สิ่งที่อยากทำในบั้นปลายของชีวิตหลังเกษียณ

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ opas เมื่อ 31 มกราคม 2553, 14:31:27
	ถ้าไห มีไม่พอ  ก็ไปเอามาจากนี่บ้างก็ได้ครับ....ไหโตดี

นั่น...นั่นครกหินนี่?
แล้วสากอยู่ไหนง่ะ?

[paitoonx]

		อ้างถึง			ข้อความของ khesorn mueller เมื่อ 23 มีนาคม 2553, 20:13:32
	นั่น...นั่นครกหินนี่? แล้วสากอยู่ไหนง่ะ?

แปะ อยู่ข้างๆ เรือ ไง ครับพี่  

สากกระเบือกยันเรือรบ    

[khesorn mueller]

		อ้างถึง			ข้อความของ paitoonx เมื่อ 24 มีนาคม 2553, 00:58:34
	แปะ อยู่ข้างๆ เรือ ไง ครับพี่   สากกระเบือก ยันเรือรบ

โอ้ววว
เห็นภาพคะ

[เอมอร 2515]

    พี่ เข้ามาให้ข้อมูลแก่น้องๆบ้าง และเปลี่ยนกันนะคะ ในฐานะคนที่ใกล้เกษียณแล้วจริงๆ
    เดิมเมื่อ ประมาณ๒๐ ปีที่แล้ว พี่ฝันอยากมีสวนในต่างจังหวัด
    ไปซื้อที่ทำสวน ปลูก มะม่วง ขนุน ส้มโอ  และอื่นๆ ทำกับมือ
    แต่ชีวิตชาวสวนไม่ใช่ง่ายๆ  ผลไม้ออกแล้วไม่มีที่ส่ง จะขายเองให้ได้ราคาก็ไม่มีเวลาเพราะต้องทำงาน
     หาที่ส่งก็ได้ราคาถูกมาก ไม่คุ้มค่ารถ ค่าปุ๋ย และอื่นๆ สุดท้ายต้องปล่อย ทิ้งไว้    
     จบชีวิตชาวสวน
     ต่อมา ก็คิดว่า  เราดำเนินชีวิตมาประสบความสำเร็จพอควร อยากทำอะไรให้สังคมบ้าง
      ก็ไปติดต่อเพื่อจะไปเป็นครูสอนหนังสือโรงเรียน ตชด. ที่กาญจนบุรี
      มีที่อยู่ให้ อยู่กับเด็ก และทำกับข้าวด้วยกัน อยู่เทอมเดียว ก็กลับได้ ก็คิดว่าจะทำ
      แต่น้องสาวที่ไปสอนก่อน เป็นมาเลเรีย ป่วยกลับมา ก็เลยชักจะแหยง  เลิกคิด
     ตอนยังมีแรงเคยคิดว่า  เมื่อมีเงินมากพอ ไม่ต้องทำงานแล้วอยากจะขับรถไปเรื่อยๆ  เที่ยวๆ ค่ำไหนนอนนั่น ที่ไหนชอบอาจจะเช่าบ้านอยู่เป็น   เดือน เป็นปี ตามที่ใจอยาก จนเบื่อแล้วค่อยย้ายไปอำเภออื่น จังหวัดอื่น แบบไม่มีจุดหมาย
     สิ่งที่อยากทำก็เปลี่ยนไปตามสภาพร่างกาย อายุ  เงินทอง
     จนป่านนี้ ยังไม่รู้ชัดว่าความตั้งใจที่ตั้งใจไว้  และที่ยกเลิกไปแล้ว จะทำอะไรต่อไป
     รู้แต่ว่าไม่หวังอะไรมากแล้ว  จะทำตามความเหมาะแก่การ และกาล ให้ตนเองมีความสงบ และมีคุณค่าเป็นประโยชน์แก่คนอื่นตามความรู้และวัยเท่านั้น
    แต่เรื่องเที่ยว แก่แล้วก็ยังอยากเที่ยวอยู่

[Ron Samyan]

กระทู้นี้ ดีนะครับ ผมก็ชอบเข้า แวะอ่าน บ่อยๆ
ได้ฟังความคิดเห็นของพี่ ๆ แต่ละคน

อ่านแล้วชอบครับ..ชอบมาก
ตอนนี้ เจ้าของกระทู้เอง เงียบหายไปยาวเลย
ไม่ทราบว่า เป็นอย่างไรบ้างครับ..

