Cmadong Chula

น้องอัมหราน หรือ สุชาติ บัญชี กำลังป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล มอ. หาดใหญ่ครับ ตั้งแต่วันศุกร์ที่ 7 มกราคม 2554 ที่ผ่านมา คาดว่าน่าจะอยู่อีกสักพักครับ น้องๆรหัส 34 ที่อยู่หาดใหญ่ หรือสงขลา ช่วยไปให้กำลังใจด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

พี่ยัส นิติฯ 26
ประกาศ

พี่ยาส,
เกิดอะไรขึ้นคะ?
น้องเค้าไม่สบายเป็นอะไร?
อาการที่ว่าหนัก หนักแค่ไหนคะ?

โชคร้ายจังน้องหราน!
พี่เอาใจช่วยค่ะ...ขอให้ตั้งมั่นที่จะหายเป็นปกตินะคะ

p.nn.27

พรุ่งนี้ จะโทรไปประสานงานกับนก เจิดจรรย์ รัดสาด 27 ให้ไปเยี่ยมแทนพวกเรานะ
นก อยู่ มอ. หาดใหญ่พอดีเลย

พี่มีเบอร์ของนกครับ คุยกันอยู่เรื่อยๆครับ

เดี๋ยว เพื่อนๆของน้องหรานก็เข้ามา และช่วยกระจายข่าวครับ

นี่แหละห้องของน้องๆ 34

(http://www.cmadong.com/imageupload/2010_Cmadong-Image/data/image/leveaz-17367f.jpg)

ถ้าเข้าใจไม่ผิด น่าจะเป็นน้อง Amran ท่านนี้นะครับ พบกันเมื่อซีมะโด่งทัวร์ล่องใต้ที่นครศรีฯ
ขอเอาใจช่วยน้องด้วยคนครับ

จดหมายจากพี่หนิง 27
ฉบับที่1 วันที่ 11 มกราคม 2554



น้องหราน,
พี่รับทราบข่าวการป่วยของน้องวันนี้
รู้สึกตกใจอย่างบอกไม่ถูก..บรรยายไม่ได้
ว่าความรู้สึกของน้องณ.วันศุกร์ที่ 7 มกรา
จะเป็นอย่างไรขณะนั้น...ตกใจเหมือนที่พี่
ตกใจตอนนี้?ไม่คะ พี่คิดว่ามากกว่านั้น!
กลัว?กังวล?วิตกต่องาน ต่อครอบครัว?

พี่ทราบจากพี่อารยาสว่ารู้กันกระทันหันมาก
จากความเจ็บป่วยเล็กน้อยที่น้องไปพบแพทย์
แล้วนำไปสู่การตรวจเป็นกิจวัตรที่ทางหมอเค้า
ทำตามขั้นตอน นำไปสู่ผล ที่น่าตระหนกสำหรับ
น้องและครอบครัว...รวมถึงพี่ๆน้องๆชาวหอ,
ชาวเวบบอร์ดหอพักที่ได้เคยสัมผัสกันในโลก
แห่งการสื่อสารแบบนี้.

พี่ทราบว่าวันนี้น้องคงออกจากห้องรับการบำบัดแล้ว
คงยังอ่อนเพลีย ยังสื่อสารไม่ได้
พี่ยาสบอกว่าน้องคงอยู่รักษาตัวอีกระยะ
พี่จึงเขียนให้เค้านำไปอ่่านให้ฟัง,

ขอให้น้องเข้มแข็ง,มีกำลังใจ,มีขวัญ
มองไปข้างหน้า และนึกถึงตัวเรา..ที่มีจิตเป็นนายคะ.

พี่จะเขียนมาคุยอีก,
วันนี้หลับให้สบายก่อนคะ

p.nn27

โอ้ พี่หราน ไม่สบายเป็นอะไรหรือครับพี่?
หายไวๆนะครับพี่

จิตใจสำคัญมากครับ จิตใจแข็งแรง ร่างกายก็จะแข็งแรงขึ้น
ขอให้มีจิตใจที่เข้มแข็งและสู้กับปัญหาทุกอย่างต่อไปครับ

เมื่อเช้าคุยกับหราน ก็ยังไม่มีอาการอะไรนะ แต่จะให้คีโมพรุ่งนี้ครับ
ต้องให้กำลังใจกันครับ

 emo26:D emo6::)) emo6::)) emo6::)) emo31:bye:

ถึงจะไม่เคยเจอกันมาก่อน
ก็ขอเป็นกำลังใจให้น้องด้วยคนค่ะ

วันนี้ทราบมาว่า เจตน์ PE 34 ได้ไปเยี่ยมหรานที่โรงพยาบาลครับ
และ นก เจิดจรรย์ รัดสาด 27 ก็ได้โทรไปคุยกับภริยาของหราน ตามที่มาดามหนิง เยอรมัน ประสงค์ แล้วครับ

ขอให้หรานโชคดีกับการเข้าสู่กระบวนการบำบัดทางการแพทญ่นะครับ ขอให้ อดทนและเข้มแข็งครับ

ขออภัยค่ะ เน็ตที่บ้านไม่ค่อยดีมาหลายวันแล้ว ว่านเพิ่งทราบข่าวเมื่อกี้นี้เอง

ฝากเพื่อนๆ 34 ที่ไปเยี่ยมหรานบอกหรานด้วยนะคะ ว่าว่านเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนค่ะ
ขอให้หายไวๆ และมีกำลังใจเต็มที่ที่จะต่อสู้กับโรคทุกโรคที่เข้ามาค่ะ

สู้ๆ นะหรานนะ

ความคืบหน้าจาก Facebook ครับ

"......เมื่อวานไปเยี่ยมอาจารย์ที่โรงพยาบาล มอ. ตึกเฉลิมพระบารมี ไปด้วยความเป็นห่วง แต่ไปถึงก็เบาใจ อาจารย์ยังสดใส พูดคุยได้สนุกสนาน หมอบอกว่าเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง บังเอิญพบเพราะไปผ่าตัดทอมซิล หมอตรวจชิ้นเนื้อที่ตัดพบว่าเป็นมะเร็ง แต่เป็นระยะเริ่มต้น (โชคดีที่ตรวจเจอก่อน)

ตอนนี้ x-ray ทั้งร่างกาย ผลพบว่าไม่มีอาการผิดปกติของต่อมน้ำเหลืองบริเวณอื่น หมอจึงนัดทำคีโม(เห็นว่ายาที่จะใช้มีประสิทธิภาพดี+เป็นระยะเริ่มต้น=ไม่น่าเป็นห่วง)

อย่างไรก็ตามพบว่าตาด้านซ้ายของอาจารย์บวมและรู้สึกเจ็บ หมอกำลังรอ x-ray บริเวณตาอีกครั้งว่าเป็นเพราะความผิดปกติของน้ำเหลืองหรือไม่ จะได้จัดการรักษาให้เรียบร้อยในครั้งเดียว

ตอนนี้อาจารย์จึงอยู่ที่ มอ. เพื่อหมอจะได้ตามดูอาการอย่างใกล้ชิด อาจารย์ฝากขอบคุณทุกความห่วงใยครับ และฝากผมมาช่วยส่งข่าวถึงเพื่อน พี่ น้องด้วยครับ.......

หรานกำลังใจดีเยี่ยมครับ...

วันนี้ไปเยี่ยมมาแล้วครับ ถ้าไม่นั่งบนเตียง ไม่มีสายข้อมือคนป่วย

ไม่ใส่ชุดโรงพยาบาลก็นึกว่า มาเยี่ยมคนไข้อื่นครับ

หรานจะเข้ากระบวนการบำบัดในวันสองวันนี้ครับ

ถ้าไม่มีอาการแพ้ หรือเหตุการณ์อื่น วันเสาร์หรืออาทิตย์หมอก็น่าจะให้กลับบ้านได้ครับ..

ขอบคุณ น้องเจตน์ PE 34 ด้วยครับ

PE34 ครับพี่ยัส...

แหม๋ ลดอายุให้ผมหล่าว

ขอโต้ด น้องบ่าว

เกาะติดสถานการณ์ครับ

อาจารย์หราน สู้ สู้

จดหมายจากพี่หนิง 27

ฉบับที่ 2 วันที่ 12 มกราคม 2554

น้องหราน,
ได้พักผ่อนมั้ยคะเมื่อคืน?
อาการที่ตามีผลต่อการหลับมากน้อยแค่ไหน?

ดีใจที่มีชาวหอไปเยี่ยม,น้องเจตน์ 34
ฟังรายงานแล้วอุ่นใจกันทุกคน.
พี่ส่ง smsไปรอล่วงหน้าให้น้องรู้สึกว่า
พวกเราไม่ทิ้งกัน...จากรายงานยังไม่แน่ใจ
ว่าน้องต้องเข้าบำบัดวันนี้ (13 มค.2554)
หรือพรุ่งนี้(14 มค.2554)กันแน่
แต่จะวันไหนก็ตามแต่ ที่แน่ๆพี่อยากให้น้อง
แน่ใจ พกพาเข้าสู่การรักษาด้วย..
คือความเด็ดเดี่ยว ตั้งใจที่จะหายจากความ
บกพร่อง การคุกคามของสิ่งที่ค้นพบ.
ความุ่งมาดแน่ใจนี้ มีอยู่แล้วในคุณสมบัติ
ที่น้องหรานเป็น.

