Cmadong Chula

      .....ขอบคุณ ครับ  พี่  yc  .....

น่าสนใจในประเด็นยาล้างแผลครับ
ผมจำได้ว่าเคยอ่านเจอว่าไอโอดีนมันยับยั้งการเคลื่อนที่ของเซลล์ที่จะไปซ่อมแซมบาดแผล
เซลล์ต้นกำเนิดก็คงโดนไปด้วยมั้งครับ

ขอบคุณมากนะน้อง พี่จะได้นำไปใช้ยามประสบเหตุ
 อยากถามเรื่องที่มีคนอยากรู้แต่ไม่กล้าถาม
คือเรื่องเกี่ยว กับยา ที่อยู่ในประเภท ไวอาก้า
1.มีอันตรายมั้ย ถ้าจะใช้
2.มียาตัวอื่น ที่มีคุณภาพ และราคาถูกกว่า มีมั้ย หาซื้อยากไหม หรือต้องให้หมอสั่ง
3.ถ้าใช้ทุกครั้ง ที่เพศสัมพันธ์ จะมีผลข้างเคียงมั้ยครับ

พี่ยังชิน,
แวะมาฝากภาพ...ตามข้อถามพี่ตะวัน!
แล้วจะเร้นกายออกไป...เงียบปริบคะ

(http://i271.photobucket.com/albums/jj138/nongning_photos/nn5/cartoon6.jpg)

(http://i271.photobucket.com/albums/jj138/nongning_photos/nn5/viagracartoon.jpg)

(http://i271.photobucket.com/albums/jj138/nongning_photos/nn5/Viagracartoon2.gif)

น้อง blue tablet

ต้องขอโทษพี่เสรีด้วยครับ
ไม่ได้ศึกษา รู้แต่ว่าคนมีความดันเลือดสูงไม่ควรใช้

ขอความกรุณาจากผู้รู้อื่นหน่อยครับ



5 5 5   emo20:)):) emo20:)):) หัวเราะนี่ หัวเราะ 3 ภาพของหนุงหนิงนะครับ

...สวัสดีค่ะ...น้องยังชิน...
...พี่ขอเข้ามาแชร์ประสบการณ์เรื่องแผลโดนของร้อน...น้ำร้อนลวกค่ะ...
...ถ้ามีโอกาสไปเมืองจีน...ลองหาซื้อ...บัวหิมะ...เป็นกระปุกครีมสีขาว...ใช้แล้วชงัดดีนักเลยค่ะ...
...หรือฝากคนที่ไปซื้อก็ได้...ราคาประมาณหนึ่งพันสี่ร้อยบาท...
...พี่ชอบซื้อมา...แล้วแบ่งเป็นตลับเล็กๆใช้แจกเพื่อนๆที่ไปมาหาสู่กันค่ะ...
...ตามโรงพยาบาลก็น่าจะมี...แต่เค้าคงไม่ขายค่ะ...เห็นว่าใช้สำหรับรักษาแผลให้คนไข้(บางทีรัฐบาลจีนก็ส่งมาและได้รับจากกระทรวงอีกที)...
...ส่วนยาทั่วๆไปก็เป็นครีมแก้แพ้ธรรมดา...พี่คงไม่ต้องเอ่ยค่ะ...ให้น้องยังชินช่วยแนะนำดีกว่า...

เรื่องแรก เป็นความรู้ เป็นเรื่องใกล้ตัว... ต้อง COP เก็บไว้

เรื่องที่ 2 จริง ๆ ด้วย เห็นด้วย ๆ อย่างแรง

วายซี เข้ามาอ่าน นานแล้ว แต่เพิ่ง เข้ามา โหวต ไม่ว่ากันนะ ... มีอีก ป่าว !!! ...  

พี่ยังซินขราาาาถ้าเป็นความดันแล้วกระทบต่อระบบร่างกายอย่างไรบ้างคะ
ทานยาความดันแล้วหยุดได้ไหมคะหรือต้องทานตลอด
ขอบพระคุณพี่มากๆค่ะ
 emo4:)) emo4:)) emo4:))

ยังชิน วันที่ 21 พย. เจอกันที่หอนะ

สวัสดีครับพี่ ห้วยยอด เป็นยังไงบ้าง ฝนตกไหมครับ

 ขอบพระคุณพี่ยังชินมากค่ะ emo4:)) emo4:)) emo4:))

เรื่องที่4 ไขมันตามอวัยวะภายใน
 
 

