป็นวันพระใหญ่ด้วย แต่ทั้งนี้ ก็แล้วแต่ว่าจะมีพวกเราหลายๆคนช่วยกันคิดหรือเสนอวันอื่นๆก็ได้ (ถ้ามีคนสนใจไปกันหลายๆคนนะคะ) ขอบคุณล่วงหน้าแทนแห้วด้วยค่ะ
แอ๊น

[alayas]

Khun ANT,
Thank you for the information krab.
แห้ว is my friends from 2526. He was very active (an activist) and we all 2526 loved him. We called him พี่แห้ว as he was older than us.

Please do your best to organize the trip to visit him. I'll pass this message to all my 2526 friends krab.

RS........
Where are you??
Can we do somthing about this at all???

YAS

[khesorn mueller]

P.Yas,
I called p.Ant the morning she take this text into this web with her mobil phone...I heard about his story..really tragically.
The fact is that..it was happened almost 20 years ago...from the beginning P.Ant still follows his condition untill he was out of the hospital..the contact was broken.P.Ant said she tried to keep on contacting but it was not worked untill last few days.
I recommended her to write an official letter to CU alumni for this matter.He should be not left behind alone again.P.Ant said she will make a photo as an evidence.May be we could collect any idea about that.I promised her to talk with you about this things..sorry I am late.
nn.

[alayas]

Ning,
I'll get some 2526 friends together and may get in touch with his family or Khun Ant. We will try our best to make a visit. Please let me pass this message on to m friends first. I myself can drive to Danern if I knew his address. Will you do anything to help???

However, I'l be at Samilah Beach (Parvillion Hotel) during this coming weekend naa.

P'Yas

[krongon2513]

น้องปุ๊กกี้คะ
ช่วยนำเรื่องนี้เข้าที่ประชุมคณะกรรมการคราวหน้า
 เพื่อหาทางช่วยเหลือน้องด้วยค่ะ

[khesorn mueller]

P.Krongon ,P.Yas ka,
my opinion is that not only a donation as it is only a short term solution but something more such as:we have an excellent CU medicine system hospital,to try his condition again.As I heard he can not sit..only lay down and get a fusion food by the neck...is there any way to get his condition better than that for example..he can sit on the wheelchair or so.His situation was also under the poverty...his parent was passed away inbetween the time.He has only one sister ,who try her best to carry on her life.
This story shock me so much that he was cut out of outside world since he was back home.No one knows..even some said he"may" pass away already...tragedy.
nn

[iamfrommoon]

น้องปุ๊กกี้คะ
ช่วยนำเรื่องนี้เข้าที่ประชุมคณะกรรมการคราวหน้า
 เพื่อหาทางช่วยเหลือน้องด้วยค่ะ

ค่ะพี่อ้อย...ประชุมคราวหน้า 6 มิ.ย.นี้จะนำเสนอค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ๆ

[prapasri AH]

:cry: พี่แอ๊ะ จะคุยเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อวาน แต่ยุ่งมากและคิดว่าควรคุยกับหมออิ๊ด และแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเรื่อง spinal cord injury ก่อน และ สมองก่อน

ชาวหอรุ่นพี่เรา คือพี่สุริยะ รุ่นพี่อาวุโส ของพวกเรา คงรู้จัก เป็นหัวหน้าหอด้วย จบบัญชีแล้ว ไปเป็นผู้จัดการโรงแรมบางแสน และประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซค์ล้ม และเป็นอัมพาต ช่วงล่างของร่างกาย   :cry: โชคดีที่พี่เป็นลูกคนมีเงินที่หาดใหญ่ เลยได้รับการดูแลอย่างดีจากครอบครัวเป็นเวลา20-30 ปี  จ้างคนอุ้มไปเที่ยวกลางคืนด้วย   พีเค้าชอบเที่ยวค่ะ  และมีพี่เลี้ยงประจำหลายคน

 พี่แอ๊ะกับพี่หาญ เคยไปเยี่ยมที่หาดใหญ่พี่เค้าอารมณืดีเลยล่ :lol: ะ  พี่ สุริยะ บอกว่าวาสนาดี ได้นั่งกินนอนกิน :shock:

:shock:  ตอนนี้พี่เขาเสียชีวิตไปแล้วค่ะ :shock:  ตอนนั้นยังไม่มีเรื่องstemcell มิฉะนั้นพี่เขาคง afford ได้ และน่าจะช่วยให้อาการ ดีขึ้นได้บ้างแล้วแต่อาการบาดเจ็บ และการรักษาต่อตามprotocol ของประเทศจีนเขา