หลังการบำบัด น้องคงอ่อนเพลีย
ตัดขาดการรับรู้ เข้าสู่ภายในชั่วขณะ
เพื่อให้ร่างกายได้ปรับตัวต่อการต่อสู้.

จดหมายนี้จึงเขียนมารอน้อง
กลับคืนสู่การพักฟื้น...ให้ทราบว่า
พวกเรารอน้องหรานที่นี่.

โชคดีค่ะ.

p.nn.27

ขอบคุณพี่เจตน์สำหรับข้อมูลครับ พี่หรานสู้ๆเด้อคับ

อยากรู้มานานแล้ว,
Chemotherapieคืออะไร
หาเจอ...แหะๆ version ภาษาเยอรมันคะ


เป็นวิธีการทำลายเซลล์ร้ายหรือให้เซลล์ร้าย
เล็กลง...ในหนังน่าสนใจตรงถ่ายจากที่จริง
สัมภาษณ์จริงถึงผลของ Chemotherapie
ต้องรับการบำบัดเป็น...chemo circle...กี่รอบ
ผลที่เห็นทันที:อาเจียน ผมร่วงแต่หลัง 4 สัปดาห์
จะขึ้นมาใหม่.

ข้อควรปฏิบัติหลัง Chemotherapie:
-ดื่มน้ำมากๆ เพื่อขับยาที่ตกค้างออกจากร่างกาย
-แก้อาการคลื่นใส้ด้วยการเผาระเหิดน้ำมันหอม
-หญิงอาจสวมวิก ผ้าคลุมชั่วคราว
-ทาเล็บปิด ป้องกันเล็บหลุด
-อมน้ำแข็งในกรณีภายในผนังช่องปากเป็นแผล
-ออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์-เล่นกีฬา


http://www.youtube.com/watch?v=FuafYRIQAkQ

ขอร่วมให้กำลังใจให้น้องหราน ด้วยอีกคน ให้มีกำลังใจที่ต่อสู้กับโรค และอดทนในกระบวนการรักษา ที่ในที่สุดจะทำให้น้องหายเป็นปกติดังเดิม  

ขอบคุณเจตน์มากๆ เลยค่ะ สบายใจขึ้นมากเลย เพราะหราน คือเพื่อนคนแรกที่ทำให้ว่านเข้ามาที่เว็บนี้ค่ะ แล้วหรานก็หายไปเลย ^^"


ขอบคุณพี่หนิงสำหรับความรู้เรื่องคีโมค่ะ ว่านเพิ่งทราบชัดๆ วันนี้เองว่าเป็นอย่างนี้นี่เอง


ทุกๆ ท่านรักษาสุขภาพนะคะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมากๆ ที่นี่หนึ่งวันมีสามฤดู อาจจะเป็นหวัดกันได้ง่ายๆ ค่ะ

ครับๆๆๆๆ
ข้อมูลที่ได้ๆมาจากหลายแหล่งข้อมูลครับ ไม่ว่าจะเป็นการคุยกับหรานโดยตรง คุยกับอาจารย์จากมหา'ลัยวลัยลักษณ์ที่สอนหนังสือด้วยกัน และจากคนที่ไปเยี่ยม แม้แต่ในกระทู้จาก Facebook ของหรานครับ

ยังมีอีกกลุ่มนึงที่ทุกคนก็รักหรานเหมือนพี่น้องจริงๆ คือศิษย์เก่า มุสลิมจุฬาฯ จากชมรมมุสลิมจุฬาฯ ก็ร่วมกันให้กำลังใจหรานอย่างใกล้ชิดมากๆครับ ส่วนมากจะอยู่ทางใต้กัน หรานเองก็เคยเป็นอดีตประธานชมรมนี้ด้วยสมัยนึงครับ ก็คงมีคุย และเยี่ยมเยียนกันครับ

ไม่ว่าจะเป็น ซีมะโด่ง หรือ ศิษย์เก่ามุสลิม จุฬาฯ ก็ร่วมให้กำลังใจกันครับ

ก็เอามาแบ่งปันกัน ตอนนี้ต้องให้กำลังใจกัน

ถ้ามีอะไรใหม่ ก็จะเอามา update กันนะครับ

   ขอให้พระเป็นเจ้าคุ้มครองน้องหราน ให้ปลอดภัยทุกทิวาราตรีค่ะ..
  หายเร็วๆนะน้อง.....พี่เอาใจช่วยอีกแรง...

วันนี้ตั้งใจว่าจะไปอีกรอบ แต่ติดวิ่งเข้ามาเลย์

พรุ่งนี้ถ้ามีโอกาสจะแวะเข้าไปอีกทีครับ

ได้โทรคุยกับหราน และทราบว่าหมอให้กลับบ้านแล้วครับ

ขอให้กำลังใจหราน แม้หมอให้กลับบ้านแล้วก็ตาม
ขอให้หรานสู้ๆๆๆๆๆๆ ต่อไปครับ

พี่หรานครับ สู้ๆนะครับ ผมเองก็ไม่มีความรุ้มากนักเกี่ยวกับเรื่องโรคภัยไข้เจ็บ
แต่ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่หรานนะครับ ยังจำพี่หรานได้ แม้จะเคยเจอกัน
เพียงแค่ครั้งเดียว 

ขอมอบเพลงนี้ให้พี่หรานนะครับ

http://www.youtube.com/watch?v=kCJMbgAgEy4

จดหมายถึงน้องหรานฉบับที่ 3 จากพี่หนิง

วันที่ 21 มกราคม 2554

น้องหราน,
พี่ดีใจที่น้องกลับบ้านแล้ว,
หลายวันที่แล้วพี่ค้นข้อมูลมากมาย
เกี่ยวกับผลที่ตามมาหลังการบำบัด
พี่มีคำถามอยากถามน้อง:
-ต้องไปcontrolอีกครั้งเมื่อไหร่?
-หมอบอกว่าอย่างไรบ้างที่ต้องดูแลตัวเองหลังจากนี้?
-รู้สึกอย่างไรบ้างคะ?

เข้าไปอ่านในฟอรั่มเรื่องนี้ เพื่อที่จะเข้าใจทุกด้าน
ในสายตา มุมมองของทั้งผู้ที่ประสบ และครอบครัว
คนใกล้ชิดที่อยู่เคียงข้างให้กำลังใจ.

ในฟอรั่มคุยกันเรื่องเดียวกัน: กำลังจิต กำลังกายของผู้ประสบ
ที่ต้องตั้งมั่น รวบรวม ที่จะต่อสู้กับการเติบโตของสิ่งผิดปกติ
ความวิตกกังวลของผู้ประสบมักถูกเก็บงำ ไม่แสดงออก
ครอบครัว คนใกล้ชิดเข้าไปร่วมรับรู้ด้วยอย่างเลี่ยงไม่ได้ในทุก
ระยะของการดูแลรักษา ทั้งสองฝ่ายต้องพูดคุยกันให้มากๆและทุกเรื่อง
ไม่สำคัญว่าความใกล้ชิดนี้จะมีระยะห่างขนาดไหน
(รวมเพื่อน-คนรู้จักด้วย)เพื่อที่ทั้งสองฝ่ายจะเข้าใจ
ไม่กลัวจนเกินเหตุ และไม่วิตกจนเกินไป
แต่เดินไปด้วยกันในทุกขึ้นของการรักษา
เพราะทุกการบำบัดมีผลข้างเคียง!
พี่ยังไม่ทราบว่าน้องหรานต้องบำบัดกี่รอบของกระบวนการ
แต่ที่แน่ๆน้องและร่างกายของน้อง ต้องอยู่ภายใต้การระวังสังเกตที่เข้มงวด
โดยเฉพาะความเหนื่อยอ่อนของร่างกาย
ปฏิกิริยาของร่างกายที่ตอบสนองต่อการบำบัดครั้งแรก

พี่หวังว่าน้องหรานสามารถกลับสู่ชีวิตปกติประจำวัน
มีความสุขกับครอบครัวมากยิ่งขึ้นทุกวันและอย่างเร็วที่สุดด้วยคะ  

p.nn27

น้องหราน,
วันนี้ดูหนังกันคะ!
แต่ชมเท่าที่ชมได้นะน้อง
เหนื่อยก็พัก.


http://www.youtube.com/watch?v=ANJkt2zckq4&feature=player_embedded

เอ็นเธอเทนกันได้เรื่อยๆคะ
ภาคต่อคะน้อง



http://www.youtube.com/watch?v=Shoc_8YnFl4&feature=player_embedded#at=147

น้องหราน พี่รู้ว่า30-40นาทีนี่
เหนื่อยคะ แต่,ภาคสุดท้าย
ชมอีกนิดคะ แล้วค่อยพักผ่อน.



http://www.youtube.com/watch?v=mrYY96PgvdM&feature=player_embedded#


ขอขอบคุณพี่ๆคะที่สนับสนุน
ส่งไปให้.