		อ้างถึง
	สถาน พยาบาลเมโยอันมีชื่อเสียง ของสหรัฐอเมริกา ศึกษาพบว่า มีประชาชนอเมริกัน ที่มีน้ำหนักตัวปกติ แต่มีไขมันในตัวอยู่เป็นเปอร์เซ็นต์สูง ทำให้สุขภาพอยู่ในฐานะล่อแหลม... รายงานข่าวของสำนักข่าวซีบีเอส ได้ช่วยอธิบายให้รู้ถึงเบื้องหลัง เหตุที่คนอ้วนแต่รูปร่างผอมว่า "อย่าไปคิดว่าการมีรูปร่างผอม กับการมีสุขภาพแข็งแรงเป็นเรื่องเดียวกัน ข้อเท็จจริงจากการศึกษาของสถานพยาบาลเมโยครั้งนี้ ได้แสดงให้เห็นว่า คนเราอาจจะมีไขมันอยู่ข้างในตัวได้ มันเที่ยวจับอยู่ตามอวัยวะภายในต่างๆ แม้ว่าจะดูภายนอกเห็นว่าเป็นคนผอมก็ตาม".

ที่มา : ไทยรัฐออนไลน์วันอังคารที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2553
http://www.thairath.co.th/content/life/62413


คนตัวผอม แต่มีไขมันจับตามอวัยวะ ภายในต่างๆอยู่หนา

ความรู้ทำนองนี้
ผมพบกับตัวเอง เมื่อ ปีปลายปี2549

ผมเป็นคนที่ไม่เคยดูอ้วนเลย
ก่อนปี 2548 ผมรู้สึกร่างกายตัวเองหนัก ขาดความกะปรี้กะเปร่า หายใจไม่เต็มปอด
แต่หลังจากปีเศษ ที่ดูแลตนเองด้วยการทานใยอาหารละลายน้ำก่อนอาหารเช้าทุกมื้อ

ร่างกายคงค่อยๆดีขึ้นตามลำดับ จนปลายปี 2549 เมื่อวัดความดันตัวเองแล้วพบว่า
ฐานความดันไปอยู่ในระดับ 110-70 จึงสังเกตตัวเองพบว่า ระบบหายใจตัวเองดีขึ้น หายใจเต็มปอด
(ก่อนหน้านี้ เวลาปกติ ความดัน 120-80 แต่พอใช้กำลังเพิ่มกว่าปกติบ้่าง ความดันก็ขยับขึ้นมาก  
แต่ปัจจุบันเหนื่อยแค่ไหน ความดันก็อยู่ในระดัีบ 120-80)

ตอนนั้น ตั้งสมติฐานว่า ไขมันที่สะสมตามเนื้อเยื่อต่างๆภายในร่างกาย รวมทั้งบริเวณปอดและหัวใจ น่าจะถูกขจัดออกไป
จึงทำให้รู้สึกร่างกายดีขึ้น

อ่านพบบทความข้างต้น ก็อดทึ่่งในความเป็นวิทยาศาสตร์ของตนเองไม่ได้
ทั้งที่ขาดแคลนเครื่องมือ อุปกรณ์
(ราชการหลายแห่ง เมื่อได้ไปพบเห็นแล้ว ผมอิจฉาจริงๆ ในความพร้อมของเครื่่องมือและอุปกรณ์)

		อ้างถึง			ข้อความของ toomy เมื่อ 21 สิงหาคม 2552, 19:51:19
	เรื่องแรก เป็นความรู้ เป็นเรื่องใกล้ตัว... ต้อง COP เก็บไว้ เรื่องที่ 2 จริง ๆ ด้วย เห็นด้วย ๆ อย่างแรง วายซี เข้ามาอ่าน นานแล้ว แต่เพิ่ง เข้ามา โหวต ไม่ว่ากันนะ ... มีอีก ป่าว !!! ...