ตอนนี้พี่แอ๊ะทำเรื่องstemcell ที่รักษา โรค บาดเจ็บทางสมอง และ บาดเจ็บทางไขสันหลัง อัลไซเมอร์
โดยเราทำเรื่องนี้กับ ประเทศจีน
ดูได้  www. beikebiotech.com ค่ะ

ตอนนี้เราสามารถใช้ stemcell รักษาโรค อัมพาตจาก stroke (เส้นเลือดอุดตันในสมอง)

ปกติการรักษาโรค  stroke  นี้ เมื่อเป็น อัมพฤกษ์หรืออัมพาต  แล้วสามารถรักษาโดยทางแพทย์ปัจจุบันได้ เช่นการควบคุมความดัน การกายภาพบำบัด  แต่ถ้าอัมพาตนานเกินไป ก็จะพิการอยู่อย่างนั้น :cry:

พี่แอ๊ะได้มีส่วนร่วมในการรักษา นายอำเภอที่อำนาจเจริญ ตู๋คงรู้จัก รัฐศาสตร์14 ชื่อนายอำเภอ เถลิงศักดิ์ บุญชิต (ท่านอนุญาตให้พี่แอ๊ะเล่าได้ค่ะ ปกติแล้วเป็นความลับของคนไข้ค่ะ)

ท่านอัมพาตอยู่2 ปี ตอนนี้ ฉีดstemcell เข้าไป เริ่มหัดเดินได้แล้วค่ะ

ทีนี้มาคุยเรื่องน้องแห้ว2526 นะคะ พี่แอ๊ะไม่ใช่หมอ แต่ศึกษาไปเรื่อยๆ และ มาฟังข้อคัดค้านทางการแพทย์  แผนปัจจุบัน จากพี่หาญ  และ ลูกกะต้น ด้วย เลย ได้ พิจารณาอยู่ตลอดเวลาว่า

stemcell เรา ควรจะเชื่อได้ขนาดไหน  แต่พีแอ๊ะคิดว่าเป็นนวัตกรรมใหม่ทางการแพทย์ ซึ่งถ้าพัฒนาไปเรื่อยๆ คงจะช่วยคนไข้ได้มากค่ะ

   กรณี น้องแห้ว บาดเจ็บมานาน และการบาดเจ็บอาจจะมาก stemcell ไม่น่าจะช่วยได้แล้ว :cry: ต้องถามหมออิ๊ด ค่ะเพราะจะ เป็นแพทย์ทางประสาทศํลยศาตร์ :)

กรณีคนบาดเจ็บไม่มาก และเพิ่ง บาดเจ็บ และอายุยังน้อย อาจจะช่วยได้บ้างเช่น  ขยับขาได้ ปัสสาวะเองได้

ความช่วยเหลือที่มีกับน้องแห้ว พี่แอ๊ะคิดว่า คงต้องนำเข้าที่ประชุมกรรมการหอ และนำเงิน ไปช่วยครอบครัวก่อนถ้าครอบครัวมีปัญหา แต่  ถ้าครอบครัว support ได้ เราก็คงไปเยี่ยมให้กำลังใจ

สำหรับพี่แอ๊ะจะช่วยได้ตรงที่ ถ้าน้องแห้ว ต้องเป็นภาระกับครอบครัวในการดูแล พี่แอ๊ะยินดีให้มาพักที่ ร.พ แหลมฉบังของพี่แอ๊ะค่ะ เพราะคงไม่เปลืองอะไรมาก นอกจากการพยาบาล และการให้อาหารซึ่งเราต้องพยาบาลคนไข้อื่นๆ อยู่แล้ว

แต่ปัญหาก็คือการจากบ้านมา และต้องมานอนอยู่ในร.พ   คนไข้ก็คง suffer :cry:  ต้องพิจารณาว่า ระหว่างอยู่ที่บ้า น:o กับอยู่ที ร.พ ที่ไหนจะมีความสุขมากกว่ากัน
หรือจะมาอยู่บางช่วงเพื่อเปลียนบรรยากาศ บ้างก็ได้ค่ะ :)

น้องแห้วเป็นคนดำเนินสะดวก บ้านเดียวกับพี่หาญด้วย เราจะ happyมาก ถ้าได้มีโอกาส ช่วยเหลือค่ะ

