|
หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 27 มีนาคม 2550, 23:33:15 เวลาไป..อักษรสัญจร..ฉันชอบฟังพี่ๆคุย..มีเรื่องสนุกหลายหลาก บางทีพี่เขาก็ไม่ค่อยอยากเล่า ฉันก็พยายามแคะเอาจนได้
เล่าหน่อยนะคะพี่..แล้วก็มีเรื่องมาเล่าต่อ เรื่องเหล่านี้ เป็นแบบมุขปาฐะ (ปากต่อปาก)ดังนั้นอย่าได้ถามเชียวว่า..ใคร..เมื่อไร คนต้นเรื่องเขาก็ไม่อยากเผยซักเท่าไหร่..มันเสียฟอร์ม(คนอื่น) เรื่องที่1 ปิดประตูตีแมว เรื่องมีอยู่ว่า..สาวสวยชาวอักษรเดินผ่านสามแยกปาก...ก๊อถูกฝูงอัศวินแห่งปราสาทแดงเกาะแกะแทะโลม หลายครั้งเข้า สาวสวยชักมีมะโหเล่าให้ชนกลุ่มน้อย(ผู้ชาย)ชาวเทวาลัยฟัง ชนกลุ่มน้อยปลอบเพื่อนให้ใจเย็นๆ ดูไปก่อน แต่อัศวินผู้ฮึกเหิมแห่งปราสาทแดงชักหนักข้อขึ้นทุกที วันหนึ่งถึงขนาดยกทัพเข้ามาในเทวาลัย ชนกลุ่มน้อยวางแผนกับเพื่อนสาวปิดประตูห้องโถงกลางมิดชิดช่วยกันรุมสกรัมจนอัศวินแห่งปราสาทแดงหมอบกระแต เรื่องราวใหญ่โต คณบดีเต้นผาง เกเรไหมล่ะนี่ บุกเข้ามาหาเรื่องถึงในบ้านเขา ว่ากันว่าโทษหนักถึงขนาดถวายฎีกากันทีเดียว เมื่อปีหนึ่งฉันยังแปลกใจว่าตอนรับเสด็จ น้องใหม่คณะอื่นยืนถวายความเคารพกันเป็นปกติ แต่อัศวินอัศวินีแห่งปราสาทแดงต้องหมอบกราบลงกับพื้น ไม่รู้เกี่ยวกันหรือเปล่า ไม่อยากเจาะลึก..เรื่องมันเสียฟอร์ม หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 28 มีนาคม 2550, 00:06:13 เรื่องที่สอง ประธานชมรมวรรณศิลป์ลาออก
เรื่องนี้เล่าโดยพี่อี๊ดไพลิน รุ้งรัตน์ ปี2510พี่งู(อดุลจันทรศักดิ์)เป็นประธานชมรมวรรณศิลป์ ในอนุสารวรรณศิลป์เล่มแรก(เล่มละ 1 บาท) มีการ์ตูนเรื่องเงินค่ากิจกรรมของมหาวิทยาลัย ประกอบกลอนของน้างูเขียนว่า นี่คือเสียงแซ่ซ้องของนิสิต เงินค่ากิจกรรมหายไปไหนหมด เมื่อกีฬาถูกผู้ใหญ่สั่งให้งด และเลิกกฏเกณฑ์ที่เคยมีมา กิจกรรมปีนี้ไม่มีแน่ เหลืออยู่แต่ภาพเก่าเก่าคล้ายเงาพร่า ต้นและดอกพวกเราชาวจุฬา อยากรู้ว่าเมื่อไรจะได้คืน กลอนก็ไม่ร้ายแรงอะไร แต่การ์ตูนที่วาดโดยคงเดชนิสิตสถาปัตย์นี่สิ เขียนเป็นรูปอธิการ บ่ ดีหน้าเหมือนหมูกำลังอ้าปากอมเงิน!!!! คนเขียนการ์ตูนเดินเหงื่อแตกพลั่กจากถาปัดมาถึงรัดสาด(สมัยนั้นไม่มีรถเมล์วิ่งนะจ๊ะ) "อิ๊บอ๋ายแล้ว..น้างู"แล้วเล่าว่า อาจารย์แหลมฉาน คณบดีสถาปัตย์ซึ่งเป็นบรรยเวกษ์ อาจารย์ผู้ดูแลนิสิตด้วย เห็นการ์ตูนพร้อมคำบรรยายแล้วโกรธจนหน้าเขียว เรียกคงเดช นิสิตในปกครองไปด่า "แกตบโต๊ะปัง ที่เขี่ยบุหรีกระจายเลย น้างู น้ารับๆไปเหอะว่าเป็นเจ้าของไอเดีย น้าจะจบแล้ว แต่ผมยังต้องเรียนอีก..." พี่งูกะพี่คงไปพบอาจารย์แหลมฉานด้วยกัน อาจารย์แหลมฉานโกรธมากถึงขนาดลั่นวาจาว่า "ไม่คุณก็ผมต้องออกกันข้างหนึ่ง"พี่งูหัวเราะเอิ๊กๆเมื่อเล่ามาถึงตอนนี้แล้วว่า "เราจะออกได้ไง เรียนปีสี่แล้ว"พี่งูก็เลยบอกว่า "เอางี้แล้วกันคับอาจารย์ ผมขอรับผิดชอบโดยการลาออกจากประธานชมรมวรรณศิลป์" อาจารย์แหลมฉานพยักหน้าหงึกๆแล้วชี้หน้าคาดโทษไว้ "แล้วคุณอย่าไปทำเรื่องอีกนะ" นิสิตสมัยก่อนเขามีสปิริต ลาออกกันง้าย..ง่าย หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: webmaster ที่ 28 มีนาคม 2550, 16:08:43 จริงๆ แล้วน่าจะผลักให้ตกบันไดแดงกับเหล่าบัณเฑาะว์แห่งเทวาลัยเสียให้เข็ดนะคะ อิอิ
ว่าแต่ว่า บัณเฑาะว์ที่หมายถึงชายหนุ่มประเภทปีหนึ่งเป็นชาย พอปีสี่กลายเป็นสาวสวยน่ะ เค้าสะกดกันอย่างนี้ไหมอ่ะคะ) :lol: หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 28 มีนาคม 2550, 21:55:54 :wink:
คงเข็ดมังคะไม่เห็นมีอีกนี่ เพื่อนชายชนกลุ่มน้อยของพี่สุภาพ เข้าใจผู้หญิง และเป็นเพื่อนที่ดีทุกคน มาเจอกันตอนเป็นผู้ใหญ่แล้วคุยกันสนุกสนานและเป็นที่เอ็นดูของเพื่อนๆ ใครๆก็ชอบคนพูดเพราะ ถ้าเป็นชายแท้แต่พูดจาไม่เอาไหน คบบัณเฑาะก์ดีกว่า พี่ไม่รู้ว่า ก.ไก่หรือว.แหวน การันต์อ่ะ ต้องถามครูชล หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 28 มีนาคม 2550, 22:30:23 ชัยชนะของวรรณศิลป์จุฬา
เรื่องนี้เล่าโดยพี่ปิยพันธ์ จัมปาสุต ยุค 2509 เป็นยุคทองของวรรณศิลป์ธรรมศาสตร์ ทีมกลอนสดของมธ.คือสุดยอดระดับมหาอำนาจในวงวรรณศิลป์อย่างแท้จริง นอกจาก "สี่มือทอง"อย่าง เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ทวีสุข ทองถาวร นิภา บางยี่ขัน และดวงใจ รวิปรีชาแล้ว ยังมี เฉลิมศักดิ์ ศิลาพร วสันต์ สร้อยพิสุทธิ์ ศุภกิจ นิมมานรเทพ พวกนี้ ระดับพระกาฬ ทั้งนั้น ทีมดอกสร้อยสักวาของจุฬาตอนนั้น ดาราวรรณ ชัยเนตรจากอักษร นั่งเป็นคนแรก พิบูย์ชัย พันธ์ลี อดุล จันทร์ศักดิ์ ปิยะพันธ์ จัมปาสุต จากรัฐศาสตร์นั่งถัดมา แข่งกันทีไร จุฬาก็ได้แค่รอง ปีถัดมาพี่ๆจับมือกันสัญญาจะไปฝึกวิทยายุทธเพื่ออัญเชิญถ้วยพระราชทานกลับจุฬาให้ได้ และทำได้สำเร็จจากกระทู้ "แข่งขัน" แข่งเอ๋ยแข่งขัน มาแข่งกันวันนี้มีค่ายิ่ง...ดาราวรรณ นักกลอนของสองฝ่ายหมายช่วงชิง เพื่อครองมิ่งมงกุฎชัยในวันนี้...พิบูลย์ชัย เรามาสู้ด้วยศักดิ์ของนักสู้ สู้อย่างผู้หลงรักอักษรศรี..อดุล แพ้ชนะมิได้ลบไมตรี จามจุรียังคงคล้องยูงทองเอย..ปิยะพันธ์ กลอนสดจริงๆ แล้วก็ชนะจริงๆด้วยวันนั้นเล่นกัน 5 กระทู้ คือ สักวา ดอกสร้อย กลอนชาวบ้าน โต้วาที และกวีวัจนะ เล่นไปสี่กระทู้ จุฬาชนะไปสามกระทู้ จึงไม่ต้องลุ้นกันต่อไป หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: pusadee sitthiphong ที่ 28 มีนาคม 2550, 22:52:16 พี่อ้อยขุดมาเล่าอีกนะคะ
ป้อมชอบอ่าน หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 28 มีนาคม 2550, 23:41:34 devil like it too..to hear the story from underground
nn. หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: rs_oman ที่ 29 มีนาคม 2550, 01:35:17 พี่อ้อยเขียน pocket book ขายด้วยเปล่าครับเนี่ย ชอบอ่านครับ
หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: nitty20 ที่ 30 มีนาคม 2550, 08:55:14 พี่อ้อยขา
เอาอีก ชอบค่ะ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: dd_2530 ที่ 30 มีนาคม 2550, 11:55:39 ชอบด้วยเหมือนกันค่ะ
หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 30 มีนาคม 2550, 14:02:38 อ้างจาก: "rs_oman" พี่อ้อยเขียน pocket book ขายด้วยเปล่าครับเนี่ย ชอบอ่านครับ :D 55 หาที่..ขาย..ได้เมื่อไร จะไปเขียนเอากะตังค์ ไม่มานั่งเขียนฟรี มือซ้ายปัดแมงหวี่ มือขวาตีแมงวันอยู่อย่างนี้หรอกค่ะน้อง น้องรังสรรค์ไปดูที่ห้อง13 พี่เล่าเรื่องไปงาน"Get Together Party"ระหว่าง Ptt -Pttep-Dmfปีนี้ สผ.เป็นเจ้าภาพ ไม่รู้พวกนี้เขาเคืองกันแต่ครั้งใด เห็นเจริญสัมพันธไมตรีกัน บ๊อย..บ่อย หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 30 มีนาคม 2550, 14:16:23 :P :P
น้องป้อม,น้องนิตตี้,น้องหนุงหนิง,และน้องdd ด้วยความยินดีเลยค่ะ น้องฟังเป็นหลุมๆไปนะคะ ไหนๆออกแรงขุดแล้วต้องจัดเป็นชุดๆ จะได้ไม่ปนเป ตอนนี้ฟังเรื่องวรรณศิลป์ก่อน ต่อมาก๊อเรื่อง หอหญิง พี่จะเล่าแบบขำๆละกัน เพราะถ้าเล่าแบบ"เรื่องจริงผ่านจอ"น้องๆอาจเสื่อมความนับถือ..ใครบางคนก็ได้ ต่อมาก็เรื่องชุด ชาวจุฬา เคยได้ยินเรื่องวิดวะ(อีกแล้ว)ตีกะวิดยาไหมคะ อันนี้ไม่ขำนา เจ็บเชียวแหละ แต่ไม่ถึงฆ่ากันแบบสมัยนี้ รอให้..คนต้นเรื่อง..(พี่ชายพี่เอง)กลับจากญี่ปุ่นก่อน จะไปแคะไปคุ้ยมาใส่สีตีไข่เสริฟน้องๆ โปรดอดใจรอ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: iamfrommoon ที่ 30 มีนาคม 2550, 14:21:42 พี่อ้อยขา...
คราวหน้าน้องคงต้องขอเรื่องเล่าเหล่านี้ไปลงในสารซีมะโด่งบ้างได้มั้ยคะ...อ่านแล้วช๊อบ ชอบ สนุกและได้ความเป็นมาแต่หนก่อนไปด้วย..รออ่านตอนต่อๆ ไปอยู่นะคะ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 30 มีนาคม 2550, 14:29:17 P.Krongon ka,
to kill this waiting period..nong,nong and noo,noo need any..hors d'aeuvre!such as previous picture by cmadong...we like it so much. I'm afraid if I have to absent from web as my gon gob hurt so much(from sit so long by pc!!som nam naa gala hua jor)i keep contact to web-medicine man...P.Samrerng 17..still wait for his recommend...now I am like nungning moonwalk.... nice day kaaaa, back break nungning หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 30 มีนาคม 2550, 14:29:56 ฟังพี่ปิยะพันธ์เล่าถึงชัยชนะต่อนะคะ
พี่งูคงรู้สึกถึงเรื่องราววันแข่งขันนั้นมาก รับรู้ได้จากกลอนชื่อ "มงกุฎแห่งเกียรติศักดิ์" แล้วมงกุฎเกียรติยศปรากฎค่า ก็ลอยมาให้พิทักษ์ด้วยศักดิ์ศรี หลังจากเลื่อนลอยลับนานนับปี ก่อนวันที่จะสัมผัสอุ้งหัตถ์เรา จำได้ว่าวันนี้ของปีก่อน บทเพลงอ้อนบรรยายดอกไม้เฉา ดนตรีในอารมณ์ซมซบเซา ต้อนรับความว่างเปล่าได้เท่านั้น เราเร่งกาลเวลามาถึงนี่ ด้วยไฟที่ร้อนแรงแห่งความฝัน จากสามย่านก้าวมาท่าพระจันทร์ มาสู่วันที่เคยมาและปราชัย การต่อสู้ด้วยศักดิ์ของนักสู้ ชาวชมพูแย้งยุทธ์มงกุฎได้ มาลัยเอยมาลัยคำฉ่ำชื่นใจ คล้องอยู่ในสำนึกลึกซึ้งนี้ สำเริง คำพะอุ เพื่อนรักจาก มธ.ยังท่องกลอนบทนี้ได้นานปีในขณะที่ผู้หญิงจากวรรณศิลป์ มธ.โกรธคนเขียนกลอนนี้ต่อมานานนับสิบปี หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 30 มีนาคม 2550, 14:38:56 โถ..โถ
หนุงหนิงปวดก้นกบมากเหรอคะ น่าฉงฉาน คนที่สมน้ำหน้าน้องได้ คงจะใจร้ายมากทีเดียว รักษาตัวดีๆ นอนพักด้วยนะคะ วันหลังพี่จะเล่าเรื่องโยคะให้ฟัง ทำสม่ำเสมอและถูกวิธี จะไม่ค่อยปวดเมื่อยค่ะ รูปนี้สวยจัง..ไงไงพี่ก็ว่าหนูสวยกว่าทั่น รมว.ต่างประเทศแห่ง สะ-รัด-เม-กา อยู่ดี เมือวานพี่ง่วงมาก ขอลากิจ 1 วัน หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 30 มีนาคม 2550, 14:43:13 :shock: :roll: :shock: :roll:
ไอ๊หยา!!!!น้องปุ๊กกี๊..จะดีเหรอค้า เขียนเล่นขำๆเล่าให้น้องนุ่งฟัง..เอาไปลงวารสารระดับชาติได้ไง เดี๋ยวคนอ่านเขาก็นึกว่าพี่..แก่..ที่สุดปะไร หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 30 มีนาคม 2550, 14:51:29 พี่ปิยะพันธ์เล่าต่อว่า
หลังจากพี่งูจบ ผมก็ทำหน้าที่หัวหน้าทีมกลอนของจุฬา และครองความชนะเลิศได้อีกสามปีต่อมา จากนั้น หอการค้าได้ไปครองหนึ่งปี วรรณศิลป์จุฬาช่วงชิงมาได้ในปีถัดไป และในปี 2515 มหาวิทยาลัยศิลปากร ยุค วาณิช จรุงกิจอนันต์ ได้ครองถ้วยพระราชทานเป็นปีสุดท้าย ปี2516 เกิดเหตุการณ์ สิบสี่ตุลา กิจกรรมด้านแข่งขันกลอนสดระหว่างสถาบันก็ดูเหมือนจะจบลงแค่นั้น หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 30 มีนาคม 2550, 15:01:43 นอกจากชอบเขียนกลอนเหมือนกัน ชอบทำหนังสือและชอบกิจกรรมชนิดไม่เคยเข้าห้องเรียนเหมือนๆกันแล้ว มีคนเขาตั้งฉายาให้พี่งูกับผมว่า เป็นพวกปากคอเราะร้ายเหมือนกันด้วย
พี่งูนั้นเป็นที่เกลียดชังของนิสิตสาวอักษรชนิดสืบทอดและบอกเล่ากันมารุ่นต่อรุ่น ครั้งหนึ่งไม่รู้ว่าเกิดกรณีพิพาทอะไรกัน กวีสาวชาวอักษรเขียนถึงพี่งูไว้ในสมุดชมรมวรรณศิลป์ว่า "ตำหน่งที่ควรจะได้ในจุฬา คือปากหมา ส.จ.ม. เขารอคุณ" ส.จ.ม.คือสโมสรนิสิตจุฬาครับ ยกย่องกันขนาดนั้นเลย ส่วนผมเองก็ได้รับการยกย่องไม่แพ้กัน เดียวนี้พี่งูรักษาโรค "ปากร้าย"หายแล้ว แต่ผมยังเป็นโรคนี้อยู่ 555คนถ่ายทอดขำ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 30 มีนาคม 2550, 15:12:35 อันนี้พี่งูเล่าเอง
เล่าถึงพี่อี๊ด ที่ชมรมวรรณศิลป์นั้น เป็นที่รู้กันว่าสาวๆอักษรไม่มีไมตรีแม้แต่น้อยกับหนุ่มรัดสาดเพราะมีการแบ่งค่ายกันชัดเจน ไพลิน รุ้งรัตน์เป็นอักษรศาสตร์เต็มตัว ในขณะที่ผมก็เป็นรัฐศาสตร์สายพันธ์แท้ เย็นวันหนึ่งผมนั่งในชมรมอยู่ก่อนแล้ว ไพลินเดินเข้าไปเห็นหน้าผม เธอก็สะบัด..ไม่พูดไม่จา..เดินไปเขียนเยี่ยมไว้ในสมุดชมรมว่า "ไม่ทักไม่ทายแล้วไปเถอะ ฉันสะเออะมาที่นี่บ่อยไปไหม ฉันมาที่นี่ทีไร ไม่เห็นใคร..ฉันเห็นแต่เทวดา" ร้ายกาจถึงปานนั้น เอามาถ่ายทอดเพียงเพื่อจะบอกว่า..พี่ๆเราสมัยก่อน เขาไม่แขวะ ไม่เหน็บกันให้น่ารำคาญ เขา..หล่า..กันเลยเจียวแหละ หล่าเป็งกลอนล่วย 555 หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 30 มีนาคม 2550, 16:16:47 Pol.Sci.or Fine Art...they are all splendid..that day and not less nowaday!!!
Bravo!... nungning(Gon Gob pain) หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: dd_2530 ที่ 03 เมษายน 2550, 09:30:13 มารออ่านเรื่องเล่าจากพี่อ้อยค่ะ.../ น้องแอ ศิลปกรรมศาสตร์2530
หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 03 เมษายน 2550, 20:51:51 P.Krongon is also missing from web!!!(nungning is a detective,in the name of P.Prapasri checking all list members)
หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: กุ้ง14 ที่ 03 เมษายน 2550, 22:12:12 พี่อ้อยขา
กุ้งจำได้ว่าพี่อ้อยเคยเล่าว่าพี่งูเป็นเพื่อนของพี่ชายพี่อ้อยด้วยใช่ไหมคะ วันก่อนมีโอกาสได้พบพี่งู (เธอเคยทำงานที่ ก.พ. ก่อนไปเป็นตุลาการศาลปกครอง และเป็นเพื่อนสนิทของพี่น้อยเหมือนกันค่ะ) ก็เลยได้เล่าว่ากลอนของพี่งูได้ถูกเผยแพร่อยู่ในเว็บซีมะโด่งของเราให้รุ่นน้องๆ ได้รู้จักด้วยนะคะ พี่งูถามถึงพี่อ้อยด้วยนะคะว่า ตอนนี้พี่อ้อยทำงานอยู่ที่ไหนค่ะ หัวข้อ: สนุกค่ะ เริ่มหัวข้อโดย: อ้อย17 ที่ 04 เมษายน 2550, 11:01:41 พี่อ้อยขา..
