►►► โรงเรียนบ้านโนนทัน ◄◄◄ ณ จังหวัดหนองบัวลำภู
ตุ๋ย 22:
อ้างถึง ข้อความของ หนุน'21 เมื่อ 10 สิงหาคม 2556, 22:10:46
สวัสดี ครูตุ๋ย
แวะมาคุยบ่อยๆ ก็ดีนะคร้าบบบบบ
สวัสดีพี่หนุน ตอนนี้ เป้นนนักบุยหาบริจาคโน่นบริจาคนี่อยู่ไม่หยุดจริงๆ
emo43 emo42
เหยง 16:
ครูตุ๋ย
ยินดีที่เข้าเว็ป
เอากิจกรรมของนักเรียมขึ้นโชว์บ่อยๆ
ตุ๋ย 22:
5555 ผมติดเฟสติด ไลน์ วะงอมแงมเลยพี่เหยง
ตุ๋ย 22:
อ้างถึง ข้อความของ Pete15 เมื่อ 10 สิงหาคม 2556, 07:59:28
อ้างถึง ข้อความของ ตุ๋ย 22 เมื่อ 08 กรกฎาคม 2556, 22:04:16
5555 ว่าอย่างงั้นแหละครับพี่เหยง วันนี้ไปหาหมออีกรอบ โรคเก่ากำเริบ โรคเครียดนี่มันรักษาหายยาก อ้าวมียาให้กินก็กินไป
สวัสดี ครับ น้องตุ๋ย
โรคเครียด หายอยาก เพราะเป็นโรคทางจิตชนิดหนึ่ง แก้ไม่ง่าย แต่ไม่ใช่ยาแน่นอน (ยาไปกดประสาทเป็นการแก้ชั่วคราว).....ถ้าจะแก้แบบถาวร ต้องไปที่แก้ตรง ที่ถูกต้อง คือ จิต.....เพราะจิตสั่งงาน(ควบคุม)ไปที่ สมอง ก่อที่เราจะ
แปลงสัญญาณ เป็น ความคิด ......ความเครียด ของมนุษย์ ทั่วโลก เกิด จากการคิด ซํ้าในปัญหานั้นๆ หรือ หัวข้อเดิมๆ ความถี่อย่างต่อเนื่องของความ คิดเดิมๆ จะแปลผันตาม กลายเป็น ความเครียด ( มาก- น้อย) พี่ปิ๊ดไม่ได้พูดเอง เป็นผล
วิเคราะห์และวิจัยของหมอทางด้านจิตวิทยา....ไปแก้ให้ถูกจุด ก็คือ
1. เมื่อเกิดการคิดซํ้าๆ ให้หยุด เตือน ตัวเองว่าเครียดแล้วนะ (ก่อนที่จะเครียด จริงๆ) หยุด และเปลียน Topic
เปลียนหัวข้อ คิดที่ ยังค้างอยู่ ไปคิดเรื่องอื่นๆ (ให้เวลา) แล้วค่อยกลับมาคิดใหม่ วนเวียนไป หัวข้ออื่น หรือ
เปลียนไปออกกำลังกาย/ดนตรี ฯลฯ ซึ่งเป็นการเปลียนประเภท-ชนิด สารเคมีภายในร่างกาย ที่ผลิต ชนิด
เดียวออกมามากจนเกินความจำเป็น ซึงเป็นที่มาของสวนเกิน และไปมีผลต่อการบังคับกล้ามเนื้อ (นั้นแหละ เครียด)
2. ปล่อยว่าง หยุดกิจกรรมทางจิต เป็นการเบรค สงบ แต่ก็ได้ ชั่วคราว คือจิตสงบ แต่เวลาคลายกลับมาในชีวิต
ปรกติ ก็จะเครียดใหม่ ต้องมีการ หลอกจิต ให้หันมาสังเกตุดู การเคลื่อนไหวของร่างกาย อะไรก็ได้ ก้าวเดิน นิ้วกระดิก
ขยับมือ ฯลฯ ที่ร่างกายเรากำลัง เคลื่อนไหว ....(ความจริงก็คือหัวข้อที่1 นั้นแหละ) เปลี่ยน การ Focus ของสมอง ไปตาม
จุดต่างของร่างกาย
หมายเหตุ การนอนหลับ ก็ยังไม่ใช่ การ เปลียน หรือ การพักสมองอย่างแท้จริง.....เพราะยังฝันอยู่ ก็ไม่ได้พักจริงๆ
อยู่ดี จิตไปใช้สมองให้ออกมาทางความฝัน...(ความเครียดยังอยู่)....พักจริง ต้องหลับแล้วไม่ฝัน (อันนี้ต้องฝึก ครับ)
พี่ปิ๊ด ได้ใช้กับตัวเองแล้วได้ ผล....ยา ไม่ต้อง จึงมาบอกต่อ เชื่อ ไม่เชือ ละไว้/ แต่อยากให้ ทดลอง ยังมีรายละเอียด
อีก....ถ้าสนใจถามพี่หลังไมก็ได้ ยินดี......เดี๋ยวนี้พี่สนใจธรรมชาติ ไม่หมอ และไม่ยา มานานพอควรแล้ว ครับน้องตุ๋ย
เป้นๆ หายๆ บางทีก้ทำใจได้ บางทีมันก้รุมเร้าเราจนลืมตัวเลยครับ
ตุ๋ย 22:
ผมรบกวน พี่น้องซีมะโด่งมามาก เลยไม่ค่อยอยากนำชีวิตรันทดแบบนี้มาเล่าให้พี่น้องเราฟัง พี่น้องเราบางคนอาจมีชีวิตแบบนี้ในวัยเด้ก ผมเป้นคนหนึ่งที่มีชีวิตแบบนี้ จึงเข้าใจความรู้สึกนักเรียนว่าเป็นอย่างไร เลยไม่คิดอยากจะประกอบอาชีพอื่น แล้วก้อยากเป็นครูน้อย เพราะเห้นเค้าแล้วเป้นห่วงเป็นใย ครูในโรงเรียนหลายท่านก็คิดแบบผม ต้องเสีสละทรัพยืกระจายไปให้เด้กพวกนี้ กันพอสมควรนับตั้งแต่ ผม เสื้อผ้า ค่ารักษาพยาบาล สารพัดตามความจำเป้น แต่ครูไทยเหล่านี้เค้าไม่ได้ประกาสออกมายังคนทั่วไป บางทีเราทำไปเพราะความสุขที่ได้เอื้อเฟื้อมนุษย์ด้วยกัน ความสุขตรงนี้ทำให้เราเป็นครูอยู่ได้ โดยไม่คิดจะเปลี่ยนสายงานไปเป้นอย่างอื่นจริงๆ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว