Cmadong Chula

กระทู้ Destiny หายไป ก็เลยเข้ามา ตั้งขึ้นใหม่อีกครั้ง

ขอเชิญชวนเพื่อนๆ ให้เข้ามาโพสต์ถึงเรื่อง Destiny แลกเปลี่ยนแนวคิด และมุมมองที่ต่างมุมกันออกไปนะคะ :D

8) สำหรับผู้ที่เชื่อในพรหมลิขิตรวมทั้งตัวข้าพเจ้าด้วยเช่นกัน :lol:  :lol:  :lol:

BeKamon
เข้าร่วม: 20 Feb 2006
ตอบ: 113
ที่อยู่: กทม.    ตอบเมื่อ: Mon Feb 20, 2006 5:09 pm    เรื่อง: ______________________________________
จะรู้ได้ไงคนนี้ คือ Destiny รึป่าว

ppornson
เข้าร่วม: 18 Feb 2006
ตอบ: 621    ตอบเมื่อ: Mon Feb 20, 2006 5:57 pm    เรื่อง:
 _____________________________________

[color=red]ใช่ไม่ใช่ก็ต้องลองอยู่ดี..

เพราะถ้าไม่ใช่..มันก็ไม่ใช่เรื่องของการเสียเวลา มันเป็นบทเรียนที่เราได้เรียนรู้

ถ้าใช่..ก็เป็นเรื่องน่ายินดียิ่ง..

แต่เราว่า..ชีวิตนี้ลองที่ไม่ใช่สักครั้งก็ดีนะ..

ชีวิตมันมีเหลี่ยม มีแง่มุมอีกหลายมุม คนที่อยู่แต่ในมุมเดิมๆ ก็ไม่มีวันที่จะได้รู้ว่า..

โลกนี้กว้างใหญ่เพียงใด..

แต่มันต้องแลกด้วยความเหนื่อยยาก ความเจ็บปวดบ้าง..เท่านั้นเอง..[/size][/color]

ppornson
เข้าร่วม: 18 Feb 2006
ตอบ: 621    ตอบเมื่อ: Sat Feb 25, 2006 10:33 am    เรื่อง:
 _______________________________________

เค้าดูที่ sense ว่ะชาร์ป กรูไม่รู้จะอธิบายยังไง..ต้องให้สาวๆมาตอบ..

แต่มรึงเคยถามตัวเองมั๊ย ว่าเอ๊ะ..ทำไมผู้ชายคนนี้ดูเท่ห์ น่าคุยด้วย..หรือคุยแล้วไม่รู้สึกรังเกียจ หรือคุยด้วยแล้วดูฉลาด

หรือผู้หญิงก็เหมือนกัน ทำไมคนนั้นเรารู้สึกอยากคบ อยากคุย แต่อีกคนสวยยังไงก็รู้สึกเฉยๆ..

เสน่ห์คือคำตอบว่ะ..เหอะ เหอะ..กรูว่าผู้หญิงน่าจะชอบผู้ชายที่คำพูดนะ ไม่ใช่พูดดี พูดหวานนะ..

แต่กรูว่าเป็นการพูดที่ชวนฟัง อยากรู้ว่าเค้าจะพูดอะไรต่อ และดูลึกลับนิดหน่อย..

สุภาษิตที่บอกว่า ผู้ชายตกหลุมรักทางตา ผู้หญิงตกหลุมรักทางหู นี่กรูว่าจริงนะ

sense เนื่ยะสอนกันยากว่ะ..แต่มรึงลองดูพี่ๆในบอร์ดนี้ก่อนแล้วกัน ทุกคนเนี่ยะ..ผู้หญิงจะรู้สึกดีด้วยหมดเลยว่ะ..

ไม่รู้จะสอนยังไงจริงๆ.. หุ หุ

ppornson
เข้าร่วม: 18 Feb 2006
ตอบ: 621    ตอบเมื่อ: Mon Feb 27, 2006 2:38 pm    เรื่อง:
 _____________________________

เผอิญเคยเจอผู้หญิงที่ไม่สวย..แต่คนมาจีบเยอะน่ะ..หรือผู้ชายขี้เหร่แบบไอ้ไข่เนียะ..ทำไมสาวๆหลงวะ..

เสน่ห์เนี่ยะ..มันอธิบายยากนะ..หุ หุ

ลูกพิ้ง
เข้าร่วม: 23 Feb 2006
ตอบ: 453    ตอบเมื่อ: Tue Feb 28, 2006 12:56 pm    เรื่อง:
 ________________________________________
 
ppornson

ที่ตอบมาเนี๊ยะ ถูกใจมั่กมาก ใช่จริงจริงด้วย Sense ความมีเสน่ห์และน่ารัก มันดึงดูดใจ

มากกว่า หน้าตา ความสวย รึว่า ความหล่อ อีกนะ

เคยไหมที่คุยกับใครแล้วรู้สึกว่า อืมมม.......รู้สึกดีจัง เค้ามีอะไรที่เราอยากรู้จัก อยากรู้เกี่ยวกับ

ตัวเค้าอีกจังเลย ชอบฟังเพลงอะไร ชอบเที่ยวแบบไหน ฯลฯ โอ๊ย อีกเยอะแยะ

BeKamon
เข้าร่วม: 20 Feb 2006
ตอบ: 113
ที่อยู่: กทม.    ตอบเมื่อ: Wed Mar 01, 2006 5:02 pm    เรื่อง:
 _______________________________________

เราว่าทุกคนมีเสน่ห์นะ แต่คนละแบบหน่ะ

บางคนก็มีเสน่ห์ที่พูดเก่ง ทำให้ใครๆ ก็ชอบคุยด้วย บางคนมีเสน่ห์ที่รอยยิ้ม

บางคนอาจมีเสน่ห์อีกแบบเป็นเอกลักษณ์ของตนเอง เป็นที่รักของเพื่อนๆ แบบว่าชอบทำอะไรให้เพื่อนขำได้ตลอด หรือเสน่ห์ที่ชอบช่วยเหลือเพื่อน ไปงานไหนก็เจอทุกงาน

เราว่าทุกคนมีเสน่ห์นะ ขึ้นอยู่กะว่าใครจะค้นพบเสน่ห์ของใครบ้าง

พอค้นพบเสน่ห์ของใคร เราก็จะรู้สึกประทับใจใครคนนั้นใช่มะ  

ลูกพิ้ง
เข้าร่วม: 23 Feb 2006
ตอบ: 453    ตอบเมื่อ: Wed Mar 01, 2006 9:30 pm    เรื่อง:
 ________________________________________
 
ยกมือเห็นด้วยกะ บีกะมน

ใช่ใช่ เวลาที่เราค้นพบเสน่ห์ ในตัวใครที่เค้าไม่ได้แสดงออกให้เห็นเด่นชัด

แต่เราได้ใช้เวลาในการทำความรู้จักและเรียนรู้กันไป เราก็จะ อืมมม.......เค้าก็มีมุมที่เรา

ยังไม่ได้รู้จักเหมือนกันนะ ถ้าเป็นสิ่งที่ตรงกันกับใจของเรา ก็จะประทับใจได้ไม่ยากนะ

apirat
เข้าร่วม: 20 Feb 2006
ตอบ: 1025
ที่อยู่: Bangkapi, Bangkok    ตอบเมื่อ: Thu Mar 02, 2006 2:01 pm    เรื่อง:
________________________________________

ส่วนข้าพเจ้า มีความเห็นเกี่ยวกับเสน่ห์และผู้หญิงว่า
ผู้หญิงทุกคน มีเสน่ห์ทุกคน ผู้หญิงทุกคน สวยทุกคน
ขึ้นอยู่กับว่าจะมองในแง่มุมไหนเท่านั้นเอง
พยายามค้นหาให้เจอ แล้วจะพบว่าข้อความข้างต้นนั้นเป็นจริง

ชาร์ป
เข้าร่วม: 18 Feb 2006
ตอบ: 632    ตอบเมื่อ: Thu Mar 02, 2006 11:41 pm    เรื่อง:
 ______________________________

All women are lovely when she smile ...

Her smile light up my life ....
Her smile cheer up my feel ...

Give me your smile, please, I'd like to have a good dream....this night!

apirat
เข้าร่วม: 20 Feb 2006
ตอบ: 1025
ที่อยู่: Bangkapi, Bangkok    ตอบเมื่อ: Tue Jun 27, 2006 8:28 am    เรื่อง:
 ________________________________________

เทพ Zeus หรือ Jupiter หรือ Jove เทพผู้มีอำนาจสูงสุดในแดนสวรรค์ Olympus
ของชาวกรีกและชาวโรมัน เทพผู้ทรงสายฟ้า ซึ่งสามารถเผาผลาญทุกอย่างให้เป็นจุล
ได้ภายในพริบตา

เคียงข้างมหาเทพองค์นี้ ประกอบไปด้วยเทพีมากมายที่คอยรับใช้ รับฟังคำสั่ง คอยเสริม
บารมีให้เทพองค์นี้ ได้แก่

Victoria หรือ Nice เทพีแห่งชัยชนะ
Fama เทพีแห่งเกียรติยศ (Fame)
Fortuna เทพีแห่งโชคลาภ (Fortune)

เทพีทุกองค์ล้วนจงรักภักดี และปฏิบัติคำสั่งจากมหาเทพอย่างเคร่งครัด

ยกเว้น 2 องค์ ที่ไม่เคยสนใจหรือปฏิบัติตามคำสั่ง และองค์มหาเทพก็มิสามารถว่าอะไรได้
2 องค์นั้นก็คือ

Fates และ Destiny

Iamfrommoon
เข้าร่วม: 20 Feb 2006
ตอบ: 1212
ที่อยู่: "--อยู่ที่ใจและตัวเราเอง--"    ตอบเมื่อ: Wed Jun 28, 2006 5:50 pm    เรื่อง:
 ________________________________________

คุณเชื่อพรหมลิขิต โชคชะตา
ที่นำพาคนสองคนมาพบกันไหม
คุณเชื่อหรือปล่าวว่า จริงๆแล้วเนื้อคู่ของเราอาจไม่ได้มีคนเดียว
ในชีวิตนึงของคนเรา อาจจะพบเนื้อคู่ 3-4 คนเลยก็ได้
เพียงแต่ว่า ณ นาทีที่เราพบกันนั้น
เราเลือกที่จะเดินตามใจของตัวเองเรียกร้อง..บอกทาง
หรือเราเลือกทำตามเหตุผล

เค้าว่ากันว่า...
เพียงแค่มองลึกลงไปในดวงตาของเค้าคนนั้น
เราก็จะสามารถบอกได้ว่าเค้าคือ คู่แท้ของกันหรือเปล่า
ใช่คนที่เกี่ยวพันกันมานานหลายภพหรือไม่
เพียงแค่จ้องมองลึกไปในดวงตาของเค้า
ถ้าคุณได้เห็นส่วนนึงของจิตวิญญาณของคุณที่ขาดหายไป
หลบเร้นอยู่ในสายตาของเค้า..
แค่นั้น...ก็คงบอกคุณได้ว่า
ใช่คนนี้หรือไม่ ที่หัวใจตุณตามหามานาน

เพียงเดินตามความต้องการของหัวใจ
ให้ความรัก จิตวิญญาณนำทางเราไป
คู่แท้ของคุณ...คงอยู่ไม่ไกล..ไปกว่าสายตา

..."ได้ใจมะ"...เหอ เหอ

seasky
เข้าร่วม: 14 Mar 2006
ตอบ: 314
ที่อยู่: 49 soi Charoen porn2, Padipath road, Samsaen Nai, Phayathai, Bangkok    ตอบเมื่อ: Fri Jun 30, 2006 2:26 am    เรื่อง:
 _______________________________________

อย่างที่พี่ปุ๊กกี้บอกข้างบนนี้ ผมเชื่อเรื่องพรหมลิขิตครับ เบื้องบนนำพาให้เรามาพบกัน...เชื่อหรือไม ว่าครั้งหนึ่งเหน่งกับแฟนเคยเดินสวนกัน(เป็นภาพที่เขากำลังเดินแถวเขารับปริญญาฯ ส่วนเหน่งยืนถ่ายรูปน้องอีกคนอยู่ ภาพที่ออกมาจึงมีภาพแฟน และรูปเรายืนเป็น backgroung อยู่ด้านหลัง) เราสองคนไม่รู้จักกัน จนได้ไปพบกันที่เชียงใหม่...อะไรนี่..ไปไกลถึงเชียงใหม่ยังพบกัน..รักกัน..เลิกกัน...ไม่เข้าใจกัน...แต่ ณ วันนี้ ผมรู้แล้วว่า พรหมลิขิตขีดเส้นให้เรามาพบกันและรักกัน...เพียงแค่เราเข้าใจ...ความรักของเราก็เติบโตได้...รักเธอที่สุด....

ปล..โจรกลับใจ (อีกแล้ว)....

ppornson
เข้าร่วม: 18 Feb 2006
ตอบ: 621    ตอบเมื่อ: Sat Jul 08, 2006 1:53 pm    เรื่อง:
 ________________________________________

ตามความเรียกร้อง..แต่คงไม่เหมือนเดิมแล้วล่ะนะ..เอาเท่าที่พอได้..วันนั้นอารมณ์มันได้ก็เลยยาวเหยียดเลย...คิดเองนะเนี่ยะ..

คุณเชื่อเรื่อง พรหมลิขิต (DESTINY) ว่ามันเป็นการกำหนดมาแล้วจากใครคนหนึ่ง หรือว่า คุณคิดว่า มันเป็นเพียงแค่ ความน่าจะเป็นทางคณิตศาสตร์(PROBABILITY)...

เคยมีคนถามว่า มนุษย์มาจากไหน..

ถ้ามันเป็นเพราะ มีใครคนใดคนหนึ่งสร้างมนุษย์ขึ้นมา และเป็นคนกำหนดกฎเกณฑ์ทุกๆอย่างให้มันเกิดขึ้น มันก็จะเป็นสิ่งที่บอกว่า พรหมลิขิตนั้นมีจริง เพราะเป็นการกะเกณฑ์จากใครคนหนึ่งเช่นกัน..

มันจะเป็นนิยามเดียวกับกำเนิดของจักรวาล..

มันน่าแปลกใจ ที่นักวิทยาศาสตร์ที่นับถือศาสนาคริสต์ เป็นผู้นั่งคิดจนทุกวันนี้ยังไม่รู้ ว่ากำเนิดจักรวาลมาจากไหน ทั้งๆที่ทางศาสนาบอกว่า พระเจ้าเป็นผู้สร้างทุกอย่าง..

เหมือนนักวิทยาศาสตร์จะไม่เชื่อในคำสอนเหล่านั้น..

ถ้าเกิดวันใดวันหนึ่ง นักวิทยาศาสตร์สามารถค้นหากำเนิดจักรวาลได้ นั่นหมายถึง การล้มล้างความเชื่อว่า พระเจ้ามีจริง..มันจะเกิดอะไรขึ้นบนโลก ความสั่นสะเทือนต่อความเชื่อทางศาสนา..

ทั้งๆที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ ว่ากำเนิดของจักรวาลเป็นหนึ่งในสี่อสงไขย..คิดยังไงมนุษย์ก็คิดไม่ออก..

ความเชื่อทางศาสนาพุทธเหมือนจะบอกเป็นนัยๆเหมือนกัน ว่า มันอาจจะมีใครคนใดคนหนึ่งสร้างขึ้นมา แต่เค้าก็ตั้งใจจะให้มนุษย์คิดไม่ออก หาเพื่อนมนุษย์ต่างดาวไม่เจอ อยู่อย่างโดดเดี่ยวบนจักรวาลนี้..

แต่ถ้ามนุษย์ถือกำเนิดมาจากความบังเอิญล่ะ..ซึ่งมันเป็นทฤษฎีความน่าจะเป็น..

เพียงเพราะโลกอยู่ห่างดวงอาทิตย์เป็นระยะทาง "พอดี"..เพียงเพราะเกิดน้ำขึ้นบนโลก อยู่ๆก็มีสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียวเกิดขึ้น โดยทุกวันนี้ยังไม่รู้ว่ามันมาจากไหน พัฒนาขึ้นเป็นสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ หลายแบบในน้ำ มีฝน มีป่า มีน้ำจืด อยู่ๆไอ้สัตว์ทะเลตัวนั้นก็คลานขึ้นมาบนบก อยู่ๆมันก็กลายเป็นไดโนเสาร์ อยู่ๆมันก็มีอุกาบาตมาถล่มโลก ทำให้มันศูนย์พันธุ์ อยู่ๆก็มี ลิง มี ape และอยู่ๆมันก็มี ..คน..

ถ้าโลกอยู่ห่างดวงอาทิตย์อีกซัก 50000 กม. ถ้าไม่มีดาวหางที่เชื่อกันว่าเป็นเชื้อของสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว ถ้าอุกกาบาตลูกนั้นไม่ถล่มโลก ทุกวันนี้เราอาจจะมีไดโนเสาร์ใส่ชุดเป็นหมอ เป็นทนาย มีไดโนเสาร์เรียนจุฬา เรียนธรรมศาสตร์..มีทีเรกซ์เป็นนักการเมืองไทย..(ทุกวันนี้ก็ยังมีไดโนเสาร์อยู่ในการเมืองเยอะแยะ..) ถ้าเธอคนนั้นเลี้ยวซ้าย แล้วเราเลี้ยวขวา..หรือถ้าเราไม่ได้ไปจันทบุรีกับทริปนั้น..เราจะอยู่ตรงนี้มั๊ย..เราจะเจอเธอคนนี้มั๊ย.?

ดูมัน.."บังเอิญ" มากเกินไปมั๊ย?..มีส่วนประกอบที่จะทำให้เกิดมนุษย์เป็นล้านๆปัจจัย เราสามารถฟันฝ่ามันมาได้หมด จนมาเป็นมนุษย์ทุกวันนี้..

บางครั้งก็ดูมันบังเอิญมากไป จนมันน่าจะมีใครซักคนกำหนดมา..ในขณะเดียวกัน มันก็มีความเป็นไปได้ทางคณิตศาสตร์ ที่จะทำให้มันเกิดขึ้นได้..

ลองคิดดูมั๊ย การที่เราได้มาเรียนที่นี่ รู้จักเพื่อนที่นี่ มีแฟนคนนี้ เราจะต้องเลือกทางแยก ระหว่างซ้ายกับขวา มากี่ครั้ง..ซึ่งถ้าเราเลี้ยวไปอีกทางในตอนนั้น..เราก็จะไม่มาอยู่ที่นี่ พบเธอคนนี้ในวันนี้..

การเลือกซ้าย หรือขวา 1 ครั้ง มีโอกาสเกิดทางเลือก 1ใน2 ถ้าในชีวิต เราต้องเลือกแค่ 100 ครั้ง ความน่าจะเป็นที่เราจะได้มาทำอะไรแบบนี้มันจะเหลือแค่ 1/(1.26x10^30) หรือ 0.00000000......78% (มีศูนย์แค่ 32 ตัวแค่นั้นเอง..)

มันบังเอิญ..หรือเป็นพรหมลิขิต..

ถ้าคุณเชื่อว่าเป็นพรหมลิขิต นั่นหมายถึงคุณยอมรับการมีอยู่ของใครคนหนึ่ง ที่กำหนดกฎเกณฑ์ทุกอย่าง ทุกชีวิต บนโลกนี้ บนจักรวาลนี้มาแล้ว..คุณไม่จำเป็นจะต้องขวนขวาย..เพราะมันถูกกำหนดมาแล้ว ว่าคุณจะเจอ หรือไม่เจอ..หรือมันก็คงกำหนดมาแล้ว ให้คุณขวนขวาย หรือ..รอ..

แต่ถ้าคุณคิดว่ามันเป็นความน่าจะเป็นทางสถิติ นั่นหมายถึงคุณต้องขวนขวาย ต้องพยายาม เพราะเมื่อคุณทำให้โอกาสมากขึ้น ทางคณิตศาสตร์ก็บอกอยู่แล้ว ว่าคุณก็มีโอกาสสำเร็จมากขึ้น..

จะยังไงก็แล้วแต่..คนที่โหนรถเมล์เดียวกับคุณ ซื้อตั๋วดูหนังติดกัน คนที่ประท้วง คนที่ไม่ยอมลาออก เจ้านายคุณที่คุณรำคาญเต็มแก่ คนที่คุยโทรศัพท์ในโรงหนังเรื่องที่คุณดู คนที่อยู่บนรถไฟฟ้าตรงข้ามกับคุณ..

อาจจะถูกกำหนดให้มาเจอกับคุณโดยใครคนหนึ่ง..

ดังนั้น..เราก็น่าจะต้องรู้สึกดีกับเพื่อนร่วมโลกทุกๆคนที่มาอยู่ในชะตากรรมเดียวกันกับคุณ..ยิ้มให้คนที่อยู่ใกล้กัน เอื้อเฟื้อให้ผู้หญิงที่โหนรถเมล์ ที่ประท้วงก็อย่าให้มันเกินไป..

เพราะมันอาจถูกกำหนดมาแล้ว...

คิดอย่างนี้..โลกน่าจะดีขึ้นอีกเป็นกอง..

คุณล่ะ..พบพรหมลิขิตของคุณ..หรือคุณได้สร้างโอกาสในชีวิตให้มากขึ้น......หรือยัง...

ลูกพิ้ง
เข้าร่วม: 23 Feb 2006
ตอบ: 453    ตอบเมื่อ: Tue Jul 18, 2006 10:38 am    เรื่อง:
 ________________________________________

 แล้วเราจะมีวิธีการทดสอบ Destiny ได้ยังไงบ้างล่ะ
เคยคิดดูบางช่วงเวลาก็แปลกที่ทำให้เราได้มารู้จัก ใกล้ชิด สนิทสนมกับคนคนนึง หรือเพื่อนกลุ่มนึง แล้วกาลเวลาก็ผ่านไปคนคนนั้นหรือเพื่อนกลุ่มนั้น เค้าอาจจะห่างจากเราไป
อาจเป็นเพราะหน้าที่การงาน หรือชีวิตส่วนตัวที่เค้ามีใครเข้ามาแทนที่......เรา
ก็ได้แต่หวังไว้เหมือนกันว่า Destiny คงนำพาให้เรา ได้กลับมาพบ พูดคุยหรือเที่ยวด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน แม้ว่าในบางครั้งมันอาจจะไม่เหมือนเดิมเหมือนแต่ก่อน

Iamfrommoon
เข้าร่วม: 20 Feb 2006
ตอบ: 1212
ที่อยู่: "--อยู่ที่ใจและตัวเราเอง--"    ตอบเมื่อ: Tue Jul 18, 2006 2:37 pm    เรื่อง:
________________________________________

Destiny ของพี่จะเป็นแบบว่า

1. Destiny ในความเป็นเพื่อน, น้อง หรือพี่

เคยคิดหรือเปล่าว่า เราไม่เคยคิดว่า จะได้มาคบหาคนนี้ได้จนถึงทุกวันนี้?
หากนึกย้อนอดีตเราคงคิดว่า เฮ้ ทำไมจู่ๆ เราบังเอิญมาเจอกัน ทั้งๆ แบบเป็นไปได้ และไม่น่าจะเป็นไปได้ แบบเป็นไปได้นี่ก็จะแบบว่า เพื่อนของเพื่อนตามกันมา อันนี้มันเป็นโอกาส แต่ไอ้ที่ไม่น่าเป็นไปได้นี่สิ เป็นไปแล้ว  

"แต่ผลของการคบกัน แล้วทำให้เกิดเป็นระดับความผูกพันที่เหนือมากกว่าคนรู้จักนี่สิ มันถึงที่จะเป็น Destiny ได้" บางคนผ่านเข้ามาแค่ "รู้จัก" อันนี้พี่ก็ไม่ถือว่า เป็น Destiny ของพี่ได้

แต่หากเราเจอคนที่รู้สึกได้ว่า "สนิทและผูกพัน" อยากจะคบเป็นเพื่อน พี่ น้องกันไปเรื่อยจนกว่าชีวิตนี้มันจะหาไม่หล่ะก็...อันนั้น "ใช่เลย" แม้ว่า วันหนึ่งเราต้องจากกันไป เพื่อตามทางเดินของแต่ละคน หากสักวันหนึ่งกลับมาเจอกันอีกเพราะ Destiny พี่ก็เชื่อมั่นว่า ความรู้สึกผูกพันและสิ่งต่างๆ มันจะกลับมาเอง บางคนอาจเป็นแบบ "ผู้ใหญ่ขึ้น" เป็นแบบคนมีครอบครัวแล้วก็ได้ หรือไม่ก็เหมือนเดิมเปี๊ยะ (อย่างหลังนี่พี่เองแหละ ฮา  )

องค์ประกอบในการคิดว่า คนไหนเป็น Destiny แต่ละคนจะแตกต่างกัน ไม่สามารถเอาอะไรมาเป็นกฏเกณฑ์ตายตัวได้ บางครั้งเวลาเปลี่ยนไป Destiny ที่เคยคิดว่า ต้องอย่างนี้สิ ก็อาจเปลี่ยน แต่สิ่งที่สำคัญและเป็นตัววัดความเป็น Destiny คือ "ความรู้สึก" ซึ่งบางครั้งเขาเป็น Destiny เรา แต่เราไม่ได้เป็น Destiny ของเขา มันเป็นสัจธรรมที่ไม่มีใครทำให้ทุกคนพอใจได้...สาธุ ฮา

2. Destiny ในแบบคนที่จะใช้ชีวิตด้วยจนกว่าจะตายจากกัน ฮิ้วววววววว

เริ่มแรกก็จากข้อ 1 ซึ่ง Destiny บางคนอาจมีเข้ามาในชีวิตแค่ครั้งเดียว แต่บางคนจะมาหลายๆ ครั้ง เหอ เหอ (เคยโพสต์ไว้แล้ว) แต่คนๆ นั้นจะยิ่งกว่านั้นคือ พอผ่านความรู้สึกผูกพันแล้ว ต้องดูว่า เขาจะสามารถเดินเคียงข้างเราได้หรือไม่ ไม่ว่าทั้งยามสุขหรือทุกข์ เขาเป็นคนแรกที่ห่วงใยและคิดถึงเรามั้ย...เวลาเราเหนื่อยไม่ไหวแล้ว แล้วมองไปจุดนั้น เห็นเขายืนอยู่ แล้วเดินเข้ามาเคียงข้าง พร้อมนำทางและปลอบประโลมหรือเปล่า (ไม่ใช่แบบผีหายตัวปิ๊งนะ อนุมานๆ จ้า) คนๆ นั้นนั่นแหละเป็น Destiny ของเรา

seasky
เข้าร่วม: 14 Mar 2006
ตอบ: 314
ที่อยู่: 49 soi Charoen porn2, Padipath road, Samsaen Nai, Phayathai, Bangkok    ตอบเมื่อ: Wed Jul 26, 2006 5:04 pm    เรื่อง:
________________________________________
ไม่รู้จะเป็น destiny หรือ กรรมครับ ทำไมเจอคนที่คิดว่า น่าจะใช่ แต่ก็ไม่ใช่อยู่อย่างนั้นตลอดเลย..._________________
 

ผู้เยี่ยมชม
ตอบเมื่อ: Wed Jul 26, 2006 5:39 pm    เรื่อง:
 _____________________________________

คนที่ (ตัว) เรา "คิด" ว่าใช่ บางที่ในความเป็นจริง เขาหรือเธอ อาจไม่ "คิด" ว่าตัวเราใช่สำหรับเขาหรือเธอก็ได้นะ เขาหรือเธอก็เลยไม่อยากอยู่กับเรานานๆ ไงคะ เขาหรือเธอก็จะต้องไปเพื่อค้นพบคนที่ใช่สำหรับพวกเขาเป็นธรรมดา

sharp.
 ตอบเมื่อ: Wed Jul 26, 2006 10:30 pm    เรื่อง:
 _______________________________________

We are walking trought the time ....
Why we have to find the destiny ....
Let's time pass ... and we just see it passing ...
We will find the answer ...

ppornson
เข้าร่วม: 18 Feb 2006
ตอบ: 621    ตอบเมื่อ: Sat Jul 29, 2006 12:46 pm    เรื่อง:
 ________________________________________

คนที่ผ่านเข้ามา..เราก็คิดว่าใช่ทุกคนนั่นแหละครับ..(ถ้าไม่ใช่เราก็คงไม่คิดจะคบกับเค้า..) เพียงแต่ เรามาพูดกันตอนหลังเหตุการณ์ต่างหาก เหมือนซื้อหวยเหมือนหลังหวยออกน่ะ ทำไมไม่อย่างนั้น ทำไมไม่อย่างนี้..

น่าสนใจในสิ่งที่เรียกว่า กรรม ..(ตกลงมันใช่ sin ในภาษาอังกฤษรึเปล่า ดูมันคล้ายๆแต่ก็ไม่ใช่..) กรรมมันก็จะมาคู่กับอีกคำคือ วิบาก..

รวมกันเป็น วิบากกรรม..

การมาพบกันของแต่ละคนมันก็เป็น กรรม ของแต่ละคน ยิ่งถ้าอีกแนวที่มีความเชื่อเรื่อง soulmate ก็จะเป็นอีกแบบ เพราะว่าคนรักของเราในแต่ละชาติ ไม่จำเป็นจะต้องแต่งงานกันทุกชาติ แต่ก็จะตามกันไปเกื้อหนุนกันในทุกๆชาติไม่ทางตรงก็ทางอ้อม..

คิดดังนี้.. คนที่ไม่ใช่..ในชาตินี้ อาจจะเป็น soulmate ของเราจริงๆก็ได้..

มันมีคำๆนึงที่อ่านแล้ว..รู้สึกยังไงไม่รู้..

....กอดเขา..แต่นึกถึงอีกคน..

Iamfrommoon
เข้าร่วม: 20 Feb 2006
ตอบ: 1212
ที่อยู่: "--อยู่ที่ใจและตัวเราเอง--"    ตอบเมื่อ: Mon Jul 31, 2006 9:34 am    เรื่อง:
 ______________________________________

บางครั้ง "วิบากกรรม" ของใครหลายๆ คนก็ถูกกำหนดมาให้ได้อยู่และใช้ชีวิตกับคนที่ไม่ได้รักมากที่สุด...  ดังนั้น ชีวิตก็ต้องเป็นไปตาม "กรรม" ของแต่ละคน...หากเป็นแค่คน "เด็ดดอกไม้ร่วมต้น" ก็คงได้แค่ผ่านเข้ามาแล้วผ่านไป แต่หาก "ตักบาตรร่วมขัน" นั่นแหละ เขาเป็น "คู่แท้" เราแล้ว (ตามคำโบราณที่แม่จะสอนพี่เสมอจ้า)...  
_________________

BeKamon เองจ้า
 ตอบเมื่อ: Fri Aug 11, 2006 3:20 pm    เรื่อง: เรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้น   
______________________________________

ถ้า Taxi ไม่ส่งฉันลงสถานีนี้
ถ้า ฉันเลือกที่จะเดินทางด้วยวิธีอื่น
ถ้า ฉันไม่เลือกขึ้นรถไฟฟ้าโบกี้นี้
ถ้า คนที่นั่งอยู่ก่อนไม่ลุกให้ฉันนั่ง
ถ้า คุณไม่ลงสถานีเดียวกับฉัน
ถ้า คุณไม่ได้เดินตามหลังฉันมา
ถ้า เพื่อนของคุณกับเพื่อนของฉันไม่ได้เป็นคนๆ เดียวกัน
เราคงไม่เจอกัน....มันน่าแปลกมากที่มีเรื่องบังเอิญแบบนี้เกิดขึ้น
คุณดูไม่ตื่นเต้นเลย เพราะคุณอาจไม่ได้สังเกตอะไรในระหว่างการเดินทาง
แต่สำหรับฉันมันตื่นเต้นมาก ที่ได้เจอเรื่องแบบนี้..... อาจเพราะฉันสนใจเรื่อง Destiny
แม้เราจะไม่ได้คุยกัน แต่ฉันก็รู้สึกดีมากๆ กับเรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้นในวันนั้น......

Max
เข้าร่วม: 20 Feb 2006
ตอบ: 599    ตอบเมื่อ: Fri Aug 11, 2006 3:42 pm    เรื่อง:

________________________________________

เอ่อ...เลียนแบบบ้าง

ถ้าน้อง...ไม่ได้มาฝึกงานบริษัทพี่  

ถ้าน้อง...ไม่ได้มาออดิทที่บริษัทพี่  

ถ้าน้อง.....

ผมว่าความบังเอิญมันก็ส่วนหนึ่งนะ แต่ถ้า ไม่ได้สนใจมากๆ ความพยามยามที่จะรู้จักต่อ

หรือสานต่อมันก็ไม่เกิดขึ้นน่ะครับ

Pee Pookie
ตอบเมื่อ: Mon Aug 28, 2006 4:41 pm    เรื่อง:
 ________________________________________
 

do you know it when you see it?
do you get a feeling that 'this is it'?
or is 'destiny' just a sequence of random acts over
which we have no control?

time for decisions ahead...