เพิ่งเข้ามาและเล็มอ่านหลังจากที่ห่างหายไปจากเว็บนาน.. สนุกค่ะพี่อ้อย หนูเรียนรุ่นเดียวกับเอียดค่ะ ชอบฟังเกล็ดแบบนี้ล่ะค่ะ เคยอ่านแวบๆที่ไหนสักแห่ง แต่พี่เล่าได้สนุกกว่า เล่าอีกนะคะ จะรออ่านค่ะ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 05 เมษายน 2550, 22:06:42 น้องๆคะ
พี่ขออภัยที่เว้นวรรคไปไม่บอกกล่าว พอดีปิดเทอม ว่าที่สถาปนิกน้อยกลับบ้าน พี่ถูกยึดกอมปิวเตอไปอย่างมิทันตั้งตัว นอกจากนั้นยังไปงานสัปดาห์หนังสือ(เกือบถูกเบียดแบนเป็นปลาหมึกย่าง)แล้วก้อไปดูละครเวที เงิน เงิน เงิน AF The musical ที่สยามพารากอนมาด้วยค่ะ ออกจะอึ้งที่น้องๆติดตามอ่าน เพราะพี่เพียงแฝงนัยสำคัญเพื่อจะบอกว่า..คนเกเร..จะได้รับสิ่งใดตอบแทน และชายปากร้าย ควรมีฉายาเช่นใด..เท่านั้นเองค่า ขอเวลาเรียบเรียงเรื่องต่อไปอีกนิด พี่ต้องตั้งใจเขียนให้สมกับที่มีคนรออ่าน เรื่องประเภท "ตกระกำลำบากถูกพรากกิ๊ก ขยุกขยิกหมองหม่นคนเหม็นหน้า" จะไม่มีปรากฎในกระทู้ของพี่แน่น้อนนน... หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: iamfrommoon ที่ 05 เมษายน 2550, 22:16:04 อ้างจาก: "krongon2513" น้องๆคะ พี่ขออภัยที่เว้นวรรคไปไม่บอกกล่าว พอดีปิดเทอม ว่าที่สถาปนิกน้อยกลับบ้าน พี่ถูกยึดกอมปิวเตอไปอย่างมิทันตั้งตัว นอกจากนั้นยังไปงานสัปดาห์หนังสือ(เกือบถูกเบียดแบนเป็นปลาหมึกย่าง)แล้วก้อไปดูละครเวที เงิน เงิน เงิน AF The musical ที่สยามพารากอนมาด้วยค่ะ... พี่อ้อยขา... งานสัปดาห์หนังสือปีนี้พี่เอียดได้ไปร่วมงานหรือออกหนังสือเ่ล่มใหม่บ้างมั้ยคะ โอ้โห เชื่อแล้วๆ ค่ะว่าเป็นแฟน AF ตัวจริงเสียงจริง ยังจำได้เลยค่ะ ที่พี่อ้อยมางานคืนสู่เหย้าไม่ทันเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เพราะว่า ดูคอนเสิร์ต AF รุ่นน้องออฟ น้องบอย แล้วฝนตกหนัก รถติดเลยบึ่งจากงานนั้นมางานซีมะโด่งไม่ทัน ปีนี้ค่อยยังชั่วหน่อย ไม่ติดอะไรที่เป็น AF ในช่วงวันที่ 10 พ.ย.ใช่มั้ยคะ อิอิ :lol: 8) :lol: หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: rs_oman ที่ 06 เมษายน 2550, 00:55:00 อ้างจาก: "iamfrommoon" อ้างจาก: "krongon2513" น้องๆคะ พี่ขออภัยที่เว้นวรรคไปไม่บอกกล่าว พอดีปิดเทอม ว่าที่สถาปนิกน้อยกลับบ้าน พี่ถูกยึดกอมปิวเตอไปอย่างมิทันตั้งตัว นอกจากนั้นยังไปงานสัปดาห์หนังสือ(เกือบถูกเบียดแบนเป็นปลาหมึกย่าง)แล้วก้อไปดูละครเวที เงิน เงิน เงิน AF The musical ที่สยามพารากอนมาด้วยค่ะ... พี่อ้อยขา... งานสัปดาห์หนังสือปีนี้พี่เอียดได้ไปร่วมงานหรือออกหนังสือเ่ล่มใหม่บ้างมั้ยคะ โอ้โห เชื่อแล้วๆ ค่ะว่าเป็นแฟน AF ตัวจริงเสียงจริง ยังจำได้เลยค่ะ ที่พี่อ้อยมางานคืนสู่เหย้าไม่ทันเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เพราะว่า ดูคอนเสิร์ต AF รุ่นน้องออฟ น้องบอย แล้วฝนตกหนัก รถติดเลยบึ่งจากงานนั้นมางานซีมะโด่งไม่ทัน ปีนี้ค่อยยังชั่วหน่อย ไม่ติดอะไรที่เป็น AF ในช่วงวันที่ 10 พ.ย.ใช่มั้ยคะ อิอิ :lol: 8) :lol: ปุ๊กกี้ พี่อ้อยเขาไปดูเป็นเพื่อน ว่าที่สถาปนิกน้อย ตะหาก เหมือนพี่ไง concert bodyslam, peace maker AF เมื่อไหร่ ต้องจองแถวหน้า (เป็นเพื่อนลูกสาว) หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 06 เมษายน 2550, 23:24:21 8) 8)
น้องปูกกี้ค้า จุ๊..จุ๊..อย่าเอ็ดไป..เพลงเพราะนะ จะบอกให้ ..เปรียบ..เธอเพชรงามน้ำหนึ่ง... หวานนน..ปานน้ำผึ้งเดือนห้า.. วันที่ 10 พ.ย.คืนสู่เหย้าน่ะรึคะ พี่อ้อยจาไปได้ไงเล้า หัวเดียวกระเทียมลีบยังไม่พอ..ยังไปมี"วิวาทะ"กับบุคคลแถวหน้าในเวปนี้อีกด้วย (หมายเหตุ..บุคคลแถวหน้า..หมายถึง..ตัวเตี้ย..นะ อย่าเข้าใจเป็นอื่น) หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 06 เมษายน 2550, 23:28:14 :lol: :lol:
น้องรังสรรค์กลับเมืองไทยแล้วรึคะ เป็นคุณพ่อที่เยี่ยมจริงๆ..ยอม"แก้วหูแทบแตก"เพื่อลูกสาว พี่ว่า วัยรุ่นสมัยนี้ เขา กรี๊ดดดดด..ได้ใจจริงจริ๊ง หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 07 เมษายน 2550, 20:48:33 เรื่องเล่าชาวหอหญิง
เรื่องที่ 1 มะม่วงเจ้าปัญหา (ก่อนอื่นขอประทานโทษคุณป้ามาลีและอ.จ.ม.บ.หากหนูพาดพิงนะคะ น้องๆเขาอยากฟัง หนูจึงจำต้องเล่า) ในพื้นที่หอเจ้าจอมที่ปัจจบันคือมาบุญครองและโรงแรมปทุมวันพรินเซสนั้น พืชพันธ์ธัญญาหารช่างอุดมสมบรณ์จริงๆ แม้จะมีกฎห้ามมิให้แตะต้องผลหมากรากไม้เหล่านั้น มีหรือที่เหล่าสาวๆจอมแก่นจะละเว้น ในแต่ละปี...ต้นมะม่วงหน้าโรงอาหารออกลูกมากมายชวนนำลายไหล วันหนึ่ง มะม่วงคุณป้าหายไปจำนวนหนึ่ง ทั้งๆที่เปรี้ยวจี๊ด ด้วยเป็นมะม่วงกินสุก เด็กๆ(ตะกละ)เหล่านี้ก็ไม่รู้จัก...รอ..กันเล้ย คุณป้าโมโหเดือด สั่งบริวารสอยเกลี้ยงไม่เหลือหลอ เด็กๆมองหน้ากันตาปริบๆ..ใครน้า..ทำคุณป้าที่น่ารักได้ลงคอ หนูเปล่า..นะคะ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 07 เมษายน 2550, 20:57:52 เรื่องที่สอง
