รำลึก "โรงเรียนบ้านหนองหว้า" โดย พี่สิงห์ - มานพ กลับดี

[khesorn mueller]

พี่กุขา,
เขียนต่อไปค่ะ
หนิงตามมาถึงนี่
เสร็จแล้วอย่าลืมกลับวิก 15นะพี่

nn.

[tavon]

		อ้างถึง			ข้อความของ suriya2513 เมื่อ 04 ธันวาคม 2552, 17:59:29
	เรื่องราวไร้สาระน้อยกว่านี้มีให้ผมทำตั้งเยอะ จะมาบังคับให้ผมอ่านนิยายติงต๊อง ท่านรองนายกฯคิดดูละกัน (เออ ! แล้วจะให้ท่านคิดอะไรหว่า)

คิดมาหลายวันแล้ว ยังคิดไม่ออก
พี่ป๋องบอกมาก็แล้วกัน
ว่าจะให้คิดอะไร

[suriya2513]

คิดดูว่า ผมโชคร้ายขนาดไหน ที่ต้องเกิดมาอยู่หอพักนิสิตจุฬาฯร่วมสมัยกับอาจารย์กุศลไงครับท่านรองฯ
(เกือบไปไม่เป็นไหมล่ะเรา)

[เหยง 16]

พี่ป่อง

ยังมีโชคดีอยู่บ้าง ที่อยู่หอเดียวกับ, ต้องไปถามคนที่อยู่ห้องเดียวกัน ว่าเขาโชคร้ายขนาดไหน??

[khesorn mueller]

พี่เหยง,
ใครเป็น roommateพี่น่ะ?

nn.

[หนุน'21]

เข้ามาตามอ่านเรื่องราวชาวค่าย สมัยพี่ๆครับ
ยุคหลัง ปี 21 เราไปกันทุกปีเหมือนกัน
ทั้งคำมืด กระนวน ขอนแก่น
ตะโกโคก โคราช
ทัพละคอน สุพรรณบุรี

เป็นประสบการณ์ ที่มีคุณค่ามาก
ค่ายสอนเราหลายๆอย่างครับพี่

ต้องขอบคุณพี่กุศลและพี่ๆทุกท่าน
ที่มาถ่ายทอดประสบการณ์ครั้งกระโน้นนน....ให้น้องๆได้อ่านกันครับ

 

[ดร.มนตรี]

		อ้างถึง			ข้อความของ wannee เมื่อ 27 พฤศจิกายน 2552, 13:46:08
	มาอ่านสำนวนของตัวเอง  เมื่อเกือบ 40 ปีที่แล้ว

สำนวนชวนฝันมากเลยครับ พี่  ^_^

[ดร.มนตรี]

		อ้างถึง			ข้อความของ KUSON เมื่อ 01 ธันวาคม 2552, 17:05:18
	ตอนที่4 น้ำใจชาวจุฬา คุณๆ แขนคุณหลุดอยู่ข้างใน........ชาวบ้านผู้อารีกล่าวตกใจ ก็แขนผมยังอยู่ทั้งคู่ นี่ไง........กุศลยื่นแขนสองข้างให้ชาวบ้านดู โอ๊ย ป้าดึงแขนผมเบาๆ.....บวรถูกป้า สาวชาวบ้านช่วยดึงแขนออกมา อ้าว แขนคนละคนกันเหร้อ.....ป้าถามอย่างแปลกใจ

ขำคุณป้า ^_^

[KUSON]

ท่านผู้อ่านที่เคารพ
ทุกประโยค ทุกบรรทัดของนิยายที่เขียนมา
เป็นเรื่องจริงทั้งหมด พี่มานพยืนยันได้
มิฉนั้น พี่มานพและพี่ตู่คงจะไม่สนับสนุนให้ผมรำลึกเหตุการณ์ในอดีตขึ้นมาใหม่
แต่เรื่องที่ผมขุดคุ้ยชื่อพี่ป๋องขึ้นมา
เพราะท่านยืนยันทางโทรศัพท์ว่าจะไม่อ่านนวนิยายของกุศลเด็ดขาด
ที่สำคัญท่านสมัยนั้นท่านก็ไม่ได้เด่นดังอะไรนักหนา
ตัวก็ดำ แถมเตี้ยแม็คแค็ก อีกต่างหาก
ตรงกันข้ามกับพี่ศักดิ์ สูง สง่าคารมย์ดี
สำหรับพี่พยุห์ ตัวขาว สันทัด ยิ้มมีเสน่ห์ชวนใหลหลง
ยิ่งพี่ปุ๊ (เสียดายไม่ได้ออกค่าย)ทันตะ หล่อล่ำระดับมารอนแบลนโด
ส่วนพี่สิงห์ เห็นในรูปสมัยนั้น เท่ห์ไม่หยอกแถมกิจกรรมเด่น
คงมีแต่คนรูปชั่วตัวดำเป็นจรกานี่แหละ หลงตัวเอง
ชื่ออะไรกุศลก็จำไม่ได้
ถ้าเก่งจริงโปรดมาทะเลาะกันที่นี่เท่านั้น
แต่ส่วนตัวน้องกุศลขอคารวะเพราะจำไม่ได้ว่าเคยเขียนอะไรใว้บ้าง คิกๆๆๆ
แล้วไง  หลงกลเข้าจนได้ ก๊ากๆๆๆๆ