ลูกพิ้ง
เข้าร่วม: 23 Feb 2006
ตอบ: 453    ตอบเมื่อ: Tue Aug 29, 2006 10:43 am    เรื่อง:
 __________________________________
 

หนูมองรูปนี้แล้ว มันเหมือนกับเป็นเส้นขนาน คล้ายๆ กับทางรถไฟ ,ถนน ที่ไม่มีวันจะบรรจบพบ

กัน แล้วมาถึงตรงจุดหนึ่งที่มีอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน (ในรูปเหมือนมีวัตถุอะไรอยู่ 2 ชิ้น

ด้วยกัน ) มาทำให้เกิดจุดตัด แล้วเส้นขนานของเส้นนั้นแต่ละเส้นก็แตกออกไปป็น 2 เส้นแล้ว

ก็ไปบรรจบกับอีกเส้นหนึ่งที่ไม่คิดว่าจะมีทางบรรจบหรือมาพบกันได้อีกแล้ว

จากเส้นขนานก็กลายเป็นเส้นทางสายเดียวกัน มหัศจรรย์จริง จริง  

 มองเห็นกันอย่างนี้ รึเปล่าค่ะ  

 แต่เชื่ออยู่อย่างนึงค่ะว่า อะไรก็ตามที่เป็นของของเรา มันก็จะเป็นของ

ของเรา บางครั้งต้องใช้เวลาและการรอคอยบ้าง แต่คิดว่าอะไรก็ตามถ้าเป็นสิ่งที่ดีที่

สุดสำหรับเราแล้ว มันคงคุ้มค่ากับการรอคอยนะค่ะ

Iamfrommoon
เข้าร่วม: 20 Feb 2006
ตอบ: 1212
ที่อยู่: "--อยู่ที่ใจและตัวเราเอง--"    ตอบเมื่อ: Tue Aug 29, 2006 1:58 pm    เรื่อง:
____________________________________


Destiny ในคำพูดและรูปที่มาโพสต์ในความหมายของพี่ มันก็คล้ายกับการขึ้นรถไฟ (ที่ไม่พลาดเที่ยวสุดท้าย หรือพลาดก็ยังคงมีรถเสริม เหอเหอ) ตลอดเส้นทางของรางรถไฟมันจะมีเส้นทางเดินที่มี Destination เสมอ การเดินทางก็จะมองเห็นสิ่งต่างๆ ภายนอกของรถไฟ เออ! ความพลุกพล่านของตลาดยามเช้า ทุ่งนา นกเอี้ยงมาเลี้ยงควายเฒ่า (ว่าไปนั่น) มันก็มีความสุข บางทีเจอคนนั่งไปด้วย มีลูกเล็กเด็กแดงส่งเสียงร้องๆ ดังๆ มันก็สร้างความจี๊ดเข้าหูเรา ระยะทางและเวลามันก็จะเดินไปเรื่อยๆ...คราวนี้แน่นอน ไปเหนือ อีสาน มันก็ต้องมีการสับรางกันให้รถขบวนไหนมาก่อน (จะได้ไม่ชนน่ะ เปรียบเหมือนกันบางคนอาจเจอ Destiny ได้หลายครั้งนั่นหล่ะ) เมื่อมาเจอกันหากเขาเราเป็น Destiny ซึ่งกันและกัน ก็จะเป็นรางเดียวกันไปพร้อมกัน คือ มามะมาขึ้นรถขบวนเดียวกัน ไปพบพ่อแม่เราเลย อ้าวว่าไปนั่น ฮา...  อันนี้แหละสำคัญ...บางครั้งถ้ามองรูปกลับกัน Destiny ลิขิตมาให้ต่างคนต่างเดินไปใช้ชีวิตตัวเอง เจอคนมากหน้าหลายตา เจอ Destiny ที่เป็นคู่แท้ของเรา รับรองว่า ถึงแยกกันก็มาบรรจบกันใหม่เหมือนซิปเลยน่ะ"  นั่นแหละ เหมือนลูกพิ้งว่า "หากเขาเป็นคนของเรา คู่ของเรา เขาก็ต้องกลับมา" เปิดใจ ดูไปเรื่อย หากยังไม่เหนื่อย ก็ดูไปเรื่อยๆ ค้นหาคนที่เข้าตา และไปอยู่ในใจให้ได้...   โอกาสมันมีมาให้เราคว้าเสมอ อยู่ที่ว่าเราจะเลือกคว้าเปล่าน่ะ เอ้า! สู้ สู้ สู้  

ผมยังคงเชื่อทฤษฎี 30 ลิขิตฟ้า+70 ต้องฝ่าฟัน ครับ :|

แต่ถ้าถามว่า ไอ้ 30 ลิขิตฟ้า เนี่ย? เป็นแค่ความบังเอิญ หรือมีสิ่งมหัศจรรย์อื่นๆชักนำ
ผมเชื่อว่าน่าจะมีทั้ง 2 อย่าง...แต่เชื่อว่าไม่มีสิ่งใดอยู่เหนือธรรมชาติแน่นอนครับ 8)

แม่แต่ผีสางเทวดา หรือเรื่องกฏแห่งกรรม ถ้ามีจริง..ก็ไม่ได้อยู่เหนือธรรมชาติ(ในมุมมองผม)
แค่มันอยู่เหนือความเข้าใจของมนุษย์ในปัจจุบันเท่านั้นเอง

ถ้ามนุษย์ปัจจุบันย้อนเวลาไปได้ แล้วเอาระเบิดทีเอ็นทีติดไปด้วย
เอาไปใช้ถล่มภูเขาหินให้คนโบราณดู เค้าก็ต้องคิดว่าเราเป็นเทพเจ้าแน่ๆ :shock:

โดยส่วนตัว ผมไม่เชื่อเรื่องมนุษย์ถูกสร้างมาแบบเสร็จสรรพแต่แรก
เพราะถ้าผมจะสร้างมนุษย์ขึ้นมา ผมคงไม่สร้างให้มันมีไส้ติ่งเป็นแน่
และผมคงไม่สร้างให้งูมีเศษกระดูกขาหลงเหลืออยู่ในลำตัวด้วย  :?

อีกอย่าง ถ้ามีใครสักคนกำลังเอาเปรียบคุณอยู่ กำลังกดขี่คุณอยู่
แล้วเขาอ้าง(สั่วๆ)ว่า คุณถูกกำหมดมาให้รับใช้เขา เป็นทาสเขา
คุณจะยอมมั้ย...สำหรับผม ถ้ายังไม่สามารถตอบโต้ได้ ก็อาจจะยอมไปก่อน
แต่ไม่ใช่ยอมเพราะเชื่อในชะตากรรม
ถ้าหาโอกาสแว้งกัด หรือแก้เผ็ดได้ ผมก็จะทำโดยไม่ลังเล :twisted:

ทำไมมีแต่ลูกพิ้ง...ที่มาโพสต์ครับ..ช่วยบอกหน่อย

เพราะคุณลูกพิ้งเค้าเก็บกระทู้เก่าเอาไว้งัย...เลยเอามาโพสซ้ำเพื่อรำลึก(มั้ง)
หรือว่าใช้วิธีไล่ล่าย้อนอดีตจาก google(แบบเดียวกะผม)หว่า?

 8) แล้วไงจ้ะ  คือยังงี้  พี่เคยเซฟข้อมูลเก็บข้อความพวกนี้ไว้ตั้งแต่ก่อนเว็บล่มครั้งที่ 2 นะจ้ะ
มันก็เลยไม่สูญหายไปเหมือนเมื่อครั้งแรก  พี่เสียดายมั่กมากเลยล่ะ :cry:
 

  :D  จำได้เลยว่าจุดเริ่มต้นของกระทู้นี้มาจากการที่กลับมาจากงานแต่งงานพี่ป้อม&ช้วงที่ภูเก็ต  แล้วพี่ผึ้งก็มาเปิดกระทู้นี้ไว้  ตอนนั้นพวกเราหลายคนเลยทีเดียวเชียวล่ะ  เข้ามาแลกเปลี่ยนข้อมูล  ความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้กันใหญ่    (รวมทั้งคุณ tem  คนที่พวกเราก็ยังไม่รู้ว่าใคร :?: - มาคุยด้วย  เออ  นั่นดิ  ชักคิดถึง คุณ tem  ซะแล้วละสิ   คุณ  tem  หายไปไหนน๊า :!: )  :lol:

 
:oops: ตั้งแต่เว็บล่มไปคราวแรกพี่เลยรู้สึกว่าไม่มีอะไรที่จีรังยั่งยืน
 ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา  โห  เขียนซะ  เอ่อ  คือว่ารู้สึกยังงี้จริงจริงนะค่ะ  มาคราวที่สองพี่ก็เลยเก็บบางข้อความที่อ่านแล้ว  อืมม  เข้าท่าเนอะ อ่านทีไรก็รู้สึกดีทุกทีเลยไว้  มาคราวนี้เลยมาโพสต์ให้ได้อ่านกันอีกยังไงละจ้ะ :wink:

อยากเล่าเรื่องตัวเองบ้างอ่ะ แต่กลัวคนอื่นไม่อยากรู้.....

คนอื่นใครเหรอจ๊ะ :?:  มีแต่คนกันเองทั้งน้านนนนนน...อยากรู้ๆๆๆ Destiny แชร์กันได้ ถ้าอยากเล่า รออ่านอยู่นะจ๊ะ  :oops:  :lol:

อิอิ...พี่ปุ๊กกี้อยากรู้ โทรมาหายุดิ
ไม่กล้า post กลัวโดนประนามอ่ะ

Destiny ที่ทำให้ยุได้เจอคนนั้นเปล่าจ๊ะ  :wink:

Destiny บางทีมันก็เหมือนเล่นตลกเนอะ อยู่ที่ว่า ตลกแบบขำ ขำ หรือแบบเศร้า เศร้า อิอิ เอาใจช่วยให้เขาและเราเป็น Destiny ซึ่งกันและกันจ๊ะ...สู้ สู้ (แบบนางเอก Full House)  :lol:

อยากรู้ๆ เรื่องของ "ยุยี่" (ตั้งชื่อนี่เกิดเดือนยี่หรือเปล่าอะนู๋...ล้อเล่นนน)

เล่า เล่า เล่า คะ คะ คอยฟังอยู่นะจ๊ะ น้องจังหวัด  :lol:

โดนแน่ๆ ไม่ต้องกลัว

ตาแคม  :x

แรกๆก็อาจจะเจ็บนิดหน่อยนะ..เดี๋ยวหลังๆก็ชิน..

กลับมาบ้านว่าจะไม่เล่นnet
สุดท้ายก็เข้ามาจนได้อ่ะ...
Destiny ยุไม่ใช่คนที่ปุ๊กกี้คิดหรอกนะคะ
.....
เค้าเป็นคนในเครื่องแบบอ่ะ แต่ไม่ใช่ยามนะ
ก็ยุกะพี่ผึ้งเป็นแฟนพันธ์แท้ คนในเครื่องแบบ ไม่เชื่อ
ลองถามพี่ผึ้งได้เลย...

ถ้าไม่ใช่ยามก็บุรุษไปรษณีย์นะสิ....55555 :wink:

ดล....ปากดี

ยุ รู้ได้ไงอ่ะว่าไอ้ดลปากดี หรือว่า ... หุหุหุ

ผมก็ชอบคนในเครื่องแบบเหมือนกันอ่ะ
เครื่องแบบนักศึกษาอ่ะนะ

ตาแคม :roll:

ถึงว่า เจอพี่แคมที่จุฬาโคตรบ่อย

น้าแครม....ดลอ่ะ ปากดี
น้าอ่ะ...ดีแต่ปาก.....อิอิ
แข่งบอลยังแพ้เลย ไหวมั้ยเนี่ย

ผมคิดว่ากำลังตามหารักแท้...

อ้อ..ที่ผ่านมามันเป็นรักชั่วคราวใช่ป่ะ..หรือรักค้างคืนวะ..

 8) คำตอบอยู่ในประโยคแรกที่ Aj.O โพสต์ไว้ล่ะค่ะ  :D  :D  :D

 :oops: ตอบน้องหลิม  ด้วยเพลงนี้ละกัน

 :oops:  :oops: เพลงรักแท้ - Armchair

อยู่กับตัวเองในวันที่เงียบเหงา ฉันเฝ้ามองเห็นผู้คน ที่คอยให้ไออุ่นกัน

อยากจับมือใครก็มีแต่ตัวฉัน เหมือนเดิมๆ ทุกๆ วัน ฉันนั้นแทบขาดใจ

ทุกครั้งยังบอกตัวเอง หากแม้นมีใครที่เดินเข้ามา มาเติมสิ่งที่ขาดหาย

ฉันนั้นจะเก็บรักษา และขอสัญญาจะนานเท่าไหร่ ฉันจะไม่เปลี่ยนไป
.

จะมีทางไหนที่ทำให้ฉันค้นพบ…คนดีของหัวใจ ได้เจอกับใครที่ฉันรอ

อาจเพียงสักครั้งที่เราได้พบรักแท้ เท่านี้ก็เพียงพอ กับคนหนึ่งคนที่อยากจะขอ

จะอยู่ในใจที่ยังจะตามหา ฉันว่ามันช่างมีค่า และคุ้มที่จะเจอะเจอ

อาจเปลี่ยนคืนวันที่เป็นอยู่เสมอ ขอให้ฉันได้พบเธอ รักแท้ที่ตามหา


ทุกครั้งยังบอกตัวเอง หากแม้นมีใครที่เดินเข้ามา มาเติมสิ่งที่ขาดหาย

ฉันนั้นจะเก็บรักษา และขอสัญญาจะนานเท่าไหร่ ฉันจะไม่เปลี่ยนไป

จะมีทางไหนที่ทำให้ฉันค้นพบ…คนดีของหัวใจ ได้เจอกับใครที่ฉันรอ

อาจเพียงสักครั้งที่เราได้พบรักแท้ เท่านี้ก็เพียงพอ กับคนหนึ่งคนที่อยากจะขอ

 :wink:

แล้วไอ้ที่ดูแลอยู่ยังไม่ใช่อีกหรือ :x  ส่วนผมปลงแล้วอยู่นิ่งๆ เดี๋ยวมันก็วิ่งมาหาเราเอง :cry:

"เวลา" เคยได้ยินคำนี้บ่อยๆ

หลายคนบอกว่า ถ้าจะคบใครสักคน คงต้องใช้"เวลา"เรียนรู้กัน :D

หลายคนบอกว่า ถ้าอกหัก คงต้องใช้"เวลา"ในการทำใจ :cry:

ถ้าตอนนี้เรายังไม่มีใคร เพื่อนๆ มักบอกว่า อืมม ใจเย็นๆ ให้"เวลา"ผ่านไป เดี๋ยวความรักก็วิ่งมาหาเองแหละ :oops:

โหหห "เวลา" เนี่ยดูจะเป็นปัจจัยสำคัญในหลายๆ เรื่องเลยนะคะ เพราะอะไรช่วยกันมาตอบหน่อยนะคะ

ตรงประเด็นมากครับ เห็นด้วยอย่างยิ่ง :cry:

เอาเพลงมาฝากครับ

Big Ass : Begins: พรหมลิขิต

   เหม่อมองบนฟ้าไกล ฉันมองด้วยความสงสัย
ว่าใครกันนะใคร  ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน

*มีคนเป็นล้านคน ฉันว่าเหตุผลจริงจริงที่เราเจอกัน
จากเป็นคนไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำซ้ำ

   **ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไม๊ ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย  อย่างนั้นขอได้ไม๊
โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก  ให้เรารักกัน
เนิ่นนานถึงจนวันตาย โอ้ว โอว ฉันขอได้ไม๊

เมื่อก่อนลมหายใจ ก็คิดว่าเป็นของฉัน
แต่ก็ได้พบเธอ รู้จริงจริงลมหายใจคือเธอเท่านั้น
คนมีอีกเป็นล้านคน ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องเลือกฉัน
จากเป็นคนไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองอีกครั้ง

สิ่งที่เป็นข้อถกเถียงกัน..ในปัจจุบันสำหรับวงการวิทยาศาสตร์คือเวลา..

เวลา..เป็นสิ่งสมมติ..หรือเวลา..เป็นสิ่งที่มีอยู่แล้วในธรรมชาติ...

พอเข้าใจกันมั๊ย..

ถ้ามันสมมติ..มันก็เป็นสิ่งที่มนุษย์สมมติขึ้น..เวลาไม่ได้มีจริงๆ..จับต้องไม่ได้..เราสมมติมันขึ้นมาเพื่ออ้างอิงเรื่องตำแหน่งของเวลาให้เข้าใจตรงกัน..

แต่ถ้าเวลาเป็นสิ่งที่มันมีอยู่จริงตามธรรมชาติ..

ถ้าโลกเราถูกกำหนดตำแหน่งโดยพิกัด 3 มิติ..เราจะพูดถึงหนอนตัวนึง..ที่กำลังไต่อยู่บนขอบบ่อน้ำ..เมื่อเวลาผ่านไป..มันก็ไต่วนอยู่บนขอบบ่อน้ำ ซึ่งสามารถบอกตำแหน่งบนโลกของมันได้ด้วยแกน x y z

แต่ถ้าเรากำหนดให้โลกนี้มี 4 มิติล่ะ..มิติที่ 4 คือ..เวลา..

ดังนั้น..หนอนตัวเดิม..ที่ถ้าวาดระนาบการเดินของมันบนแกน xy มันก็จะเป็นรูปวงกลม..ซ้ำๆไปมา..

จะเห็นได้ว่า..ถ้าเรากำหนดเป็น 4 มิติ..การวาดระนาบการเดินของหนอนจะเปลี่ยนไป..กลายเป็นรูปคล้ายๆสปริง โดยมีแกนเวลาตั้งฉากกับระนาบกระดาษ(พอนึกออกกันมั๊ยครับ..)

และเวลา..ถ้ามันเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้ว..มันก็จะสอดคล้องกับกฎของเทอร์โมไดนามิค..ว่าสิ่งที่ขับเคลื่อนให้เหตุการณ์มันวิ่งไปสู่ความไม่เป็นระเบียบ ( chaos) คือ..เวลา..

มันก็เลยมีคำถามอีก..ว่าถ้าเวลาเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้วตามธรรมชาติ..ถือกำเนิดมาพร้อมๆกับกำเนิดของจักรวาล ตามทฤษฎี BIG BANG แล้ว..ก่อนเกิด BIG BANG..

เวลาอยู่ตรงไหน..

แล้วทำไมมนุษย์อยู่ๆถึงนึกถึงเรื่อง..เราต้องกำหนดเวลา..

ทำไมเราต้องกำหนดเวลาเป็นเลขฐาน 60 (เรื่องนี้เคยอ่านแต่ลืมแล้ว..ไว้จะค้นใหม่..)

เวลาที่ผ่านไป..กับคำว่า..ลืม..มันจะแปรผันตรงกัน..ส่วนจะเป็นเส้นตรง..หรือ พาราโบลา..มันก็แล้วแต่การประทับอยู่ของเหตุการณ์

เคยมีคำกล่าวว่า..การเวียนว่ายตายเกิดของมนุษย์..ที่ทำให้มนุษย์ไม่สามารถจำชาติที่แล้วของตัวเองได้..คือ..การที่เราหลับอยู่ในครรภ์มารดาถึง 9 เดือน..

คุณฝัน 1 คืน..ตื่นมาก็ลืมหมด..น่าคิดเหมือนกัน..ว่าเรื่องราวในชีวิตทั้งหมดในชาตินี้..จะถูกลืมหรือไม่..ถ้าเรานอนหลับไป 9 เดือน..

ดังนั้น..ถ้าลองเอาเรื่องมารวมกัน..คือ..เวลาเป็นสิ่งที่มีอยู่แล้ว..เวลาจะขับเคลื่อนเหตุการณ์ให้ไปสู่ความไม่เป็นระเบียบมากขึ้น..เวลา..สอดคล้องกับการลิม..และเวลา..มันทำให้อะไรต่างๆดีขึ้น..

มันก็คงบอกได้ว่า..ที่อะไรๆมันดีขึ้น..ก็เพราะเราลืมนั่นเอง..

สมองเรา..จะถูกผลักดันให้ไปสู่ความเป็นระเบียบเรื่องใหม่..ความรู้สึกเราก็จะแปรผันไปตามเหตุการณ์ที่เข้ามาในแต่ละวัน..หน่วยความจำในสมองถูกทดแทนด้วยเรื่องใหม่ๆ..เรื่องเก่าก็จะถูกทับถมไป..และเกิดการถ่ายโอนหน่วยความจำในขณะที่เรา..ฝัน..

ดังนั้น..การฝัน..จะทำให้เราเดินหน้าไปสู่เรื่องใหม่ๆได้..

เชอร์ลอค โฮล์ม..ไม่ยอมรับรู้ว่า..โลกนี้เคลื่อนที่รอบดวงอาทิตย์ เพราะเค้าเชื่อว่า..สมองเรามีข้อจำกัดเรื่องหน่วยความจำ..ดังนั้น..เค้าจะสนใจเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับการสอบสวนคดีเท่านั้น..ส่วนเรื่องอื่น..เค้าไม่สนใจเลย..

ไม่ต้องรีบร้อนที่จะลิม..ไม่ต้องไปทุรนทุรายเมื่อเราอกหัก..ไม่ต้องกังวล..ว่าเราจะอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเค้า..ไม่ต้องเป็นทุกข์ซะเต็มประดา..เมื่อนึกถึงเค้าที่จากไป..ไม่ต้องเศร้า..เมื่อเห็นสถานที่เก่าๆ เรื่องราวเก่าๆ..

เพราะตามกฎฟิสิกส์..ยังไงๆ..เราก็จะต้องไปสู่ความเป็นระเบียบใหม่..โดยการขับเคลื่อนของ..เวลา..อยู่ดี..

ผ่านไป 10 ปี..ไอ้น้องจะมานั่งหัวเราะ..เออ..วันนั้นเราเป็นบ้าอะไรไปวะ...

ขอบคุณนะคะที่ช่วยเข้ามาตอบเรื่องเวลากัน  

คุณพี่ประภาสมาแล้ว โพสต์มีสาระเนื้อๆ แบบนี้ดีค่ะ ชอบค่ะ อ่านแล้วได้แนวคิดแปลกออกไป ได้ความรู้ด้วยค่ะ :D

เคยอ่านหนังสือเรื่องหนึ่ง เป็นหนังสือแปลอะค่ะ จำชื่อเรื่องไม่ค่อยได้ รู้สึกว่า จะชื่อ "ความลับของเวลา"

อะไรประมาณเนี่ยอะค่ะ ลองอ่านไปนิดหน่อย งงอยู่บ้างเหมือนกัน ว่าจะไปหามาอ่านอีกอะค่ะ

ช่วงที่อ่านไม่ค่อยสนใจ เพราะอ่านแล้วมันมีความรู้ทางด้านการคำนวณด้วย ก็เลยงงๆ แล้วก็หยุดอ่านไปเลยอะคะ (ไม่เก่งคำนวณอะ :cry: )

อ้อ จำหน้าปกได้ คนเขียนเป็นฝรั่งใส่แว่นตาด้วยอะค่ะ ปกสีน้ำตาลปนเขียวอะ คุณพี่ประภาสน่าจะเคยอ่านแน่ๆ เลย

ที่เห็นนั่นชื่อ สตีเฟน ฮอร์ฟกิ้ง..คับ..ประวัติเค้าถือว่าเหลือเชื่อมากๆสำหรับคนที่พิการขนาดพูดยังไม่ได้..แต่สามารถคิดและถ่ายทอดออกมาได้..

หนังสือเล่มนั้นไม่ได้อ่าน..เพราะเคยอ่านจักรวาลในเปลือกนัท ที่เขียนโดยคนเดียวกัน..แต่มันเซ็งที่คนแปล..แปลได้ห่วยมาก..อ่านไม่รู้เรื่องเลย..ก็เลยเข็ด..ไม่ได้ซื้ออ่านอีกซึ่งน่าเสียดาย..

มันจริงๆนะ..สำหรับคนที่เคยผ่านเหตุการณ์แบบนั้นมาแล้ว..

ผ่านไปหลายปี..นั่งมองย้อนกลับไป..มันก็คิดแบบนั้นจริงๆ..

ตอนนั้นกรูเป็นบ้าอะไรวะ..

8) คงต้องขอเซฟข้อมูล- เก็บคำถามของ Bekamon กับคำตอบดีดีที่มีให้กัน  โดยเฉพาะของ

พี่ปุ๊กกี้กะพี่ประภาสไว้อีกแล้วล่ะค่ะ  อ่านแล้วโดนใจค่ะ  
 
:oops:  :oops:  ที่บอกว่าผ่านไปหลายปี..นั่งมองย้อนกลับไป..มันก็คิดแบบนั้นจริงๆ.. ตอนนั้นกรูเป็นบ้าอะไรวะ..

เวลาที่ผ่านมาและผ่านไป  ทำให้ความคิดเราเติบโตขึ้นและช่วยรักษาใจเราได้  ลอง

กลับไปย้อนนึกดูตอนนั้นเราทุรนทุรายใจ  แต่มาวันนี้เรากลับเฉยๆ  ไม่รู้สึกอย่างเช่นแต่ก่อน

 ก็รู้สึกดีที่ยังนึกถึงกัน  อย่างไรก็ตามความห่วงใยและความปรารถนาดีก็มีอยู่เช่นเดิม  

 :oops: เคยอ่านข้อความนี้มานานแล้วละค่ะ  ประทับใจเลยจดเก็บเอาไว้  

.....กาลเวลาเนิ่นช้า     สำหรับผู้ที่รอคอย
เร็วเหลือหลาย             สำหรับผู้หวาดผวา
ยาวนานนักหนา            สำหรับผู้เศร้าสลด
สั้นยิ่งนัก                    ใ  นความรู้สึกผู้ปรีดา
ทว่า....สำหรับผู้มีรัก    กาลเวลาจักเป็นนิรันดร์ :oops:  :oops:  :oops:

".....กาลเวลาเนิ่นช้า สำหรับผู้ที่รอคอย
เร็วเหลือหลาย สำหรับผู้หวาดผวา
ยาวนานนักหนา สำหรับผู้เศร้าสลด
สั้นยิ่งนัก ใ นความรู้สึกผู้ปรีดา
ทว่า....สำหรับผู้มีรัก กาลเวลาจักเป็นนิรันดร์"

ถ้อยคำข้างบน เราไม่อยากจะอ่านเลยลูกพิ้ง เพราะแต่ละช่วงเวลาวินาทีที่อ่าน มันกินใจ และบาดใจมาก กว่าจะอ่านได้รู้สึกมันนาน มันเนิ่นช้า อยากจะอ่านรวดเดียวและเข้าใจได้ในทันที โดยที่ไม่ต้องไล่สายตาผ่านสี่บรรทัดนี้ ลูกพิ้ง!! เรารู้สึกแบบนี้จริงๆ  :wink:

อย่าเรียกผมแบบนั้นเลยครับ..แบบว่ายังห่างไกลจากพี่จิกอีกเยอะ..สมองมันนึกอะไรได้มันก็ไหลไปได้เรื่อยๆ..

อ่านแล้วก็รู้สึกอยากแก้ไขบางส่วนนะ..เดี๋ยวว่ากันอีกที..

ฟิสิกส์ยุคใหม่หลังนิวตัน..ก็ไม่ได้เรียกจักรวาลที่เราอยู่แบบนิวตันแล้ว..(space)

แต่เค้าจะเรียกคู่กันว่า กาล-อวกาศ (space-time) เพราะเป็นที่ยอมรับกันแล้ว..ว่ามันเป็นสิ่งที่เป็นผลซึ่งกันและกัน..

อวกาศโค้ง..ก็มีผลต่อเวลาเหมือนกัน..

ส่วนเวลาในแง่ปรัชญาก็มีมากมาย..นึกออกเดี๋ยวว่าอีกที..

พี่โต้งอ่าน Beyond Einstine ของ Proff.Mishio Kaku ยัง ผมว่าเป็นหนังสือเกี่ยวฟิสิกส์ยุคหลังนิวตัน สำหรับคนที่ไม่ใช่นักฟิสิกส์ที่น่าสนใจเลยล่ะ (เนื้อหามันเน้นไปทางด้าน String Theory อ่ะ

ส่วน A universe in the nut shell นี่ยอมรับว่าสำนวนคนแปลทื่อด้านไป แต่โดยเนื้อหาก็ครบถ้วนสมบูรณ์ตามต้นฉบับอยู่นะ

เห็นพี่โต้งอ่านหนังสือแนวๆนี้ คิดว่าคงติดตามงานของ Fritjop Crapa มั่งใช่ปะ Toa of physic The turning point หรือ The hidden connection เห็นอยู่สามเรื่องนี้มั้งที่แปลออกมา แหะๆเด๋ววันหลังมาคุยด้วย อ่านเทือกๆนี้เหมือนกัน

" เวลาที่เรารักใคร เราจะรู้สึกตัวเล็กเหลือเกิน "

" เวลาที่ใครรักเรา เราจะรู้สึกตัวใหญ่เหลือเกิน "

" แต่ถ้าเราเจอคนที่เรารักเค้า และ เค้ารักเรา เราจะผลัดกันตัวเล็ก ตัวใหญ่ :wink:  "

 8) ข้อความด้านบนที่น้องปาร์มาโพสต์ไว้  น่าจะเป็นที่พี่จิก - ประภาส  ชลศรา

นนท์  เคยเขียนไว้ในคอลัมน์คุยประภาสค่ะ  

ช่ายแล้วคะพี่แอน เพื่อนเค้า Forward มาให้อ่าน อ่านแล้ว...เออ..จริงของเค้าคะ.. :wink:

Destiny let me found you go together to Destination...

Destiny...

Destiny.. !!!!

OH!!!!

Destiny ...

 :lol:

หาต่อไปนะเว้ย...ชาร์ป
สู้ตาย

มรึง บ่นอะไรของมรึง

ไอ้ผู้ชายโรแมนติก :roll:

บักเซลล์..มรึงอย่าอะไรกับกรูมาก..กรูก็งูๆปลาๆไปเรื่อย..

BEYOND EINSTINE ยังไม่ได้อ่าน..แต่กำลังหาซื้ออยู่..แต่หายากจัง..

ส่วน TOA OF PHYSICS กรูอ่านตั้งแต่อยู่ ม 4แล้ว..ลืมหมดแล้ว..และหาหนังสือไม่ได้แล้วด้วย..ใครมีบอกบ้าง

เล่มเก่าๆของฮอฟกิง..เคยอ่านตอน ม ปลาย..ประวัติย่อของเวลา..จากบิ๊กแบง..ถึงหลุมดำ..ตอนนี้อยากอ่านอีกมาก..ไม่มีพิมพ์ซ้ำแล้วด้วย..ใครมีบอกด่วน..

ที่อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจเพราะคนแปลมันพยายามคงเนื้อหาไว้นี่แหละ..แปลมันซะทื่อๆ..กรูก็งงสิครับ..ที่มันอธิบายเรื่อง สตริง..กรูอ่านไม่รู้เรื่องเลย..10 มิติ 13 มิติ เป็นเส้นๆอะไรของมันน่ะ..

ว่าแต่ 2 เล่มสุดคลาสสิคข้างบนใครมีบ้าง..

ถึงบักซาร์ป..กรูหมั่นไส้มรึงว่ะ..ไอ้โรแมนตริกกกกก...

สู้ไอ้แครมมมมกรูไม่ได้..เผลอตีหัวลากเข้าบ้าน...ได้ผล..

เห็นด้วยกับความเห็นเซียนโต้งครับ

ปล...เซียนโต้ง วันนี้โทรหาทำไม ไม่รับสาย...จะใช้ตังค์ซะหน่อย 8)

 :lol:

ไม่ต้องชมขนาดนั้นก็ได้ ท่านพี่

หุ หุ

ตอบ สมหลิม ...

ไม่รู้เหมือนกัน ว่ากรูเป็นอะไร ... แต่ที่แน่ ๆ คือ กรูไม่ใช่กะเทยลำน้ำโขง เว้ย ... บ้านกรูไม่ได้อยู่ติดลำน้ำโขง ...

 :twisted:  :evil:  :twisted:

อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ มีพาดพิง

ตาแคม

:lol:  :roll:  :lol:

เซียนโต้ง...พี่ขอเบอร์หน่อยสิครับ มีเรื่องรบกวนน่ะ ส่งให้ทาง pm ข้อความจากบอร์ดก็ได้นะ

Thank u in advance na ja

แหะ แหะ โทษที ช่วงนี้เข้าหน้างานบ่อย ไม่ค่อยได้ดู เบอร์ข้าพเจ้า 081-9100272 คร้าบบบบ..

ตอบให้ทางpmมันเป็นยังไงอ่ะ..แบบว่าค่อนข้างโลเทค..

น้องออดิทจดไว้ก็ดีนะ..เดี๋ยวโทรไปจะได้ไม่ตกใจ..แหะ แหะ

ว่าแต่มันพาดพิงอะไรกับมรึงวะไอ้แครมมม

ไม่ได้หมายถึงไอ้ชาร์ป ผมหมายถึงคุณนั่นแหละ

ตาแคม

อ้าว..เหรอ..โทดที..เรามาดีกันนะ..

beyond einstine ที่ซีเอ็ดมีขายคับ ศูนย์หนังสือจุฬาก็มีอ่ะ

ส่วนเดอะเต๋า ผมมีแต่ฉบับกอปปี (ยิมห้องสมุดไปซีร๊อก)

ดีมาก..บักเซลล์..นึกว่าชีวิตนี้จะไม่ได้อ่าน TOA อีกแล้นนน..เดี๋ยวไปแถวนั้นแล้วยืมถ่าย..ถ้าจะให้ดี..ถ่ายรอไว้เลยก็ได้นะ..เดี๋ยวไปจ่ายตังค์ให้..

ไม่มีไรหรอกพี่โต้ง pm มันก็เป็น personal message ประมาณหลังไมค์นะครับ เผื่อจะส่งข้อมูลส่วนตัวกันครับ  :lol:  :lol:

ทำไม่ใช้ศัพท์แสงแบบว่าดูมีการศีกษาจัง :shock:

รักแท้เป็นเรื่องโกหก เรื่องลามกซิเป็นเรื่องจริง

ป.ล. ไอ้โต้งกำลังจะมีกึ๊ก (คล้ายกิ๊ก แต่ดูมีอายุกว่า)

เพื่อนไข่กรุณาอย่างพูดอะไรให้มันคลุมเครือ
ประกาศให้มันชัดเจนกันเลยดีกว่า ว่าอะไรเป็นอะไร

เปิดศาลลลลลลลลลลลลลลลลล

ตาแคม (หุหุ เอาคืน)

โปรดระวัง สมัน มีเขี้ยวนะ.....หวาน

สร้างความร้าวฉานคืองานของเรา

คมจ.

ผมว่าเตะบอลงานหน้า Mr EggMan คงต้องอยู่ข้างรุ่นน้องซะแล้ว เพราะว่ารุ่นเดียวกันเค้าคงไม่ให้เล่นด้วย หรือไม่ก็จ้องทำร้ายในสนามบอลเป็นแน่แท้....

ส่วนคุณ ppornson ผมว่าคุณมีศัตรู เพิ่มขี้นซะแล้ว...เลือกเอาว่าจะเป็นมิตรกับอสรพิษลิงตุ๊ด

หรือว่าจะคบกับแมวป่าจันทบุรี....

(งานนี้ท่่าทางเฮ..) :roll:

ไอ้นี่..ใครไปลากมันมาวะ..คนดีศรีจันทบุรีเนี่ยะ..

กรูไม่เข้าใจมุกมันว่ะ..

ผมต้องการคำตอบประโยคนี้มากกกว่า
เปิดศาลลลลลลลลลลล

ตาแคม
(หุหุ ซ้ำให้ตาย)

นี่เป็นการทดลอง

พอดีได้กำลังทำวิจัย เชิงวิเคราะห์ เรื่อง " อิทธิพลของข่าวลือ กับความเชื่อของมวลชน"


ไม่มีมูล หมาไม่มีขี้กิน

ขอร่วมสังเกตผลการทดลองด้วยคน ตาไข่
ส่วนหากใครอยากทดลองว่าแต่งงานแล้วเป็นไง ไม่ต้องถาม ตรู ไม่ปลื้ม จบ5555555555555

ทั้งปีทั้งชาติไม่เคยเจอมัน..จู่ๆมันมาบอกกรูมีกิ๊ก..พวกมรึงก็เชื่อมันเหรออออ..

นี่ไอ้ eggman มันมีเครดิตมากกว่ากรูหรือนี่..

ผมเป็นคนดีนะคร้าบบบบบบ..

หยาดเหงื่อทุกหยด เพื่ออนาคตน้องเมีย...

ใช่มั้ยคับพี่น้อง...