มะพร้าว..เจ้าปัญหา แถวๆหอเหนือมีดงมะพร้าวลูกดก ว่ากันว่าน้ำหอมหวานทีเดียวเจียว และแน่นอน..ทุกคนรู้ดีว่าห้อง อ.จ.ม.บ. อยู่ชั้นบนหอเหนือ ท่านก็มองของท่านอยู่ทุกวัน ดูรึ..ใครจากล้าล้วงคองูเห่า วันหนึ่ง มีคนเดินไปที่ดงมะพร้าว อดไม่ได้ขอลูบๆคลำๆก็ยังดี เอ๊ะ!!!..ทำไมมะพร้าวมันเบางี้หว่า พลิกไปพลิกมาถี่ถ้วนเห็นรูบนลูกมะพร้าว..มีหลอดเสียบอยู่ด้วย เหตุการณ์ต่อมา ฉันม่ายรู้ หนูเปล่า..นะคะ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 07 เมษายน 2550, 21:11:50 เรื่องที่สาม
กล้วยบวชชี..เจ้าปัญหา ดงกล้วยหลังหอเหนือเป็นที่สัปปายะ ฉันชอบหอบเสื่อหอบหมอนและหนังสือไปอ่าน ด้วยลมเย็นพัดโชย..หนังสือก็เลย..อ่าน..ฉันอยู่ทุกบ่อย ด้วยดินดี น้ำดี ต้นกล้วยก็งอกงาม ตกเครืออวบอ้วน อ.จ.ม.บ.ทะนุถนอมกล่อมเกลี้ยง ไล่นกไล่หนูไล่กระรอก จนกล้วยสุกเป็นสีกระดังงา พร้อมทำกล้วยบวชชี วันนั้นแกงค์ของฉันได้รับกล้วยบวชชีชามโต เนื่องจากเป็นเด็กดี เราล้อมวงกันถือช้อนคนละคัน แต่ก่อนรับประทาน เราต้องร้องเพลงสรรเสริญผู้ให้ก่อน รศ.ดร.ส..เป็นต้นเสียง "สุขสราญชีวี กล้วยบวชชีที่รอมานาน แต่..ใจพาล คิดรุกรานกล้วยบวชชีไทย อย่าให้มันกินฟรี อย่าให้มีกำไร อธิปไตย กล้วยบวชชีไทย ใครอย่ารุกราน..." พวกหนูเปล่า..ล้อ..อจ.นะคะ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: webmaster ที่ 07 เมษายน 2550, 22:01:16 ไหนๆ พี่อ้อยก็เริ่มที่เรื่องมะม่วงแล้ว
ไผ่ขอเล่าด้วยคนนะคะ ไอ้เจ้ามะม่วงเนี่ย รุ่นไผ่ก็มีเหมือนกันค่ะ แต่เพื่อความปลอดภัย(ของไผ่เอง) ขอเล่าด้วยการใช้อักษรย่อค่ะ :wink: ย้อนอดีตไปเมื่อปี 2535 ในฤดูกาลที่มะม่วงกำลังจะสุกน่ากินนัก บริเวณลานหญ้าใกล้ๆ ป้อมซีมะโด่ง มีมะม่วงต้นนึงเขียวชอุ่มพุมไสวมีแต่ใบไม่มีลูก เอ๊ย มีทั้งใบและลูกที่กำลังน่ากิน นางสาว ด เดินผ่านก็เกิดอาการ "แก๊ อยากกินอ่ะ" นางสาว ม ขัดขึ้นมาด้วยสำนึกผิดชอบชั่วดีที่เต็มเปี่ยม "เฮ๊ย ไม่ได้หรอก " เงียบไปชั่วครู่ "เดี๋ยวลุงยามเห็น" อ้าว ที่แท้ก็กลัวยามจับได้ หาใช่สำนึกรับผิดชอบอันใดไม่ ด้วยอารมณ์ที่เปรี้ยวปากเต็มที นางสาว ด จึงออกอุบาย "ดูต้นทางสิ แกก็" นางสาว ม พยักหน้าแบบจำยอม ยินยอมและยินดี.... "ผลั๊วะ" เสียงรองเท้านิสิตของสาว ด ฟาดกิ่งมะม่วง อ่า....ไม่มีมะม่วงหล่นมาแม้แต่ลูกเดียว.... รวมทั้งรองเท้านางสาว ด ก็ไม่หล่นกลับลงมาที่พื้นดินตามกฎแรงโน้มถ่วงของโลกแต่อย่างใด "เฮ๊ย...ชิบเป๋งละแก" นางสาว ด อุทานขึ้นเมื่อเห็นว่ารองเท้าสีขาวข้างขวาของเจ้าหล่อน มันห้อยต่องแต่งอยู่บนคาคบ "อีกข้างสิ แก" เสียงนางสาว ม ให้ความเห็น "......" นางสาว ด ไม่ออกความเห็น แต่แววตามุ่งม่งมั่นที่รองเท้าข้างขวา ในขณะที่มือขวาถือรองเท้าข้างซ้าย โชคดีที่ปีหนึ่งถูกบังคับสวมถุงเท้าเลยไม่ต้อง barefoot บนผืนหญ้า "ผลั๊วะ".....เสียงที่ดังขึ้นไม่มีผลต่อการหล่นลงของลูกมะม่วงหรือรองเท้าข้างขวาเลย เพราะทั้งมะม่วง ละรองเท้าข้าวขวา ต่างอยู่ที่เดิมอย่างเงียบสงบ ในขณะที่รองเท้าข้างซ้ายได้ขึ้นไปลอยหน้าลอยตาอยู่บนคาคบมะม่วงอีกข้างนึงแล้ว "............." นางสาว ด และนางสาว ม มองหน้ากันด้วยความเงียบสนิท "พรุ่งนี้จะใส่อะไรไปเรียนวะเนี่ย" นางสาว ด บ่นอุบ "อย่างงี้เค้าเรียก มะม่วงไม่ได้กิน รองเท้าไปแขวนบนต้นมะม่วง" นางสาว ม พยายามหาภาษิตใดๆมาพูดให้สอดคล้องกับสถานการณ์ "บ้า.....ไม่เห็นจะเคยได้ยินเลย" นางสาว ด บ่น พรางคิดหาทางเอารองเท้าคืน "มืดแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าค่อยมาเอาละกัน" นางสาว ม บอก "ก็ได้ เพราะท่าทางจะปาด้วยอะไรก็คงไม่หล่นแล้ว คงต้องเอาไม้มาสอยอ่ะ" นางสาว ด หมดทางเลือก "เดี๋ยวลุงยามจะเห็นป่าว" นางสาว ม กังวล "เห็นก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ เราไม่ได้สอยมะม่วงซะหน่อย เราสอยรองเท้าตะหาก" เออ นางสาว ด หาคำตอบที่เข้าท่ามาก... "เออ เนอะ..." นางสาว ม เออออไปด้วย.... และเดินขึ้นตึกไปพร้อมกับนางสาว ด ที่สวมถุงเท้าเพียงอย่างเดียว.....โชคที่มันเป็นสีขาว ไม่มีใครผิดสังเกต.... ......... แสงทองยังไม่ส่องขึ้นฟ้า.... หากมองเข้าไปยังสุมทุมพุ่มมะม่วงบริเวณลานหญ้าหน้าโรงยิม.... ท่านจะได้พบกับ...สองสาวถือไม้สอยอะไรบางอย่างอยู่อย่างตั้งอกตั้งใจ ในนาทีนั้นแม้มีมะม่วงหล่นลงมาก็ไม่เป็นที่น่าสนใจอีกต่อไปแล้ว เพราะความุ่งมั่นทั้งปวงมันคือรองเท้าสีขาวคู่หนึ่งที่สอยยากสอยเย็น...... ก่อนอาทิตย์รุ่งรางสว่างแจ้ง....ภารกิจเสร็จสิ้น.... หากมีใครเดินผ่าน.... คงเห็นร่องรอยสนามหญ้าแพรกแหลกราญราวผ่านการเป็นสมรภูมิย่อยๆ มาค่อนคืน..... หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 08 เมษายน 2550, 18:11:52 Nong Bamboo,
you can tell a nice story...do you have more?please,it is really enjoyable. p.nn. หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 08 เมษายน 2550, 18:14:05 P.Krongon ka,
splendid! very amuse! you are classe! still waiting patiently for the next inspiration story. nungning27 หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 17:06:15 น้องไผ่ช่วยแนะนำ น.ส.ด.และน.ส.ม.ให้พี่รู้จักด้วยนะคะ
น้องหนิง "สำราญบานใจ"ทั้งคนอ่านแลคนเขียนอย่างนี้..ประเดี๋ยวพี่อ้อย13 ก็โดน Free kick จากผู้ไม่หวังดีอีกร้อก ดึงลิ้นชักแห่งความทรงจำเมื่อใด เรื่องเก่าๆก็พรั่งพรู บางเรื่องพอเล่าได้(เสี่ยงตายไม่น้อย)..บางเรื่องก็..ไม่เหมาะกับวัยวุฒิและคุณวุฒิของผู้เกี่ยวข้อง..ณ..ปัจจุบัน เช่นเรื่องกรณีพิพาทของหอชาย13และหอหญิง13 เรื่องนี้อย่าไปถามพี่แอ๊ะเลย เพราะพอเธอปาดน้ำตาแห้งหายจากใบหน้า เธอก็ลืมไปแล้วว่าโศกาเรื่องอันใด ฟังเรื่องเล่าชาวจุฬาดีกว่า หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 17:20:50 เหตุการณ์ที่จะเล่านี้ ผ่านไปสี่สิบกว่าปีมาแล้ว สมัยนั้นผู้เขียนอยู่มัธยมต้น แต่มีพี่ชายสองคนเป็น"เจ้าเสือเหลือง"และ"ชาวเรือสำเภาสีฟ้า"ที่ถ่ายทอดให้น้องฟังได้ชนิด เกาะขอบเวที
พี่ๆตัวละครที่อยู่ในเรื่องก็อยู่ในวัยเกษียณกันแล้ว เขาตีกันฉันน้องพี่..หมาต๋า..เอ๊ย..ตำรวจ..ไม่เกี่ยวนะ ปัจจุบันนี้ เขาเจอกันก็ทักทายกันดี เมื่อไม่นานมานี้ก็ชุมนุมใหญ่ในงานแต่งงานหลานสาวของฉัน พ่อเจ้าสาวจบวิดยา(เจ้าสาวจบอักษร)..พ่อเจ้าบ่าวจบวิดวะ(เจ้าบ่าวก็จบวิดวะ) เพื่อนๆพ่อทั้งสองฝ่ายมากันตึม...ก็พวกที่ตลุมบอนกันสมัยโน้นน่านแหละ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 17:31:24 สมัยก่อนระบบอาวุโสเข้มข้น การผนึกกำลังแน่นปึ้ก คณะที่ห้าวที่สุดในจุฬาหนีไม่พ้นชาวปราสาทแดง
นอกจากไปตีกะคณะที่ไม่น่าตีและแพ้พ่ายอย่างหมดรูปแก่ชาวเทวาลัยแล้ว ก็ยังไปตีกะสิงห์ดำอีก.(.เรื่องนี้ขยายไม่ได้เพราะไม่รู้รายละเอียด รอพี่ใจดีมาเสริมนะคะ) เรื่องฮึ่มแฮ่ใส่กันกะเจ้าเสือเหลืองก็เกิดขึ้นสม่ำเสมอ เพราะดูเรื่องไพร่พลแล้วเกรียงไกรไม่แพ้กัน สาเหตุที่แฮ่ใส่กันก็แย่งสนามบอลกันบ้าง แย่งสนามบาสกันบ้าง หมั่นไส้กันบ้าง มีจับคู่ต่อยกันประปราย..จนอยู่มาวันหนึ่ง หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 10 เมษายน 2550, 17:41:34 a sip of a soft drink is enought,khun pee..keep going on....nungning is waiting with a standing-ear,wided-eye and really excited
หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 17:44:35 พี่จ.(พี่ชายผู้เขียน)บอกว่า
"ถ้าพี่อยู่..ไม่มีเรื่องร้อก..ก็ไอ้ก.(นักมวยฝ่ายแดง)มันก็เพื่อน ไอ้ข.(นักมวยฝ่ายน้ำเงิน)มันก็เพื่อนของเพื่อน" วันนั้นพี่จ.เดินฝ่าเปลวแดดไปกินข้าวถาปัด พี่ก.เจ้าเสือเหลืองกินข้าวอยู่โรงอาหารวิดยาแถวๆตึกธรณี พี่ข.อัศวินแห่งปราสาทแดงเดินมากินข้าวโรงอาหารวิดยา ทั้งสองเจอกัน..จ้องหน้ากันด้วยความหมั่นไส้ พี่ก.ปากไว กล่าวคำสรรเสริญมารดา(หล่าแม่)ฝ่ายตรงข้าม จะเหลือเรอะคะ..ทั่นผู้ชม พี่ข.ชกเปรี้ยง ทั้งสองคลุกวงในอุตลุด หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 17:57:47 ฝูงเสือเหลืองที่โรงอาหารเห็นดังนั้น ก็คว้าเก้าอี้เข้าช่วยพี่ก. ตีหัวพี่ข.เลือดอาบ
ขณะนั้นเวลาเป็นเวลาประชุมเชียร์ พี่ข.วิ่งกลับคณะ .. เข้าไปในห้องเชียร์ ยืนโชว์ตัว หมุนสามรอบให้น้องพี่ชาวปราสาทแดงเห็นผลงานของเจ้าเสือเหลือง ชาวปราสาทแดงเลือดขึ้นหน้า..โมโหจี๊ด กรีธาทัพบุกถ้ำเสือเหลืองในบัดเดี๋ยวนั้น ต่อยกันฝุ่นฟุ้งทีเดียวเจียวแหละค่า..ทั่นผู้โช้มมมม เหล่าเสือเหลืองรู้ตัวอยู่แล้ว วางแผนพิชัยสงครามสู้รบกับเป็นสามารถ หมายเหตุ..ต่อยกันเฉพาะพี่เสื้อขาวพับแขนนะ ประเภทผูกไทด์ปีหนึ่งไม่เกี่ยว หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: pusadee sitthiphong ที่ 10 เมษายน 2550, 18:00:42 ผลเป็นยังไงคะพี่อ้อย
หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 18:03:04 555 ใจเย็นๆซีคะน้องป้อม เรื่องมันยาวววว
ใกล้เคียงมหาภารตยุทธ์นั่นแล หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 10 เมษายน 2550, 18:04:55 first aid surely busy again!
blooding? injured? uhh,how exciting!I would belong to one ,who run away from conflict,please don't takeover me!!! หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 18:14:41 น้องบัญชีมาปูเสื่อแถวหน้ารอฟัง ก๊อเลยมีเรื่องชาวบัญชีนิดหน่อย
ชาวบัญชีหมั่นไส้ชาวปราสาทแดงมานานแล้ว ติดที่ว่าผู้หญิงเยอะและไม่มีผู้นำ ครั้นทราบข่าวการศึกครั้งนี้ ก๊อกรีธาทัพชาวเรือสำเภามาประมาณ20 คนเพื่อช่วยเจ้าเสือเหลือง พี่บัญชีถือธงนำ..ร้องตะโกนลั่น "บัญชีมาช่วยแล้นนนน.."แล้ววิ่งตื๋อเข้าไปในปราสาทแดง เจ้ากรรม..ไพร่พลอีก20คนไม่ยอมวิ่งตาม รีรออยู่ข้างนอก พี่บัญชีคนนั้นถูกหมัดอัศวินแห่งปราสาทแดงคนละตุ้บสองตุ้บ แล้วอัศวินทั้งหลายก็หิ้วปีกมาคืนกองทัพบัญชี ขนาดเรื่องในสนามรบ..คนเล่ายังขำเลย หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 10 เมษายน 2550, 18:28:38 would like to hear the battle field of pol.sci.and......wild xxx.
nn. หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 18:30:13 สมัยนั้นเขารบกันด้วยหมัดและไม้ เจ็บแน่แต่ไม่ถึงตาย
ระหว่างนั้นก็มีรถวิ่งเก็บศพ..เอ๊ย..ผู้บาดเจ็บไปเย็บแผลที่รพ.จุฬา พี่ต.(พี่ชายอีกคนของผู้เขียน)บอกว่า "มันก็เย็บแผล..ให้เลือดอยู่ใกล้ๆกันน่านแหละ พอกลับคณะ..มันก็ตีกันต่อ" นัยว่าเพิ่งบริจาคเลือดกันไป..ก็เท่ากับไปเอาเลือดคืนนั่นเลย อธิการ บ่ ดี รู้เรื่อง..โกรธจนหน้าเขียว เรียกคณบดีทั้งสองฝ่ายมาเฉ่ง สรปว่า"ไล่(มัน)กลับบ้านให้หมดดดด!!!" คณบดีเรียกไพร่พลไปอบรมคาดโทษในห้องประชุมให้กวดขันความประพฤติ ตั้งแถวเดินกลับบ้าน ประธานเชียร์ถูกเฉ่งหูตูบเพราะอาจารย์ห้ามไม่หยุด แต่ประธานเชียร์สั่ง..รบ..เป็นรบ สั่งหยุด..เป็นหยุด..แปลกแฮะ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 18:33:35 ยังไม่จบนาค้า ผู้เขียนไป บันตรงตึ๊ก(ห้องน้ำ)และก้อไปออกกำลังกายก่อน
ตอนต่อไป..สนุกกว่านี้อีกนา ว่าแต่ว่า..อัศวินแห่งปราสาทแดงที่แอบอ่านอยู่เขาจะแอบเอาหินปาหัวผู้เขียนอ๊ะเปล่านี่ น้องป้อมน้องหนิงต้องช่วยพี่นะคะ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 10 เมษายน 2550, 18:47:57 I send some bodyguards to protect you by restroom and sport activity untill the next chapter...we fan,fan still wait in front of the window..the whole day long.
nn. หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: rs_oman ที่ 10 เมษายน 2550, 19:16:34 มีกันทุกสมัยละครับพี่อ้อยเรื่องอย่างนี้ จบมาทำงานก้อเป็นเพื่อนกันไป ไม่เคยถือโทษโกรธกัน เอาไปเล่าต่อให้น้องๆๆฟัง ที่พูดอย่างนี้มิใช่ว่าเห้นดีเห็นงามไปกับเรื่องอย่างนี้
ผมได้ยินมา 2 เรื่อง และประสพเองอีก 1 เรื่องครับ เรื่องแรกชาวสิงห์ดำกะปราสาทสีแดง ที่เล่ากันได้เพราะมีรูมเมทชาวหอคู่หนึ่งแต่เรียนอยู่คนละคณะ ในขณะชุลมุน มีการช่วยให้รูมเมทหนีรอดจากการถูกสกรัมได้ เรื่องสอง เสือเหลืองกะปราสาทสีแดงใต้ตึกห้องแลปเคมีเก่า ได้ยินมาว่าสุภาพสตรีที่ทำแลปอยู่ข้างบนเทกรดลงช่วยสุภาพบุรุษที่อยู่ข้างล่างขณะกะลังจะเพลี่ยงพล้ำ ส่วนเรื่องที่ประสพกะตัวเองคือแข่งกีฬาน้องใหม่ เป็นชาวหอ (ชายบางคน รวมผมด้วย) กะปราสาทสีแดง ทั้งๆๆที่ชาวหอไม่ได้ส่งทีมกีฬาเข้าแข่ง แข่งในนามคณะตัวเอง แต่กลับมาบอกเพื่อนที่หอว่าโดนกินโต๊ะ เลยยกพลจากหอไปร้าน (เหล้า) ข้าวต้มที่สามย่าน เสร็จภารกิจแล้ววื่งกลับหอ ตำรวจตามมาเข้าหอไม่ได้ เพราะยามปิดประตู (บอกยามไว้ว่าห้ามตำรวจเข้า) ที่เล่ามาทั้งหมดไม่ได้มีเจตนาเป็นอื่นนะครับ ตามๆๆพี่อ้อยไป หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: pusadee sitthiphong ที่ 10 เมษายน 2550, 19:17:35 แล้วพี่ชาวสีฟ้าผู้กล้าหาญฝ่าดงเสือชื่อไรคะ คงไม่ใช่พี่โชคดีมั้งคะ
กองเชียร์ของเราอยู่นี่ เชียร์พี่อ้อยเล่าค่า หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 20:18:50 พี่ก็ไม่ได้เห็นดีนะค้า ตอนนี้พี่เป็น "คนเล่าเรื่อง" ซึ่งบทสรุปนั้นก็มี"แง่งามในสนามรบ"นะคะ
พี่ๆพวกนั้นเจอกันก้อหัวเราะเฮฮา..ไม่มีไรค่ะ น้องๆฟังสนุกๆนะ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 22:28:54 สองคณะจัดการกับเด็กๆของตน เจ้าเสือเหลืองถูกกักตัวไว้ในตึก
ชาวปราสาทแดงเตรียมตั้งแถวเดินออกจากคณะสู่ป้ายรถเมล์ เตรียมกลับบ้าน เมื่ออัศวินอัศวินีแห่งปราสาทแดงกลับบ้านหมดแล้ว จึงจะปล่อยเจ้าเสือเหลืองออกจากถ้ำ ชาวปราสาทแดงเดินแถวเป็นระเบียบ..ก้อเด็กเค้ามีวินัย อัศวินีแห่งปราสาทแดงคนหนึ่ง นัยว่าเธอเป็นคุณหนู ขับรถกลับบ้าน เธอก็ขับตามมากับขบวนเพื่อนๆ พอแถวผ่านถ้ำเจ้าเสือเหลือง เธอหยุดรถ...เปิดกระโปรง(กระโปรงรถจ้ะ..อย่าคิดมาก) ท้ายรถเต็มไปด้วยไม้หน้าสาม บางอันตีตะปูตรงปลาย ไพร่พลคว้าไม้..ทำศึกกันอีกรอบ หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 10 เมษายน 2550, 22:30:55 more colourful should be a little bit ...antique...so Khun Pee Krongon ka,keep going on...untill P.Suriya drops by....he may share any event from the past with you.(Nungning gets ready to jump!!)
nn. หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 22:38:56 เจ้าเสือเหลืองรู้ตัวอยู่แล้ว แถมอยู่ในชัยภูมิอันเหมาะสม ก็ออกมาตีๆๆๆ พอเหนื่อยก็วิ่งเข้าถ้ำ
ไพร่พลบนตึกผสมสารเคมีสาดลงมา ไม่เคยมีศึกครั้งใดจะยิ่งใหญ่และยืดเยื้อเท่าครั้งนี้ ขึ้นหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งกันเลย สมัยนั้นก็มีพิมพ์ไทย เสียงอ่างทอง มัง(ก่อนจะมีไทยรัฐ) คมชัดลึก เนชั่นยังไม่มีร้อก แม่ฉันยังเก็บน.ส.พ.วันนั้นไว้เป็นสิบปี สรุปว่าตีกันวันเดียว แต่ตีกันสองรอบ ไม่มีใครแพ้ชนะ ตอนชำระความ โทษเด็ดขาดทุกคน ผู้ที่เป็นรีพีทเตอร์ ก็รีไทร์ไป(สอบใหม่ก็ได้) บ้างก็ถูกพักการเรียน บ้างถูกคุมประพฤติ ว่ากันว่าพี่ก.ถูกคณบดีเรียกไปกินข้าวด้วยบ่อยๆ(กินอร่อยรึเปล่าไม่รู้) หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 10 เมษายน 2550, 22:46:51 P.Krongon ka,
retired?because of this beating battle??oh,I never think about this ..I think about you beat me,I beat you ..we get a blood then wait for revenge next opportunity...like never ending story or so...one to another generation nn. หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: krongon2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 22:56:19 หนุงหนิงขา กี่โมงแล้วนั่น หนูไม่นอนหรือคะ
พี่รีบเล่าเพราะจะถูกยึดคอมอีกแล้ว ฉันฟังจบ..บ่นออกมาเบาๆว่า "แต่ก่อน...คนเรายังโง่..."เกือบถูกเขกหัว เจ้าอัศวินน้อยแห่งปราสาทแดงผู้เป็นลูกชายหัวเราะหึหึ พวกลุงๆทำกันไปได้น้อ แต่แง่งามที่ฉันเห็นจากเรื่องนี้คือ 1.ความรักหมู่คณะอย่างไม่มีเงื่อนไข..ตีกันด้วยใจ ไม่มีใครมาจ้าง 2.ความรักและห่วงใยที่พี่มีต่อน้อง ทั้งสองฝ่ายกันน้องปีหนึ่งของตนไว้ในที่ปลอดภัย แล้วไล่กลับบ้านก่อน 3.ความเชื่อถือ ความศรัทธาของน้องที่มีต่อพี่ เอาไงเอากัน 4.ความเป็นผู้นำและเป็นสุภาพบุรุษของประธานเชียร์ผู้เป็นเสมือนแม่ทัพของทั้งสองฝ่าย ยินดีรับโทษหนัก กล้ารับผิดชอบในสิ่งที่ได้กระทำ 5.ความเข้มแข็งทันเกมของคณาจารย์ที่ ควบคุมลูกศิษย์ได้ทันควัน สิ่งที่เล่า อาจเป็นโครงกระดูกในตู้ ที่ไม่มีใครอยากพูดถึง แต่เหรียญมีสองด้าน มองหาแง่ดี จะเห็นความรักความผูกพันของพี่น้องซ่อนอยู่ ฟังกันขำๆนาคะ พี่ๆเขายังกอดคอกันกินของขม ชมเด็กสาว เล่าความหลังเลย เขาไม่ได้โกรธกันซักหน่อย โจะแล้(จบแล้ว) หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: suriya2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 23:02:04 เพิ่งกลับจากหอฯจุฬาฯ...วันนี้มีงานรดน้ำดำหัวผู้อาวุโส
เขาเตรียมตั่งไว้ 10 ที่แต่การประชาสัมพันธ์คลาดเคลื่อน มีพี่อาวุโสไปกันแค่ 6 ท่าน อาวุโสรองมาคือ 2513 ผมกับมานพ เลยโดนจับไปนั่งตั่งรับน้ำรดจากน้อง เหลืออีกสองที่ แต่ 2514 โชคดีไปกันห้าหกคนเลยมีข้ออ้างว่าที่นั่งไม่ครบ เลยไม่ต้องขึ้นตั่ง ถ้ารู้ว่าต้องยอมรับว่าแก่...วันนี้ไม่ไปหอฯหรอก... หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: suriya2513 ที่ 10 เมษายน 2550, 23:22:23 ผมเข้าเป็นน้องใหม่ปี 2513 ตอนนั้นรุ่นพี่ที่ตีกันหนักๆจบไปกันหมดแล้ว...
วิศวะรุ่นผมเรียนโดยใช้ระบบหน่วยกิตเป็นรุ่นแรก จึงปรับตัวกันไม่ทัน เลยไม่ค่อยมีอะไรโลดโผน แต่เท่าที่ฟังพี่ๆเล่ากันต่อเนื่องมาก็เหมือนกับที่อ้อย กรองอรเล่านั่นแหละ ไม่มีใส่สีตีไข่แต่อย่างใด สมัยก่อน วิศวะ เที่ยวไปมีเรื่องกับเขาไปทุกคณะ ไม่เว้นแม้แต่อักษรฯ แล้วก็ยังสำคัญตนว่า "ข้านี่แหละ พระเอกแห่งจุฬาฯ" พอจบออกมาหันกลับไปมอง "โถ ตัวโกงชัดๆ" ไหงสำคัญตนผิดไปได้ขนาดนั้น พระเอกบ้าที่ไหน คนเขาถึงจะเกลียดกันได้ทั้งจุฬาฯ พวกเรียนวิศวะ สี่-ห้าปี ไม่ต้องมาอ้าปากเถียงผมเลย ผมวนเวียนอยู่ทีวิศวะ เข้าๆออกๆอยู่ 20 ปี โดยเป็นนิสิตอย่างเดียว (ไม่ได้เป็นอาจารย์ด้วย) ใครจะมารู้ดีกว่าผมไม่ได้ (ออกแนวนักเลง ละ ม๊ะ)... หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 11 เมษายน 2550, 01:01:19 Khun Pee,
20 years? Bachelor+2 years after + Ph.D? Oh,Wow! The faculty must have any attract to get you there...so long! More than dormitory naka... Wow! nn. หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 11 เมษายน 2550, 01:35:16 P.Krongon ka,
I have to stay awake five hours after you...enough time to read and correspone ka. ...your son,nong Gun,looks too young to study at the university...nong Rom,The second one is surely going to school...cute!...they have a modern name; short and complicate to write with deep meaning หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: wannee ที่ 11 เมษายน 2550, 22:22:56 พี่อ้อย 13 คะ เสียดก็เคยได้ยินว่า คณะวิดยา และวิดวะ ตีกัน เสียดเล่าให้ลูกฟังแบบไม่มีรายละเอียดเท่าไร เขาก็สนใจมากเพราะถึงขั้นต้องออก เจอลูกอีกที ต้องขออนุญาตเอารายละเอียดที่พี่อ้อยเล่าไปเล่าให้ลูกฟังอีกทอด :D :D
หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 12 เมษายน 2550, 02:16:42 right,it is somehow a charming story...from generation to next generation...
nn. หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: Charin07 ที่ 12 เมษายน 2550, 14:40:50 :lol: :D :lol: :D Afer reading your opinion, I have to admire you, Dr. Pong, for your bold comment concerning the fighting in campus between CU students in the past. It's wellknown at that time that the big power of Chula was Wiswa who always wanted to be the flag carrier in any Chula activities. However, it has been proved time and again that no body is bigger than anybody; we are all equal and need helps from other people from time to time, no matter how big one might be. One thing I would like to tell our Cmadong brothers and sisters is that because we are Chaohor, we are so lucky that we have enjoyed good relationship among friends from various faculties up until now, from the young ones to almost old ones!!!
หัวข้อ: ของดีดีไม่กินก็เน่า..เรื่องเก่าๆไม่เล่าก็ลืม เริ่มหัวข้อโดย: suriya2513 ที่ 12 เมษายน 2550, 16:36:36 ขอบคุณครับพี่ชรินทร์
แต่น้องวิศวะเดี๋ยวนี้สุภาพเรียบร้อย เป็นที่ชื่นชมของชาวจุฬาฯแล้วครับ |