พี่แอ๊ะไม่ใช่หมอ อธิบาย อะไรผิดถูกไปก็ต้องขออำไพนะคะ

เที่ยงนี้จะเล่าเรื่องนี้ให้พี่หาญฟังค่ะ :cry: คงมีข้อแนะนำทีดีจากพี่หาญค่ะ

[MahDee]

หากมีโอกาส วันที่ 31 นี้ ผมขออาสาไปด้วยครับ

อย่างน้อยจะได้มีโอกาสไปเก็บภาพ สื่อเรื่องราวของพี่แห้ว มาให้ชาวหอได้ทราบ

เพื่อจะได้ช่วยหาทางช่วยเหลือกันต่อไปครับ


มัฮดี 2541

[ant]

ซาบซึ้งใจเหลือเกินค่ะ ไม่รู้จะหาคำพูดไหนมาแทนความรู้สึกตอนนี้ได้เลยนะคะ ขอบคุณทุกคนแทนแห้ว ขอบคุณทุกคนที่ทำให้รู้สึกว่าภูมิใจกับการเป็นซีมะโด่งเหลือเกิน

แอ๊นได้รับการติดต่อทางโทรศัพท์จากน้องหนิง น้องที่อยู่ไกลถึงเยอรมัน น้องขา.. พี่แอ๊นคุยโทรศัพท์กับน้องแล้ว ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร คำว่าซาบซึ้งมันน้อยไปค่ะ พี่แอ๊นจะไปบอกพี่แห้วนะคะ บอกเล่าเรื่องทั้งหมดของทุกคนที่น่ารัก เตรียม print ข้อความเอาไปให้พี่แห้วดูด้วยค่ะ ว่าทุกคนรักและเป็นห่วงพี่แห้วมากเหลือเกิน

น้องมัฮดีก็น่ารักมาก รีบติดต่อจะเดินทางไปด้วยแล้ว พอสายหน่อยมีพี่ต๊ะ รหัส 23 อีกคน โทร.มาบอกจะไปด้วย โอ้โห ณ ขนาดนี้ที่คิดว่าจะเดินทางไปคนเดียว กลายเป็นมีเพื่อนร่วมทางแล้วค่ะ อบอุ่นเหลือเกิน จนถึงตอนนี้ พิมพ์ไปน้ำตาไหลไป ไม่อยากเรียกว่าดีใจเลยค่ะ ขอบคุณทุกคนจริงๆ โดยเฉพาะพี่แอ๊ะ หนูจะเอาเรื่องการไปอยู่โรงพยาบาลไปปรึกษาพี่สาวแห้วดูนะคะ ถ้าไงจะส่งข่าวพี่ค่ะ กราบขอบคุณเหลือเกินค่ะพี่ ถ้ายังไงหนูขอได้มีโอกาสไปกราบพี่สักครั้งแทนเพื่อนด้วยนะคะ

ขอบคุณ yas มาก ตอนนี้แอ๊นอยู่นนทบุรี ถ้าไงติดต่อมาได้ แต่รู้จากหนิงว่า yas ยุ่งอยู่ เอาไว้เคลียร์ภารกิจเรื่องงานแล้วโทร.หรือเมล์มาหาก็ได้นะ แอ๊นเป็นเพื่อนกับคนอง ปงรังษี ยอมรับว่าจำ yas ไม่ได้ แอ๊นน่ะ สาวชั้น 13 ตัวจริงเสียงจริงที่ yas เคยถามหาว่าเป็นสาวแสบประจำหอเลยแหละ เอาไว้เรื่องพวกนี้ค่อยมารำลึกกันทีหลังอีกทีนะ ตอนนี้อิ่มอกอิ่มใจแทนแห้วเหลือเกิน ไว้ yas รวบรวมเพื่อนๆได้  ถ้าสะดวกเดินทางไปเยี่ยมแห้วด้วยกันก็คงดีมาก แต่ถ้าไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะ

แอ๊นค่ะ

[ป.ปลา]

อ่านเรื่องพี่แห้วแล้วคิดถึงหนังสือที่เคยอ่านอยู่เล่มหนึ่งค่ะ

เรื่อง "ชุดประดาน้ำกับผีเสื้อ"
เป็นเรื่องของชายคนหนึ่งที่ประสบเหตุทำให้เค้าขยับร่างกายไม่ได้เลย
อวัยวะเดียวที่เขาขยับได้คือเปลือกตาข้างซ้าย

