สัพเพเหระ กับ RCU 15

[seree_60]

เปิดหัวข้อนี้ขึ้นมา ในคืนที่ไปเลี้ยงส่งน้องหยี กัน
ได้พบกับเพื่อนปิ้ด
คุยกันว่า อยากให้ ห้อง 15 มีการเคลื่อนไหวบ้าง
อยากให้เพื่อนๆ 15 เข้ามาคุยกันบ้าง อย่าห่างหายไป
จึงขอเชิญชวน เพื่อนๆ15 และพี่ๆน้อง ชาวซีมะโด่งเข้ามาทักทายกันในห้องนี้บ้างนะครับ

ปิ้ด..ผมเปิดห้องแล้วนะ เข้ามาโพสต์ได้แล้ว ..รออยู่นะโวย
ไอ้เปี๊ยก ไอ้เมา รุ่งศักดิ์ เนาว์ อร และฯลฯ เข้ามาคุยกันนะครับ

[seree_60]

เฝ้ารอ..รอแล้วรอไม่สิ้น รอจนไกล้...ดับถมทับแผ่นดินแผ่นฟ้า

รออยู่นะเพื่อนๆ... ....
อย่าให้รอจนกระทั่ง..

[Leam]

ผมขอสมัครเป็นแขกก่อนละกันครับ.....พี่ๆ

[khesorn mueller]

มาเลยคะ....ดีๆๆ
แต่พี่เนาว์ พี่อร ยังไม่รู้จักทีพี่
นอกนั้นรู้จักหมดแร้ะ

[อ้อย17]

   มาเร็ว..พี่ๆ๑๕..
        พี่ปิ๊ดมาเริ่มเร็ว..
        แต่ว่าพี่เปี๊ยกหายไป พี่แดงหายไป..และใครอีก?...
         น้องมาปูเสื่อรอแล้วค่า.....

[Leam]

รุ่นพี่ตะวัน.........มีชื่อ พี่ตอน มั่งหรือเปล่าครับ?

แล้วเค้าสนิทกับพี่ทั้งสองที่น้องหนิงเอ่ยนามมาหรือเปล่า?

ลองคิดดีๆนะครับ..........

[seree_60]

		อ้างถึง			ข้อความของ Leam เมื่อ 23 สิงหาคม 2553, 22:09:19
	รุ่นพี่ตะวัน.........มีชื่อ พี่ตอน มั่งหรือเปล่าครับ? แล้วเค้าสนิทกับพี่ทั้งสองที่น้องหนิงเอ่ยนามมาหรือเปล่า? ลองคิดดีๆนะครับ..........

ไม่คุ้นชื่อเลย..ตอน..ไม่มีแน่นอน
แดง..ช่วยคิดด้วยครับ

[seree_60]

หวัดดีน้องแหลม หนุงหนิง อ้อยใจ
ขอบคุณหลายๆเด้อที่มาเยี่ยม ผู้แก่ผู่เฒ่า
ขอให้สุขภาพแข็งแรง
ขอให้ร่ำรวย ยามหลับก็ได้เงินหมื่น ยามตื่นก็ได้เงินล้าน
จำเริญๆ..นะแม่คุณ พ่อคุณ

เพื่อนปิ้ด..นัดแล้วไม่มา..รออยู่นะคร้าบ

[Leam]

		อ้างถึง			ข้อความของ seree_60 เมื่อ 24 สิงหาคม 2553, 08:52:10
	หวัดดีน้องแหลม หนุงหนิง อ้อยใจ ขอบคุณหลายๆเด้อที่มาเยี่ยม ผู้แก่ผู่เฒ่า ขอให้สุขภาพแข็งแรง ขอให้ร่ำรวย ยามหลับก็ได้เงินหมื่น ยามตื่นก็ได้เงินล้าน จำเริญๆ..นะแม่คุณ พ่อคุณ เพื่อนปิ้ด..นัดแล้วไม่มา..รออยู่นะคร้าบ

สาธุ...........

[Leam]

		อ้างถึง			ข้อความของ seree_60 เมื่อ 23 สิงหาคม 2553, 22:57:52
	อ้างถึง ข้อความของ Leam เมื่อ 23 สิงหาคม 2553, 22:09:19 รุ่นพี่ตะวัน.........มีชื่อ พี่ตอน มั่งหรือเปล่าครับ? แล้วเค้าสนิทกับพี่ทั้งสองที่น้องหนิงเอ่ยนามมาหรือเปล่า? ลองคิดดีๆนะครับ.......... ไม่คุ้นชื่อเลย..ตอน..ไม่มีแน่นอน แดง..ช่วยคิดด้วยครับ

ไม่เป็นไรครับ.........พี่ตะวัน

ผมถามพี่ผวนมาแล้ว แกบอกว่า........... อร ตอน เนาว์ เป็นเรื่องธรรมด๊า..ธรรมดา.

(เอาฮา........อย่าโกรธกันนะครับพี่น้อง)

[seree_60]

		อ้างถึง			ข้อความของ Leam เมื่อ 24 สิงหาคม 2553, 18:28:04
	อ้างถึง ข้อความของ seree_60 เมื่อ 23 สิงหาคม 2553, 22:57:52 อ้างถึง ข้อความของ Leam เมื่อ 23 สิงหาคม 2553, 22:09:19 รุ่นพี่ตะวัน.........มีชื่อ พี่ตอน มั่งหรือเปล่าครับ? แล้วเค้าสนิทกับพี่ทั้งสองที่น้องหนิงเอ่ยนามมาหรือเปล่า? ลองคิดดีๆนะครับ.......... ไม่คุ้นชื่อเลย..ตอน..ไม่มีแน่นอน แดง..ช่วยคิดด้วยครับ ไม่เป็นไรครับ.........พี่ตะวัน ผมถามพี่ผวนมาแล้ว แกบอกว่า........... อร ตอน เนาว์ เป็นเรื่องธรรมด๊า..ธรรมดา. (เอาฮา........อย่าโกรธกันนะครับพี่น้อง)

เฮ..ได้ไป 2 คะแนน..เยี่ยมมาก
เกือบเสียคน นะเรา...ดีที่พาซื่อ..เลยรอดตัว...5555555

[seree_60]

  เห็นรูปสวยๆ เลยเอามาให้ดูสบายๆตาครับ

[seree_60]

[Leam]

รูปสวย.......แต่ขนาดเล็กไปนี๊ดหนึ่งครับพี่

[seree_60]

คัดลอกเขามาครับ

เหยือกเต็มหรือยัง ?

อาจารย์สอนวิชาปรัชญา เขาเดินเข้าห้องเรียนมา พร้อมด้วยของสองสามอย่างบรรจุอยู่ในกระเป๋าคู่ใจ
เมื่อได้เวลาเรียน เขาหยิบ เหยือกแก้ว ขนาดใหญ่ขึ้นมา แล้วใส่ ลูกเทนนิส ลงไปจน เต็ม
' พวกคุณคิดว่าเหยือกเต็มหรือ ยัง ?' เขาหันไปถามนักศึกษาปริญญาโท
แต่ละคนมีสีหน้าตาครุ่น คิดว่าอาจารย์หนุ่มคนนี้จะมาไม้ไหนก่อนจะตอบพร้อมกัน ' เต็มแล้ว... '

เขายิ้มไม่พูดอะไรต่อหัน ไปเปิดกระเป๋าเอกสารคู่ใจ
หยิบกระป๋องใส่กรวดออกมา แล้วเท กรวดเม็ดเล็กๆ จำนวนมากลงไปในเหยือกพร้อมกับ เขย่าเหยือกเบาๆ
กรวดเลื่อนไหลลงไปอยู่ ระหว่างลูกเทนนิสอัดจนแน่นเหยือก เขาหันไปถามนักศึกษาอีก “ เหยือกเต็มหรือยัง ?'
นักศึกษามองดูอยู่พัก หนึ่งก่อนจะหันมาตอบ ' เต็มแล้ว... '

เขายังยิ้มเช่นเดิม หันไปเปิดกระเป๋าหยิบเอาถุงทรายใบย่อมขึ้นมา และเททรายจำนวนไม่น้อยใส่ลงไปในเหยือก เม็ดทราย ไหลลงไป
ตามช่องว่างระหว่างกรวด กับลูกเทนนิสได้อย่างง่ายดาย เขาเทจนทรายหมดถุง เขย่าเหยือกจนเม็ดทรายอัดแน่นจนแทบล้นเหยือก
เขาหันไปถามนักศึกษาอีก ครั้ง “ เหยือกเต็มหรือยัง ?'