[KUSON]

ละครที่กุศลจะเขียนต่อไปนี้
เป็นตอนที่ชาวค่ายใหญ่จะตามมากว่า60ชีวิต
ดังรายชื่อที่พวกเราได้อ่านกันมาแล้ว
ในค่าย
พวกเราต้องทำสิ่งดีๆหลายประการที่น้องๆรุ่นหลังหรือแม้แต่รุ่นติดๆกันก็ไม่ทราบ
กุศลโชคดีได้ไปเห็นก่อนรูปแบบของค่ายจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
ในความยากลำบาก
เราก็มีความสนุกสนาน
และความประทับใจของกันและกันเป็นตัวหล่อหลอม
คิดว่าค่ายบ้านหนองหว้า
น่าจะเป็นการทิ้งทวนความรักสามัคคีของพวกเราอย่างแท้จริง

[KUSON]

		อ้างถึง			ข้อความของ KUSON เมื่อ 04 ธันวาคม 2552, 14:40:40
	ตอนที่14 ทำไมพี่ป๋องไม่มา พอถูกสาวและเพื่อนๆจ้องมองหลายครั้งอย่างมีพิรุธ และจับผิด พี่ศักดิ์ก็แก้เขินด้วยการเบี่ยงประเด็นแกล้งถามขึ้นมาว่า เออ ไอ้สิงห์ ไอ้ป็องหายหัวไปไหนวะ ไม่ยักกะมาด้วย....พี่ศักดิ์แสร้งถามพี่สิงห์ กูไม่รู้ แม่งงง  อ้างว่าแก้ไอที่คณะ กูก็ติด ส่งเทอมหน้ายังทัน.....พี่สิงห์พูดงอนๆ แต่กุศลรู้นะเพราะเหตุไร......กุศลสู่รู้อีกแล้ว ทำไมวะ.....พี่พยุห์คาดคั้น ก็ผมไปรู้ความลับพี่ป๋องเข้า....กุศลเชิดหน้าภูมิใจ ความลับอะไรวะ อย่าบอกนะมึงไปเห็นไอ้นั่นของไอ้ป๋องเข้า คิกๆๆ....พี่ศักดิ์แกล้งแซว ก็เห็นจริงๆอย่างพี่ว่า ผมไม่เจตนาพี่เขานุ่งผ้าขาวม้ายืนซักผ้าอยู่ในห้องน้ำ....กุศลพยายามนึกเหตุการณ์ แล้วไงๆ.....คราวนี้พี่ศักดิ์ตังใจฟัง ซักไปด้วย ร้องเพลงด้วย ส่ายสะโพกด้วย จู่ๆผ้าขาวม้าหลุด.....กุศลหลักตานึก คิกๆๆๆ มึงเลยเห็นไอ้นั่นของไอ้ป๋อง คิกๆๆ......พี่ยุห์หัวเราะดังกว่าเพื่อน ไอ้ตอนเห็นนะพี่เขาไม่โกรธหลอก แต่เขามาโกรธทีหลังตอนมารู้เรื่องจากพวกหอหญิง.....กุศลเล่าพลางเช็ดเหงื่อ อ้าว เอ็งเสือกไปเล่าพวกหอหญิงทำไม....พี่ศักดิ์ลอยหน้าถามต่อ คือผมไปเห็นขนมแป้งทอดขายหน้าหอหญิง เขาเรียกขนมสะดือจุ่น ผมอุทานว่าเหมือนสะดือพี่ป๋องเลย เท่านั้นแหละ ดังไปทั้งหอหญิง พอชาวหอหญิงมาถาม  พี่ป๋องเขาก็อับอายขายหน้า เมื่อรู้ว่าความลับมาจากกุศล และสาบานว่าจะไม่ขอพบชาวหอตลอดไป และที่สำคัญจะไม่มาค่ายด้วย.....กุศลเล่ายืดยาว

