คุย กับ คุณมานพ กลับดี อดีตประธานชมรม ๓ สมัย

[suriya2513]

มหาจำลองยังอยู่ได้ สิงห์ มานพ ก็ต้องอยู่ได้โดยไม่ต้องบวช

[Manop Klabdee]

สวัสดีครับ ชาวซีมะโด่ง ที่รักทุกท่าน

                               ขอกราบขอบพระคุณทุกท่าน ที่ให้ความเมตตา ต่อผมเป็นอย่างยิ่งในครั้งนี้ โดยเฉพาะท่าน รองศาสตราจารย์พินิจ -พี่ติ๋ว  ท่านอาจารย์เผ่า   สุวรรณศักดิ์ศรี  คุณเหยง และชาวซีมะโด่งที่รักทุกท่าน ทีี่ไม่ได้เอ่ยนาม ทุกท่านมีความสำคัญเท่ากันหมด

                               ผมจะจดจำบุญคุณของท่านไว้ ครับ

                               มีอะไรที่ผมจะรับใช้ทุกท่านได้  ผมยินดีกระทำให้ด้วยความจริงใจ

                                งานศพของแม่  ผมได้รับความอนุเคราะห์จากทุกท่านที่ผมได้เคยช่วยเหลือเขา  ช่วยสร้างอาชีพให้เขา  ทุกคนได้ใส่ซองให้เป็นเงินจำนวนมา จนผมไม่รู้จะตอบแทนบุญคุณอย่างไร  ได้แต่จักนำเงินนั้นจัดงานศพให้แม่ตามความประสงค์ และบริจาคตามที่แม่ปราถนา ทุกบาททุกสตางค์

                                ผมไม่มีอะไรต้องห่วงกังวลอีกแล้ว ในชีวิตนี้

                                ขอให้เป็นไปตามกรรม และวาสนาที่จะพึงมี

                                สวัสดี

                 
                               

[จ๋า 15]

ขอแสดงความเสียใจกับพี่สิงห์และครอบครัวด้วยค่ะ
จ๋าเพิ่งกลับมาถึงบ้าน ได้ข่าวจากหมอนวดแพทย์แผนไทยของ รพ.สิงห์บุรี ว่าคุณแม่พี่เสีย
เมื่อเย็นเลยขับรถเข้าไปดูกำหนดการในวัด ขอไปร่วมส่งท่านพรุ่งนี้ค่ะ

[เหยง 16]

คุณโด่ง

ตามที่เปิดรับสมัครชาวหอร่วมนั่งรถไปงานพระราชทานเพลิงศพคุณแม่อิม กลับดี ในวันพรุ่งนี้นั้น
มีหมอตุ่น-กำพล คมคาย ลงชื่อไว้เพียง 1 ราย ซึ่งอาจมีชาวหอไปรอที่บ้าน อจ.เผ่า เพิ่มก็เป็นไปได้ด้วยครับ

[เหยง 16]

โพสต์เมื่อ 2 ชั่วโมงที่ผ่านมาครับ

		อ้างถึง			ข้อความของ kumpolcomcai เมื่อ 18 พฤศจิกายน 2555, 06:15:48
	รายชื่อผู้ร่วมเดินทางไปร่วมงานพระราชทานเพลิงศพ รถตู้คันแรก ของบริษัทพร็อปเปอร์ตี้เปอร์เฟค โดยพี่โด่ง พรชัย เกตุเล็ก มีดังนี้ 1.พี่โด่ง พรชัย 2.พี่ทองอู่ 3.พี่กาญจนา 4.พี่โกศล 5.พี่เมา 6.พี่รัชนี 7.พี่เนาวรัตน์ 8.พี่เล้ง 9.พี่เล็ก อดิศร 10.พี่ตุ๊ก 11.พี่ทุย 12.หมอตุ่น รถตู้คันที่สอง ของพี่มิ้ง ขับโดยอาจารย์เผ่า 1.อ.พินิจ 2.พี่ติ๋ว 3.อ.เผ่า 4.แจ่มใส 5.พี่เหน่ง 6.พี่นก 7.เพื่อนพี่นก

[เหยง 16]

ผมเองคาดว่า อีกสักครึ่งชั่วโมงก็จะออกเดินทางแล้วครับ

[เหยง 16]

จากห้องพี่ปี๊ดครับ เมื่อคืนนี้.........

		อ้างถึง			ข้อความของ Pete15 เมื่อ 17 พฤศจิกายน 2555, 11:55:11
	อ้างถึง ข้อความของ nok15 เมื่อ 17 พฤศจิกายน 2555, 11:05:16                     มีรถวันอาทิตย์ด้วยเหรอ???           รถปิ๊ดก็ว่าง มีน้องแหลมไปด้วย หนึ่ง คน นอกนั้นติดภารกิจ รถจึงว่าง นกมาจอดรถทิ้งไว้หน้า office เราที่โชคชัย 4     ก็ได้ แล้วไปด้วยกัน ยังไม่ได้กำหนดเวลา ครับ          ขอเพิ่มเติม จะออกจาก กทม. ประมาณ 10 โมงเช้า ไป ทานอาหารเทียงที่สระบุรี แล้วเลยไปร่วมงาน ที่สิงห์บุรี ใครจะไปรถ ป.ปิ๊ด          ติดต่อ สำรองที่นั่ง .....

[เสธต๊ะ]

เมื่อครู่ โทร.ไปเรียน อ.เผ่า ว่าผมขออนุญาตติดรถไปด้วยอีกคนครับ อ.เผ่าแจ้งว่า ยังมีที่นั่งอยู่ นัดแนะออกจากหอพักก่อน 12.30 น. เพื่อแวะไปรับ อ.พินิจ และ พี่ติ๋ว ด้วยครับ

[เหยง 16]

เสธ.ต๊ะ

เดี๋ยวเจอกันที่งานครับ

[เสธต๊ะ]

		อ้างถึง			ข้อความของ เหยง 16 เมื่อ 18 พฤศจิกายน 2555, 09:15:45
	เสธ.ต๊ะ เดี๋ยวเจอกันที่งานครับ

ได้เลยครับ พี่เหยง

[เหยง 16]

เจอกันแล้วครับ



ซ้ายไปขวา: มิ้ง 17, เสธ.ต๊ะ, น้องทุย

[เหยง 16]

ผมเพิ่งกลับมาถึงบ้านครับ

เนื่องจาก พาคุณมิ้ง 17 ไปทานข้าวต้ม โดยคุณมิ้งไปพักที่ รร.ไม้หอม นครสวรรค์ เำพื่อเดินทางขึ้นแม่สอดในวันพรุ่งนี้

[เหยง 16]

วันนี้ครับ....

[Manop Klabdee]

สวัสดีครับ ชาวซีมะโด่ง และแขกผู้มาเยือน ที่รักทุกท่าน

                              วันนี้ผู้ที่มาร่วมงาน ทันการทำบุญเพลมีสามท่านคือ คุณเหยง  คุณมิ้ง  และคุณเจียม

                              ผมเองต้องกราบขอโทษทุกท่าน ที่ไม่ได้ทักทาย  หรือต้อนรับ เพราะต้องการกระทำ ดูแล  แม่ด้วยตัวเอง จนนาทีสุดท้ายที่จะส่งร่างของท่านที่ไร้วิญญาณ(การรับรู้ทางอายตนะ ๖) ให้เหลือเพียง ธาตุดิน  น้ำ  ไฟ  ลม  กลับสู่ธรรมชาติ เพราะธรรมชาตินั้นมีธาตุดิน  น้ำ  ไฟ  ลม  มันก็เป็นความจริง

                              ผมได้กราบเรียนเชิญ ท่านอาจารย์เผ่า  รองศาสตราจารย์พินิจ  และพี่ทองอู่  จักรสิงห์  เป็นตัวแทนของพวกเราในการทอดผ้าไตรหน้าหีบศพ  ก่อนที่ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดลพบุรี  (ย้ายจากสิงห์บุรี ไปลพบุรีเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี่เอง)จะเป็นประธานพระราชทานเพลิงศพคุรแม่อิม   กลับดี  เป็นกรณีพิเศษ