เพื่อป้องกันการหน้าแตก นักศึกษาปริญญาโทเหล่านั้นหันมามองหน้ากัน ปรึกษากันอยู่นาน
หลาย คนเดินก้าวเข้ามาก้มๆ เงยๆ มองเหยือกตรงหน้าอาจารย์หนุ่มอยู่หลายครั้ง
 มีการปรึกษาหารือกันเสียงดังไปทั้งห้องเรียน จวบจน เวลาผ่านไปเกือบห้านาที
 หัวหน้ากลุ่มนักศึกษาจึงเป็นตัวแทน เดินเข้ามาตอบอย่างหนักแน่น
“ คราวนี้เต็มแน่นอนครับ อาจารย์ ' “ แน่ใจนะ ' “ แน่ซะยิ่งกว่าแน่อีกครับ '

คราว นี้เขาหยิบ น้ำอัดลม สองกระป๋องออกมาจากใต้โต๊ะ แล้วเทใส่เหยือกโดยไม่รีรอ
 ไม่นานน้ำอัดลมก็ซึมผ่านทราย ลงไปจนหมด ทั้ง ชั้นเรียนหัวเราะฮือฮา กันยกใหญ่
 เขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“ ไหนพวก คุณบอกว่าเหยือกเต็มแน่ๆ ไง ' เขาพูดพลางยกเหยือกขึ้น

“ ผมอยากให้พวกคุณจำบทเรียน วันนี้ไว้ เหยือกใบนี้ก็เหมือนชีวิตคน เรา
ลูก เทนนิสเปรียบเหมือน เป็นเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิต
เช่น ครอบครัว คู่ชีวิต การเรียน สุขภาพ ลูก พ่อแม่และเพื่อน สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่
คุณต้องสนใจจริงจัง สูญเสียไปไม่ได้

เม็ดกรวดเหมือนสิ่งสำคัญ รองลงมา เช่น งาน บ้าน รถยนต์
ทรายก็คือเรื่องอื่นๆ ที่เหลือเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เราจำเป็นต้องทำ
 แต่เรามักจะหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้
เหยือกนี้เปรียบกับชีวิต ของคุณ ถ้าคุณใส่ทรายลงไปก่อน
 คุณจะมัวหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเล็กๆน้อยๆ อยู่ตลอดเวลา
ชีวิตเต็มแล้ว... เต็มจนไม่มีที่เหลือให้ใส่กรวด ไม่มีที่เหลือใส่ให้ลูกเทนนิสแน่นอน '
ชีวิตของคนเราทุกคน ถ้าเราใช้เวลาและปล่อยให้เวลาหมดไปกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ
เราจะไม่มีที่ว่างในชีวิตไว้สำหรับเรื่องสำคัญกว่า
เพราะฉะนั้นในแต่ละวัน ของชีวิต เราต้องให้ความสนใจกับเรื่องที่ทำให้ตัวเราและครอบครัวมีความสุข
ใช้ชีวิตเล่นกับลูกๆ หาเวลาไปตรวจร่างกาย พาคู่ชีวิตกับลูกไปพักผ่อนในวันหยุด พากันออกกำลังกาย
เล่นกีฬาร่วมกันสักชั่วโมงสองชั่วโมง เพื่อสุขภาพและความสัมพันธ์ที่ดีในชีวิต
 พาพ่อแม่ไปเที่ยวพักผ่อนหรือทานข้าว โทรศัพท์หาเพื่อนบ้างให้รู้ว่าเรายังคิดถึงและเป็น ห่วง
เราต้องดูแลเรื่องที่สำคัญที่สุดจริงๆ ดูแลลูกเทนนิสของเราก่อนเรื่องอื่นทั้งหมด
 หลังจากนั้นถ้ามีเวลาเหลือเราจึงเอามาสนใจ กับสิ่งแวดล้อมที่อยู่ รอบๆ ตัวเรา

นักศึกษาคนหนึ่งยกมือ ขึ้นถาม “ แล้วน้ำที่อาจารย์เทใส่ลงไป ล่ะครับ หมายถึงอะไร ?'

เขา ยิ้มพร้อมกับบอกว่า “ การที่ใส่น้ำลงไปเพราะอยาก ให้เห็นว่า
ไม่ว่าชีวิตของเราจะวุ่นวาย สับสนเพียงใดในความสับสนและวุ่นวาย เหล่านั้น
คุณยังมีที่ว่าง สำหรับการแบ่งปันน้ำใจให้กันเสมอ... '

[seree_60]

ลอกมาให้อ่าน โปรดใช้ดุลยพินิจในการเชื่อ


ผู้ใดสร้างสมบุญ-บาป เมื่อหักลบกันแล้ว
 

 

บุญมีมากกว่าบาป แต่ไม่ถึง 3,000 บุญจักได้ไปเกิดเป็นมนุษย์
บุญมีมากกว่าบาป ตั้งแต่ 3,000 บุญขึ้นไป จักได้เป็นเทพชั้นล่าง
บุญมากกว่า 10,000 บุญขึ้นไป จักได้เป็นเทพชั้นกลาง
จำนวนบุญมากกว่า 15,000 บุญขึ้นไป จักได้เป็นเทพชั้นสูง
จำนวนบุญครบ 100,000 บุญขึ้นไป จักได้เป็นพุทธะเทพเจ้า ณ สุขาวดีแดนสุขสันต์
บาปมีมากกว่าจำนวนบุญ ให้ไปเกิดเป็นเดรัจฉาน ตามกรรมแห่งตน
ส่วนผู้สร้างบาปหนัก จักตกอเวจีตลอดกาล
หน่วยกรรมบุญ
 

   
 