[เอมอร 2515]

แล้วน้องรอนเอง มีความหวังหลังเกษียณแล้วหรือ ยัง
 อยู่ที่ฝาง ที่อยู่มีคุณภาพชีวิตที่ดีอยู่มาก
งานสอนหนังสือก็ให้โอกาสเด็กต่างจังหวัด ก็เป็นอาชีพที่ดี ทำแล้วมีความสุขเช่นกัน
 แต่จะรวยหรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ขึ้นอยู่กับว่าการรวย จนของเราอยู่ตรงไหน พอใจตรงไหน วัดจากอะไร
จะมีอย่างอาจารย์อุ๊ อาจารย์ปิง และ อื่นๆ เจ้าของสำนักกวดวิชา ดังๆ นั้นมี ไม่มาก
เมื่อเดือนที่แล้ว พี่คิดว่าพี่พอมีพอใช้ ตามประสาคนเป็นข้าราชการ ไม่ยากจนอะไร
แต่พอเดือนนี้ลูกบอกว่า  ไป open house แพทย์  ทันต. ม . รังสิต มา เครื่องมือดีมาก ให้คนต่อคนเลย  แม่หากหนูสอบตรงไม่ได้ ไม่ รอ กสพท.นะ จะ เข้า  ม . รังสิต เลย แต่ลูกไม่ได้ถามค่าเล่าเรียนมา รู้แต่ว่า สถานที่ เครื่งมือใหม่ดี เท่านั้น
 พี่ก็เข้าไปดูค่าเล่าเรียนของเขา  เรียนทันต ประมาณ ๔ ล้านกว่า รู้สึกตัวเองเป็นคนจนเลย
  เห็นไหม สเกลความจนรวย  พี่อยู่ดีๆ พอต้องวัดด้วย ทันต . ม. รังสิต พี่เป็นคนจนทันที
 

[Ron Samyan]

พี่ เอมอร ถามตรงๆ ผมก็ตอบตรงๆ เลยละกันครับ ว่า

แต่ก่อนนะมีครับ..แต่ตอนนี้ ความฝันชักจะเลือนลางลงทุกที
เลยตอนนี้ คิดเพียงแค่ว่า ประคับประคอง ให้ปัจจุบันให้มันดีที่สุด

หากจะว่า ถึงเรื่องความรวยความจน ผมคงเป็นคนจนคนหนึ่ง
เทียบกับ คนที่จบการศึกษาเท่าเทียมกัน...
อาจมีหลายๆครั้ง ที่เกิดการท้อแท้ใจบ้าง ..ยามเมื่อคนภายนอกมองเรา จากความสำเร็จด้านวัตถุ
จนบางครั้ง ผมเองต้องปฏิเสธร่วมงานสังคม กับคนอื่นๆ...
โดยที่ลึกๆ หารู้ไม่ว่าผมคิดอะไรอยู่

สิ่งที่ยืนหยัดอยู่ทุกวัน ก็อย่างที่พี่เอมอร พูดละครับ
เมืองนี้ ไม่ได้มีศูนย์กวดวิชาที่เดียว ที่อื่นๆ ค่าเรียนแพงๆ
ลูกคนรวยๆ คุณหนงคุณหนูไปเรียน รายได้ดี

ในขณะที่ผม ลูกชาวบ้านฐานะทั่วไป กว่าจะเก็บค่าเรียนได้ ยังลำบากเลย
แต่มันสะใจ...เมื่อยามที่เราสร้างความสำเร็จให้กับเด็กๆเหล่านั้นได้