จดหมายจากพี่หนิงถึงน้องหราน
ฉบับที่ 4 วันที่ 30 มกราคม 2554

น้องหราน,
พี่จะชมรายการสารคดีในทีวีเร็วๆนี้
เรื่อง Alzheimer เค้าไม่ได้พุ่งจุดสนใจ
ไปที่ผู้ป่วย แต่เข้าไปใกล้ชิดกับญาติ
ที่ดูแลผู้ป่วย...บุคคลเหล่านี้มักถูกหลงลืม
ไม่ได้รับการกล่าวถึงเลย แม้ว่าการดูแล
จะหนัก เหนื่อยเกินการคาดคะเนการsacrifyตัวเอง
เพื่อคนที่เค้ารักนับค่าประมาณการเสียสละไม่ได้

ในสภาวะที่ค่าใช้จ่ายสำหรับบุคลากรดูแลผู้ป่วย
จะเพิ่มสูงขึ้นทุกวัน การดูแลผู้ป่วยจึงมักอยู่ในมือ
ครอบครัว คนใกล้ชิด เค้าเหล่านี้ยังมีชีวิตส่วนตัว
ที่ต้องระวังรักษาไว้ เพราะงานดูแลผู้ป่วยเป็นงาน
ที่ทั้งกาย ทั้งใจต้องการความสมดุล เพื่อไม่ให้
ความหนักเหนื่อยนั้น มาบั่นทอนความรัก ความห่วง
ที่เค้ามีแก่กัน.

พี่อ่านบทแนะนำแล้ว คิดว่าจะนำมาให้น้องชมด้วยแน่ๆ
ถ้าพี่หาฟิล์มเจอนะคะ...สัญญา!

p.nn

วันนี้ชมโฆษณายาอมแก้เจ็บคอไปพลางๆคะ
ว่าสมัยยุคหิน เขาแก้ปัญหาเจ็บคอกันยังไง!

พอให้น้องหัวเราะคะ คือความตั้งใจของพี่



Hau,Halsschmerzen!
(ทุบที เจ็บคอ!)


http://www.youtube.com/watch?v=qzaSnD9gDO0

สวัสดีครับ  log in เข้ามาครั้งแรกในรอบ 2 ปี

วันนี้ได้เข้ามาอ่านข้อความให้กำลังใจจากพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ครับ   และขอขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่มีให้ครับ

หลังจากคีโมครั้งแรกผ่านไป อาการตอนนี้ดูเหมือนจะดีขึ้นเยอะครับ  ยกเว้นผลข้างเคียงจากคีโมที่ยังมีอยู่ครับ เช่น ชาตามปลายมือปลายเท้า ผมร่วง  ปวดกระเพาะ  เรี่ยวแรงไม่ค่อยจะมี ครับ

หมอนัดคีโมครั้งต่อไป 3  ก.พ ครับ

แล้วจะแวะมาดูหนังของพี่หนิงอีกครับ

ขอบคุณครับ
หราน

ดีใจที่เห็นหรานเข้ามาครับ
วันที่ 4-5 อาจจะเจอกันนะ

ว้าว พี่หรานเข้ามาแล้ว
ขอให้หายไวๆครับพี่ เป็นกำลังใจให้ครับ

ในหนังเค้าพูดถึง"Fatique"ด้วยตัวอย่าง
ของสองผู้ป่วย ที่รักษาตัวมาสองปีกว่า
การรู้ที่มา มีชื่อเรียก ช่วยให้พวกเค้า
ปรับตัว งดเลิกและจัดสรรกิจกรรมใน
ชีวิตใหม่หมด เพราะการเหนื่อยแล้วนอน
ไม่ได้ช่วยให้ Fatiqueดีขึ้น ตรงข้าม กลับทำ
ให้ทั้งผู้ป่วยเองและคนใกล้ชิดไม่เข้าใจ
ที่มาที่ไปของต้นเหตุความเหนื่อย มีผล
ต่อสภาพจิตใจ เพราะใจที่ต้องการดำเนินชีวิตปกติ
กับร่างกายที่คอยดึงให้ทุกกิจกรรมล่าช้าหรือยกเลิก
การเปิดใจ พูดเรื่องดังกล่าวต่อผู้เชี่ยวชาญ
ต่อสามี-ภรรยา ครอบครัว คนใกล้ชิด ทำให้
ผู้ป่วยดีขึ้น ด้วยmotivation ด้วยโปรแกรมการออกกำลัง
การละเลิกบางกิจกรรมเพื่อเปลี่ยนไปทำกิจกรรมที่
เหมาะสมกับสภาวะ...เพราะความตั้งใจของผู้ป่วย
คือการเอาชนะต่อความเจ็บป่วย ให้ดำเนินชีวิตได้
ยาวนานกับคนที่เค้ารัก...
นะ Fatique!


http://www.youtube.com/watch?v=twxnRLjB3fw&feature=channel

น้องสน ช่วยส่งเสื้อบอลปีนี้ให้หรานด้วยนะครับ
จะได้ใส่ดูบอลที่บ้าน

น้องหราน,
หนังที่พี่จะดู จะเล่าให้ฟัง
ภาค 1 ฉายคืนนี้
ภาค 2 อังคารหน้า,
พี่หวังว่าจะเจอในเวบคะ
จะได้แฮพมาชมด้วยกัน.

p.nn

วันนี้ 3 กุมภา หรานเข้ารับการฉีดคีโมอีกรอบ ที่โรงพยาบาล มอ. หาดใหญ่
ขอให้สู้นะครับ หราน
พี่เอาใจช่วย

พี่ส่งเสื้อ บอล'เพณีไปให้ 4 ตัวนะครับ เอาไว้ใส่ดูบอลกันทั้งครอบครัวเลย
วันศุกร์หรือเสาร์เช้า คงได้รับครับ

		อ้างถึง			ข้อความของ amran เมื่อ 31 มกราคม 2554, 11:49:29
	สวัสดีครับ  log in เข้ามาครั้งแรกในรอบ 2 ปี วันนี้ได้เข้ามาอ่านข้อความให้กำลังใจจากพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ครับ   และขอขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่มีให้ครับ หลังจากคีโมครั้งแรกผ่านไป อาการตอนนี้ดูเหมือนจะดีขึ้นเยอะครับ  ยกเว้นผลข้างเคียงจากคีโมที่ยังมีอยู่ครับ เช่น ชาตามปลายมือปลายเท้า ผมร่วง  ปวดกระเพาะ  เรี่ยวแรงไม่ค่อยจะมี ครับ หมอนัดคีโมครั้งต่อไป 3  ก.พ ครับ แล้วจะแวะมาดูหนังของพี่หนิงอีกครับ ขอบคุณครับ หราน

ได้ทราบว่าอาการดีขึ้น  พี่ก็ยินดีด้วยค่ะ  น้องหราน
วันนี้คงได้รับคีโมครั้งที่สองไปแล้ว ..
ขอให้สุขภาพกลับคืนมาแข็งแรงดังเดิมนะคะ

น้องพี่ซีมะโด่งเป็นกำลังใจค่ะ

ปล. พี่ขอ copy ข้อความของน้องไปลงใน FB ซีมะโด่งด้วยนะคะ
เรามีกระทู้ติดตามอาการน้องอยู่ในนั้นด้วย

สู้ ๆ ๆ ค่ะ ..      emo6::))

หายเร็วๆนะครับ

พี่ยาส,
ไปเยี่ยมรึยัง?
ทันเชียร์บอลกะน้องหรานมั้ยคะ?
น้องหรานเป็นยังไงมั่ง?

nn.

หนิง พี่ติดงานใน กทม เลยไม่ได้ไป
วันนี้คุยกับหราน หรานบอกว่ายังไม่ได้ฉีดคีโมเลย
ได้ห้องพิเศษแล้ว แต่หมอไปประชุมที่ กทม
เลยต้องรออยู่ที่ห้องพิเศษของโรงบาลนั่นแหละ
แต่หรานก็ได้ดูบอลที่ห้องคนไข้นั่นแหละครับ

หราน สู้ๆนะ ปีนี้ จุฬาฯชนะ ก็รักษาไป ยิ้มไป ก็แล้วกันนะน้อง
จิตใจสำคัญที่สุดนะ ยิ้มสู้

(http://www.cmadong.com/imageupload/2010_Cmadong-Image/data/image/lg5cgr-585784.jpg)

จดหมายพี่หนิงถึงน้องหรานฉบับที่ 5

วันที่ 8 กุมภา 2554

น้องหราน,
รับยาเรียบร้อยรึยังคะ?เป็นยังไงบ้าง?
กลับบ้านได้เมื่อไหร่?

คืนนี้พี่จะได้ชมหนังเรื่อง"ชีวิตกับการหลงลืม"
ที่เล่าเกริ่นไว้ว่าแบ่งเป็น 2 ภาค ภาคแรกเมื่อ
อังคารที่แล้ว ภาคสองคืนนี้ค่ะ (ติด-ตรงกะเรื่อง
The Rose Storyที่พี่ก็ตั้งใจจะชมเหมือนกัน!)