พี่โต้งมีกิ๊กจริงหรือ...หน้าตาเป็นไงบอกหน่อย.... ว่าตรงกับข้อมูลที่ได้มาหรือไม่

ตกลงถ้าประมวลผลจากนิสัยไอ้โต้งมันก้อคงมีจริงๆ แหละ
ชอบทำตัวมีหลักการณ์แต่จริงๆ แล้วก้อแอบไปมีกิ๊ก
เด๋วผมขอไปสร้าง เอ้ย หาพยานหลักฐานก่อน

ตาแคม รักนะ  :lol:

 

		อ้างถึง
	พระมิตซูโอะ  กล่าวไว้ในหนังสือว่า ชีวิตคู่ที่จะมีความสุขร่วมกันได้ดี  ควรมีคุณธรรมเสมอกัน 4 ประการคือ 1. ศรัทธา  ความเชื่อมั่นในส่งที่ดีงาม พระพุทธเจ้าทรงสอนให้พิจารณาดูศรัทธา  ความเชื่อของทั้งสองฝ่าย  เช่น  ความเชื่อถือเรื่องศาสนา  หรืออะไรก็แล้วแต่  ถ้าศรัทธา  เชื่อถือในส่งเดียวกัน  เหมือนกันก็ไปกันได้  คู่ที่ศรัทธาไม่เสมอกันก็ค่อนข้างจะมีปัญหา  บางครั้งหนุ่มสาวคิดว่าเรื่องศาสนาไม่ใช่เรื่องจำเป็น  ไม่ใช่เรื่องสำคัญ  แต่พอต้องสมรสจริงๆ  เลยมีปัญหาติดตามมามาก  เกิดคำถามว่าทำไมตอนรักกัน  ไปดูหนังกัน  เที่ยวกันถึงไม่มีปัญหา  เพราะนั่นเป็นแค่ความชอบ  ไม่ใช่ความเชื่อปรือศรัทธา 2. ศีล นอกจากต้องพิจารณาจากศรัทธาที่ต้องเสมอกันแล้ว  ต่อไปก็ต้องดูว่าศีลเสมอกันมั๊ย  ถ้าฝ่ายหนึ่งครอบครัวปฎิบัติศีลห้า  รักษาศีลห้า  ส่วนอีกฝ่ายชอบกินเหล้าเมายา  อันนี้ก็คงอยู่ด้วยกันลำบาก 3. จาคะ ข้อต่อมาคือ  จาคะเสมอกันมั๊ย  จาคะคือ  การเสียสละ  คนหนึ่งขี้เหนียว  คนหนึ่งใจบุญ  คนขี้เหนียวกับคนชอบทำบุญอยู่ด้วยกันได้มั๊ย 4. ปัญญา ต่อมาก็ต้องพิจารณาว่า  ปัญญาเสมอกันมั๊ย  ปัญญาความรู้  ต้องพูดคุยกัน  เข้าใจกัน นี่คือหลัก 4 ข้อที่พระพุทธเจ้าให้ไว้ในการพิจารณาว่าจะเป็นสามีภรรยา  หรือคู่สมรส  ครองเรือนกันได้มั๊ย  ถ้าสิ่งนี้ไปกันได้  ก็คนกันได้ ถ้ายังไม่สมรส  หลักในการพิจารณาการเป็นแฟนก็เหมือนกัน  ถ้าสิ่งเหล่านี้เข้ากันได้  ต่อไปก็อาจจะพัฒนาจากการเป็นแฟนไปสู่การแต่งงานกัน  ถ้าไปกันไม่ได้ก็อาจต้องแยกกัน  ถ้าเราไม่เสมอกันก็อยู่ด้วยกันยาก

เอ้า สำหรับทุกคน ... เห็นว่า โสด ยังไม่แต่งงานกันเยอะ ...

copy มาจาก webboard สักที่

 :o

น้องชาร์ป - ขอบใจนะจ๊ะที่นำเรื่องดีๆ มีประโยชน์มาฝากนะคะ

มีหนังสือแนะนำค่ะ น่าจะเคยโพสต์ไปบ้างแล้ว หนังสือชื่อ "ตื่นรู้อยู่เพื่อรัก" ของท่าน ว.วชิรเมธี
ถ้าจำไม่ผิด ก็จะมีเรื่องการเลือกคู่ครองด้วย หลักการเหมือนๆ กับที่ชาร์ปนำมาโพสต์ค่ะ แต่จำรายละเอียดไม่ได้อะคะ เอาไว้กลับไปอ่านอีกครั้งนะคะ แล้วจะมาโพสต์ให้อ่านกันค่ะ  :D

ขอบใจน้องบักซาร์ป..ที่ช่วยเปลี่ยนเรื่อง..

พระเอกอย่างพี่ต้องโดนไอ้พวกตัวร้ายกลั่นแกล้งอยู่เสมอ..ต้องมีเพื่อนพระเอกแสนดีช่วย..

อยากเกิดเป็นตัวพระ แต่เขาลิขิตให้เป็นตัวร้าย
ใครจะรู้ว่าทศกัณฑ์ รักนางสีดามากกว่าเท่าไร

อยากเป็นคนดี

รู้ไหมว่า ผู้หญิงน่ะ " ชอบคนดี  รักคนเลว  แต่เลือกคนรวย"

ซึ้งแล้วในสัตว์จะทำ

น้องไข่...

พี่ขอแบบคนดีปนไม่ดีนิดๆ..และรวยก็พอแล้ว ฮาๆๆๆ... :lol:  :lol:

ปล. มีนะคนแบบนี้น่ะ  :wink:  :oops:  :wink:

Egg Man-นายไข่

ช่างรู้ใจหญิงซะเหลือเกิ้นนนน 555 :lol:

 8) ขอผู้ชาย  แบบที่  รักเราจริงและรวยด้วย  ยังงี้มีมั้งมั้ยหนอ :shock:  :oops:  :oops:  :oops:

ซุนวูกล่าวไว้ว่า "รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง"

และยังมีคำกลอนต่ออีกว่า

นารีมีพิษเพียงสุริโย     เลื้อยบ่ทำเดโช อวดอ้าง
..........................
..........................
..........................

จบดีกว่าเริ่มมั่วแล้ว

อสรพิษร้ายที่แสนลึก....ยังไม่ลึกเท่าใจนาง.... :shock:

คำนี้คมจริงๆว่ะ..

..ใครจะรู้..ว่าทศกัณฑ์รักนางสีดาเท่าไหร่...คิดเองป่าวเนี่ยะ..

ขอคารวะหนึ่งจอก..

มันมาจากเพลงไม่ใช่เหรอ เฮียโต้ง ของโจอี้บอยอะ
งานเยอะ จนไม่ได้ฟังเพลงกะเค้ามั่งเลยเหรอจ้ะ

ppornson
ตอบเมื่อ: Mon Apr 10, 2006 5:13 pm    เรื่อง:    
--------------------------------------------------------------------------------
ถ้าต้องแยกประโยคกัน..ชีวิตที่เราต้องเลือกระหว่าง..

เชื่อในสิ่งที่ทำ.. กับ..

ทำในสิ่งที่เชื่อ..

อย่างไหนชีวิตเราจะมีความสุขมากกว่ากัน..
 
 
Max
ตอบเมื่อ: Mon Apr 10, 2006 6:15 pm    เรื่อง:    
--------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้กำลัง เฮ็จ ในสิ่งที่เชื่ออยู่อ่ะ

ใครจะว่าบ้า ก็ช่างมานนน  
 
 
ป๋าบอล
 ตอบเมื่อ: Mon Apr 10, 2006 6:17 pm    เรื่อง:    
--------------------------------------------------------------------------------
อืม..  

เชื่อในสิ่งที่ทำ

ทำในสิ่งที่ชั่ว
_________________
ปล่อยลุงไปเหอะ..ลุงแก่แล้ว
 

 ลูกพิ้ง
ตอบเมื่อ: Tue Apr 11, 2006 1:22 pm    เรื่อง:    
-----------------------------------------------------------------------------
ทำในสิ่งที่รัก คือ อิสระ รักในสิ่งที่ทำ คือ ความสุข

เหรอ..ม่ายรู้จัก..

รู้จักแต่..เรามาสะบัด..อวัยวะ..

http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X4947395/X4947395.html
 

		อ้างถึง
	คำว่า เหนือธรรมชาติ นั้นเป็นที่คนบัญญัติขึ้นมาเอง เพราะเป็นสิ่งที่คนไม่อาจเข้าไปสัมผัส รับรู้ ได้ยิน ได้ฟัง ได้ด้วยประสาทสัมผัสธรรมดา ดังนั้นเหนือธรรมชาติจึงหมายถึง เหนือขีดจำกัดของมนุษย์ แต่อาจเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับสิ่งมีชีวิตชนิดอื่น เช่น สัตว์หลายชนิดรู้ล่วงหน้าก่อนการเกิดภัยธรรมชาติ , ก่อนน้ำท่วม มดจะขนไข่ขึ้นที่สูง เป็นต้น วิทยาศาสตร์เมื่อเทียบกับธรรมชาติแล้วยังเหมือนกับเด็กหัดเดินเท่านั้น มีอีกมากมายที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ด้วยวิทยาศาสตร์ เพราะวิทยาศาสตร์นั้นพิสูจน์เพื่อให้เรารับรู้ได้ด้วยประสาทสัมผัสของเรา คือ ต้องเห็นด้วยตา ดมด้วยจมูก ได้ยินด้วยหู ชิมด้วยลิ้น รู้สึกด้วยกาย ซึ่งประสาทสัมผัสเหล่านี้ของเรามีข้อจำกัดอยู่มากเกินกว่าจะรับรู้ได้ทุกอย่าง ดังนั้น คำว่า เหนือธรรมชาติ ควรเปลี่ยนเป็น เหนือขีดความสามารถของมนุษย์ มากกว่าครับ จากคุณ : sehen - [ 9 ธ.ค. 49 21:35:59 ]

วันนี้อยากจะเขียนถึง Destiny อีกครั้ง...ไม่น่าเชื่ออีกครั้งสำหรับ Destiny ที่มีมนต์ขลังของ "เวลา" ที่ขับเคลื่อนให้คน 2 คนได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง หากถามว่า ฟากฟ้าสามารถขีดกั้นเราได้มั้ย...ได้หรือไม่ได้ มันขึ้นอยู่กับ "ใจ" เราแต่เพียงผู้เดียว

...จริงสินะ Destiny เป็นจุดเริ่มต้นของทุกๆ อย่าง แต่ "ความสม่ำเสมอ" ที่ทำมานี่สิจะเป็นอีก "ตัวชี้วัด" ที่ดีของคนที่จะเป็น Destiny รึเปล่า การแสดงออกซึ่งความรู้สึกและความคิดทำให้เราเห็นมุมมองของกันและกันได้มากขึ้น ชีวิตมันไม่มีแบบที่ลงตัว นี่หละมั้งที่มันอาจจะเหมือนหนังเรื่องหนึ่ง "รักออกแบบไม่ได้"...


ลูกพิ้งเขียนได้ตรงใจมั่กมากใจเลยจ๊ะ  :oops:  :oops:  :oops:

 8) :lol:  8)

สิ่งใดที่เราทำแล้ว มีความสุข และไม่เบียดเบียนใคร ก็ถือว่าดีแล้ว ถึงแม้ว่าอาจไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด

บางครั้งทำอะไรไปแล้ว ก็มีคนไม่เข้าใจ แรกๆ ก็เสีย self เหมือนกันนะ

แต่มาคิดอีกที ก็เธอกะฉันมันคนละคนกันนี่หว่า จะให้เหมือนกันทุกอย่างได้ไง

อย่างที่พี่ปุ๊กบอกว่า ชีวิตไม่ใช่สูตรสำเร็จ "ชีวิตมันไม่มีแบบที่ลงตัว" เห็นด้วยมั่กมาก ประสบการณ์ของบางคน ใช่ได้เฉพาะบางคนเท่านั้น หรือเฉพาะบางสถานการณ์ ทางที่ดีที่สุด ควรถามตนเองว่า ควรทำอะไร เพื่อให้เป็นไปตามที่เราต้องการ และเราพอใจและมีความสุขมากที่สุด โดยที่ไม่กระทบคนอื่นให้เดือดร้อน (เครียดไปหน่อยมั้ยอะคะ) :D

8) เห็นทัศนะของพี่ปุ๊ก  ด้านบนโน้นแล้วเกิดคำถามขึ้นมาเจ้าค่ะ

"รักออกแบบไม่ได้"  เหมือนชื่อภาพยนตร์สมัยหนุ่มใส่เชิ้ตผูกไทค์สาวใส่รองเท้าขาวอยู่เลย  นี่นา555

จริงเหรอค่ะ  ที่รักออกแบบไม่ได้  :?:   ในส่วนตัวคิดว่า  "รักน่าจะออกแบบได้"  

นะค่ะ สถาปนิกสร้างบ้านเค้ายังต้องออกแบบเลย  จะเลือกทำเลไหน  รูปทรงบ้านยังไง  

ใครจะอยู่บ้าง  มีสักกี่ห้องดี  เลือกใช้วัสดุอะไรตกแต่ง   :?:

ความรักก็น่าจะคล้ายคล้ายกันนะค่ะ  เวลาเราจะมีความรักตัดสินใจคบกับใครสักคนเหมือนกับเรา

เลือกคนอีกคนมาช่วยกันออกแบบความรักยังไงละค่ะ  โดยมีความรัก  ความเข้าใจ  

 ความเสียสละ  มีเมตตากรุณา  ฯลฯ  เป็นพื้นฐาน

มันน่าจะเป็นรากฐานที่สำคัญของความรักที่มีการออกแบบใช่มั้ยค่ะ  ถ้าไม่ได้ช่วยกันออกแบบต่าง

คนต่างก็ไม่ปรับแบบเข้าหากัน  ความรักก็คงพังครืนคล้ายกับบ้านที่ไม่ได้ออกแบบตอกเสาเข็ม  


 :oops: อืมม  แล้วความคิดเห็นของคนในเว็บนี้ละค่ะ  

รักออกแบบไม่ได้  รึว่า  รักออกแบบได้  กันหนอ :wink:

ถึงลูกพิ้ง (เหมือนเขียนจดหมายเลย)

เรื่อง "รักออกแบบไม่ได้" นี้ เราคิดว่า คำนี้อาจหมายถึง ความรักที่เกิดจากคนสองคน

ซึ่งมีนิสัยไม่ได้เหมือนกันไปทุกอย่าง ช่วยกันพัฒนา หรือรักกันต่อๆ ไป

แต่ด้วยความแตกต่างของคนสองคน ไม่มีใครรู้ว่าความรักในวันพรุ่งนี้หรือในอนาคตจะเป็นอย่างไร (ในเรื่องความรู้สึก) จะต้องช่วยกันปรับตัวและแก้ไขกันไป

"ไม่มีรักไหนที่ดีทุกวัน ยิ่งนานยิ่งผ่านเรื่องราวมากมาย เข้ามาทดสอบ เข้ามาลองใจ ว่าความรักของใครเก่งจริง"

ส่วนเรื่องโครงการต่างๆ ที่จะร่วมสร้างในอนาคต (ที่เป็นรูปธรรม เช่น ซื้อบ้าน ซื้อรถ) ก็คงวางแผนกันได้ แต่ในเรื่องของจิตใจ เราว่า มันคงกำหนดกันยากนะ ต้องค่อยๆ ปรับกันไป

แต่ เน้นว่า ก่อนที่เราจะ "รักออกแบบไม่ได้" กับใคร เราสามารถออกแบบและเลือกคนที่จะเป็นคนที่เรารักและรักเราได้  เรามีโอกาสเลือก

แม้บางครั้งจะมองไม่เห็นใครเลยก็ตาม เชื่อว่า คนเรามันต้องมีโอกาสบางแหละ ต้องมีคนเดินผ่านเข้ามาบ้างซิ สังเกตมั้ยเวลาเรารอรถเมล์สายไหน สายนั้นมักไม่ค่อยมา ลองไม่คิดที่จะรอดูซิ โอ้ยยยย รู้อีกทีแทบตั้งตัวไม่ทันเลย

เพราะฉะนั้น ถ้าเหงาเพราะการรอคอยใครสักคน หยุดรอสักพักดีมั้ย ทำตัวเองให้สดชื่น เพราะบางทีตัวเรานี่แหละที่ทำให้ตัวเองเหงาอะ ยิ่งเหงาเท่าไร ยิ่งย้ำกับตัวเองเท่านั้น

ดังนั้น ทำตัวเองให้สดชื่นตลอดเวลาเท่าที่จะทำได้ เผื่อว่า วินาทีใด คนๆ นั้นผ่านมาเจอเราพอดี เค้าก็จะเห็นรอยยิ้มอันน่าประทับใจของเรา ติดตาเค้าไป จนทำให้เค้าต้องเข้ามาคุยกะเราก็ได้นะ

หรือถ้าเราจะมีเวลาเศร้า อย่าให้ตัวเองเศร้านานนัก เศร้าได้ ทำ music ได้ แต่อย่านานนะ ออกไปทำผม หาเพื่อนซะ

หรือว่า บางที "รักออกแบบไม่ได้" ก็เข้าใจยากนะ อย่างตัวเราเนี่ย ก็ออกแบบความรักตัวเองไม่ได้นะ บางทีไปแอบชอบใครโดยทีตัวเรายังไม่รู้ตัวเลย มารู้อีกทีก็....เอ่อ มันสายไปซะแล้ว
ความรักกำหนดไม่ได้ เราห้ามใจเราไม่ให้รักไม่ได้ ห้ามให้คนอื่นเกิดความรักก็ไม่ได้ อย่างนี้หรือเปล่าที่เรียกว่า "รักออกแบบไม่ได้"

ป.ล. เขียนยาวมาก ต้องขอบคุณลูกพิ้ง ที่ทำให้เกิดความคิดกระฉูดอย่างนี้ ก็เป็นแค่แง่มุมหนึ่งนะคะ เข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะคะ   :D

แด่ผู้ที่มีความรักทุกท่าน,

สำหรับผมนะ ผมเชื่อว่าความรักที่แท้จริง ไม่ใช่การมองหาว่าสิ่งนั้นมันมีความสมบูรณ์แบบแค่ไหน แต่ว่ามันหมายถึงว่า เราสามารถยอมรับในความที่ไม่สมบูรณ์แบบของมันได้แค่ไหนมากกว่า

ยกตัวอย่าง เวลาที่คุณเลี้ยงหมาไว้ซักตัว คุณให้อาหารมัน ให้ที่พักมัน เกิดความรู้สึกผูกพันธ์กันเวลาได้เล่น ได้อยู่กับมัน คุณก็จะมีความสุขจริงไหม แล้วถ้าเวลาคุณมีความจำเป็นต้องไปไหนไกล คุณเคยคิดถึงมันมากจนแทบจะทำอะไรไม่ได้ไหม คุณจะโกรธไหมถ้ามันไม่ยอมโทรไปหาคุณ แล้วคุณจะงอนไหมถ้ากลับมาแล้วพบว่ามันไปเล่นอยู่กับหมาตัวอื่น ก็คงจะไม่หรอก รู้ไหมว่าทำไมมันจึงเป็นแบบนั้น

เพราะว่าคนเราส่วนใหญ่ทุกวันนี้ไม่ว่าจะมีความทุกข์หรือความสุขเนี่ย ล้วนแล้วแต่เป็นไปบนพื้นฐานของความต้องการของตนเองทั้งนั้น ซึ่งก็คล้ายกับว่าเรากำลังออกแบบหนทางของความสุขของเรา ดังนั้นผลที่ว่าสุขหรือทุกข์คือการนำสิ่งที่เกิดขึ้นไปเทียบกับสิ่งที่เราออกแบบขึ้นมา จริงไหม

สังเกตุไหมเวลาที่ยังไม่เป็นแฟนกันนะ อะไรๆก็ดีดี๊ดีไปหมดเพราะว่าตอนนั้นยังออกแบบอะไรไม่ได้ สิ่งที่เราชื่นชมยินดีคือความสวยงามแห่งปัจเจกของแต่ละคน แต่พอเป็นแฟนกันละก็ หลายคนกลับลืมสิ่งนั้นไป เพราะอะไรรู้ไหม เพราะว่าธรรมชาติของมนุษย์คือความไม่รู้จักพอ มักจะเรียกร้องหาความสมบูรณ์แบบ ทั้งๆที่สิ่งนี้มันไม่มีอยู่ในโลก

ให้เปรียบความรักเหมือนกับงานศิลปะ ดังภาพของโมนาลิซ่า หรือรูปปั้นของไมเคิล แอนเจลโล ที่เราชื่นชมและนิยมในความสวยงามที่อยู่ในของสิ่งนั้น มิใช่มาตรฐานที่เราตั้งขึ้นมา เท่านี้เราก็คงมีความรักได้โดยไม่ต้องออกแบบอะไร

วันนี้ว่างเลยมานั่งอ่านเมล์

ถูก!

เยี่ยมเรยพี่ไข่.... 8)  8)

โหหหห... ได้อีกแง่มุมจาก Eggman นายไข่  :lol:

OH!!!!  :shock:  :shock:  :shock: เยี่ยม! ทุกๆ ความเห็น ได้อ่านความคิดเห็นของน้องลูกพิ้ง และ BeKamon รวมถึงอีกแง่หนึ่งของชายหนุ่ม "รักออกแบบไม่ได้" ทำให้เราได้แลกเปลี่ยนมุมมองของชีวิตร่วมกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "ความรัก"

ที่ "รักมันออกแบบไม่ได้" ของพี่...เพราะบางครั้งมันเข้ามาโดยที่เราไม่คิดว่า...จะต้องรักไปคนๆ นี้ไง...ไม่ได้เริ่มต้นจากการจีบแบบแฟน...แต่มันเป็นความผูกพันกันมานาน

และเมื่อวันหนึ่งความรู้สึกของอีกคนเปลี่ยนไป โดยอยากพัฒนาความสัมพันธ์ให้เหนือขึ้น...บางทีมันก็ตัดสินใจอะไรยาก เพราะในเวลานั้นๆ คนที่มองเราก็ไม่ได้มีแค่คนเดียว...มันเลยต้อง "นิ่ง" เพื่อ "ค้นหาความรู้สึกของตนเองเป็นหลักว่า ต้องการอะไรในชีวิต ใครคือ คนที่จะมาเติมเต็มความสมบูรณ์ในชีวิต"...แต่พี่ก็เชื่ออย่างหนึ่งว่า "หากเราต้องการคิดร่วมกันมันก็ไม่มีอะไรยากเกิน" และ "เวลา" จะเป็นเครื่องพิสูจน์

 8)  :lol:  8)

 

		อ้างถึง
	เพราะในบางครั้งในเวลานั้นๆ คนที่มองเราก็ไม่ได้มีแค่คนเดียว อิอิ...

เอ่อ...แล้วไปหนายหมดอะคร้าบบบบ  :lol:   :lol:   :lol:

ม่ายบอก ม่ายบอก โปรดติดตามตอนต่อไป อิอิ

 :lol:  :wink:  8)  :lol:

 

		อ้างถึง
	"ค้นหาความรู้สึกของตนเองเป็นหลักว่า ต้องการอะไรในชีวิต ใครคือ คนที่จะมาเติมเต็มความสมบูรณ์ในชีวิต"

เห็นด้วยกะพี่ปุ๊กนะคะ แต่บางทีมันยากที่จะตัดสินใจ แต่ก็คิดอย่างพี่ปุ๊กว่า "เวลา" จะเป็นเครื่องพิสูจน์ใจเราและเขา

อีกอย่างนึง "sense" ของตัวเราจะบอกเราเองว่า คนนี่แหละใช่ แบบว่า "มองตาก็รู้ใจ" ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย
 :D  :D

เคยฟังเพลงของ street funk roller แล้วชอบดี

ในเพลงเค้าถามว่าเวลาที่เรารักใครสักคนเนี่ยเราจะใช้อะไรตัดสินใจ "สมองหรือหัวใจ"

ถ้าเรารักด้วยสมอง หมายความว่า เราต้องคิดและไตร่ตรองดูแล้วว่าเรารักใครสักคนเนี่ย มันมีเหตุผลอะไรบ้าง มีผลได้ผลเสียอย่างไร เช่น เรารักคนนี้เพราะเค้าหล่อดี รวยดี เค้าทำดีกับเรา

แต่ถ้าเรารักใครสักคนด้วยหัวใจเนี่ย ต่างกันนะ มันหมายความว่า เรารักใครสักคน โดยที่ไม่ได้คิดเลยว่า เค้าจะเป็นคนดีเลวยังไง รักแล้วจะมีประโยชน์ไหม และจะรักเค้าไปเพื่ออะไร เช่น เจ้าหญิงที่หลงรักยาจกแบบในละครน้ำเน่า หรือ การที่พ่อแม่รักลูกของเขาเสมอ แม้ว่าลูกจะเป็นคนที่แสนจะโกง แสนจะเลว

ลองถามตัวเองดูก็ได้ว่าทุกวันนี้เรารักคนที่เรารักด้วย "สมองหรือหัวใจ" แล้วตัวเราล่ะ อยากคนอื่นรักเราแบบไหนเหมือนกัน

Eggman นายไข่ และทุกท่าน

เรากำลังนึกถึงเรื่องนี้อยู่พอดี  "รักด้วยเหตุผล" กะ "รักด้วยหัวใจ"

ถ้าเราเลือกใครสักคนด้วยเหตุผลที่ว่า เขาเป็นคนดี เป็นคนไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน และไม่อีกหลายๆ อย่างที่ไม่ดี แถมเป็นคนมีงานมีการ มีบ้าน มีรถ เป็นต้น  

โดยที่จริงๆ แล้วเราไม่ได้มีความรู้สึกทางใจอะไรกับเขาเลย ถ้าเราเลือกเขาด้วยเหตุผลต่างๆ ดังกล่าว โดยปราศจากเหตุผลทางใจ

เรารู้สึกว่า มันคงเศร้าและเป็นการฝืนใจอย่างแรง เป็นเราๆ คงทำแบบนี้ไม่ได้

อย่างที่เคยเขียนไป เราว่า การที่จะเลือกใครสักคน มันก็มีปัจจัยหลายๆ อย่างนะ มีทั้งเหตุผล ซึ่งคงต้องถามตัวเองว่า ขอบเขตของเหตุผลของเรามันแค่ไหน

และสิ่งสำคัญเราว่า มันต้องมีความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างกัน ไม่ใช่การรู้สึกไปฝ่ายเดียว น่าจะเป็นความรู้สึกที่รู้กันแค่สองคน มันเป็น sense หรือที่เรียกกันว่า ความรัก (ใช่มั้ยหนอ) :wink:

:D โอ้  ว้าว  ดีใจจังค่ะที่ทุกคนได้มาช่วยกันแสดงทัศนะที่เยี่ยมยอด  เชื่อว่าทุกคนเขียนจากใจ
อ่านแล้วมันมีคุณค่าทางจิตใจดีจัง

ท่านพุทธทาสภิกขุ  เคยกล่าวไว้ว่า  
สิ่งที่สมบูรณ์แล้วโดยแท้     มันก็มีความบกพร่องอยู่
สิ่งที่บกพร่องอยู่                 แท้จริงมันก็สมบูรณ์ดีอยู่แล้ว
 
ดังนั้นหากเราจะมองหาความสมบูรณ์ทุกอย่างในตัวบุคคลคนหนึ่ง  เราคงต้องผิดหวังเพราะคงไม่มีใครสมบูรณ์แบบอย่างที่เราฝันไว้  ถ้าตอนนี้เรามองหาใครสักคน  คงต้องดูที่เนื้อแท้  หรือคุณสมบัติภายใน  นั่นคือ จิตใจ  เพราะสิ่งนี้ต่างหากที่จะอยู่กับเราตลอดไป

 :oops: มีคนใจตรงกับเราด้วย  เคยได้ดูโฆษณาบ้านแลนด์แอนเฮ้าส์กันมั้ย  :?:

 มีหนุ่มสาวที่เพิ่งแต่งงานกันซื้อบ้านที่ตอบได้ทั้งเหตุผล&ความรู้สึก

 ว่าจะเอ่ยข้อความถามอยู่แล้วเชียว  ว่าเวลามีความรัก  :?: เราใช้ความรู้สึกหรือเหตุผล  :!:  

ความรู้สึก&เหตุผล  มันมาคู่กันได้ไหม  เหมือนมันต้องใช้ทั้งหัวใจและสมอง  

แรกๆ ที่เราชอบเค้า  ความรู้สึกจากหัวใจมันจะนำลิ่วเหนือสิ่งอื่นใด  แต่พอเวลาผ่านไปเหตุผลจาก

สมองความคิดมันจะเข้ามาด้วย   ถ้าเรารักใครถ้าได้ใช้ทั้งหัวใจและสมองมันก็น่าจะดีมั้ย

ให้ความรู้สึกว่าชอบหรือไม่ชอบ  ให้เหตุผลเป็นคำตอบว่าใช่หรือไม่ใช่  

แต่จุดเริ่มต้นที่ดีมันน่าจะมาจากการที่คนสองคนมีความรู้สึกจากใจที่ตรงกันและผูกพันกัน  

จนรู้สึกว่าขาดกันและกันไม่ได้  แบบรักค่อยๆ ซึมเข้าไปทีละนิด  แบบรักซึมลึก  ยังไงล่ะค่ะ

แต่มีใครบางคนให้คำอธิบายเกี่ยวกับความรักไว้ว่า  

ถ้าอยากรู้ว่าเรารักใครบ้างหรือเปล่า  ให้ตรวจสอบดูที่ความรู้สึกของเรา

ถ้าเขาคือคนที่เรา...."พอใจเมื่อได้อยู่ใกล้.....ใจหายเมื่อต้องจากกันไป...และคิดถึงเมื่ออยู่ไกล"

แบบนี้ละก้อ  น่าจะบอกกับตัวเองได้เลยว่า  เรารักเขาเข้าแล้ว :!:  (เป็นไร...)  :oops:  :wink:

ถ้ารักใครสักคน บอกให้เค้ารู้ แล้วรักเขาต่อไป

ผมเชื่อแค่นี้เอง

ปล แอบอ่านกระทู้นี้มานานมาก พี่หลายคนที่เคยรู้จัก อึ้งและทึ่ง!!

มีเรื่องจะมาแชร์อีกแล้วครับ

เคยฟังเพลง เหงา ของพีซเมคเคอร์กันไหม เชื่อว่าต้องเคยแน่เลย แต่ว่าสำหรับคนที่ต้องอยู่คนเดียวในช่วงหน้าหนาวแบบนี้แล้วเพลงนี้มันจะอินมากๆเลยครับ

ซึ่งตัวผมเองก็เช่นกัน ที่ต้องอยู่คนเดียวในบรรยากาศแบบนี้ ก็เลยมาคิดตอนที่เราต้องอยู่คนเดียวว่า จริงๆคนเราเนี่ยต้องการอะไรกันแน่ระหว่าง

ใครสักคนที่ทั้งรวยสวยหล่อ เป็นคนดีแสนดี คุยกันถูกคอทุกเรื่องเลย แถมฉลาดด้วยเอ้า แต่เวลาที่เรารู้สึกแบบว่าต้องการใครสักคน ก็ไม่รู้ว่าคนที่แสนดีเหล่านี้มันหายไปอยู่ไหนหมดว้า เหลือแต่ตัวเรากับความเหงา

หรือจะเป็นใครสักคนที่ แม้วาความคิดเห็นไม่ค่อยตรงกัน พูดอะไรก็คอยขัดตลอด ไม่สวยแถมงี่เง่าด้วย แต่เค้าคนนั้นก็ยังวนเวียนข้างๆคุณไม่เคยห่าง แม้ว่าบางครั้งคุณจะทั้งเบื่อทั้งรำคาญเค้าก็ตาม

นี่ก็เป็นอีกโจทย์นึงที่ยากจะตอบนะ ว่าจริงเราต้องการแบบไหน หรือว่า อยู่อย่างเหงาๆดีกว่า (เข้าเพลงอีกแล้ว)

Have you really love someone?

Don Juan

ขอเพิ่มด้วยความรู้สึกของตัวเองต่อจากของลูกพิ้งรู้ว่า รักใคร ---> "และใครคือ คนสำคัญและมีค่ามากในชีวิต"

 :lol: 8)  8)  8)  :lol:

เห็นด้วยกะลูกพิ้งนะคะ

สำหรับ Eggman ตาไข่

เราคิดว่า การอยู่แบบเหงาเหงาคนเดียว ยังดีกว่าอยู่กับคนที่เรารู้สึกรำคาญอะ โพสต์แค่นี้ก่อนนะ จะต้องไปประชุม เดี๋ยวกลับมาโพสต์ใหม่จ้า :D

8) หากจะแปรเปลี่ยนความรู้สึกเหงามาสร้างสรรค์ผลงานถ่ายทอดเป็นงานศิลปะหรืองานเขียน  บทประพันธ์แบบต่างๆ  ดู    ก็จะพบว่าโรแมนติกดี  ไม่ใช่เล่นทีเดียวเชียวน๊า
  ลองดูสิจ้ะ :oops:  :oops:

แหม..เอากันใหญ่เชียว..ไม่อยู่แป๊บเดียว..

ว่าแต่ง่วงแล้ว..วันนี้ขออ่านอย่างเดียวนะ..