  ซื่อสัตย์สุจริต
 5,000
    บุญ
 
คบชู้ 1 ครั้ง
 100
    บาป
 
สร้างความด่างพร้อยแก่หญิงม่าย 1 คน
 10,000
    บาป
 
ตั้งซ่องโสเภณี 1 แห่ง
 1,000
    บาป
 
ข่มขืนหญิง 1 ครั้ง
 15,000
    บาป
 
บริจาคช่วยงานศพ 1 บาท
 0.7
    บุญ
 
ระงับคดี 1 เรื่อง
 10
    บุญ
 
การบำเหน็จ, ลงโทษ ไม่ยุติธรรม 1 ครั้ง
 3
    บาป
 
สละชีพเพื่อชาติ
 5,000
    บุญ
 
ปิดกั้นทางสัญจรน้ำหรือบก
 400
    บาป
 
ทะเลาะวิวาทกับเพื่อนบ้าน
 10,000
    บาป
 
ก่อความวุ่นวายแ่ก่บ้านเมือง 1  ครั้ง
 1,000
    บาป
 
หลงเมียน้อยข่มเหงเมียหลวง
 15,000
    บาป
 
ใช้เวทมนต์คาถาทำร้ายคน
 20,000
    บาป
 
รับสินบนรังแกคน
 20,000
    บาป
 
ไม่ยอมคบชู้ (เมื่อมีโอกาส) 1 ครั้ง
 100
    บุญ
 
เป็นลูกทรพี
   
 ตกอเวจีตลอดกาล
 
ทำลายซ่องโสเภณี 1 แห่ง
 1,000
    บุญ
 
ฆ่าชิงทรัพย์ 1 ครั้ง
 25,000
    บาป
 
บริิจาคที่ดินเพื่อประโยชน์สังคม
 9,600
    บุญ
 
ยุยงให้เกิดเรื่องราว 1 เรื่อง
 100
    บาป
 
การบำำเหน็จ, ลงโทษ ยุติธรรม 1 ครั้ง
 0.7
    บุญ
 
ขายชาติ
 50,000
    บาป / ตกอเวจีตลอดกาล
 
ขุดลอกระบายคู คลอง 1 ครั้ง
 9
    บุญ
 
เนรคุณผู้มีบุญคุณ
 20,000
    บาป
 
ตั้ัดไม้ทำลายป่่า
 30,000
    บาป / ตกเดรัจฉานภูมิ
 
ภรรยาข่มเหงไม่นับถือสามี
 15,000
    บาป
 
พิมพ์แจกหนังสือธรรมะ 1 เล่ม
 3
    บุญ
 
ค้างหนี้ไม่ชำระ 1 บาท
 0.6
    บาป
 
รับทรัพย์อันมิชอบ, ฉ้อโกง 1 บาท
 1
    บาป
 
เก็บได้ทรัพย์คืนเจ้าของ 1 บาท
 1
    บุญ
 
เสียสัจจะ, ผิดนัด , พูดเท็จ 1 ครั้ง
 1
    บาป
 
ชักชวนคนให้กินเจ
 100
    บุญ
 
ล่ายิงสัตว์ 1 ชีวิต
 0.5
    บาป
 
ทำแท้ง 1  ครั้ง
 1,000
    บาป
 
ปากร้ายชอบด่าคน, นินทาคน 1 ครั้ง
 1
    บาป
 
บำเพ็ญธรรมจริงจัง (ละชั่วทำดี)
 10,000
    บุญ
 
บริจาคเงินแก่คนยากไร้ 1 ครั้ง
 0.7
    บุญ
 
ทิ้งขยะลงถนน คู คลอง 1 ครั้ง
 0.4
    บาป
 
ปนปลอมสินค้า, ขายยาปลอม, ยาเสื่อม 1 ครั้ง
 5
    บาป
 
ทิ้งธัญญาหาร (ข้าว) 10 เม็ด
 1
    บาป
 
ลบหลู่ครูอาจารย์ 1 ครั้ง
 1
    บาป
 
ครูสอนคุณธรรม (ทำความดี) 1 ครั้ง
 1
    บุญ
 
ผู้น้อยรับใช้ผู้ใหญ่ 1 ครั้ง
 3
    บุญ
 
เสีียภาษีครบถ้วน 1 ครั้ง
 5
    บุญ
 
แสดงละครแนวสร้างสรรค์คุณธรรม 1 ครั้ง
 10
    บุญ
 
หน้าด้านไร้ยางอาย 1 ครั้ง
 1
    บาป
 
ถูกหยามไม่โกรธ 1 ครั้ง
 1
    บุญ
 
พี่น้องรักใคร่ไม่แก่งแย่ง
 100
    บุญ
 
เที่ยวซ่อง 1 ครั้ง
 100
    บาป
 
ภรรยาบ่นว่าสามี 1 ครั้ง
 3
    บาป
 
สามีภรรยาทะเลาะวิวาทกัน 1 ครั้ง
 2
    บาป
 
แย่งสามีภรรยาูผู้อื่น 1 คน
 1,000
    บาป
 
หญิงครองม่ายไม่ด่างพร้อยตลอดชีพ
 1,000
    บุญ
 
รับใช้พ่อแม่ 1 ครั้ง
 4
    บุญ
 
ดูแลปรนนิบัติพ่อแม่ด้วยกตัญญูตลอดชีวิต
 100,000
    บุญ
 
เที่ี่ยวขีดเขียนเลอะเทอะในที่สาธารณะ 1 ครั้ง
 1
    บาป
 
กิริยาวาจาสุภาพ 1 ครั้ง
 0.5
    บุญ
 
เล่นการพนัน 1 ครั้ง
 5
    บาป
 
บริการให้ความสะดวก 1 ครั้ง
 1
    บุญ
 
ไม่่ยอมรับสินบน ทำตามหน้าที่  1 ครั้ง
 8
    บุญ
 
เก็็บได้ทรัพย์ไม่ยอมคืนเจ้าของ 1 บาท
 1
    บาป
 
มีสัจจะ, ทำตามสัญญา 1 ครั้ง
 1
    บุญ
 
ฆ่่ากุ้ง ปลา เป็นอาหาร  10 ชีวิต
 1
    บาป
 
ปล่อยนก ปล่อยปลา 1 ชีวิต
 1
    บุญ
 
ฆ่าตัวตาย
 1,000
    บาป
 
พูดล้อเลียนผู้อัปลักษณ์, มีปมด้อย 1 คำ
 5
    บาป
 
ตำหนิศาสนาอื่น 1 ครั้ง
 100
    บาป
 
บริจาคยารักษาโรค 1 ครั้ง
 3
    บุญ
 
เก็บกวาดขยะ ถนน คู คลอง 1 ครั้ง
 0.4
    บุญ
 
ขายสินค้าคุณภาพดีราคาต่ำ 1 ครั้ง
 0.3
    บุญ
 
เก็บหล่นธัญญาหาร 10 เม็ด
 1
    บุญ
 
ยุกย่องครูอาจารย์ 1 ครั้ง
 1
    บุญ
 
สร้้างหนังสือลามก 1 เรื่อง
 3,000
    บาป
 
ส่งเสริมคนทำชั่ว 1 ครั้ง
 4
    บาป
 
ไม่ยอมเสียภาษี 1 ครั้ง
 8
    บาป
 
แสดงละครพาเสื่อมศีลธรรม, ลามก 1 ครั้ง
 100
    บาป
 
พูดหยาบคายลามก 1 ครั้ง
 10
    บาป
 
โกรธไม่หาย 1 ครั้ง
 3
    บาป
 
พี่่น้องโกรธเคืองกัน
 100
    บาป
 
อดกลั้นตัณหาราคะ 1 ครั้ง
 10
    บุญ
 
ทำหน้าที่แม่บ้านดูแลบ้านเรือนเรียบร้อย 1 วัน
 3
    บุญ
 
สามีีภรรยานับถือกันและกัน 1 ครั้ง
 1
    บุญ
 
มีีสามีเดียวภรรยาเดียว ตลอดชีพ
 1,000
    บุญ
 
โกรธเคืองพ่อแม่ 1 ครั้ง
 1
    บาป
 
ขัดคำสั่งพ่อแม่ 1 ครั้ง
 10
    บาป
 
ไม่เหลียวแลพ่อแม่ 1 วัน
 0.5
    บาป
 



  "บาปบุญมากหรือน้อย ที่ไร้ผลไม่มี"
 

[Soponเท่านั้น]

สวัสดีเพื่อนตี๋(ตะวัน) เอ็งยังเที่ยวเก่งเหมือนเดิมนะ
น้องอ้อย หายไปนานไม่เจอกันเลย
น้องแหลม นายแน่มาก เพื่อนตะวันเกือบตกหลุม ฮ่า ฮ่า
หนุงหนิง ได้ข่าวว่ามาเที่ยวนี้สามีไม่ยอมให้เจอชาวหอฯเลยเหรอ คงกลัวโลดทิ้งสามีน่ะ พี่เข้าใจดี

เสี่ยปิ๊ด หายไปไหนนะ
อร เนาว์ฯด้วย (แหลม ห้ามชักใบให้เรือเสียเด็ดขาด)

[Leam]

สวัสดีครับ........พี่ตะวัน..พี่เปี๊ยก และพี่น้องทุกท่าน

ไม่ได้คุยกับพี่เปี๊ยกนานเลย.....พี่และพี่นกสุขกายสบายใจดีนะครับ?

[seree_60]

		อ้างถึง			ข้อความของ Soponเท่านั้น เมื่อ 29 สิงหาคม 2553, 11:07:58
	สวัสดีเพื่อนตี๋(ตะวัน) เอ็งยังเที่ยวเก่งเหมือนเดิมนะ น้องอ้อย หายไปนานไม่เจอกันเลย น้องแหลม นายแน่มาก เพื่อนตะวันเกือบตกหลุม ฮ่า ฮ่า หนุงหนิง ได้ข่าวว่ามาเที่ยวนี้สามีไม่ยอมให้เจอชาวหอฯเลยเหรอ คงกลัวโลดทิ้งสามีน่ะ พี่เข้าใจดี เสี่ยปิ๊ด หายไปไหนนะ อร เนาว์ฯด้วย (แหลม ห้ามชักใบให้เรือเสียเด็ดขาด)

ดีใจมาก ที่เพื่อนเปี๊ยกเข้ามาคุยด้วย
ว่าจะถอดใจทิ้งร้างหัวข้อนี้แล้ว
เพื่อนปิ้ด หักหลัง คุยกันดิบดีให้มาเปิดหัวข้อแล้วจะเข้ามาคุยกัน
แต่ก็เบี้ยว ดีที่มีน้องๆ มาช่วยประคับประคองไว้

ชีวิต คือการท่องเที่ยวว่ะ เปี๊ยก
พระเจ้ากำหนดให้ข้าเกิดมาเป็นนักท่องเที่ยว ก็ต้องเที่ยวไปตาม ฟ้าลิขิต
เอ็งก็ก้มหน้า ก้มตา ทำงานเลี้ยงลูกเลี้ยงเมียไป ตามที่ นก กำหนด ล่ะกัน

เมื่อไหร่ จะจัด คาราโอเกะ ที่บ้านอีก ว่างเว้นมานาน
ป่านนี้ไมค์ อุดตันไปแล้วมั๊ง

[seree_60]

               ผลงานภาพเขียนของศิลปิน อภิรักษ์ ปันมูลศิลป์  ที่ได้นำเอาเรื่องราว บรรยากาศของขุนเขา ดอกไม้ ใบหญ้า และสีสันของเมืองเหนือ
               เสมือนหนึ่งว่าได้พกพา เอาสายลม หมอกหนาว มาหยอกเย้ากับเปลวแดด เกลียวคลื่น ของท้องทะเลภูเก็ต มาถ่ายทอดลงบนผืนผ้าใบ

