หัวข้อ: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: iamfrommoon ที่ 24 เมษายน 2552, 14:26:20 เรียนถามท่านอาจารย์...
คนที่มีจิตใจริษยา กลัวคนอื่นดีกว่า...แม้อายุก็ถึงเวลาเกษียณแล้ว แต่ไม่ยอมที่จะให้ใครเกินหน้าเกินตาได้ มีแต่จะระรานคนที่เหนือกว่า...อาศัยความไว้ใจจากเจ้านายทำผิดต่อหน้าที่ พยายามใส่ร้ายผู้อื่น... ทำให้คนอื่นดูมองในแง่ไม่ดี ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นผู้ก่อ... เราจะทำอย่างไรกับคนที่มีพฤติกรรมเช่นนี้คะ.. หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: too_ploenpit ที่ 25 เมษายน 2552, 10:23:16 ...น้องปุ๊กกี้ไม่ได้ถามพี่ตู่...แต่ว่าบังเอิญมาอ่านพอดีค่ะ...
...พี่ก็เคยเจอนะคนแบบนี้...สมัยที่พี่ยังทำงานอยู่... ...และไม่สามารถตอบโต้เค้าได้เลย... ...พี่ได้แต่อโหสิให้...แล้วก็เริ่มต้นทำบุญเยอะๆ...อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรไป... ...ไม่น่าเชื่อนะ...ไม่นานคนที่ทำไม่ดีกับเราเค้าก็ประสบกับปัญหาต่างๆกับครอบครัวเค้า...บางทีถึงเสียชีวิตเลยหล่ะ... ...บางทีเหตุการณ์ร้ายๆนั้นอาจจะไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราหรอก...แต่นึกในใจว่าเออนะทำอะไรที่ไม่ดีกับเรา... ...เค้าก็ถึงคราวซวยบ้าง...เค้าอาจจะได้สำนึกบ้าง... ...ส่วนเราก็ทำดีต่อไปเรื่อยๆละกัน...ขอซวยแค่คราวแรกพอ... emo40:: หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: swsm ที่ 25 เมษายน 2552, 10:40:08
emo4:)) ขอร่วมแชร์ค่ะ หากเจอคนแบบนี้ ต้องให้ความ "สงสาร" หรือ "เวทนา" เขาค่ะ สงสารที่เขาต้องใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วยความรุ่มร้อน ริษยา เสมือนมีไฟสุมในทรวงตลอดเวลา เวทนาที่เขาจะต้องคิดการณ์วางแผน เพื่อให้ร้ายผู้อื่น แทนที่จะคิดหาความสุข สงบ หรือสร้างความสุขให้ตนเองและครอบครัว เวทนาที่เขาไม่มีมิตรแท้ .. สงสารเขาที่ชีวิตในวัยเด็ก อาจจะประสบปัญหาทางจิตใจที่ส่งผลให้มีพฤติกรรมติดตัวมาจนทุกวันนี้ หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: ว่าน ที่ 25 เมษายน 2552, 11:06:11 ของข้าพเจ้าใช้วิธีแผ่เมตตา ให้เขาได้ดิบได้ดี มีใจที่สงบสุขขึ้นค่ะ
เมื่อเขามีความสุข มีใจที่สงบแล้ว เขาก็จะไม่มายุ่งกับเราเอง อย่างไรก็ตาม ส่วนตัวเชื่อมั่นว่า ความจริงไม่ย่อท้อต่อการพิสูจน์ แม้เวลาจะผ่านไปนานแสนนาน ทำดีวันนี้ ไม่มีใครรู้ แต่มันก็จะทำให้เรารู้สึกดีๆ และเป็นแนวทางให้เรามีความสุขอย่างแท้จริงในอนาคต อีกอย่าง ปุ๊ก (พี่จำหน้าหนูไม่ได้ หงิหงิ) ต้องเชื่อใจหัวหน้าด้วยนะคะ ถึงแม้จะรับฟังข้อมูลมามาก แม้ข้อมูลนั้นจะน่าเชื่อถือ ถ้าเขาเป็นหัวหน้าจริงๆ เขาจะต้องรู้จักลูกน้องดี และรู้จักจากทั้งข้อมูลจากคนอื่น และจากตัวของน้องเองค่ะ เอาใจช่วยนะ กระทู้นี้ทำให้รู้สึกว่า เอ่อ ที่ทำงานของแทบทุกคนมีปัญหาคล้ายคลึงกัน T______T (http://www.pantip.com/cafe/toy/image/toy22.gif) หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: เสธต๊ะ ที่ 25 เมษายน 2552, 21:29:55 ลองแวะไปดูสโลแกนของน้องเพ็ญ 35 น่ะ
"ทำใจให้ดี ทำดีให้ใจ" ใช้ได้ทุกวาระเลยแหละจ้า หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: khesorn mueller ที่ 25 เมษายน 2552, 21:36:22 ไม่ไช่เรื่องง่ายค่ะพี่-น้อง