ขอบคุณครับ TOOMY

ผ่านไปกว่้าครึ่งปี เพิ่งขอบคุณ ไม่ว่ากันนะ

 emo2:)

ตามอ่านอยู่ครับ พี่ ขออีกนะครับ
พี่หมอสำเริงช่วยแชร์ คนไข้ด้วยครับ
พี่ยังชินครับ  คุณแม่ผมมักจะอาเจียณ เสมอๆ ทั้งที่ท่านบอกว่าไม่ได้เป็นอะไร
แต่มักอาเจียณเสมอๆ แต่ผมว่าต้องมีอะไรแน่  ถ้าปกติจริง ร่างกายต้องรับอาหาร และเอาไปผ่าน
กระบวนการย่อย เอาไปใช้ในร่างกาย(คิดตามประสาผมน่ะครับ)
อย่างนี้จะสัญนิฐาน อย่างไรครับ พี่ยังชิน พี่หมอ

สวัสดีครับพี่หมอสำเริง  น้องบิ๊ก..ยศวินทร์

คุณแม่ของบิ๊กอาการดีขึ้นหรือยังครับ
ต้องไปตรวจหาเหตุตามคำแนะนำของพี่หมอสำเริงครับ

แต่..อย่าเพิ่งปักใจเชื่่อหมอที่ตรวจนะครับ
ถ้าฟังแล้วยังไม่สบายใจในข้อสันนิษฐานของหมอ
และรักษาไปสักระยะ อาการยังไม่ดีขึ้น


........................................
แพทย์ผู้เชี่ยวชาญค้านการทำคลอดลูก ด่วนตัดสายสะดือ

นักวิจัยทางการแพทย์โวยวายขึ้นว่า การตัดสายสะดือเด็กทันทีที่คลอดออกมาเป็นการกระทำที่ด่วนได้ เป็นความเสียหายแก่ทารก หากว่ารอจนกว่าสายสะดือจะหมดหน้าที่ จะเป็นคุณกับสุขภาพเด็กอย่างสำคัญ

วารสารทางวิชาการ "เซลล์และโมเลกุลในทาง การแพทย์" ของสหรัฐฯ รายงานว่า ทีมนักวิจัยมหาวิทยาลัยเซาธ์ ฟลอริดา ได้กล่าวเตือนสูติแพทย์ว่า การตัดสายสะดือเด็กทันที เป็นการเร็วไป ควรจะรอสัก 2-3 นาที

สาย สะดือ มีหน้าที่ลำเลียงสารอาหารและออกซิเจนจากแม่เข้าสู่ท้องเด็ก การที่หมอรีบใช้ตัวหนีบยึดหนีบสายสะดือเสียก่อน ทำให้ทารกไม่ได้รับเซลล์ ต้นกำเนิดซึ่งมีคุณสมบัติในทางรักษาหลายอย่าง "มันไม่เพียงเป็นการให้เลือดตามปกติเท่านั้น หากยังเป็นการปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิดธรรมชาติหนแรกด้วย"

หัวหน้าคณะ นักวิจัย หมอปอล ซานเบิร์ก แจ้งว่า ปัญหาของทารกแรกเกิดปกติ มักจะเนื่องมาจากอวัยวะหลายอย่างที่ยังพัฒนาไม่เต็มที่ ต้องอาศัยคุณสมบัติในการก่อตัวขึ้นใหม่ของเซลล์ต้นกำเนิดช่วยเหลือ ดังนั้น หากว่าชะลอการตัดสายสะดือเอาไว้ อาจจะช่วยลดโอกาสเสี่ยงที่ทารกจะเจ็บป่วยด้วยโรคหลายโรค ตั้งแต่โรคทางเดินหายใจ โรคปอดเรื้อรัง โรคโลหิตออกในสมอง โรคโลหิตจาง และโลหิตเป็นพิษ กับโรคตาลงได้ ยิ่งเป็นทารกที่คลอดก่อนกำหนดด้วย ยิ่งมีความสำคัญหนัก.

จากไทยรัฐออนไลน์ 29-5-53
http://www.thairath.co.th/content/life/85943

..................................................

อีกตัวอย่างของ "สุขภาพที่..อาจ..ยังไม่มีในตำรา (แต่อิงวิชาการ..บ้างนะ)"

เนื่องจากไม่เคยคิดและสังเกตเอง  เรื่องนี้ถือเป็นของแถมครับ..

เอ้อ..นับเป็นเรื่องที่่ 5 ดีกว่า

เรื่องที่ 6

จริงหรือถ้าเป็นเรื่องสุขภาพร่างกาย ต้องยกให้แพทย์ เภสัชกร

ความอึดอัดของผม พลุ่งพล่านมาหลายหนแล้ว เมื่อเห็นสื่อหรือนักวิชาการ มักแนะนำประชาชนไปในทำนองว่า
อย่าคิดเองอย่าตัดสินใจเอง ต้องปรึกษาแพทย์ หรือเภสัชกร อะไรทำนองนี้