หลังจากที่พวกเราได้ถกปัญหาเกี่ยวกับว่า เราควรจะเลือกคนที่ใช่อย่างไร

บางคนเลือกคนดี บางคนเลือกคนรวย บางคนเลือกคนหล่อ

แต่เมื่อวานไปอ่านบทความหนึ่ง (จำชื่อไม่ได้) ในกุลสตรีฉบับล่าสุด

ให้ข้อคิดที่ดีคือ ให้เลือกคนที่มีความสุขในตัวเอง และพร้อมที่จะแบ่งปันให้คนอื่นๆ อยู่เสมอ

อ่านบทความนี้แล้วรู้สึกดีจัง ในบทความนี้มีกลอนบทหนึ่ง นำมาโพสต์ได้ด้วยนะคะ

"บทเพลงจะไม่ใช่บทเพลง หากไม่ได้ร้อง

ระฆังจะไม่ใช่ระฆัง   หากไม่ได้ตี

ความรักจะไม่ใช่ความรัก  หากไม่ได้แสดงออกและมอบให้ผู้อื่น"

คนที่มีความสุขในตัวเอง คงเป็นคนที่อยู่ใกล้แล้วรู้สึกอบอุ่น และมองตาก็รู้ว่า คนๆ นี้มีความรักและความสุขที่พร้อมจะแบ่งปันให้คนอื่นๆ เสมอ :oops:  :oops:

"ถ้าจะรักใครสักคนอย่าหลงรักเขาทั้งหมดของชีวิต จำไว้ว่าพื้นฐานที่สำคัญคือรู้จักรักตัวเองให้เป็นเสียก่อน แล้วเราจะรู้ว่าควรแบ่งปันให้คนอื่นอย่างไร และอย่าเข้าไปก้าวก่ายชีวิตเขามากเกินไป จงคิดเพียงจะอยู่ข้างๆ เขาก็พอแล้วการรักแบบนี้จะทำให้รักกันได้นานๆ"

เคยอ่านมาจากไหนก็ไม่รู้

เห็นด้วยกะ Eggman นายไข่ นะ "เราไม่ควรให้ความรักใครไปทั้งหมดของชีวิต" สิ่งแรกเราควรรักตัวเองก่อน แล้วค่อยรักคนอื่น เพื่อเกิดอะไรขึ้นมาจะได้ไม่เสียใจมากนัก เช่น

- ห้ามรักเขามากเกินไป เพราะเขาจะได้ใจ

- ให้ความเป็นอิสระแก่เขา เพราะเราคงต้องการความเป็นอิสระเช่นกัน เหมือนเพลง "ที่ว่าง" ของ Pause

 :wink:  :wink:

8) ความรักภาคทฤษฎีมาอีกแล้วค่ะ  อ้างอิงจากหนังสือบนทางชีวิตของพี่นก  นิรมล  เมธีสุวกุล

ความรักมากไปก็เป็นทุกข์  น้อยไปก็เป็นทุกข์  ความรักจึงควรตั้งอยู่บนความพอดี  ใกล้ชิดผูกพัน
กัน   และมีระยะห่างพอเหมาะ
เวลาเขียนหนังสือเราต้องเว้นช่องไฟตัวอักษร  ความรักก็ควรจะเป็นเช่นนั้น  อบอุ่นแต่มีอิสระ  
เราต่างมีความคิดของตนเอง  ต่างทำงาน  ต่างใช้เงินคนละกระเป๋า  หากพร้อมที่จะแบ่งปันกันทุกด้านเมื่อคนใดคนหนึ่งขาดแคลนสิ่งใด

การแต่งงานไม่ใช่ฉากจบของพระเอกนางเอกในละครทีวี  แต่หมายถึงการเริ่มต้น  เพราะถ้าคิดว่ามันจบสิ้นเมื่อไหร่หายนะคงมาเยือนเมื่อนั้น เพราะถ้าเราไม่ดูแลซึ่งกันและกัน  ไม่ถนอมรักกันและกัน  แต่ถ้าหากคิดว่าคือการเริ่มต้น  คนทั้งสองช่วยกันประคับประคองให้ความรักยั่งยืนนาน  ชีวิตคู่ของคนเรา  ไม่ได้สิ้นสุดที่วันแต่งงาน  และเมื่อเราแต่งงานกันแล้วก็ไม่ได้หมายความว่าชีวิตของเราทั้งสองคนต้องขึ้นต่อกันไปตลอดชีวิต  เมื่อวันหนึ่งวันใดไปด้วยกันไม่ได้  สุดท้ายก็คงต้องถึงวันเลิกรา  แต่ถ้าอยากมีกันและกัน  ไม่อยากให้ถึงวันนั้น  เราต้องดีกันตลอดไป

พออ่านที่ลูกพิ้ง นำมาโพสต์แล้ว รู้สึกว่า "ความรักและการแต่งงาน" เนี่ย มันละเอียดอ่อนมากกว่านิยายในหัวสมองเราซะอีกนะ อืมมม  :?

สำหรับตัวเองคิดว่า..
ตัดสินความรักด้วย"หัวใจ"
แต่ตัดสินการแต่งงานด้วย"สมอง"ค่ะ

เพราะแค่ความรักอย่างเดียวไม่ช่วยให้การแต่งงานไปรอด

 :wink:

แล้วน้องออดิทตัดสินพี่ด้วยอะไรจ๊ะ..

แต่สำหรับไอ้แครมมม..น้องออดิทไม่ต้องไปเปลืองสมองคิดหรอกนะ..เสียเวลา..

หุๆๆ

....ผมเคยดูการให้สัมภาษณ์การใช้ชีวิตคู่ของ นพพล กับปรียานุชครับ  ชอบคู่นี้น่ะครับ :wink:

เค้าให้สัมภาษณ์ว่าไงเหรอคะพี่แม็กซ์

 :wink:

มองไปบนท้องฟ้าสิ...

พระอาทิตย์ไข่เค็ม

สีแดงสวยที่สุดในจักรวาล

กำลังจะลับขอบฟ้าไปอีกวันแล้ว...

คุณมีความสุขไหม

มองไปบนฟ้าสิ..

คืนนี้พระจันทร์ยิ้มแป้นเชียว..

รู้สึกอบอุ่นในความคิดถึงของฉันนั่นไหม...

 :lol:  :oops:  :lol:

โอ้..นพพลกับปรียานุชช่างโรแมนติกอะไรเช่นนี้..

พระอาทิตย์ไข่เค็ม..

 8) Max

นี่แก  หายไปนานเลยนะ..........  ฉันกะผึ้งสงสัยอยู่เหมือนกันว่าแกหายไปไหนเสียตั้งนาน....

งานยุ่ง...รึว่า.....เรียนหนักล่ะ.....ดีเลย...มาแต่ละทีตอบเยอะๆ นะ  ดีแล้ว555  

 :shock: สำหรับประเด็นนี้....แกเคยดูสัมภาษณ์ที่ไหนเหรอ......ฉันเคยอ่านที่

หนังสือแพรว...เค้าสัมภาษณ์คู่นี้น่ะ....เมื่อหลายปีมาแล้วละมั้ง....นึกไงไม่รู้....เลยจดคำตอบนึง

ของคุณนพพลไว้...ในไดอารี่ (สีแดง) :oops:  กลับไปเปิดอ่านดู...เลยเอามาฝากให้ได้อ่านกันนะค่ะ

ความรักมันไม่ได้มีจุดเริ่มต้น....มันไม่ได้เกิดความรู้สึกที่ว่า....

เฮ้ย :!:   วันนี้เริ่มแล้ว...ที่เราจะมีความรู้สึกรักเขา....อยากจะใช้ชีวิตร่วมกับเขา...มันไม่ใช่...

มันค่อยๆ มา...มันเรื่อยๆ...จากความใกล้ชิดกัน...พูดคุยกัน...เรียนรู้นิสัยซึ่งกันและกัน.... :oops:  :oops:  :oops:  :oops:

ดีจังเลยยยยย อยากมีความรู้สึกแบบนี้บ้างจัง (เหอ เหอ)

ลูกพิ้ง..

ได้ใจมั่กมาก

 :oops:  :oops:  :oops:

ตื่นๆๆๆ..ต้องคอยปลุกกันอยู่เรื่อย..ผู้หญิงเวบนี้.

 :shock: อ้าว :!: มาปลุกกันทำไมล่ะเจ้าค่ะ   สาวๆ เค้ากำลังร้องเพลงนี้กันอยู่ นะนี่:lol:  :lol:

ตั้ง แต่ เป็นสาวเต็มกาย หาผู้ชาย ถูกใจไม่มี
เมื่อคืน ฝันดี น่าตบ ฝันฝัน ว่าพบ ผู้ชาย ยอด ดี
พาไปเที่ยว ดูหนัง พาไปนั่ง จู๋จี๋ แล้วพาไปเที่ยว ชมสวน เด็ด ดอก ลำดวน ส่ง ให้ ด้วยซี
เสียบ หู ให้ตั้ง หลายหน เสียบ หล่น เสียบ หล่น ตั้งห้า หกที
ต๊กใจ ตื่นตอน ตีสี่ แหม เสีย ดาย จัง เฮ่อ เสีย ดาย จัง

.ตี ห้า ไม่ถึง ก็จวน คิด ทบทวน เรื่อง ฝัน ชั้นดี
ผู้ชาย อะไร น่าหยิก กระซี้ กระซิก น่ารัก น่าตี
เพียรมาออด ออเซาะ คำเสนาะ มากมี
ฝันว่า คิดอยู่ หวำหวาม ถ้าถูก ลวนลาม จะทำไงดี
ความคิด พอหยุด ลงปั๊บ หมุบ หมับ หนุบ หนับ เขาจับ เขาจี๋
ต๊กใจ ตื่นมา เสียนี่ แหม เสีย ดาย จัง เฮ่อ เสียดาย จัง

.ตี ห้า ไม่ถึง ก็จวน คิดทบทวน เรื่อง ฝัน ชั้นดี
ผู้ ชาย อะไร น่าหยิก กระซี้ กระซิก น่ารัก น่าตี
เพียรมาออด ออเซาะ คำเสนาะ มากมี
ฝันว่า คิดอยู่ หวำหวาม ถ้าถูก ลวนลาม จะทำไงดี
ความ คิด พอหยุด ลงปั๊บ หมุบ หมับ หนุบ หนับ เขาจับ เขาจี๋
ต๊กใจ ตื่นมา เสียนี่ แหม เสีย ดาย จัง เฮ่อ เสีย ดาย จัง.

ผู้ชายในฝัน - พุ่มพวง ดวงจันทร์
 :wink:

แหม!! สาวๆ Believe in Destiny เรื่อง "ความรัก" น่ะ สำหรับพี่ถนัดค่ะ

 :wink:

เหมือนคู่นี้เค้าจะอยู่กันด้วยจิตใจ

มากกว่าเหตุผล

หรือว่าสายตาชาวบ้านอ่ะครับ

(คือสรุปเองน่ะ--เช่นเค้าไม่แต่งงาน, ไม่จดทะเบียน ฯลฯ ซึ่งในช่วงสมัยนั้นมันคงแปลกๆ)

แล้วที่ผมชอบมากๆ เลยน่ะ การเลือกสร้างบ้านของเค้าคือ ก่อนเค้าจะซื้อที่

เค้าจะไปยืนสงบนิ่ง ทำจิตใจ แล้วใช้ความรู้สึกตัดสินว่า ชอบที่ตรงนี้เปล่า อยู่ได้ไหม

เช่น ยืนแล้วมันร้อนรุ่มใจ ไม่สบายใจ แสดงว่าเจ้าที่เค้าคงไม่อยากให้อยู่น่ะ

หรือถ้ายืนแล้วมันร่มเย็นสบายใจ เค้าก็จะเลือกอันนี้น่ะครับ

** จำรายการไม่ได้แล้วครับ ไปสัมภาษณ์ + พาไปดูบ้านด้วย บ้านหลังนี้ถ่ายละครหลายเรื่องแล้ว

เมืองดาหลาก็ถ่ายที่นี่มั้งครับ  :oops:  :oops:

ถนัดๆกันทั้งนั้นน่ะ..(ภาคทฤษฎี..)

(หาเรื่องโดนรุมแร้วววกรู...)

ช่าย... :lol:

ไอ้โต้งเนี่ยเก่ง จิงจิงเลย

........เรื่องปากเนี่ย

คนใจร้าย ไม่มีหัวใจ  :oops:  :oops:  :oops:

ก็ได้พวกท่านๆนี่แหละเป็นแบบอย่าง..

..ปากเก่ง..แต่จริงใจนะ..

 8) ฮิ้วววววว......แหม....จริงใจแบบหวานๆ.....รึป่าวเนี๊ยะ  :lol:  :lol:

ปล.อยากอ่านข้อความแบบหวานๆ ของพี่ตะพาบ.....รับวาเลนไทน์นี้จังเลย

ช่วยไปโพสต์อะไรดีดี....ที่กระทู้กุมภาพันธ์วันแห่งความรัก...ด้วยนะ...จะรออ่านจ้ะ :oops:

จาก ลูกพิ้ง& Bekamon

มีเรื่องมาถามบรรดาเซียนความรักทั้งหลาย.... ช่วยตอบกันหน่อยนะคะ (อยากรู้ความคิดเห็นอื่นๆ บ้างอะค่ะ)

คนที่ใช่สำหรับเราเนี่ย คือ คนที่เรามองตาแล้วก็รู้ใจกันอย่างนั้นมั้ยคะ  :oops:

คิดว่า น่าจะใช่ในคำตอบนะคะ...เมื่อคนเราเวลาที่ได้รู้จักกันมากขึ้น โดยแสดงออกในแบบที่เป็นตัวของตัวเองต่อกันและกัน ทั้งความคิด อารมณ์ และความรู้สึกแล้ว ก็ทำให้คนสองคนได้เรียนรู้ที่จะตอบสนองกันและกันได้ดียิ่งขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "จิตใจ" ทุกคนมีความอ่อนไหวและเข้มแข็งต่างกันค่ะ

เรื่องบางเรื่องไม่ต้องเอาคำตอบก็รู้แล้วหล่ะว่า เขา Yes or No หรือหากเวลาเราอยากได้หรือขออะไรสักอย่าง แค่พูดนิดเดียวหรือใช้สายตากับสิ่งนั้นๆ เขาก็จะ...เอาสิ!! ถ้าคุณอยากได้ หรืออยากทำ ผมสนับสนุน หรือ ไม่ก็เวลาเราหรือเขาเหนื่อย แค่แสดงออกจากแววตาก้อรู้...อิอิ

แต่ทั้งนั้นทั้งนี้ "ต้องรู้จักสังเกตซึ่งกันและกัน ไม่ใช่แค่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายเดียว อย่างนั้นจะกลายเป็น...คนที่ใช่...ยากส์" ไม่อย่างนั้นจะมีสุภาษิตที่ใช้ได้ทั้งคนทั่วไปหรือคนรักเหรอว่า "เอาใจเขามาใส่ใจเรา" และอีกอันที่ได้ยินบ๊อย บ่อย "ดวงตา คือ หน้าต่างของหัวใจ" ฮิ้ววววววววว อันนี้จริงๆ นะ สำหรับพี่ Confirmed ค่ะ  :oops:

 :lol:  8)  :lol:

ได้อ่านมาหลายข้อความแล้ว ล้วนมีแต่ท่านผู้มีประสบการณ์และชำนาญยิ่งนัก
ข้าน้อยผู้ด้อยประสบกาม เฮ้ย! ไม่ช่าย ประสบการณ์ มีข้อความดีๆ อยากให้ท่านทั้งหลายอ่านกัน

ความรัก...ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

>    บางครั้ง ความรัก ก็เข้ามาหาเรา เพื่อให้เราเรียนรู้
>มิใช่ให้เราครอบครอง...
>ไม่ผิด หากจะรักคนมีเจ้าของ แต่จะผิดหากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน...
>หน้าที่ของ ความรัก คือการ เดินไปมอบ ความรัก และยืนเฉย ๆ เพื่อรับมัน
>ไม่ใช่การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา
>  ...
>ในห้วงรัก การถูกรัก มันสุขใจ การมอบความรัก มันอิ่มเอม
>และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน
>  ...
>ความรัก จะเกิดขึ้น เมื่อเกิดการถ่ายเทพลังอันอ่อนโยนของ คนสองคน...  ความรัก
>มิใช่ การเข้าไป เป็น ชีวิตเขา แต่คือการเข้าไป อยู่ข้าง ๆ ชีวิตเขา...
>คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรา รัก แต่ ไม่เหมาะ ที่จะร่วมชีวิตด้วย...
>ความรัก ระยะแรก ทำให้ร่างกายหลั่งสารกระตือรือร้น
>ทำให้มนุษย์ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่ง ความรัก...
>แฟน ก็คือ เพื่อนคู่คิด ที่ก้าวไปด้วยกันในวันข้างหน้า...
>ในวันที่ ความรัก คงที่ สารกระ ชุ่มกระชวยงดทำงาน
>สิ่งเดียวที่จะทำให้อยู่ด้วยกันได้ตลอดไป คือ ความเข้าใจ ล้วนๆ...
>ความห่างไกล มันทรมาน เวลาเจอกันจึงหอมหวาน
>และเป็นความทรงจำที่เก็บไปนั่งเพ้อฝันได้ในวันจาก
>  ...
>บุคคลไม่พึงประสงค์สำหรับทุกคู่รัก มักจะเดินทางมาโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย...
>ผู้ชายแสดง ความรัก ด้วยการกระทำ ขณะที่ผู้หญิงอยากรู้ว่า รัก จาก คำพูด...
>  ความรัก...ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
>ความรัก ไม่ต้องการ แค่วันเดียว
>ความรัก ไม่ต้องเกี่ยว กับวันไหน
>ความรัก ไม่ต้องมี เวลาใด
>ความรัก ไม่ต้องใช้ ให้ใครชี้
>ความรัก ไม่ต้องมี ข้อวิจารณ์
>ความรัก ไม่ต้องการ การกดขี่
>ความรัก ไม่ต้องให้ ใครตราตี
>ความรัก ไม่ต้องมี เส้นพรมแดน
>ความรัก ไม่ต้องรอ ข้อพิสูจน์
>ความรัก ไม่ต้องพูด ตามแบบแผน
>ความรัก ไม่ต้องการ การตอบแทน
>ความรัก ไม่ต้องแค่น หัวใจคน
>ความรัก ไม่ต้องการ การเป็นต่อ
>ความรัก ไม่ต้องรอ ขอเหตุผล
>ความรัก  ไม่ต้องย้ำ ความมีจน
>ความรัก ไม่ต้องทน ที่จะรัก

________________

ผู้ด้อยประสบการณ์
[/u]

เอามาฝากจากหนังสือพิมพ์ผู้จัดการ ฉบับวันที่ 27 ก.พ. 2550

..."ตกหลุมรักกี่ครั้งก็ยังเป็นเธอ"...
เอพี – เจฟฟ์ อินแกรม จ้องตำราอาหารอย่างงงๆ ‘ไข่ขาวถ้วยครึ่ง’ เขาส่งสายตาฉงนไปที่แฟน
       
        “ฉันยังไม่ได้สอนวิธีแยกไข่ให้คุณเลย” ว่าแล้วเพนนี แฮนเซน ก็ค่อยๆ สาธิตวิธีแยกไข่ขาวกับไข่แดง
       
        เจฟฟ์ อายุ 40 ปีบริบูรณ์ และในความคิดของเขา นี่เป็นเค้กไข่ขาวก้อนแรกที่เขาลงมือทำ ทั้งที่จริงเขาเคยทำเค้กมานักต่อนัก
       
        กระนั้น เจฟฟ์และเพนนียิ้มให้กันหวานหยดเหมือนหนุ่มสาวแรกรัก
       
        สำหรับเจฟฟ์ เพนนีเป็นสิ่งใหม่ในชีวิตเช่นเดียวกับเค้ก แต่สำหรับเพนนี เธอรู้จักเจฟฟ์มานานแล้ว รู้จักก่อนที่เขาจะหายตัวและไปโผล่ที่เดนเวอร์โดยปราศจากความทรงจำใดๆ
       
        หมอเรียกอาการของเจฟฟ์ว่า ‘dissociative fugue’ หรือการหลีกหนีความจริงเมื่อจิตแตกสลาย ซึ่งเป็นอาการหนึ่งของโรคความจำเสื่อมที่ไม่พบบ่อยนัก เกิดจากความเครียดหรืออาการบาดเจ็บรุนแรง ทำให้ผู้ป่วยหลงทางไปไกลจากบ้านโดยลืมเรื่องราวของตนเองทั้งหมด
       
        ไม่มีอดีตสำหรับเจฟฟ์ แม้ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง เขาและเธอต้องทำความรู้จักกันใหม่ และจะเป็นเช่นนี้ตลอดไปหากเจฟฟ์หายไปอีก
       
        กระนั้น เป็นไปได้หรือไม่ที่คนเราจะพบรักกับคนๆ เดิมซ้ำสองในช่วงชีวิตหนึ่ง?
       
        ตอนที่เจอกันครั้งแรกในเว็บไซต์เกมเมื่อสองปีที่แล้ว เจฟฟ์กับเพนนีคลิกกันทันที หลังจากนั้น ทั้งคู่คุยโทรศัพท์กันทุกคืน โดยฝ่ายชายทำงานอยู่ในโรงงานกระดาษในแคนาดา และฝ่ายหญิงเป็นนักวิเคราะห์นโยบายและการขนส่งของรัฐวอชิงตัน และในที่สุด เจฟฟ์ตัดสินใจเดินทางไกลเกือบพันไมล์ไปหาเพนนี
       
        เพนนีไม่ได้ตกใจเลยตอนที่เจฟฟ์บอกว่าเขาเคยมีอาการความจำเสื่อมครั้งหนึ่งเมื่อปี 1995 คราวนั้นเขาหายจากบ้าน 9 เดือนก่อนไปปรากฏตัวที่ซีแอตเติล โดยที่ไม่รู้ว่าไปที่นั่นได้อย่างไร และไม่มีความทรงจำของช่วงเวลาก่อนหน้านั้นเหลืออยู่เลย
       
        เพนนีคิดว่า นั่นเป็นแค่อาการป่วยอย่างหนึ่งเท่านั้น เทียบกับข้อดีมากมายของเจฟฟ์แล้วถือว่าเล็กน้อยมาก ดังนั้น เมื่อเขาขอแต่งงานในฤดูร้อนปีที่แล้ว เธอจึงตอบตกลงโดยไม่ลังเล
       
        วันที่ 6 กันยายน เจฟฟ์บอกลาเพนนีและออกจากเรือนหอหลังน้อย
       
‘อัลฟา 74’      
        เขาวางแผนอย่างรอบคอบว่าจะขับรถไปเยี่ยมเพื่อนที่ป่วยหนักที่แคนาดา โดยระหว่างนั้นจะหางานทำชั่วคราวและต่อใบขับขี่
       
        แต่เจฟฟ์ไปไม่ถึงแคนาดาและไม่เคยติดต่อกลับมาเลย เพนนีมั่นใจว่าเกิดเหตุร้ายกับเขาแน่นอน
       
        สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ เจฟฟ์ไปปรากฏตัวในเมืองเดนเวอร์ โดยไม่รู้ว่าตัวเองคือใคร และไม่รู้ว่าที่ๆ อยู่คือที่ไหน อย่างไรก็ตาม เจฟฟ์พาตัวเองไปถึงโรงพยาบาลจนได้
       
        ความที่บอกไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใคร เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลจึงบันทึกประวัติของเขาในชื่อ ‘อัลฟา 74’
       
        แพทย์ตรวจเจฟฟ์ด้วยอุปกรณ์ต่างๆ รวมถึงสะกดจิต ทดสอบไอคิว พิมพ์ลายนิ้วมือ และเจาะไขสันหลัง เขาถูกตรวจหาสารเสพติดและสแกนสมอง กระทั่งแพทย์ลงความเห็นว่า เจฟฟ์เป็นคนไข้ที่แข็งแรงที่สุดในโรงพยาบาล
       
        จากนั้น เจฟฟ์ถูกส่งตัวไปที่บ้านพักฟื้น เขาใช้เวลาไปกับการไปโบสถ์และเยี่ยมเยียนตำรวจที่เขารู้จักที่นั่น ซึ่งเป็นผู้แนะนำให้เจฟฟ์ออกทีวี
       
        วันที่ 22 ตุลาคม ภาพของเจฟฟ์ปรากฏในช่องข่าวทั่วสหรัฐฯ
       
        “ถ้าใครจำผมได้ โปรดติดต่อมาด้วย” เจฟฟ์อ้อนวอนผ่านสื่อ
       
        คนที่เห็นและจำเจฟฟ์ได้คือ พี่ชายของเพนนี
       
        เจฟฟ์นั่งรออยู่ในห้องๆ หนึ่งของสถานีตำรวจเดนเวอร์ตอนที่นักสืบเดินเข้าไปและยื่นภาพปึกหนึ่งให้
       
        “นี่คือเพนนี” นักสืบบอก
       
        เจฟฟ์มองภาพตรงหน้า ‘สวยจริงๆ สวยมาก’ เขาคิดในใจ
       
        46 วันผ่านไปนับจากเจฟฟ์ออกจากบ้าน เพนนีขับรถตามหาเขาตามทางด่วน เช็คที่โรงพยาบาลทุกแห่ง แต่ตอนนี้เธอนั่งน้ำตารินอยู่ที่สนามบิน เขาและเธอกำลังจะได้เจอกันอีกครั้ง
       
        สำหรับเจฟฟ์ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบเพนนี แต่สำหรับเพนนี นี่คือการต้อนรับชายที่เธอรักกลับบ้าน
       
       คืนนั้น เพนนีพาเขาสำรวจว่าเสื้อผ้าข้าวของของเขาอยู่ตรงไหนบ้าง ก่อนขอตัวไปนอนที่ห้องรับแขก เพราะไม่อยากให้เขาอึดอัด แต่เจฟฟ์ไม่ยอม เขาอยากรู้ว่า เขามีคนที่รักและคิดถึงรออยู่
       
       ทั้งคู่นอนร้องไห้ในอ้อมกอดกันและกัน กระนั้น เขาไม่ได้รู้จักเธอมากขึ้น เพนนียังเป็นเพียงคนแปลกหน้าคนหนึ่ง
       
       
‘ผมอยากเป็นผม’      
        เจฟฟ์กลับบ้านแล้ว แต่ในลักษณะของผู้สังเกตการณ์ชีวิตตัวเอง ความทรงจำของเขาว่างเปล่า ไม่มีสิ่งใดมีค่ามีความหมาย แม้แต่ภาพถ่ายของตัวเอง
       
        เริ่มแรก เพนนีต้องสาธิตงานพื้นๆ เช่น วิธีใส่ผงซักฟอกในเครื่องซักผ้า วิธีใช้ฝักบัว เขาเรียนรู้ชื่อถนนและทำความคุ้นเคยกับหนังเรื่องต่างๆ
       
        เพนนีพาเจฟฟ์ไปเยี่ยมเพื่อนเก่า โดยเล่าถึงความสัมพันธ์ของเขากับเพื่อนระหว่างทาง แต่สิ่งที่ขาดหายไปคือเรื่องราวในอดีต พวกเขาเคยทะเลาะกันไหม? เคยทำอะไรด้วยกันบ้างและสนิทกันแค่ไหน?
       
        “ผมอยากเป็นผม นั่นคือสิ่งที่ผมคิดตลอดเวลา”
       
        แม่และพ่อเลี้ยงบินจากแคนาดามาเยี่ยมเจฟฟ์ การพูดคุยฝืดเฝือ เขาจำแคนาดาไม่ได้ จำไม่ได้แม้กระทั่งสนิทกับแม่แค่ไหน
       
        บางทีเพนนีก็ระดมข้อมูลอัดใส่สมองเจฟฟ์โดยไม่ตั้งใจ ซึ่งบางครั้งก็มากไปจนเขาต้องขอให้หยุด เพราะอาการปวดหัวกำเริบ
       
        “เขาเป็นคนเดิม เพียงแต่จำไม่ได้เท่านั้น” เพนนีมองโลกในแง่ดี เธอเก็บงำความเจ็บปวดไว้กับตัวเอง เพราะรู้ว่าความสัมพันธ์ต้องถอยหลังไปตั้งหลักที่ศูนย์
       
        “ฉันเสียใจมาก เสียใจกับเขา เสียใจกับสิ่งที่เราเคยมี มันเหมือนหัวใจสลาย”
       
        เจฟฟ์คนเดิมเกลียดพริกไทสดและหัวเทอร์นิป แต่เจฟฟ์คนใหม่ชอบทั้งสองอย่างเพราะต้องกินตอนอยู่โรงพยาบาล เขาเคยต่อเลโก้ แต่ตอนนี้กลับไม่แน่ใจว่าตัวต่อพวกนั้นมีไว้ทำไม
       
        เจฟฟ์ยังสูบบุหรี่จัดเหมือนเดิม เพนนีเคยพูดติดตลกว่า น่าจะบอกว่าเขาไม่เคยสูบบุหรี่มาก่อน
       
        ความร่าเริงและรอยยิ้มของเพนนีเป็นทั้งครูและคำปลอบใจ ที่ช่วยเตือนเจฟฟ์ว่าเขาเคยเป็นใครและเธอห่วงใยเขาแค่ไหน
       
        หลายสัปดาห์หลังจากที่กลับมา จู่ๆ วันหนึ่งเจฟฟ์ก็พูดขึ้นมาว่า “คุณรู้ไหม ผมรักคุณ”
       
        เพนนีน้ำตาไหล ยังมีอะไรอีกมากมายที่เขาต้องพยายามทำความรู้จักในตัวเธอ แต่หัวใจเขารับรู้ว่าเธอคือคนที่เขารัก
       
       
วันแห่งความทรงจำ    
        31 ธันวาคม 2006 ญาติมิตรกลุ่มเล็กๆ มารวมกันที่บ้านพี่ชายเพนนี เจฟฟ์และเพนนียิ้มแย้ม มือกุมกัน ทั้งคู่แลกเปลี่ยนคำสัญญา
       
        “คุณคือเพื่อน คือคนรัก ความหวังและความสุขของผม...” เจฟฟ์บอกเจ้าสาว “คุณไม่เคยทิ้งผมเหมือนที่บางคนอาจทำ เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป”
       
        ถึงตาเพนนีบ้าง “เจฟฟ์ ฉันเคยตกหลุมรักคุณมาแล้วครั้งหนึ่ง และนี่เป็นครั้งที่สอง ทุกคนต่างหวังว่าจะเกิดปาฎิหาริย์ในชีวิต คุณคือปาฎิหาริย์สำหรับฉัน ฉันชอบที่เราเล่นสนุกกันเหมือนเด็กๆ ชอบที่เราเดินจูงมือกันไปโดยไม่ต้องพูดอะไร แต่เหนือสิ่งอื่นใด ฉันรักความรักที่ไม่มีเงื่อนไขที่คุณมอบให้ฉัน”
       
        แต่ชีวิตของทั้งคู่ใช่ว่าจะราบรื่น เจฟฟ์ยังต้องบากบั่นเพื่อฟื้นความทรงจำที่อาจไม่กลับมาอีกเลย และหวั่นไหวพอๆ กับเพนนีว่า วันหนึ่งเขาจะหายไปอีก
       
        อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ทั้งสองเป็นคู่แต่งงานใหม่ และขณะที่โลกฉลองวันส่งท้ายปีเก่า พวกเขาจะฉลองวันครบรอบแต่งงานและโอกาสที่ทำให้พวกเขาตกหลุมรักกันอีกครั้งและตลอดไป
       
        ทั้งคู่เลือกวันนี้ เพราะจะได้ไม่มีทางลืมวันพิเศษของชีวิต

*******************************************************

ตามไปอ่านได้ที่นี่

http://www.manager.co.th/Around/ViewNews.aspx?NewsID=9500000023358

ปล.สาว BeKamon & ลูกพิ้ง พี่ว่า น่าจะอินน์นะเนี่ย ใช่ปะจ๊ะ  :wink:

 :lol:  8)  :lol:

Do you Believe in Destiny?????

ใช่ครับ เคย ถามตัวเองไหมว่า ทำไมต้องเป็นเธอ ทำไมต้องเป็นฉัน ทำไมถึงได้มาพบกัน

แต่ก็ไม่สำคัญว่าอะไรทำให้เรามาพบกันหรอก แต่ความสำคัญอยู่ตรงที่ว่าเราจะเริ่มต้น

ดูแล และรักษามันได้ดีเพียงใดมากกว่า สุดท้ายแล้วแค่พรหมลิขิตอย่างเดียวไม่เพียงพอ

ที่จะทำให้คนสองคนรักกัน หรือ เลิกกันนะ

พรหมลิขิตเปรียบเหมือน สายลมที่ทำหน้าที่พัดพาเอาดอกหญ้า ให้ปลิวล่องลอยไปตามกระแสลม

แล้วก็ไปตกในที่ที่ใดซักแห่ง เช่นกันว่าไม่สำคัญว่ากระแสลมจะพัดแรงเท่าใด แต่สำคัญว่าที่ที่

ดอกหญ้านั้นปลิวไปตก มันอุดมสมบูรณ์ เหมาะกับการเจริญเติบโตเพียงใด ดอกหญ้านั้นจะงอก

งามขึ้นมาได้ เช่นเดียวกับความรักนะครับ

ดังนั้นไม่ต้องเป็นห่วงว่าเมื่อไหร่ความรักจะลอยมาตกที่เรานะ แต่จงดูเถิดว่าตัวเราสมบูรณ์พอไหม

ที่จะทำให้เกิดความรักที่สวยงาม

Love is destiny but manmade

สาวๆ กระทู้หายไปไหนหมดจ๊ะ

เหงาจังเลย

คิดถึงจัง :lol:  :lol:  :lol:

มิน่าล่ะ 2-3 วันมานี้ รู้สึกถึงความคิดถึงของใครสักคน ที่แท้ก็ Mr.EggMan นี่เอง

เมื่อ Destiny กลับมาอีกครั้ง...

ไม่นึกว่า จะได้เจอใครคนหนึ่งที่จากกันมานานเกือบ 10 ปีแล้ว ไม่นึกว่า คนๆ นั้นยังจำเหตุการณ์ต่างๆ ได้เหมือนเดิม...รู้แต่ว่า น้องไปเรียนต่ออเมริกา...เวลาเจอเพื่อนๆ น้องเขา เราก็มักจะถามว่า ตอนนี้เขาไปอยู่ที่ไหน กลับมาเมืองไทยบ้างรึเปล่า...แล้วเมื่อ 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา Destiny ก็เกิดขึ้น บังเอิญได้รับเมล์คุยกันกับน้องๆ เพื่อนเขาอยู่ก่อนแล้ว...ครั้งนี้ได้คุยกันผ่านเมล์ ก็เลย Add คุย MSN กัน...นึกว่า จะไม่ได้คุยและเจอน้องอีกแล้ว

จำได้ว่า น้องตื่นแต่เช้ามารอที่หน้าหอซีมะโด่ง เพื่อให้ของขวัญวันรับปริญญาพี่ แต่ด้วยว่า กว่าพี่จะถึงหอฯ และฝ่าด่านแฟนคลับได้ อิอิ ก็ต้องรีบจรลีไปคณะต่อ...ทำให้น้องไม่เจอพี่วันนั้นได้ ยังรู้สึกแย่ถึงทุกวันนี้ว่า เออนะ ถ้าเราไปเร็วกว่านี้ น้องคงได้เจอและของขวัญเรา เพราะคิดถึงความตั้งใจที่อยากให้คนรับ... :cry:

ก็เลยคุยกันถึงเรื่องนี้ น้องก้อบอกว่า ใช่แล้วครับ ของขวัญที่ผมยังไม่ได้ให้พี่ แต่มันก็นานหลายปีแล้วนะ...หุหุ...

ตอนน้องจบพี่ก็ไม่รู้ไปอยู่ซะที่ไหนเหมือนกัน...เตรียมไว้ให้แต่ยังไม่ได้ให้เหมือนกันเล้ย นี่กะว่า ถ้าน้องมาเมืองไทยคราวหน้าจะให้ย้อนหลังซะเลย...