การปฏิสัมพันธ์กับคน มักมีอารมณ์ความรู้สึก เข้ามาร่วม. ยิ่งต้องเจอะทุกวัน ยิ่ง ต้องเก็บอารมณ์ตัวเองให้มิด เก็บยังไง ไม่ให้มีผลต่อตัวเราเอง และรักษาความเป็นตัวเราไว้ไม่ให้ คนอื่นมาเปลี่ยนเราไปจากเรา ไม่ง่ายค่ะ... nn. หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: iamfrommoon ที่ 07 พฤษภาคม 2552, 08:09:20
ขอบคุณค่าพี่ตู่ น้องพยายามอโหสิกรรมให้อยู่ค่า ตอนนี้ก็รู้ว่า กรรมตามทันเขาอย่างตายทั้งเป็น...แต่ก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมเขาถึงไม่คิดว่า นี่เป็นผลกรรมเขา เขากลับโทษคนอื่น... พอรู้ว่า เขาต้องปรึกษาจิตแพทย์ และกินยาด้วย พยายามทำอยู่ค่า...จะสู้กับจิตใจตัวเองให้ได้ว่า อย่าเอาความไม่ดีเขามาทำให้ใจเราต่ำลง (แบบประมาณจิตน้องมักคิดขอให้กรรมตามทัน ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่า ตามเขาอยู่) หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: iamfrommoon ที่ 07 พฤษภาคม 2552, 08:15:40
ขอบคุณค่าพี่หยี เมื่อวานได้เจอตัวจริงแย้ว...สวย เซ็กซี่มากเลย น้องว่า พี่น่าจะใช้โลโก้ตัวเองเลยนะคะ งาม เริ่ดมาก... พยายามอยู่ค่า...เพียงแต่ว่า บางทีมันอดคิดไม่ได้ค่า...ต่อไปจะท่องแบบ "สงสาร" และ "เวทนา" เขาก่อนแล้วก็ใจเราค่อยๆ ตามคำ...จะฝึกให้ได้ค่า... บ่นให้แม่ฟังเสมอๆ แม่ก็บอกว่า สงสารเขาเถอะลูก ชีวิตเขารับกรรมเยอะแล้ว เราอโหสิกรรมให้เขา 1 คนก็ทำให้เขาลดกรรมลงได้... (น้องจะพยายามต่อ อาศัยโทร.หาเพื่อนสนิทระบายเอาค่า ฮี่ๆ ส่วนคุณสามีฟังแล้วก็ให้เข้าสู่ธรรมมะแล้วให้น้องพยายามเรื่องการ co งานกับคนนี้ให้มากกว่าเดิม รอบคอบกว่าเดิมไว้ใจไม่ได้ เราเปลี่ยนแปลงเขาไม่ได้ แต่เราระวังเราเองได้) แบบว่า คนนี้ตำแหน่งสูงเท่ากันแต่เขาอยู่มานาน เลยเป็น เจ้าแม่ค่า... หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: iamfrommoon ที่ 07 พฤษภาคม 2552, 08:21:41
ขอบคุณค่าพี่ว่าน...พี่อาจไม่คุ้นหน้าน้องเพราะน้องเข้าหอตอนปี 2 ค่าเลยไม่ได้รับน้องหอ แถมเข้ามาก็อยู่หอชาย 14 ชั้นใหม่ที่เพิ่งสร้างเสร็จด้วย เลยไม่ได้รู้จักพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ที่น้ำตาลเลย...แต่ก็ทำกิจกรรมหอทุกอย่างเลยค่า ค่ายหอฯ และนักร้องชมรมดนตรีสากลฯ ทุกวันนี้โชคดีที่เราทำหน้าที่ของเราได้ตามที่นายมอบหมายทุกประการได้รับความไว้วางใจระดับดีมาก เพียงแต่เราไม่ได้อยู่มานานเท่าเขาซึ่งทำงานที่นี่ 35 ปีเทียบกับ 7 ปีนี่ อิอิ ต่างลิบเลยค่า...ยังดีใจที่นายรู้ว่า แต่ละคนเป็นอย่างไร ทำงานอย่างไร... หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: iamfrommoon ที่ 07 พฤษภาคม 2552, 08:22:45
ขอบคุณค่าพี่ พยายามทำทุกวัน หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: iamfrommoon ที่ 07 พฤษภาคม 2552, 08:25:01
ขอบคุณค่าพี่หนุงหนิง...ถ้าผ่านอันนี้ไปได้จะบรรลุ ฮี่ๆ...กำลังพยายามอยู่ค่า... แต่ก็ดีใจที่ผุ้ร่วมงามคนอื่นและนายรู้จักเรา... หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: swsm ที่ 07 พฤษภาคม 2552, 12:20:41
เห็นแมะ .. คำแนะนำของพี่ เหมือนแม่เลย .. คนวัยไล่เลี่ยกัน .. ความคิดก็ไล่เลี่ยกันแหละน้องเอ๋ย .. คริคริ emo20:)):) หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: วิสัชนา ที่ 10 พฤษภาคม 2552, 19:31:19
หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: iamfrommoon ที่ 11 พฤษภาคม 2552, 10:12:28 ขอบคุณค่าหลวงพี่...ปุ๊กเคยดูรายการเจาะใจที่สัมภาษณ์ผู้หญิงเก่งสุดๆ คนหนึ่ง...เขาบอกว่า คนเหล่านี้เป็น "แค่พาหนะความทุกข์"...แล้วก็จะผ่านไปเอง...