    ( ขออนุญาตนำมาเผยแพร่ เพื่อความสุนทรี ของงานศิลป..มิใช่เพื่อการพาณิชย์)

[seree_60]

ลูกพระเกี้ยวเตรียมรำลึก "วันทรงดนตรี"
โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์    28 สิงหาคม 2553 13:59 น.
       ชาวจุฬาฯเตรียมรำลึก พระมหากรุณาธิคุณพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว “คีตราชัน”
ผู้ทรงมีพระอัจฉริยภาพทางดนตรี กับวันแห่งความทรงจำ “วันที่ระลึกวันทรงดนตรี”

      นิสิตเก่าชาวจุฬาฯรุ่นแล้วรุ่นเล่ายังคงจดจำภาพเหตุการณ์ประวัติ ศาสตร์ทิ่กิดขึ้นที่หอประชุมจุฬาฯ
 ในช่วงปี 2501-2516 ได้เป็นอย่างดี เนื่องด้วยเป็นวันที่ชาวจุฬาฯต่างรอคอยที่จะเป็นส่วนหนึ่งของ “วันทรงดนตรี”
 วันที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จฯมายังจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยพร้อม ด้วยสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ
 และสมเด็จเจ้าฟ้าทุกพระองค์เพื่อมาทรงดนตรีพระราชทานแก่นิสิตจุฬาฯ
ท่ามกลางผู้ที่มาชื่นชมพระบารมีและพระอัจฉริยภาพทางดนตรีของ “ในหลวง”อย่างเนืองแน่นเต็มหอประชุม
 ทุกครั้งพระองค์ได้พระราชทานพระราชดำรัสอย่างไม่เป็นทางการ
แต่ทรงคุณค่าต่อการเรียนและการปฏิบัติตนของนิสิตจุฬาฯ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จฯมาทรงดนตรีที่จุฬาฯ จำนวนทั้งสิ้น 15 ครั้ง นับจากปี 2516 เป็นต้นมา
เนื่องจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชกรณียกิจมากขึ้น จึงมิได้เสด็จฯมาทรงดนตรีที่หอประชุมจุฬาฯอีก

       “วันทรงดนตรี” เกิดจากพระมหากรุณาธิคุณที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานแก่คณาจารย์
และนิสิตจุฬาฯ ที่ได้ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตเข้าเฝ้าฯเพื่อถวายพระพร
แด่สมเด็จพระเจ้า ลูกเธอเจ้าฟ้าจุฬาภรณ์ฯที่ประสูติเมื่อวันที่ 4กรกฎาคม 2500
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้นิสิตจุฬาฯเข้า
 เฝ้าฯเมื่อวันที่ 6 กันยายน 2500 ณ เวทีลีลาศสวนอัมพร
 เนื่องจากวันนั้นตรงกับวันศุกร์ซึ่งเป็นวาระที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
จะทรงดนตรีกับวงลายคราม เพื่อออกอากาศทางสถานีวิทยุ อ.ส.
 ในวันนั้นพระองค์ทรงเดี่ยวแซกโซโฟนพระราชทานแก่นิสิตด้วย ซึ่งนับเป็นพระมหากรุณาธิคุณที่หาที่สุดไม่ได้
 พระองค์ทรงมีพระราชดำรัสว่า “ดนตรี วงนี้เล่นอย่างเป็นกันเอง .......
 อย่างที่นายแมนรัตน์ นายวงเขาพูดบ่อยๆว่า เป็นกันเองกับผู้ฟังดี วันนี้ขอให้นิสิตเป็นกันเอง.....”

       วันหนึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้รับสั่งกับนายสันทัด ตัณฑนันทน์ หัวหน้าวงดนตรีสากล ส.จ.ม.สมัยนั้น
ว่าจะนำวงลายครามมาบรรเลงที่จุฬาฯ สร้างความปลาบปลื้มแก่ชาวจุฬาฯเป็นล้นพ้น
 ทำให้เกิดงาน”วันทรงดนตรี”ขึ้นในหอประชุมจุฬาฯ และจุฬาฯถือเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรก
ที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากพระบาท สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จฯมาทรงดนตรีในมหาวิทยาลัย
 นอกจากจะทรงดนตรีแล้ว พระองค์ยังได้พระราชทานข้อคิดแก่นิสิตจุฬาฯ
 และพระราชทานความเป็นกันเอง สร้างบรรยากาศอันอบอุ่นประทับใจแก่ชาวจุฬาฯเป็นอย่างยิ่ง
 นอกจากนี้ภายในงานมีการบริจาคเงินร่วมสมทบทุนอานันทมหิดลด้วย

       เนื่องด้วยคณาจารย์ นิสิตเก่า นิสิตปัจจุบันเห็นว่า “วันทรงดนตรี”
 เป็นประเพณีที่สำคัญอย่างหนึ่งของชาวจุฬาฯ และเป็นช่วงเวลาประทับใจที่ยังอยู่ในความทรงจำไม่รู้ลืมเลือน
 ชาวจุฬาฯจึงพร้อมใจกันจัดงาน “วันที่ระลึกวันทรงดนตรี” ทุกวันที่ 20 กันยายน
 เพื่อน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่เสด็จฯ
มาทรงดนตรีพระราชทานแก่ชาวจุฬาฯ
       
       สำหรับในปีนี้ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยจะจัดงาน “วันที่ระลึกวันทรงดนตรี”
ในวันจันทร์ที่ 20 กันยายน 2553 เวลา 17.30-20.30 น. ณ หอประชุมจุฬาฯ
 ฟังเพลงพระราชนิพนธ์อันไพเราะ ลำดับที่ 37-48 ร้องและบรรเลงโดยวงดนตรีซี ยู แบนด์วงใหญ่
ประชันวงดนตรีพี่เก่าไอซียู แบนด์ พร้อมนักร้องรับเชิญชื่อดังศิษย์เก่าซียู แบนด์
 เช่น จิตติมา เจือใจ กรรณิกา อารีสมาน นีรนุช ปัทมสูต รัดเกล้า อามระดิษ อัยย์ พรรณี วีรานุกูล ฯลฯ
 ขับขานบทเพลงพิเศษในโอกาสครบรอบ 55 ปีแห่งการก่อตั้งวงซียู แบนด์
 และเชิญร่วมบริจาคเงินสมทบทุนอานันทมหิดลได้ภายในงาน
 หรือบริจาคผ่านบัญชี “สมทบทุนอานันทมหิดลวันที่ระลึกวันทรงดนตรี” บัญชีออมทรัพย์ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาสภากาชาดไทย
เลขที่บัญชี 045-29-81399

[seree_60]

ใครๆ ที่เคยได้อยู่ในงานวันทรงดนตรี อยากให้มาช่วยเล่า บรรยากาศในวันนั้นด้วยครับ

มีคนเขียนไว้ดังนี้

พศ 2506 เป็นวันทรงดนตรีที่ชาวจุฬามีความสุขมากที่สุดในโลก
 พวกเราร้องเพลงกันแบบเต็มที่ที่หอประชุม
เป็นวันที่พระองค์ทรงพระราชทานอภัยโทษนิสิตวิศวกรรมจุฬาสิบคน
ที่ถูกจอมพล ประภาส จารุเสถียร และศาสตราจารย์รอง ศยามานนท์ ไล่ออกให้พ้นจากการเป็นนิสิต
 พวกเราชาวจุฬาตบมือและแสดงความยินดีเป็นล้นพ้น
เมื่อพระองค์ทรงถามจอมพล ประภาสว่า จะให้นิสิตกลับเข้ามาเรียนต่อใด้หรือป่าว
 จอมพลประภาสตอบรับ ยินดีพระเจ้าข้า
 หลังจากนั้นทุกคนที่หอประชุมก็ร่วมร้องเพลงกันเป็นเวลาหลายชั่วโมงแบบมีความ สุขป็นล้นพ้น

ทรงมีพระหากรุณาธิคุณล้นเกล้าล้นกระหม่อม

[seree_60]

  แบงค์ 500,000บาท ออกแล้ว  จองได้ที่แบงค์ชาติ

[Leam]

แบงค์แบบนี้.....

ผมได้มาเกือบสิบปีแล้วนะครับ.......พี่ตะวัน

[seree_60]

		อ้างถึง			ข้อความของ Leam เมื่อ 30 สิงหาคม 2553, 14:49:53
	แบงค์แบบนี้..... ผมได้มาเกือบสิบปีแล้วนะครับ.......พี่ตะวัน

อ้ะ..จิงเดะ..ว่างๆๆขอชมเป็นบุญตาหน่อยนะครับ ห้องแหลม