ภาคแรกที่ชม เค้าไปถ่ายทำจากผู้ป่วยจริงๆ
ชาย 3 หญิง 1 ในวัยต่างๆกัน ในระยะแตกต่างกัน,
ที่เพ่งไปที่ครอบครัว คนใกล้ชิดที่ต้องอยู่ ต้องดูแล
คนที่เค้ารักด้วยตนเองตลอด 24ชั่วโมง!
โรค Alzheimerไม่ได้จำกัดในผู้สูงอายุอย่างที่พี่เคย
เข้าใจ....50ปลายก็เป็นได้แล้ว!รายนึงยังเพิ่งเป็น
แค่พ้นประตูบ้าน....กลับไม่ถูก หลงกันเฉยเลยคะ!
แต่หลายอย่างพี่ก็ไม่เข้าใจ อย่างเช่นทำไมพอเป็นนานๆ
จะเดิน-เหินไม่ได้ นอนแบบเหมือนอัมพาตน่ะค่ะ
หรือต้องนั่งรถเข็น....ขาเท้าไร้กำลัง ไม่เฉพาะสมอง
และเซลล์ที่เสื่อมไปเรื่อยๆ...คนไข้รายนึง 80กว่าแล้ว
เคยเป็นmanagerมาก่อน เป็นหนัก อาการทรุดเร็ว
เค้าจำภรรยาไม่ได้...บางทีด่าทอด้วยคำหยาบคาย
ตอนเช็ดตัวสวมเสื้อผ้าป้อนอาหาร บางทีaggressiveคะ
เป็นภาพที่หนังต้องการให้ผู้ชมเห็นว่า
เส้นแบ่งระหว่างคู่ครอง-คนรักในครอบครัว
กับบุคลากรที่ไม่มีความสัมพันธ์กับผู้ป่วยใดๆ
ต่อการดูแลที่เฉกเช่นเดียวกันนั้น...หนักหนา
ต่อจิตและวิญญาณของคนดูแลต่างกันตรงไหน
ทำไมพวกเค้าถึงอดทนดูแลได้เป็นเวลาหลายปี
ไม่คิดจะผลักดันผู้ป่วยไปสถานบำบัดรักษา....
เค้าๆทั้ง3-4รายพูดเหมือนกันคะว่า
..
..
เค้าเป็นลูก...การตอบแทนคืนเป็นหน้าที่ของเค้า
เค้าเป็นคู่ครอง...ได้ให้คำสัญญาไว้เมื่อ30-40ปีก่อน
ว่าจะดูแล-รัก ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข เค้ารักษาคำสัญญาไว้
เท่านั้น
..
..
น้องหราน,ความเจ็บไข้ เป็นภาวะที่ต้องต่อสู้คะ
ทั้งสองฝ่าย....บนความไม่แน่นอนของช่วงชีวิต
นั้น แต่ละคนมีวิธีการจัดการของเค้าเอง...เป้าหมาย
ที่เค้าทำ เพื่อให้คนที่เค้ารัก หาย -อยู่สบาย-อยู่ด้วยกัน
อย่างที่เค้าตั้งใจ.

คืนนี้ภาคสอง ผู้เชี่ยวชาญเค้าจะให้คำแนะนำ
ว่าจะปฏิบัติต่อผู้ป่วยอย่างไรเพื่อชะลอการหลงลืม
ใช้ชีวิตปกติให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้.

พี่จะมาเล่าให้ฟังนะคะ.
แต่หนังน่ะยังค้นไม่ได้คะ
(ไม่ได้ไม่ว่า พี่แกชอบเหวอไปได้เรื่องอื่นมาสิ!)

p.nn

พี่ขอส่งกำลังใจมาให้น้องนะคะ
หายเร็วๆนะคะ

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 09 กุมภาพันธ์ 2554, 00:33:39
	จดหมายพี่หนิงถึงน้องหรานฉบับที่ 5 วันที่ 8 กุมภา 2554 น้องหราน, รับยาเรียบร้อยรึยังคะ?เป็นยังไงบ้าง? กลับบ้านได้เมื่อไหร่? คืนนี้พี่จะได้ชมหนังเรื่อง"ชีวิตกับการหลงลืม" ที่เล่าเกริ่นไว้ว่าแบ่งเป็น 2 ภาค ภาคแรกเมื่อ อังคารที่แล้ว ภาคสองคืนนี้ค่ะ (ติด-ตรงกะเรื่อง The Rose Storyที่พี่ก็ตั้งใจจะชมเหมือนกัน!) ภาคแรกที่ชม เค้าไปถ่ายทำจากผู้ป่วยจริงๆ ชาย 3 หญิง 1 ในวัยต่างๆกัน ในระยะแตกต่างกัน, ที่เพ่งไปที่ครอบครัว คนใกล้ชิดที่ต้องอยู่ ต้องดูแล คนที่เค้ารักด้วยตนเองตลอด 24ชั่วโมง! โรค Alzheimerไม่ได้จำกัดในผู้สูงอายุอย่างที่พี่เคย เข้าใจ....50ปลายก็เป็นได้แล้ว!รายนึงยังเพิ่งเป็น แค่พ้นประตูบ้าน....กลับไม่ถูก หลงกันเฉยเลยคะ! แต่หลายอย่างพี่ก็ไม่เข้าใจ อย่างเช่นทำไมพอเป็นนานๆ จะเดิน-เหินไม่ได้ นอนแบบเหมือนอัมพาตน่ะค่ะ หรือต้องนั่งรถเข็น....ขาเท้าไร้กำลัง ไม่เฉพาะสมอง และเซลล์ที่เสื่อมไปเรื่อยๆ...คนไข้รายนึง 80กว่าแล้ว เคยเป็นmanagerมาก่อน เป็นหนัก อาการทรุดเร็ว เค้าจำภรรยาไม่ได้...บางทีด่าทอด้วยคำหยาบคาย ตอนเช็ดตัวสวมเสื้อผ้าป้อนอาหาร บางทีaggressiveคะ เป็นภาพที่หนังต้องการให้ผู้ชมเห็นว่า เส้นแบ่งระหว่างคู่ครอง-คนรักในครอบครัว กับบุคลากรที่ไม่มีความสัมพันธ์กับผู้ป่วยใดๆ ต่อการดูแลที่เฉกเช่นเดียวกันนั้น...หนักหนา ต่อจิตและวิญญาณของคนดูแลต่างกันตรงไหน ทำไมพวกเค้าถึงอดทนดูแลได้เป็นเวลาหลายปี ไม่คิดจะผลักดันผู้ป่วยไปสถานบำบัดรักษา.... เค้าๆทั้ง3-4รายพูดเหมือนกันคะว่า .. .. เค้าเป็นลูก...การตอบแทนคืนเป็นหน้าที่ของเค้า เค้าเป็นคู่ครอง...ได้ให้คำสัญญาไว้เมื่อ30-40ปีก่อน ว่าจะดูแล-รัก ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข เค้ารักษาคำสัญญาไว้ เท่านั้น .. .. น้องหราน,ความเจ็บไข้ เป็นภาวะที่ต้องต่อสู้คะ ทั้งสองฝ่าย....บนความไม่แน่นอนของช่วงชีวิต นั้น แต่ละคนมีวิธีการจัดการของเค้าเอง...เป้าหมาย ที่เค้าทำ เพื่อให้คนที่เค้ารัก หาย -อยู่สบาย-อยู่ด้วยกัน อย่างที่เค้าตั้งใจ. คืนนี้ภาคสอง ผู้เชี่ยวชาญเค้าจะให้คำแนะนำ ว่าจะปฏิบัติต่อผู้ป่วยอย่างไรเพื่อชะลอการหลงลืม ใช้ชีวิตปกติให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้. พี่จะมาเล่าให้ฟังนะคะ. แต่หนังน่ะยังค้นไม่ได้คะ (ไม่ได้ไม่ว่า พี่แกชอบเหวอไปได้เรื่องอื่นมาสิ!) p.nn

น้องหนิง
เมื่อวานพี่เพิ่งดูสารคดีของออสเตรเลียอยู่เลย
เขาเอาไมเคิล เจ้าของมูลนิธิมาเล่าด้วย และไปเรื่องการใช้stem cell  รักษาซึ่ง กฎหมายไม่ผ่าน
น่าสนใจมากเพราะคนเป็นอายุน้อยลงอยู่เรื่อยๆ อเมริกา มีปัญหาในเรื่องนี้มาก หลายมหาวิทยาลัย ทำการทดลองอยู่

จดหมายพี่หนิงถึงน้องหราน ฉบับที่ 6

วันที่ 9 กุมภา 2554

น้องหราน,
รีบรี่เขียนมาเลย เกรงว่าทิ้งไว้นานจะตกตะกอน
ไม่inกะสิ่งที่เพิ่งรับรู้มาสดๆ

น้องหราน,เมื่อคืนพี่ชมรายการภาคสองจบลง
ครานี้มีตัวอย่างใหม่อีกตัวอย่างนึงคะ,ผู้ป่วย
เป็นหญิงตัวคนเดียววัย70กว่าแล้ว โดยทั่วไป
ก็เงียบเหงาว้าเหว่อยู่แล้ว นี่ยังมามีอาการ
Alzheimerอีก ทางประกันสุขภาพต้องส่งคน
แวะผ่านมาดู 3 ครั้งต่อวัน ครั้งละ30นาที
เธอยังพูดรู้เรื่อง ฉับไวน่าดูสำหรับวัยนั้นและ
ถือว่ายังทำอะไรได้ด้วยตัวเอง...