เค้าจึงเลือกที่จะไม่อยู่เฉย
โดยการให้ผู้ช่วยอ่านตัวอักษรต่างๆ ช้าๆ ทีละตัว
และเค้าจะเลือกตัวอักษรนั้นโดยการกระพริบตา

จนในที่สุดเค้าสามารถสื่อสารกับคนอื่นๆ ได้
สามารถเขียนความรู้สึกของเค้าได้
จากบรรทัด เป็นย่อหน้า และเป็นหนังสือเล่มนี้ออกมา

ชุดประดาน้ำ ก็เหมือนร่างกายของเขา ที่กักขังเขาเอาไว้
แต่จิตใจของเขา ซึ่งเหมือนผีเสื้อ ได้โบยบินไปไกลแสนไกลเกินกว่าที่ใครจะรู้

น่าเสียดายค่ะ เค้าเสียชีวิตหลังจากเปิดตัวหนังสือของเค้าได้ไม่นาน

พี่แห้วเองก็คงจะอยากบอกอะไรกับญาติของเขา
หรือคนอื่นๆ ด้วยเหมือนกันนะคะ
ถ้าลองใช้วิธีนี้ดู ก็น่าจะไม่ยากอะไร  จะเอาใจช่วยนะคะ

[หลิม 81]

ได้อ่านแล้วอยากช่วยครับ...มะดี ขอเบอร์โทรหน่อยดิ เผื่อว่าจะฝากอะไรไปได้บ้าง...และจะได้เชิญชวนเพื่อน ๆ ที่ชอบมาเล่นบอลวันอาทิตย์หาทางช่วยพี่แห้วด้วยครับ


เป็นกำลังใจให้ครับ ไม่รู้จะพูดอะไรดี ไม่ใช่ตัวเองไม่รู้สึกหรอก  :cry:  :cry:

[ทราย 16]

น้องแอ๊นค่ะ
พี่รบกวนน้องแอ๊น 2 เรื่องค่ะ คือ (1) ขอที่อยู่ละเอียดๆ (ชื่อหมู่บ้าน คลอง ซอยฯลฯ) ของน้องแห้วด้วยค่ะ พี่มีงานวิจัยอยู่จังหวัดแถบนี้  ดีไม่ดี พี่อาจจะเคยเจอะน้องแห้วซะก็ไม่รู้สิ แต่ไม่รู้ว่าเป็นน้อง RCU เพราะเคยเยี่ยมอยู่รายหนึ่ง พิการแต่ปัก cross-stitch เก่งมาก และ (2) ถ้าพีสาวน้องแห้วไม่ว่า จะขอเบอร์ธนาคาร เพราะเป็นทางเดียวที่พี่จะช่วยได้ (อยากช่วยด่วนน่ะ) ส่งข้อมูลให้พี่ทาง email: jyaree@yahoo.com ขอบคุณมากค่ะ
พี่ทราย 16

[ti2521]

ซึ้งใจครับ ร่วมด้วยช่วยกันชาวซีมะโด่ง......

[prapasri AH]

อ่านของน้องทราย แล้วจึงอยากจะบอกว่าพี่แอ๊ะก็อยากส่งเงินไปช่วยก่อน เช่นกันค่ะ

ไม่กล้าบอกว่าจะส่งเงินไปให้ก่อน เกรงใจท่านอื่นๆค่ะ

 ดีใจมาก  ถ้าน้องทรายจะส่ง เงิน  พี่แอ๊ะ ขอส่งด้วย เล็กๆน้อยๆเพื่อ ช่วยไปก่อน

ส่งเบอร์ธนาคาร ให้พี่แอ๊ะด้วยนะคะ

prapasri@i-phonesms.com และ prapasri@drhann.com

และ prapasrisuchantabutr@hotmail.com ค่ะ

เมื่อกี้เล่าให้พี่หาญฟัง แล้วค่ะ ร.พ พี่แอ๊ะยินดีช่วยทุกอย่างค่ะ

จะมาอยู่ยโส ก็ได้     แต่ถ้าอยู่แหลมฉบัง ญาติ  และชาวหอ มาเยียมจะใกล้
และที่นั่น แหลมฉบัง มีคนไข้ บาดเจ็บไขสันหลัง นอนอยู่แบบนี้หลายคน ค่ะ

น่าสงสารมาก บริษัทจะมาดูแลระยะแรกเท่านั้น พอหมดหวังแล้วบริษัทเขาก็ให้ส่งคนไข้กลับบ้านค่ะ

[MahDee]

ได้อ่านแล้วอยากช่วยครับ...มะดี ขอเบอร์โทรหน่อยดิ เผื่อว่าจะฝากอะไรไปได้บ้าง...และจะได้เชิญชวนเพื่อน ๆ ที่ชอบมาเล่นบอลวันอาทิตย์หาทางช่วยพี่แห้วด้วยครับ


เป็นกำลังใจให้ครับ ไม่รู้จะพูดอะไรดี ไม่ใช่ตัวเองไม่รู้สึกหรอก  :cry:  :cry:

หลิม เบอร์โทร โพสต์ให้ทาง pm แล้วเน้อ


วันพฤหัสที่ 31 พ.ค นี้ มีสมาชิกที่จะร่วมเดินทางดังนี้ครับ

1. พี่ต๊ะ 23 และ ผบ.ทบ
2. พี่ ant 26
3. MahDee 41
4. Poot 41
5. Party 43
6. ปอ (ปลา) 43

ไปครั้งนี้ คงจะไปถ่ายภาพ มาสื่อให้ชาวหอได้ทราบกันครับ

และคงจะเป็นการเยี่ยมเยียนให้กำลังใจในเบื้องต้น

ส่วนการช่วยเหลือในขั้นต่อไปนั้น คงจะคุยกันอีกครั้งหนึ่งครับ

[suriya2513]

ต้องรบกวนคุณนายแอ๊ะให้คำแนะนำละครับงานนี้...

[prapasri AH]

ป๋อง
เธอช่วยเป็นผู้จัดการให้ฉํนในการดูแลน้อง

ไม่ต้องยุ่งยากอะไร ร.พ จะมี ambulance ไปรับ มาที่แหลมฉบัง

น้องเขาอาจจะอยู่ที่นี่จนต้องจากไป แต่ดีกว่าจากไปอย่างทรมานอยู่ที่บ้าน เพราะ มีเพื่อนคนไข้หลายๆคน อยู่ใกล้ๆกัน จะได้รู้สึกว่า ไม่ได้มีเราคนเดียวที่เจ็บป่วยอย่างนี

เพียงแต่เธอนั่งมาเป็นเพื่อน และหวังว่าเธอไม่ต้องใส่ ambu มาด้วยนะจ๊ะ

สำหรับเธอควร จะเช็คร่างกายซะด้วยนา

[ant]

พี่ทรายคะ
แอ๊นตอบเมล์ให้พี่แล้วนะคะ เลยถือโอกาสนี้ แจ้งที่อยู่แห้วให้ทราบโดยทั่วกันด้วย  หากใครไม่สะดวกจะเดินทางไปเยี่ยม จะสอบถามอาการของแห้วทางโทรศัพท์หรือถามหมายเลขบัญชีธนาคาร จะได้เป็นกำลังใจให้แห้วในเบื้องต้นก่อนถึงสัปดาห์หน้าที่พวกเราจะไปเยี่ยมนะคะ

สุพจน์ เนตรน้อย
เลขที่ 271 หมู่ 5
ต.ประสาทสิทธิ์
อ.ดำเนินสะดวก ราชบุรี  โทร.032-360455

ขอบคุณทุกคนแทนแห้วอีกครั้งนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
แอ๊นค่ะ

[wannee]

ไม่ post ไม่ได้แล้วเรื่องนี้   :cry:  :cry:  

เรื่องการช่วยเหลือครั้งนี้อยากให้นึกเลยไกลถึงการเตรียมรูปแบบที่เราจะพอมีเงินก้อนหนึ่งโดยเฉพาะ  เพื่อช่วยเหลือชาวหอที่ประสบปัญหาหนักๆเช่นนี้ คือไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ เป็นภาระของครอบครัว  พวกเราทั้งหลายควรที่จะมีส่วนรับภาระนี้ด้วยเพราะครั้งหนึ่งเราเคยอาศัยอยู่ร่วมกัน เหมือนเป็นพี่น้องกัน  มีหอจุฬาฯแห่งนี้เป็นเบ้าหลอมร่วมกัน  เราเป็นจุดเล็กสุดที่อยู่ใกล้กัน  คนละเล็กคนละน้อยก็น่าจะช่วยบรรเทาได้ไม่มากก็น้อย  การช่วยเหลือควรมีทั้งระยะสั้น และ ระยะยาว ช่วยกันหาลู่ทางดูแลกันไปจนตลอดให้พี่ๆเพื่อนๆ และน้องๆ ได้มีความสุขขึ้นบ้าง โดยน่าที่จะหาเงินระยะสั้นเพื่อไปปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ให้ดีขึ้น และหาเงินในระยะยาวโดยการรับบริจาคเป็นรายปี โดยกำหนดจำนวนว่าเป็นเท่าไร และมีคนรับผิดชอบคอยเช็คหรือคอยแจ้งให้ชาวหอท่านนั้นทราบทุกปี ว่าถึงกำหนดแล้วตามที่ท่านได้แจ้งความประสงค์ไว้
อยากเสนอให้ชาวเวบ ลองนำไปใช้ผสมผสานกับความคิดเห็นของคนอื่นๆ ว่าจะออกมารูปแบบไหนที่มีประสิทธิภาพ และเหมาะสมที่สุด

  พี่แอ๊ะคะจะผสมผสานกับความคิดของพี่ได้บ้างมั้ยคะ  โดยเฉพะกรณีที่น้องเลือกจะอยู่ที่บ้าน  เสียดจะคิดต่ออีกคะ   ชาวเวบด้วยนะคะ  :?:   :?:

[khesorn mueller]

P.Wannee ka,
that is what P.Ant needs most...brain storming...she is the only connection between P.Haew and outside world. you have a good idea ka.
nn.

[ti2521]

เห็นด้วยกับพี่ๆ น้องๆครับ เย็นนี้คุยโทรศัพท์เรื่องนี้ให้คุณหนุนฟังคงเข้ามาดูในเวปเหมือนกันครับ   ร่วมด้วยช่วยกันชาวซีมะโด่ง.....

[Jiab16]

:)  ปลื้มปิติในน้ำใจ  และความเอื้ออาทรของชาวซีมะโด่งจริงๆค่ะ ... เราไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว ... เห็นด้วยกับเสียดนะ  ที่จริงพี่อ๋าได้เคยประกาศเป็นนโยบายชัดเจนแล้วว่า   กรรมการชมรม ฯ จะสนับสนุน-ช่วยเหลือ-อุปการะ สมาชิกซีมะโด่งในกรณีแบบนี้  ขอให้พี่ๆ น้องๆ ช่วยกันแจ้งข้อมูลให้ทราบด้วย

[wannee]

ขอเพิ่มเติม และขยายความคิดเห็นต่อนะคะ กองทุนนี้จะได้มากหรือน้อยก็อยู่ที่รูปแบบเช่น ส่งสารเฉพาะกิจนี้ พร้อมแบบฟอร์มเพื่อกรอกจำนวนเงิน  และอาจจะมีผู้ประสงค์บริจาคเป็นรายเดือน รายปี   รวมทั้งสามารถบริจาคแบบเจาะจงบุคคลให้เป็นรายๆไป    ผู้ที่รับผิดชอบหรือชมรมฯก็เป็นตัวกลางจัดสรรเงินระยะสั้นว่าขาดเหลืออะไร จากนั้นให้เงินในระยะยาวโดยการ จ่ายเป็นรายเดือนทุกเดือน   และคอยประสานงาน ให้การช่วยเหลือจนถึงที่สุดของขีวิต   :arrow:  :arrow: คิดต่ออีกนะคะ   :arrow:  :arrow:  :?:  :?:

[wannee]

ขอบคุณเจี๊ยบ ti 21 และน้องหนิงที่ให้กำลังใจคิดต่อ  :)  :)

กรณีน้องสุพจน์ขณะนี้ ไม่ว่าน้องจะเลือกแบบไปอยู่ที่ร.พ.ของพี่แอ๊ะ หรืออยู่ที่บ้านตามเดิม คือเสียดตั้งใจจะบริจาค 2 ส่วน   ส่วนแรกจะสบทบเข้ากองกลางหรือจะเรียกกองทุนก็ได้ว่าขาดเหลืออะไรที่จำเป็น   ส่วนที่สองก็จะสบทบกับเงินที่ทางชมรมฯหรือใครก็ได้ที่จะมีการช่วยเหลือน้องสุพจน์เป็นรายเดือนทุกๆเดือน จนถึงที่สุดของชีวิต