และยิ่งรายการตีสิบ เมื่ออังคารที่15มิย53 เรืื่องแพ้ยา..แล้วยกความผิดพลาดที่มีผลต่อชีวิตหญิงนั้นไปที่การแพ้ยา

ผมหัวเราะมิได้ ร้องไห้มิออกจริงๆ  เมื่อไร คนทีมีศักยภาพในสังคม จะเสนอแนะสิ่งที่สร้างปัญญาได้อย่างจริงจัง

ในรายการคืนนั้น ผมดูแล้ว ผมอยากบอกว่า  ความเสียหายทั้งสิ้น เกิดที่่ความไม่รู้ของหญิงนั้น และความเสียหายเพิ่มขึ้นมากมาย เกิดเพราะการรักษาที่ผิดพลาด

ชีวิตผม สัมผัสกับการรักษาทีผิดพลาดมาหลายครั้ง

ครั้งแรก คุณตาของผม พยาบาลจ่ายยาผิดพลาด ทำให้ตาซึ่งมีปัญหาของระบบหายใจอยู่แล้วแย่ลง เพราะยาที่จ่ายผิด
นอกจากไม่ช่วยรักษาแล้ว ผลข้างเคียงของยากลับทำให้มีสารคัดหลั่ง(ของเหลวที่ร่างกายหลั่งออกมา)ในระบบหายใจเพิ่มขึ้น
ผลคือ ร่างกายตาทรุดหนักลง และเป็นเหตุให้ ตาเสียชีวิตในเวลาต่อมาไม่นาน

ครั้งที่สองต่อเนื่่องครั้งที่สาม  แม่ผมซึ่งเป็นเบาหวานมาร่วมสิบปี ขณะเกิดเหตุการณ์นี้ แม่อายุ64  เริ่มที่มีแผลที่ปลายนิ้วเท้าเล็กน้อย ไม่ได้ไปหาหมอ ต่อมาเท้าบวมจนครึ่งหน้าแข้ง แล้วก็ยุบดีขึ้น แต่แผลยังไม่ทันหาย ด้วยความไม่สบายใจจึงมีคนพาไปพบแพทย์ที่โรงพยาบาลมีชื่อของรัฐ...แล้วแพทย์ก็เปิดปากแผล เพื่อพยายามดู..แต่ไม่พบสิ่งปกติ....ทิ้งไว้วันรุ่่งขึึ้น  หน้าแข้งที่เคยยุบไปบวมช้ำขึ้นอีก..แพทย์ผู้ดูแล เกิดความกังวล คิดว่า ถ้าปล่อยไว้อาจต้องตัดถึงเข่า รีบพาเข้าห้องผ่าตัด...แล้วนิ้วเท้าที่เป็นแผลและข้างเคียง ก็ถูกตัดออกไป (ตอนนั้นผมไม่สามารถเดินทางไปโรงพยาบาลได้ทัน โทรศัพท์ก็ใช้ไม่ได้..)

บางที ถ้่าแพทย์สนใจซักถาม พัฒนาการของโรคอย่างละเอียดสักหน่อย ก็อาจได้ข้อมูลที่นำไปสู่การตัดสินใจที่ถูกต้องกว่านี้
(แม่เป็นคนที่แผลหายง่าย เริ่มเป็นแผลที่นิ้วเท้าประมาณ 5 วัน จึงไปหาหมอ)

ต่อเนื่่องครั้งที่สามเลยครับ...แผลผ่าตัดของแม่ยังไม่หาย นอน รพ.ต่อ  หมอคนเดิม ตรวจแผลแม่ เมื่อแตะใต้แผล ก็ถามว่า "เจ็บไหม" แม่ตอบว่า "เจ็บ"...หมอฟุ้งซ่านอีกแล้วครับ  คิดว่าต้องมีการอักเสบซ่อนเร้นอยู่ (ทั้งที่คำว่าเจ็บของแม่นั้น ผมถามแม่ว่า เจ็บ หรือ รู้สึก  แม่ตอบว่า รู้สึก คือ รับรู้การสัมผัสของหมอแต่ไม่ใช่เจ็บ) หมอบอกว่าต้องเจาะใต้เท้าดูว่ามีการอักเสบอยู่ไหม...ผมพยายามอธิบายกับหมอว่า หมอเขาใจผิด หมอไม่ได้ดูพัฒนาการของโรคเลย...แต่หมอไม่ฟังผมพยายามจะให้ แม่อยมให้เจาะ...ผมมีญาติเป็นหมอที่นั่นซึ่งร่วมดูแลอยู่ด้วย ผมคุยกับท่่าน ท่านก็ไม่ฟังผม หาว่าผมดื้อ  ในที่สุด ผมก็ยอมอ่อนให้ ไปกล่อมแม่ให้ยอมทำตามหมอบอก......
ผลหรือครับ...หมอเจาะลงไปตื้นๆไม่พบอะไร  จึงเจาะลึกลงไปอีก...แล้วคำตอบที่ได้คือ...สบายใจได้นะครับป้า ไม่มีการอักเสบ
(แล้วแผลบริเวณนี้ก็ไม่เคยหายขาดเลยจนแม่เสียชีวิต เข้าใจว่าเป็นเพราะระบบไหลเวียนของเลือดท่ีีี่ไปเลี้ยงบริเวณดังกล่าวเสียหายไปเนื่องจากการผ่าตัด)