ปุ๊กพยายามอยู่ค่า...ตอนนี้ดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วค่า.... หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: Begita ที่ 20 เมษายน 2553, 20:15:24 ผ่านเข้ามาพอดี ...สาธุครับ
หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: jimsy ที่ 31 พฤษภาคม 2553, 13:25:53 หวัดดีจ้ะปุ๊กกี้..... ปัญหาคงผ่านไปแล้ว...แวะมาทักเพราะคิดถึง อย่าลืมพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสด้วยนะจ๊ะ...ด้วยตามรู้ใจ รู้กาย ไปด้วยว่าทุกอารมณ์ ก็ไม่เที่ยง สมัยก่อนที่พี่เคยเจอแล้วตอนนั้นยังได้ไม่ปฏิบัติธรรม ก็แค่ไปทำสังฆทานแล้วกรวดน้ำแผ่ส่วนบุญให้เขา ใส่บาตรทุกวัน ให้ทุกวัน ในที่สุดเขาลาออกไปอยู่ที่อื่น แล้วต่อมาอีกไม่นานเขาเจอหนักยิ่งกว่าเราอีก ทั้งที่เราไม่ได้แช่งอะไรเลย การกระทำของเขาก็แช่งตัวเองอยู่แล้ว แล้วเขายังโทรฯมาให้เราช่วยเลย แถมยังซึ้งอีกว่าเราเป็นคนดี อิ..อิ..แล้วเราก็ได้ช่วยเป็นอย่างดี ช่วยสำเร็จอีกแน่ะ นี่แหละเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร.....ตอนหลังเขาเลยมาดีกับเราและพี่ยังช่วยเขาได้อีกเรื่อย ๆ แล้วเขาก็เจอกรรมอื่น ๆ อีก นี่แหละแค่ทำใจให้สบาย เพราะถือว่าใช้กรรมกับเขาไป ในอดีตเราเคยทำกรรมชนิดนี้จึงได้รับแบบที่เขาทำมา ก็ให้จบที่เราไม่จองเวร แผ่เมตตาอย่างเดียว...และอโหสิ ว่าแต่มีหลานให้อุ้มยังเนี่ย.... หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: iamfrommoon ที่ 24 กรกฎาคม 2553, 20:56:48 สวัสดีค่ะพี่จิ๋ม...
ตอนนี้คนๆ นั้นได้รับผลจากที่ได้ทำไว้กับหลายๆ คน โดยกลับมายังครอบครัวค่า...เป็นเรื่องของเวรกรรมที่ตามทันเหลือเกิน... ใครทำ "กรรมดี ย่อมได้ดี" แต่หากทำ "กรรมชั่ว ก็ย่อมได้แก่ตัวเช่นกัน"... ตอนนี้ก็ได้แ่ต่คิดว่า...อืม...นี่แหละที่เขาทำไว้กับเราและคนอื่น...ไม่จองเวร แต่เวทนาค่า... ว่าแต่ว่าตอนนี้แววหลานยังไม่มาเลยค่ะ แต่เข้าคอร์สการมีบุตรยากส์แล้วค่ะ อิ๊อิ๊ หัวข้อ: Re: ช่วงนี้ข่มใจ...อย่างไร...จึงจะสงบ... เริ่มหัวข้อโดย: jitwang ที่ 05 มีนาคม 2554, 13:49:32 ความคิดและคำพูดผู้อื่นคงห้ามไม่ได้...
แต่เมื่อพิจารณาตนสามารปฏิบัติได้... |