ขอบคุณพี่ปุ๊ก ป๋าไข่ ท่านต้น น้องดี แอน และทุกๆ คน ที่เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้กระทู้นี้นะคะ

คงต้องบอกว่า ที่หายไปหน่ะ ช่วงนี้ย้ายที่ทำงาน ก็เลยเข้าเน็ตไม่ได้ คิดถึงทุกคนในเว็บ

ช่วงนี้ได้เจอใครบางคนที่เรารู้สึกว่า "ใช่" เรารู้สึกตรงกัน ก็เลยห่างหายไปบ้าง เป็นช่วงเวลาที่เราค้นหาใจเราเองว่าคิดอย่างไร (โพสต์อย่างไม่ปิดบังอะไรเลยนะ) :oops:

มันจะว่าเป็น Destiny ก็คงจะใช่นะ

"ไม่คิดว่า วันหนึ่งเราจะได้มาเจอคนๆ นี้

ไม่คิดว่า คนที่เราเคยสงสัย คนที่เราเคยมองผ่าน จะมาสนิท ได้พูดคุยกัน ได้ช่วยเหลือกัน เข้าใจกัน"

กลับมานั่งคิดแล้ว ก็ยิ้มๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้น ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาตอบกระทู้นี้นะคะ และก็หลายๆ คนที่เข้ามาอ่าน และหาคำตอบของคำว่า Destiny เช่นกัน

(เข้ามาเว็บบอร์ดที่ไร ก็คิดถึงซีรี่ร์ญี่ปุ่นเรื่อง chat รักหนุ่มรถไฟ ทุกทีเลยอะ แบบว่ามีปัญหาหัวใจก็มาโพสต์ในเว็บบอร์ด แล้วก็จะมีเพื่อนๆ เข้ามาช่วยแก้ไขปัญหาหัวใจนั้น) :wink:

เอาข้อคิดมาฝากคนที่กำลัง "หายใจเข้าก็ เฮ้อ! เธอ หายใจออกก็ เฮ้อ! เธอ"  :wink:

(http://img246.imageshack.us/img246/6032/2267794197997ee3.jpg)

(http://img87.imageshack.us/img87/5047/2267794198007ac1.jpg)

(http://img87.imageshack.us/img87/7518/2267794198024ar2.jpg)

(http://img87.imageshack.us/img87/7977/2267794198027ak2.jpg)

(http://img87.imageshack.us/img87/9360/lastfq5.jpg)

ถ.....ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 :lol:  8)  :lol:

ความรักและชีวิต

1. จง "บอกรัก" กับคนที่คุณรัก ด้วยความพยายามที่เหมาะสมและด้วยความเป็นตัวของคุณเอง

2. "ความรัก" คือ ความห่วงใยใส่ใจ อาจเป็นความลุ่มหลงนิดนิด ที่ต้องการการตอบรับและกลับคืนมาหาคุณ ไม่แปลกหรอก ถ้าจะคลั่งรักใครกันบ้างที่คิดว่า คุณหาคนคนนั้นของคุณเจอแล้ว

3. สิ่งน่าเศร้าอย่างหนึ่งของชีวิต คือ การค้นพบคนที่มีความหมายกับชีวิตคุณมาก แต่ไม่ได้ถูกกำหนดมาเพื่อคู่กันกับคุณ แต่! คุณจงยินดีกับตัวคุณเองที่ปล่อยเขา ผ่าน พ้น ไป จาก หัวใจ คุณได้ จงยินดีในความกล้าหาญสำหรับการยอมรับความจริงในข้อนี้ที่คุณทำมันได้ แต่! มันก็ไม่ใช่การหลอกตัวเองเอง ถ้าคุณจะยังรักคนที่มีเจ้าของแล้วหากว่าเขาคนนั้นเป็นคนดีจริงจริงสำหรับทุกๆ คน ไม่ใช่ดีจริงๆ แค่กับ "คุณ" เพียงคนเดียว

4. เมื่อประตูแห่งความสุขบานหนึ่งถูกปิด ขอคุณจงกล้าที่จะเดินจากมันไปเพื่อค้นหาประตูแห่งความสุขบานอื่นๆ ที่ยังเปิดรอคุณอยู่ด้วยหัวใจของคุณเอง

5. เพื่อนที่ดีที่สุด คือ คนที่สามารถพูดภาษาใจเดียวกันกับคุณได้ แม้ว่า คุณอาจต้องต่อยตีหรือทะเลาะกับเค้าบ้างในบางคราว หรืออาจจะทุกๆวันของชีวิตคุณ

6. เป็นความจริงที่เราไม่รู้เลยว่า เรามีอะไรอยู่จนกระทั่งสูญเสียมันไป และก็จริงอีกเช่นกัน ที่เราไม่รู้ว่า เราพลาดอะไรไปบ้าง จนกระทั่ง ผลของสิ่งนั้นมาถึง จง "อย่าลืม" ให้อภัยตัวคุณเอง สำหรับทุกความผิดพลาดในชีวิต และจงยอมรับผลของมันด้วยหัวใจของคุณ ความผิดพลาดอภัยได้เสมอสำหรับผู้ที่มองเห็นมัน แต่ไม่ใช่ สำหรับทุกคน

7. "อย่า" มอบความรัก (ชีวิต) ทั้งหมดให้กับใครสักคน แม้ว่าเขาจะรักคุณมากก็ตาม จง เหลือ ความรัก ส่วน หนึ่ง ไว้ กับ ตัวคุณเอง เพื่อ ให้ มัน เติบ โต และ งอก งาม เพิ่ม ขึ้น ทุกวัน ๆ ในหัวใจของคุณ

8. "อย่า" บังคับให้ใครพูดในสิ่งที่เขาไม่อยากพูด เช่นคำว่า "รัก" (หรือ"ปฏิเสธ") และอย่าปิดหัวใจคุณด้วยการไม่รับรู้คำว่า "รัก" จากคนที่รักคุณสุดหัวใจ

9. จง "บอกลา" กับความพยายาม(รัก) ที่ ท้อ แท้ และ สิ้นหวัง  แต่อย่าทำใจให้ "เ ลิ ก รั ก" คนที่คุณยังคง " รัก"   ความรักดีเสมอสำหรับหัวใจของคนที่เห็นค่าของมัน ซึ่งไม่ใช่กับทุกทุกคน

10. ความรักยังคงมาเยือนเสมอ สำหรับผู้ที่มีความหวังและมีความศรัทธาในหัวใจ

11. อย่ามองคนจาก "คำพูด" เพราะนั่นอาจเป็นการแสดงที่หลอกลวง แต่จงมองคนที่เปลือกของหัวใจ เพราะภาพลักษณ์ภายนอกมันไม่จีรังยั่งยืน

12. เราอาจประทับใจใครใครได้ในเวลาเพียงชั่ววินาที แต่การค้นหาใครสักคนที่มีหัวใจตรงกันกับคุณอาจใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต และคุณก็อาจ "ลืม" คนคนนั้นได้ในชั่วเศษเสี้ยวของหัวใจ ถ้า คุณ พบ ว่า เขา ไม่ ใช่ คน ของ คุณ

13. ขอคุณจงเป็นคนที่อ่อนหวานและน่ารักสำหรับทุกบททดสอบของชีวิต ขอความกล้าหาญและเข้มแข็งจงมีอยู่สำหรับทุกเส้นทางชีวิตที่คุณได้เลือกแล้วสำหรับความเป็นตัวของคุณเอง

14. หากการใส่ใจใคร ๆ เป็นสิ่งที่ทำให้คุณต้องเจ็บปวด คุณก็เลิกเสียเถอะสำหรับการทำสิ่งที่ถูกใจสำหรับทุกทุกคน จงใส่ใจในตัวของคุณเองตามสิทธิที่คุณมี ตามหน้าที่ที่คุณทำได้ ซึ่งมันไม่จำเป็นว่าต้องดีที่สุดถูกต้องที่สุดสำหรับทุกคน

15.จุดเริ่มต้นของคำว่า "รัก" อยู่ที่การให้อิสระกับตัวคุณเอง ในการสะท้อนภาพจริงของตัวคุณให้ปรากฎแก่คนที่คุณรัก แต่ก็ อย่า ให้ ภาพ ของเขาเปลี่ยนแปลง ความเป็นตัวคุณได้

16. คนที่มีความสุขที่สุด คือ คนที่สามารถทำสิ่งที่เรามีให้ดีที่สุดสำหรับตัวเราเอง ด้วยใจที่เป็นธรรมไม่ใช่ทำสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับทุกทุกคน

17. หากคุณยังคงรู้สึกทุกข์ ขอจงเปิดใจของคุณเองก้าวกลับสู่อดีตที่ผ่านมา เพื่อแก้ไขความรู้สึกที่ติดค้างในใจนั้น ขอจงกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความผิดพลาดและความปวดใจที่มันได้เคยผ่านเข้ามาในชีวิตคุณ

18. คุณร้องไห้ยามคุณเกิด ดังนั้นจงมีชีวิตอยู่อย่างคนที่หัวเราะและยิ้มได้กับทุกวันของชีวิตสำหรับการเลืือกเกิดไม่ได้ จงทำมันให้มีความสุขและมีค่าที่สุดสำหรับตัวของคุณเอง มิ ใ ช่ เ พี ย ง เ พื่ อ ผู้ อื่ น เ ท่ า นั้ น แ ล ะ มิ ใ ช่ อ ยู่ เ พี ย ง เ พื่ อ ร อ ใ ห้ วั น นั้ น ใ ห้ มั น ม า ถึ ง คุ ณ

 :lol:  8)  :lol:

มาซึ้ง โดนใจจิงๆเลย :cry:  :cry:  :cry:  :cry:

 8) ยากนักจะอำพรางความรัก....แม้แฝงอยู่ในหัวใจ...แต่ยังเล็ดลอดออกไปทางสายตา...
จาก  เกอเธ่  กวีชาวเยอรมัน

นั่นแน้  นั่นแน้  ในที่สุด....สาวน้อย BeKamon ก็มาเผยความในใจกลางเว็บบอร์ดนี้ซะแล้นนนน  อิ๊อิ :oops:  :oops:  :oops:


 :D เอาเป็นว่า ฉันเอาใจช่วยซีรีส์...เรื่องนี้ละกันนะจ้ะ...ซีรีส์นี้คงต้องสลับกับchat รักหนุ่มรถไฟซะละม้าง  ที่ ไอ้หนุ่ม Trainman เข้าไปปรึกษาเรื่องราวความรักของตนกับสาว Hermes
แต่ที่นี้ก็เป็น สาวน้อย  BeKamon กับ มิสเตอร์โอ๊ย....โอ๊ย ล่ะสิ
อิอิ:oops:  :oops:  :oops:
  ดีไหมละจ้ะ  ยังไงอย่าลืมเว็บนี้ซะล่ะ555 :oops: ขอเพ้อมั่งดีก่า...อิ๊อิ

เวลาเราเจอคนที่ใช่.....เราคงสบายใจที่ได้อยู่กับเขา  เราอยู่ใกล้กันแล้วก็มีความสุข  เราเป็นอย่างที่ตัวเราเป็น  คิด  พูด ทำในสิ่งที่เป็นตัวตนของเรา  มันคงจะดีนะ  เราได้ทำอะไรแบบดีดีที่เราอยากทำให้กับเขา  มันมาจากใจของเรา  แล้วมันก็คงจะดีมากเลย  ถ้าเขาก็รู้สึกแบบเดียวกันกับเรา  เธอชอบฉันในแบบที่เป็นฉัน  และฉันก็ชอบเธอแบบที่เธอเป็น

ไม่รู้ว่านานสักแค่ไหน  ในชีวิตของคนคนหนึ่งที่เราจะได้พบกับคนที่ใช่  บางคนต้องใช้เวลาทั้งชีวิตกว่าจะเจอคนๆ นั้น  บางคนก็อาจรอคอยอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

 :idea: ใครสักคนที่เกิดมาเพื่อผูกพัน.......ใครที่เกิดมาคู่กับฉัน.......ใครคือคนนั้น....ช่วยมา..บอกฉันที..ให้ใจที่หวั่นไหวได้พึ่งพิงซักที่....ให้รู้ว่าซักวันฉันจะเจอะคนๆ นี้ และใครที่รอคนนี้มีจริงใช่ไหม.........

และใคร...ที่รอ....ตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหน........
 :wink:

BeKamon...
"ดวงตา เป็น หน้าต่างของหัวใจ"...ลองสังเกตสายตาที่เขามองสิ หากความรู้สึกมากขึ้น แววตาเขาจะสื่อเอง รับรอง อิอิ  :wink: พี่ดีใจนะที่เมื่อ Destiny เป็นตัวนำพาให้เขามาพบและพูดคุยกับเรา แล้วน้องใช้ Destiny นั้นเปิดโอกาส เปิดใจให้กับตัวเอง...ได้เรียนรู้ความเป็นไปในคนๆ นั้นมากขึ้น โดยก็ยังคงมี Destiny ขับเคลื่อนเราไปพร้อมๆ กัน...พี่เอาใจช่วยในทุกๆ ย่างก้าวของสิ่งดีๆ และความรู้สึกดีๆ ที่กำลังเกิดขึ้นทุกๆ วันของ BeKamon ค่ะ  :oops:  :wink:


ลูกพิ้ง...
หากคนๆ นั้นใช่ของเรา...เขาจะมาเอง แต่ทั้งนั้นทั้งนี้ต้องเปิดโอกาส เมื่อได้พบเจอสังคม และรู้จักคนใหม่ๆ ด้วยนะจ๊ะ เอาใจช่วยด้วยอีกแรงค่ะ

***********************************************************
ได้อ่านหนังสือ "เท่ารักเธอ" ซึ่งเขียนจากเรื่องจริงๆ ของผู้เขียน แม้เรื่องราวจะผ่านมาเป็นเวลานับสิบปี...แต่เรื่องบางเรื่องก็ไม่ลบเลือนไปจากใจและสามารถรู้สึกดีขึ้นได้เลย หากคนๆ นั้นยังไม่ได้รับให้อภัย

ชอบในหลายๆ ประโยคที่เขียนขึ้น "If you LOVE someone, Set her free. If she comes, she's yours. But If she doesn't, she never was."

Can't Take My Eyes Off You
ไม่อาจละสายตาไปจากคุณ

You're just too good to be true.
คุณช่างดูงดงามประดุจภาพฝัน....

Can't take my eyes off you.
งดงามกระทั่งผมไม่สามารถละสายตาไปจากคุณได้....

You'd be like Heaven to touch.
คุณเป็นราวกับสรวงสวรรค์ที่อยู่แค่เพียงปลายนิ้วสัมผัส..

I wanna hold you so much.
ผมอยากโอบกอดคุณไว้ ..ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด....

At long last love has arrived
ราวกับความรักอันเป็นนิรันดร์ได้มาถึง....

And I thank God I'm alive.
และผมขอขอบคุณคนบนฟ้า ที่ทำให้ผมมีชีวิตอยู่...

You're just too good to be true.
Can't take my eyes off you.
คุณช่างดูงดงามประดุจภาพฝัน...
จนกระทั่งผมไม่สามารถละสายตาไปจากคุณได้...

Pardon the way that I stare.
ต้องขออภัย ที่ผมจ้องมองคุณอย่างไม่วางตา

There's nothing else to compare.
ไม่มีสิ่งใดที่จะเทียบเคียงได้เลย....(กับความงามของคุณ)

The sight of you leaves me weak.
ภาพของคุณทำให้ผมรู้สึกอ่อนแรง.....

There are no words left to speak,
จนไม่รู้จะหาคำใดใดมาพูดให้คุณฟัง...

But if you feel like I feel,
หากเพียงแค่คุณคิดตรงกันกับผม...

Please let me know that it's real.
กรุณาบอกกับผม ว่านี่คือความเป็นจริง...

You're just too good to be true.
Can't take my eyes off you.
คุณช่างดูงดงามประดุจภาพฝัน
จนกระทั่งผมไม่สามารถละสายตาไปจากคุณได้....

I love you, baby,
And if it's quite alright,
ผมรักคุณ ที่รัก
และหากคุณจะไม่ว่าอะไร.....

I need you, baby,
To warm a lonely night.
ผมต้องการคุณที่รัก
เพื่อให้อุ่นไอกับค่ำคืนที่เดียวดายนี้....

I love you, baby.
Trust in me when I say:
ผมรักคุณที่รัก..
โปรดเชื่อผม ในสิ่งที่ผมได้กล่าวออกไป....

Oh, pretty baby,
Don't bring me down, I pray.
โอ้ โฉมงามที่รัก...
ได้โปรดอย่าทำให้ผมต้องผิดหวัง....

Oh, pretty baby, now that I found you, stay
โอ้ โฉมงามที่รัก...และในวันนี้ที่ผมได้พบคุณ....
ได้โปรดอยู่กับผม...

And let me love you, baby.
Let me love you.
และโปรดให้ผมได้รักคุณ... ได้รักคุณ...

ขอบคุณพี่ปุ๊กกี้ และลูกพิ้งนะคะ ที่เข้ามาพูดคุยกัน และนำข้อคิดที่ดีๆ มาโพสต์ไว้ในกระทู้นี้

เรื่องราวซีรี่ส์ของ BeKamon จะเป็นอย่างไร ก็ตอบไม่ได้นะคะ คงต้องเรียนรู้กันไปทุกๆ วัน

เป็นเรื่องที่คาดเดาไม่ได้เลย คิดว่าทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ

ช่วงนี้ไม่ค่อยสะดวกเข้าอินเทอร์เน็ตเลยค่ะ อีกสักพักคงจะได้มาตอบอย่างเต็มที่กว่านี้นะคะ

ช่วงนี้ก็ยังคงเครียดๆ เรื่องงานอีกเหมือนเดิมค่ะ แต่พยายามเครียดน้อยลงแล้ว แล้วก็เปลี่ยนเป็นทำมากกว่าคิดค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะ แล้วเจอกันในบอร์ดค่ะ

BeKamon :wink:

ดีใจด้วย
อิอิอิ

 8)  8)  8)

แต่งงานเถอะน้อง...อย่ามัวแต่มองข้ามผ่าน...เดี๋ยวตายไปยมบาล..ไม่สงสาร..อดขึ้นสวรรค์เลยหนอ.....

บอกคนแถวๆ ชลบุรีด้วยปะจ๊ะ พี่รอไปงานโต้งอยู่นะ...อิอิ  :wink:  

 :lol:  8)  :lol:

 :D ไปด้วย...ไปด้วยนะเจ้าค่ะ...อิ๊อิ :oops:  :oops:  :oops:

ไปด้วยอีกที แต่จะไปปิดป๊ะตูเงิน ป๊ะตูทอง  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:

ขอบคุณค่ะพี่ปุ๊กที่มาคอยให้กำลังใจและเอาประโยคดีดีจากหนังสือเท่ารักเธอ...มาฝากให้อ่านกัน.....ว่าจะลองไปหาตัวเล่มมาอ่านดูนะค่ะ....

บางทีก็อดตั้งคำถามกับตัวเองไม่ได้เมื่อกันนะค่ะ....ว่าเราก็มีสังคม...พบปะผู้คนอยู่ตั้งมากมาย...
...ในบางครั้ง...เขา..อาจเป็นคนที่ "ใช่" สำหรับเราอยู่บ้างนะ...แต่ยังไม่ยักจะเจอใครที่เราคือคนที่ "ใช่" สำหรับเขา...สักที...หรืออาจจะมี...แต่เวลา....ก็ทำให้เรารู้จักกันมากขึ้น...จนบอกกับตัวเองได้ว่า...ความรักบนพื้นฐานของความเป็นเพื่อน....มันเป็นสิ่งที่ดีและอบอุ่นดีกว่า......


ถ้าให้เกี่ยวข้องกับพรหมลิขิต...นึกถึงคำนี้...."วาสนา"....คำโบราณที่เคยได้ยินจากคนเก่าคนแก่
คนเราเมื่อมี "วาสนา" .........ก็ต้องมาได้พบเจอกัน......
เมื่อหมด "วาสนา" ..........ก็ต้องแยกจากไปตามทางของกันและกัน......
"วาสนา"ก็อาจกล่าวเป็นกุศลกรรมหรือกรรมดี....การทำความดีย่อมจะนำให้ชีวิตพบเจอคนที่ดีงาม

โต้งมีแน่นอน "วาสนา" อ่ะนะ อิอิ :lol:

:shock: ป๋าบอลเจ้าขา

วาสนา....กับ...คุณหวาน...วารุณี  เรืองวัชราภรณ์  ห้อง 1423  ชั้น 14 หอชาย

 เกี่ยวข้องกันยังไงหรือเจ้าค่ะ ...โปรดแถลง 8)  8)  8)

ไม่มีคับ ไม่มีเกี่ยวกันเลย

ตอนนั้นเบลอ เอาชื่อเพื่อนคนละที่มามั่วกัน

ดีที่แอน มันมาทัก

แทงยูๆ อิอิ :lol:

 :lol:  :lol:  :lol: เสียชื่อราด-ชะ-บัน-ดิด-ทาง-พา-สา-สาด มั้ยค่ะเนี่ย

 ป๋าบอล  อิ๊อิ :lol:  :lol:  :lol:

กรูก็ว่าแปลกๆ..

แหมมม..ได้ช่องก็มากันใหญ่เชียวนะพวกเอ็ง...

กลับมาทักทายค่ะ

เราคิดว่า หากเราดำเนินชีวิตปกติตั้งใจทำภารกิจที่ตนต้องรับผืดชอบในปัจจุบันและวางแผนชีวิตในอนาคต เรื่องอื่นๆที่ผ่านมาจะถูกปรับให้เกิดความสมดุลย์ด้วยกาลเวลาเองค่ะ ทำให้เราไม่ยึดติดเรื่องของ  destiny แล้วค่ะ ปัจจุบันก็ได้คบกับคนที่อาจจะไม่ใช่คนที่คาดว่าจะใช่เนื้อคู่ ซึ่งมีการทะเลาะกัน ความเห็นไม่ตรงกัน แต่การได้คบกันแล้วก็สามารถที่จะเพื่อนเมื่อเหงา ช่วยกันคิด แบ่งเบางานกัน ไปเที่ยวด้วยกันก็เพียงพอแล้ว "หลักชีวิตคู่พอเพียง"

ขอโทษนะคะที่ความเห็นของเต็มอาจจะไม่ตรงกับเพื่อนๆบางคน

นึกว่าหลงจนหาทางมาไม่ถูกซะแล้ว...

ความเห็นไม่ตรงกันบ้างไม่เป็นไรหรอก..ไม่เห็นต้องขอโทษเลย..ไม่งั้นโลกนี้คงเป็น monotone..

ดำเนินชีวิตคล้ายๆผมครับ...สบายๆ..ไม่ยึดติด..ทะเลาะกันมั่ง..ดีกันมั่ง..ต่างคนต่างรับผิดชอบหน้าที่ของตนเอง..

ตอนนี้ก็ใช้ชีวิตแบบสบายๆ..มีที่ว่างระหว่างกันเยอะพอสมควร..

ก็ยังเห็นด้วยกับการเดินไปด้วยกัน..เคียงข้างกัน..ระยะห่างกันแค่พอจูงมือ..

หายใจคล่องขึ้นเยอะเลย..

" ตกลงคือ พรหมลิขิตใช่ไหม ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น
         ตกลงคือเรารักกัน ใช่ไหม?????"

I destine my own life without any doubt

มาคุยกันบ่อยๆ นะคะ...เห็นหายไปนานเลย...มาร่วมกันแชร์ความคิดแบบนี้ดีมั่กมากเลย เพราะการใช้ชีวิตและประสบการณ์ของแต่ละคนไม่เหมือนกันและมีแบบตายตัวแน่นอนอยู่แล้ว...

ไม่เป็นไรเลยหากเราคิดแตกต่างจากคนอื่นไป...บางครั้งเราอาจให้แง่คิดกับคนอื่นๆ ได้อีกด้วยนะ...จะบอกให้...thank u again ja

ปล.ว่างๆ ก็เอา destiny เก่าๆ ที่เคยมีมาร่วมแลกเปลี่ยนได้นะคะ... :oops:

 :lol:  8)  :lol:

อืม ...
คำตอบคือ ถูกต้องคร้าบบบบ

 But I doubt the destinity where is?

ทำไมเราชอบคิดว่าวันนี้ตอนนี้ มีความสุข ก็อยากหยุดเวลาไว้แ่ค่นี้ ไม่ค่อยอยากคิดถึงอนาคตเลย รอมันมาใกล้ๆ ก่อนค่อยๆ คิดได้มั๊ย หรือว่าเราควรต้องเริ่มคิดได้แล้วหว่า  :?:

8) .....เวลาเรามีความสุข....เราจะรู้สึกว่าโลกทั้งโลกเป็นของเรา....
แต่เวลาทุกข์เราก็จะรู้สึกว่าโลกทั้งโลกใบเดียวกันนี้ล่ะ...ทับเราให้แบนติดแหง่กอยู่ตรงนี้....

อยู่กับปัจจุบัน...ทำวันนี้ให้ดีที่สุด...ไม่รอคอยวันพรุ่งนี้....แต่หวังว่าวันพรุ่งนี้จะดีขึ้น.....

ถ้าวันพรุ่งนี้มันจะเป็นอย่างไรก็ให้เป็นเรื่องของอนาคตที่จะจัดการให้เกิดขึ้น....ซึ่งก็หนีไม่พ้น

ความเป็นอนิจจังและอนัตตา....

 :!: ไม่รู้ว่าตอบคำถามของ A79 มั้ยนะจ้ะ  เพื่อน พี่ น้องคนอื่นว่าเยี่ยงไรกันเจ้าค่ะ :?:

A79

ช่วงเวลาของความสุขนั้น มักจะผ่านไปอย่างรวดเร็วมาก เราไม่สามารถหยุดเวลาไว้ได้เลย คงต้องปล่อยให้เวลาดำเนินต่อไปเรื่อยๆ แม้มันจะผ่านไป มันก็เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำไว้ไม่ใช่เหรอ เห็นด้วยกะลูกพิ้งนะว่า เราควรทำวันนี้ให้ดีที่สุด อยู่กับปัจจุบัน

ถามว่า ควรคิดถึงอนาคตมั้ย ถ้าคิดแบบกังวล เราว่าไม่ดีอะ ถ้าคิดแบบวางแผนอนาคตไว้บ้างก็ดีนะ เพราะบางที ชีวิตเราก็ต้องการทางสำหรับเดินไป ฉะนั้นก่อนออกเดินทางก็เตรียมแผนไว้บ้างก็น่าจะดีมั้ยอะ เพื่อนๆ ว่าไง

สำหรับคุณเต็ม

ความคิดต่างกันไม่เป็นไรหรอกนะคะ ดีซะอีกจะได้แง่คิดที่หลากหลายมากขึ้น จะได้มองได้หลายแง่มุมค่ะ ดีใจนะคะที่คุณเต็มกลับมาโพสต์อีกค่ะ  :D

ตอนนี้น้องยุกำลังโดนพรหมลิขิต เล่นงานอยู่ค่ะ

Message Love ที่อยากเอามาแชร์...เผื่อน้องๆ ได้ใช้จ๊ะ สำหรับพี่ใช้ได้ดีทีเดียว...เติมสายใยและกำลังใจให้กันทุกๆ วัน แล้วความรู้สึกซึ่งกันและกันจะเพิ่มขึ้นเองค่ะ...อิอิ  :oops:  :oops:  :oops:

One, who walks the road with Love,
will never walk the road alone
สำหรับคนที่เดินไปบนถนนสายแห่งรัก
จะไม่มีวันเดินบนถนนสายนั้น แต่เพียงลำพัง

From the day, I met you, I knew that everything was going to be better for us.
นับจากวันที่ฉันได้พบเธอ ฉันรู้ว่า "ทุกสิ่งทุกอย่างจะดีขึ้นสำหรับสองเรา"

Just want to let you know how happy
you made me by having you in my Life!
Good morning My Honey!
เพียงแค่อยากบอกกับเธอว่า
"เธอทำให้เวลาที่ฉันมีเธอในชีวิตสุขแค่ไหน อรุณสวัสดิ์นะจ๊ะที่รัก"

--- เอาใจช่วยทุก destiny ที่กำลังเกิดขึ้นค่ะ --- อิอิ

 :lol:  8)  :lol:

ถุย...มันฟังแต่เพลงพรหมลิขิต..ตลอด ไม่โดนเล่นงานได้ไง :x  :x

นะ ก้อเรารักเด็ก
มีคำสั่งจากท่านพ่อ ให้เลิกกันภายใน 7 วัน
เซ็งเลยเรา

แทงค์กิ้วนะ ลูกพิ้ง และ BeKamon จริงอย่างที่ BeKamon ว่าช่วงเวลาแห่งความสุขมันผ่านไปเร้วๆ แต่ช่วงทุกข์นี่มันน้าน นาน กว่าจะผ่านไปได้

แล้วก็ใช่อย่างที่ลูกพิ้งบอก เราต้องอยู่กะปัจจุบัน แต่แอบหวังลึกๆ พรุ่งนี้คงมีอะไรดีๆ ให้พอหาความสุขได้บ้าง แต่ช่วงนี้เพื่อนก็มีความสุขดีนะคะ.....แค่กลัวอนาคตเท่านั้นเอง  :wink:

" 1 นาทีมี 60 วินาทีเสมอ"

เป็นกำลังใจให้เพื่อนเอ และน้องยุครับ

 :P  :P

"เบียร์หนึ่งลัง มี 24 กระป๋อง วันหนึ่งวันมี 24 ชั่วโมงเหมือนกัน"

แทงค์กิ้วสำหรับกำลังใจ แต่ขอเปลี่ยนเป็นกำลังทรัพท์แทนได้มั๊ยคุณเพื่อนไข่ :D

ความสุขแม้นบางครั้งมันผ่านไปเร็ว แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เรากลับไปคิดถึงช่วงเวลานั้น..."รอยยิ้มและความสุขใจ" ก็เกิดขึ้นเสมอ :oops:  :oops:  :oops:

หากใครคนนั้นใช่คนที่จะเดินไปพร้อมกัน..."ความรู้สึกนั้น จะมาเอง" If he comes, he is yours, but he doesn't, he never was. ฮิ้วววววววววว

 :lol:  8)  :lol:

 :D เห็นด้วยกะทัศนะของ BeKamon, A79 และ พี่ปุ๊กกี๊  เช่นกันค่ะ.....

ว่าไหมค่ะ.....ความสุข....โดยเฉพาะในวัยเด็กเนี่ย...ง่ายๆ....ไม่ซับซ้อน...

ได้กินอิ่ม...ได้เล่น....นอนหลับ...ฯลฯ....แค่นี้ก็สุขแล้ว...

แต่พอโตขึ้นมา...ด้วยภาระ...หน้าที่...ความรับผิดชอบ...มีเข้ามา...

จนบางทีเราก็กังวล....เครียดไปกับมัน....จนสับสน....แต่ถ้าเรามีสติและวางแผนรับมือกับมันดีดี

มันก็จะผ่านไปได้.....ชีวิตต้องดำเนินต่อไป.....

ความสุขหาได้ง่ายๆ .....ถ้าเรารู้จักมอง....และใส่ใจกับมัน....

เป็นสิ่งมหัศจรรย์ในชีวิตที่บางทีไม่ต้องออกไปแสวงหาไกลๆ เลย....มันสามารถเกิดขึ้นได้ในชีวิต

ประจำวันเรานี่เอง..... :wink:

เห็นด้วยค่ะ วิธีการดำเนินชีวิตที่ง่ายๆในแนวทางธรรม เช่น สัปปุริสธรรม7 ก็สามารถทำให้เรามีความสุขในชีวิตประจำวันได้ นอกจากนี้ยังคงมีหลักคำสอนอื่นๆอีกมากมายที่ทำให้เราสามารถดำเนินชีวิตได้อย่างมีความสุขอีกมากค่ะ และไม่ควรจมปรัก หรือเฝ้าคอยความหวังที่เราไม่ได้วางแนวการดำเนินชีวิตมากเกินไปเลยนะคะ

มีน้องคนนึงเขียนไว้ในสเปสของเค้าว่า

"Everyday may not be good
but there is something good is everyday"

จริงของเค้าเหมือนกันนะเนี่ย.....

อนัตตา ทุกอย่างคือความไม่เที่ยง

ตาแคม

เนื้อเพลง: คู่กัน
อัลบั้ม: คลับ

เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ ก็เคยสัญญา


เดินผ่าน มองคนไม่รู้จัก วนเวียนและเป็นอยู่
ดูไปก็รู้สึก อย่างเคย เหมือนเคย
ลองมองผ่าน ความทรงจำที่มีอยู่ คงมีเพียงฉันคนหนึ่ง
คนเดียวที่รู้จัก อย่างเดิม เหมือนเดิม

วันเดือนปีเคยเป็นแค่เพียงสายลมผ่าน
(แต่)ใครคนนึงทำเวลาฉันให้รู้สึกมีความหมาย

คนๆหนึ่งได้เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไป
คนที่ทำให้ยิ้มได้ ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน
เธอคนหนึ่ง ทำให้รักฉันเปลี่ยนไป
ก็ไม่รู้ไม่เข้าใจ อาจเป็นเพราะคู่กัน

ในวันหนึ่งแค่มองเธอนั้นเดินผ่าน เพียงคนไม่รู้จัก
ทำวันที่เป็นอยู่เปลี่ยนไป จากเดิม

วันเดือนปีเคยเป็นแค่เพียงสายลมผ่าน
(แต่)ใครคนนึงทำเวลาฉันให้รู้สึกมีความหมาย

คนๆหนึ่งได้เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไป
คนที่ทำให้ยิ้มได้ ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน
เธอคนหนึ่ง ทำให้รักฉันเปลี่ยนไป
ก็ไม่รู้ไม่เข้าใจ อาจเป็นเพราะคู่กัน

วันเดือนปีเคยเป็นแค่เพียงสายลมผ่าน
(แต่)ใครคนนึงทำเวลาฉันให้รู้สึกมีความหมาย

คนๆหนึ่งได้เปลี่ยนแปลงทุกๆอย่างไป
คนที่ทำให้ยิ้มได้ ไม่ว่าเราจะเศร้าเพียงไหน
เธอคนหนึ่ง ทำให้รักฉันเปลี่ยนไป
ก็ไม่รู้ไม่เข้าใจ อาจเป็นเพราะคู่กัน

ช่วงนี้ฟังตะเพลงนี้อ่ะครับ ฟังตั้งแต่ไม่มีไรในกอไผ่ จนหัวจัยพองโต
ฟังมาเรื่อย จนตอนนี้ไอ้ หัวจัยที่พองโตมันก็โดนเค้าปล่อยลมจนห่อเหี่ยวไปแล้ว
แต่ก็ยังเพราะอยู่ ชอบอ่ะ
วันนึง คงมีซักคนที่เป็นคู่เราบ้างแหละ

หัวใจมึงทำจากยางรถจักรยานเหรอวะ ปั๊มลมได้ ปล่อยลมได้อ่ะ  :D

อ้าว...ไอ้นี่..เค้ากำลังโรแมนติกกันอยู่..ทำเสียเรื่องอีกแระ..

ว่าแต่น้องเซลล์อย่าลืม TAO ของพี่นะ..อยากเอาไปถ่ายเอกสารเก็บไว้..ชอบมากๆแต่ตอนนั้นเด็กๆก็เลยไม่มีปัญญาซื้อน่ะ..

I have only TOA not TAO ,do u want????

 :lol:  :lol:

น้องกระเฉด ถ้ามี mp3 ก็ส่งมาให้พี่ฟังบ้างนะคะ...ช่วยพี่ up date เพลงหน่อย

Many thanks in advance  8)

พี่โต้งจะเอาเมื่อไรอ่ะ จะได้บอกให้ไอ่โต้ง (รุ่นผม) มานรีบเอามาคืน จะได้ไปซีร๊อก ไว้ให้

ตาแคม
 
อนิจจัง คือ ความไม่เที่ยง
ทุกขัง  คือ ความทุกข์
อนัตตา คือ ความไม่มีตัวตน

ใช่ป่าว ไม่ค่อยแน่ใจ แบบว่าบวชแล้ว ลืมแล้ว

ชีวิตมันไม่ง่ายเลย จงอย่าประมาท[/url]

เอ่อ ไม่รู้ว่ะ

ตาแคม
(คนไกลวัด)  :lol:  :lol:

คนบาปลพบุรี

เจอนักบุญเมืองจันท์เขาไปอึ้ง

ดีชั่วรู้หมด แต่อดไม่ได้

 8) ที่ทั่นต้น....ว่ามา....น่าจะใช่แล้วล่ะ...

คำสามคำนี้...เอาไปใช้เตือนตนเองได้เลยนะ...

อีกคำนึง....คนที่เคยอ่านหนังสือท่านพุทธทาสคงคุ้นกับคำนี้...

ตถตา....ที่แปลว่า....เช่นนั้นเอง....

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า  สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง...สังขารทั้งปวงเป็นทุกข์..และธรรมทั้งปวง

เป็นอนัตตา...

วิธีที่จะใช้ตถตา คือ...ใช้เป็นคาถาประจำตัวไปเลยว่า

ไม่ว่าจะมีอะไรมากระทบตา...หู..จมูก..ลิ้น..กาย..ใจ..

โดยกระทบในแง่ดีหรือไม่ดี..ให้บอกตัวเองว่า "เช่นนั้นเอง"

ก็คือว่า  มันเป็นเช่นนั้น...ไม่ได้มีอะไรมากกว่าหรือน้อยกว่านั้น...

ถ้ามีสติก็จะรู้สึกว่าเป็นเพียงความรู้สึก  ซึ่งก็เป็นเช่นนั้นเอง....

ในชีวิตประจำวันทุกคนต้องเจอเรื่องที่ทำให้รักและเกลียด...

ถ้ารักมากก็พยายามเอามาเป็นเจ้าของ...ถ้าไม่ได้มาก็ทุกข์...

ถ้าเกลียดมากก็จะพยายามทำลายซึ่งก็นำความทุกข์มาให้อีก...

ถ้าบอกตัวเองได้ว่า "เช่นนั้นเอง" ชีวิตก็จะรูสึกสงบและเป็นปกติ....ไม่ทุกข์

ทั้งหมดนี้คัดมากจากบทความนึง...อ่านแล้วชอบ...เลยซีร๊อกเก็บไว้...

เอามาฝากค่ะ :wink:

เอาเป็นเตะบอลคราวหน้าก็ได้ไอ้น้องเซลล์..

อยากอ่าน อยากอ่าน..อ่านตอน ม4 แล้วยังอยากอ่านอีกที..หุ หุ

กระบี่อยู่ที่ใจ..

ถึงลูกพิ้ง

ที่โพสต์มานั้น อ่านแล้วรู้สึกสงบมั่กมาก ถ้าคิดหาทางออกเพื่ออะไรสักอย่างไม่ได้ แล้วเราคิดได้แบบนี้ ก็ดีนะซินะ

อืมมมม "มันเป็นเช่นนั้นเอง" แล้วมันก็คงจะผ่านไป หรือไม่ก็หาทางออกได้ในไม่ช้า

วันหลังถ้ารู้สึกไม่สบายใจ จะคิดว่า "มันเป็นเช่นนั้นเอง"

ขอบใจลูกพิ้งที่นำธรรมะมาฝาก  :wink:

เห็นด้วยอย่างยิ่ง
สังคมทุกวันนี้ มันเลวร้ายมากขึ้น วัตถุนิยมมากขึ้น ความอยากมากขึ้น ตะเกียดตะกายแข่งขันกัน คำว่า"พอ" แทบจะไม่รู้จัก
ด้วยเหตุปัจจัยเหล่านี้ มันทำให้เราทุกข์มากขึ้น
ถ้าเรายิ่งเต้นตามมันมากเท่าไหร่ และ ไม่รู้จักที่จะมองมันอย่างเข้าใจ ยึดติด
เราคงหาความสงบในชีวิตได้ยาก
ธรรมมะไม่ใช่เรื่องของพระ ไม่ใช่สิ่งที่จับต้องไม่ได้
เป็นเรื่องที่คนทุกคนสามารถที่จะจับต้องได้ และยิ่งถ้าผู้นั้นปฏิบัติได้
ผู้นั้นก็สามารถอยู่กับสังคมที่เลวร้ายนี้ ได้อย่างมีความสุขมากขึ้น

________
สุรชโย

อยากได้สาวๆ หลายคน  :wink:

 8) ตา Max

แล้วตอนนี้มีอยู่ในสต๊อก....สักกี่คนแล้วล่ะเนี่ย...  :roll:

มีหลายๆ คน...ระวังสับรางไม่ถูก...นะจ๊ะ...อิ๊อิ:lol:  :lol:  :lol:

[quote="Ton(Poodle)
สังคมทุกวันนี้ มันเลวร้ายมากขึ้น วัตถุนิยมมากขึ้น ความอยากมากขึ้น ตะเกียดตะกายแข่งขันกัน คำว่า"พอ" แทบจะไม่รู้จัก
ด้วยเหตุปัจจัยเหล่านี้ มันทำให้เราทุกข์มากขึ้น
ถ้าเรายิ่งเต้นตามมันมากเท่าไหร่ และ ไม่รู้จักที่จะมองมันอย่างเข้าใจ ยึดติด
เราคงหาความสงบในชีวิตได้ยาก
ธรรมมะไม่ใช่เรื่องของพระ ไม่ใช่สิ่งที่จับต้องไม่ได้
เป็นเรื่องที่คนทุกคนสามารถที่จะจับต้องได้ และยิ่งถ้าผู้นั้นปฏิบัติได้
ผู้นั้นก็สามารถอยู่กับสังคมที่เลวร้ายนี้ ได้อย่างมีความสุขมากขึ้น

________
สุรชโย[/quote]

 :D อ่านที่ทั่นต้นมากล่าวแล้ว....คล้อยตามไปด้วย......ทำให้นึกถึงกลอนบทนี้...

ถ้าทุกคน....ได้ทุกอย่าง.....ดังที่คิด......

สิ้นชีวิต.....จะเอาของ...กองที่ไหน....

ใครสะสม....เกินตัวบ้าง....ช่างปะไร

เราทำใจ....."พอ"ให้มั่น.....เท่านั้นเอง

จาก...ธรรมะบนต้นไม้...วัดมเหยงค์
 :wink:

คนตั้งกระทู้โดน Destiny ทำงานแล้วหายไปไหนน้า...มีอะไรก็มา update ด้วยนะจ๊ะ...รอลุ้นกับน้องอยู่จ้า  :oops:  

 :lol:  8)  :lol:

พี่ Pookie ที่รัก และมิตรรักแฟนกระทู้ทั้งหลาย (อิอิ)

BeKamon เข้ามารายงานตัวคร๊าบ...บ  จริงๆ เงียบไปมิได้โดนสายลมของ Destiny หอบไปที่ใดหรอก ยังอยู่ที่เดิมล่ะ

เพียงแต่ว่า ช่วงนี้งานเร่งแล้วจ้า เลยมิค่อยได้เข้ามาโพสต์ซะเท่าไหร่ กลัวลูกน้องมาเห็นเวลาเราตอบกระทู้ มิดี เสียการบังคับบัญชา (เหอๆ)

ค่อนข้างเกร็งกับงานอะค่ะ เพราะว่า เราต้องจัดให้ห้องสมุดออกมาดูดี และสะดวกต่อการใช้งาน ที่เกร็งเพราะไม่เคยจัดห้องสมุดมาก่อนเลย เป็นแห่งแรก (อ้าวววว...เราต้องทำให้ได้)

แล้วก็วางเว้นกับงานด้านนี้มาปีกว่าๆ เลยเงอะๆ งะๆ นิดนึง ก็เลยละเว้นจากการเข้าเว็บบ้าง แต่ก็เข้ามาอ่านเป็นประจำนะคะ อัพเดตข่าวอยู่เรื่อยๆ แต่ไม่ได้โพสต์เท่านั้นเอง

ส่วนเรื่อง Destiny ก็เรื่อยๆ นะคะ มันไม่มีตอนจบ แบบเหมือนในหนังการ์ตูน ในชีวิตจริงไม่เป็นแบบนั้น

เราก็ต้องเรียนรู้กันไปในแต่ละวัน มียิ้ม หัวเราะ ทะเลาะกันบ้าง เรียนรู้กันไปว่า คุยกันรู้เรื่องหรือเปล่า ถ้าโอเคคุยกันรู้เรื่อง มันก็คงดำเนินต่อไปได้เรื่อยๆ อะค่ะ

ในการเรียนรู้กันเนี่ย เราคิดว่า คงต้องอาศัย "เวลา" ที่จะเรียนรู้กันอะค่ะ อย่างที่เคยโพสต์ เวลาจะทำให้เราเข้าใจรายละเอียดของแต่ละฝ่ายได้ดีขึ้น (ประมาณว่าเห็นธาตุแท้อะค่ะ)

เรื่องก็เป็นเช่นนี้หล่ะค่ะท่าน

Destiny

มันทำให้ชีวิตมีสีสันเหมือนกันครับ  :oops:

(http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/01.jpg)

(http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/02.jpg)

(http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/03.jpg)

(http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/04.jpg)

(http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/05.jpg)

 :lol:  8)  :lol:

(http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/06.jpg)

(http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/07.jpg)

(http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/08.jpg)

(http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/09.jpg)

(http://i210.photobucket.com/albums/bb214/pukbass/10.jpg)

 :lol:  8)  :lol:

พี่ปุ๊กคิดว่า จะมีรักแท้สักกี่ครั้งครับ อิอิ  :lol:

คุณสามารถตามหา ลักซ์ แท้ได้ตามร้านค้าชั้นนำทั่วไป  :D  :D

 8)  8)  8)  8)  8)  8)  8)

 :oops:

 8)  8)  8)  8)  8)  8)  8)

หุ หุ อย่านานนักนะเจ๊  :lol:  :lol:

ดีจังมีท่านเข้ามาต่อ Destiny แล้ว เย้เย้ :D

และคุณสามารถตามหา ลักซ์ ไม่แท้ไ้ด้ตามตลาดนัดทั่วไป...ฮ่าๆ เอามั่งวุ้ย...

ลักซ์ แท้ แพ้ นกแก้ว(สบู่)

ตัวสูงๆ..เสื้อเขียว..ถือร่ม..

หล่อเหมือนผมเลย..

:oops: โอ๊ย...ที่พี่ปุ๊กเอามาโพสต์เนี่ย....

โดนใจสุดสุดเลยเจ้าค่ะ....อ่านแล้วก็อินไปด้วย....ชอบ...ชอบ..... :oops:  :oops:  :oops:

น่ารักจังเลยอ่ะค่ะพี่ปุ๊ก อ่านแล้วชุ่มชื่นหัวใจ

(ป.ล. ภาพโลโก้อันใหม่นี่น่ารักจังเลยค่ะ)

Thank you ka


from ด.ญ. ปุ๊กกี้ อายุ  4 ขวบ

นะ.....โดนนนนนนนนนนนนเหมือนกัลค่ะ โดน

ชอบครับ

"รักแร้ ไม่ได้มีมีข้างเดียว"  :D


ล้อเล่นครับ

"รักแท้ไม่ได้มีหนเดียว"  ดีครับ  :wink:

ผมรักชาติครับ

แต่งงานเสร็จแล้วรักชาติเลยเหรอท่าน
ชีวิตแต่งงานเป็นไงบ้างฤา วานบอก

ตาแคม

ตกลง ป้อมแต่งงานแล้วเพิ่งค้นพบตัวเอง หรือว่า แต่งเพื่อปิดบังความจิง

รักชาติทำไมไม่ไปอยู่กับชาติ
แต่งงานทำไม
ถ้าฝ่ายหญิงรู้เค้าจะเสียใจแค่ไหน

 :lol:

ฝนตกบ่อยๆ อย่างนี้

เตรียมลืมร่ม  แล้ว ติดแจ๊กเก็ต ไว้สักตัวหรือยังครับ

นึกถึงเรื่องนี้ทุกครั้งเลยครับที่ฝนตก  :wink:


(http://img240.imageshack.us/img240/4402/classic00wt7.jpg)

เข้ามาสังเกตุการณ์

 :oops: ไม่ได้ขุดเรื่อง The Classic  นี้มาดูตั้งนานแล้ว.....

เด๋วกลับไปดูอีกดีกว่า......ยังจำฉากที่นางเอกกับพระเอกวิ่งไปหลบฝนด้วยกันได้อยู่เลย......

เพลงก็เพราะ....ดูแล้วอินไปด้วยเลย.....

มีอีกฉากนึงที่นางเอกรู้ว่าพระเอกกับนางเอกมีใจตรงกันแล้ว....

นางเอกวิ่งตากฝนไปหาพระเอกบ้าง....ได้ดูแล้วอิ่มเอมไปในหัวใจด้วยจัง.....

ใครอยากเติมความหวานให้กับชีวิตลองหาหนังเรื่องนี้มากันนะค่ะ....

มีอีกประโยคนึงที่ชอบ

เป็นฉากรุ่นพ่อกับแม่นางเอก.....ตอนที่พ่อพระเอกพูดว่า...

นอกจากรักคุณแล้ว....ผมก็ไม่เก่งอะไรเลย.....ฟังแล้วก็อยากจะกรี๊ด :oops:

มีข้อสังเกตอีกอย่างนึงว่าทำไมหนังเกาหลี-ญี่ปุ่นนี่....พวกซีนเกี่ยวความรักเนี่ย...

การใช้คำพูด...ประโยคที่พูดกัน....ทำไมทำออกมาแล้วซึ้งใจจัง...

ดูแล้วก็อยากดูอีก.... จริงจริงน๊า:wink:

หนังเรื่องนี้ classic สมชื่อเลยครับ

ตอนนี้กำลังอินกับ spring walz  :oops:  :oops:

(http://www.showwallpaper.com/wallpaper/0701/005481.jpg)

^
^
^

เรื่องนี้นางเอก ก็น่ารัก ตัวร้ายก็สวยดี
แต่ดูๆ ไปพล็อตชัดคล้ายๆ ละครไทยแฮะ หุหุ

คุณเคยเดินในร่ม..คันเดียวกับคนที่คุณชอบ..เค้าก็พอรู้ว่าคุณชอบเค้า..แต่ยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟน

กันมั๊ย...

ฝนตกพรำๆ..เดินกันไปประมาณ 50 ม....

มันเป็น 50 ม.ที่มีความสุขที่สุดเลยล่ะ...

(โอ้..เหตุการณ์ตั้งแต่ ม.5..แล้วผู้หญิงในร่มคันเดียวกันนั้น..ตอนนี้เค้าก็ไปเดินกับคนอื่นแล้ว..)

ตอนนี้ยังเป็นตอนเด็กอยู่ น่ารักมาก ซึ้งจริง ๆ

ว่าแล้วเรื่องนี้ก็เป็น Destiny จัง ๆ เลยเนอะ (เอาให้เข้ากระทู้หน่อย  :lol: )

 :D น้องมาดี และน้อง ป.ปลา

เอาไว้พี่จะลองไปหามาดูนะค่ะ......ว่าไปแล้วพวกซีรีส์เกาหลีเนี่ย....เค้าทำได้ยังไงเนี่ย

ดูทีไรมันดูเพลินเกินห้ามใจจริ๊งจริง.....ส่วนละครไทยตอนนี้พล๊อตที่ได้แรงบันดาลใจ

มาจากเกาหลีตอนนี้....ก็มีเรื่องรักเธอทุกวัน...นี่ล่ะค่ะ...มาจาก MV ของ วง KISS

ชื่อเพลง Because i'm a girl ค่ะ....

ลองไปหามาฟังดูสิค่ะ...ซึ้งสุดๆ พี่มี MV ของ วง KISS ที่ดาวน์โหลดมาอยู่นะค่ะ...

แต่ไม่รู้ว่ามันจะแปะยังไงค่ะ   :shock:  :shock:  :shock:

นกแก้ว แพ้...Asepso!!!
p.green soap

ยังมีขายอยู่หรือครับ สบู่ Asepso
ตอนเด็กๆ ใครแถวบ้านเป็นเกลื้อน จะให้ใช้

ซึ่งดี แต่ฟังคุ้นๆ

8) เมื่อคืนหยิบเอาหนัง The classic มาดูอีกรอบอีกแล้วล่ะค่ะ....

โห...ยิ่งดูยิ่งซึ้ง.... :oops:  :oops:  :oops:

นางเอกก็พูดเหมือนกัน....ตอนที่พระเอกมาส่งที่หอสมุดแล้วจากไป......

นางเอกบอกว่า....ทำไมระยะทางมันช่างใกล้ซะจริงจริง...

เวลาเรามีความสุข....กับบางสิ่งบางอย่าง...คงอยากจะยืดเวลานานออกไปนานๆ เนอะ

 :wink:

ผู้หญิงที่สงวนท่าที

กับผู้หญิงที่ตรงๆ ในความรู้สึก

Feeling ในการทำความรู้จัก มันก็คนล่ะแบบอ่ะ

But the second sort is more attractive as she says what she thinks.
p.nn

หุ หุ ผู้หญิง เก่ง นะ เขามี มารยาหญิง ตั้งหลายร้อยเล่มเกวียน แน๊ะ ... :lol:

แต่ผมว่า ... ผู้หญิงที่บอกความรู้สึกตรง ๆ แบบสงวนท่าที นี้ มีเสน่ห์ เลยล่ะ ... แสดงถึงว่า ผู้หญิง คนนั้นเขา มีไหวพริบ ฉลาด เชียวล่ะครับ

... บังเอิญชอบผู้หญิง ฉลาด เก่ง ๆ  น่ะ ครับ ... ติดมาตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ แล้ว ครับ :lol:

Find one and show us here ..nong sharp...and I am sure she is not in the water!!
p.down to earth!

ขอบคุณคะ  :lol:  :lol:

อ่านแล้วซาบซึ้งใจ...คิดถึงตอนที่พระเอกแกล้งมองเห็นจัง..."ความรักเกิดขึ้นได้เสมอ และจะยังคงอยู่ตราบเท่าที่เรายังมีลมหายใจ" ฮิ้วววววววววววววววว

ปล. หนูลูกพิ้งนี่เก็บรายละเอียดได้สุดยอดจริงๆ เยี่ยมยอด

แล้วตอนนี้หาได้ยังอ่ะ

บางทีเจอแบบ งี่เง่า มากๆ  ก็ไม่ค่อยอยากคุยด้วยเท่าไหร่อ่ะ รู้สึกรำคาญมากกว่า

 :D ขอบคุณค่า....พี่ปุ๊ก...ตอนดูแรกๆ ก็ว่าซึ้งแล้ว....พอได้มาดูอีก....โอ๊ย....

ซึ้ง....ซึ้ง..... :oops:  :oops:  :oops:

 8) น้องชาร์ปเข้าใจเขียนจังเนอะ.......

แล้วผู้หญิงที่ยังไม่กล้าบอกความรู้สึกตรงๆ ไป...แต่มีท่าทีอยู่บ้าง....

ผู้ชายคิดยังไงบ้างล่ะ.... :?:

แล้วที่ MAX ว่าแบบ งี่เง่า มากๆ  นี่มันประมาณไหน....อยากรู้จ้ะ :?:

ก็เคยเจอพวกงี่เง่ามากๆ

เลยซึ้ง ถึงคำว่า "คุยกันรู้เรื่องน่ะ"  มันเป็นยังไง เลยอ่ะ

:wink:

อยากแสดงความเห็น แต่คิดไม่ออก แบบว่าต่อมความรักอุดตัน

555... หญิงช่วยหาไม้กระทุ้งให้ไมพี่ จะได้เลิกอุดตันสักที :D

ไม่ต้องไปช่วยมันกระทุ้งหรอก..มันมีมากเกินจนอุดตันน่ะ..

อีกอย่าง..ไม้เอาไม่อยู่หรอก..ต้องประมาณสาก..ถึงจะเอาอยู่..

:oops: บางทีกระทู้นี้....คงต้องบิวด์อารมณ์...ให้ตกอยู่ในห้วงรัก....แน่เลย...

ถึงจะเขียนได้พรั่งพรู... :oops:  :oops:  :oops:

:lol: มนุษย์  4  จำพวก

มืด............ หมกมุ่นหม่นไหม้.....อวิชชา
     มา............ อุปกิเลส มา.....ปิดไว้
     มืด............ จิตอัปภัสรา.....ขันธา ทุกโข
     ไป............ สู่ทุกข์คติไซร้.....เร่าร้อน รานตน...

      มืด............แบกทุกข์ท่วมท้น.....อาตมัน
     มา............ผ่านกี่กัปกัลป์.....ล่วงแล้ว
     สว่าง.......ณ ปัจจุปปัน.....สัมปชัญโญ
     ไป............สู่ที่ เพริศแพร้ว.....แจ่มแจ้ง ปัญญา....

      สว่าง.......จวนดีเลิศแล้ว.....มานมน
     มา............จ่อมจมธราดล.....โลกหล้า
     มืด...........มิอาจ ยินยล.....สำเนียง เสียงธรรม
     ไป...........ใฝ่ต่ำไขว่คว้า.....แทะทึ้ง โลกีย์...

      สว่าง.......เบิกบานจิตพร้อม.....วิชชา
     มา............พึ่งพระปัญญา.....แนบเกล้า
     สว่าง........ว่างเหตุปัจจยา....ใน-นอก พิสุทธิ์
     ไป............ปราศทุกข์รอนร้าว.....จบสิ้น สังสาร....

:lol: 12 ความรักในพุทธวัจนะ

๑. Exerting oneself in what should be shunned,
Not exerting where one should exert,
Rejecting the good and grasping at the pleasant,
One comes to envy those who exert themselves.

๒. Be not attached to the beloved
And never with the unbeloved.
Not to meet the beloved is painful
As also to meet with the unbeloved.

๓. Therefore hold nothing dear,
For separation from the beloved is painful.
There are no bonds for those
To whom nothing is dear or not dear.

๔. From the beloved springs grief,
From the beloved springs fear;
For him who is free from the beloved
There is neither grief nor fear.

๕.From love springs grief,
From love spring fear;
For him who is free from love
There is neither grief nor fear.

๖. From attachment springs grief,
From attachment sprighs fear;
For him who is free from attachment
There is neither grief nor fear.

๗. From lust springs grief,
From lust springs fear;
For him who is free from lust
There is neither grief nor fear.

๘. From craving springs grief,
From craving springs fear;
For him who is free from craving
There is neither grief no fear.

๙. He who is perfect in virtue and insight,
Is established in the Dharma;
Who speaks the truth and fulfills his won duty-
Him do people hold dear.

๑๐. He who has developed a wish for Nibbana,
He whose mind is thrilled 9with the Three Fruits),
He whose mind is not bound by sensual pleasures,
Such a person is called 'Upstream-bound One".

๑๑. After a long absence
A man returns home
Safe and sound from afar,
Kinsmen and friends gladly welcome him.

๑๒. Likewise, good deeds well receive the doer
Who has gone from here to the next world,
As kinsmen receive a dear friend on his return.

 :shock: น้องป้อ

ความรักในพุทธวัจนะ....ไงมาเป็นภาษาอังกะลิดล่ะ....ขอเวอร์ชั่นแปลแล้วมีมั้ยเอ่ย :?:

  8) เมื่อกลางวันนี้.....ที่มหาลัยฝนตกหน่ะ.....

เลยอยากเจอใครบางคนที่มีร่มวิเศษจัง :oops:  :oops:  :oops:

:oops:  :oops:  :oops:  จากบท Love ในหนังสือ the prophet ของ คาลิล ยิบลาน กล่าวว่า

Love gives naught but itself and takes naught but from itself.

Love possesses not nor would it be possessed;

For love is sufficient unto love.

อ่านแล้วซึ้งจริงๆๆเลยเอามา...โพส....หุๆๆๆ

แปลเป็นไทยว่า

... ความรักไม่ให้สิ่งอื่นใดนอกจากตนเอง

… และก็ไม่รับเอาสิ่งใด นอกจากตนเอง

… ความรักไม่ครอบครอง และก็ไม่ยอมถูกครอบครอง

… เพราะความรักนั้นพอเพียงแล้วสำหรับตอบความรัก :oops:  :oops:  :oops:  :oops:

แวะมาดูชาวบ้านหมู่ 39

คนเยอะมากเลยสงสัยหมู่บ้านนี้เศรษฐกิจดี มี โอทอป

เอิ่ม แต่พี่ดูมีสาระกันทั้งนั้นเลย

น้องวอร์มก็เกรงใจเหมือนกัน

แต่ยังไงซะ ก็ต้องใจกล้าแทรกหน้าเข้ามาถามว่า...

พี่คนไหนพอจะรู้เว็บที่มีคลิป ละคร แรมพิสวาสตอนจบมั้ยครับ

ถ้าทราบช่วยรบกวนด้วยนะครับ

ไปแปะไว้ที่กระทู้หมู่บ้าน 42 นะคับ

^
^
รู้สึกไอ้น้องข้างบน
จะเข้ามาหลายกระทู้แล้วนะเนี่ย
Welcome Welcome

ตาแคม

น้องหญิง,

ไม้คงกระทุ้งไม่ไหว เอาหัวใจมากระทุ้งดีกว่ามั้ยครับ

จาก

ตาแคม

อิอิอิ

 8)

รอป้าๆ มาตอบแล้วกันครับน้อง warm

ไอ้นี่ท่าจะชอบละครเรื่องนี้มาก...

โต้ง    ลองไปอ่านที่น้องมันเขียน

เรื่องแฉ ตัวเองดูดิ  ฮา...ดีอ่ะ น้องมันอยู่รุ่น 42 น่ะ :D

 

		อ้างถึง
	รอป้าๆ มาตอบแล้วกันครับน้อง warm

ปูเสื่อรอครับ (เสื่อ-กก ด้วย)

ในบอร์ดนี้มีใครป้าเหรอ Max เห็นมีแต่คนอ้วนขึ้นหลายกก. เพื่อนเจอข้างนอกจำไม่ได้น่ะ ฮ่าๆๆ

อ่ะนะพี่ปุ๊ก :D

รูปประจำตัวอันนี้สวยดีนะพี่ มี ริมไลท์ ด้วยอ่ะ :wink:

อยากถามตั้งนานแล้ว...ใครเหรอ เหมือนนางเอกละครเกาหลีเลย...
น่าสงสารเขาเนอะ...พี่ต้องเป็นนางแบบให้ Max น่ะ ฮ่าๆๆ

ต้องยอมรับเลยว่า

หมู่บ้้านนี้เค้าคึกคักกันจริงๆ

เข้ามาแต่ละทีนี่ถึงขั้นเบียด....ต้องเอียงไหล่เดินกันเลยทีเดียว

ขอรับประกันเลยว่า หมู่บ้านนี้ คึก จริง

ปัง!!!! (เสรียงปั๊มตรารับรอง)

Do you believe in destiny (child)?

หลังไมค์นะพี่

:shock: งั้น...ถ้ามอบตอบกระทู้นี้...ก็เป็นป้า...อ่ะดิ่ :?  :?  :?

เอาเหอะเด็กๆ ....เค้าก็เรียกป้า...อยู่แล้นนน...เฮ้อ..เฮ้อ... :cry:  :cry:

น้องวอร์มจ้ะ...คลิปเคลิปเรื่องที่ว่านี้ไม่มีหรอกจ้ะ....ตอนจบนี้....บอกได้ว่ายิงกันเลือดสาด

หดหู่ใจ....พี่จึงไม่นิยมเก็บไว้จ้ะ....ชอบเก็บฉากรักหวานซึ้งตรึงใจมากกว่า :oops:  :oops:

 :D น้องวอร์ม

แล้วหนูหลงเข้ามาที่นี่ได้ไงล่ะ.....พรหมลิขิตรึป่าววววว :shock:  :shock:  :shock:

 8) จำพี่ได้ป่ะน๊า...... :idea:

พี่นึกถึงเหตุการณ์ตอนที่ไปเที่ยวบ้านหนูที่แม่จั๊ว อ.เด่นชัย ที่แพร่ได้อยู่เล้ย.....

ที่พวกเราไปเที่ยวผจญภัยภูเขาหินปะการัง....วัดสุโทนมงคลคีรี...ล่องแพในเขื่อน....

ดูวัยรุ่นเมืองแป้ยามราตรี....อิ่มหมีพีมันที่ประตูชัย.....หนูยังจำได้ไหมน๊า :?:  :?:  :?:

 8) พี่เคยเข้าไปแอบอ่านที่น้องวอร์มเขียนเล่าไว้ในห้อง 42 แล้ว...สนุกดีจัง....

เด๋วนี้ไม่อารมณ์ศิลปินแต่งกลอนอีกบ้างไหม....ว่าจะถามถึงน้องวิวกะน้องไทเกอร์ด้วย....

ป่านนี้คงโต...แล้วเนอะ....ยังไงก็คิดถึงนะจ้ะ
 :wink:
พี่แอน

อ้อ...

ที่แท้รูจักกันมาก่อนนี่เอง  ป้ากับหลาน  :D

 8) รับก็ได้....เราพลัดพรากจากกันตั้งหลายปี...มาเจอกันได้เพราะเว็บนี้นี่เอง.....

เนอะ...น้องวอร์มจ๋า.... :oops:  :oops:  :oops:  :shock:  :shock:  :shock:

พี่แอน ทำไมใช้ชื่อ แมกซืล่ะ (หรือเปลี่ยนชื่อเล่นแล้ว)

 

		อ้างถึง
	จำพี่ได้ป่ะน๊า......   พี่นึกถึงเหตุการณ์ตอนที่ไปเที่ยวบ้านหนูที่แม่จั๊ว อ.เด่นชัย ที่แพร่ได้อยู่เล้ย..... ที่พวกเราไปเที่ยวผจญภัยภูเขาหินปะการัง....วัดสุโทนมงคลคีรี...ล่องแพในเขื่อน.... ดูวัยรุ่นเมืองแป้ยามราตรี....อิ่มหมีพีมันที่ประตูชัย.....หนูยังจำได้ไหมน๊า      พี่เคยเข้าไปแอบอ่านที่น้องวอร์มเขียนเล่าไว้ในห้อง 42 แล้ว...สนุกดีจัง.... เด๋วนี้ไม่อารมณ์ศิลปินแต่งกลอนอีกบ้างไหม....ว่าจะถามถึงน้องวิวกะน้องไทเกอร์ด้วย.... ป่านนี้คงโต...แล้วเนอะ....ยังไงก็คิดถึงนะจ้ะ

บรรยายซะ ..... รู้เลยว่าเป็นคนต่างจังหวัด

ตั้งแต่มาอยู่หอจุฬาเนี่ย ไม่เคยบอกใครเลยนะว่าเป็นคนต่างจังหวัด อิอิ


ผมยังเก็บอัลบัมรูปไว้อยู่เลย แต่มันเป็นยุคสมัยที่กล้องดิจิตอลไม่นิยม

จึงไม่สามารถส่งให้ได้

พี่ทำงานอะไร ที่ไหนเนี่ย

แล้วคนพี่อื่นๆล่ะ พี่แอนอัพเดทให้น้อง เอ๊ย!!! หลานฟังหน่อยดิ


ส่วนกระทู้ของผม น่ะ ไม่ต้องแอบอ่านก็ได้ เดี๋ยวมีอัพเดทเรืองใหม่ๆอยุ่เรื่องๆ

แวะเวียนเข้าไปอกได้นะครับ แต่พี่แอนต้องไปแสดงตัวด้วย

8) น้องวอร์มจ้ะ

ตามไปอ่านเรื่องราวของพี่....ที่นี่ละกัน ในBlog Tag ที่เคยไปเขียนเล่าไว้จ้ะ

http://www.cmadong.com/community/board/viewtopic.php?t=826&postdays=0&postorder=asc&start=240

Destiny.....

ถ้าเธอไม่ไปงานวันนั้น.....

ถ้าฉันเดินช้าไปเพียงเสี้ยววินาที.....

.........

:lol: เกาะติดสถานการณ์.....

อิอิ...ตามติดสถานะการณ์อยู่นะคะ Destiny...

:oops:

  :oops: ขอรับรู้และรู้สึกในภวังแห่ง Destiny เช่นเดียวกัน....

บางทีเราไม่คาดคิดว่าจะได้พบ...ได้รู้จัก.....ได้พูดคุยกัน....

มันก็มีอะไรบางอย่างทำให้เรามาเจอกันจนได้.......

มันเป็น Destiny หรือความบังเอิญ....กันแน่ :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:

:o

ไม่รู้จะแปะไว้ตรงไหนดี .. ไม่อยากตั้งกระทู้ใหม่ ..

http://www.thaivi.com/webboard/viewtopic.php?t=26539&postdays=0&postorder=asc&start=0

เอามาไว้ตรงนี้ล่ะ ...

"อกหัก ... "

 :lol:

Nong Sharp,
too long ka.I understand only a man likes a woman but never show himself or shows her exactly how he feels...so he asks all of you whether he is broken heart.how can he?? the one who can breaks his heart is her,but she never know exactly how he feel....two passing by relationship!!! herr....tuu laa bua!
p.nn

สุข ที่ได้มีโอกาศให้ความรัก

แต่จะทุกข์ ถ้าหวังได้ความรัก กลับมาหา

ชาร์ป เอ๋ย สู้ๆนะลูก

ถ้าไม่มีรัก ก้อคงไม่ได้อกรัก
จงดีใจเสียเถอะ ว่าอย่างน้อย
ก็เป็นคนที่มีความรัก

ตาแคม

หมาเห่าไม่กัด หมากัดไม่เห่า

อืม..เรื่องของชาร์ปเองเหรอ

ไม่ใช่เรื่องของผมหรอก ... แต่ชอบก็เลยเอามาแปะไว้ ครับ  8)

อ๋อ...

นึกว่าไปชอบนางพยาบาล  

พวกพี่ๆ มีแต่ประสบการณ์กับหมอว่ะ  ไม่มีเป็นพยาบาล

555

อย่างที่อริสโตเติ้ลเคยบอกว่า

"ลิงใหญ่กินลำใยเล็ก ลิงเล็กกินลำใยใหญ่"

ลองพูดเร็วๆนะ

หมอนวด

ตาแคม

หมอนุ่น

ตาไข่

 :?:  :?:  :?:

หมอ นุ่น...

น้องเค้าแต่งงานไป แล้วนิ  :D

which type are you ,nong??
Bite type or bark type??
P.Ning is...bite type!!
p.nn

Noooo,Nong Sharp searchs for the right girl left...in the water,in the pool,now behind the carport!!!
p.nungning

Bravo!...nong expert!
p.nungning(massageur)

Nong Egg,
your cat looks not fine..take him to Nong Vet.Toto room 31!!!
p.nn27

ขอบคุณในทุกๆความห่วงใยขอรับ พี่หนุงหนิง

นี่มิใช่แมวป่วยครับ แต่เป็นแมวใจตุ๊ด (รู้ตัวเอง)

 :lol:  :lol:

:lol: เห็นควรด้วย......... :lol:

เฮ้อออออ ...

ขอให้ห้าม ใช้คำว่า " เห็นควรด้วย" ครับ

เพราะว่าเวลาผวน แล้วจะรู้สึกเสียวสันหลัง

 8)  8)  8)

แสดงว่ามีชนักติดหลัง

ท่าทางคนหนองบัวจะหมดศรัทธา คนจันท์จริง ๆ เสียแล้ว

 :cry:  :cry:  :cry:

ชาร์ปมันเบื่ออย่างอื่นน่ะ
แต่ดีหน่อย เซเว่นกำลังจะไปเปิดสาขาที่หนองบัวลำภู

ขำลำไยพี่ตี๋เล็กง่ะ..

พวกมรึงยังอุตส่าห์จำหมอนุ่นได้อีกเหรอ..(คุ้นๆนะ..ชื่อนี้เนี่ยะ..จำหน้าไม่ได้แล้ว..)

จำน้องเค้าได้อ่ะ

เจอล่าสุดสัก 2-3 ปีที่แล้ว ที่เธค ที่จัน

น้องเค้าเต้นกระจายอยู่ใน เธคอ่ะ   แล้วก็ข่าวอีกทีก็ แต่งงานไปแล้วครับ  :D

:shock: อ้าว.....

....สงสัยป่านนี้ลูกสอง........

ผมว่าครับเรื่อง Destiny กันดีกว่า

ถามพวกพี่น้องชาวจันทร์ดีกว่า น่าจะจำหมอนุ่นได้

(ล้อเล่นนะ)

:oops: :oops:   น่านนะสิ....Destiny กลับมาเร้วววว.... :oops:  :oops:

นึกหน้าไม่ออกจริงๆนะเนี่ยะ..คนไหนแล้ววะ..แต่ชื่อแบบว่าคุ้นมั่กๆ..

ขาว ๆ หมวยๆ อ่ะโต้ง  :wink:

8) ยังไง้ ยังไง ยังคุยกันถึงคุณน้องหมอกันอยู่นะจ้ะนี่

เสียดายจัง ตอนนั้รไม่มีกล้องดิจิตอลยังได้โหลดรูปมาให้ดูกันจะจะไปเลย

มีแต่รูปถ่ายยุคโน้นนะจ้ะ  ยังไงถ้าอยากดูจริงจริงจะเอามาให้ดู.....ว่าแต่ว่าขี้เกียจสแกนอ่ะ

เอาไว้ตอนไปกินข้าวกันกับช้วง&ป้อมละกันมั้ยจ้ะ :roll:

ใครกันพี่
อยากรู้้ด้วยคน

โต้งบอกว่าขำ เลย ย้อนกลับไปอ่าน
ขำจริงๆ  แล้วไอ้อริสตอริส นี้มันเกี่ยวยังไง

น้อง warm กลับมาแล้วเหรอนี่  :D

กลับมาตามหา DESTINY นี่แหละคับพี่ Max

ถ้าใครเจอDestiny ของผมไปเล่นไฮโล ป๊อกเด้ง ดัมมี่ อยู่ที่ไหน

บอกว่าให้กลับมาทำงานได้แล้ว

ตอนนี้ขี้เกียจกำหลดชีวิตตัวเองแล้ว

ปล่อยเป็นหน้าที่ของDestiny บ้าง(จ้างมาแพง)

What?
what?
wait a minute!
are you talking about Mr.Destiny??
a man??
I think you talk about the fade!!
who is he??
let me know too....please.
p.nn

ผมก็เพ้อเจ้อไปเรื่อยแหละพี่


ไม่รู้เหมือนกันว่าจิงๆแล้วเค้าคุยไรกัน

แฮะๆ :lol:

Then I am in a right room....room for nian kaaaaa.
p.nuannian

OHHHHH ...

Destiny มันแปลว่า ชะตากรรม ใช่มั้ย

แต่ดูใน พจนานุกรม แล้ว เห็นมันแปลว่า เวรกรรม ด้วยน่ะ ...

คือ หา Desitny กัน นี้ กำลัง หาชะตากรรม หรือ เวรกรรม ตัวเองใช่มั้ยครับ ...

... ถ้าคนที่เจอแล้ว อย่างพี่ไข่ กับ ไอ้หลิมนี้ แสดง ว่า เผชิญชะตากรรม แล้ว หรือ อาจจะบอกว่า เจอเวรเจอกรรม แล้ว ... :lol:

Did they both married??
p.nn

กระทู้นี้จะมีใครช่วยขุดมั้ยค....ะ ช่วยขุดหน่อยนะคะ อิอิ (ชาร์ปๆ นี่อีกกระทู้นึงนะ อย่าลืม...อิอิ)

อ้อ....ลืมไปเขาช่วยกันขุดขึ้นมาได้สักพักแล้ว...ขอบคุณนะคะ

:shock: ขุดกันขึ้นมาแล้ว....

ก็หาต้นไม้มาปลูกกันหน่อย....โลกจะได้หายร้อน....

เอ๊ะ มาผิดกระทู้รึป่าวนี่ :roll: .....:roll:

กำลังจะบอกว่า....มาปลูกต้นรัก....ช่วยกันรดน้ำ....พรวนดิน....ใส่ปุ๋ย...

กันดีกว่านะจ้ะ :oops:  :oops:  :oops:

Nong Lookpink,
P.ning just follows your step from commonroom talking about The Destiny...truely say..room 39 is always crowded that why I seldom visit..but boys here are really creative...I met them formally by the party..it invited me so bad to...nian!
I have to read backward from the beginning....after 4 pages..I know what to do..are you ready??
p.nn

Do you believe in destiny?
if anyone asks me...when I was 17 years old..I would answer them...no,I don't believe it.
why?
because destiny is something not realistic..no one can prove...it can not be proved and most of all..hard to testify.
even I may hear about it ever and ever from any story nearby...it was just any coincidence ..it could happen to anyone of us.

Then I fell in love with a boy of my age...he looks nice,has charm,he please me the way other acquaintances may not treat me.the way we got know each other and,and,and...the process of falling in love may passing by after we got know each other more and more.. half a year?one year?one and a half?...short or long it is not the matter...what the matter is that...we found ourself that we were not compate to each other...what to do??
Did any destiny tell us when will we apart?? the seperate is as bitter as how sweet it was when I fall in love.It is the price we have to pay for it.
The question is after that...do you still or do you believe in destiny after this and that what's comming and going by??

good question.
p.nn

We all get elder year after year..what have we learned from our experience...good or bad one.
Did we handle it with all energy we have?did we grow up in it?Anyone may never have a bitter story...they will miss also the lesson of their life!!
The lesson that teach us to be mature...what I want to tell you is about...how to confront people around you about your ex-boyfriend??you lost your face,you feel down,you feel worthless,you feel alone and really cold there.Noone can help you...not even your bestfriends!
Is that my destiny?the destiny to meet him/her and the destiny to seperate us apart??...right! both can be!it is possible again and again...
Do we still believe or do we believe it now??

p.nn

The real life is that...we have to survive!it is happened and it will get better..that is the only rule I always believe!I believe of myself! the destiny is in my hand.
I may get know a nice guy ever and ever...should I be blind again?no,I am awaked ..really alert to all situation comming and passing by..the daylife is more intensive...why my boss be like that,why these bad guy act like that,why my friend has to be in such situation...the source you have to concious in your daylife is more intensive than before...for me..it is only just...you open your mind to all people around you.you accept them as they are.you love them without any assumption.
Yes,destiny everyday!

p.nn

When you open your mind ..it is like you open your heart...it is as if you are really happy the whole day and the whole night...
Should I take  much more time to the story nearby?..yes and no...yes,because they may need you as a friend,as a family member,as this and that.
no,because you have to concentrate to your own life! for example:should I be envious when I saw a couple ,who are falling in love and they have a plan to get married? because I have not  it?others get start their life in a house,have a children,get a promotion,get more money...and,and,and...
No,...concentrate to your matter at the same time you don't lost the connection..otherwise you will be an unsympatic type,who can only talk about their matter but never have ear for the others.
what is all about destiny?where is my other part?I still search for him...day and night...strong will and not give up!!
p.nn

Right,enjoy your life concentrately..ohlala..wow! it can not compare to the time you lost your love..anybody can be broken...but they should be able to mend their own heart!! that is the truth to be adult..to be mature..to be ready for the new relation.
The nice guy may lead to another nice guys ...wow!of a moment it is as if you turn your situation...from passive to be active....believe me,if you think you are not and never beautiful you 'll be!a  nice one is may be not enough anymore....
Hey,sao ,sao...make up your innen beauty...it shines throughtout like a magnet people around you..you are real,you love yourself to be you are..
but where is my prince????out of a lot  of those nice guys....where is he?

p.nn

The man may think,huiiii..that is a nice girl..this is also nice...oh,wow..those three of them are also nice to get close to.they tick it every minutes...today is fine ,why tomorrow is worse?should I find out why?then have been deviated from your understanding...the feeling change like a strong windstorm...do they satisfy their situation?they also search for their luck,their destiny...not others than you sao ,sao....

The seconds...let me tell you...it is only the most important seconds..you have "touched"his heart...whatever it is..may be a smile,may be a words,may be only just the way she looks and acts...the way she makes a joke,the way she tells you about this and that...whatever it is....can be variated,can be  differently....as if it is a seconds of a tune...invisible tune you and him to each other...like a magnet...

Follow and search for your own...I won't tell you mine...it is a secret naya.
p.ning cheats!weiii...why do I follow untill now and she does not tell us how!
I am tired nong herr!
p.nn

Fit very well to the topic!
p.nn

:o   หุ หุ ...

พี่แคม พี่ไข่ .... พี่ หนุงหนิง เค้าชมพี่น่ะ  :o

:D โฮ้โฮ....ขอบคุณค่ะ  พี่หนุงหนิง.....มาเป็นชุดเลยนะค่ะนี่....

ทำให้คิดถึงตัวจริงเสียงจริงพี่หนุงหนิงจริงๆ เลยค่ะ....ถ้าได้ส่งเสียงและได้พบสบตาคุยเรื่องนี้กัน

แล้วละก้อ...คงน่าสนุกนะค่ะ :wink:

Here is the right place!
let's discuss.
p.nn

ช่วงนี้ กำลังทำความเข้าใจเกี่ยวกับ จิต

หลังจากอ่านหนังสือเรื่อง ไอสไตน์พบ พระ พุทธเจ้าเห็น

นั่งคิดว่า และ พยายามสังเกตุ เกี่ยวกับจิต ของตัวเอง (ผ่านการนั่งสมาธิ )

จริง ๆ แล้ว เริ่มนั่งสมาธิมานาน แล้ว ตั้งแต่ ทำงานช่วงปีแรก (หลังจาก อ่านพระไตรปิฎกฉบับประชาชน และ หนังสือของท่านพระพุทธทาส ) เพราะ ชอบช่วงเวลาที่มันสงบ แล้วไม่ได้คิดอะไร

และ สิ่งที่ได้จาก มันก็คือ การนั่งสมาธิ ทำให้ รู้สึกว่า ทำงานดีขึ้น และ สมองคิดเร็วขึ้น เข้าใจอะไรง่ายขึ้น

แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรมากมาย จนมาอ่านหนังสือ เรื่อง ไอสไตน์พบ พระ พุทธเจ้าเห็น  นี้ล่ะ

ถึง เอะใจอะไรบางอย่าง เกี่ยวกับ จิต ที่เรียกว่า ตัวรู้

(และ เมื่อรู้ จึงผลักดันให้เกิด การกระทำ โดยการออกคำสั่งไปยัง ร่างกาย หรือ กรรม ขึ้น ... อันนี้
เข้าใจเอง)
ซึ่งปกติ เรารู้ด้วย ผัสสะ ทั้ง 5 ... คือ เวลาเราน้าแครมสัมผัสผู้หญิงจิตของน้าแครมรู้ว่าสัมผัส และ จิตของน้าแครม (ซึ่งอาจจะเป็นไปโดยจิตใต้สำนึก ก็ได้ ) ได้สั่งให้ ร่างกายน้าแครม ดำเนินการ ต่อ ไปเรื่อย ๆ เป็นคำลั่ง ๆ ของจิตไปเรื่อย ๆ

ในหนังสือ พยายามอธิบายว่า จิตสั่ง 1 คำสั่ง ก็จะดับไป แล้ว จิตใหม่ก็จะเกิดขึ้นมา เป็นทอด ๆ ไปเรื่อย ๆ จึงมีคำว่า เกิด-ดับ เกิด-ดับ ไปเรื่อย ๆ

แล้ว จิตเกี่ยวเนื่องอะไร กับ Destiny

คือ พยายามจะหาทางโยง Destiny กับ จิต  (บางทีคิดไปคิดมามันก็ดูมั่ว ๆ ยังไงไม่รู้)

Destiny เป็น ชะตากรรม ... กรรม ที่แปลว่าการกระทำ

หลายครั้งคนบอกว่า เป็นเพราะ ฟ้าลิขิต (เพราะ อธิบายไม่ได้ด้วยตรรกทางวิทยาศาสตร์ ปัจจุบัน แต่ อาจจะอธิบายด้วยวิทยาศาสตร์ ในอนาคตก็เป็นได้ ถ้ายอมรับว่า แนวคิดของ พุทธศาสนา เป็นวิทยาศาสตร์)

คราวนี้ การกระทำ นี้ถูกออกคำสั่งโดยจิต ไม่ว่าจะจิตชนิดไหน หรือ จิตของใครก็แล้วแต่
เป็นตัวผลักดันการคิด การตัดสินใจของเรา ...

เช่น ทำไมเรา เห็นหน้าใครสักคนที่ไม่รู้จัก แล้วรู้สึกดี หรือ รู้สึกแย่กับบางคน   ทำไมแยก เดียวกัน ในเวลาต่างกัน เราถึงเลี้ยวในทิศทางต่างกัน จากปกติ เราเลี้ยวซ้าย แล้ว ทำไมวันนี้ ถึงรู้สึกอยากเลี้ยวขวา แล้วเจอเธอ (เขา) เป็นต้น

หลายครั้งเราบอกว่าโชคดีจัง โชคร้ายจัง

แต่เข้าใจว่า เป็นเพราะ จิต ซึ่งเป็นตัวรู้  มั่ว ๆ เอาว่า วันนี้เราอยากปลอดภัย ... จิต มันรู้ว่า ไปทางซ้ายจะอันตราย จึงพยายามบอกเรา ให้รู้สึกอยากไปทางขวา

แล้ว ทำไมจิตถึงรู้ แล้วทำไมบางครั้งเรารู้ บางครั้งเราไม่รู้ เหมือนกับจิต

อืม ... เข้าใจว่า เนื่องจากจิตมันมีเกิด-ดับ ตลอดเวลา ถ้าจะมองในเชิงวิทยาศาสตร์ปัจจุบัน คือ เป็นความถี่ที่สูงมาก แล้วเราจับไม่ได้ เอ่ออ  เหมือนกับ เราฟังคนที่พูดเร็วมาก ๆ แล้วจับจับความไม่ได้ทุกคำ และ บางครั้งถึงได้ยินแต่ไม่ชัด เป็นต้น  ซึ่งคงพออธิบายได้ว่า ทำไมบางครั้งรู้สึก หรือ บางครั้งไม่รู้สึก

แล้วจิตมันรู้ได้อย่างไร
ในหนังสือบอกว่า จิต เป็นอะไรที่เวลาไม่มีผล ทำให้มันไปได้ทุกที่ แม้กระทั่งอนาคต หรือ อดีต
หรือ หยุดเวลา
ที่บอกว่า เวลาไม่มีผล อืม ... จิต ไม่มีมวล จึงไม่มีผลต่อเวลา  (คือ ในทางวิทยาศาสตร์ พิสูจน์ แล้วว่า มวลมีผล แต่เวลา เช่น การที่แสงเดินทางเป็นเส้นโค้ง เมื่อผ่านดวงอาทิตย์ ที่มีมวลมาก ๆ )
และ วิทยาศาสตร์ปัจจุบัน ก็บัญญติคำว่า กาลอวกาศ ขึ้นมา

คราวนี้ ถ้าตั้งสมมติฐานว่าจิต มันไปได้ทุกที่ของ กาลอวกาศ ... มันย่อมไปอนาคต ไปอดีต ได้
ถ้ามันไปอนาคตได้ ก็รู้อนาคต ถ้ารู้อนาคต แล้วเราสื่สารกับมันได้ เราก็รู้อนาคตด้วย
(แต่ในหนังสือก็อ้างคำพูดของ Stephen Hawking ว่า ทำมเราถึงจำอดีตได้ แค่ไม่เคยจำอนาคตได้เลย ) ... ผมก้เดาว่า เพราะ เราสื่อสารกับจิตที่มันรู้อนาคตได้ม่รู้เรื่อง

เช่น dejavu ทำไมเราถึงรู้สึกว่า มันเคยเกิดขึ้นมาแล้ว ???  แต่เราไม่เคยรู้ว่า มันจะเกิดขึ้น ...

คราวนี้ ถ้าต้องการทดสอบสมมติฐานเกี่ยวกับจิต แล้วก็ต้องเล่นกันจิต
โดยการใช้กระบวมการที่เรียกว่า สมาธิ-วิปัสนา เพื่อ ดูจิต และ ควบคุมจิต

เลยยกกระทู้นี้ มาให้อ่าน ... เขาคุยกันเรื่องการ นั่งสมาธิเหมือนกัน

http://www.thaivi.com/webboard/viewtopic.php?t=28142

สิ่งหนึ่งที่ผมพอจะเข้าใจได้ว่า ทำไมเขาถึงบอกว่าพระ มีญาณพิเศษ
ผมเชื่อว่า เพราะ พระทาน ไม่มีอคติ มีความคิดที่บริสุทธิ์ เป็นผู้ฝึก สมาธิ สม่ำเสมอ ทำให้สื่อสารกับจิตได้ อย่างดี จึงรู้ เหมือนกับจิตรู้

คราวนี้ ถ้าเชื่อเรื่องจิต ก็อาจจะบอกได้ว่า destiny กำหนดโดยจิต  ... เป็น สิ่งที่ จิต ควบคุมได้

ถ้าเรา สามารถ สื่อสารกับจิต ได้ ... เราก็ อาจจะเจอ destiny ของเราได้... หุ หุ (อันนี้ มั่ว ๆ )

แต่ที่แน่ ๆ ต้องลองพิสูจน์ ด้วยตัวเอง ...

 :lol:

ปล. ที่สงสัย เพราะ หลายครั้ง ที่เราบอกว่า สิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมบังเอิญจริง ๆ หรือ อืม ... เหมือนมีใครสังคนกำหนดไว้แล้วเป็นต้น ...

ยกตัวอย่างวันนี้ที่ผมสงสัยว่า อืม ทำไมมันบังเอิญดีจริง ๆ

คือ ... พอดี พี่ชายผมมีปัญหาเล็กน้อย แล้ว ก็ไปหาพระเพื่อขอให้ท่านช่วยหาชื่อให้
แล้ว พระท่านบอกว่า ชื่อทั้งบ้านนี้ แย่หมดเลย ( :lol: ) ก้เลยได้ชื่อใหม่กันทั้งบ้าน แต่ผมก็สงสัย ว่าชื่อสำคัญอย่างไร ทำไมต้องเปลี่ยน ... โดยเฉพาะ ชื่อใหม่ ของผม.. คือ ผมเชื่อว่า ชื่อมันมีผลกับคนที่ได้ยินโดยไม่เห็นหน้าตา ว่าจะเกรงใจ หรือ รู้สึกอย่างไร ก่อน .. เป็นต้น

พยายามนั่งคิด และเก็บข้อสงสัยไว้เรื่อย ๆ และ ดูว่า จะเปลี่ยนชื่อดีหรือไม่

มาวันนี้ หลังจาก ตื่นนอน (ปกติ หลังจากทำงาน ผมจะมางีบสักครู่) ก็หิว ๆ แต่ติดขี้เกียจ ไม่อยากออกไปข้างนอก หาอะไรกิน (คือ บางวัน หลายวัน ก็จะกินเบียร์ แก้หิว  :lol:  เพราะ ขี้เกียจ )

แต่คราวนี้ นั่งคิดอยู่นาน อืม .. เออ ออกไปข้างนอกเถอะ  ... ตอน start รถ ก็เปิดวิทยุไว้ เป็นคลื่น 106.5

ก็บังเอิญ ดีเจ บอกว่าจะมี สาระเกี่ยวกับการเปลี่ยนชื่อ ที่ ฝรั่งก็ยังเป็นมาเล่าให้ฟังว่าทำไม .. ก็อืม แหมมันช่างตรงกับสิ่งที่สงสัยจริง ๆ ก็เลย เอ้า ขับรถช้า ๆ รอฟังแล้วกัน

ขับจนถึง TOP หน้าเกษตร (ปกติจะกินร้านอาหารข้างทาง หน้าม.เกษตร แต่วันนี้ อยากไป TOP ดู หาอาหารสำเร็จรูปกิจ เพราะ ขี้เกียจ อีกแล้ว)

ขับจนถึง TOP ก็ยังไม่ได้ฟัง ก็เลย เอาวะ ... ไม่ฟังก็ได้

ก็เดิน หาของกิน (ได้มาม่า cup+ลูกชิ้น + ผัดไทย สำเร็จรูปพร้อมกิน ) เดินลังเลใจอยู่นานว่าจะกินอะไรดีวะ วันนี้ (เรื่อง ของกินใครว่าคิดกันง่าย ๆ  :?  )

พอเสร็จธุระ ก็ขับรถกลับ ... ตอน start ก็เป็น โฆษณา ต่อด้วยเพลง 1 เพลง ก็มาเข้าเรื่อง ชื่อเลย .. ก็เลย เออแฮะ มัน บังเอิญจริงเลย

ทำไม ดีเจ มันถึงเอามาเรื่องนี้มาบอก วันนี้ เวลานี้
ทำไม ทั้ง ๆ ที่ตัดใจ ไม่ฟังก็ได้วะ สุดท้ายก้ได้ฟังอยู่ดี (คล้าย ๆ กับบางสิ่งบางอย่าง ตั้งใจแทบตายไม่เห็นอะไรเลย แต่พอไม่สนใจซะ อยู่เฉย ๆ ก็ได้เห็น ได้ยินอะไรขึ้นมาเฉยเลย )

คล้าย ๆ กับเรื่องของ ดร.อาจอง ที่คิดค้นระบบจอดบนดาวอังคาร (ที่ดัง ๆ อยู่ช่วงหนึ่ง) ที่ตั้งใจคิดแทบตาย ก็คิดไม่ออก แต่พอไปนั่งสมาธิ ไม่สนใจ เกี่ยวกับระบบ เลย กลับคิดออก โดยเป็นการ แว้บ ขึ้นมาในหัว ประมาณนั้น...  

ก็เลย เอาเรื่อง จิต มาโยง กับ destiny นี้ล่ะ ...
ว่า จริง ๆ แล้ว destiny มันก็เป็นผลมาจาก จิต นี้ล่ะ ... ถ้าเราลองศึกษาเรื่องจิต อาจจะเห็นอะไร มากกว่าที่เรา เห็น หรือที่เรารู้ในปัจจุบันก็ได้ ...
 :o

:oops: สาธุๆ

อืม ... อีก 1 เรื่อง ที่ยังสงสัยอยู่

เรื่องความฝัน

ความฝัน นี้ บางคนเชื่อว่าเป็นลางบอกเหตุ บางคนเชื่อว่า แค่เราคิดไปเอง ก็เลยฝัน (เช่น ดูหนังผีมากไป ก็เลยฝันถึงผี เป็นต้น )

แต่ทำไมคนถึงเชื่อว่าเป็นลางบอกเหตุ ... หรือ บางทีเรียกว่า นิมิต อะไรก็แล้วแต่

ยกตัวอย่าง case เรื่องที่เกิดกับพี่ชายผม ... ก่อนเกิดเรื่อง พ่อผมก็ฝัน เกี่ยวกับครอบครัว ผมเดินไปด้วยกันแล้วพี่ชายผมล้มลง ... ในฝันผมเป็นคน ดึงมือพี่ชายผมเดินต่อไปอีกครั้ง
ซึ่ง มาสอดคล้องกับเหตุณ์ ที่เกิดขึ้นพอดี ... และทำให้พ่อผม คิดว่าโทรหาผมเป็นคนแรกดีกว่า

คือ เนื้อหาโดยนัยจะคล้ายกัน แต่ เรื่องราวต่างกัน

พอ เกิดเรื่องนี้ ยิ่งทำให้ผม สงสัยเรื่อง จิต และอยากรู้มากขึ้นไปอีก ว่า จริง ๆ แล้ว จิตนั้นรู้ แต่ ไม่สามารถสื่อสารได้ในเวลาปกติ แต่ต้องรอเรา หลับ คือ เข้า ฌาน ก่อน (หลับนั่นแหละ) ถึงจะสื่อสารกับเราได้

แต่เราจะรู้ได้อย่างไร สิ่งที่จิตบอกเราในฝัน เป็นตัวจิตที่รู้อนาคต หรือสิ่งที่จะเกิด ไม่ใช่จิต ที่ เกิดจากเรา คิดเอง อยากจะเป็นเอง ... จิต อยากให้เราพักผ่อนนาน ๆ ก็เลยอาจจะให้เราฝันหวาน และ อยากนอนนาน ๆ ก็เป็นได้  :lol:

เพราะ หลายครั้งที่เราฝัน แต่ไม่เห็นเกิดอะไรขึ้นเลย แต่บางครั้งมันก็เกิด ...

พ่อผมเกิดบ่อย (แต่มักจะเป็นช่วงที่จะมีปัญหา)
แต่ผมไม่เห็นเกิดเลยเรื่องนี้ ...

หลังจากเหตุการณ์ กับพี่ชาย ก็เลย อืมมม ... ชักมีอะไรน่าสนแล้ว
เริ่มมาสนใจกับฝัน (ที่ตื่นมาแล้วจำได้ ) ที่เป็นฝันในเชิงที่ไม่ดี  ... เพราะ เข้าใจว่าคนโดยทั่วไปคงขอให้ฝันดี ไม่มีใครขอให้ฝันร้ายกัน ... ดังนั้น เวลาฝันไม่ดี มันน่าจะมีแนงโน้มสูงที่เป็นลางบอกเหตุ หุ หุ (ถึงแม้ อาจจะฝันร้ายเพราะ กินเบีนร์เยอะไปหน่อยเหอะ )

เช่น ... ฝันว่างูรัด แปลว่าจะเจอเนื้อคู่  :lol:   (ไม่รู้ว่าใครเป็นคนแปลกันแน่ ) ... งูรัด ก็คงเป็นฝันร้ายอย่างหนึ่ง แต่ผล อาจจะร้ายยิ่งกว่า เพราะ เจอ destiny (เจอเวร เจอกรรม ที่ต้องมาผูกพันกัน)  => คือ พยายามโยงเรื่องนี้ให้เข้ากับหัวข้อกระทู้น่ะ  หุ หุ  :oops:

ปล. ฝันที่พูดถึงนี้ ไม่ใช่เอามาใบ้หวยนะ พี่น้อง  :lol:

:oops: เอาเข้าไป......เพื่อนตรู..........

:lol:

มันไม่ใช่เรื่องงมงาย อะไรหรอก เพื่อนป้อ ...

แต่มันน่าสงสัย น่าค้นหาดี

ถ้า มรึง เชื่อในเรื่องของ เหตุและผล ... เหตุ ที่ก่อให้เกิด ผล น่ะ ..

ทุกเรื่องราวย่อมมีคำอธิบายได้เสมอ ... ถึงแม้มันเป็นเรื่อง โคตรบังเอิญก็เถอะ ...

หุ หุ

จำได้ว่าตอนประถมเคยฝันเห็นหน้าต่างบานนึง แล้วก็มีคนเดินผ่านซึ่งมันเป็นหน้าต่าง

ที่ค่อนข้างแปลก พอได้เข้าค่ายลูกเสือตอน ป.6 ก็ไปเจอกับหน้าต่างบานนี้เข้าครับ

ก็แปลกดี  บ้านค่ายลูกเสือนี้อยู่ในดง ในป่าไม่เคยเห็นมาก่อนแน่นอนครับ  :wink:

^
^

ข้างบนนี้เค้าเรียกว่า dejavu ไงล่ะแมกซ์

เป็นบ่อยมากๆๆๆๆ ... แบบว่ากำลังคุยกับเพื่อนอยู่แล้วต้องหยุดไปแป๊ปนึง  แล้วบอกมัน "นี่ๆๆ ฉากนี้ พูดแบบนี้ จำได้ว่าเคยเกิดขึ้นแล้ว"

มีช่วงนึงเกิดขึ้นบ่อยจนคิดว่า นี่ตรูต้องไปหาจิตแพทย์แล้วล่ะมั๊ง  -*-


ลูกชาร์ป .... ยังได้อีกนะ  จะรออ่าน ^^

พี่หนุงหนิง .... ยังได้อีกเหมือนกัน  Thanks for sharing นะคะ

แดจังกึม..เอ๊ย..แดจาวูที่ว่าน่ะ..เค้าว่าเป็นเพราะไฟช๊อตในสมองน่ะ..

คือแบบว่าการสั่งการของสมองใช้กระแสไฟฟ้าอ่อนๆน่ะ..แล้วคราวนี้มันลัดวงจร..ระบบประมวลผลเลยงงๆ ว่าเอ๊ะ..ยังไง..คุ้นๆนะ..อะไรทำนองนี้น่ะ..ไม่รู้จริงอ่ะป่ะ

แดจังกึม..เอ๊ย..แดจาวูที่ว่าน่ะ..เค้าว่าเป็นเพราะไฟช๊อตในสมองน่ะ..

คือแบบว่าการสั่งการของสมองใช้กระแสไฟฟ้าอ่อนๆน่ะ..แล้วคราวนี้มันลัดวงจร..ระบบประมวลผลเลยงงๆ ว่าเอ๊ะ..ยังไง..คุ้นๆนะ..อะไรทำนองนี้น่ะ..ไม่รู้จริงอ่ะป่ะ

ไม่รู้ว่า ไอ้หน้าต่างบานนั้น เราเคยไปทำไรไว้ก่อนเปล่านะ

คือฝันเห็นมันบ่อยมากๆ แต่พอได้ไปที่นั่นแล้ว ก็ไม่เคยฝันเห็นมันอีกอ่ะ

แต่นึกถึง ไปค่ายลูกเสือแล้วนี่ สนุก + โกรธๆ ครูอยู่เลยอ่ะ

ปล่อยหมู่เราเข้าป่า แล้วดันปล่อยหมู่เดียวด้วย ไปหลงในป่า แล้วเดินลัดออกมาได้ไงไม่รู้

เด็ก 11 ขวบ  7 คน + กระเทย 1 คน  โกรธ...

ชื่อหมู่ลูกเสือเราก็ โคดเท่  โดนล้อตลอดเลย ชื่อว่า  "หมู่นกเขา"

คนอื่นเค้า สิงโตบ้าง  หมีบ้าง หมาป่าบ้าง  นี่....หมู่นกเขา

ไปเข้าค่ายที่น้ำตกกระทิง  จันทบุรี  ครับ  :D

:oops: เพื่อนชาร์ป....เอ๋ย...ถ้าสนใจจริงๆๆๆ....เรื่องอะไรเข้าไปถามเว็บ...นี้ได้นะ...

http://www.dhammathai.org/kaveedhamma/kaveedhamma.php?sequence=1

.....ถาม.คุณแม่ที่ใช้นามแฝงว่า.."หิ่งห้อยน้อย".....เราชอบเข้าไปอ่านลองดูนะ....

....."ความจริงจะกระจ่างอยู่ที่การได้ลงมือทำ".....

:shock:

P' Nungning -- ขอบคุณนะคะที่ช่วยตอบกระทู้เยอะๆ อ่านกระทู้ขอพี่หนุงหนิงแล้ว รู้สึกว่า ภาษาอังกฤษแข็งแรงขึ้น (อิอิ) ได้แง่คิดที่กว้างขึ้นค่ะ ขอบคุณค่ะ

น้องชาร์ป -- อ่านเรื่องของน้องชาร์ปแล้วพี่ก็นึกถึงเรื่อง "โทรจิต" หรือ "กระแสจิต" ล่ะ

บางครั้งเราคิดถึงเพื่อนนะ แต่ว่าไม่กล้าโทร.ไปกลัวมันทำงานอยู่

สักพัก เพื่อนคนนั้น ก็โทร.มา อืมม เป็นเรื่องแปลกมั่กมาก  เหมือนจิตสัมผัสกันได้ สื่อถึงกันได้ โดยไม่ต้องพูดหรืออธิบาย

ยิ่งถ้าเป็นคนในครอบครัว อันนี้เรื่องจิตสัมผัสเนี่ย มีแรงมาก (หวังว่าคงไม่เพ้อเจ้อไปนะ แต่เป็นจริงๆ)
เช่น ระหว่างพี่กับแม่ มีอยู่ครั้งหนึ่งพี่ไปโรงพยาบาลกับแม่ แต่พอดีวันนั้นพี่ก็ต้องกลับกทม.

ตอนที่จะกลับนั้น ต้องทิ้งแม่ไว้ที่ รพ. คนเดียว และตอนลาแม่นั้น มันรู้สึกแปลกๆ เหมือนถามตัวเองว่า "เราจะเจอแม่อีกมั้ย" ก็ไม่รู้ทำไมตัวเองถึงคิดแบบนั้น

แล้วพอตอนเย็นพี่มาถึง กทม. ก็ติดต่อพ่อกับแม่ไม่ได้ พี่ไม่สบายใจ ไม่รู้ว่าแม่เป็นอะไร

มารู้ทีหลังว่า หมอให้แม่เข้าผ่าตัดในเย็นนั้น แต่การผ่าตัดก็ต้องยกเลิก เพราะว่าร่างกายแม่พี่ไม่พร้อม ถ้าผ่าตัดจะเป็นอันตราย หมอก็เลยยกเลิกการผ่าตัด

ตอนที่อยู่ในห้องผ่าตัด แม่นึกถึงพี่ตลอดเลย แล้วพอดีกับเพื่อนสนิทพี่ (หน้าตาคล้ายกันมาก)

มาส่งเครื่องมือแพทย์ให้หมอพอดี ก็น่าแปลกเหมือนกันว่า อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น แต่สรุปแล้ว แม่พี่ก็ปลอดภัย เพราะหมอยกเลิกการผ่าตัดแล้ว แต่แม่ก็บอกว่า ตอนที่เตรียมจะผ่าตัดก็ไม่สบายใจ นึกถึงแต่ลูก

จากเรื่องนี้พี่ก็แปลกใจเหมือนกันว่า อืม ทำไมตอนลาแม่ถึงรู้สึกแบบนั้น มันเหมือนลางสังหรณ์ ว่าถ้าแม่ผ่าตัดจะเป็นอันตรายนะ พี่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกงั้นได้ไง  โดยส่วนตัวพี่คิดว่า เป็นเพราะเราผูกพันกับแม่มาก แล้วเวลาอีกคนมีปัญหาเรื่องแบบนี้จึงสื่อถึงกันได้เสมอ...เป็นเรื่องที่น่าแปลกมากค่ะ

เลื่อมใส

 :D

:oops: เรื่องอื่นๆที่ยังไม่ได้พิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์..ผมไม่ค่อยเชื่อนะครับ...

...แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่เชื่อเป็นอย่างมาก....คือ..."พรหมลิขิตเรื่องคู่".....

...ไม่ว่าจะคบกับใครก็ตามถ้าไม่ใช่คู่กันแล้วไซร็ก็เลิกกัน....บางคนคบกันมาหลายปี..สุดท้ายเลิกกัน

...บางคนคบกันไม่เท่าไหร่ก็แต่งกันได้.......

....บางคนตอนแรกเป็นผู้ชายรักผูหญิง....ต่อมากลายเป็นรักผู้ชายด้วยกัน.....เฮ้อ....

...แปลกนะครับ......."แต่คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน"....

:o

อื่มมมม ... เดี๋ยว ใช้จิต พิสูจน์ เรื่อง พรหมลิขิต ดีกว่า

 :lol:

 :shock: บั่กซ้าบ

จะทำไงล่ะ...ป้าจะคอยลุ้นนะจ้ะ....

ได้ผลแล้ว....บอกเป็นวิทยาทานด้วย555

 :D อืมม....พี่ก็เชื่อเรื่องนี้เหมือนกันนะค่ะ...

เคยอ่านที่พี่จิก  ประภาส ชลศรานนท์

เค้าพูดถึงคำว่า  พรหมลิขิตไว้ว่า...คงเป็นเพราะเราทำอะไรดีดี...ไว้ด้วยกัน...

เราถึงมาได้มีโอกาส...รู้จักและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน...ประมาณนี้ล่ะค่ะ...

เหมือนเพลงที่พี่จิก....เขียนไว้...

อาจเป็นเรา...คู่กัน...มาแต่ชาติไหน...จะรัก..รักเธอ...ตลอดไป....

เป็นลมหายใจของกันและกัน....

 :D อ๋อ  แล้วก็มีอีกเพลงนึงค่ะ  ที่ใช้ประกอบหนังเรื่องเพื่อนสนิท...เป็นเพลงเก๊าเก่า

เนื้อร้องที่ว่า

เนื้อคู่กันแล้ว ก็คงไม่แคล้วกันไปได้
ถ้าเคยทำบุญร่วมไว้ ถึงจะยังไงก็ต้องเจอะกัน
เขาเรียกบุพเพสันนิวาสสร้างสรร
คงเคยตักบาตรร่วมขัน สร้างโบสถ์ร่วมกันไว้ในชาติก่อน

น้องสบตาพี่ไม่หลบตาหนีพี่รู้แน่
หัวใจของพี่พ่ายแพ้รักน้องศรีแพรเสียแล้วแน่นอน
รักเกิดจากใจใครมิได้เสี้ยมสอน
มิใช่ภาพลวงภาพหลอนพี่รักบังอรคงเพราะบุพเพ

พี่เป็นคนจริงพูดจริงทำจริง แม่หญิงอย่าเพิ่งสนเท่
อย่าเพิ่งขว้างทิ้งพี่คือเพชรจริงมิใช้เพชรเก้
เมื่อรักพี่แล้วอย่ารวนอย่าเร... นะร้องจ๋า

เนื้อคู่กันแล้ว ก็คงไม่แคล้วคงไม่คลาด
ถ้าเคยทำบุญร่วมชาติ ขอยอมเป็นทาสแม่ดวงสุดา
เขาเรียกบุพเพสันนิวาสเรียกหา
พี่จึงมั่นใจแน่นหนาว่าขวัญชีวาคงไม่ตัดรอน

 :oops: ..

คนที่จะมาเป็นคู่ของเรานี่....ว่าจะเป็นใครกันหนอ...ที่จะมาใช้ชีวิตด้วยกันกับเราต่อไปนี่...

มันก็เหมือนเป็นความลับ...ที่รอการเปิดเผยหรือเป็นสิ่งที่เราไม่อาจจะล่วงรู้...

ก่อนหน้านี้...ได้เลยนะค่ะ...รึว่า..อาจจะไม่มีเลยก็ได้ :cry:  :cry:  :cry:

 :oops:  :oops: ต่อเมื่อคิดว่า....เจอคนที่ใช่แล้ว...เป็นเนื้อคู่แล้ว....

ส่วนที่ว่าจะเป็นคู่แท้....ที่ใช้ชีวิตด้วยกันจนแก่เฒ่า...แล้วก็จากกันไปนี่...

ขึ้นอยู่กับคนคู่นั้น...แล้วล่ะค่ะ.

Nong Max,
your reply remind me of many things I meet it by myself...
as I used to live in Thailand,I never dream or even have any idea I will live my life abroad...not even crazy farang!!no,no...
but I have a lot of dream to the places I never know it before...could it be,that I used to see it from the picture or postcard?no,no..I do really sure.My life was concentrated of Thailand(in the family,in school,in university,in the working place)...
untill I live in Europe...have a chance to travel...I figure some places out and shout"hey,I used to see it before"...in details even a fence,a farmer hut or some places the small details..
hmm....what could be that??
p.nn

nong Sharp,
make it short...today I can finish only part 1...part 2 and 3 other days naja.good things ka...but please don't change your name..the name your father and mother gave you...
p.nn

Nong Pink,
tell me your birthday and I will tell you who ,from which birthday fit to you...I don't believe the constellaion to the future but I believe the constellation that fix you as you are born!easy!and you will see why you feel good to this guy but not others guys and so on.
p.nn

Nong Begamon,
how are you?
still hurt somewhere??
Do you mean "telepathy"??
some has it ,some has it not...
I would like to have it...
it is economy and don't care of the technology
 :twisted:  :twisted:
p.nn(send telepathy to you now!!)

^
^
^
^

แม่สื่อ นี้ถือว่าเป็น พรหมลิขิตหรือเล่าครับ ... :lol:

She/he is only the "bridge" to connect the destiny..herr,herr...
p.nn

ถ้าอย่างนั้น P'nn

คงต้องสร้างสะพานให้อีกคนแล้วล่ะครับ

พี่ปุกกี้  หัวหน้าแก็ง น่ะ

 :lol:

For you and who??
tell me!
p.nn

ให้พี่ปุกกี้ น่ะครับ
เห็นบอกว่าจะแนะนำหนุ่ม ๆ ให้พี่แอน

ก้เลย เสนอว่า ให้ p'nn แนะนำให้พี่ด้วยครับ  :lol:  

เดี๋ยว น้อยใจ หุ หุ

 8) พี่แม่หมอ...หนุงหนิงขา

Fortune teller...จะดูดวง..ชะตาราศี...จาก...วันเกิดให้หนูใช่ไหมค่ะ...... 555

หนูเกิด 21 สิงหาคม ค่ะ...แม่หมอหนุงหนิง....ทำนายอะไรต่อได้ไหมค่ะ...

รึต้องเอาข้อมูลอย่างอื่นอีก  :roll:  :roll:  :roll:

พี่แม่หมอหนุงหนิงคะ
เรื่องดูดวงนี่ชอบมาก ฮ่าๆๆ ขอร่วมด้วยอีกคน จะได้สมกับชาร์ปผลักดัน และอยากให้คานฝังเพชรหักสักที นี่ถ้าชาร์ปไม่บอกพี่หนุงหนิงนะ พี่ขอร่วมทำนายชะตาด้วย แน่นอน อะครึๆ

23 May. ค่ะ...หุหุ...

Destiny ของตัวเองนั้น

หลายครั้งที่ไม่นึกว่า จะได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง และหลายครั้งที่คิดว่า เราไม่น่าจะมารู้จักกันได้...

บางทีแค่รู้สึกประทับใจคนๆนี้ แล้วก็คิดว่า ผ่านเลยไปแล้วหล่ะ โดยที่ตัวเราเองไม่ได้คิดว่า เราอยากรู้จักเขามากขึ้นเลยสักนิด แต่ในที่สุดแล้ว ก็เหมือนชะตา ฟ้าลิขิต หรือจะเรียกว่า "พรหมลิขิต" ก็ว่าได้ ที่ให้เราได้มีโอกาสกลับมาเจอกันอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบพี่ เพื่อน น้อง หรือคนพิเศษ...

เพียงแต่ว่า หากเมื่อเรารู้แล้วหล่ะว่า นี่ถือว่า เป็นพรหมลิขิตแล้วหล่ะ

แล้วเจ้าพรหมลิขิตนี่แหละ จะทำให้ความสัมพันธ์ต่อเนื่องยาวนานไปได้อีกหรือไม่ ตอนนี้แหละสำคัญ เพราะมันไม่ได้ขึ้นอยู่แค่ "คนๆ เดียว" แต่มันขึ้นอยู่กับคนทั้งสองคนมากกว่า ว่าจะให้ Destiny นำทางไปทิศทางไหน...หรือแค่เป็นแค่คนเพียงแค่ผ่านมาได้รู้จัก และก็ผ่านไปแบบคนรู้จัก...มิใช่มาจาก destiny  อย่างที่เราคิดในครั้งแรก...

:oops:

เป็นไรเหรอครับ Max หรือว่า น้องพี่กำลังอยู่ในช่วงสานต่อ Destiny ให้ยาวตราบนานเท่านานอยู่ครับ อะครึๆ  8)
 :oops:

ม่าย มีไร อ่ะครับ

แค่อ่านแล้ว อมยิ้มน่ะพี่

รูปใหม่อันนี้สวยดีนะครับ  :D

 :oops:  :oops:  :oops:

โดยส่วนตัวมีความคิดเห็นว่า พรหมลิขิตต้องเกิดขึ้นทั้งสองฝ่าย ไม่ใช่พรหมลิขิตที่ทึกทักเองฝ่ายเดียว... เหอ เหอ

 :lol:  :lol:  :lol:

อ้าวเหรอ

พี่ทึกทัก  เอาตลอดเลยอ่ะ   :D

แสดงว่าหลายคน อิอิ  :lol:  :lol:

ไม่หรอกครับ ตอนนี้มีแค่คนเดียวครับ

ถึงพี่จะนอกลู่ นอกทางบ้าง

แต่ไม่เคยนอกใจครับ  :wink:

Good family man!
chai yo!
p.nn

Nong Pookie,
I don't know your "lakkana" please try to find out!
but for your sun...is there anyone in your near you feel good,who was born 22 Jan-21 Feb.??
if not....is there anyone you like was born on 22 Sept-22 Okt..??
if no one...find anyone the same constellation as you...herr,herr
plus minus 1-2 days from the duration above naka...
tell me your ascendent!
p.nn

Nong Lookpink,
read reply before...and try to find out what is behind your birthday....
plan 1-find him,who was born between 22 Apr.-23 May
plan 2- where is he,the one who was born on 21 Dec.-22 Jan.
plan 3-no one,oh,fine..search the same one as your constellation..herr,herr

easy,right...you barricade the one you will have your eyes on...tell me your ascendent!
p.nn

โอ้ววว อย่างนี้น่าสนครับ แม่หมอ ...  :lol: (พรหมลิขิตไม่ต้องสนแล้ว สนคำทำนายแม่หมอดีกว่า คับ )

งั้นลองผมบ้าง 24 มิ.ย.

ไม่รู้ตัวเอง เหมือนกันว่า ราศี ไหน ระหว่าง กรกฏ กับ เมถุน ...

 8)

ส่วน อันนี้ของ เพื่อนผม เดือนตุลาคม 11 ตุลาคม (ไอ้หลิม คับ )

... แต่แม่หมอ ต้อง มี ปล. นะครับ ว่า เป็นแค่คำทำนาย ผลของชีวิตจริงขึ้นอยู่กับการกระทำของเรา เอง  เพราะ ถ้า คำทำนายไม่สอดคล้องกับ ... ละก็ เดี๋ยว เป็นเรื่อง คับ

(หุ หุ หาเรื่องแหย่ ชาวบ้านเขาเล่น ... )


 :o

 :lol:   เหมือนผมเลย .... น่ารัก ๆ หน่อย นะ ทึกทัก ว่าเป็น พรหมลิขิต ตลอดเลย หุ หุ

Nong Sharp,
right I know..cause I don't know your ascendent...you have to find out for me...
step one-you are water element..you will feel attracted to the one who was born on 21 Feb.-23 Mar.
step two-this person magnet you to come close and closer..the one who has birthday between 22 Okt-23 Nov.
step three-find no one??...does not matter anyone fit to you who was born on 22 Jun-23 Jul.

side line I can see more if you tell me your ascendent...find her if you are still ..single!!
p.not single.

Nong Lim??,
just easy...let he read the reply of P.Pookie  :twisted:  :twisted: they are from the same element...wind!they fit to each other..weiiiiii.......
tell me his ascentdent and I can tell you who is better fit for him..herr,herr
p.nn

ascendent = ลัคนา

มันคือ อะไรครับ แม่หมอ .. :?

อันนี้ไม่รู้จริง ๆ ครับ  :o

The moon...la luna...der mond...ka nong.
You birthday shows me only the sun but not the moon ,which also influence the way you think and act behind the sun...the monk or any fortune teller can tell you.
p.nn

อ่า ... ยิ่งงงไปใหญ่เลยครับ พี่หนุงหนิง  :lol:

Give your birthday to fortune teller or monk,who can make a thai constellation card...this birthday is deep in details exact into minutes ka nong...ask your mom,when is exact you were born...what time??you will see,the one who compates to you is not in a dignity hand but ..a few of it you can border/limit to keep your eyes on her!
Get it??
p.nn

ps.I also can not do it...no time to learn ka :lol:  :lol:

หุหุ...หุหุ...ขอบคุณพี่แม่หมอหนุงหนิงค่ะ...จากการได้ค้นหาในเน็ตแล้วน้องตก "ลัคนาราศีพฤษก" 16 พ.ค. - 15 มิ.ย.ค่ะ เวลาตกฟาก 10.45 น.

รับกวนแม่หมอช่วยทำนายอีกรอบนะคะ ท่านแม่หมอ เด๋วถ้ามาเมืองไทยจะไปเสียค่ายกครู ด้วยอาหารอีสานแซ่บๆ สักมื้อค่ะ...

รักนะ...แม่หมอ

อ่านแล้วอมยิ้มเลยคะ  :oops:  :oops:

ผู้ชายอย่างนี้จะมีสักกี่คนเนี้ยะ เหอ เหอ

คงไม่ดีเท่าพี่
นอกลู่นอกทางบ้าง แต่ไม่เคยบอก

ตาแคม  :lol:  :lol:

ไม่นอกลู่ นอกทาง หรือนอกใจ
แต่อย่านอกบ้านนะ..... :twisted:  :twisted:  :twisted:

อ่า ไอ้ที่นอกบ้านนี้ หมายความว่า อย่างไร ทานข้าวนอกบ้าน หรือ ... นอกบ้าน  :lol:


ลัคนา นี้เป็นเวลาตกฟาก หรือ ครับ

งั้นผมก็ 19.00 น. วัน พุธ  ครับ แม่หมอ 8)

...

พี่หนุงหนิงคะ

ตอนนี้อาการของหนู ก็ไม่ค่อยปวดแล้วค่ะ ยกเว้นเราไปยกหนังสือหนักๆ บ้าง ก็จะปวดเมื่อยหลังค่ะ
ส่วนเรื่องที่คุยต่อจากชาร์ป ก็น่าจะมีความหมายเดียวกับ telepathy ค่ะ  :D

แต่กรูเห็นไอ้แครมมมไม่ค่อยเดินบนทางเท่าไหร่นะ..

เหมือนมันจะชอบเดินข้างทางมากกว่า..

แอบไปอ่านกระทู้ แถว หน้าแรก ๆ แล้วสนุกดี ...

เลย quote มาให้อ่านบางตอน

 :lol:

ชาร์ป เอ๊ย...  :wink:

ผมไม่ใช่พวก เพ้อเจ้อ เพ้อฝันนะ พี่แมกซ์ (ถึงจะชอบจินตนาการก็เถอะ  :lol:  )

ช่วงนี้กำลังหาอะไรเบา ๆ สมอง สนุก ๆ ที่ช่วยให้อมยิ้ม ได้หน่อย ไม่งั้นเครียดตาย  :o

เลยไป อ่านกระทู้ที่ช่วยกัน Post ตอนแรก ๆ แล้วขำดี

...

ว่างลองไปอ่าน มาแต่งนิทานกันเถอะ ... ช่วงแรก ๆ ดุก็ได้นะครับ ... อมยิ้มได้เหมือนกัน ..

 

		อ้างถึง
	จงเชื่อใจพรหมลิขิต จงเชื่อในเหตุการณ์ที่นำพาความรักมาให้ อย่าบอกว่าไม่รัก...ถ้าคุณไม่รู้สึกวูบวาบเวลาอยู่ใกล้ๆ อย่าบอกว่าไม่คิดถึง...ถ้าเพิ่งจากกันไม่ถึง 1 นาที รับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่ายด้วยใจ จะทำให้เรารู้ว่าเราโชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้รู้จักความรัก อย่าปล่อยให้ใครคนหนึ่งมีน้ำตา...ทั้งๆที่อีกคนหนึ่งกำลังดีใจ อย่าปล่อยให้ใครอีกคนหนึ่งกำลังยิ้ม...ทั้งๆที่อีกคนหนึ่งกำลังร้องไห้ อย่าปล่อยให้ใครคนหนึ่งพูด...ทั้งๆที่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการฟัง ความรักต้องมาจากความรู้สึกของคนสองคน อย่าให้คนหนึ่งหยิบยื่นแต่อีกหนึ่งไม่ต้องการ "ปลาย"

Nong Sharp,
 

		อ้างถึง
	ผู้หญิงน่ะ " ชอบคนดี รักคนเลว แต่เลือกคนรวย"

it can be reversed too:
ผู้หญิงน่ะ " ชอบคนรวย รักคนดี แต่เลือกคนเลว "
another version:
ผู้หญิงน่ะ " ชอบคนเลว รักคนรวย แต่เลือกคนดี"
p.nn

เปล่า ...

พี่หมายความว่า เมื่อไหร่จะมีกับเค้าหนอ

เป็นห่วงน่ะ ไม่ได้ว่าเพ้อเจ้อ ซ๊ากกก กะหน่อย น้องเอ๊ย  :wink:

:lol:

One day good love wıll fınd you, just waıtıng my brother

Sharp The Sıngle

ผมขอใช้สิทธิ์ขาด...ที่มีอยู่ยกกระทู้นี้ให้  "ไอ้ชาร์ป"..

ศาลตัดสินไง บอกด้วย

The judge will send him forever to"marry"status...herr,herr...
p.nn(not single)

เหอ ๆ ๆ ไม่ขอรับครับ ...  :lol:

ไม่อยากมีภาระ  :lol:

ถุย...กรูไม่เชื่อ

ศาลคงตัดสินไม่ได้..เนื่องจากผู้ร้อง..(ไอ้หลิม) มันไม่มีสิทธิ์ร้อง..

คนไม่มีสิทธื..ก็ผิดตั้งแต่วันที่เราเกิด

:oops: จงเชื่อใจพรหมลิขิต  (ถ้าคนเราไม่เดินตามพรหมลิขิตไม่มีผล)

จงเชื่อในเหตุการณ์ที่นำพาความรักมาให้ (จะรู้ได้ไงว่าเหตุการณ์ไหน)

อย่าบอกว่าไม่รัก...ถ้าคุณไม่รู้สึกวูบวาบเวลาอยู่ใกล้ๆ (บางคนรักไม่รักก็บอกได้มันติดปาก)

อย่าบอกว่าไม่คิดถึง...ถ้าเพิ่งจากกันไม่ถึง 1 นาที  (บางคนจากแล้วจากเลยเมื่อเจออีกคน)

รับรู้ความรู้สึกของอีกฝ่ายด้วยใจ  (ถ้าไม่บอกไม่มีใครรู้หรอก)

จะทำให้เรารู้ว่าเราโชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้รู้จักความรัก  (บางคนบอกรักคือยาพิษ)

อย่าปล่อยให้ใครคนหนึ่งมีน้ำตา...ทั้งๆที่อีกคนหนึ่งกำลังดีใจ  (บางคนชอบเยาะเย้ย)

อย่าปล่อยให้ใครอีกคนหนึ่งกำลังยิ้ม...ทั้งๆที่อีกคนหนึ่งกำลังร้องไห้ (หรือจะให้ร้องไห้ด้วย)

อย่าปล่อยให้ใครคนหนึ่งพูด...ทั้งๆที่อีกคนหนึ่งไม่ต้องการฟัง (ถ้าพูดไร้สาระเราก็ไม่อยากฟัง)

ความรักต้องมาจากความรู้สึกของคนสองคน  (รักเขาข้างเดียวข้าวเหนียวนึ่งก็มีเยอะไป)

อย่าให้คนหนึ่งหยิบยื่นแต่อีกหนึ่งไม่ต้องการ  (ไม่ใช่ร้กคือการให้..เหรอ)

"ป้อเอง"

ไอ้ป้อ ไอ้คนไม่มีหัวใจ :cry:

:oops: แหะๆๆ

เค้าเรียกเป็นโลกอีกมุมนึง..หลายข้อกรูก็เคยคิดแบบนี้นะ..

พรหมลิขิตเหรอ ก็เชื่อบ้างนิดหน่อย กรูเชื่อเรื่องความน่าจะเป็นมากกว่า(Probability) คือแบบว่าอยู่ในป่าในดงอย่างกรูเน๊ยโอกาสเจอสาวๆมันก็น้อย ในสาวๆที่่น้อย แล้วก็เป๊กเน๊ย มันก็น้อยลงไปอีก แล้วในสาวๆที่เป๊กเน๊ย แล้วจะจริงจังแต่งงานด้วยมันก็น้อยมั๊กๆ ถามว่ามีโอกาสมั๊ยมันก็มีอะนะแต่ก็น้อยมาก ถ้าได้บางคนอาจจะเรียกว่าพรหมลิขิตก็ได้ (ประมาณลูกสาวกำนัน...อิอิ)  ฉะนั้นเราไปเพิ่มความน่าจะเป็นกันเต๊อะ  :lol:  :lol:  :lol:

ไอ้คนเลว
.....

ที่รักเธอ

 :oops:  :oops:

 :roll: ความน่าจะเป็นที่ว่า....อาจเรียกว่ามันเป็นเรื่องของวงโคจร...ได้มั้ยน๊า...

เคยสังเกตไหมว่า..คนที่รู้จักชอบพอกัน...ก็มักจะมาจากการที่ได้เจอกันในกลุ่มหรือว่า

ในหมู่พวกพ้องเดียวกัน...ที่ชักพากันมาให้รู้จักกัน...มันเป็นเรื่องของวงโคจร...

ว่าเราจะเลือกวิถีโคจร...อย่างไร...ที่จะพาให้เราได้ไปพบปะ

หรือเจอใครบ้าง......ก็จะมีโอกาสที่จะได้รู้จักใครบางคน...รู้จักตัวตนของคนคนนั้น....

...ว่าเขาหรือเธอเป็นคนอย่างไร...มีมุมมอง...ทัศนคติในเรื่องต่างๆ เป็นยังไง...

คุยแล้วคลิกรึป่าวว...หรือว่าเอาไว้แค่ชื่นชมปลาบปลื้ม...ประมาณว่าไม่รักแต่คิดถึง..หน่ะ..หุหุ

ตัวอย่างเช่น คนที่ชอบเที่ยว...แล้วมีโอกาสไปเที่ยวกัน..ก็จะได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน...

ว่าเขาหรือเธอเป็นยังไง....ชอบเที่ยวสไตล์ไหน..เชิงวัฒนธรรม..เที่ยววัง..วัดวาอาราม..

หรือล่องไพรในอุทยานแห่งชาติ  หรือทะเลเที่ยวเกาะแก่ง  หรือประเภทขาเที่ยว ลุยๆ ไปได้หมด  

หรือคนที่ชอบอ่านหนังสือ...แล้วไปร้านหนังสือ....เที่ยวงานสัปดาห์หนังสือ..

ไปฟังเสวนาหนังสือ...โอกาสที่เจอคนคอเดียวกัน..เคยได้อ่านหนังสือเล่มเดียวกัน..

...คุยถูกคอ...ในเรื่องเดียวกัน..ก็มีมีโอกาสสูงกว่า...คนที่ไม่ได้ไปในที่ชอบที่ชอบ...

เพราะอาจหาคนมาคุยถูกคอด้วยยาก...หรือบางทีไปแล้วก็หาคนแนวเดียวกันยาก...

(นั่นสิ...แต่ก็น่าแปลกบางคู่เค้าก็ว่า..เขาชอบต่างกัน..เขาก็อยู่ด้วยกันได้...)

บางที...เราน่าที่จะสามารถเลือกวิถีโคจรของเราเองได้...ว่าเราจะพาให้ไปเจอกับใครบ้าง...

แต่วิถีโคจรบางครั้งก็มาจากคนอื่นด้วยก็ได้นะ...เช่น  เป็นเพื่อนของเพื่อนแล้วไปรู้จักกัน

ที่ไหนสักแห่ง..หรือว่า..เป็นคนที่รู้จักกันผ่านใครบางคน..อันนี้บางทีมันก็อธิบายยากนะ

ว่าบางทีทำไมบางคู่โอกาสที่จะมาเจอกันแทบไม่มี เช่น ทำงานคนละสายงานกันเลย..

แต่ก็มีโอกาสได้รู้จักกันผ่านวิธีการต่างๆ ...ส่วนการที่จะแปรเปลี่ยน...

ความสัมพันธ์ที่จะเขยิบมาสานสัมพันธ์...ให้ใกล้กันหรือเปล่านี่...

คงเป็นความลับที่คนสองคนจะรู้กัน...ซะแล้วล่ะเนอะ...คริคริ

:oops:  :oops:  :oops:

ว่าแล้วก็ทำให้นึกถึงเพลงนี้..เมื่อครั้งที่ไปดูคอนเสิร์ตเฉลียงจัดขึ้น.....ล่าสุด

มีเพลงพิเศษ...เพลงนี้..เธอหมุนรอบฉัน  ฉันหมุนรอบเธอ...

โดยมี....พี่เจี๊ยบ..วัชระ ปานเอี่ยม..เป็นคนร้อง...แล้วเนื้อร้องเพลงนี้..

พี่จิก..ประภาส  ชลศรานนท์  เป็นคนแต่งเนื้อร้อง...ฟังแล้วโดนใจ....ชอบมั่กมากเร้ยยยย...

ดาวนับล้าน ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า
จะมีไหมหนาที่ลอยอยู่เองเฉยเฉย
ไม่ยอมโคจรหมุนไปไหนเลย
ไม่เคยไม่เห็นเลยสักดวง

“ดาวของฉัน” เธอว่าห่างไกลลิบลิบ
แต่ดาวไหนไหน มันก็อยู่ไกลกันทั้งนั้น
“ดาวของเธอ” ฉันว่าก็เหมือนกัน
กี่ปีแสงนั้นอย่านับเลย

เมื่อดาวโคจรมาเจอะกัน
ฤดูก็เปลี่ยนผัน การหมุนก็ผันแปร
เมื่อเธอกับฉันมาเจอะกัน ชีวิตก็เปลี่ยนผัน
เปลี่ยนไปจากเดิม เปลี่ยนจังหวะหมุนของหัวใจ

เกิดอาการ
เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ
แต่สองดาวก็ยังหมุนรอบตัวเอง
เธอดึงดูดฉัน ฉันดึงดูดเธอ
แต่สองดาวยังเปล่งแสงอันงดงามให้แก่กัน

ดาวนับแสน ที่มีวงแหวนนับร้อย
ทั้งดาวเคราะห์น้อย ดาวฤกษ์ ลอยคว้างคว้าง
ดาวทุกดวงนั้นย่อมจะแตกต่าง มีเส้นทางหมุนของตัวเอง

:roll: อยากให้ทุกคนได้ฟังเพลงนี้กันบ้างจังค่ะ...

เพื่อนพี่น้องท่านใดที่สามารถแปะลิงค์เพลงนี้ได้..

โปรดช่วยนำมาแปะที่นี่...ให้ได้แบ่งปันกันฟังด้วยได้ไหมค่ะ อยากให้ได้ฟังกันมั่กมากจ้า:wink:

ถึง เพื่อนแบด

ช้างเผือก มักจะหลบอยู่ในป่าลึกนะ ลองหาดู ถ้าไม่ได้เอาช้างพังไปก่อน

 :)

ได้อ่านข้อความในกระทู้นี้หลังจากงานคืนสู่เหย้า...เลยรู้สึกอินกับเค้าบ้าง

ขอเปิดตัวด้วยเพลงที่แต่งขึ้นมาตอนอยู่ปีสามแล้วกัน เรื่องราวในเพลงเกิดจากประสบการณ์จริง....เป็นคำถามที่ต้องการคำตอบ แต่จนป่านนี้ผมยังหาคำตอบนั้นไม่ได้เลย

ให้ชื่อเพลงนี้ว่า "รักคือ?"

เธอเอ่ยคำถามของหัวใจ ว่ารักคืออะไร

และก็อยากรู้ว่ารักที่ฉันให้เธอเป็นอย่างไร

จะมีซักกี่คนที่จะเข้าใจคำนี้  

ลองนึกดูคำตอบมีอยู่มากมาย

......(hook)    อยากจะรู้ และฉันก็อยากจะตอบให้เธอได้ฟัง แต่ยังไม่รู้จะตอบเธอยังไง


อย่าเพิ่งเสียใจ ถ้าวันนี้ไม่ได้คำตอบจากฉัน  

เพราะสิ่งนั้นคงไม่สำคัญเท่าวันนี้ที่เรารักกัน

ถ้าวันใดวันนึงฉันได้พบคำตอบ

จะเอามาบอกให้เธอได้รู้.....

คืออยากบอกคนที่ถามว่าอย่าคิดอะไรมากมายกับคำๆนี้เลย  แค่เรารู้สึกว่าเรามีและเรารู้สึกยินดีกับคำๆนี้ก็น่าจะพอแล้ว

กระทู้นี้มีมนต์ขลัง ...

แต่อาจเป็นเพราะ ... ทุกคน ไขว่คว้า หาที่พักพิงของ จิตใจ  เพื่อ ความหมายของชีวิต ...

ค้นหา Destity ของตัวเอง ... ตามทางที่ตนเองเป็น และ เชื่อมั่น ...

...
..
.

Do you believe in Destiny ?

Ummmmm ...

Maybe,You are searching ...

 8)

Oh Ho! :shock:  :shock:  :shock:
เจ้าชายแห่งสายน้ำเจ้าพระยา เมื่อออกมาจากวังในครั้งนี้
ท่าน ท่าน ท่าน ทำให้บอร์ดได้ตื่นตา ตื่นใจอะไรเช่นนี้...
อ่านเนื้อร้องแล้วอยากจะฟังทำนองพร้อมเสียงร้องด้วยจริงๆ เลย  :oops:  :oops:  :oops:
มาคุยกันบ่อยๆ นะคะ...

คติ สำหรับวันนี้...

ปลาเป็นว่ายทวนน้ำ แต่บางทีปลาก็อยากลอยไปสบายๆบ้าง ทำไมวะ?

และ

หมากัด ไม่เห่า หมาเห่า ไม่กัด

ชื่อไอ้เอสหรือแปลได้อีกอย่าง..เจ้าชายเจ้าพระยา..(แบบว่าไปบ่อยจนเด็กเชียร์เรียกเจ้าชาย)

ใส่คอร์ดกีตาร์ด้วยเลยไอ้เอส

ถึงเจ้าชายแห่งสายน้ำเจ้าพระยา

"คำๆ นี้" ของเอสเนี่ย หมายถึงคำๆ เดียวกับชื่อเพลงที่แต่งขึ้นมาเองนี้หรือเปล่าจ้ะเนี่ย.... :?

ha ha อ้าว โต้ง มาแถวๆ ถ.ศรีอยุธยาด้วยรึ นึกว่าจะอยู่แต่แถวๆ รัชดาซะอีก แหม รู้ดีกันจริง

จาก เด็กแถวซ.รางน้ำ..ณ อนุสาวรีย์ชัยฯ

เจ้าชายเจ้าพระยา...
กรุณาใส่คอร์ดแล้วนำกีต้าร์มาเล่นให้ฟังที่สนามเทนนิส อาทิตย์หน้าก็จะดี พี่จะได้ proof ให้ก่อนที่จะเล่นให้สาวฟังจริงๆ...ดีปะคะ...อะครึๆ  :wink:

 :oops: Destiny จะนำพามา.ให้เราได้...มาพบ..รู้จัก..รัก..และผูกพันกัน...

คนเรายังไงก็ต้องมี...ความรัก...หล่อเลี้ยง....หัวใจ...นะค่ะ...

เชื่อมั้ยค่ะว่า...ความรักมีอยู่ทุกแห่งหนค่ะ...

LOVE IS ALL AROUND

Artist : Wet Wet Wet

I feel it in my fingers, I feel it in my toes
Love is all around me and so the feeling grows
It's written on the wind, it's everywhere I go
So if you really love me, come on and let it show

You know I love you I always will
My mind's made up by the way that I feel
There's no beginning, there'll be no end
'Cause on my love you can depend

I see your face before me, as I lay on my bed
I kinda get to thinking of all the things we said
You gave a promise to me, and I gave mine to you
I need someone beside me in everything I do

You know I love you I always will
My mind's made up by the way that I feel
There's no beginning, there'll be no end
'Cause on my love you can depend

It's written on the wind, it's everywhere I go
So if you really love me, come on and let it show
Come on and let it show

:idea: เพลงประกอบภาพยนตร์ Love actually หนังในดวงใจอีกเรื่องนึง  

 :P ใกล้คริสต์มาสแล้ว...ยิ่งได้ดูหนังเรื่องนี้..จะได้อารมณ์ค่ะ...

แล้วจะรู้สึกอิ่มเอมไปกับความรักทุกรูปแบบค่ะ...

มีทั้งแอบรักแล้วก็บอกว่า..enough แค่นี้ก็เพียงพอแล้วกับการที่ได้รัก...

...ลุ้นรัก...นอกใจในรัก....ผิดหวังในรัก....สมหวังในรัก..ลองมองดูความรักรอบๆตัว เรานะค่ะ..

อย่ามองหาเร็วๆ นะค่ะ..เด๋วมันจะผ่านตาไปค่ะ...ต้องค่อยๆ มองอย่างช้าช้า...แล้วคุณจะรู้ว่า..

LOVE IS ALL AROUND

 :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:

 

 8) ท่านป้อม...

ผู้ค้นพบเนื้อคู่...สร้างคู่สม...แล้ว...มีมุมมองกับความรักยังไงบ้างล่ะค่ะ...มาแชร์กันดีกว่า...

คนที่คนค้นพบความรักในตัวคนคนนึงแล้ว... :oops:  :oops:  :oops:

น่าจะมีเรื่องมาเล่าสู่กันฟัง...ให้กับคนที่ค้นหา... :oops: กันอยู่นะจ้ะ.....

คติที่ว่าไว้...มีนัยยะแฝงอะไรเกี่ยวกับความรัก...ด้วยอ๊ะป่าววว...

ช่วยบอกข้าน้อยด้วยเจ้าค่ะ :wink: