Cmadong Chula

ยังจำสุพจน์ เนตรน้อย หรือ พี่แห้ว  หรือไอ้แห้ว ของพวกเราได้ไหมคะ  แห้วเป็น RCU รหัส 26 ที่ชาวหอ โดยเฉพาะชาวค่ายหอพักในสมัยนั้นไม่น่าจะลืมเธอไปได้ ปัจจุบัน แห้วมีชะตากรรมที่น่าสงสารมาก เพราะประสบอุบัติเหตุรถคว่ำตั้งแต่เริ่มทำงานได้ไม่นาน และจนวันนั้นจนถึงวันนี้ เกือบ 20 ปี แห้วขยับตัวไม่ได้ พูดไม่ได้ ทำได้เพียงกะพริบตา หรือร้องไห้  (บ่อยๆ) แห้วอยู่กับพี่สาวที่อำเภอดำเนินสะดวก สภาพครอบครัวลำบากมาก พี่สาวที่รับเธอไปดูแล มีอาชีพรับจ้างขับเรือหางยาวค่ะ

อยากเชิญชวนพวกเราที่ยังจำแห้วได้ ไปเยี่ยมและให้กำลังใจเธอกันหน่อยนะคะ การเดินทางต้องนัดหมายกันล่วงหน้า เพราะต้องใช้เรือหางยาวเท่านั้นจึงจะไปถึงบ้านเธอได้ และจะต้องให้พี่สาวเธอมารับ สำหรับท่านที่จะไปเยี่ยมเธอ หรืออาจจะไปไม่ได้ แต่มีจิตเมตตาจะฝากของใช้หรือของจำเป็นไปแทน  กรุณาติดต่อมาที่ดิฉันด่วนนะคะ (กรณีฝากของ ขอเป็นว่ามีคนไปกันหลายคนจะขอรับฝาก แต่ถ้าไม่มีคนไป ขออนุญาตไม่รับฝากของนะคะเพราะเกรงคำครหา โดยเฉพาะเงิน )


ดิฉันตั้งใจไว้เองว่าถ้าหากสารฉบับนี้ที่ได้บรรจุความตั้งใจเต็มเปี่ยมที่จะสื่อเรื่องราวของเพื่อนที่น่าสงสารคนนี้ไปถึงคนอื่น อาจไม่ได้รับความสนใจเท่าที่ควร ก็จะไปเยี่ยมเธอเพียงคนเดียวในวันที่ 31 พค.นี้ ซึ่งเป็นวันหยุด (จะได้ไม่ไปรบกวนรายได้ของพี่สาวที่จะได้จากการรับจ้างในวันเสาร์-อาทิตย์โดยตั้งใจว่าจะไปอ่านหนังสือธรรมะให้เธอฟังเพราะเป็นวันพระใหญ่ด้วย แต่ทั้งนี้ ก็แล้วแต่ว่าจะมีพวกเราหลายๆคนช่วยกันคิดหรือเสนอวันอื่นๆก็ได้ (ถ้ามีคนสนใจไปกันหลายๆคนนะคะ) ขอบคุณล่วงหน้าแทนแห้วด้วยค่ะ
แอ๊น

Khun ANT,
Thank you for the information krab.
แห้ว is my friends from 2526. He was very active (an activist) and we all 2526 loved him. We called him พี่แห้ว as he was older than us.

Please do your best to organize the trip to visit him. I'll pass this message to all my 2526 friends krab.

RS........
Where are you?????
Can we do somthing about this at all??????

YAS

P.Yas,
I called p.Ant the morning she take this text into this web with her mobil phone...I heard about his story..really tragically.
The fact is that..it was happened almost 20 years ago...from the beginning P.Ant still follows his condition untill he was out of the hospital..the contact was broken.P.Ant said she tried to keep on contacting but it was not worked untill last few days.
I recommended her to write an official letter to CU alumni for this matter.He should be not left behind alone again.P.Ant said she will make a photo as an evidence.May be we could collect any idea about that.I promised her to talk with you about this things..sorry I am late.
nn.

Ning,
I'll get some 2526 friends together and may get in touch with his family or Khun Ant. We will try our best to make a visit. Please let me pass this message on to m friends first. I myself can drive to Danern if I knew his address. Will you do anything to help???

However, I'l be at Samilah Beach (Parvillion Hotel) during this coming weekend naa.

P'Yas

น้องปุ๊กกี้คะ
ช่วยนำเรื่องนี้เข้าที่ประชุมคณะกรรมการคราวหน้า
 เพื่อหาทางช่วยเหลือน้องด้วยค่ะ

P.Krongon ,P.Yas ka,
my opinion is that not only a donation as it is only a short term solution but something more such as:we have an excellent CU medicine system hospital,to try his condition again.As I heard he can not sit..only lay down and get a fusion food by the neck...is there any way to get his condition better than that for example..he can sit on the wheelchair or so.His situation was also under the poverty...his parent was passed away inbetween the time.He has only one sister ,who try her best to carry on her life.
This story shock me so much that he was cut out of outside world since he was back home.No one knows..even some said he"may" pass away already...tragedy.
nn

ค่ะพี่อ้อย...ประชุมคราวหน้า 6 มิ.ย.นี้จะนำเสนอค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ๆ

:cry: พี่แอ๊ะ จะคุยเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อวาน แต่ยุ่งมากและคิดว่าควรคุยกับหมออิ๊ด และแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเรื่อง spinal cord injury ก่อน และ สมองก่อน

ชาวหอรุ่นพี่เรา คือพี่สุริยะ รุ่นพี่อาวุโส ของพวกเรา คงรู้จัก เป็นหัวหน้าหอด้วย จบบัญชีแล้ว ไปเป็นผู้จัดการโรงแรมบางแสน และประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซค์ล้ม และเป็นอัมพาต ช่วงล่างของร่างกาย   :cry: โชคดีที่พี่เป็นลูกคนมีเงินที่หาดใหญ่ เลยได้รับการดูแลอย่างดีจากครอบครัวเป็นเวลา20-30 ปี  จ้างคนอุ้มไปเที่ยวกลางคืนด้วย   พีเค้าชอบเที่ยวค่ะ  และมีพี่เลี้ยงประจำหลายคน

 พี่แอ๊ะกับพี่หาญ เคยไปเยี่ยมที่หาดใหญ่พี่เค้าอารมณืดีเลยล่ :lol: ะ  พี่ สุริยะ บอกว่าวาสนาดี ได้นั่งกินนอนกิน :shock:

:shock:  ตอนนี้พี่เขาเสียชีวิตไปแล้วค่ะ :shock:  ตอนนั้นยังไม่มีเรื่องstemcell มิฉะนั้นพี่เขาคง afford ได้ และน่าจะช่วยให้อาการ ดีขึ้นได้บ้างแล้วแต่อาการบาดเจ็บ และการรักษาต่อตามprotocol ของประเทศจีนเขา 8)

ตอนนี้พี่แอ๊ะทำเรื่องstemcell ที่รักษา โรค บาดเจ็บทางสมอง และ บาดเจ็บทางไขสันหลัง อัลไซเมอร์
โดยเราทำเรื่องนี้กับ ประเทศจีน
ดูได้  www. beikebiotech.com ค่ะ

ตอนนี้เราสามารถใช้ stemcell รักษาโรค อัมพาตจาก stroke (เส้นเลือดอุดตันในสมอง)

ปกติการรักษาโรค  stroke  นี้ เมื่อเป็น อัมพฤกษ์หรืออัมพาต  แล้วสามารถรักษาโดยทางแพทย์ปัจจุบันได้ เช่นการควบคุมความดัน การกายภาพบำบัด  แต่ถ้าอัมพาตนานเกินไป ก็จะพิการอยู่อย่างนั้น :cry:

พี่แอ๊ะได้มีส่วนร่วมในการรักษา นายอำเภอที่อำนาจเจริญ ตู๋คงรู้จัก รัฐศาสตร์14 ชื่อนายอำเภอ เถลิงศักดิ์ บุญชิต (ท่านอนุญาตให้พี่แอ๊ะเล่าได้ค่ะ ปกติแล้วเป็นความลับของคนไข้ค่ะ)

ท่านอัมพาตอยู่2 ปี ตอนนี้ ฉีดstemcell เข้าไป เริ่มหัดเดินได้แล้วค่ะ

ทีนี้มาคุยเรื่องน้องแห้ว2526 นะคะ พี่แอ๊ะไม่ใช่หมอ แต่ศึกษาไปเรื่อยๆ และ มาฟังข้อคัดค้านทางการแพทย์  แผนปัจจุบัน จากพี่หาญ  และ ลูกกะต้น ด้วย เลย ได้ พิจารณาอยู่ตลอดเวลาว่า

stemcell เรา ควรจะเชื่อได้ขนาดไหน  แต่พีแอ๊ะคิดว่าเป็นนวัตกรรมใหม่ทางการแพทย์ ซึ่งถ้าพัฒนาไปเรื่อยๆ คงจะช่วยคนไข้ได้มากค่ะ

   กรณี น้องแห้ว บาดเจ็บมานาน และการบาดเจ็บอาจจะมาก stemcell ไม่น่าจะช่วยได้แล้ว :cry: ต้องถามหมออิ๊ด ค่ะเพราะจะ เป็นแพทย์ทางประสาทศํลยศาตร์ :)

กรณีคนบาดเจ็บไม่มาก และเพิ่ง บาดเจ็บ และอายุยังน้อย อาจจะช่วยได้บ้างเช่น  ขยับขาได้ ปัสสาวะเองได้

ความช่วยเหลือที่มีกับน้องแห้ว พี่แอ๊ะคิดว่า คงต้องนำเข้าที่ประชุมกรรมการหอ และนำเงิน ไปช่วยครอบครัวก่อนถ้าครอบครัวมีปัญหา แต่  ถ้าครอบครัว support ได้ เราก็คงไปเยี่ยมให้กำลังใจ

สำหรับพี่แอ๊ะจะช่วยได้ตรงที่ ถ้าน้องแห้ว ต้องเป็นภาระกับครอบครัวในการดูแล พี่แอ๊ะยินดีให้มาพักที่ ร.พ แหลมฉบังของพี่แอ๊ะค่ะ เพราะคงไม่เปลืองอะไรมาก นอกจากการพยาบาล และการให้อาหารซึ่งเราต้องพยาบาลคนไข้อื่นๆ อยู่แล้ว

แต่ปัญหาก็คือการจากบ้านมา และต้องมานอนอยู่ในร.พ   คนไข้ก็คง suffer :cry:  ต้องพิจารณาว่า ระหว่างอยู่ที่บ้า น:o กับอยู่ที ร.พ ที่ไหนจะมีความสุขมากกว่ากัน
หรือจะมาอยู่บางช่วงเพื่อเปลียนบรรยากาศ บ้างก็ได้ค่ะ :)

น้องแห้วเป็นคนดำเนินสะดวก บ้านเดียวกับพี่หาญด้วย เราจะ happyมาก ถ้าได้มีโอกาส ช่วยเหลือค่ะ :D

พี่แอ๊ะไม่ใช่หมอ อธิบาย อะไรผิดถูกไปก็ต้องขออำไพนะคะ

เที่ยงนี้จะเล่าเรื่องนี้ให้พี่หาญฟังค่ะ :cry: คงมีข้อแนะนำทีดีจากพี่หาญค่ะ

หากมีโอกาส วันที่ 31 นี้ ผมขออาสาไปด้วยครับ

อย่างน้อยจะได้มีโอกาสไปเก็บภาพ สื่อเรื่องราวของพี่แห้ว มาให้ชาวหอได้ทราบ

เพื่อจะได้ช่วยหาทางช่วยเหลือกันต่อไปครับ


มัฮดี 2541

ซาบซึ้งใจเหลือเกินค่ะ ไม่รู้จะหาคำพูดไหนมาแทนความรู้สึกตอนนี้ได้เลยนะคะ ขอบคุณทุกคนแทนแห้ว ขอบคุณทุกคนที่ทำให้รู้สึกว่าภูมิใจกับการเป็นซีมะโด่งเหลือเกิน

แอ๊นได้รับการติดต่อทางโทรศัพท์จากน้องหนิง น้องที่อยู่ไกลถึงเยอรมัน น้องขา.. พี่แอ๊นคุยโทรศัพท์กับน้องแล้ว ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร คำว่าซาบซึ้งมันน้อยไปค่ะ พี่แอ๊นจะไปบอกพี่แห้วนะคะ บอกเล่าเรื่องทั้งหมดของทุกคนที่น่ารัก เตรียม print ข้อความเอาไปให้พี่แห้วดูด้วยค่ะ ว่าทุกคนรักและเป็นห่วงพี่แห้วมากเหลือเกิน

น้องมัฮดีก็น่ารักมาก รีบติดต่อจะเดินทางไปด้วยแล้ว พอสายหน่อยมีพี่ต๊ะ รหัส 23 อีกคน โทร.มาบอกจะไปด้วย โอ้โห ณ ขนาดนี้ที่คิดว่าจะเดินทางไปคนเดียว กลายเป็นมีเพื่อนร่วมทางแล้วค่ะ อบอุ่นเหลือเกิน จนถึงตอนนี้ พิมพ์ไปน้ำตาไหลไป ไม่อยากเรียกว่าดีใจเลยค่ะ ขอบคุณทุกคนจริงๆ โดยเฉพาะพี่แอ๊ะ หนูจะเอาเรื่องการไปอยู่โรงพยาบาลไปปรึกษาพี่สาวแห้วดูนะคะ ถ้าไงจะส่งข่าวพี่ค่ะ กราบขอบคุณเหลือเกินค่ะพี่ ถ้ายังไงหนูขอได้มีโอกาสไปกราบพี่สักครั้งแทนเพื่อนด้วยนะคะ

ขอบคุณ yas มาก ตอนนี้แอ๊นอยู่นนทบุรี ถ้าไงติดต่อมาได้ แต่รู้จากหนิงว่า yas ยุ่งอยู่ เอาไว้เคลียร์ภารกิจเรื่องงานแล้วโทร.หรือเมล์มาหาก็ได้นะ แอ๊นเป็นเพื่อนกับคนอง ปงรังษี ยอมรับว่าจำ yas ไม่ได้ แอ๊นน่ะ สาวชั้น 13 ตัวจริงเสียงจริงที่ yas เคยถามหาว่าเป็นสาวแสบประจำหอเลยแหละ เอาไว้เรื่องพวกนี้ค่อยมารำลึกกันทีหลังอีกทีนะ ตอนนี้อิ่มอกอิ่มใจแทนแห้วเหลือเกิน ไว้ yas รวบรวมเพื่อนๆได้  ถ้าสะดวกเดินทางไปเยี่ยมแห้วด้วยกันก็คงดีมาก แต่ถ้าไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะ

แอ๊นค่ะ

อ่านเรื่องพี่แห้วแล้วคิดถึงหนังสือที่เคยอ่านอยู่เล่มหนึ่งค่ะ

เรื่อง "ชุดประดาน้ำกับผีเสื้อ"
เป็นเรื่องของชายคนหนึ่งที่ประสบเหตุทำให้เค้าขยับร่างกายไม่ได้เลย
อวัยวะเดียวที่เขาขยับได้คือเปลือกตาข้างซ้าย

เค้าจึงเลือกที่จะไม่อยู่เฉย
โดยการให้ผู้ช่วยอ่านตัวอักษรต่างๆ ช้าๆ ทีละตัว
และเค้าจะเลือกตัวอักษรนั้นโดยการกระพริบตา

จนในที่สุดเค้าสามารถสื่อสารกับคนอื่นๆ ได้
สามารถเขียนความรู้สึกของเค้าได้
จากบรรทัด เป็นย่อหน้า และเป็นหนังสือเล่มนี้ออกมา

ชุดประดาน้ำ ก็เหมือนร่างกายของเขา ที่กักขังเขาเอาไว้
แต่จิตใจของเขา ซึ่งเหมือนผีเสื้อ ได้โบยบินไปไกลแสนไกลเกินกว่าที่ใครจะรู้

น่าเสียดายค่ะ เค้าเสียชีวิตหลังจากเปิดตัวหนังสือของเค้าได้ไม่นาน

พี่แห้วเองก็คงจะอยากบอกอะไรกับญาติของเขา
หรือคนอื่นๆ ด้วยเหมือนกันนะคะ
ถ้าลองใช้วิธีนี้ดู ก็น่าจะไม่ยากอะไร  จะเอาใจช่วยนะคะ

ได้อ่านแล้วอยากช่วยครับ...มะดี ขอเบอร์โทรหน่อยดิ เผื่อว่าจะฝากอะไรไปได้บ้าง...และจะได้เชิญชวนเพื่อน ๆ ที่ชอบมาเล่นบอลวันอาทิตย์หาทางช่วยพี่แห้วด้วยครับ


เป็นกำลังใจให้ครับ ไม่รู้จะพูดอะไรดี ไม่ใช่ตัวเองไม่รู้สึกหรอก  :cry:  :cry:

น้องแอ๊นค่ะ
พี่รบกวนน้องแอ๊น 2 เรื่องค่ะ คือ (1) ขอที่อยู่ละเอียดๆ (ชื่อหมู่บ้าน คลอง ซอยฯลฯ) ของน้องแห้วด้วยค่ะ พี่มีงานวิจัยอยู่จังหวัดแถบนี้  ดีไม่ดี พี่อาจจะเคยเจอะน้องแห้วซะก็ไม่รู้สิ แต่ไม่รู้ว่าเป็นน้อง RCU เพราะเคยเยี่ยมอยู่รายหนึ่ง พิการแต่ปัก cross-stitch เก่งมาก และ (2) ถ้าพีสาวน้องแห้วไม่ว่า จะขอเบอร์ธนาคาร เพราะเป็นทางเดียวที่พี่จะช่วยได้ (อยากช่วยด่วนน่ะ) ส่งข้อมูลให้พี่ทาง email: jyaree@yahoo.com ขอบคุณมากค่ะ
พี่ทราย 16

ซึ้งใจครับ ร่วมด้วยช่วยกันชาวซีมะโด่ง......

:D อ่านของน้องทราย แล้วจึงอยากจะบอกว่าพี่แอ๊ะก็อยากส่งเงินไปช่วยก่อน เช่นกันค่ะ

ไม่กล้าบอกว่าจะส่งเงินไปให้ก่อน เกรงใจท่านอื่นๆค่ะ

 ดีใจมาก  ถ้าน้องทรายจะส่ง เงิน  พี่แอ๊ะ ขอส่งด้วย เล็กๆน้อยๆเพื่อ ช่วยไปก่อน

ส่งเบอร์ธนาคาร ให้พี่แอ๊ะด้วยนะคะ

prapasri@i-phonesms.com และ prapasri@drhann.com

และ prapasrisuchantabutr@hotmail.com ค่ะ

เมื่อกี้เล่าให้พี่หาญฟัง แล้วค่ะ ร.พ พี่แอ๊ะยินดีช่วยทุกอย่างค่ะ

จะมาอยู่ยโส ก็ได้     แต่ถ้าอยู่แหลมฉบัง ญาติ  และชาวหอ มาเยียมจะใกล้
และที่นั่น แหลมฉบัง มีคนไข้ บาดเจ็บไขสันหลัง นอนอยู่แบบนี้หลายคน ค่ะ

น่าสงสารมาก บริษัทจะมาดูแลระยะแรกเท่านั้น พอหมดหวังแล้วบริษัทเขาก็ให้ส่งคนไข้กลับบ้านค่ะ

หลิม เบอร์โทร โพสต์ให้ทาง pm แล้วเน้อ


วันพฤหัสที่ 31 พ.ค นี้ มีสมาชิกที่จะร่วมเดินทางดังนี้ครับ

1. พี่ต๊ะ 23 และ ผบ.ทบ
2. พี่ ant 26
3. MahDee 41
4. Poot 41
5. Party 43
6. ปอ (ปลา) 43

ไปครั้งนี้ คงจะไปถ่ายภาพ มาสื่อให้ชาวหอได้ทราบกันครับ

และคงจะเป็นการเยี่ยมเยียนให้กำลังใจในเบื้องต้น

ส่วนการช่วยเหลือในขั้นต่อไปนั้น คงจะคุยกันอีกครั้งหนึ่งครับ

:D ป๋อง
เธอช่วยเป็นผู้จัดการให้ฉํนในการดูแลน้อง

ไม่ต้องยุ่งยากอะไร ร.พ จะมี ambulance ไปรับ มาที่แหลมฉบัง

น้องเขาอาจจะอยู่ที่นี่จนต้องจากไป แต่ดีกว่าจากไปอย่างทรมานอยู่ที่บ้าน เพราะ มีเพื่อนคนไข้หลายๆคน อยู่ใกล้ๆกัน จะได้รู้สึกว่า ไม่ได้มีเราคนเดียวที่เจ็บป่วยอย่างนี :o

เพียงแต่เธอนั่งมาเป็นเพื่อน และหวังว่าเธอไม่ต้องใส่ ambu มาด้วยนะจ๊ะ

สำหรับเธอควร จะเช็คร่างกายซะด้วยนา :o

พี่ทรายคะ
แอ๊นตอบเมล์ให้พี่แล้วนะคะ เลยถือโอกาสนี้ แจ้งที่อยู่แห้วให้ทราบโดยทั่วกันด้วย  หากใครไม่สะดวกจะเดินทางไปเยี่ยม จะสอบถามอาการของแห้วทางโทรศัพท์หรือถามหมายเลขบัญชีธนาคาร จะได้เป็นกำลังใจให้แห้วในเบื้องต้นก่อนถึงสัปดาห์หน้าที่พวกเราจะไปเยี่ยมนะคะ

สุพจน์ เนตรน้อย
เลขที่ 271 หมู่ 5
ต.ประสาทสิทธิ์
อ.ดำเนินสะดวก ราชบุรี  โทร.032-360455

ขอบคุณทุกคนแทนแห้วอีกครั้งนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
แอ๊นค่ะ

ไม่ post ไม่ได้แล้วเรื่องนี้   :cry:  :cry:  

เรื่องการช่วยเหลือครั้งนี้อยากให้นึกเลยไกลถึงการเตรียมรูปแบบที่เราจะพอมีเงินก้อนหนึ่งโดยเฉพาะ  เพื่อช่วยเหลือชาวหอที่ประสบปัญหาหนักๆเช่นนี้ คือไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ เป็นภาระของครอบครัว  พวกเราทั้งหลายควรที่จะมีส่วนรับภาระนี้ด้วยเพราะครั้งหนึ่งเราเคยอาศัยอยู่ร่วมกัน เหมือนเป็นพี่น้องกัน  มีหอจุฬาฯแห่งนี้เป็นเบ้าหลอมร่วมกัน  เราเป็นจุดเล็กสุดที่อยู่ใกล้กัน  คนละเล็กคนละน้อยก็น่าจะช่วยบรรเทาได้ไม่มากก็น้อย  การช่วยเหลือควรมีทั้งระยะสั้น และ ระยะยาว ช่วยกันหาลู่ทางดูแลกันไปจนตลอดให้พี่ๆเพื่อนๆ และน้องๆ ได้มีความสุขขึ้นบ้าง โดยน่าที่จะหาเงินระยะสั้นเพื่อไปปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ให้ดีขึ้น และหาเงินในระยะยาวโดยการรับบริจาคเป็นรายปี โดยกำหนดจำนวนว่าเป็นเท่าไร และมีคนรับผิดชอบคอยเช็คหรือคอยแจ้งให้ชาวหอท่านนั้นทราบทุกปี ว่าถึงกำหนดแล้วตามที่ท่านได้แจ้งความประสงค์ไว้
อยากเสนอให้ชาวเวบ ลองนำไปใช้ผสมผสานกับความคิดเห็นของคนอื่นๆ ว่าจะออกมารูปแบบไหนที่มีประสิทธิภาพ และเหมาะสมที่สุด

  พี่แอ๊ะคะจะผสมผสานกับความคิดของพี่ได้บ้างมั้ยคะ  โดยเฉพะกรณีที่น้องเลือกจะอยู่ที่บ้าน  เสียดจะคิดต่ออีกคะ   ชาวเวบด้วยนะคะ  :?:   :?:

P.Wannee ka,
that is what P.Ant needs most...brain storming...she is the only connection between P.Haew and outside world. you have a good idea ka.
nn.

เห็นด้วยกับพี่ๆ น้องๆครับ เย็นนี้คุยโทรศัพท์เรื่องนี้ให้คุณหนุนฟังคงเข้ามาดูในเวปเหมือนกันครับ   ร่วมด้วยช่วยกันชาวซีมะโด่ง.....

:)  ปลื้มปิติในน้ำใจ  และความเอื้ออาทรของชาวซีมะโด่งจริงๆค่ะ ... เราไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว ... เห็นด้วยกับเสียดนะ  ที่จริงพี่อ๋าได้เคยประกาศเป็นนโยบายชัดเจนแล้วว่า   กรรมการชมรม ฯ จะสนับสนุน-ช่วยเหลือ-อุปการะ สมาชิกซีมะโด่งในกรณีแบบนี้  ขอให้พี่ๆ น้องๆ ช่วยกันแจ้งข้อมูลให้ทราบด้วย

ขอเพิ่มเติม และขยายความคิดเห็นต่อนะคะ กองทุนนี้จะได้มากหรือน้อยก็อยู่ที่รูปแบบเช่น ส่งสารเฉพาะกิจนี้ พร้อมแบบฟอร์มเพื่อกรอกจำนวนเงิน  และอาจจะมีผู้ประสงค์บริจาคเป็นรายเดือน รายปี   รวมทั้งสามารถบริจาคแบบเจาะจงบุคคลให้เป็นรายๆไป    ผู้ที่รับผิดชอบหรือชมรมฯก็เป็นตัวกลางจัดสรรเงินระยะสั้นว่าขาดเหลืออะไร จากนั้นให้เงินในระยะยาวโดยการ จ่ายเป็นรายเดือนทุกเดือน   และคอยประสานงาน ให้การช่วยเหลือจนถึงที่สุดของขีวิต   :arrow:  :arrow: คิดต่ออีกนะคะ   :arrow:  :arrow:  :?:  :?:

ขอบคุณเจี๊ยบ ti 21 และน้องหนิงที่ให้กำลังใจคิดต่อ  :)  :)

กรณีน้องสุพจน์ขณะนี้ ไม่ว่าน้องจะเลือกแบบไปอยู่ที่ร.พ.ของพี่แอ๊ะ หรืออยู่ที่บ้านตามเดิม คือเสียดตั้งใจจะบริจาค 2 ส่วน   ส่วนแรกจะสบทบเข้ากองกลางหรือจะเรียกกองทุนก็ได้ว่าขาดเหลืออะไรที่จำเป็น   ส่วนที่สองก็จะสบทบกับเงินที่ทางชมรมฯหรือใครก็ได้ที่จะมีการช่วยเหลือน้องสุพจน์เป็นรายเดือนทุกๆเดือน จนถึงที่สุดของชีวิต  :(  :(

เห็นด้วยตามพี่เสียด 16  ครับ

สวัสดีค่ะ ปอ cmadong 43 ค่ะ เนื่องจากโทรหาพี่แอ้นท์ มา พี่แอ้นท์แนะว่าถ้าจะฝากเงินไปช่วย ให้ฝากเข้าบัญชี พี่แห้วโดนตรง

ปอโทรไปถามพี่สาวของพี่แห้วมา ชื่อพี่ตุ่ม บัญชีเป็นของพี่ตุ่มนะคะ

สุกานดา ช่างเขียน

ธนาคารกรุงเทพ สาขาดำเนินฯ  เลขที่ 422 - 0-257549

:cry: เห็นด้วยกะเสียดค่ะ

พี่แอ๊ะน้ำตาจะไหลแล้วค่ะ :cry: เมื่อจินตนาการสภาพความเป็นอยู่ของน้องเค้า

พี่หาญบอกว่าอาการของน้องแห้ว คงถูก บาดเจ็บ block สูงมาก ทีเดียวค่ะ :shock:

พี่แอ๊ะเข้าใจดีว่า คนที่ทุกข์ทรมานนั้น เค้าคงรู้สึกว่าแต่ละวัน ช่างนานนนนนนนนนนนนนนมาก :cry:  :cry:

เรื่องพี่สุริยะ นามสกุล ฉายเทพประสิทธิ์ ค่ะ   พี่หาญบอกว่า เป็นพี่หอชายที่มีน้ำใจมากๆ ตอนรุ่นพี่แอ๊ะเข้าปีหนึ่ง ไม่ทันพี่เค้านะคะ  แต่พี่หาญทัน พี่เค้าค่ะ

  สมัยที่พี่เค้า จบแล้ว ไป เป็นผู้จัดการโรงแรมบางแสน พวกพี่แอ๊ะกลับจากค่ายดงเลา (ที่โพสต์รูปให้ดูในหัวข้อไหนจำไม่ได้แล้วค่ะ ) นั่นแหละ พี่เค้าให้พวกพี่แอ๊ะไปพักฟรีค่ะ คือมีรุ่นพี่อยู่ที่ไหนเราก็ไปขอฟรีกันอยู่เรื่อย พี่ก็มีหน้าที่ "ให้น้อง" เป็นธรรมเนียมของจุฬา

เพียงไม่นานนัก พี่สุริยะก็ประสบอุบัติเหตุ ค่ะ
เมื่อ  พี่แอ๊ะแต่งงานกะพี่หาญ ไปฮันนีมูน ทางใต้ เลยได้มีโอกาสไปหาดใหญ่ไป แวะ เยี่ยมพี่เค้าที่บ้าน ยังจำภาพได้ติดตา

สมัยปัจจุบันอุบัติเหตุแบบนี้ลดลงเยอะ เพราะ มีกฎหมายให้ใส่หมวกกันน๊อก และคาดเข็มขัดนิรภัย

แต่ในโรงงาน ยังพบอุบัติเหตุนี้มากอยู่ค่ะ

P.Prapasri ka,
as I talked to P.Ant last Tuesday the moment I have read his story,I feel restlessness as if the accident was just happened at that moment..I tried to call P.Yas..but the line was not free...I want to talk about this to someone...I feel as if I were him...to lay down could not talk,could not express his mind,could not move,could not do what he wants..to be captured inside his body like unintentionally prisoner...I was so sad,deeply sad.Furthermore I could feel his loneliness.
nn.

เรื่องการช่วยเหลือต่าง ๆ อยากให้ได้ที่มติของที่ประชุมก่อนดีมั้ยครับ จะได้ให้แนวทางการช่วยเหลือไปในทางเดียวกัน  :)

ผมจะไป survey สภาพความเป็นอยู่ และความต้องการจำเป็นขั้นต้นของพี่แห้วก่อน (วันพฤหัสที่ 31 นี้) จะได้ให้การช่วยเหลือที่ตรงกับความต้องการของพี่เค้ามากที่สุดครับ

วอมอก็มาช้าไม่ต่างจากพี่ป๋องเลยค่ะ
ช้ากว่าเสียด้วยซ้ำค่ะ ช้าเป็นเต่าคลานเลยคะ
ขอเป็นกำลังใจให้พี่แห้วด้วยคนนะคะ
คงไม่สามารถไปเยี่ยมได้ล่ะค่ะ
แต่ขอฝากกำลังใจไปแทนในนามน้องๆ ซีมะโด่งค่ะ

I have just got back from a seminar in Songkhla and now in BKK. Great to hear that we, PP Nong Nong RCU care about our RCU member who is facing dificulty.

I will start calling my 2526 friends tomorrow and try to pass this message to them.

ANT,
I do not recognize you but I am sure if we meet , I am sure that I know you. Kanong Pongransi is my good friend from the Faculty of Law.

I will check with my schedule and if I am available on this coming 31 May, I'll join the trip to visit Heaow as well.

YAS

เทียวไปเทียวมาไม่ได้อยู่เมืองไทยเกือบเดือน  เพิ่งเข้าเว็บทราบข่าวน้องสุพจน์ เศร้าใจมาก  :cry:  :cry:  แต่ดีใจที่เห็นน้ำใจอันประเสริฐของชาวหอทุกคน โดยเฉพาะพี่แอ๊ะและพี่หาญที่มีกำลังช่วยได้อย่างมาก  เห็นด้วยกับข้อเสนอของพี่เสียดอย่างยิ่ง  น้องมะดีมีข้อมูลจากวันที่ 31 แล้ว พี่คิดว่าควรนำเข้าเป็นวาระหนึ่งในการประชุมกรรมการหอวันพุธที่ 6 มิ.ย. ความช่วยเหลือจะได้รวมเป็นหนึ่งเดียวและยั่งยืน

พอเห็นหัวข้อเรื่อง ทำให้ผมนึกถึงพี่แห้วขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่มีเพื่อนเคยบอกผมเรื่องอุบัติเหตุเกี่ยวกับพี่แห้วไปครั้งหนึ่งเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว แต่ตอนนั้นผมไม่ได้อยู่ที่เมืองไทย พอกลับมาอีกทีผมก้อลืมไปเลย พี่แห้วรุ่น 2526 แต่อายุมากกว่าพวกผมเยอะ เพราะแกจบการศึกษานอกโรงเรียนมา ที่พี่ๆน้องๆจะไปเยี่ยมในวันที่ 31 ผมคงไปด้วยไม่ได้ ผมเห็นด้วยกับที่ว่าควรจะนำเข้าการประชุมกรรมการนิสิตเก่าหอ ผมยินดีให้ความร่วมมือเต็มที่ และช่วยเหลือทุกอย่างเท่าที่จะช่วยได้ครับ

อารยัสช่วยประสานเพื่อนๆๆ ในรุ่นด้วย ได้เรื่องยังไง หรือตกลงกันยังไงก้อบอกด้วยนะ เอาด้วยทุกอย่าง

ผมดีใจแทนพี่แห้วจริงๆๆ กับน้ำใจน้องพี่ซีมะโด่งทุกท่าน  โดยเฉพาะพี่แอ๊ะ ผมประทับใจมากครับ

เรียน พี่น้อง ซีมะโด่ง ทราบ
   วันนี้เมื่อประมาณใกล้เที่ยง น้องแอ๊น ได้โทร.มาแจ้งว่าคุณพ่อน้องแอ๊นป่วยหนัก ตอนนี้อยู่ ICU ที่รพ.ที่หาดใหญ่ จำเป้นต้องรีบลงใต้ไปเยี่ยม/ดูอาการของคุณพ่อก่อน อาจขึ้น กทม.ไม่ทัน จึงเกรงว่าอาจไม่ได้ร่วมไปเยี่ยมเพื่อนแห้วที่ดำเนินฯ จึงวานให้พี่ต๊ะช่วยเป้นธุระให้ด้วย ฉะนั้น ขอให้น้องๆที่แจ้งความประสงค์ไว้แล้วที่จะไปเยี่ยมพี่แห้ว กรุณาติดต่อพี่ต๊ะด่วนด้วยครับ ที่หมายเลข 089- 130 7811 หรือ 02- 475 2622 เพื่อจะได้นัดหมายกันต่อไปครับ
  ส่วนพี่น้องท่านใดจะไปร่วมด้วย สามารถขับรถหรือรวมกันไปได้ ตามเส้นทาง กทม.- สมุทรสงคราม(แม่กลอง) แล้วไปตามเส้นทางหลวงหมายเลข 325 ตรงไป อ.ดำเนินสะดวก แล้วไปจอดรถไว้ที่วัด ประสาทสิทธิ์(ถามชาวบ้านเอาแล้วกัน) แล้วค่อยติดต่อให้พี่ตุ๋ม(พี่สาวแห้ว) โทร.089-730 1161 หรือ 032-360 455  แวะมารับครับ
  ผมได้ติดต่อให้ผู้ที่คุ้นเคยกับแห้วอีก 2-3 ท่านได้ทราบแล้วครับ กำลังรอคำตอบว่าจะไปได้หรือไม่ ส่วนตัวผมประมาณไว้ว่าไปได้ 99 เปอร์เซ็นต์ครับ (มีเผื่อสถานการณ์ม็อบซักหน่อยหนึ่งนะครับ)

ฝากพี่ๆ น้องๆ เยี่ยมพี่แห้วด้วยแล้วกันนะคะ...ขอส่งแรงใจให้พี่เขาหายเร็วๆ ด้วยคนค่ะ

กำลังใจสำคัญที่สุดเลย

:D พี่แอ๊ะได้ ให้เจ้าหน้าที่ ธุรการ  ของพี่แอ๊ะ ส่งเงินเข้าบัญชี ไปให้พี่สาวของน้องแห้ว นิดหน่อยแล้วค่ะ  ไม่ได้ส่งไปมาก เพราะคิดว่าควรจะบริจาคผ่านชมรมหอพัก ให้เป็นรูปธรรม และเป็นแนวทางที่ชัดเจน สำหรับดูแล พี่ๆน้องๆ ชาวหอ อื่นๆที่ต้องประสบเคราะห์กรรมแบบนี้ :cry: จะได้เป็นผลงานของชมรม หอพักด้วย ว่า "เราร่วมทั้งสุขและทุกข์ " :D

ไม่ใช่ร่วมสุขอย่างเดียว  :shock:

 เรื่องมาอยู่รพ พี่ แอ๊ะ  ไม่ต้องเกรงใจนะคะ พี่แอ๊ะกับพี่หาญยินดีเสมอที่ได้ช่วยตรงนี้ เพราะไม่ต้องเป็นภาระอะไรกับพี่แอ๊ะมากค่ะ เพราะเรามีหน้าที่รักษาคนไข้อื่นๆอยู่แล้วค่ะ 8)

ตอนนี้มีคนไข้ โครงการสามสิบบาทของพี่แอ๊ะอยู่คนหนึ่ง เป็นสามล้อ ไม่มีญาติแม้แต่คนเดียว
ที่นี้ ขี้เมา  ไปถูกซ้อมมา หัวน่วมไปหมดเลย รักษาหายดีแล้ว แต่ไม่ทราบจะกลับบ้านได้อย่างไร เพราะไม่มีบ้านไม่มีญาติ เลยขอนอน อยู่ ร.พ  ยังพอมีอาหารกิน  แต่เดิมนอนอยู่ในสามล้อค่ะ

พีแอ๊ะให้เจ้าหน้าที่  กับ ติดต่อประชาสงเคราะห์จังหวัด เดี่ยวนี้  ขึ้นอยู่กับหน่วยงานที่เขาเรียกว่าว่า "พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์"     ว่าจะให้ ทำอย่างไรกันต่อ  เลยยังไม่ทราบเลยว่าจังหวัดจะให้ทำอย่างไร :o
 
เมื่อคืนพี่แอ๊ะไปเยี่ยมนอนกรน ฟี้ๆๆๆๆ เลยค่ะ :)

พี่แอ๊ะเห็นชีวิต เยอะมาก จนเข้าใจสัจธรรม คนเราเท่ากันทุกคนค่ะ   8)
รวยแค่ไหนก็เอาไปไม่ได้ จนแค่ไหนก็ไม่มีอะไรจะเอาไป :shock:

พี่หาญบอกว่า " ไม่มีใครใหญ่กว่าโลง" จริงๆนะคะ :cry:

น้องแอ๊นท์คะ
ขอให้คุณพ่อหายเร็วๆนะคะ เอาใจช่วยค่ะ  8)

น้องแอ๊นคะ
ขอบคุณมากที่ช่วยหาข้อมูลของน้องแห้ว (ที่อยู่และหมายเลขบัญชี) ให้  แต่ ณ วินาทีนี้ขอส่งกำลังใจให้คุณพ่อของน้องแอ๊นหายเป็นปกติเร็วๆนะคะ
พี่ทราย 16

P.Ant ka,
get ready to hear from me!...
nn.

เห็นด้วยกับพี่มะดีค่ะ และขอให้คุณพ่อพี่แอ้นท์อาการดีขึ้นไว ๆ นะคะ

ค่ะ Brain strom อย่างน้องหนิง พิมพ์ไว้   ส่งข่าวแค่นี้ก่อน  :?  :?  วุ่นกับการเดินทาง  computer ก็ติด virus  :(  :(

อยากบอกพี่ๆ น้องๆ ว่า
รู้สึกภูมิใจ ที่ได้เป็นส่วนหนี่งของพี่น้องซีมะโด่ง จริงๆ ค่ะ  :D

สรุปได้ความว่าอย่างไร เราจะช่วยกันอย่างไร ขอประชาสัมพันธ์ด้วยนะคะ จะได้มีส่วนร่วมด้วยค่ะ

รอให้การช่วยเหลืออย่างเต็มที่ครับ.. :D  :D

ไม่ได้อยู่กับที่หลายวน เพิ่งได้โอกาสเข้าเวปหอ ได้ทราบข่าวร้ายของน้องหอ ขอแสดงความสียใจด้วยค่ะ เอาเลยน้องๆ ตกลงจะหาทางช่วยเหลือกันอย่างไร ก็แจ้งข่าวให้รู้ทั่วๆกัน พี่บี้ยินดี ร่วมด้วย ทุกกรณีค่ะ

ส่งกำลังใจไปให้พี่แห้วด้วยนะคะ อุ๋มไปประชุมวันที่ 6 มิย ด้วยได้มั้ยคะ

น้อง ป ปลา พี่อุ๋มก็ชอบหนังสือเล่มที่หนูว่า อ่านแล้วรู้สึกดีนะคะ

อ้อ ลืมไป ของให้คุณพ่อพี่แอ๊นท์หายไวๆนะคะ

ขอยกมือ   :wink:  ถูกพาดพิง   :evil:  :evil:  
พี่ป๋อง ช่วยเปลี่ยนบรรยากาศ   :D  :D   แรกๆที่เจอข่าวนี้ คิดแล้วคิดอีก   :?  :?   ตอนนี้ก็คงรอบทสรุปจากที่ประชุมเพื่อให้การช่วยเหลือได้ผล  มีหลักเกณฑ์  มีคนดูแลให้มีการดำเนินงานไปต่อเนื่องได้ตลอด   :idea:  :idea:

น้องอุ๋มคะ
แล้วเจอกันนะคะ วันพุธที่ 6 มิ.ย.นี้ พี่ส่งเบอร์โทร.พี่ทาง pm ให้น้องแล้ว ไปถึงโทร.หาพี่ได้เลยค่ะ

Update รายชื่อคนที่จะไปเยี่ยมพี่แห้วครับ

วันที่ 31 พฤษภาคม (วิสาขบูชา)

1. พี่ต๊ะ
2. แฟนพี่ต๊ะ
3. MahDee
4. Poot
5. Party
6. ปอ
7. พี่บอย


พี่ ant 26 ร่วมเดินทางไปไม่ได้ (ต้องกลับไปเยี่ยมคุณพ่อป่วยที่หาดใหญ่)

พี่ต๊ะ กับแฟน และเพื่อน ๆ พี่ต๊ะ จะไปกับรถพี่ต๊ะ

ส่วนทีมของเรานั้น กำหนดการคร่าว ๆ นัดเจอกันประมาณ 7 โมงที่สายใต้ครับ

การเดินทาง จาก กทม.- ดำเนินสะดวก ใช้เวลาประมาณ 2 ชม.

เมื่อไปถึงแล้วจะโทรหาพี่สาวของพี่แห้วมารับครับ

มารออ่านข้อมูล และชมภาพค่ะ  :arrow:  :arrow:

กลับมาแล้วครับ


วันนี้รู้สึกมีความสุขจังเลยครับที่ได้ทำอะไรดี ๆ ให้คนคนหนึ่ง ซึ่งเราไม่เคยได้รู้จักกันมาก่อน


ได้ยิ้ม และหัวเราะ .....อย่างมีความสุข อีกครั้ง....

Don't lost any seconds nong Mahdee...tell me!please.
p.nn

ได้ไปเยี่ยมพี่แห้วแล้ว รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่พี่แห้วได้รับ จากญาติมิตร จากพี่ๆน้องๆ C-madong

ที่ทำให้รู้ว่า เราชาวหอ ไม่ทิ้งกัน ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เราคือชาวหอที่พร้อมจะเดินเคียงกันไปเสมอ ไม่ว่าจะสุข หรือ ทุกข์แค่ไหน

ภูมิใจกับพี่ๆ เพื่อนๆ  น้องๆ ชาวหอจุฬา

ภูมิใจที่เป็นเด็กหอจุฬา คะ.... :lol:  :lol:  :lol:

ป.ล. ไม่รู้มาก่อนเลยคะว่า... พี่แห้วเป็นรุ่นพี่คณะเศรษฐศาสตร์ ... ขอให้พี่สู้ๆๆๆๆ นะคะ...คราวหลังจะไปเยี่ยมพี่อีกนะคะ...อยากเอาVCD ชาวหอไปเปิดให้พี่แห้วดูจังเลยคะ พี่แห้วจะได้ไม่เหงา...

 :lol:  :lol:  

ดูแล้วขนลุกครับไม่ใช่เพราะความกลัวแต่เพราะภูมิใจที่เป็นส่วนหนึ่งของซีมะโด่งถึงเราไม่ได้เกิดร่วมพ่อแม่เดียวกันแต่เราก็รักกันเหมือนหนึ่งพี่น้องคลานตามกันมา

ใครสักคนพูดเรื่อง "ชุดประดาน้ำ" ของอดีต บก.ELLE
เคยอ่านแล้วก็ชอบมากเหมือนกันค่ะ
เห็นความพยายามและการไม่ยอมสิ้นหวังของคนคนนึง
ในการที่จะต่อสู้กับภาวะที่ร่างกายไม่พร้อมแต่ใจพร้อมเกินร้อย
เวลาหมดไฟในการเขียนหนังสือ ก็มักจะนึกถึงผู้แต่งเรื่อง ชุดประดาน้ำ นี่ทุกทีค่ะ
พอดีย้ายบ้านค่ะเลยหาไม่เจอ หากหาเจอเมื่อไหร่จะอ่านบันทึกเทปส่งไปให้พี่แห้วฟังค่ะ
ไปเยี่ยมไม่ได้จริง เพระภารกิจเยอะมาก แต่ได้ติดตามข่าวการไปให้กำลังใจของชาวหอ
ก็อยากให้กำลังที่มากกว่าการพิมพ์ข้อความในนี้เหมือนกันค่ะ

พี่ไผ่คะ...พอดีกิจวัตรประจำวันของพี่แห้วที่ทำตลอดคือ นอนดูทีวีอะคะ

หนูเลยอยากนำ VCD หรือ อะไรก้อตามที่เป็น กิจกรรมต่างๆที่ ชาว c-madong ทำ ไปเปิดเพื่อให้พี่แห้วดูบ้างอะคะ จะได้ไม่เหงา คะ

เพราะพี่แห้วยังจำพี่ๆ ได้อยู่อะคะ เห็นพี่ต๊ะ ไปเล่าเรื่องราวย้อนอดีต และ แซว พี่แห้วก้อหัวเราะ และแสดงอาการ จำได้อยู่อะคะ  เลยคิดว่า ถ้านำกิจกรรมที่พี่ๆ เพื่อนๆ ของพี่แห้ว ไปเปิดให้ดูน่าจะดีคะ..อยากให้พี่ๆลองพิจารณาดูนะคะ  :lol:

Nong Mahdee,Nong Party,Nong Plaa,
I remember him ! recognize him clearly now..thanks your picture and efficiently photo arranging.P.Haew is well known at that time by RCU between his year 2526-2530.He,who always been friendly and had something to tell when we met...I remember his calming smile...remember the way he made any joke just to kidding us..P.Haew,Oh,how awful your life could be!let me contact some of my year RCU people to inform about him ...I am sure,they could remind him like me.
Thank you again.
p.nungning

ชื่นชมความดีของน้องๆ ที่ไปเยี่ยมให้กำลังใจน้องแห้ว  พวกน้องๆ นอกจากทำให้แห้วมีความสุขแล้ว ยังทำให้พี่ๆและคุณพ่อของแห้วมีความสุขด้วย   น้องซีมะโด่งเรานอกจากจะหล่อจะสวยแล้วยังมีน้ำใจสุดประเสริฐ  จงภูมิใจในความดีที่เราทำนะคะ พี่ขออนุโมทนา
มะดี มีข้อมูลใด อย่าลืมเอามาเข้าที่ประชุมพุธ 6 มิ.ย. นะคะ

การไปเยี่ยมเยือน และการช่วยเหลือที่จะมี จากพวกเราชาวหอซีมะโด่ง  คงทำให้น้องแห้วมีความสุข และมีกำลังใจมากขึ้นไปอีกนะคะ  8)  8)  

ตอนนี้พวกเราหลายคน ก็คงรอผลการประชุมอยู่ :roll:  :roll:

ได้รับแจ้งจากพี่ตุ่มว่า ในตอนแรกที่ประสบอุบัติเหตุ มีผู้นำส่งโรงพยาบาลพหลฯที่กาญจนบุรี การให้การรักษาของแพทย์อาจมีการประมาท เพราะในเบื้องต้นยังมีอาการที่ดีกว่านี้ พี่ตุ่มเล่าว่า สังเกตจากหมอ(ผู้ชาย)ที่ทำการผ่าตัด อายุยังน้อย ไว้ผมยาว ดูเหมือนเพิ่งจบมาใหม่ๆ เหตุที่แห้วขยับตัวไม่ได้เพราะหมอได้ตัดเส้นประสาทควบคุมระบบกล้ามเนื้อ(Motor Neurone)ขาดไป เหลือแต่ประสาทรับความรู้สึก(Sensory) จึงรับรู้ได้แม้มดไต่ที่ลำตัวหรือใบหน้า กล้ามเนื้อแขน(Biceps)ยังพอมีอยู่บ้าง ไม่ถึงกับ Atrophy ไปเลยทีเดียว ขยับยืดหดได้ในมุมระยะประมาณ 45 - 60 องศา แต่ต้องช่วยผลักดัน ขยับเองได้น้อยมาก เว้นแต่เวลาโกรธมากๆจนสามารถขยับดึงแขนเข้าประชิดตัว แล้วคงอยู่อย่างนั้นแน่น ต้องคอยแกะออก ปลายเท้าทั้ง 2 ข้างอยู่ในสภาพที่หงิกงอเข้าด้านใน และแข็งตลอด (จะขอถ่ายภาพมาแต่แห้วไม่อนุญาต)

   ปัญหาเรื่องฟันที่ผุกร่อนเรื่อยๆ แปรงฟันแล้วบ้วนทิ้งไม่ได้ เคยมีครั้งหนึ่งฟันหักหลุดออกมา เกือบไปอุดหลอดลม พี่ตุ่มต้องล้วงกันยกใหญ่ พี่ตุ่มอยากให้แห้วได้ทานมังคุด ใส่ปากไป 1 กลีบใหญ่ แต่แห้วก็ฉลาดพอที่จะไม่กลืน เพราะบังคับการกลืนไม่ได้ ซักพัก พี่ตุ่มก็ล้วงออก

  สอบถามถึงการขอรับความช่วยเหลือจากหน่วยงานต่างๆ ได้ความว่าทางสังคมสงเคราะห์(ประชาสงเคราะห์?)เคยให้เงินช่วยเหลือ เดือนละ 500 บาท แต่ในกระบวนการดำเนินการที่แสนจะทรมานและทุลักทุเล เช่น ต้องไปแสดงตนเพื่อยืนยันสภาพ แบกหามลงเรือหางยาว แล้วต่อรถอีกทีหนึ่งเพียงเพื่อรับเงินช่วยเหลือเดือนละ 500 บาท ด้วยความสงสารน้อง พี่ๆก็เลยมิได้ไปขอรับความช่วยเหลืออีก

   อาการเจ็บป่วยที่ผ่านมา ล่าสุดเกิดอาการปวดท้องอย่างรุนแรง เหตุเพราะพี่ตุ่มหวังดี อยากจะให้ทานข้าวได้บ้างหลังจากทานแต่อาหารเหลวมานาน(เจาะคอใส่หลอดสำหรับให้อาหาร)
  แพทย์ที่ รพ.ดำเนินฯเคยบอกว่า ถ้าเป็นเช่นนี้มานานแล้วก็ไม่สามารถฟื้นกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ แต่แห้วยังมีกำลังใจที่ดีมาก ผมว่าปาฏิหารย์มิได้อยู่ที่คำภาวนา แต่อยู่ในใจเราท่านทุกคน ผมเคยได้รับ forward mail เรื่องการช่วยเหลือผู้เจ็บป่วย พิการ หรือผู้ด้อยโอกาสมาก็หลายครั้ง แต่ความรู้สึกไม่เหมือนกับที่เจอ ของจริง เช่นนี้

  แห้วเคยทำงานกับ อ.วารินทร์ วงศ์หาญเชาว์ ซึ่ง อ.ก็ไม่เคยทอดทิ้งแห้ว ได้แวะไปติดตามให้การช่วยเหลือ เยี่ยมและให้กำลังใจอยู่เสมอจวบจนวาระสุดท้ายก่อน อ.จะเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจอย่างกระทันหันเมื่อเร็วๆนี้เอง

  ขอขอบคุณชาวซีมะโด่งทุกท่านแทนแห้วด้วยที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องราวนี้ มิได้หวังสิ่งของหรือเงินบริจาค เพราะลำพังปัจจัยอย่างเดียวมิอาจทำให้แห้วดีขึ้นสักเท่าไร แต่คงต้องระดมความคิดอ่านทั้งจากผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ เวชศาสตร์ฟื้นฟู ,กายภาพบำบัด,แพทย์ฝังเข็ม หรือแพทย์ทางเลือกอื่นใดที่พอจะหาลู่ทางหมุนโลกกลับไปให้แห้วอย่างเดิมได้
  ขอบพระคุณอีกครั้งครับ

:( จะให้พี่แอ๊ะช่วยอะไร ก็ช่วยกันบอกมานะคะ

จะให้ช่วยอะไรก็ได้ค่ะ  ยินดีทุกอย่างค่ะ

แต่เห็นอาการน้องแล้ว  กลุ้มใจจัง เวลา ป่วยนานเกินไป เกินกว่าการรักษาจะช่วยได้ไหมคะ

Dear ALL RCUs,

จะนำเรื่องนี้เข้าที่ประชุมชมรมฯวันที่๖นี้
ทางชมรมฯก็มีจุดประสงค์ที่จะช่วยเหลือชาวหอฯและครอบครัวที่เดือดร้อน อาจจะเป็นการให้ทุนการศึกษาแก่ลูกๆหรืออย่างอื่นที่เหมาะสม แล้วจะ keep you-all inform ja !

Millionsss...Thanksss...
 :lol:  8)  :D

รู้สึกดีมากค่ะ ที่ชาวหอรักกันขนาดนี้

ขออภัยทุกท่านเป็นอย่างยิ่งค่ะ แอ๊นมีภารกิจเรื่องการป่วยของคุณพ่ออย่างกะทันหัน ขอบคุณพี่ต๊ะ น้องmahdee และน้องทุกคนที่มิได้เอ่ยนามในที่นี้ ที่ได้เป็นตัวแทนไปเยี่ยมแห้วแทนแอ๊นค่ะ ขณะนี้คุณพ่อพ้นขีดอันตรายและกลับมารักษาตัวต่อที่บ้านแล้ว (เป็นโรคถุงลมโป่งพอง และต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยมากในช่วงนี้) ขอบคุณพี่ๆน้องๆทุกท่านที่ช่วยส่งกำลังใจให้ด้วยค่ะ
เมื่อเช้าคุย M กับ mahdee และสัญญากับน้องไว้ว่าจะรีบโพสท์ส่งข่าวเรื่องนี้ แต่งานยุ่งมากกกกกก จนถึงเวลานี้ต้องรีบออกมาหาเน็ตคาเฟ่เพื่อใช้เวลานี้ส่งข่าวถึงพี่น้อง RCU ก่อน เนื่องจากหายตัวไปร่วมสัปดาห์
เมื่อวานนี้มีน้อง RCU 27 โทรมาหาในขณะที่กำลังนั่งรถเมล์ออกไปฉีดยาหน้าปากซอย เนื่องจากมีอาการปวดหัวไมเกรนอย่างรุนแรง คาดว่าคงจะเครียดสะสมมาตั้งแต่ทราบข่าวว่าคุณพ่ออาการหนักมากจนถึงช่วงเวลาที่ต้องดูแลทั้งคุณพ่อที่ป่วยหนักและคุณแม่ที่มีอายุมากแล้ว  คุยไปก็เบลอไป พอวางสายรู้สึกว่าตัวเองจะป๊อกและน็อคไปเลยค่ะ หลับยาวจน 2 ทุ่ม ตื่นมาทานมาม่าไปครึ่งซอง  ทานยาแล้วหลับต่อถึงเช้า จำอะไรไม่ได้ ขอโทษ จริงๆน้องขา พี่จำๆไม่ได้แม้แต่ชื่อน้อง ??? ถ้าไงติดต่อพี่แอ๊นเรื่องไปเยี่ยมพี่แห้วด้วยนะคะ ขอโอกาสพี่แอ๊นแก้ตัวหน่อยเถอะค่ะ
เห็นรูปแห้วแล้วบ่อน้ำตาแตกค่ะ อยากมี "ปาติหาน" จังเลยค่ะ อย่างน้อยขอแค่ให้เพื่อนกลับมาพูดคุยได้เหมือนเดิมก็ยังดี พี่แอ๊ะคะ กรณีอย่างนี้ เป็นไปได้บ้างมั๊ยคะ อย่างเช่นมีกล่องเสียงเทียมไม๊คะ  ที่จะช่วยให้พูดได้ ไม่หวังว่าแห้วจะกลับมาครบ 100 เปอร์เซ็นต์ แต่ขอโอกาสให้เพื่อนคนนี้ได้พูดและบอกกล่าวคำขอบคุณถึงพี่น้อง RCU ที่น่ารักและมีน้ำใจมากล้นเช่นนี้ทุกคน
คงไม่มีคำกล่าวใดยิ่งใหญ่กว่าคำว่าขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง ขอถือโอกาสนี้กราบแทบเท้าทุกคนแทนแห้วไว้ ณ ที่นี้ ด้วยค่ะ ขอรอฟังข่าวดีจากที่ประชุมหอด้วยนะคะ
แอ๊นค่ะ

P.Ant ka,
glad to hear your father get back home.Take a good care of yourself naka.We could not stand for the next sadness news..I suppose I knew who was RCU 27 you mentioned of.Last days I tried to contact RCU 27...could talk only 3-4 of them who I keep contact from time to time.They knew the rumore about P.Haew that he has a heavy sickness but no one knows exactly what it was.P.Haew used to be a manager of camping to Udornthani ,year 2528 I guess.So the one you talked is from pol.sci 27 who was also attended those camping. He told me he will call other RCU to inform about this news as much as he can.
Take a good rest.
nongning27

:( น้องแอ๊นคะ
เมื่อกี้พี่แอ๊ะเปิดภาพน้องแห้ว ให้พี่หาญดู พี่หาญบอกว่า ยากมากๆค่ะ  และคิดว่า คงหมดหวังค่ะ

และสงสารน้องแห้วที่ต้องทรมาน เป็นสิบๆปี

แต่ยังไม่นึกถึงเรื่องกล่องเสียงเทียมนะคะ  น้องแอ๊นท์เก่งจัง นึกเรื่องกล่องเสียงเทียม ขึ้นมาได้

พี่หาญออกไปดูคนไข้ค่ะ เดี่ยวพี่หาญกลับมา พี่แอ๊ะจะถามให้ค่ะ :o

ช่วงนี้พี่หาญต้องอยู่เวรกลางคืนเองในบางคืน เพราะหมอร.พพี่แอ๊ะลาออกไปเรียนต่อ 2 คนค่ะ
ยังหามาเพิ่มไม่ได้ :shock:
หมอที่จะมาอยู่อิสานหายากมากค่ะ :cry:

น้องแอ๊นคะ

พี่หาญเข้ามาบ้านแล้วค่ะ เห็นใจในความต้องการของน้องแอ๊นท์จริงๆ แต่พี่หาญบอกว่า กล่องเสียงเทียมก็คงทำไม่ได้ เพราะไม่มีเส้นประสาทไปบังคับหรือต่อได้อีกแล้วค่ะ :shock:

พี่หาญบอกว่ากรณีน้องแห้ว เส้นประสาท ขาดในระดับที่สูงมาก ปกติคนไข้อื่นจะพูดได้ เช่นพี่สุริยะที่พี่แอ๊ะเล่าให้ฟัง พี่เค้าพูดได้ ให้คนอุ้มไปเที่ยวได้ค่ะ :o

น้องแอ๊นท์ ช่วยบอกทางครอบครัวน้องแห้ว ถ้าญาติพี่น้อง ต้องเป็นภาระในการดูแลมาก พี่แอ๊ะยินดี ให้ร.พ พี่แอ๊ะ  ที่แหลมฉบังไปรับมาอยู่ร.พพี่แอ๊ะค่ะ :D

สภาพความเป็นอยู่น่าจะสบายกว่าอยู่ที่บ้าน เช่น อยู่ในห้องแอร์ มีพยาบาลคอยพลิกตัวไปมาให้ และคงได้ พบเพื่อนคนไข้ คนอื่นๆบ้าง :D

พี่แอ๊ะอยู่กับคนไข้จนชินแล้วค่ะ เลยไม่กลัวอะไร  :shock:
 
คิดว่าความตายคือส่วนหนึ่งของชีวิตค่ะ :)

เรื่องการไปอยู่ ร.พ ได้เคยคุยกับพี่สาว และพี่แห้ว เอง แล้ว

พี่แห้วเค้าไม่อยากอยู่ รพ. เพราะกลัวว่าจะถูกทิ้ง และจะเหงา ไม่มีคนดูแล  :cry:


คิดว่าพี่เค้าจะอยุ่บ้านมากกว่า เราคงจะหาอุปกรณ์ดี ๆ ไปให้ที่บ้านเสียกระมังครับ  (เครื่องมือทำกายภาพ หรืออะไรที่สามารถทำเองได้ที่บ้าน)

อุปกรณ์จำพวกอะไรบ้างคะ  :roll:

ได้อ่านฟอรัมนี้แล้วน้ำตาซึมครับทั้งเรื่องราวพี่แห้วและน้ำใจพี่น้องชาวหอทุกท่านครับ

ข้อเสนอของหมอเสียดเป็นความคิดที่ดีมากค่ะ พี่ขอสนับสนุนค่ะ

สะเทือนใจมากเมื่อเห็นภาพน้องแห้ว  และต้องขอขอบคุณน้องๆ ที่เป็นตัวแทนพวกเราไปเยี่ยมและนำรายละเอียดมาให้ทราบ

สวัสดีค่ะ พี่กุ้ง 14  พรุ่งนี้ก็จะมีประชุมแล้ว  คงมีการพูดคุย และผสมผสานถึงแนวทางที่เป็นไปได้ และปฏิบัติได้   เสียดก็รอฟังข่าวอยู่ค่ะ   :arrow:  :idea:

พรุ่งนี้เย็นหนูขออนุญาตเข้าไปร่วมประชุมกับพี่ๆด้วยนะคะ  :wink:

Lahnoi,
take an "inside"information for us...a folk from far...sooner than an official naja.I would wait for the final decision too.
p.nn

เย้...มีเพื่อนมาเข้าร่วมอีก 1 คนแล้ว เย็นนี้รุ่น 43 คงเข้าร่วมประชุมกับพี่ๆ เพื่อร่วมรับฟังแนวทางช่วยเหลือพี่แห้ว ด้วย 3 คนนะคะ คงมีหนู หล้า ป.ปลา คะ

 :lol:  :lol:  

แล้วเจอกันเย็นนี้นะ  :wink:

นู๋หล้าน้อย..
มาได้อยู่แล้วค่ะ ยิ่งเยอะยิ่งดี พี่ๆ อยากให้น้องๆ เข้าประชุมและได้รู้จักพบ ปะพูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอยู่แล้วค่ะ

เย็นนี้มีพี่อุ๋ม 42 มาด้วยอีกคนจ๊ะ

ติดตาม และ รอฟังข่าว

ขอสนับสนุน ข้อเสนอของ พี่หมอเสียด ด้วยคน ค่ะ

When will the meeting get start??it is now 11.00 a.m in Germany it should be 16.00 p.m in Thailand....I could hardly wait...
nn.

:o น้องเจี๊ยบ ไปไหนมาคะ ไม่ค่อยเข้าบ้าน (เวบหอ)เลยนะคะ หมู่นี้ สงสัยไปนั่งเล่นใกล้สระจุฬา

แล้วลืมชาวหอ แล้วหรือคะ :o

พี่แอ๊ะคิดถึงค่ะ อย่าหายไปนานนักนะคะ :cry:

P.Jiab ka,
whisper...ssshhh! thank you Khun pee...nice!reply already....
nn

:D พี่แอ๊ะขา ... ขอบคุณที่คิดถึงเจี๊ยบ ... เจี๊ยบหัวฟูอยู่ที่โรงงานน่ะค่ะ  ทั้งฟู  ทั้งเปื้อนฝุ่น 20 ปี กับหยากไย่ 20 ปีด้วย  เพราะคุมพนักงานทำ Big Cleaning Day ใน warehouse ทุกวัน  เกือบ 1 เดือนแล้ว

ว่าแต่ว่า ... เจี๊ยบรับมุขพี่แอ๊ะไม่ทันเลยล่ะ ...  มี อาราย ย ย อยู่ที่สระน้ำจุฬาฯ เหรอคะ  ต้องแวะไปดูซะหน่อยแล้วเนี่ย !   ha  ha  ha

ขอบคุณ ความเมตตาของพี่แอ๊ะมากนะคะ ที่ทำพี่c-madong และ หนู ได้มีโอกาสหิ้วกระเป๋าใบ "จี๋ชมพู" ที่น่ารักมาทำงาน วันนี้คะ  :lol:  :lol:

ขอบคุณนะคะ พี่แอ๊ะ  :lol:  :lol:

ขอบคุณน้อง Mahdee ที่สรุปแนวทางผลในที่ประชุมให้รับทราบ   :)  :)  

สิ่งที่น้องแห้วต้องการคือ กำลังใจมากกว่า     :roll:  :?:   :arrow:  :idea:

:lol:น้องเจี๊ยบขา

ตอนเด็กๆอยู่หอจุฬา พี่แอ๊ะกับพี่หาญนัดเจอกันที่สระจุฬาค่ะ มีพี่อ้อย14 พี่แอ14 และชาวค่ายหอ

หญิงไปเป็นเพื่อน รุมพี่หาญคนเดียว :shock:  พี่หาญเดินมา ใส่กางเกง ขาลอยมาแต่ไกล

 (ด้วยฟามเชยค่ะ)

เราถามว่าคณะแพทย์น้ำท่วมหรือ พี่หาญบอกว่า "ใช่คณะแพทย์ ฝนตกน้ำท่วม" :lol:  :lol:

พี่แอ๊ะเลยมีฟามหลังฝังใจกะสระจุฬา  ว่า ถ้าจะหนีจากหอไปเที่ยว มัก ต้องไปสระจุฬาค่ะ (ฮา) :lol:

ตามมาสมทบเพื่อนปาร์
ขอบคุณพี่แอ๊ะมากๆ ค่ะ  กระเป๋าสีชมพูทำให้พวกหนูปลื้มจนจับประเด็นการประชุมได้ไม่หมดเลยคะ  :wink:

เมื่อวันพุธที่มีการประชุมกรรมการฯ ที่ผ่านมา พี่หวด วิศวะฯ 13 ฝากเงินช่วยเหลือพี่แห้วเป็นเงินจำนวนหนึ่งผ่านปุ๊กกี้ค่ะ หากพี่น้องซีมะโด่งท่านใดจะไปเยี่ยมพี่แห้ว ช่วยบอกด้วยนะคะ น้องจะได้นัดนำเงินจำนวนนี้ไปฝากด้วยค่ะ เพราะช่วงเดือนนี้น้องอาจยังไม่ได้ไปค่ะ

ขอบคุณนะคะ

:D พี่แอ๊ะ ... หนุ่มสาวนิสิต  สมัยเมื่อ 30 กว่าปีก่อน  จีบกันแบบน่ารักจัง  มีการเขียนจดหมายรักส่งถึงกันบ้างมั้ยคะ  เล่าหน่อย  เล่าหน่อย

:lol: น้องเจี๊ยบคะ

จดหมายนี่เขียนกันเป็นประจำ :o

ส่งสคส. เป็นรูปหัวใจ มีกากเพชร :shock:  โรยที่หัวใจ ด้วยนา :lol:  :lol:

ปุ๊กกี้คะ
ขอแก้ไขข้อมูลนะคะ
พี่หวด (สุรศักดิ์ คูวิเศษแสง) ไม่ใช่วิศวะฯ13 ค่ะ เธอเป็น บัญชี 14 ค่ะ

P.Gung,
I do suppose as you too as I saw their picture yesterday between P.Thippy and P.Theerasak.
nn.

ขอบคุณมากค่ะพี่กุ้ง...น้องก็ยังทะแม่งๆ นิ้วตัวเองเหมือนกัน เหมือนคุ้นๆ ว่า บัญชีแต่ แฮ่ๆๆๆ อาจเพราะชอบเด็กวิศวะก็ได้มั้งคะเนี่ย ฮ่าๆๆๆๆ

เอ่อ...แล้วพี่แอ๊นที่มาโพสต์ไม่เห็นมาคุยกับพี่ น้อง ซีมะโด่งบ้างเลยคะ...ยังไงก็มาคุยกันบ้างนะคะ

 :lol:  8)  :lol:

Nong Bamboo,
the mobil number of P.Ant??is that not in page 1???
p.nn

เข้าใจว่าเป็นเบอร์บ้านพี่สุพจน์ค่ะพี่หนิงคะ

ผมลบเองคร้าบบบ ตาม จม.พี่ต๊ะ  :D  :D

ขอบคุณน้องมะห์ดีและน้องไผ่แทนน้องแอ๊นด้วยนะครับ ป่านนี้น้องแอ๊นคงโล่งอกไปที คงไม่มีใครกวนอีกแล้วนะครับ ถ้ายังมีรายการอย่างนั้นอยู่อีก ก็แจ้งทางเวบบอร์ดนี่ก็ได้นะครับ หรืออาจเปลี่ยนเบอร์ใหม่ไปเลยก็ได้ครับ

พี่ต๊ะ น้องมะดี
ขอบคุณมากๆๆๆค่ะ เรื่องมันย๊าวยาว เอาไว้จะเล่าประสบการณ์เรื่องที่เจอให้อ่านกันนะคะ อยากได้คำแนะนำเหมือนกันว่าจะแก้สถานการณ์นั้นยังไง จนตอนนี้ยังไม่หายมึน และเป็นโรคผวาเสียงโทรศัพท์ไปแล้ว เฮ้อ...เอิ๊กก เป็นลมดีก่า???!!!
แอ๊นเอง

พี่แอ๊น ไปเล่าให้ฟังที่งานเลี้ยงต้อนรับพี่หนุงหนิงด้วยยิ่งดี จะได้มีพี่ น้อง ผองเพื่อนซีมะโด่งไปกันเยอะๆ ค่ะ น้องมะดีก็ไปด้วยนะคะ...จะได้เจอหน้าค่าตา แถมได้รื้อฟื้นความหลังด้วยกันด้วย อิอิ...

18-19 ส.ค. ที่นครชัยศรีฯ ค่ะ ไปด้วยกันนะคะ

That's all.

พี่เสธต๊ะนี่
นานๆมาที
เขียนติ้ดนึง!

ตกใจค่ะ คิดว่าพี่มีข่าวพี่แห้ว!
เฮ้อ,โล่งใจ.

nn.

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd667116_7030062_5245533_95762photo.jpg)
ขอบคุณที่ไม่เคยลืม สุพจน์ เนตรน้อย

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd433128_8567260_1828479_9459352photo.jpg)
ขอขอบคุณจากใจ.......
ที่ทุกท่านยังไม่ลืม.......

(http://www.cmadong.com/imgup/pics/cmd188598_3158630_2585547_9486963photo.jpg)
ไม่มีใครลืม คนคนนี้ได้จริงๆ..........
คุณกู๋จะยังชัดเจนในความทรงจำตลอดไป

วันนี้ครบ 14 วันของ ของการจากไป...........
แม่ตุ่ม ก็จัดของไหว้ คุณกู๋ตามประเพณี.........
แม่ตุ่มรักน้องชายคนนี้มาก ยังแอบร้องไห้เวลาคิดถึงน้อง........
สิ่งที่หนูทำได้คือโทรศัพท์ไปคุยกับแม่บ่อยๆ
พวกหนูก็คิดถึงคุณกู๋เหมือนกันT_T

ฟังเพลงนี้แล้วคิดถึงคุณกู๋จังT_T
http://www.youtube.com/watch?v=a-PbrkGUJhA
http://youtu.be/a-PbrkGUJhA
เหลือเพียงความรัก ที่ไม่มีเธอแล้ว คิดถึงเธอ มากมายเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันได้พบเจอ กลับมีเหลือเพียงตัวฉัน กับใจที่มันแทบสลาย เธอทนทุกข์ใจ ทรมาน และต้องอ้างว้าง ปวดร้าวมาเท่าไหร่ ฉันไม่เคยรู้เลย เธอซ่อนน้ำตาไว้ข้างใน ไม่ให้ใครเห็น เธอเข้มแข็งอย่างนั้น ทั้งหมดเพื่อฉัน ฉันเพิ่งได้รับรู้ความจริงที่เป็น ที่เธอแอบเก็บไว้ ฉันเพิ่งรู้เมื่อวันที่เธอจากไป มันสายไป เหลือเพียงความรัก ที่ไม่มีเธอแล้ว คิดถึงเธอ มากมายเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันได้พบเจอ กลับมีเหลือเพียงตัวฉัน กับใจที่มันแทบสลาย ใช้ชีวิตทุกวันที่มี เพื่อคิดถึงเธอตลอดไป ฉันไม่เคยลืม สัมผัสนั้น ที่เธอกอดฉัน และ พูดว่ารักกัน ทั้งชีวิตของเธอ ฉันจำได้ดี คำสุดท้าย ที่ฉันได้ยิน คือพรุ่งนี้ เจอกัน เราจะเจอกัน ฉันเพิ่งรู้ว่ามันคือคำร่ำลา ที่เธอให้กับฉัน และพรุ่งนี้ที่เธอสัญญาต่อกัน มันไม่มี เหลือเพียงความรัก ที่ไม่มีเธอแล้ว คิดถึงเธอ มากมายเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันได้พบเจอ กลับมีเหลือเพียงตัวฉัน กับใจที่มันแทบสลาย ใช้ชีวิตทุกวันที่มี เพื่อคิดถึงเธอตลอดไป... เพียงต้องการอยากเอ่ยคำลา กับเธอสักวินาที ขอให้ฉันได้มองแววตา สุดท้ายของเธอคนดี ยอมทั้งนั้น แค่เพียงให้ฉันได้กอดเธอเอาไว้ตรงนี้ จะย้ำเตือนกับเธอ ว่ารักเธอจน นาทีสุดท้าย เสียงหัวใจ ร่ำร้องเท่าไหร่ เธอก็ไม่มีวันห้วนคืน มีเพียงฉันที่บอบช้ำกับใจที่มันแทบสลาย ใช้ชีวิตทุกวันที่มีเพื่อรักแค่เธอตลอดไป แด่เธอที่รัก...

วันที่1 กันยายนนี้ จัดงานครบ49 วันนะค่ะ มีเลี้ยงพระที่บ้านค่ะ

พี่ขอแสดงความเสียใจกับน้องวันดีและครอบครัวด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