อีกรายคือผู้ชายที่เพิ่งเริ่มเป็นวัย 73
เค้าสัมภาษณ์ภรรยา เธอว่าเธอไม่ต้องการ
ให้อาการเลวร้ายลงกว่าเดิม เธอต่อสู้ทำทุก
วิถีทางที่จะstimulateให้สมองของสามีได้ใช้
ได้พูด ได้คิด ได้ทบทวน....พี่มองแล้วเห็นชัดว่า
สามีเค้ามีอารมณ์ขันคะ!มีงานอดิเรกทำสวน
ได้ออกกำลัง หนังฉายตอนภรรยาพาไปหาNeurologist
เพื่อทดลอบสภาพอาการเปรียบเทียบกะครั้งสุดท้าย
ที่มาตรวจ ให้วาดรูป ให้เขียน ให้สะกด
ให้ตอบคำถามย้อนไปย้อนมา กลับหน้ากลับหลัง
คนดูอย่างพี่ เอ๊ะยังไง,ใครเป็นกันแน่ ฮึ?
เอาเป็นว่าเค้าอาการดีขึ้น scanสมองพบว่า
ดีกว่าคราวที่่มาครั้งก่อน เค้าคนไข้ยอมรับว่า
เค้าต้องการการรักษาช่วยเหลือ เค้าaccept
โรคและตั้งใจที่จะรักษาชะลออาการทุกทาง
เค้าและภรรยาไปเข้ากลุ่มผู้ป่วย คนเป็นเข้าห้องขวา
คนดูแลเข้าห้องซ้าย แล้วพูดคุยแลกเปลี่ยน
ประสบการณ์ การได้พบปะคนในสถานการณ์เดียวกัน
ทำให้พวกเค้ารู้สึกว่ามีคนเข้าใจ พูดเรื่องเดียวกัน!
คนไข้ คนนี้พูดน่าฟังว่าเค้าอายุเท่านั้น ผ่านมา
หลายเรื่องทั้งดี-ร้าย เค้าอยู่มาได้และจะต่อสู้ต่อไป.


แต่hilightของรายการอยู่ตรง...ผู้เชียวชาญที่เค้า
ไปสัมภาษณ์ เป็นศาสตราจารย์ทางด้านNeurologist
เองที่ศูนย์Alzheimerที่คณะแพทย์ มหาวิทยาลัยHeidelberg
ที่สูญเสียแม่ไปด้วยโรคนี้ และเค้าเองในวัย 70
แต่ยังactive มีโต๊ะทำงานค้นคว้าวิจัยที่ศูนย์ ยังไปทำงาน
เท่าที่ทำได้ แม่ยายเค้าเป็นโรคนี้ เค้ากับภรรยาจึง
ดูแลแม่ยายบ่อยๆที่สถานคนชรา...

เค้าบอกว่าตราบเท่าที่ยังไม่มีตัวยารักษาที่ชงักงัน
วิธีที่ดีที่สุดคือชะลอการเสื่อมให้ช้าที่สุด...และเค้าว่า
ทุกคนมีโอกาสเป็นทั้งนั้น ช้าหรือเร็ว!แต่เค้ารู้และ
หาทางป้องกัน เพราะเค้ามีโอกาสมากกว่าใคร..

หมอท่านนี้ว่า 3 สิ่งปฏิบัติง่าย ได้เลย ทำทันที
ใครก็ทำได้...ไม่ต้องรอให้เป็นก่อนจึงค่อยปฏิบัติ!
1. Ernährung...nutrition:ให้กิน-บริโภค แบบชาว
เมดิเตอร์เรเนียน--->น้ำมันโอลีฟ ผัก มะเขือเทศ มะเขือAuberginen
Zucchini ผลไม้ และอย่าลืม!อาหารเมดิเตอร์เรเนียนมีเนื้อน้อย
ไม่ไช่ให้ลด เลิก แต่ให้แบ่งการบริโภคออกไป
2.Bewegung...moving:ออกกำลังให้ได้ทุกวัน เดิน วิ่ง ถีบจักรยาน
3.neugierig...curious/inquisitive ให้อยากรู้อยากเห็น ติดตาม
เรื่องราวข่าวสารอยู่เรื่อยๆ!ไม่ว่าในวัยไหน เพื่อกระตุ้นสมอง.

หมอท่านนี้แม้ 70แต่ดูอ่อนเยาว์คะ.

น้องหราน,เค้าๆแสดงอย่างนึงที่พี่สังเกตได้
ทุกคน ทุกตัวอย่าง...consciousต่อสิ่งที่เค้าเป็น
ตั้งใจ เชื่อมั่น ที่จะดูแลรักษาตัวเองให้อยู่ได้นาน
เท่าที่โชคชะตาเค้าจะพาไป ไม่ย่นย่อท้อถอย
ไม่ถอดใจสงสารตัวเอง แต่ทำเท่าที่กำลังต่อสู้เค้า
จะทำได้.

เหนื่อยนะคะ พี่รู้!
อ่านมาก...งั้นพักนิด.

p.nn

วันนี้ โทรไปหาหราน
ปรากฎว่ากำลังรับคีโมอยู่พอดี หลังจากที่รอหมอให้ว่างมาหลายวัน
วันนี้ทั้งวัน และคืนนี้ทั้งคืน หรานคงเหนื่อยกับอาการแพ้
อดทนและสู้ๆนะน้องรัก
ขอเอาใจช่วย

พรุ่งนี้ อาการคงดีขึ้น

คอยตามข่าวอยู่ค่ะ .. ขอบคุณยาสด้วยที่ช่วยส่งข่าวให้ทราบ     

		อ้างถึง			ข้อความของ swsm เมื่อ 09 กุมภาพันธ์ 2554, 21:30:09
	คอยตามข่าวอยู่ค่ะ .. ขอบคุณยาสด้วยที่ช่วยส่งข่าวให้ทราบ

ครับพี่หยี
ไม่ได้คุยกันนานเลยเน๊าะ พี่สบายดีนะ

หนิง คงอีกหลายรอบครับ
แล้วพี่จะค่อยๆรายงานข่าวให้นะครับ

		อ้างถึง			ข้อความของ alayas เมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2554, 00:38:25
	อ้างถึง ข้อความของ swsm เมื่อ 09 กุมภาพันธ์ 2554, 21:30:09 คอยตามข่าวอยู่ค่ะ .. ขอบคุณยาสด้วยที่ช่วยส่งข่าวให้ทราบ      ครับพี่หยี ไม่ได้คุยกันนานเลยเน๊าะ พี่สบายดีนะ

สบายตามอัตภาพค่ะ .. ขอบคุณนะคะ
วุ่นงานในบ้านบ้าง งานนอกบ้านบ้าง งานสังคมบ้าง

แต่ก็สนุกดี    emo6::))

บ่ายวันนี้โทรไปหาหราน ได้ทราบว่ากำลัง check out จากโรงพยาบาล
แล้วก็จะเดินทางกลับพักฟื้นต่อที่บ้านที่นครศรีธรรมราชทันที
หลังจากให้คีโมแล้ว ไม่มีอาการแพ้มากเหมือนครั้งก่อน
ตอนนี้น่าจะถึงบ้านแล้วมั้ง

ดีใจที่ได้ยินเสียงหัวเราะของหราน ผ่านสายโทรศัพท์

 emo26:D emo6::)) emo31:bye:

ขอให้หายไวๆ นะครับ

สวัสดีครับ  พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ชาวซีมะโด่ง

ตอนนี้กลับมาพักฟื้นที่บ้านแล้วครับ หลังจากไปรับคีโมครั้งที่ 2 มา ไปรับครั้งนี้โชคดีได้นอนดูบอลประเพณีที่เตียงผู้ป่วย ดีใจที่บอลชนะจนลืมไปพักนึงว่ากำลังป่วยอยู่ พยาบาลที่มาวัดความดันคง งง งง ว่าทำไมคนไข้ถึงได้อินกับการเชียร์บอลจัง

พี่ยาสครับ เสื้อบอลทั้ง 4 ตัวทีื่ส่งมาได้รับแล้วครับ ไว้ใส่เสื้อทีมเมื่อไหร่จะ post รูปให้ดูครับ

วกกลับมาที่คีโมครั้งที่ 2 ต่อครับ ครั้งนี้ไปนอนเล่นรอหมอที่โรงบาล 5 วัน พอหมอมาถึง ทำการสั่งยาให้เสร็จ บอกว่ารับยาเสร็จกลับบ้านได้เลยซะงั้น  เลยต้องอ้อนหมอว่ากลัวแพ้ เพราะครั้งแรกแพ้ซะหมดสภาพครับ  แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าร่างกายปรับตัวกับยาได้ เลยไม่แพ้มากครับ  มีอาเจียรเล็กน้อย  เพลียอีกนิดหน่อย แต่ยังสามารถขับรถเองได้เป็น 100 กิโลครับ

ความรู้สึกส่วนตัวบอกว่า ยาที่ได้รับน่าจะถูกกับโรคแล้วครับ คือร่างกายไม่ได้ต่อต้านยา ทำให้ยาสามารถออกฤทธิ์ได้ดี บริเวณใต้ตาที่บวมเนื่องจากมีก้อนเนื้ออยู่ในโพรงใต้ตาจึงยุบไปแล้วครับ โอกาสในการหายจึงมีสูงมากครับ

พี่หนิงครับ ขอบคุณสำหรับเนื้อหา ดี ๆ ที่นำมาฝากครับ  ผมค่อนข้างโชคดี ที่มีภรรยาช่วยดูแลแบบ fulltime ครับ จึงเป็นคนป่วยที่ค่อนข้างสบายครับ

สำหรับการคีโม หมอบอกว่าจะทำทั้งหมด 6 ครั้งครับ หลังจากนั้นก็คงติดตามโรคเป็นระยะ ๆ  ครับ

หมอนัดคีโมครั้งต่อไป 3 มีนาคม ครับ ช่วงนี้หลังจากหายแพ้แล้วคงต้องฟิตร่างกายเพื่อเตรียมรับยาครั้งต่อไปครับ

สุดท้าย ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่มีให้ครับ

ขอบคุณครับ

หราน

เย้ พี่หรานมาเอง อิอิ

ดีใจค่ะ .. ที่ได้อ่านข้อความของน้องหราน ..   emo9:huhu:

และพี่ขอนำไปแปะใน facebook ของซีมะโด่งด้วยนะคะ
เรายังถามไถ่ถึงน้องอยู่เสมอ     

น้องหราน,
ดีจริงค่ะ น่าชื่นใจต่อข่าวคืบหน้า.
อีก 4 lots....สงครามยังไม่จบคะ
ยังต้องอึดกันอีกหลายยก.

พี่รอชมรูปเสื้อบอลรุ่นล่าสุดนะคะ,
เผลอๆพี่อาจแปะงานขึ้นstandของบ้านพี่
ที่ถ่ายมาลงในเวบนี้ ให้โอ้ลั่ลล้ากัน
ด้วยเสื้อรุ่นไหนไม่รุ อุตลุตไปหมดค่ะ.

พักผ่อน ออกกำลัง จิตแจ่มใสนะคะน้องหราน
พี่ๆน้องๆอยู่ข้างๆ
p.nn

ได้เจอลูกๆ แล้ว สิ หราน

ยังคงเป็นกำลังใจให้หราน เสมอ ค่ะ หายไวๆ นะคะ สู้ๆ

จดหมายพี่หนิงถึงน้องหรานฉบับที่ 7
วันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2554

น้องหราน,
กลับบ้านไปอยู่ท่ามกลางคนที่น้องรัก
ครอบครัวเป็นที่พึ่งแหล่งสุดท้ายของมนุษย์เสมอ.

ก่อนวันแห่งความรัก ที่เป็นวัฒนธรรมตะวันตก
แต่เราก็รับแต่สิ่งดีๆเค้ามาปรับใช้ให้เข้ากับสถานะ
แลบรรยากาศแบบเราๆได้ทุกเมื่อ
พี่ฟังวิทยุเมื่อเช้า ว่าคนเยอรมันจ่ายเงินเท่าไหร่
สำหรับวันนี้? .....24 € คะน้องหราน!
จ่ายเพื่อซื้อช่อดอกไม้ให้คนรัก-ภรรยา-คู่หมั้น-แฟน
ร้านดอกไม้ดีใจ 1 ปีมีวันเดียว...ราคากุหลาบไม่เข้าช่อ
จึงแพงที่สุดในรอบปี!

ถามว่าต้องรอวันนี้เพื่อแสดงความรักต่อคนที่เรารักมั้ย?
พี่ว่า วันนี้ได้กลายเป็นcommercialไปเรียบร้อย!งั้นพี่แผลง
มั่งดีกว่าคะน้องหราน...พี่อยากแสดง พี่แสดง ว่าพี่รัก
พี่ขอบคุณที่มีเค้าอยู่ที่นั่นเสมอเมื่อพี่ต้องการ ในภาวะ
โกลาหลวุ่นวายนอกบ้าน แลในบ้าน เรื่องนั้น เรื่องนี้
เดี๋ยวเรื่องลูก เดี๋ยวเรื่องงาน เดี๋ยวเรื่องครอบครัวแต่ละฝ่าย
ล้วนต้องแบ่งสมาธิและจิตเพื่อไปconcentrate...ลืมคนข้างๆ
ผู้อยู่ที่นั่นเสมอ ไม่โวยวาย ไม่เรียกร้อง ไม่บ่น ไม่ ไม่ ไม่
แต่เป็นที่พึ่งทางจิตของอีกฝ่ายแบบไร้เสียง...ว่าเค้าอยู่.

น้องหราน,อย่าลืมขอบคุณแฟนน้อง แม่ของลูก ศรีภรรยา
ผู้เข้มแข็งในทุกเวลาที่น้องอาจเข้มแข็งไม่ได้เต็มที่
โดยเฉพาะช่วงนี้!ไม่ต้องใช้ 24 €เพื่อบอกเธอคะ นั่นมันที่โน่น
แต่อาจง่ายๆในแบบฉบับของน้องหรานที่เธอรู้จักดี.
กำลังใจไม่ไช่ทางเดียวคะ!เป็นเหมือนพันธะที่ต้อง
รับ-ให้แม้ไม่มีวโรกาส...

พรุ่งนี้จะวาเลนไทน์อะไรที่ไหนก็ตาม สำหรับพี่
เตือนให้ระลึกว่าความรักที่เรามีแก่ผู้อื่นนั้นเป็น
ความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ไม่รอการตอบแทนคืน
ให้แล้วให้เลย ให้แล้วสุขใจ....(ที่รักจ้ะ,น้องขอน้ำหอมนะ
พรุ่งนี้! ดอกไม้ไม่เอา มันเหี่ยว เน่า ขอน้ำหอมแร้ะกัลลล...
เดี๋ยวพี่แกไปกระซิบแฟน!)

p.nn

ขอบคุณถ้อยคำของพี่หนิง ที่บอกหราน

แต่ว่านอ่านแล้วซาบซึ้ง รู้สึกดี๊ดี ค่ะ

พรุ่งนี้ว่านตัดสินใจจะบอกรักคนที่ว่านรักละ 555+ จะบอกเขาด้วยว่า ดอกไม้ว่านก็ไม่เอา ขอน้ำหอมเหมือนกันค่ะพี่ แหะๆ


^^"


ป.ล. หายไวๆ นะคะหราน เพื่อนคนนี้เป็นกำลังใจให้เสมอ

		อ้างถึง			ข้อความของ ว่าน เมื่อ 13 กุมภาพันธ์ 2554, 22:04:17
	ขอบคุณถ้อยคำของพี่หนิง ที่บอกหราน แต่ว่านอ่านแล้วซาบซึ้ง รู้สึกดี๊ดี ค่ะ พรุ่งนี้ว่านตัดสินใจจะบอกรักคนที่ว่านรักละ 555+ จะบอกเขาด้วยว่า ดอกไม้ว่านก็ไม่เอา ขอน้ำหอมเหมือนกันค่ะพี่ แหะๆ ^^" ป.ล. หายไวๆ นะคะหราน เพื่อนคนนี้เป็นกำลังใจให้เสมอ

น้องว่าน,
เดี๋ยวพี่ต้องรีบออกนอกบ้าน
มีเรื่องจะเล่าอีกแล้ว!
3เรื่อง
เดี๋ยวมาเล่าคะ.
ไปสูดอากาศก่อน...พี่คัดจมูก หายใจไม่ออก
พาลจะปวดหัวคะ.

p.nn

นั่งรอฟังพี่หนิงเล่าเรื่องค่ะ ^^"

รอนานนิดคะ!
เมื่อวานออกไปเดิน สายมากแล้ว
พระอาทิตย์ลับขอบฟ้า
ปรากฏลมตึง อากาศเย็นลง
พี่กลับมาบ้านเหนื่อย หิว
เลยโดดร่มเฉยคะน้อง.

ที่จะเล่าเพราะหลายอาทิตย์ที่แล้ว
มีเรื่องต่างๆในสื่อที่กระตุกความสนใจ
ของผู้ชมผู้ฟังชนิดที่พี่โดยปกติไม่สนใจ
ต้องเงี่ยหูฟัง!


เรื่องที่ 1

เค้าไปสัมภาษณ์นักร้องหญิงชาว Australian
Kylie Minogue พี่ก็ว่าว่าเธอหายไปนาน
ได้ความว่ากำลังรุ่งโรจน์ 2005จู่ๆ dianosed...cancer!
มะเร็งที่หน้าอก...รักษา ผ่าตัด (ตัดหน้าอกด้วยป่าว
ข่าวไม่บอกคะ)นานคะ...ก่อนคริสต์มาส2010
เธอเดินสาย promoteอัลบั้มใหม่ ร้องduo
กะนักร้องeuropean...ตอนที่นักข่าวไปถามเธอ
น่าทึ่งค่ะ ว่าคนที่ผ่านเคโมเทราปีมากี่รอบ กี่ยก
เฉียดความเป็นความตาย ต้องตั้งมั่น จิตต้องสู้
ขนาดไหน...แน่นอนแฟนๆไม่ได้เห็นเธอในช่วงนั้น
เธอผ่านมาได้ เธอบอกว่าชีวิตทุกวันของเธอ
คือของขวัญที่เธอขอบคุณเบื้องบนทุกลมหายใจ.
น้องได้ยินเรื่องทัวร์ที่จะจัดปี 2011รึปล่าวคะ?
ยินว่าจะเฉิดฉาย อลังการ อู้ฟู้ ลงทุนหลายสิบล้าน €

จับตาเธอไว้คะ!

(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn3/KylieShowgirl.jpg)

เรื่องที่ 2
เช่นกันคะ come backของนักร้องชาวeuropean
วงชาวสวีเดน Roxetteที่พี่อยู่มาได้ยิน ได้ฟังบ่อยมาก
แล้ววันดีคืนดีหายไปเลย...ออกข่าววันก่อนพร้อม
promoteเพลงใหม่หลังนักร้องหญิงคนนี้หายไป
จากวงการ10 ปีเต็มๆ เธอเล่าให้ฟังว่าวันที่เป็นนั้น
อยู่ในช่วงกำลัง hit ติด chart เดินสายอุตลุตทั่วยุโรป
เช้าวันนึง เงียบๆวันอาทิตย์ ครอบครัวออกไปข้างนอก
เธอจะพักผ่อน จู่ๆมึนศีรษะ ตาข้างขวาฝ้ามัวเบรอก่อน
สักพัก ตาข้างขวารับภาพไม่ได้!!ไม่มีอาการอะไรมาก่อน
ก่อนหน้า....ส่งโรงพยาบาล เค้าเจอเนื้องอกในสมอง
ก้อนเบ้อเฮิ้ม!!ผ่าตัดทันที...เอาก้อนเนื้อร้ายออก
ชีวิตเธอเริ่มจาก 0 ใหม่คะหลังฟื้น!ความทรงจำ-พูด-กิริยา
การเดินเหิน....เธอบอกว่าภาษาอังกฤษหายเกลี้ยง!
เริ่มใหม่เลย(ทุกทีเธอเคยให้สัมภาษณ์ภาษาอังกฤษ
คล่อง คราวนี้ต้องภาษาสวีดิชเท่านั้น)แต่เธอสู้...จิตแข็ง
คนสู้แบบนี้ แฟนๆเอาใจช่วยคะ
น้องว่านฟังเพลงได้มั้ย?
ช่วยฟังเธอคะ  

(http://i935.photobucket.com/albums/ad192/snnn2127/nn3/399px-Roxettehalmstad.jpg)

เรื่องที่ 3
เมื่อเสาร์ที่แล้วนี่เองคะ...รายการมอบรางวัล
golden cameraที่เบอร์ลิน ผู้ประกาศข่าวกีฬา
ที่ได้รับรางวัล วันนั้นพี่ได้ดูรายการแว๊บๆงั้นๆ
เลยเปลี่ยนช่องไปดูหนัง พลาดฉากสำคัญปริบ
ที่สะกดคนทั้งห้องประชุม กล้องจับภาพไม่เฉพาะ
เธอผู้นี้ แต่ยังจับไปที่ผู้ชมที่น้ำตาไหลน่ะน้อง

เธอสวย ฉลาด รุ่งโรจน์ในสายอาชีพmoderator
ในสายข่าวกีฬาที่ที่โน่นให้ความสำคัญมากกว่า
สายบันเทิง เห็นหน้า ได้ยินเสียงเธอทุกวัน ทั่วไป
จู่ๆอีกเหมือนกันคะ...หายไปจากหน้าจอ 2ปีเต็มๆ
มีไม่มากที่ทราบว่าเธอเป็นมะเร็งในสมอง!
โคม่า ยาวนาน ผ่าแล้ว หลังฟื้นชีวิตเริ่มจาก 0
ตอนที่เห็นเธอเดินออกมา เกาะแขนแฟนหนุ่ม
คนที่เคยเห็นเธอก็จำไม่ได้...แต่ใจที่สู้ จิตที่ต้อง
การเอาชนะต่อโชคชะตา...เธอขอบคุณทุกคนที่
ช่วยให้เธอมีโอกาสอยู่หน้าจออีกครั้ง...ที่สำคัญ
ฮ้ายยย เธอขอแฟนหนุ่มแต่งงานต่อหน้าคนใน
ห้อง ผู้ชมหน้าจอกี่สิบล้านล่ะนั่น!
มีคนกี่คนที่จะรู้ว่าการเจ็บป่วย แล้วต้องการคืนสู่
ชีวิตปกติประจำวันต้องลงทุนลงแรงใจกายเท่าไหร่?

ในหนังเห็นเลยว่าแม้แต่ Gunter Netzerอดีตนักฟุตบอล
ทีมชาติที่เป็น regendärของที่โน่นเสียงสั่นพูดผิดพูดถูก
ดูนะคะ


http://www.youtube.com/watch?v=fbh4rjAixRQ

พี่ดูหนังย้อนหลัง ยังนึกไม่ถึง เออจริง,เรื่องแบบนี้
คนเราจะไม่ค่อยมีอยู่ในห้วงความคิด ว่าคนรู้จัก
เพื่อน คนนอกที่เราทราบว่าเค้าเป็นนั่น เป็นนี่
เค้าต้องผจญอะไรมั่ง!เพราะไกลตัว ก็เลิกสนใจ
ห่างหาย ไร้วี่แวว ไร้ข่าว ไร้ร่องรอย...ซึ่งความจริง
ช่วงนี้แหละคะน้องว่าน ที่เค้าๆต้องการกำลังใจ
มากที่สุด...เรื่องเล่าของพี่ทั้ง 3 ล้วนไกลตัวแต่
บอกอะไรพี่ได้ว่า ในทุกข์ ในเจ็บของคนอื่นนั้น
เราเข้าไปรู้สึกกับเค้าได้คะ แฟนๆของทั้ง 3 เรื่อง
มีโอกาสได้เข้าไป"ร่วม"ให้กำลังใจเค้าทางอ้อม
คนเหล่านี้ล้วนผ่านเรื่องวิกฤติในชีวิตที่สุดมาได้
ชีวิตที่เหลือของพวกเค้าจะ intensiveกว่าของเราๆ
ซึ่งไม่ได้ต้องต่อสู้กับโรคร้าย และการอยู่รอด
ตัวอย่างของพวกเค้าคือการต่อสู้เพื่อให้มีชีวิตรอด
ได้มีโอกาสตื่่นมารับวันใหม่ที่เสมือนเป็นของขวัญ.

p.nn

โอ๋ย หนูรู้สึกว่า มันอยู่ใกล้ๆ ตัวเรานี่เองทั้งนั้นเลยค่ะพี่หนิง
ต้องหันมาดูแลสุขภาพตัวเองให้มากๆ แล้วล่ะ ว่านเอ๊ย T__T


ขอบพระคุณค่ะพี่ สำหรับเรื่องดีๆ ทั้งหมด ว่านจะมีสติตลอดเวลาค่ะพี่

จดหมายพี่หนิงถึงน้องหราน ฉบับที่ 8

วันที่ 17  กุมภาพันธ์ 2554

น้องหราน,
เป็นยังไงบ้างคะ หลังรับยางวด 2
แพ้มั้ยคะ? ร่างกายมีปฏิกิริยาอย่างไร
บ้างหลังกลับบ้าน?


ช่วงนี้ที่โน่นกำลังผลัดฤดู...ความมัวซัวมืดมน
ของwinter กำลังจะถูกแทนที่ด้วยแสง,เสียงนก
ตอนเช้ามืดเป็นสัญญาณว่านกท้องถิ่นเริ่มกลับบ้าน
ตอนเช้าสว่างเร็วขึ้น ตอนเย็นมืดช้าลง,
ฤดูใบไม้ผลิเป็นสัญญลักษณ์ของการเกิดใหม่ค่ะ
ขับไล่ความมัวหมองสลัววังเวง การจากลา และ
เค้าถือฤดูหนาวเป็นฤดูแห่งการลาจาก ความตาย!
คนที่โน่นจึงมี mood ที่ขึ้นกับอากาศอย่างมาก
ขณะเดียวกันเค้ายอมรับการเปลี่ยนแปลงได้อย่าง
เฝ้าคอย มีความหวัง....ว่าหลังจากละลา พักผ่อน
หลบใน...จะมีพลังเพื่อได้พบกับแสงอาทิตย์ ความอุ่น
ได้เจริญเติบโต...ผลิแตกก้านใบ...ได้เกิดใหม่.