แต่หากถามถึงความฝัน...ผมก็ยังมีความฝัน
ฝันที่จะทำศูนย์กวดวิชา ที่มีสถานที่กว้างๆ ขวาง
ปรับปรุงแต่ง ให้เหมือน รีสอร์ท..สภาพแวดล้อมเหมาะแก่การเรียน
ตลอดจน เทคโนโลยี เครื่องไม้เครื่องมือที่ทันสมัย
เปิดโอกาสให้คนยากคนจน ได้เรียนฟรี มีศักยภาพในการแข่งขันสู้กับคนอื่นๆได้
เพราะเขาเหล่านี้  เป็นคนที่น่าสงสาร และน่าเห็นใจ
เพียงแค่จุดเริ่มต้นของชีวิต เขาก็ด้อยโอกาสคนอื่นๆ อยู่แล้ว

มันคงต้องใช้เวลาครับ และเงินทุน
จนบางครั้ง รู้สึกว่ามันเลือนลางเต็มที...

[เอมอร 2515]

   สวัสดีค่ะ น้องรอน
    หากยังมีความฝัน ความหวัง ก็ยังมีหนทางเสมอ
    อาชีพเป็นสิ่งที่เราเลือก บางคนก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ บางคนก็มุ่งมั่นในสิ่งที่ตนอยากจะทำ
    หากเราเลือกแล้ว ทั้งที่รู้ว่าไม่ใช่อาชีพทำเงิน นั่นคือเราเชื่อว่าจะเหมาะสมกับเรา
    หากไปเปรียบเทียบอีกก็จะเป็นทุกข์เสียเปล่าๆ   ตัวอย่างใกล้ตัว
     เมื่อพี่ตัดสินใจเลือกเป็นข้าราชการ รู้ว่าเงินเดือนน้อย เมื่อเทียบกับการไปทำงานเอกชน
แต่พอทำงานได้สักพักในงานเลี้ยงรู่น พี่นั่งรถเมล์ เพื่อนๆขับรถดีๆกันทั้งน้น และเริ่มคุยกันในหัวข้อที่ห่างไกลจากความรู้ของพี่มาก   เช่นการไปเที่ยวเมืองนอก ของใช้ หรืออะไรอื่นๆ ที่เกินกำลังข้าราชการเล็กๆ จะไปใช้ ไปกินได้ พอไปร่วมงานแล้วกลับมาก็รู้ไม่สบายใจแทนทีจะรู้สึกสนุกสนาน  
   แต่ต่อมาพี่คิดได้ว่า ทีพี่เป็นอย่างนี้ เพราะพี่ไม่ภูมิใจตัวเอง ไม่ภูมิใจในงานของพี่ พี่ดูถูกตัวเอง จึงรู้สึกว่าต่ำต้อยกว่าเพื่อนๆ พี่ไปเทียบกับเพื่อนๆด้วยเงิน และวัตถุ ไม่ใช่ความมีคุณค่าในอาชีพของพี่ ที่จะนับเป็นความสำเร็จในชีวิตได้อีกอย่างหนึ่ง และที่ว่าต่ำต้อยนั้นพี่คิดเองทั้งนั้น ไม่ได้เกี่ยวกับเพื่อนๆเลย
    พี่จึงกลับไปงานรุ่นอีก ได้ติดต่อกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน กับเพื่อนดีๆมาจนปัจจุบัน
หากพี่ไม่ได้เปลี่ยนความคิดตอนนั้นคงจะเสียดายแย่เลย
   พี่เล่ามาเผื่อว่าจะเป็นประโยชน์แก่น้องรอนบ้าง
    ความฝันของน้องรอนดีจัง และน่าสนใจด้วย ทำให้สำเร็จนะ
น่าสนใจจัง  เห็นจะดีที่พี่จะเปลี่ยนใจจากการไปช่วย ตชด. สอนหนังสือ เป็นไปช่วยน้องรอนแทน ก็แล้วกัน หนาวละสิ
 พี่สอนเก่งนะ  แม้ว่าจะดุไปหน่อย
ถามลูกพี่ได้

[Ron Samyan]

ครับ พี่เอมอร...ขอบคุณมากนะครับ
จริงๆนะครับ..บางครั้งเวลาเราทำไร...ไม่สำเร็จซะที
ความสับสน ย่อมบังเกิดขึ้นครับ

จนลืมเป้าหมายที่แท้จริง ของชีวิต
ซึ่งเป้าหมายนี้... ผมคิดตั้งแต่..ผมทำงานอยู่บริษัทเอกชน
รอบๆ กรุงเทพฯ เมื่อจบมาใหม่ๆแล้วละครับ
แต่ไม่กล้าเดินออกจากเส้นทาง...จากงานประจำ
แต่มาวันหนึ่ง เมื่อผมรู้ว่า มันไม่ใช่ความฝันอย่างแท้จริง
จึงได้ลาออกจากงาน...เพื่อสานฝันในสิ่งที่อยากจะเป็น

แต่วันนั้น จนถึงวันนี้...
ผมต้องแลกกับการสูญเสียอะไรๆ หลายๆอย่าง
ในสิ่งที่คนอื่นเขามี แต่ผมกลับไม่มี...
จนรู้สึกว่า..เส้นทางเดินไปข้างหน้า มันยากขึ้นเรื่อยๆ

จนรู้สึกว่า กำลังใจจากมิตรภาพจากแดนไกล กลับมีคุณค่ามากกว่าคนไกล้ตัวเสียอีก
นั่นคือเหตุผล  ที่ทำให้ผมต้องเดินทางบ่อยๆ

[ti2521]

.....ขอบคุณครับ พลอยได้อะไรดีีๆไปด้วยครับ.....

[เอมอร 2515]

ให้มีกำลังใจสู้ต่อไป จะคอยให้กำลังใจไปเรื่อยๆนะคะ
พี่เหมาเอาว่าพี่เป็นคนไกลตัวตามที่รอนว่าด้วยคนก็แล้วกันนะ

[BU_KA]

		อ้างถึง			ข้อความของ เอมอร 2515 เมื่อ 16 มกราคม 2554, 14:07:14
	พี่ เข้ามาให้ข้อมูลแก่น้องๆบ้าง และเปลี่ยนกันนะคะ ในฐานะคนที่ใกล้เกษียณแล้วจริงๆ     เดิมเมื่อ ประมาณ๒๐ ปีที่แล้ว พี่ฝันอยากมีสวนในต่างจังหวัด     ไปซื้อที่ทำสวน ปลูก มะม่วง ขนุน ส้มโอ  และอื่นๆ ทำกับมือ     แต่ชีวิตชาวสวนไม่ใช่ง่ายๆ  ผลไม้ออกแล้วไม่มีที่ส่ง จะขายเองให้ได้ราคาก็ไม่มีเวลาเพราะต้องทำงาน      หาที่ส่งก็ได้ราคาถูกมาก ไม่คุ้มค่ารถ ค่าปุ๋ย และอื่นๆ สุดท้ายต้องปล่อย ทิ้งไว้          จบชีวิตชาวสวน      ต่อมา ก็คิดว่า  เราดำเนินชีวิตมาประสบความสำเร็จพอควร อยากทำอะไรให้สังคมบ้าง       ก็ไปติดต่อเพื่อจะไปเป็นครูสอนหนังสือโรงเรียน ตชด. ที่กาญจนบุรี       มีที่อยู่ให้ อยู่กับเด็ก และทำกับข้าวด้วยกัน อยู่เทอมเดียว ก็กลับได้ ก็คิดว่าจะทำ       แต่น้องสาวที่ไปสอนก่อน เป็นมาเลเรีย ป่วยกลับมา ก็เลยชักจะแหยง  เลิกคิด      ตอนยังมีแรงเคยคิดว่า  เมื่อมีเงินมากพอ ไม่ต้องทำงานแล้วอยากจะขับรถไปเรื่อยๆ  เที่ยวๆ ค่ำไหนนอนนั่น ที่ไหนชอบอาจจะเช่าบ้านอยู่เป็น   เดือน เป็นปี ตามที่ใจอยาก จนเบื่อแล้วค่อยย้ายไปอำเภออื่น จังหวัดอื่น แบบไม่มีจุดหมาย      สิ่งที่อยากทำก็เปลี่ยนไปตามสภาพร่างกาย อายุ  เงินทอง      จนป่านนี้ ยังไม่รู้ชัดว่าความตั้งใจที่ตั้งใจไว้  และที่ยกเลิกไปแล้ว จะทำอะไรต่อไป      รู้แต่ว่าไม่หวังอะไรมากแล้ว  จะทำตามความเหมาะแก่การ และกาล ให้ตนเองมีความสงบ และมีคุณค่าเป็นประโยชน์แก่คนอื่นตามความรู้และวัยเท่านั้น     แต่เรื่องเที่ยว แก่แล้วก็ยังอยากเที่ยวอยู่

ขอบพระคุณค่ะที่ให้แง่คิด

[อ้อย17]

 
       ตามมาอ่านค่ะ..อ่านแล้วได้แง่คิดดีดีเยอะ...
       ไว้วันไหนว่างๆจะเข้ามาแลกเปลี่ยนบ้าง
        ตอนนี้มันยังว่างไม่จริง เพียงแต่เป็นว่างแฝงค่ะ...
       ขอบคุณ พี่อร และน้องรอนที่นำเอาประสบการณ์ตรงมาแลกเปลี่ยนกัน
       ทำให้คนตามอ่านได้ประเทืองปัญญาไปด้วย..ขอบคุณค่ะ

[BU_KA]

ตอนนี้จะเข้านอนก่อนค่ะ

ไว้คิดเรื่องบั้นปลายใหม่

ราตรีสวัสดิ์ ค่ะ

[เอมอร 2515]

แวะเข้ามาดูค่ะ
เผื่อว่าใครมี แนวคิด ความฝันดีๆ มาแบ่งปันกัน

[BU_KA]

รุ่นหนูอาจได้เกษียณที่ 70 ค่ะ

[เอมอร 2515]

สวัสดีค่ะ น้องหมี
อายุเท่าไหร่จึงควรหยุดงานนี่เป็นเรื่องที่น่าคิดนะคะ
บางคนก็คิดว่าไปเร็วๆก็ดี คนอื่นจะได้โตบ้าง เปิดโอกาสให้คนอื่นได้คิดบ้าง
บางคนก็เห็นว่าประสบการณ์ที่ได้ไปยังมีค่า ควรทำประโยชน์ให้มากกว่าไปอยู่บ้านเฉยๆ
บางคนก็คิดว่า ควรจะจบเร็วๆ แก่เกินไป เหนื่อยเกินไปกว่าจะทำต่อไหว
บางคนก็เห็นว่า ยังทำต่อได้ อีกหลายปี จะรีบให้ออกไปทำไม
การ early retire และการต่ออายุ จึงเป็นเรื่องที่ดีนะคะ
เช่นการต่ออายุในบางอาชีพเช่นผู้พิพากษา
หรือการต่อสัญญาเป็นปีๆของข้าราชการ
แต่กระบวนการต่ออายุในบ้านเรา ยังเป็นการช่วยเหลือพวกกันมาก
จึงควรจะต้องมีการปรับปรุงกระบวนการและการตรวจสอบต่อไป
ดังนั้นเหตุที่จะ early retire หรือการขอต่ออายุ ของแต่ละคน จึงแตกต่างกันไป
 ทั้งความสามารถ สุขภาพ ครอบครัว พรรคพวก ผลตอบแทนที่ได้
และที่สำคัญคือความสุขในการทำงาน
แล้วน้องหมี ว่าอยากหยุดทำงานสักอายุเท่าไหร่จะดีละคะ

[Ron Samyan]

ขอบคุณครับ พี่อ้อย 17
สำหรับคำชม...

ก็อย่างว่าละครับ
บางครั้ง คนเราเอาแต่ทำงานๆ....จนลืมไปว่า
ทุกวันนี้ ต้องทำงานอะไรกันนักหนา...จะรอให้ถึงวัยเกษียณแล้วเท่านั้นหรือ
ถึงจะหยุดทำงาน และให้รางวัลกับชีวิต

จนหลายครั้ง...ผมยังรู้สึกเสียดายว่า
หลายสิ่งหลายอย่าง ในอดีต ที่อยากจะทำ แต่ไม่ได้ทำ
มันก็เลยมาคิดได้ ...อืม เราน่าจะทำตั้งนานแล้วนะ
ทำไม ต้องรอให้ทุกอย่าง เพรียบพร้อม ถึงจะทำ

อย่างเช่นการเดินทางท่องเที่ยว...ผมอยากไปไหน ผมก็ไป
แบกเป้ ลุยเดี่ยว ผมก็ไป...ไม่ต้องคิดว่า มีใครจะไปกับเรา หรือไม่ไปกับเรา
นะครับ...เป็นอย่างนี้มานานแล้ว..

[อ้อย17]

		อ้างถึง			ข้อความของ รอน  สามย่าน เมื่อ 31 มกราคม 2554, 22:08:57
	ขอบคุณครับ พี่อ้อย 17 สำหรับคำชม... ก็อย่างว่าละครับ บางครั้ง คนเราเอาแต่ทำงานๆ....จนลืมไปว่า ทุกวันนี้ ต้องทำงานอะไรกันนักหนา...จะรอให้ถึงวัยเกษียณแล้วเท่านั้นหรือ ถึงจะหยุดทำงาน และให้รางวัลกับชีวิต จนหลายครั้ง...ผมยังรู้สึกเสียดายว่า หลายสิ่งหลายอย่าง ในอดีต ที่อยากจะทำ แต่ไม่ได้ทำ มันก็เลยมาคิดได้ ...อืม เราน่าจะทำตั้งนานแล้วนะ ทำไม ต้องรอให้ทุกอย่าง เพรียบพร้อม ถึงจะทำ อย่างเช่นการเดินทางท่องเที่ยว...ผมอยากไปไหน ผมก็ไป แบกเป้ ลุยเดี่ยว ผมก็ไป...ไม่ต้องคิดว่า มีใครจะไปกับเรา หรือไม่ไปกับเรา นะครับ...เป็นอย่างนี้มานานแล้ว..

  ดีแล้ว น้องรอน...เรื่องกินเรื่องเที่ยว ไม่ต้องรอใคร..เราพร้อมเมื่อไหร่ทำเลย...
 มันเป็นความสุขส่วนตัวนะ พี่ว่า.. พี่ก็ชอบเที่ยว.....

[pusadee sitthiphong]

พระธรรมโครินธ์ 13:4-8 กล่าวไว้ว่า  ความรักนั้นก็อดทนนานและกระทำคุณให้ ความรักไม่อิจฉา ไม่อวดตัว ไม่หยิ่งผยอง ไม่หยาบคาย ไม่คิดเห็นแก่ตนเองฝ่ายเดียว ไม่ฉุนเฉียว ไม่ชอบจดจำความผิด ไม่ชื่นชมยินดีเมื่อมีการประพฤติผิด แต่ชื่นชมยินดีเมื่อประพฤติชอบ ความรักทนได้ทุกอย่างแม้ความผิดของคนอื่น และเชื่อในส่วนดีของเขาอยู่เสมอ และมีความหวังอยู่เสมอ และทนต่อทุกอย่าง
Happy Valentine Day ค่ะ

[น.สพ.โต]

อัพกระทู้ดีๆสักหน่อยครับ