ขออภัย ตอนนี้เป็นเหตุการณ์ลวง
กุศลหลอกล่อให้บางคนหลงกลเข้ามาอ่านเท่านั้น

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ KUSON เมื่อ 08 ธันวาคม 2552, 16:58:36
	ท่านผู้อ่านที่เคารพ ทุกประโยค ทุกบรรทัดของนิยายที่เขียนมา เป็นเรื่องจริงทั้งหมด พี่มานพยืนยันได้ มิฉนั้น พี่มานพและพี่ตู่คงจะไม่สนับสนุนให้ผมรำลึกเหตุการณ์ในอดีตขึ้นมาใหม่ แต่เรื่องที่ผมขุดคุ้ยชื่อพี่ป๋องขึ้นมา เพราะท่านยืนยันทางโทรศัพท์ว่าจะไม่อ่านนวนิยายของกุศลเด็ดขาด ที่สำคัญท่านสมัยนั้นท่านก็ไม่ได้เด่นดังอะไรนักหนา ตัวก็ดำ แถมเตี้ยแม็คแค็ก อีกต่างหาก ตรงกันข้ามกับพี่ศักดิ์ สูง สง่าคารมย์ดี สำหรับพี่พยุห์ ตัวขาว สันทัด ยิ้มมีเสน่ห์ชวนใหลหลง ยิ่งพี่ปุ๊ (เสียดายไม่ได้ออกค่าย)ทันตะ หล่อล่ำระดับมารอนแบลนโด ส่วนพี่สิงห์ เห็นในรูปสมัยนั้น เท่ห์ไม่หยอกแถมกิจกรรมเด่น คงมีแต่คนรูปชั่วตัวดำเป็นจรกานี่แหละ หลงตัวเอง ชื่ออะไรกุศลก็จำไม่ได้ ถ้าเก่งจริงโปรดมาทะเลาะกันที่นี่เท่านั้น แต่ส่วนตัวน้องกุศลขอคารวะเพราะจำไม่ได้ว่าเคยเขียนอะไรใว้บ้าง คิกๆๆๆ แล้วไง  หลงกลเข้าจนได้ ก๊ากๆๆๆๆ

วิก 15 ก็มีคะ
เห็นหลัดๆ

[KUSON]

ตอนที่14 โอ้จำใจลา น้ำตารินล่วง
พรุ่งนี้แล้วสินะชาวค่ายใหญ่เขาจะมากัน พวกคุณๆจะไปพักกันที่ใหนครับ....ครูใหญ่เอ่ยถาม
ทางรพช.เขาจะมากางเต้นใหญ่ที่สนามฟุตบอล เป็นของผู้ชาย1เต๊นและของผู้หญิง1เต้น....พี่สิงห์เฉลย
แล้วคุณจะขอยืมหมอนทางวัดเท่าไรครับ....ครูใหญ่ถามต่อ
ราวๆ70ใบ เดี๋ยวพรุ่งนี้พวกเราบางคนต้องกลับกรุงเทพ โดยเฉพาะไอ้ยุห์กับไอ้ศักดิ์....พี่สิงห์สรุป
เท่านั้นแหละ สาวนางและอี่หล่าทำท่าจะร้องให้
พี่เขาจะกลับแล้วหรือ.....สาวนางเข้ามาถามกุศลเสียงเศร้า
ถามพี่เขาเอง.....กุศลตอบสั้นๆ
สาวนางได้แต่ทำตาแดงๆแต่ไม่กล้าถาม
เดี๋ยวคืนนี้พี่สองคนจะไปช่วยตัดอ้อย....พี่ศักดิ์กระซิบเบาๆให้สาวนางได้รับรู้

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ KUSON เมื่อ 08 ธันวาคม 2552, 17:17:27
	ขออภัย ตอนนี้เป็นเหตุการณ์ลวง กุศลหลอกล่อให้บางคนหลงกลเข้ามาอ่านเท่านั้น

ว้าาา
ตกลงจุ่น รึไม่จุ่นพี่
วาดภาพไปแล้วนะนี่

[KUSON]