น้องหราน,ธรรมชาติบอกอะไรเรามากมายคะ
พี่ไม่ทราบว่าน้องเคยจับเสียม จับจอบ ได้เคยลงมือ
ปลูกเพาะต้นไม้ ไม้ดอก ไม้ใบรึปล่าวในชีวิต
การได้ลงปลูก รดน้ำ พรวนดิน เฝ้าดู ตัดแต่ง
ดื่มด่ำดอกผลด้วยมือเรา....เป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูก!
เป็นการคืนกลับ และให้ กันและกันที่simpleที่สุด.

ไม่ไช่อะไรคะ,จะชวนน้องดูหนังก็กระไร
ในทีวีบ้านพี่มีสารคดีดีๆเยอะแยะ..อย่างวันก่อน
ดูเรื่อง"มหัศจรรย์แห่งชีวิต:ค้นพบโลกใบนี้"
ตอน"ผู้ล่ากับผู้ถูกล่า"หนังถ่ายด้วยระบบHD
ชัด,slow motion อื้อหือ...สบัดๆกัดๆ ไล่ล่ากันอุตลุต
ฝันร้าย.....ขอบอก!
รึจาชวนดูหนัง...ผู้สร้างได้รับรางวัล..ก็โป๊ซะอีก!
ฝันร้ายอีกเหมือนกัน!

เอาล่ะ,มีอะไรพี่จะเล่าให้ฟังละกัน,
น้องจะได้.....ฝันดี.

p.nn

น้องหราน,
วันที่ 3 ไช่มั้ย?
ต้องadmitวันไหนคะ?
พร้อมรึยัง?

p.nn

ครั้งที่ 3 เลื่อนไปเป็นวันที่ 13 ครับ พี่หนิง  เนืองจากว่าุคุณหมอท่านไปอเมริก
งวดนี้เลยได้พักมากกว่าปกติครับ ตอนนี้ร่างกายแข็งแรงดี ไปทำงานทุกวัน ไปนั่ง ๆ ทำโน่นทำนี่นิดหน่อยครับ เทอมนี้เพื่อน ๆ เอาวิชาสอนไปหมด ผมเลยไม่ต้องสอนครับ

ตอนเย็น ๆ ก็ออกกำลังกายนิดหน่อย ปลูกผัก พรวนดิน รดน้ำต้นไม้ ไปตามเรื่องครับ

สู้ๆ นะคะ หราน เพื่อนๆ ซีมะโด่งเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ


^^"

ขอบคุณครับ ว่าน

น้องหราน,
วันนี้รับยาโดยเรียบร้อยนะคะ
สงบ ปล่อยวาง ให้ยาได้ทำหน้าที่
ที่ควรทำสมบูรณ์ได้ประสิทธิภาพสูงสุด
พรุ่งนี้จะอาเจียนหรือเบื่ออาหารนิด
แต่น้องจะดีขึ้นคะ.
พี่ส่งใจมาอยู่ข้างๆ.  


พี่หนิง

น้องหราน,
เรียบร้อยมั้ยคะ?
กลับบ้านรึยัง?
น้องเป็นยังไงบ้าง?

p.nn

ไม่ได้เข้ามาซะนาน

หราน  เราเป็นกำลังใจให้นะเพื่อน

เจตน์  นายสปิริตสูงส่ง  ยอดเยี่ยมเลยเพื่อน

อยากทราบข่าวเพื่อนด้วยครับ

ขอบคุณครับพี่

หลังจะครบ1ปีที่ติดตามข่าวน้องหราน
วันนี้,ถือเป็นข่าวดีคะพี่ๆน้องๆ
ที่รับทราบว่า น้องหรานแข็งแรงดีขึ้น
ทำงานได้..หลังรับยาครั้งสุดท้ายเมื่อสิงหา 2554

น้องหราน พี่และชาวเวบบอร์ดขอแสดงความดีใจ
ที่ได้ยินเสียงน้อง รู้ว่าน้องดีขึ้น เป็นข่าวดีรับปีใหม่2555นะคะนี่

(http://apis.wu.ac.th/des/PicPersonFile/4310430321.jpg)

ดีใจที่ได้ทราบข่าวดีนี้ค่ะ เป็นกำลังใจให้น้องนะคะ รักษาสุขภาพ ทำตามที่หมอบอก แล้วจะแข็งแรงค่ะ

เป็นข่าวที่น่ายินดีที่สุดของที่สุดเลยค่ะ ขอบพระคุณพี่หนิงที่ติดตามข่าวของเพื่อนหรานมาแจ้งให้พวกเราทราบด้วยค่ะ


สู้ๆ นะคะ หราน

http://www.youtube.com/watch?v=4W8DcW1sDyQ

ก่อนเปิดเว็บหอ ว่านกำลังฟังเพลง "ออกเล" ของมาลีฮวนน่า ซึ่งเป็นสำเนียงภาษาใต้ เพลงนี้พอดี
แล้วก็คิดถึงเพื่อนๆ ทางใต้ เลยเปิดเข้าเว็บมา ก็เจอข่าวดีจากพี่หนิงเลยค่ะ

รู้สึกดีจังเลย บ่ายวันนี้

น้องว่าน,
โอ เพลงเพราะจัง..เสียงอะไรคล้ายซอ
แต่พี่clickฟังที่โน่นเป็นคาราโอเกะคะ!
คือไม่มีเสียง ต้องร้องเอง ฮ้ายย พี่ร้องไม่เป็น.

ฝึกก่อน
แปะใหม่แบบมีเสียงคนร้องนะ

หนังถ่ายที่บ้านพี่ด้วย
ที่สงขลา!




http://youtu.be/YhqE8CToHu4

หายเร็วๆนะครับ

สบายดีครับพี่หนิง อ้วนท้วนสมบูรณ์แล้วครับ

ตอนนี้หมอนัดไปเช็คเลือดทุก 3 เดือน

ขอบคุณ พี่ ๆ เพื่อน ๆ ที่เป็นห่วงครับ

เป็นกำลังใจให้ สู้ สู้ ครับน้องหราน ทำใจให้สงบ ไม่โกรธ ไม่ยาก เรียบง่าย ปล่อยวาง ความกังวล  ดีกรีของการคิดเรื่องเดียวกัน ซํ้าๆ นั้นคือ ความเครียด จะต้องลดให้เหลือน้อยที่สุด ความกลัว เป็นความเลวร้ายที่ต่อมไร้ท่อจะผลิตสารเคมีที่ไม่พึงปรารถนา
 ออกมา ทำให้เกิดการสังงานที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ ด้วยสัญญาณ คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ไปยังนิวเครียส ของเซลล์ เป็นผลให้
 เซลล์แบ่งตัวผิดปรกติ อย่างรวดเร็ว คือ มะเร็ง ให้ปล่อยวางซะเหมือนเด็กๆที่เกิดใหม่ ทานอาหารให้ครบหมู่ แล้วธรรมชาติจะ
 ช่วยสร้างความสมดุลย์ด้วยตัวของมันเอง (หลังการบำบัด คีโม) ....เท่าที่ศึกษามา เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็ได้ ....จากพี่ปิ๊ด UFO ด้วย
 ความห่วงใยและกำลังใจที่ส่งถึง.......หายวัน หายคืน สาธุ     emo6::)) emo6::))

		อ้างถึง			ข้อความของ amran เมื่อ 18 พฤศจิกายน 2555, 21:55:42
	สบายดีครับพี่หนิง อ้วนท้วนสมบูรณ์แล้วครับ ตอนนี้หมอนัดไปเช็คเลือดทุก 3 เดือน ขอบคุณ พี่ ๆ เพื่อน ๆ ที่เป็นห่วงครับ

หายเร็วๆ นะคะ หราน ขอให้สุขภาพดีๆ

ว่านแวะมาทักในวันโหลๆ อย่าง 12-12-12 เลยนะเนี่ย


สวัสดีพี่หนิงด้วยค่ะ ว่านไม่ได้แวะมาทักทายนานเลย ^^"

น้องหราน น้องว่าน,

ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ 2556นี้
พี่และครอบครัวที่เยอรมันนี
ขอส่งท้ายปีเก่า เข้าสู่ปีใหม่
ร่วมกับน้องๆ.

ขอให้ ปีใหม่นี้เป็นปีแห่งความสำเร็จ
ไม่ว่าน้องกำลังทำอะไร ขอให้ประสบผล

เหนือสิ่งอื่นใด,ขอให้น้องหราน น้องว่าน
มีสุขภาพดีค่ะ

(http://www.cmadong.com/picup/201212/cmd121231-215516_5356.jpg)
(http://www.freegifs.de/gif/feuerwerk/feuerwerk00001.gif)(http://www.freegifs.de/gif/feuerwerk/feuerwerk00002.gif)(http://www.freegifs.de/gif/feuerwerk/feuerwerk00003.gif)(http://www.freegifs.de/gif/feuerwerk/feuerwerk00004.gif)(http://www.freegifs.de/gif/feuerwerk/feuerwerk00006.gif)(http://www.freegifs.de/gif/feuerwerk/feuerwerk00002.gif)(http://www.freegifs.de/gif/feuerwerk/feuerwerk00001.gif)(http://www.freegifs.de/gif/feuerwerk/feuerwerk00014.gif)(http://www.freegifs.de/gif/feuerwerk/feuerwerk_9d4eb0e6fb34d2dd8c018a55515c3e0e.gif)