                              ช่วงเช้ามีปัญหาที่ไม่เข้าใจกัน  ที่ทำให้น้องสาวซึ่งเป็นโรคจิตอ่อน ในการที่ต้องดูแลแม่มาเป็นเวลาหลายปี กับพี่หมอ  ผมเลยต้องกราบขอขมาพี่หมอ-พี่สะไภ้  ขอให้หยุดและฟังผมเล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง  แต่ก่อนเล่าผมได้สอนธรรมะโดยยกหลายพระสูตร เพื่อให้เขาลดทิฏฐิก่อน เช่น ใครว่าเรา นั่นละเขากำลังชี้ขุมทรัพย์ที่เรามองไม่พบในตัวเรา  คนที่ตกอยู่ในโมหะ  คิดเข้าข้างตนเอง  เมื่อผมเล่าความจริงใฟ้ฟังทั้งหมด พี่หมอย่อมคิดได้ เพราะมันเป็นความจริง แล้วพี่จะปล่อยให้น้องสาวต้องต้องจากไปอีกคนหนึ่งหรือ ทำไม ไม่หยุดที่ตัวเอง พิจารณาดี ๆ จะพบความจริงด้วยตัวพี่เอง  ผมได้ชี้ถึงกรรมที่ทั้งสองคนได้รับมาห้าปีเต็ม  ผม-แม่ภาวนาให้ครอบครัวพี่กลับมาคืนดี  ชี้ความผิดพลาดที่ตัวเองทำกับพ่อ-แม่ ทั้งสองฝ่าย ที่ตัวเองมองไม่เห็นคิดว่าทำดีแล้ว  แต่เทียบไม่ได้เลยสักนิดที่ผม-น้องสาวทำให้แม่  ชี้ถึงกรรมที่พี่ทั้งสองได้รับ  ซึ่งผิดกับผมและน้องสาว โดยสิ้นเชิง  และสอนธรรมะไปอีกนานประมาณสองชั่วโมง

                              พี่ได้คิดสามารถกลับตัวได้  ด้วยอานิสสงค์ของแม่ ที่ปราถนาให้ลูกพ้นทุกข์  แม่ถึงจะจากไป

                              วันนี้ตั้ม-ภรรยา และลูกสาว  ได้กลับมาสู่ครอบครัว ตามที่ผม-แม่ ปราถนา ลูกได้อภัยให้พ่อ-แม่  แม่ได้อภัยให้ลูก  ตามที่ผมได้สอนธรรมะให้ ให้ได้คิด  ไม่ให้หลงอยู่แต่ความคิด  มีแต่ทิฏฐิ  จนลืมสัมมาสติไปสิ้น

                              และผมได้สอนว่า พี่เชื่อผม  ให้กลับไปเยี่ยมแม่ตัวเอง ทุกอาทิตย์  อย่าอ้างว่าไม่ว่าง  ไม่มีเวลา เพราะนั่นคือสิ่งที่ลูกของพี่ต้องการเห็นแม่กลับไปดูตา-ยาย  ลองทำให้ได้ทุกอาทิตย์  เป็นเวลาสามเดือน  ถ้าทำได้จะมีแต่สุข  แล้วมาบอกผมทีว่า เกิดอะไรขึ้นบ้าง  แต่ต้องเป็นเตมีย์ใบ้ ในช่วงแรก เท่านั้น

                               พี่สะไภ้  ได้ไปกราบแม่  ขอบคุณแม่ เป็นอย่างมาก  ที่ได้ลูกชาย คืนมา อีกครั้ง

                               แม่อิมจากไป  ด้วยจิตที่ปิติ  ไม่มีอะไรติดค้างอีกแล้ว  ลูกทุกคนมาส่งแม่  หลาย เหลนมาส่งแม่  ครอบครัวของลูกแม่  กลับมาคืนดีกันดังเดิม

                               เมื่อเช้ามืด แม่ไปหาผม ผมเห็นใบหน้าท่านเศร้าตรงข้ามกับในรูปสิ้นเชิง  ผมก็รู้ว่าแม่ต้องการอะไร  และเมื่อเกิดเหตุอีกในตอนเช้า  ผมเลยต้องกราบพี่เพื่อขอขมา ขอสอนพี่ชาย-พี่สะไภ้  ให้ตาสว่าง เห็นความจริง และบุญที่พี่ทั้งสองยอมลดตัวเองฟังผม  พนมมือไหว้ผม เพราะผมไหว้ทั้งสอง พูดด้วยน้ำตานองหน้า เล่าให้ฟังทั้งหมดในสิ่งที่เขาไม่รู้

                                วันนี้ก่อนที่จะส่งแม่เข้าเตาเผา ตาซ้ายของแม่ได้เปิด  น้องสาวจะไปปิด และจุูบลาแม่ พยาบาลบอกว่าไม่ต้องปิดหรอกคุณหมอ  แม่มาลาไปด้วยความปีติยิ่ง แล้ว

                                แม่ตามผมไป ตลอด เพราะผมจำกลิ่นแม่ครั้งสุดท้ายได้ เพื่อเตือนผม ผมยืนหน้าเมรูผมก็ได้กลิ่นท่าน  แต่คุณหมอวิฑิต ที่ยืนข้างผมไม่ได้กลิ่นอะไรเลย และวันนี้หลังจากณาปนกิจ ผมนำพาท่านให้ไปอยู่บ้านน้องสาวเรียกท่านตลอดเวลา จนกระทั่งถึงบ้าน นำกระถาง รูปท่านว่างบนโต๊ะ กลับลงไปเพื่อไปที่วัด  ผมก็ได้กลิ่นท่านที่หน้าบ้าน  แต่น้องสาวไม่ได้รับรู้อะไรเลย

                                กราบขอบคุณเป็นอย่างยิ่งสำหรับพวกเรา

                                สองวันที่ผ่านมานั้น  ผมอยู่ในสภาพเตมีย์ใบ้  อดทนอดกลั้นเป็นอย่างมากในสิ่งที่ประสพ

                                วันนี้ผมสอนธรรมะให้พี่ - น้องๆ ฟังเป็นอย่างมาก  จนหลวงพ่อเจ้าอาวาส มาชวนให้ผมถ้าบวชให้ไปอยู่วัดยวด ที่เหมาะมากสำหรับปฏิบัติธรรม  ก่อนหน้านั้นในตอนเช้า ผมไปกราบท่านเพื่อขอบวช เพื่อนำแม่  หลวงพ่อไม่ยอมให้บวช  ผมได้วิงวอนท่านเป็นอย่างมาก  ท่านก็ไม่ยอม  ท่านบอกว่า ผมไม่จำเป็นแล้ว  ให้อยู่ในชุดขาวนี้ละ  รักษาศีล ๘ ให้มั่นคง  ดีกว่าที่จะบวชเณรอีกมาก  ให้แต่งชุดขาวรับไฟพระราชทาน  ไม่ต้องแต่งชุดดำ  ไม่ต้องสนใจระเบียบปฏิบัติ  เพราะจิตเราไม่ได้เป็นอกุศล  จิตเราเป็นกุศล  ใช้ได้แล้ว  และน้องสาวไม่อยากให้บวช เพราะกลัวจะทิ้งเขาไป  เขามีเพียงผมที่ถือว่าเป็นพ่อเขา  ต้องดูแลเขา เพราะเขาไม่มีที่พึ่งเพราะขาดแม่ไปแล้ว  ผมจึงต้องยอมจำนนหลวงพ่อ คือไม่บวชเณรหน้าศพตามประเพณี

                                 ผมเองบังอาจใช้สัจจะวาจา อธิษฐาน ผลที่ผมได้เคยกระทำความดี ปฏิบัติดี มาตลอด ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธ์โปรดนำพาให้ครอบครัวของคุณแม่อิม  ลูก-หลานของแม่อิม   ได้มาส่งแม่ผู้จากไป ให้ครอบครัวที่แตกแยกกลับมา ให้ทุกคนลดทิฏฐิ ที่มีต่อกันเสีย  มาดีกันตามเดิม

                                ทุกสิ่งที่ผมได้ตั้งสัจจวาจาไปนั้น  ได้สมประสงค์ ทุกประการ  คุณแม่อิม  เลยจากไปอย่างไม่มีอะไรตกค้างอีกแล้ว และมีผู้มาส่งแม่มากมาย  จนหนังสิอที่ระลึก ไม่พอเพียงจำนวนมาก

                                หลวงพี่ที่ทำหน้าที่สัปปะเร่อ  บอกผมว่าโยม หลวงพี่ใช้ดอกไม่จันไปทั้งสิ้น ๑๓๐๐ ดอก ที่ซื้อมานั้นไม่เพียงพอ ต้องเอาที่วัดที่เหลือผสมไปอีก

                                แม่อิม  กลับดี   จากไปด้วยจิตที่สงบแล้ว ดังที่แม่บอกว่า   แม่ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว  แม่ขอโทษลูก  ผู้ดูแล  และพยาบาลที่ต้องลำบากมาดูแลแม่  เช็ดอุจจาระ  ปัสสาวะให้  โดยที่แม่ไม่รู้ตัวเพราะเลือดไปเลี้ยงสมองไม่พอ ทำความลำบากให้

                                กราบขอบพระคุณทุกท่านครับ  จะจดจำระลึกถึงไว้เสมอ

                                ราตรีสวัสดิ์ครับ

[เหยง 16]

ผมออกจากบ้านประมาณ 09.40 น. เดินทางสู่จังหวัดสิงห์บุรี ระยะเดินทางประมาณ 120 ก.ม.ครับ

ประมาณ 11.00 น. เลี้ยวขวาเข้าสู่ตัวเมืองสิงห์บุรี

ฮ่า ฮ่า...ใช่เลย เมืองสิงห์



ข้ามสะพานแล้วเลี้ยวซ้าย ใช่เลย รพ.สิงห์บุรี ชื่อเรียกง่ายๆ ไม่เหมือบโรงพยาบาลของบางจังหวัด ที่ยาวเป็นกิโล




ตรงไปอีกนิดเดียว เจอแล้ว "วัดโพธิแก้วนพคุณ" วิ่งตรงโดยไม่มีสิทธิเลี้ยวซ้าย-ขวาได้เลย (แต่เสธ.ต๊ะก็ยังหลงอยู่ดี ??)

[เหยง 16]

จอดรถในลานหน้าศาลาที่มีป้ายพอดี เวลาบอก 11.10 น.โดยประมาณ

[เหยง 16]

ผลักประตูศาลาเข้าไป โดยมีพี่สิงห์ยืนรอรับที่ประตู

พิธีเลี้ยงเพลพระสงฆ์เสร็จสิ้นลงพอดี ตามด้วยการถวายปัจจัยและกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลครับ

[เหยง 16]

จากนั้นจึงมีโอกาสได้ร่วมเป็นศิษย์วัด ทานข้าวเที่ยว

ในขณะที่ตามองออกมาที่ลานจอดรถ แต่ไม่ปรากฎกายของชาวหอไปถึงงานเลย

ทราบมาว่า กำลังรวมตัวเพื่อจะขึ้นรถออกเดินทางจากหอ....  

[เหยง 16]

จากนั่งก็นั่งพัก ย่อยอาหาร เพื่อรอให้ผ่านเที่ยงครึ่ง เพื่อเตรียมงานต่อ

ซึ่งจะมีการเทศนา 1 กัณฑ์ โดยหลวงพ่อวัดโบสถ์

ใกล้เวลาจึงเรียกญาติถ่ายรูปก่อน เพื่อจะได้ไปเตรียมรับแขกที่จะมาร่วมฟังเทศนา

[เหยง 16]

[เหยง 16]

[เหยง 16]

ระหว่างถ่ายภาพหมู่ญาติ คุณมิ้ง 17 ก็เดินทางไปถึง

[เหยง 16]

จากนั้นหลวงพ่อวัดโบสถ์ มาเป็นองค์ประธานเทศนา 1 กัณฑ์ โดยมีพี่สิงห์เป็นผู้อาราธนา

[เหยง 16]

ร่วมกันถวายจตุปัจจัยติดกัณฑ์เทศน์

[เหยง 16]

ท่านเจ้าอาวาสบอกว่า พิธีการจะยังไม่เริ่ม จนกว่าถึงเวลา 15.00 น. ครับ





ทางวัดใช้เครื่องสีฝัด โดยใช้มือหมุน ซึ่งอดีตชาวนา ชาวไร่ ใช้ฝัดข้าวเบา หรือละอองออกจากกองข้าว
โดยหมุนแกนที่ข้างในเป็นใบพัด สร้างลมให้พัดเอาข้าวเปลือกที่ไม่มีเนื้อในออกจากกองข้าว
นับเป็นภูมิปัญญาอย่างหนึ่ง แต่ในยุดนี้ ต้องเอาข้าวเบาดังกล่าวผสมกลับเข้าไปให้มีน้ำหนัก ไปจำนำกับรัฐบาล
ให้ได้เงินมากๆ เข้าไว้..เราพูดมากไปหรือเปล่าเนี่ย ??
ทางวัดเอามาประยุกต์ทำโพเดียม เพื่ออนุรักษ์ของใช้ไม่ให้เสื่อมสลาย เป็นเรื่องที่ดีสำหรับเยาวชนจะได้รู้จักครับ