ตอนที่15คนที่บ้านหนองหว้า ใจจะขาด
พอตกเย็น
พี่ศักดิ์กับพี่ยุห์รีบไปอาบน้ำใส่ชุดชาวสวนมองดูทมัดทะแมงทั้งคู่
พี่จะไปช่วยชาวบ้านตัดอ้อย กุศลเตรียมที่นอนใว้ เดี๋ยวพี่จะแบกอ้อยมาฝาก.....พี่ศักดิ์พูด
จริงนะ ที่ว่าจะเอาอ้อยมาฝาก.....กุศลขอคำยืนยันเพราะเห็นแก่กิน
เออ คราวนี้กูไม่หลอกมึงเด็ดขาด สาบานได้.....พี่พยุห์สำทับขึ้นอีกคน
สักครู่แสงตะวันลับ มีชาวบ้านถือตะเกียงเดินผ่านหน้าโรงเรียน
มีใครจะไปตัดอ้อยกับพวกเราใหมครับ...ผู้ใหญ่บ้านตะโกนถาม
มีๆ....พี่ศักดิ์และพี่ยุห์ตะโกนตอบพลางเดินหายเข้าไปในกลุ่มชาวบ้าน
พวกเราชาวค่ายที่เหลือก็เตรียมการต้อนรับชาวค่ายใหญ่ที่จะมาถึงราวๆเที่ยงของวันรุ่งขึ้น
เกือบสี่ทุ่มพวกเราแยกย้ายกันไปนอน
พี่สิงห์ พี่เชียร วิบูรย์ ลิขิตและบวร ห้าคนนอนมุ้งใหญ่
ส่วนกุศล พี่ศักดิ์ และพี่ยุห์ต้องนอนมุ้งเล็ก
ประมาณสี่ทุ่มเศษ กุศลสดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงคนคุยกันข้าง
พี่ยุห์กับพี่ศักดิ์นั่นเอง บ๊ะวันนี้กลับเร็วกว่าที่คิด....กุศลคิดในใจ
มึงว่าเขาจะโวยวายใหมถ้ารู้ว่าเราจะกลับกรุงเทพวันพรุ่งนี้...พี่ยุห์ถามพี่ศักดิ์
เราก็หนีกลับเงียบอย่าให้เขารู้สิวะ....พี่ศักดิ์ว่าพลางถอนใจ
เกิดพวกสาวๆตามไปกรุงเทพเราจะทำยังไง....พี่ยุห์ถามต่อ
ถึงตอนนั้นตัวใครตัวมันวะ คิกๆๆ....พี่ศักดิ์ทำเป็นขำแต่เสียงแหบแห้ง

[KUSON]

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 08 ธันวาคม 2552, 17:33:20
	อ้างถึง ข้อความของ KUSON เมื่อ 08 ธันวาคม 2552, 17:17:27 ขออภัย ตอนนี้เป็นเหตุการณ์ลวง กุศลหลอกล่อให้บางคนหลงกลเข้ามาอ่านเท่านั้น ว้าาา ตกลงจุ่น รึไม่จุ่นพี่ วาดภาพไปแล้วนะนี่

ให้คุณจรกามาเฉลยเองแล้วกัน คิกๆๆๆ

[khesorn mueller]

คำตอบรู้สึกพี่จาเคยเขียนไว้ที่ไหน
เรื่องเดียวกันนี่แหละ หนิงจำได้
แต่จะอุบล่ะ ไม่บอกใคร

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ KUSON เมื่อ 08 ธันวาคม 2552, 18:02:12
	อ้างถึง ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 08 ธันวาคม 2552, 17:33:20 อ้างถึง ข้อความของ KUSON เมื่อ 08 ธันวาคม 2552, 17:17:27 ขออภัย ตอนนี้เป็นเหตุการณ์ลวง กุศลหลอกล่อให้บางคนหลงกลเข้ามาอ่านเท่านั้น ว้าาา ตกลงจุ่น รึไม่จุ่นพี่ วาดภาพไปแล้วนะนี่ ให้คุณจรกามาเฉลยเองแล้วกัน คิกๆๆๆ

แฟนจรกาชื่ออะไรแล้วนะพี่กุขา?
สวยพอๆกันคะ

[wannee]

		อ้างถึง			ข้อความของ ดร.มนตรี เมื่อ 08 ธันวาคม 2552, 11:55:22
	สำนวนชวนฝันมากเลยครับ พี่  ^_^

สมัยนั้น พี่เสียดเป็น freshy พี่สิงห์เป็น senior 

[wannee]

บางตอน ถ้าเสียดมีภาพจะนำมา post ประกอบค่ะ พี่กุศล 

จำได้ว่ามีรูปก่อนที่ร.ร. จะเป็นรูปเป็นร่างค่ะ 

[KUSON]

ดีครับน้องเสียด พี่เห็นด้วย ใส่รูปเข้ามาได้เลย
พี่กำลังจะเริ่มเรื่องกิจกรรมค่ายพอดี
ขออภัย สมชาย17 พี่ตู่ เจตน์ พี่สิงห์ ถาวร น้องป้อม น้องหนิง พี่ป๋อง เหยง และน้องหนุน ที่ไม่ได้ทักทาย
เพราะมัวลำลึกอะดีด แถมพิมพ์ไม่เก่ง อีกต่างหาก
จะหวังพึ่งท่านพี่นักวิจารย์ให้ช่วยแก้ใขการพิมพ์ให้หน่อย ท่านก็ทำเป็นเล่นตัว ทำเป็นอ้างโน่น อ้างนี่
ชิๆ กะจะบี้ให้แบน คงลืมไปว่าน้องอุอ๋นอยู่แก๊งคุณ"ออ"
เดี๋ยวเหอะจะเรียกพี่อ้อย13มาดึงให้หูยานจะหาว่าไม่เตือน คิกๆๆๆ

[KUSON]

ตอนที่16 พากันหนีกลับกรุงเทพ
เช้าวันรุ่งขึ้น อากาศเย็นสบาย กุศลนอนห่อตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม
พี่ศักดิ์ลุกขึ้นเก็บมุ้งก่อนใคร พี่ยุห์ดึงผ้าห่มผืนใหญ่ที่คลุมร่างทั้งสามคนเมื่อคืนนี้ออกมาพับพลางเรียก
ลุกๆๆ ไอ้กุศลนอนกินบ้านกินเมือง....พี่ยุห์เรียกพลางพับผ้าห่มไปเก็บ
อื้อ คนจะนอน....กุศลคู้ตัวเพราะเย็น ตายังหลับ ปากขมุบขมิบ
กุศลตื่น ดูอะไรนี่เร็ว......พี่ศักดิ์นั่งข้างพลางสกิด
ไร พี่ศักดิ์.....กุศลหลี่ตามองยังงัวเงีย
เอ็งเห็นกองกระสอบนั่นไม๊ ใต้กระสอบมีอ้อยแยะเลย กูเอามาให้มึง.....พี่ศักดิ์ชี้ไปที่กองกระสอบข้างๆที่กุศลนอนอยู่
ขอบจายยย......กุศลว่าพลางล้มตัวลงนอนจะหลับต่อ
เดี๋ยวสิอย่าเพิ่งนอน พี่ศักดิ์มีงานให้ทำ.....พี่ศักดิ์ไม่พูดเปล่าดึงร่างกุศลขึ้นมาพูดเป็นงานเป็นการ
กุศลฟังดีๆนะ ใต้กระสอบมีกระเป๋าของพี่ศักดิ์กับของพี่ยุห์ วันนี้พอรถมหาลัยมาส่งพวกเรา กุศลรีบนำกระเป๋าทั้งสองใบไปไห้พี่ที่บ้านกำนันทันที  และห้ามบอกให้ใครรู้เด็ดขาดเข้าใจไหม.....พี่ศักดิ์พูดเป็นงานเป็นการ
เอากระเป๋าไปให้พี่ที่บ้านกำนัน....กุศลทวนคำ
เออๆ......พี่ศักดิ์กับพี่ยุห์รับคำพร้อมกันอย่างยินดี

[KUSON]

ตอนที่17ค่ายใหญ่มาแล้ว
บ่ายแก่ๆวันนั้นรถบัสคันใหญ่พานิสิตชาวค่ายมาจอดข้างสนามฟุตบอลห่างจากโรงเรียนพอประมาณ
พี่สิงห์กับคณะเตรียมค่ายรวมทั้งครูใหญ่และนักเรียนตัวเล็กๆต่างพากันออกไปเข้าแถวต้อนรับคณะชาวค่าย
พอรถจอดสนิท พวกนิสิตชายสี่ห้าคนในชุดกางเกงยีน สวมเสื้อยืดออกมาพร้อมของพะรุงพะลังเป็นกลุ่มแรก
พวกเตรียมค่ายและนักเรียนต่างวิ่งไปช่วยกันขนของไปเก็บที่โรงเรียนบ้าง ที่เต๊นชายบ้าง
พอพวกผู้ชายออกมาหมด สักครู่พวกสาวๆตามลงมา
ซาหวัดดีค่า ......พวกนักเรียนตั้งแถวต้อนรับน่ารัก
สาวบางแต่งกายแปลกประหลาด
บางคนสวมม่อฮ่อมสีนำเงิน นุ่งกางเกงชาวเลสีเขียวแป๊ด สวมหมวกปีก และใส่แว่นตาสีดำเดินเชิดหน้า
แถมบางคนยังหิ้วกีต้าร์ลงมาด้วยลีลาเหมือนนักร้องชั้นแนวหน้า
พวกนักเรียนต่างกรูเข้าไปแย่งกระเป๋าและสิ่งของๆพวกสาวๆ
ว้ายตายแล้ว โขมยจ้า ขโมย......พวกสาวๆร้องลั่น
เด็กๆเขาจะมาช่วยคุณครูหิ้วกระเป๋าไปเก็บนะครับ.....ครูใหญ่อธิบาย
ต๊าย น่ารัก เด็กที่นี่น่าร๊ากกกก....ครูอ้อยกล่าวชื่นชม

[KUSON]

ตอนที่18กุศลหนีตามพี่ศักดิ์
ขณะทุกคนกำลังตื่นเต้นกับการมาของชาวค่าย
กุศลคว้ากระเป๋าสามใบค่อยๆย่องไปที่ประตูรั้วโรงเรียนพอดีเจอชาวค่าย
อ้าวกุศล มาเหมือนกันเหรอ นั่นจะหิ้วกระเป๋าไปใหน....พี่ตา(พนัส)ถาม
เอ่อ ผมเอาไปซักครับ.....กุศลพูดไม่ทันจบรีบวิ่งไปบ้านกำนันตามคำสั่งพี่ศักดิ์ทันที
จากประตูโรงเรียนเดินตรงไปประมาณร้อยเมตรเศษจะเห็นบ้านกำนันทางซ้ายมือ
พี่ศักดิ์กับพี่พยุห์รออยู่ก่อนแล้ว พอเห็นกุศลแต่ไกลก็กวักมือเรียก
เหนื่อยไหมวะ เอ้ากินน้ำกินท่า.....พี่สักดิ์รับน้ำจากเมียกำนันส่งให้กุศลดื่ม
ไม่เหนื่อยครับ....กุศลยิ้มแป้นดีใจจะได้กลับกรุงเทพกับเขาด้วย
เฮ้ยมึงหิ้วกระเป๋ามาทำไม กูบอกให้เอามาเฉพาะของกูกับไอ้ยุห์.....พี่ศักดิ์ถาม
ผมจะไปกับพี่.....กุศลตอบสั้นๆพลางยิ้มมีความสุข
ไอ้สิงห์มันรู้แล้วยังว่ามึงหนีกลับกรุงเทพ.....พี่ยุห์คาดคั้น
รู้.....กุศลก้มหน้าตอบ
ไอ้ห่า มึงกลับไปค่ายเดี๋ยวนี้ คนหายทั้งคนเดี๋ยวไอ้สิงห์เดือดร้อนตายห่า...พี่ศักดิ์ดุ
โฮๆๆ ผมจะไปไต้ กลับไปบ้านที่ปักษ์ใต้....กุศลสารภาพความจริง
โธ่กุศล มึงอยู่นี่เดือนเดียวเอง ทำเพื่อประเทศชาติก่อน เชื่อพี่เถอะนะ...พี่ศักดิ์เสียงอ่อนลง
ใช่ๆแล้วพวกกูจะส่งขนมมาให้มึงแดกที่นี่....พี่พยุห์พูดหลอกล่อพลางยักคิ้ว
เออ ก็ได้ แต่อย่าลืมนะพวกพี่ๆเป็นหนี้ค่ากลับแกล้มร้านเจ๊มะ กินก่อนมายังไม่ได้จ่ายตังค์....กุศลเตือนความจำ

[KUSON]

คืนนี้แล้ว ที่ชาวค่ายจะประชุมกันเป็นวันแรก
กุศลขอยุติแค่นี้ก่อน
พรุ่งนี้เป็นวันหยุด
ศุกร์กับเสาร์ติดประชุมที่จุฬา
เจอกันวันอังคารหน้าครับ