ครั้งที่สี่ เรื่่องของแม่ผมเช่นกันครับ ต่อเนื่องจากเหตุการณ์ครั้งที่สามนั้นแหละ แผลจากการเจาะ ไม่หายตลอดหนึ่งปีจนแม่เสียชีวิต หลายครั้ง ที่แม่มองเท้าตัวเองแล้วร้องไห้จิตใจแม่หดหู่กับการรักษาแผลใต้ฝ่าเท้า จิตใจแย่ กินน้อยหลับยาก ในที่สุดแม่มีอาการปวดหัวไหล่ซ้าย แล้ว แม่ก็เสียชีวิตที่โรงพยบาล...ผมไม่กล้าฟันธงว่าเสียชีวิตเพราะยา แต่ก็มีข้อสังเกตว่า การเสียชีวิตของแม่ เกิดขึ้นภายหลังที่หมอสังจ่ายยา 2 ชนิด เพื่อลดความเจ็บปวดให้แม่ ยาทั้งสองเสริมฤทธิ์กันกดประสาท และมีผลข้่างเคียงคืออาจคลื่นไส้อาจเจียน  แต่ก็ไมไ่ด้มีการห้ามคนไข้ทานอาหาร แม่ทานอาหารแล้วหลับไป จนพบฟองอากาศปรากฎที่ปาก จึงรู้ว่าแม่ไม่หายใจแล้ว (ผมเป็นลูกที่ไม่ได้เรื่องเลย ทุกครั้งที่มีเหตุใหญ่อยู่ไกลทุกที) แล้วก็ช่วยไม่ทัน ปั๊มหัวใจคืนมา.. นอนหนึ่งคืนพวก็เราก็ยอมแพ้เมื่อหัวใจหยุดเต้นอีกครัง
(ผมสันนิษฐานว่า มีอาหารสำลักเข้าไปอุดในทางเดินหายใจ  แต่ก็ไม่อยากทำร้ายร่างกายแม่ เพราะแม่เชื่อและรักในร่างกายของท่าน)
 
ยังมีครั้งที่สี่ที่ห้าอีกครับ......ในชีวิต เคยช่วยให้หนุ่มคนหนึ่งมีนิ้วเท้าอยู่ครบ เพราะหมอจะตัดออก แต่ผมทดสอบแล้วบอกหนุ่มนั้นว่าอย่าเพิ่งให้รอดูก่อน..ดีใจที่เขาเชื่อผม

............................

อนาคต เขาจะสอนและแนะนำประชาชนอย่างนี้ครับ...หมอที่ดีที่สุดคือตัวของเราเอง เพียงแต่ต้องพยายามหาความรู้ ปรึกษาผู้รู้ให้หลากหลาย อย่าปักใจเชื่อหรือฝากชีวิตไว้กับใครคนใดคนหนึ่ง

แหลม สวัสดีครับ
ล้างตับที่ว่า หมายถึงที่เขาแนะนำให้กินผักผลไม้ น้ำมันมะกอก และดีเกลือใช่ไหม
ผมไม่ค่อยรู้นัก แต่ที่อ่านดูก็ไม่มีอะไรเสียหาย ดีเกลือทีเป็นแมกนีเซียม เป็นตัวช่วยให้ระบาย

ก็น่าลองดูได้ ได้ผลยังไงเอามาเล่าสู่กันฟังบ้าง
ถ้าเป็นอย่างที่เขาเล่ามา ก็นับว่าเป็นเรื่องดี แต่ถ้าไม่เป็นไปตามนั้น ก็ถือว่่าได้ชำระล้างทางเดินอาหารแล้วกัน